ITanalyze

حمید علیپور، مدیرکل دفتر تحقیق و توسعه شرکت فناوری اطلاعات - بزرگراه فناوری - امروز شاهد توسعه روزافزون پدیده‌ای هستیم که اینترنت نام گرفته است. این شبکه در ابتدا با مقاصد نظامی ایجاد شد ولی با رشد و توسعه‌ای، ورای تصور و مقاصد اولیه نه‌تنها مرزهای جغرافیایی بلکه مرزهای کاربردی مختلف را درنوردید و اکنون می‌رود تا به بستر کلیه ارتباطات مخابراتی بدل شود.
با توجه به اهداف اولیه و طراحی پروتکل‌های شبکه، فضای آدرس‌دهی محدودی برای آن در نظر گرفته شد که موجب بروز مشکلاتی در توسعه این شبکه شده است. مشکل کمبود آدرس‌ها ابتدا در دهه 90 مورد توجه قرار گرفت. در آن زمان آدرس‌های IP به پنج کلاس مطابق جدول یک تقسیم شده بود.
در این حالت در صورتی که یک سازمان نیاز به بیش از 256 آدرس داشت، باید یک کلاس B با فضای آدرس‌دهی 65536 آدرس دریافت می‌کرد که در اکثر مواقع بیش از تعداد آدرس‌های مورد نیازش بود. در سپتامبر 1993 براساس RFC 1519 آدرس‌های بدون کلاس معرفی شدند که واگذاری آدرس‌ها با حجم کمتر را ممکن کرد و به‌طور موقت مشکل کمبود آدرس‌ها را رفع کرد ولی سؤالی که هنوز باقی است آن است که آدرس‌ها تا چه زمان جواب‌گوی نیاز توسعه شبکه خواهند بود. قبل از پرداختن به پاسخ این سؤال نگاهی خواهیم داشت به نحوه توزیع آدرس‌های IP در جهان.
نحوه توزیع آدرس‌های IP در جهان

از نظر نوع استفاده از آدرس‌ها، دو دسته آدرس وجود دارد. دسته اول آدرس‌های عمومی هستند که در سطح شبکه جهانی قابل مسیریابی‌اند. این آدرس‌ها لازم است یکتا باشند و امکان استفاده مجدد از آن‌ها در شبکه‌های متصل به شبکه جهانی وجود ندارد. در صورتی که دو دستگاه در شبکه جهانی دارای آدرس یکسان باشند، تداخل در مسیریابی به‌وجود خواهد آمد. دسته دوم آدرس‌های خصوصی هستند که مطابق جدول دو مشخص شده‌اند. امکان مسیریابی این آدرس‌ها در شبکه جهانی وجود ندارد ولی در صورتی ‌که تجهیزاتی نیاز به برقراری ارتباط در سطح شبکه جهانی نداشته باشند، می‌توانند از این آدرس‌ها استفاده کنند. به منظور عدم تداخل در مسیریابی و یکتایی آدرس‌های عمومی، مجامع جهانی تشکیل شده‌اند که کار اختصاص، واگذاری و ثبت آدرس‌ها را انجام می‌دهند. کلیه آدرس‌های عمومی قابل استفاده برای آدرس‌دهی اجزای شبکه در اختیار موسسه‌ای به‌نام IANA قرار دارد. این موسسه آدرس‌ها را در بلوک‌هایی معادل فضای آدرس‌دهی یک کلاس A به دفترهای ثبت منطقه‌ای (RIR: Regional Internet Registry) اختصاص می‌دهد.
این موسسات نیز به نوبه خود آدرس‌ها را در بلوک‌های کوچک‌تر به دفاتر ثبت محلی (LIR: Local Internet Registry) اختصاص می‌دهند، سپس این دفاتر با توجه به نیاز اثبات شده متقاضیان آدرس‌ها را به آنان واگذار می‌کنند. درحال حاضر پنج دفتر ثبت منطقه‌ای فعال است که هر یک در محدوده جغرافیایی تحت پوشش خود به‌طور انحصاری به واگذاری آدرس‌های اینترنتی می‌پردازند. محدوده جغرافیایی تحت پوشش این دفترها در شکل یک نشان داده شده است.

ARIN در منطقه آمریکای شمالی، LATNIC در منطقه آمریکای لاتین، َAfriNIC در محدوده قاره آفریقا، APNIC در محدوده آسیا و اقیانوسیه و RIPE در محدوده اروپا، خاور نزدیک و خاورمیانه فعالیت می‌کنند. کشور ایران نیز در محدوده جغرافیایی RIPE واقع شده است، از این رو در ادامه به معرفی RIPE می‌پردازیم.
معرفی RIPE

در 22 ماه مه 1989 تعدادی از اپراتورهای شبکه اینترنت اروپا در شهر آمستردام گردهم آمدند و RIPE را تشکیل دادند. این گردهمایی در زمانی بود که جنگ بین دسته پروتکل‌های TCP/IP و OSI تشدید شده بود. در آن زمان عقیده اکثریت در اروپا این بود که OSI خوب و TCP/IP بد است. اولین اجلاس با 14 شرکت‌کننده و به‌مدت نیم روز تشکیل شد، اهداف اصلی RIPE تبادل اطلاعات و تجربیات بین شرکت‌کنندگان و تشکیل یک بانک اطلاعاتی مرکزی برای ذخیره‌سازی اطلاعات اجرایی تعیین شد.RIPE به‌عنوان انجمنی باز، متشکل از اپراتورهای شبکه اینترنتی و به منظور انجام هماهنگی‌ها، تبادل تجربیات و ثبت اطلاعات عملیاتی در یک بانک اطلاعاتی تعریف شد.
در سال‌های بعد محدوده عمل RIPE از اروپا فراتر رفت و شامل خاورمیانه، آسیای مرکزی و شمال آفریقا نیز شد و تعداد بیشتری از اپراتورهای شبکه به جمع RIPE پیوستند. با توجه به وسعت فعالیت‌ها در RIPE و عدم امکان ادامه فعالیت‌های اجرایی آن به‌طور داوطلبانه RIPE NCC به‌عنوان موسسه‌ای غیرانتفاعی جهت انجام فعالیت‌های اجرایی تاسیس شد که بودجه آن از محل پرداخت حق عضویت اعضا تامین می‌شود و واگذاری آدرس‌های اینترنتی و مشخصه‌های شبکه به اعضا را به‌عهده دارد و از سیاست‌های تدوین شده RIPE پیروی می‌کند. با توجه به تجربه موفق به نمایش گذاشته شده توسط RIPE در سال‌های بعد مشابه با RIPE NCC که به‌عنوان یک دفتر ثبت اینترنتی منطقه‌ای عمل می‌کند در منطقه آسیا پاسیفیک APNIC و در منطقه قاره آمریکا و جنوب آفریقا ARIN تشکیل شد. پس از مدتی آمریکای لاتین از ARIN جدا و LACNIC تشکیل شد و در ادامه قاره آفریقا از ARIN و RIPE جدا و AfriNic تشکیل شد.
RIPE در هر سال سه اجلاس برگزار می‌کند و در هر منطقه جغرافیایی من‌جمله خاورمیانه یک اجلاس منطقه‌ای در سال برگزار می‌شود. تاکنون دو اجلاس منطقه‌ای در خاورمیانه برگزار شده که اجلاس اول در دبی و اجلاس دوم در قطر برگزار شده است. همچنین یک بار در سال و معمولا هم‌زمان با برگزاری یکی از اجلاس‌های RIPE اجلاس عمومی RIPE برگزار می‌شود که در آن ضمن انجام انتخابات برای تعیین اعضای هیات‌مدیره که دوره خدمت آنان به پایان رسیده گزارش عملکرد و برنامه مالی سال آتی RIPE با اکثریت آرای شرکت‌کنندگان در جلسه به تصویب می‌رسد.

وضعیت موجودی آدرس‌های IPv4

همان‌طور که گفته شد کلیه آدرس‌های عمومی قابل واگذاری در اختیار IANA است. بخشی از آدرس‌ها جهت اختصاص به دفترهای ثبت منطقه‌ای در اختیار دفترهای ثبت منطقه‌ای است که پس از اختصاص آن‌ها، دفتر ثبت منطقه‌ای یک بلوک آدرس جدید از IANA دریافت می‌کند. دفترهای ثبت محلی در ابتدای تشکیل یک بلوک آدرس از دفتر ثبت منطقه‌ای دریافت می‌کنند. حداقل اندازه این بلوک در منطقه RIPE معادل فضای آدرس‌دهی 20 کلاس C است. پس از واگذاری 80 درصد این آدرس‌ها، دفتر ثبت محلی می‌تواند درخواست دریافت بلوک جدید را ارسال کند. اندازه بلوک بعدی نسبت عکس با زمان مصرف بلوک قبلی دارد. اگر بلوک دریافتی در زمان دو سال واگذار شده باشد معمولا حداکثر بلوکی با ابعاد بلوک قبلی اختصاص خواهد یافت ولی اگر سریع‌تر آدرس‌ها واگذار شده باشد دفتر ثبت محلی با ارایه دلایل توجیهی می‌تواند درخواست دریافت بلوکی بزرگ‌تر را مطرح کند. به این ترتیب یک دفتر ثبت محلی هرچه سریع‌تر آدرس‌های دریافتی را مصرف کند آدرس بیشتری دریافت خواهد کرد.
همان‌طور که در نمودار زیر مشخص شده است حدود 46 درصد آدرس‌ها واگذار شده‌اند. جمعا 14 درصد آدرس‌ها قابل واگذاری نیستند. به‌طور متوسط پنج درصد آدرس‌ها در اختیار دفترهای ثبت محلی هستند و تنها 35 درصد آدرس‌ها در دست IANA است.
در صورتی که نمودار مصرف آدرس‌ها را رسم و منحنی‌ها را امتداد دهیم می‌توانیم برآوردی از زمان اتمام آدرس‌های IP ارایه دهیم. بر این اساس مطابق شکل دو در سال 2020 آدرس‌های در دست IANA به اتمام خواهد رسید. در سال 2022 آدرس‌های در اختیار دفتر‌های ثبت منطقه‌ای به اتمام خواهد رسید و در سال 2028 کلیه آدرس‌های در دست دفترهای ثبت محلی واگذار خواهد شد و در سال 2029 مصرف‌کنندگان انتهایی تمامی آدرس‌های خود را مصرف خواهند کرد و امکان ورود تجهیزات جدید به شبکه مقدور نخواهد بود.
همان‌طور که در جدول سه مشاهده می‌شود درحال حاضر در کشور ما تعداد 30 دفتر ثبت محلی فعال هستند. این دفترها جمعا 970752 آدرس را دریافت کرده‌اند که بسیار اندک است. یک دلیل عمده برای کم بودن آدرس‌های دریافت شده در ایران پایین بودن نسبی ضریب نفوذ دسترسی به اینترنت است ولی این تنها دلیل کم بودن آدرس‌های دریافتی نیست. دلیل دیگر آن است که اکثر کاربران اینترنتی در کشور از طریق خطوط تلفنی به شبکه متصل می‌شوند که نیاز به آدرس‌های عمومی را کاهش می‌دهد. برخی از دفترهای ثبت محلی اطلاع ندارند که باید آدرس‌های واگذار شده را ثبت کنند و پس از ثبت 80 درصد این آدرس‌ها امکان دریافت آدرس‌های جدید را دارند و به این ترتیب به آدرس‌های اولیه دریافتی اکتفا می‌کنند. برخی از دفترهای ثبت آدرس‌ها را می‌فروشند و مبلغ دریافتی از مشترکان براساس میزان آدرس‌های واگذار شده است که این امر درخواست آدرس را کاهش می‌دهد و در نهایت آنکه برخی از سرویس‌دهندگان با به‌کارگیری نرم‌افزارهای پراکسی یا NAT از آدرس‌های خصوصی برای ارتباط با شبکه جهانی استفاده می‌کنند.

بزرگراه فناوری - صبح روز سه‌شنبه زمانی که کاربران ایرانی کامپیوترهای خود را برای اتصال به اینترنت روشن کردند متوجه کندی و قطعی اینترنت شدند. بسیاری در ابتدا تصور کردند این یک موضوع عادی و همیشگی است که به‌زودی برطرف می‌‌شود اما ظاهرا این بار ایراد از "گیرنده‌ها" نبود.

در طی سال‌های گذشته عوامل متعددی برای قطعی اینترنت وجود داشت، از سیم‌کشی‌های مخابراتی گرفته تا نابلدی‌های برخی شرکت‌های ISP و حتی مشکلاتی که سیستم‌های خود کاربران داشته است. با این حال حداقل طی شش ماه گذشته این دومین قطعی وسیع اینترنت در کشور است که عملا موضوع اطمینان به ثبات و خدمات‌دهی بی‌وقفه اینترنت در ایران را زیر سؤال برده است.

قطعی هفته گذشته اینترنت نیز بار دیگر از فیبرنوری متصل به شبکه فلگ رخ داد، مسیری که مجرای اصلی ورود پهنای باند اینترنت به کشور محسوب می‌شود و در دی‌ماه سال گذشته نیز بر اثر گیر کردن لنگر یک کشتی یک هفته‌ای سرویس‌دهی اینترنت در ایران را با بحران مواجه کرده بود. این بار اما قطعی ناشی از یک اتفاق غیرمنتظره و پیش‌بینی نشده نبود بلکه گفته شد کابل‌برگردان شبکه فلگ دلیل آن است.

درحالی که در نوبت قبلی قطعی وسیع اینترنت لینک‌های ماهواره‌ای تا اندازه‌ای توانست به‌عنوان پشتیبان ضعف قطع پهنای باند را جبران کند اما به‌دستور مخابرات این دیش‌ها از یک ماه قبل پلمپ و جمع‌آوری شده بودند تا قطعی این‌ بار تاثیرات بسیار وسیع‌تری را بر کشور وارد سازد.
فلگ بدقولی کرد

اینترنت کشور هرازچندگاهی به دلایل مختلفی دچار اختلال شده و کاربران و ارایه‌دهندگان خدمات اینترنتی را با مشکلات متعددی مواجه می‌کند. به‌همین منظور با ناصر یوسف‌پور مدیرعامل شرکت زیرساخت تماس گرفتیم تا ببینیم این ‌بار علت اختلال، قطعی مجدد فیبرنوری بوده یا چیز دیگر.

مدیرعامل شرکت زیرساخت مسبب افت ارتباطات اینترنتی کشور که بیش از 48 ساعت به‌طول انجامید را شرکت فلگ (برقرارکننده ارتباط فیبرنوری بین‌الملل) دانست، وی گفت: قبل از این اختلال‌ها شرکت فلگ اعلام کرده بود که به‌علت تغییر مسیر فیبرنوری (به‌دلیل ایجاد یک پل در فجیره) احتمال بروز اختلال وجود خواهد داشت. ما نیز از فلگ قول گرفتیم که با قرار دادن مسیر پشتیبان و پرداخت هزینه مورد نیاز از طرف ما، امکانی را فراهم کند تا اینترنت کشور دچار مشکل نشود و فلگ هم این قول را به ما داد.

وی ادامه داد: اما فردای آن روز متوجه شدیم که اینترنت کشور دچار اختلال شده و فلگ مسیر پشتیبان را برای ما فراهم نکرده است.

یوسف‌پور در خصوص این موضوع که چرا شرکت زیرساخت که در جریان چنین تغییری بوده از قبل نسبت به اختلال‌های احتمالی اطلاع‌رسانی نکرده است گفت: ما از فلگ قول مسیر پشتیبان را گرفته بودیم و تصورمان نیز بر آن بود که شرکت مذکور مسیر جایگزین را برای ما در نظر می‌گیرد که این اتفاق رخ نداد.

وی تاکید کرد: در هر صورت از این پس و در صورت اطلاع از اختلال‌های احتمالی مراتب را از قبل به اطلاع مشترکان و کاربران خواهیم رساند.
هزینه‌ای که از جیب خصوصی‌ها می‌رود

اما قطع به‌ظاهر اندک و 48 ساعته اینترنت با توجه به افزایش کاربران و وابستگی‌های کشور به این شبکه، تبعات اقتصادی، روانی و اجتماعی خاص خود را دربر دارد که امکان محاسبه دقیق آن‌ها نیز امکان‌پذیر نیست.

محمد تاج‌میری مدیرعامل شرکت فن‌آوا موج (شرکت پشتیبان محصولات و خدمات گروه فن‌آوا) در مورد مشکلات و مسایلی که در زمان قطعی اینترنت برای شرکت‌های خصوصی ارایه‌دهنده خدمات اینترنتی پیش می‌آید، می‌گوید: در زمان بروز اختلال در خدمات اینترنتی به واحد پشتیبانی شرکت تا ده برابر روزهای عادی فشار وارد می‌شود و ما تقریبا امکان پاسخ‌گویی مناسب و کافی به مشتریان خود را از دست می‌دهیم.

وی می‌افزاید: برای نمونه مشتری به‌درستی نمی‌داند که ما به مخابرات کشور وصل هستیم و توضیحات ما در مشترکان رضایت ایجاد نمی‌کند. تاج‌میری با اشاره به اهمیت موافقت‌نامه سطح خدمات (SLA) در سرویس‌های ارایه شده می‌گوید: در بحث SLA این خصوصی‌ها هستند که زیر سؤال می‌روند و این درحالی است که SLA میان بخش خصوصی با مخابرات شکل شفاف و روشنی ندارد.

وی می‌گوید: به‌عنوان نمونه‌ای کوچک، یکی از مشتریان ما براساس قرارداد SLA که با وی داشتیم درخواست 700 هزار تومان خسارت از ما کرده و بدیهی است که ما نیز باید به هر ترتیب این خسارت را جبران کنیم.

مدیرعامل فن‌آوا موج تاکید می‌کند: به ازای هر روز اختلال، هزینه‌های ما سه تا چهار برابر افزایش یافته و ما موظف به جبران مشکل هستیم، آن هم اختلالی که نقشی در آن نداشته و کسی نیز خسارت وارده به ما را برعهده نمی‌گیرد.

اما وی به نکته جالب دیگری اشاره کرده و می‌گوید: شرکت فن‌آوا در اصفهان خدمات تلفن ثابت به مشتریان خود ارایه می‌کند که با قطعی اینترنت خدمات تلفن ثابت نیز دچار مشکل می‌شود.

وی در خصوص علت این امر می‌افزاید: تلفن ثابت ارایه شده از سوی ما براساس فناوری NGN (شبکه نسل جدید) بوده و از فناوری VOIP (تلفن اینترنتی) استفاده می‌کنیم که افت و اختلال در اینترنت بر ارایه این خدمات نیز تاثیر می‌گذارد.

تاج‌میری می‌گوید: NGN نیز با توجه به هزاران مزیتی که دارد با توجه به وابستگی به اینترنت در صورت اختلال در این شبکه به نارضایتی مشترکان تلفن ‌ثابت نسل جدید نیز دامن می‌زند. بنابراین دامنه اختلال‌ها به خدمات دیگر ما هم‌چون ADSL، IDC، اینترنت و تلفن ‌ثابت نیز می‌رسد.
به گفته وی این اختلال‌ها با توجه به ناآگاهی برخی از کاربران و عدم اطلاع‌رسانی بهنگام علاوه بر افزایش قابل ملاحظه هزینه‌ها، موجب نارضایتی و از دست رفتن مشتریان شرکت‌ها نیز می‌شود.
سرنوشت تلفن‌همراه در انتظار اینترنت

عبدالله فاتح مدیرعامل شرکت پارس‌آنلاین نیز با اشاره به اینکه قطعی شش لینک STM1 طی دو روز باعث کاهش 900 مگابیتی پهنای باند در کشور شده و می‌گوید: با قطعی اخیر بیش از 50 درصد از ظرفیت اینترنت کشور کاملا مختل شد اما شکل فنی استفاده از این خطوط به‌گونه‌ای است که وقتی نیمی از ظرفیت لینک قطع می‌شود، به‌دلیل افزایش فشار، امکان بهره‌برداری حتی از نیم دیگر ظرفیت نیز وجود ندارد و عملا سرویس‌دهی کاملا مختل می‌شود.

فاتح با اشاره به اینکه به‌دنبال جمع‌آوری دیش‌های ماهواره‌ای شرکت‌های اینترنتی عملا باعث شد که هیچ‌ راه پشتیبانی نیز برای جبران کاهش پهنای باند وجود نداشته باشد می‌گوید: از تاریخ اول تیر به‌دستور مخابرات تمامی دیش‌های شرکت‌های ICP پلمپ یا جمع‌آوری شد و همین موضوع باعث شد که حتی مانند قطعی فیبرنوری در دفعه قبل نتوانیم با استفاده از ماهواره بخشی از این کاهش را جبران کنیم. وی افزود: ما در شرکت خودمان 260 مگابایت پهنای باند داریم و روزانه پنج میلیون تومان برای هزینه پهنای باند می‌پردازیم.
مدیرعامل شرکت پارس‌آنلاین درباره میزان خسارت وارد شده به این شرکت طی قطع‌ شدن اینترنت گفت: خسارت‌هایی که مستقیم از بابت این قطعی به شرکت‌های اینترنتی وارد می‌شود بر دو نوع است. نخست هزینه پهنای باندی است که روزانه باید به مخابرات بپردازیم و دوم خساراتی است که براساس SLA (موافقت‌نامه سطح خدمات) باید به مشتریان بپردازیم. علی‌رغم اینکه این خسارت‌ها بسیار سنگین است اما به‌همین دو بخش ختم نمی‌شود. در قطعی اخیر یکی از مشتریان ما که از شرکت‌های خودروسازی است، ارتباط مستقیم و به‌لحظه خود را با کارخانه‌ اصلی در فرانسه از دست داد و یا یک شرکت هواپیمایی دیگر عملا تمامی سیستم‌های رزرو و فروش بلیت خود را متوقف دیده بود. چنین خسارت‌هایی عملا به بدنه اقتصادی کشور تحمیل می‌شود.

به گفته فاتح نوع SLA تنظیم شده بین مخابرات و شرکت‌های اینترنتی به‌گونه‌ای است که امکان پی‌گیری برای دریافت خسارت از مخابرات عملا مشخص نیست. تنها در نوبت قبلی قطعی اینترنت مخابرات صرفا هزینه‌های پهنای باند را از شرکت‌های خدمات‌دهنده اینترنت دریافت نکرد ولی خسارت‌های مشتریان آن‌ها را نپرداخت.

فاتح پیشنهاد می‌کند که مخابرات امکانی را فراهم کند که شرکت‌های ICP بتوانند به‌عنوان پیمانکار مخابرات، خودشان به‌طور مستقیم با شرکت‌های ارایه‌دهنده پهنای باند خارجی وارد مذاکره شوند تا در چنین شرایطی تمامی اینترنت کشور دچار مشکل نشود.
به‌ گفته وی ظاهرا اینترنت در کشور به سرنوشت تلفن‌همراه دچار شده و خرابی‌های مکرری که گریبانگیر مشترکان تلفن‌همراه است دارد برای مشترکان اینترنت هم تکرار می‌شود.
شرکت زیرساخت از اختلال اینترنت خبر داشت

در همین حال سازمان نظام صنفی به‌دنبال مشکلات پیش‌آمده در خصوص قطعی اینترنت و عدم ارایه سرویس مناسب از سوی شرکت مخابرات، کمیسیون اینترنت سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران اقدام به برگزاری جلسۀ اضطراری با حضور مدیران شرکت‌های اینترنتی کرد.
محمودرضا خادمی، عضو هیات‌مدیره سازمان نظام صنفی رایانه‌ای در این جلسه با اشاره به عدم اعلام عمومی شرکت مخابرات از انجام تعمیرات گفت: شرکت زیرساخت با وجود اطلاع از انجام تعمیرات در کابل‌ها متاسفانه اقدام به اطلاع‌رسانی در این زمینه نکرده است. درحالی که طبق روال، انجام تعمیرات در کابل‌های فیبرنوری باید به اطلاع مشتریان برسد.
وی اعلام این مطلب از سوی شرکت ارتباطات زیرساخت در مورد استفاده از سایر منابع جهت تامین نیاز ارتباطی کشور را بی‌اساس خواند و افزود: نزدیک به بیش از یک سال است که قرار است خطوط پشتیبان برای ارایه سرویس‌ ایجاد شود. این امر مهم بنابر دلایلی که معلوم نیست، تاکنون محقق نشده است. نداشتن خطوط پشتیبان درحالی که مجوز استفاده از ارتباطات ماهواره‌ای که قرارداد آن بین شرکت‌های ICP با شرکت مخابرات ایران نزدیک به یک سال آن باقی مانده است، به‌صورت یک‌طرفه فسخ و موجب تحمیل خسارت سنگینی برای شرکت‌های سرویس‌دهنده حوزه اینترنت شده است.
خادمی اظهار داشت: با توجه به برقراری ارتباط توسط یک نقطه اصلی از سه مسیر ارتباطی، هرگاه لینک اصلی دچار مشکل شود، دو لینک پشتیبان دیگر به‌علت کمبود پهنای باند، جواب‌گوی مصرف کاربران نیستند. همین امر در طول مدت قطعی و یا تعمیر خطوط، موجب نارضایتی مشتریان از ارایه سرویس و درخواست پرداخت خسارت از سوی آن‌ها خواهد شد.
تعلل در پرداخت

اگرچه به گفته مدیرعامل شرکت زیرساخت افت کیفیت اینترنت، بدقولی شرکت فلگ در تامین خط پشتیبان در جریان ارتقای 30 درصد از سوئیچ‌های این شرکت در امارات عنوان شد، اما منابع آگاه علت دیگری را عامل افت 36 ساعته کیفیت اینترنت کشور اعلام کردند.

به گفته منابع آگاه شرکت فلگ قبل از اجرای تغییرات فنی مراتب احتمالی افت کیفیت اینترنت کشور را به اطلاع مسؤولان رسانده و منتظر تامین مالی مسیر پشتیبان از سوی ایران بودند، لیکن تعلل در پرداخت وجه مورد نظر فلگ و آغاز عملیات، کندی ارتباطات اینترنتی کشور را موجب شد.
مروری بر آمار قطعی اینترنت در کشور

اگرچه استاندارد عرف قطعی و کاهش افت کیفیت اینترنت در دنیا به‌درستی در دسترس نیست، لیکن آمار موجود در ایران نشان می‌دهد که سال گذشته قریب به 190 گزارش از قطعی فیبرنوری در کشور گزارش شده است.

این درحالی است که قطعی اینترنت در کشور در سال جاری و به نسبت سال گذشته نه‌تنها کاهش نیافته، بلکه افزایش نیز یافته است. براساس آمار میزان قطعی‌ها در سال 85 به نسبت سال گذشته 17 درصد رشد داشته است. بر این اساس از ابتدای سال جاری تاکنون نیز 57 بار قطعی در خطوط فیبرنوری کشور گزارش شده است.
بالاترین قطعی‌ها

آمار نشان می‌دهند که تهران با 12 درصد بالاترین حجم قطعی خطوط فیبرنوری را داشته است. پس از تهران، خوزستان با 8/11 درصد، مازندران 10 درصد، گیلان و قزوین 9/7 درصد، فارس 5/6 درصد، کرمانشاه 7/5 درصد و بوشهر با 2/5 درصد به ترتیب بیشترین قطعی فیبرنوری را در کشور دارا بودند.
وزارت راه مخرب‌تر از بقیه

اما آنچه مسلم است در قطعی خطوط فیبرنوری شرکت ارتباطات زیرساخت مسؤولیتی ندارد. اگرچه و به گفته کارشناسان شرکت زیرساخت موظف است هرچه سریع‌تر و با استفاده از خطوط پشتیبان و جایگزین، افت کیفیت اینترنت در کشور را به حداقل رسانده و اقدامات جبرانی را به‌عمل آورد.
با این وجود عوامل متعددی در تخریب خطوط فیبرنوری کشور دخیل هستند که از آن جمله می‌توان به پیمانکاران وزارت راه و ترابری، وزارت نیرو، شرکت آب و گاز، شرکت نفت، شهرداری، کارخانجات صنعتی، کشاورزان، عوامل طبیعی و عوامل ناشناس اشاره کرد.

در این میان وزارت راه و ترابری به‌عنوان نخستین عامل تخریب‌کننده خطوط فیبرنوری به‌شمار می‌رود و بالاترین گزارش از قطعی خطوط به عملیات پیمانکاران این وزارتخانه مربوط می‌شود.

بالاخره اینکه اگرچه امکان برآورد دقیق میزان خسارت‌های وارده به شبکه فیبرنوری کشور به‌علت گستردگی خطوط فراهم نیست، لیکن کارشناسان میزان خسارات را در سال ده‌ها میلیارد تومان اعلام می‌کنند.

سید میثم لطفی - بزرگراه فناوری - پیتر ریتنر(Peter Rittner) مدیر مرکز اطلاعات دانشگاه نیویورک مدت 25 سال است که در زمینه فناوری ارتباطات و اطلاعات فعالیت می‌کند و تاکنون توانسته ابزارها و نرم‌افزارهای مناسبی را برای افراد و مراکز عمومی طراحی کند و سطح اطلاعاتی بسیاری از دانشگاه‌های معتبر جهان را تا اندازه زیادی بالا برد. وی که فناوری ارتباطات و اطلاعات را به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین ابزارهای زندگی در هزاره سوم می‌داند و معتقد است که بدون ‌آن زندگی برای مردم محال می‌شود، گفت‌وگویی را با پایگاه اینترنتی Reporter انجام داده تا لزوم نفوذ هرچه بیشتر فناوری‌های نوین در زندگی روزمره مردم را نمایان کند.

آیا می‌توانید نحوه دسترسی مردم به اینترنت و پایگاه‌های اینترنتی را از ابتدا برای ما بازگو کنید؟
در تاریخ 30 سپتامبر سال 1999، دفتر فناوری ایالت نیویورک آمریکا قانون 3-99 را تصویب کرد که به‌موجب آن امکان دسترسی تمام دانشگاه‌های نیویورک به اینترنت فراهم می‌شد که البته نه‌تنها دانشگاه‌ها، بلکه عموم مردم می‌توانستند وارد دنیای مجازی شوند و به اینترنت دسترسی پیدا کنند. این قانون همچنین تصریح می‌کرد که نه‌تنها افراد سالم، بلکه معلولان نیز باید از حقوق مشابه و مساوی برخوردار باشند تا به یک اندازه بتوانند از اینترنت بهره برند. مرکز فناوری ایالت نیویورک در کنار این قانون استانداردی را نیز به‌صورت جداگانه در آن زمان به تصویب رسانده بود. این استاندارد که W3C نام گرفته‌ بود، دستور‌العملی را برای عموم مردم اعلام می‌کرد که طبق آن هر کس متوجه می‌شد که بهترین راه استفاده از اینترنت چیست و چگونه می‌تواند بدون بروز هرگونه مشکلی در فضای مجازی به فعالیت خود ادامه دهد. W3C یکی از سه هدف بزرگی بود که دولتمردان آمریکایی آن را به‌عنوان راهی برای توزیع عادلانه اینترنت می‌دانستند و سرمایه‌گذاری‌های فراوانی را بر روی آن انجام دادند. در آن زمان قرار بود که این هدف با توجه به فرهنگ، سطح تحصیلات، توانایی‌ها، منابع و محدودیت‌های فیزیکی به مرحله اجرا گذاشته شود و پس از گذشت مدت کوتاهی در تمامی قاره‌های جهان تحقق یابد. ما در این طرح از همان ابتدا تصمیم گرفته‌ بودیم که اهداف خود را به‌صورت جهانی و بین‌المللی تعریف کنیم و آن را به‌صورت محلی به اجرا برسانیم.
این استانداردها و دستورالعمل‌های تعریف شده برای مردم چگونه توانست در این زمینه تاثیر بگذارد؟
مرکز مدیریت سیستم SUNY به تازگی اقداماتی را انجام داده که دست‌کم بتواند به‌واسطه آن‌ها یکی از اهداف سیاست 3-99 را محقق کند و بتواند حس رقابت شرکت‌ها در این زمینه را برای همه افراد فراهم آورد. من برای آنکه سیستم‌ SUNY به‌صورت مقتدر عمل کند، افرادی را در راس کار قرار دادم که احساس مسؤولیت زیادی داشته باشند و بتوانند در تمامی مراحل اجرای قوانین تعیین شده در این زمینه را پی‌گیری کنند. برنامه‌ای که درحال حاضر ما برای خود در نظر گرفته‌ایم، طراحی روش‌هایی است که به‌واسطه آن‌ها بتوانیم امکانات بیشتری را برای استفاده از جامعه مجازی برای مردم فراهم آوریم و در کنار آن، حس رقابت بین شرکت‌های عرضه‌کننده خدمات اینترنتی را بیشتر کنیم. برای آنکه این ذهنیت‌ها عینی شوند، "زیرگروه تخصصی دسترسی به اینترنت" را راه‌اندازی کردیم که مدیریت آن را من قبول کرده‌ام و تمام فعالیت‌های آن به‌صورت کاملا آکادمیک زیر نظر اساتید و کارشناسان دانشگاهی اداره می‌شود و از این‌رو می‌توان گفت که مرکز ما یکی از معدود مراکز جهانی است که به‌صورت کاملا علمی در زمینه اینترنت کار می‌کند. این زیرگروه سه گروه کاری مجزا و جداگانه برای خود تعریف کرده که شامل گروه اطلاعات و آموزش و پرورش، گروه استانداردسازی‌ فنی و گروه مشاوره‌ای می‌شود. بیشتر افرادی که در این سه گروه کاری فعالیت می‌کنند تنها در فعالیت‌های تخصصی خود مشغول نیستند و می‌کوشند که با متخصصان دیگر گروه‌ها نیز به‌صورت مستقیم و بدون واسطه در ارتباط باشند. به‌طور کلی، ما هم‌اکنون بیش از 30 کارشناس و متخصص داریم که می‌توانند در بیشتر زمینه‌ها برای ما نظریه‌پردازی کنند و به این وسیله بهترین و به‌‌صرفه‌ترین روش‌های دسترسی مردم به اینترنت را به ما نشان دهند.
آیا دانشگاه شما خود را با ضرب‌العجل‌های تعریف شده از جانب مقامات قانونی آمریکا برای عرضه خدمات اینترنتی و تطابق آن با زندگی مردمی هماهنگ می‌کند؟
سیاست 3-99 به تمامی آژانس‌های فعال در کشور آمریکا امکان می‌دهد که بتوانند از راهنماهای تعریف شده W3C به‌طور کامل استفاده کنند و تاثیرات مستقیم و قابل ‌توجهی را برروی اینترنت و وب‌سایت‌ها برجای بگذارند. اگر این امر امکان یابد، ما می‌توانیم تا ضرب‌العجل 30 سپتامبر به تمام اهداف تعریف شده خود برسیم که براساس پیش‌بینی‌های انجام شده کارشناسان معتقدند که این اتفاق چندان هم امکان‌پذیر نیست. ما هم‌اکنون بیش از 150 هزار کاتالوگ راهنما بر روی سایت‌ اینترنتی خود قرار داده‌ایم که پیش‌بینی می‌شود 300 هزار صفحه‌ اینترنتی دیگر نیز به این بخش افزوده شود تا عموم مردم دریابند که بهترین، امن‌ترین و ارزان‌ترین راه رسیدن به اینترنت چیست. ما درحال حاضر هنوز مطالعه خاصی انجام نداده‌ایم که دریابیم این کاتالوگ‌های آنلاین و اینترنتی تا چه اندازه می‌تواند در فرهنگ‌سازی بین مردم مفید واقع شود. این یکی از آن مسایلی است که تاکنون کمتر مورد توجه قرار گرفته و بررسی قابل ‌ملاحظه‌ای در این زمینه صورت نگرفته است. باید توجه داشت بزرگ‌ترین دشواری‌های فنی در اینترنت برای آینده مربوط به پیچیدگی روزافزون سیستم و مسایل مربوط به مقیاس‌پذیری آن می‌شود. به‌عبارت دیگر، سامانه‌هایی که در آن‌ها اجزای متعددی در مقیاس‌ها و اندازه‌های متفاوت به همکاری می‌پردازند و هیچ‌یک از آن‌ها کم‌اهمیت‌تر از دیگری نیستند جزء سامانه‌های پیچیده محسوب می‌شوند که اینترنت و نحوه دسترسی به آن نیز می‌تواند در این تقسیم‌بندی قرار گیرد. خدمات اینترنتی به‌منظور مدیریت موثرتر پیچیدگی و بهبود مقیاس‌پذیری اضافه به اینترنت اضافه شده تا هر کس به‌راحتی بتواند در جامعه مجازی حضور یابد و به‌همین خاطر امروزه مسؤولان آن را یکی از ابزارهای توانمند برای افزایش توانمندی مردم در استفاده از اینترنت می‌دانند.
بزرگ‌ترین تحول لازم برای گذر از اینترنت کنونی به نوع آینده را می‌شود پدیده بسیار بااهمیت وب "معنی‌گرا" دانست. شاید بتوان این فضای جدید را که بشر هنوز در نقطه آغازین برپایی آن است، فضایی جهانی از جنس محاسبات هوشمند ماشینی دانست که در آن تمامی دانش بشر از آغاز تا هر نقطه زمانی دیگر به‌منظور همکاری و رقابت در دسترس ماشین و انسان قرار خواهد داشت.
توافق و هماهنگی بین قانون‌های تصویب شده در این زمینه چه فایده‌ای می‌تواند به‌دنبال داشته باشد؟
فعالیت‌های دانشگاهی که در این زمینه صورت گرفته بسیار قابل ملاحظه بوده و طبق آن افراد معلول و ناتوان تاکنون توانسته‌اند بیش از پیش به اینترنت و امکانات آنلاین دسترسی پیدا کنند. برای مثال، ممکن است یک دانشگاه با امکانات و نیروهای انسانی متبحری که در اختیار دارد شرایطی را فراهم آورد که به‌موجب آن یک فرد کور، کر و لال که به زبانی غیر از زبان مادری خود تسلط ندارد بتواند از بودن در اینترنت لذت ببرد. نه‌تنها کاربران، بلکه عرضه‌کنندگان خدمات اینترنتی نیز می‌توانند از این سامانه بهره برند و تسهیلات لازم برای توزیع عادلانه اینترنت را فراهم آورند.
اینترنت را می‌شود وبی عظیم متشکل از میلیون‌ها کامپیوتر مختلف دانست که از شبکه‌های متفاوت، با کاربران گوناگون و دارای علایق و اهداف محاسباتی متعدد به‌وجود آمده باشد، ولی در نهایت باید این نکته را از ذهن دور نکرد که این شبکه با تمامی گستردگی خود با محدودیت‌های فراوانی مواجه است که یکی از آن‌ها عدم دسترسی همه به آن محسوب می‌شود و به‌همین خاطر است که امروزه بیشتر مراکز علمی- پژوهشی دنیا می‌کوشند این مشکل را از میان بردارند. تاکنون، طراحی و ایجاد اینترنت براساس معماری‌های گوناگونی انجام گرفته ‌است. از جمله مهم‌ترین آن‌ها معماری دوردیفه، معماری سه‌ردیفه و چندردیفه است که هر کدام از آن‌ها مشخص می‌کند اقشار مختلف یک جامعه تا چه اندازه می‌توانند از اینترنت استفاده کنند و دولت تا چه مقدار امکان استفاده از اینترنت را برای آن‌ها فراهم کرده است.
یکی از استفاده‌های اینترنت شرکت در گروه‌های مختلف اینترنتی است که از آن جمله می‌توان به مجموعه گروه‌های اینترنتی یاهو(Yahoo!) اشاره کرد. کسانی که می‌خواهند عضو این نوع گروه‌ها شوند باید یک ID در یاهو داشته باشند تا هویت مجازی پیدا کنند و شخصیت‌شان را آن‌گونه که دوست دارند به عموم مردم اطلاع دهند.
آموزش از سطوح ابتدایی به کودکان در مورد استفاده از اینترنت و نحوه برخورد با آن از جمله موارد حساس و مهمی است که در بخش توزیع و به‌کارگیری اینترنت باید توجه بیشتری به آن کرد. به‌جز این مورد مقوله‌ای به‌نام اقتصاد وجود دارد که معمولا مورد توجه همه قرار می‌گیرد و طی آن بیشتر افراد سعی می‌کنند اینترنت را به‌عنوان عاملی برای افزایش سود خود در نظر بگیرند. امروزه اطلاعات کالایی گرانبهاست که سود کلانی را در جیب تاجران اطلاعات سرازیر کرده و به‌طور نسبی ابزاری به‌حساب می‌آید که باارزش و بادوام است و با کمبود منابع مواجه نیست. فناوری اطلاعات در جامعه اطلاعاتی ابزاری برای ایجاد یک منطق سازمان‌دهنده جدید است که این منطق، روابط بین فرد و جامعه و فقیر و غنی را تعیین می‌کند. اقتصاد اطلاعاتی از مهم‌ترین و حساس‌ترین مباحث در گفتمان دولت الکترونیکی و جامعه اطلاعاتی است که زیر‌ساخت‌های اقتصاد اطلاعاتی نیز بر استفاده موثر و بهینه از اطلاعات و پیوست آن، شبکه است که می‌تواند تعاملی آسان و دوطرفه هم برای دولت‌ها و هم برای شهروندان به‌همراه آورد. در این عرصه اگر پایگاه‌های اینترنتی تاثیرگذار شوند دسترسی مردم نیز به فضای سایبر بیشتر خواهد شد.
مسؤولیت‌های واگذار شده به هر یک از مدیران و کارمندان در این عرصه تا چه حد می‌تواند روند توسعه و نفوذ اینترنت در بین مردم را بالا برد؟ آیا این روند می‌تواند بر روی صفحات اینترنتی که توسط مردم عام ساخته می‌شوند تاثیر بگذارد؟
اگرچه سایت‌های اینترنتی دانشگاهی معتبرترین مراکز آنلاین به‌حساب می‌آیند، امروز صفحات مجازی فراوانی به این سایت‌ها افزوده شده و همین امر موجب شده تا اندازه‌ زیادی از اعتبار این سایت‌ها کاسته شود. باید توجه داشت که مراکز دانشگاهی و آکادمیک بیشترین نیروی انسانی ماهر و خبره را درون خود جای داده‌اند، به‌همین خاطر اگر مسؤولیت تولید، توزیع و خدمات اینترنتی به مراکز دانشگاه واگذار شود، این کار به بهترین شکل ممکن انجام خواهد شد که البته نه‌تنها نیروی متخصص، بلکه دیگر افراد فعال در حوزه دانشگاهی هم می‌توانند مفید واقع شوند. ما معتقدیم که راه‌اندازی و تکمیل یک وب‌سایت اینترنتی می‌تواند توسط هر شخص حقیقی و حقوقی صورت گیرد، اما اگر بخواهیم این سایت بیشترین مخاطب را به‌خود اختصاص دهد و در مقابل به‌صورت مستقیم با همه افراد رابطه برقرار کند، باید زیر نظر متخصصان دانشگاهی اداره شود.
اگرچه تاکنون استانداردهای فراوانی برای اینترنت در نظر گرفته شده و افراد بسیاری سعی کرده‌اند عدالت را در اینترنت برقرار سازند، تجربه ثابت کرده که امروزه سیاست‌های تعیین شده توسط نخبگان و اساتید دانشگاهی بیش از دیگر استانداردهای در نظر گرفته شده مفید بوده است. ما تاکنون نتوانسته‌ایم گروهی را تشکیل دهیم که متشکل از متخصصان متبحر و کارشناسان زبده شود. اگر چنین گروهی تشکیل شود می‌توان تضمین کرد که عادلانه‌ترین توزیع اینترنتی در بهترین شکل ممکن را در پیش‌ خواهیم داشت.
اینترنت تاکنون تاثیر بسیار عمیقی بر میزان دانایی و جهان‌بینی افراد داشته ‌است. امروزه میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا می‌توانند به‌راحتی به حجم زیادی از اطلاعات گوناگون به‌صورت آنلاین دسترسی پیدا کنند که ابزارهایی نظیر دانش‌نامه‌ها و کتابخانه‌های ملی نیز توانسته‌اند تاثیرات فراوانی را برجای بگذارند. زبان یکی از عواملی محسوب می‌شود که می‌تواند در دسترسی افراد به اینترنت تاثیر بگذارد. بیشترین زبانی که در اینترنت از آن استفاده می‌شود انگلیسی است، زیرا اصل اینترنت براساس این زبان تشکیل شده‌ و بیشتر نرم‌افزارهای کامپیوتری نیز به این زبان تهیه می‌شوند. هم‌اکنون شبکه آن‌قدر گسترش پیدا کرده که اطلاعات و تجربیات به اندازه کافی به زبان‌های محلی در کشورهای مربوط تهیه و قابل دسترس باشند.
دانشگاه شما برای ادارات و اشخاص چه اقداماتی را انجام داده تا آن‌ها بتوانند هرچه بهتر و بیشتر از اینترنت بهرمند شوند؟
ما وب‌سایتی را به آدرس http://wings.buffalo.edu/it/webaccess راه‌اندازی کرده‌ایم که اطلاعات دقیق و کاملی را در مورد نحوه دسترسی‌ درست و قانونمند کاربران به اینترنت اعلام می‌کند. این سایت علاوه بر دارا بودن اطلاعات قوی، حاوی ابزار‌ها و آدرس دیگر سایت‌های اینترنتی می‌شود که هر یک از کاربران به کمک آن می‌توانند با صرف کمترین‌ هزینه ممکن، بهترین راه برای اتصال به اینترنت را برای خود برگزینند. این وب‌سایت که شامل برنامه‌های آموزشی در این زمینه می‌شود، به‌صورت مرتب به‌روز شده و به‌همین خاطر منبعی غنی و معتبر در این زمینه به‌حساب می‌آید. مارک گرینفیلد(Mark Greenfield) از مرکز "کامپیوتر و فناوری اطلاعات" استیسی پرسن(Stacy Person) از مرکز آموزش فناوری آمریکا به تازگی پیشنهاد داده‌اند که برای فعالیت بهتر در این زمینه پنج پایگاه اینترنتی مجزا راه‌اندازی کنیم و با برگزاری کارگاه‌های آموزشی در پاییز سال جاری میلادی، مخاطبان بیشتری را به‌سمت خود جلب کنیم. ما طبق برنامه‌ریزی‌های خود همچنان می‌کوشیم که فرصت آموختن را برای مخاطبان خود به‌صورت مستمر ایجاد کنیم.
در آمارهایی رسمی که به تازگی منتشر شده آمده است، هم‌اکنون ازبکستان‪ ۴۲۹‬ هزار کاربر دارد و در این میان نرخ رشد دسترسی به اینترنت در کشور ژاپن هم از تمامى کشورهاى خاورمیانه کمتر بوده است. آمارها نشان می‌دهند، در کشور ژاپن‪ ۶۸‬ میلیون کاربر وجود دارد که تعداد آن‌ها نسبت به سال‪۲۰۰۰‬ میلادى ۴۳/۸‬ درصد افزایش یافته است. در کشورهای عضو اتحادیه اروپا اینترنت بین ۴۶/۹‬ درصد از جمعیت این منطقه نفوذ داشته که‪ ۲۴/۳‬ درصد از کل کاربران جهان را تشکیل مى‌دادند. ‬علاوه بر این، در سال‪ ۲۰۰۵‬ میلادى ‪۲۱۵‬ میلیون و‪ ۷۶۵‬ هزار کاربر در اتحادیه اروپا حضور داشته‌اند که این رقم نسبت به سال‪۲۰۰۰‬ افزایش‪ ۱۳۱/۶‬درصدی داشته است. ۲۵‬ کشور عضو اتحادیه اروپا۷۱۱‬ درصد از کل جمعیت جهان را در خود جاى داده‌اند که مابقى کشورهاى اروپایى با داشتن ‪۴/۳‬ درصد از کل جمعیت جهان حدود‪ ۴۴‬ میلیون کاربر دارند و ۴/۹‬ درصد از کل کاربران جهان را تشکیل مى‌دهند. بقیه کشورهاى اروپایى رشدى ۳۴۱/۹‬ درصدى را در شمار کاربران خود تجربه کردند. در میان کشورهاى اروپایى، کشور بوسنى بیشترین نرخ رشد شمار کاربران را داشته که در فاصله پنج سال گذشته نرخ رشد کاربران در این کشور ‪۱۳۲۸‬ درصد بوده است.
اخبارهایی که به تازگی منتشر شده نشان می‌دهد، دولت ویتنام تلاش‌های فراوانی را برای کنترل دسترسی به اینترنت آغاز کرده که براساس آن ارایه‌کنندگان خدمات اینترنتی موظفند دسترسی کاربران به سایت‌های غیراخلاقی و ضددولتی را متوقف کنند. بنا به گزارش‌های خبرگزاری‌های این کشور، چنانچه کافی‌نت‌های ویتنام به کاربران امکان دسترسی به سایت‌های ممنوع را دهند، اتصال آنان به اینترنت قطع خواهد شد. علاوه بر این، به صاحبان کافی‌نت‌های ویتنام دستور داده شده که مشتریان را در هنگام بروز هر گونه سرپیچی از قوانین رایج در کشور مانند انتشار ویروس و استفاده از سایت‌های غیراخلاقی و دیگر کارهای تهدیدکنندۀ امنیت زیر نظر داشته باشند.
بررسی‌ها نشان می‌دهد عموما مردان به نسبت زنان دسترسی بیشتری به اینترنت دارند و زمان بیشتری را صرف آن می‌کنند. اگر بخواهیم این وضعیت را دقیق‌تر بررسی کنیم باید خاطرنشان سازیم، دختران سنین 12 تا 15 اندکی بیش از پسران هم‌سن‌وسال خود احتمال دسترسی به اینترنت را دارا هستند. در این میان گفته می‌شود که در سنین نوجوانی و جوانی احتمال دسترسی پسران به اینترنت به مقدار بسیار کمی بیش از دختران است. برتری مردان در این زمینه تا سنین45 تا 55 ادامه دارد و در سن 45 تا 55 سالگی زنان احتمال بیشتری برای دسترسی به اینترنت دارند. در سنین بالاتر نیز باز هم مردان با احتمال بیشتری به اینترنت دسترسی دارند. محققان ما همچنین دریافته‌اند حضور فرزندان در خانواده با دسترسی بیشتر زنان به اینترنت مرتبط است که البته به میزان دسترسی مردان به اینترنت ارتباطی ندارد. زنان در خانواده‌هایی که دارای فرزند هستند به‌نسبت دیگر بانوان بیشتر از اینترنت استفاده می‌کنند و آمارها نیز نشان داده 2/70 درصد از زنان در خانواده‌های دارای فرزند به اینترنت دسترسی دارند، درحالی که تنها 6/56 درصد از زنان در خانواده‌های بدون فرزند امکان دسترسی به اینترنت را دارا هستند.

براساس آیین‌نامه جدید سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، از این پس و برای نخستین بار از ورود اینترنت به کشور حقوق مصرف‌کنندگان خدمات اینترنتی براساس موافقت‌نامه کیفیت سطح خدمات (SLA) تامین می‌شود.

براساس این گزارش و به موجب مقررات جدید تامین، توزیع و عرضه خدمات اینترنت کلیه ارایه‌دهندگان خدمات اینترنتی در کشور از این پس موظف به تهیه فرم‌های استاندارد و چارچوب‌های موافقت‌نامه‌های کیفیت خدمات از سوی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی بوده و باید پیش از انعقاد قرارداد و ارایه خدمات با مصرف‌کنندگان نهایی خدمات اینترنتی و VOIP (تلفن اینترنتی) موافقت‌نامه کیفیت سطح خدمات مبادله کنند.
تدوین آیین‌نامه جدید سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی کشور درحالی صورت می‌گیرد که پیش از این و از ابتدای ورود اینترنت به کشور یعنی اوایل دهه 70، هیچ قانون و برنامه مشخصی برای حمایت از کاربران خدمات اینترنتی وجود نداشته و تاکنون نیز هیچ‌کدام از نهادهای قانونی موجود در این زمینه از حقوق مصرف‌کنندگان نهایی خدمات اینترنتی در کشور به‌دلیل خلاءهای قانونی موجود حمایت نکرده است.
سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی با هدف سامان‌دهی ارتباطات اینترنت و سهولت دسترسی به آن و در راستای اجرای بند «الف» و «ز» ماده سه و بند «د» ماده پنج قانون وظایف و اختیارات وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، مقررات و ضوابط جدیدی جهت تامین، توزیع و عرضه خدمات اینترنت ارایه داده که مبادله موافقت‌نامه کیفیت سطح خدمات (SLA) بین عرضه‌کنندگان و مصرف‌کنندگان از جمله ضوابط لازم‌الاجرای جدید به‌شمار می‌رود.

پیشینه تغییرات جدید در حقیقت به مصوبه پانزدهم آبان‌ماه سال 80 شورای عالی انقلاب فرهنگی در مورد نحوه ارایه خدمات شبکه‌های رایانه‌ای بازمی‌گردد و جایگزین آیین‌نامه ضوابط صدور مجوز تامین‌کنندگان ارتباط اینترنت پرظرفیت که توسط شرکت مخابرات ایران تدوین شده بود، می‌شود.

بر همین اساس کلیه مصرف‌کنندگان خدمات اینترنتی که بنا به هر علت از ارایه‌دهنده خدمات سرویس خود ناراضی باشند می‌توانند با مراجعه به مرجع حل اختلاف که در سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی تشکیل شده است، شکایات خود را ارایه و پی‌گیری کنند.

همچنین براساس اصلاحات صورت گرفته در آیین‌نامه مذکور نظارت بر ارایه خدمات اینترنتی در کشور از این پس برعهده سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی بوده که فرآیند این نظارت طی یک ماه آینده و پس از تصویب این مقررات توسط سازمان تدوین و اعمال می‌شود.

برپایه آیین‌نامه جدید و ارایه خدمات هرچه بهتر به مصرف‌کنندگان، کلیه تامین‌کنندگان، توزیع‌کنندگان و عرضه‌کنندگان خدمات اینترنتی در کشور موظفند تسهیلات لازم جهت اعمال نظارت بدون قید و شرط و مستمر را در اختیار سازمان و یا نمایندگان آن قرار داده و شرکت مخابرات ایران و ICPها نیز باید امکان دست‌یابی مستقل جهت اعمال نظارت را برای سازمان فراهم کنند.
احتمال کاهش قیمت اینترنت

با توجه به اصلاحات صورت گرفته در آیین‌نامه پیشنهادی جدید و به‌دنبال مدیریت یک‌پارچه شبکه داخلی پیش‌بینی می‌شود سرعت دسترسی به اینترنت افزایش یابد.

به این ترتیب با کاهش تعداد مراکز تامین، ترافیک بین‌المللی و نیز هزینه‌های مربوطه کاهش می‌یابد.

همچنین به‌دلیل کاهش هزینه‌های واسطه از سویی و کاهش قیمت خرید عمده و نگهداری ترافیک در داخل کشور از سویی دیگر، قیمت خرید خرده‌فروشی نیز کاهش خواهد یافت.

آیین‌نامه اجرایی مقررات جدید سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی مراحل پایانی اصلاحات خود را در پیش دارد و انتظار می‌رود طی دو ماه آینده به تصویب رسیده و جهت اجرا به مراکز ذی‌ربط ابلاغ شود.
علت تدوین مقررات جدید

اما چرایی تغییرات و اصلاحات صورت گرفته از سوی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی به مشکلات نشات گرفته در قانون و مصوبات اجرایی پیش بازمی‌گردد.

نخستین مقررات و ضوابط در مورد خدمات شبکه‌های رایانه‌ای توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی و در تاریخ پانزدهم آبان‌ماه سال 80 به تصویب رسید.

براساس ساختار ایجاد شده بر مبنای آیین‌نامه قبلی تعداد قابل توجهی از شرکت‌ها و موسسات اقدام به برقراری ارتباط از طریق تامین‌کنندگان بین‌المللی (بیشتر از طریق ماهواره) می‌کردند.

این اقدام ارایه‌دهندگان خدمات اینترنتی در کشور باعث شد دروازه‌‌های ارتباطی کشور به اینتنرنت از مسیرهای مختلفی ایجاد شود.

صرف هزینه گزاف به‌منظور برقراری ارتباط از طریق ماهواره علاوه بر آنکه قیمت نهایی برای مصرف‌کننده را افزایش می‌داد، قابلیت امکان ارایه سرویس‌‌های ارزش افزوده را نیز فراهم نمی‌کرد.

از سویی دیگر نبود یک‌پارچگی لازم در شبکه به‌دلیل وجود مسیرهای مختلف و نیاز به مراکز عرضه متعدد نیز برای برقراری ارتباط بهره‌برداران نهایی، هزینه بالایی را برای ایجاد امنیت در شبکه فراهم می‌کرد.
بر این اساس و به‌منظور رفع مشکلات ایجاد شده در آیین‌نامه پیشنهادی، ارایه خدمات اینترنت در کشور یک مدل سه‌لایه‌ای در نظر گرفته شده است.

از مهم‌ترین مزایای این مدل سه‌لایه‌‌ای می‌توان به جدا بودن وظایف هر لایه، ارتباط ساختاری بخش‌ها و یک‌پارچگی ارایه خدمات اشاره کرد.

اما مهم‌ترین ویژگی مقررات جدید تامین، توزیع و عرضه خدمات اینترنت را می‌توان همان موافقت‌نامه‌های کیفیت سطح خدمات (SLA) ذکر کرد.

به‌موجب آیین‌نامه جدید، از این پس بین تامین‌کنندگان و توزیع‌کنندگان، توزیع‌کنندگان و عرضه‌کنندگان و همچنین بین عرضه‌کنندگان و مصرف‌کنندگان نهایی خدمات اینترنتی موافقت‌نامه کیفیت سطح خدمات (SLA) منعقد می‌شود.

حاصل این تغییرات نیز منجر به شفاف‌سازی حریم و حدود خسارات وارده به لایه‌های مختلف ارایه‌دهنده، عرضه‌کننده و مصرف‌کننده خدمات اینترنتی در کشور می‌شود.

درحال حاضر به‌جز شرکت فناوری اطلاعات (ITC)، 38 شرکت دیگر در قالب ICP در رابطه با تامین اینترنت فعالیت دارند که تامین بخش عمده‌ای از ارتباط کشور برعهده آن‌هاست.

بزرگ‌ترین پهنای باند ارتباطی این شرکت‌ها 155 مگابایت بر ثانیه و کمترین آن سه مگابایت بر ثانیه است. علاوه بر شرکت‌های ICP به‌منظور ارایه اینترنت به کاربران شرکت‌های ISP نیز در این زمینه فعالیت دارند.

همچنین در بخش ارایه‌دهندگان نهایی خدمات اینترنتی (ISP)ها هم‌اکنون بالغ بر هزار و 200 مرکز در کشور دارای مجوز فعالیت است.
براساس اصلاحات صورت گرفته در آیین‌نامه جدید سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی از این پس مجوز تاسیس مراکز جدید ISP داده نخواهد شد و این امکان نیز به سایر شرکت‌های ارایه‌دهنده خدمات اینترنتی داده شده است تا با تشکیل کنسرسیوم علاوه بر کاهش مراکز موجود و افزایش کیفیت ترافیک بتوانند از خدمات ارزان‌تری بهره‌مند شوند. این امر نیز می‌تواند موجب کاهش قیمت برای مصرف‌کنندگان نهایی شود.

سید میثم لطفی - بزرگراه فناوری - روس دی. مارتین(Ross D. Martin) که یکی از صاحب‌نام‌ترین پزشکان حاضر آمریکا محسوب می‌شود، فعالیت جدی خود در عرصه فناوری و پزشکی را با عضویت در گروه "تصمیم‌گیری‌های سیستمی" آغاز کرد و پس از انجام همکاری‌های صمیمانه با دانشگاه‌های MIT ، هاروارد و بوستون توانست بر تجربیات خود در این عرصه بیفزاید. وی با رفتن به دانشگاه سینسیناتی پس از دو سال برای نخستین بار خدمات الکترونیکی بهداشتی را در بیمارستان وابسته به دانشگاه زاویر(Xavier) راه‌اندازی کرد. وی به‌عنوان یکی از مشاوران فناوری ارتباطات و اطلاعات طرح‌های فراوانی را در مراکز مختلف پزشکی به مرحله اجرا رساند. مارتین سرانجام موفق شد مدرک فوق تخصص خود را از دانشگاه سینسیناتی دریافت کند و به‌عنوان سردبیر نشریه"اطلاعات ضروری برای گروه‌های پزشکی" برگزیده شود و بدین وسیله تجربه مدیریتی خود را در گروه‌های کوچک و متوسط آغاز کند. وی هم‌اکنون مدیریت مرکز پزشکی فناوری آمریکا را برعهده دارد.

با توجه به توسعه فناوری ارتباطات و اطلاعات و تاثیرات مستقیم آن بر زندگی روزمره مردم، چرا پزشکان از توسعه فناوری در شاخه تخصصی خود استقبال می‌کنند؟
امروزه بخش بهداشت و درمان آمریکا سهم قابل‌توجهی از اقتصاد این کشور را شامل می‌شود و از این‌رو توجه دستگاه‌های دولتی به آن زیاد است. با توجه به اینکه مقامات بلندپایه آمریکا می‌کوشند با توسعه بخش بهداشت و درمان خود موجبات رونق اقتصادی را بیش از پیش فراهم آورند، فناوری ارتباطات و اطلاعات توانسته کمک‌های فراوانی را به ما بکند. من به‌عنوان یکی از پزشکان علاقه‌مند به فناوری ارتباطات و اطلاعات تمام زندگی خود را صرف نفوذ فناوری اطلاعات در علم پزشکی کرده‌ام تا بتوانم علاوه بر خدمت‌رسانی هرچه بیشتر به بیماران، توسعه اقتصادی کشور را نیز به‌دنبال داشته باشم. یکی از اقدامات مهمی که تاکنون در این زمینه صورت گرفته است تاسیس گروهی با نام "گروه تصمیم‌گیری‌های سیستمی" در کشور آمریکاست که در سال 1979 توسط جمعی از کارشناسان و مسؤولان دانشگاه هاروارد راه‌اندازی شد. این گروه برای انجام فعالیت‌های خود به کمک کارشناسان دانشگاه بوستون آزمایشگاهی راه‌اندازی کرد که در آن تمامی فعالیت‌های پزشکی به کمک جدیدترین فناوری‌های روز انجام می‌شد. این گروه هم‌اکنون به‌عنوان بخشی از دانشگاه علم و فناوری وابسته به دو دانشگاه هاروارد و MIT به فعالیت‌های خود ادامه می‌دهد.
اگرچه من سال‌های زیادی را برای اخذ مدرک دکترا و طبابت بیماران صرف کردم، پس از گذشت مدتی دریافتم که علم پزشکی بدون استفاده از فناوری اطلاعات ارزش چندانی ندارد و به‌همین خاطر تصمیم گرفتم که با ورود به مرکز PacifiCare آمریکا، توانایی خود را در استفاده از علوم نوین بالا برم. افزوده شدن فناوری اطلاعات به علم پزشکی موجب شد تا احتمال درمان هر یک از بیمارانی که به من مراجعه می‌کردند بیشتر شود و بتوانم جان افراد بیشتری را از خطر مرگ حتمی نجات دهم. این امر نه‌تنها در کشور آمریکا، بلکه در دیگر کشورهای دنیا نیز می‌تواند اتفاق بیفتد و با صرف هزینه‌های بسیار اندک، باعث شود که خدمات سیستم پزشکی و بهداشتی یک جامعه در بهترین حالت ممکن به‌دست همشهریان برسد.
درحالی که فناوری‌ اطلاعات هرروزه دستاوردهای جدیدی را وارد علم پزشکی می‌کند، به‌نظر شما پزشکان و متخصصان تا چه اندازه به این قبیل وسایل و امکانات اطمینان دارند؟
امروز پزشکان نیز همانند تمام افرادی که در عصر حاضر زندگی می‌کنند، رغبت فراوانی به استفاده از فناوری‌های نوین دارند. اگرچه ورود هر محرک جدید همواره با مقاومت‌هایی مواجه بوده، اما باید اعتراف کنیم که ظهور فناوری اطلاعات در جامعه پزشکی کمتر این مسایل را به‌دنبال داشته که با پشت سر گذاشتن زمانی کوتاه، بیشتر پزشکان به‌کار بردن دستگاه‌ها و وسایل مجهز به فناوری‌های روز را مفید اعلام کردند. از جمله نکات قابل توجهی که در این زمینه به چشم می‌خورد، بردباری بسیار زیاد پزشکان برای آموختن نحوه استفاده از دستگاه‌های جدید است که در برخی مواقع دیده می‌شود. این کار با صرف‌ ماه‌ها زمان صورت می‌پذیرد. من در طول سال‌های فعالیت خود در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی مختلف هرگز ندیدم که یک پزشک از ورود یک فناوری نوین در رشته تخصصی خود احساس نارضایتی کند و آن را نپذیرد. این امر موجب شده تا مراکز فعال در حوزه فناوری اطلاعات که تا چندی پیش توجه چندانی به عرصه پزشکی نداشتند، امروزه این دنیای پیچیده را نیز از آن خود بدانند و با گسترش فعالیت‌های خود در زمینه پزشکی، موجبات رشد علم در این شاخه را نیز فراهم کنند.
کارشناسان فناوری اطلاعات که ممکن است تخصص چندانی در زمینه پزشکی نداشته باشند چگونه می‌توانند ابزارهایی توانمند و مناسب با نیازهای شما تولید کنند؟
درحال حاضر نرم‌افزار یکی از ارکان اصلی و اساسی در دنیای کامپیوتر و اینترنت محسوب می‌شود و باعث شده که کاربران احساس نزدیکی بیشتری با فناوری اطلاعات و ارتباطات داشته باشند. این برنامه‌های کامپیوتری نه‌تنها در رایانه‌ها مفید واقع می‌شوند، بلکه به یکی از بخش‌های اصلی پزشکی تبدیل شده‌اند. اگرچه کارشناسان فناوری اطلاعات تخصص چندانی در علم پزشکی ندارند، تجربه نشان داده رابطه صمیمانه و نزدیک بین دنیای پزشکی و فناوری موجب شده تا نیازهای ما به‌طور کامل و دقیق منتقل شود و متخصصان نیز به آسانی بتوانند برنامه‌هایی متناسب با فعالیت‌های ما تولید کنند. ما امروزه به‌واسطه علوم کامپیوتری توانسته‌ایم پایگاه‌های اطلاعاتی خود را از حالت سنتی کاملا خارج کرده و تمام اطلاعات مورد نیاز خود را به‌صورت دیجیتالی و الکترونیکی ذخیره کنیم. این ابزارها به ما کمک می‌کند تا در هر شرایطی به‌راحتی بتوانیم از منابع اطلاعاتی استفاده کنیم و برای درمان بیماران تصمیم‌های بهتری اتخاذ کنیم.
زمانی ‌که یک کارشناس فناوری اقدام به طراحی و ساخت یک دستگاه به‌خصوص پزشکی می‌کند، عوامل و معیارهای مختلفی وجود دارد که باید به آن‌ها توجه کند. گستره وسیع علوم پزشکی در زمینه‌های گوناگون باعث شده دانستن این معیارها برای متخصصان به امری مشکل و غیرقابل درک بدل شود، اما با این وجود گفته می‌شود که ارتباطات صمیمانه بین پزشکان و برنامه‌نویسان باعث شده تا بخش عظیمی از این مشکلات مرتفع و از میان برداشته شود. به‌واسطه نرم‌افزارهایی که امروزه در اختیار ما قرار داده شده، پزشکان می‌توانند ظرف مدت‌زمانی کوتاه شرح حال کامل از بیماران خود دریافت کنند تا بتوانند در مواقع اضطراری بهترین روش‌های درمانی و داروها را برای این بیماران به کار برند.
یکی از حرکت‌های بزرگ و قابل ‌ملاحظه‌ای که تاکنون در این زمینه صورت گرفته ظهور نانوتکنولوژی است که امکان درمان بسیاری از بیماری‌های لاعلاج را برای ما فراهم کرده است. نانوتکنولوژی یا کاربرد فناوری در مقیاس یک میلیونیم متر جهان حیرت‌انگیزی را پیش روی دانشمندان قرار داده است که در تاریخ بشریت نظیری برای آن نمی‌توان یافت. پیشرفت‌های پرشتابی که در این عرصه به‌وقوع می‌پیوندد پیام مهمی را با خود به همراه آورده است. بشر در آستانه دست‌یابی به توانایی‌های بی‌بدیلی برای تغییر محیط پیرامون خویش قرار گرفته و جهان و جامعه‌ای که در آینده‌ای نه‌چندان دور به مدد این فناوری جدید پدیدار خواهد شد، تفاوت‌هایی بنیادی با جهان مانوس آدمی، در گذشته خواهد داشت.
نبود فناوری اطلاعات که به عقیده شما تا این اندازه توانسته در علم پزشکی تاثیر بگذارد تا چه حد مشکل‌آفرین خواهد شد و مدیریت فناوری در دنیای پزشکی تا چه اندازه می‌تواند نقش داشته باشد؟
در طول دوران تحصیل خود برای گرفتن تخصص، بارها مشاهده کردم که نبود دستگاه‌های پیشرفته و به‌روز موجب شد تا بیماران در شرایط نامناسبی به سر برند و پزشکان نتوانند برای نجات جان آن‌ها کار خاصی را انجام دهند. رابطه فناوری و پزشکی امروزه به‌قدری نزدیک شده که حتی کم‌رنگ شدن این رابطه هم می‌تواند اثرات زیانباری را به‌دنبال داشته باشد.
باید توجه داشته باشیم که منبع تمام فعالیت‌های مدیریت، اطلاعات است و تنها این ابزار است که جریان حیاتی فرآیند برنامه‌ریزی را انجام می‌دهد. امروزه اطلاعات به‌عنوان یکی از مهم‌ترین منابع قدرت در جهان مطرح است و مدیران بدون داشتن اطلاعات کامل در مورد یک موضوع قادر به تصمیم‌گیری موثر نخواهند بود. فناوری اطلاعات در سال‌های اخیر به‌واسطه رشد، گسترش روزافزون و به‌کارگیری امکانات کامپیوتری و انتقال داده‌ها و ایجاد شبکه‌های جهان‌گستر مانند اینترنت، اطلاعات ارزشمند و خدمات متنوع، محیط‌های تبادل اطلاعات را به شدت دچار تغییر کرده است. در بخش بهداشت و درمان نیز استفاده از سیستم‌های اطلاعاتی کارآمد برای تحقق اهداف کارایی، اثربخشی و کیفیت خدمات و البته رضایتمندی مراجعان ضرورتی انکارناپذیر به‌شمار می‌رود.
در عصر فناوری اطلاعات و اطلاع‌رسانی، مدارک پزشکی به‌عنوان مهم‌ترین، غنی‌ترین و واقعی‌ترین منابع اطلاع‌رسانی پزشکی و بهداشتی محسوب می‌شوند، زیرا این مدارک مبتنی بر واقعیات علم پزشکی هستند. مدیریت اطلاعات بهداشتی عبارت از توسعه، اجرا،‌ نگهداری ‌و مدیریت سیستم‌ها به‌منظور تولید، ‌ذخیره، بازیابی و انتشار اطلاعات بهداشتی بیمار به‌صورت موثر و کاراست. مدیریت اطلاعات بهداشت همچنین تحت عنوان اداره مدارک پزشکی نیز شناخته شده است که امروز در تمام بیمارستان‌ها راه‌اندازی شده است. این نوع به‌خصوص از مدیریت در تمامی محیط‌های مراقبت بهداشتی مشابه است. اگرچه یکی از این روش‌ها در مطب پزشک ممکن است دارای پیچیدگی و ابهام کمتری نسبت به بیمارستان‌‌ها و مراکز بهداشتی بزرگ باشد، ‌با وجود این اهداف مشابه و یکسان است.
ارگونومی کامپیوتری چیست و به‌نظر شما، دستاوردهای فناوری اطلاعات که تا این اندازه در علم پزشکی مفید هستند آیا می‌توانند مشکلاتی را هم به‌دنبال داشته باشند؟
اگر بخواهیم ارگونومی کامپیوتری را به‌طور دقیق بررسی کنیم، باید اعلام کنیم که این اصطلاح به‌معنی مطالعه و بررسی عوامل انسانی در ارتباط با کامپیوتر است که از اهداف آن می‌توان به ‌تضمین مناسب‌ بودن یک دستگاه برای استفاده انسان اشاره کرد. همان‌طور که می‌دانید، کامپیوترها یکی از بخش‌های اصلی و اساسی در دنیای فناوری اطلاعات محسوب می‌شوند و به‌همین خاطر توانسته‌اند به یک پایگاه اقتصادی مناسب برای شرکت‌های تولیدکننده تبدیل شوند. به هر حال، اگر نحوه استفاده درست از این ابزارها برای کاربران روشن نشود، ممکن است ناراحتی جسمی و روحی فراوانی برای آن‌ها ایجاد شود که این امر به‌عنوان یکی از مشکلات فناوری اطلاعات در دنیای پزشکی محسوب می‌شود. تولیدکنندگان تجهیزات وسایل کامپیوتر نظیر صفحه‌کلید، موشواره، میز و صندلی و ... اکنون سعی می‌کنند تا محصولات را مطابق با اصول ارگونومی طراحی و تولید کنند. رعایت اصول ارگونومی سبب کاهش ضایعات چشم، سردرد و کمردرد اپراتورها و کاربران کامپیوترها می‌شود. این نکته را نباید فراموش کنیم که کاربرد کامپیوتر در زندگی بشر بسیار زیاد است و تعداد زیادی از افـراد سـاعت‌های متمــادی با کـامپیوتر کـار می‌کنند، به‌همین دلیل شناخت عوامل موثر در محیط کار با کامپیوتر اهمیت زیادی دارد. وجود شرایط نامناسب در محیط کاری و عدم توجه به موارد ایمنی هنگام کار با کامپیوتر ممکن است در بلندمدت سبب بروز بیماری‌ها و ناهنجاری‌ها شود. یک محیط کاری مناسب برای کاربران کامپیوتر باید دارای سیستم تهویه مطبوع، نور کافی و مناسب، میز مخصوص با ابعاد استاندارد، صندلی مخصوص کامپیوتر با ارتفاع قابل تنظیم برای جلوگیری از ناراحتی ستون فقرات کاربر،‌ زیرپایی برای جلوگیری از بی‌حسی پا و‌ کف‌پوش چوبی یا پلاستیکی برای جلوگیری از ایجاد الکتریسیته ساکن باشد.‌ با وجود رعایت این نکات، باز امکان بروز بیماری‌های خاص برای کاربر وجود دارد. کم‌تحرکی هنگام کار با کامپیوتر، چشم دوختن در مدت طولانی به صفحه مانیتور و حرکات یکنواخت مچ دست ممکن است سبب بروز انواع ناهنجاری‌ها شوند.
برای گروه‌هایی که کامپیوتر را هرگز دستیار خوبی برای خود نمی‌دانند و معتقدند که روش‌های سنتی نتایج بهتری را به‌دنبال دارد چه راه‌هایی را به‌کار می‌برید؟
این افراد و گروه‌ها کامپیوتر و فناوری اطلاعات را باید به‌عنوان یک فرصت نگاه کنند، نه یک تهدید. اگرچه در برخی موارد دیده می‌شود که جمعی از پزشکان حضور فناوری در کنار خود را تحمل نمی‌کنند، امروزه این امر کم‌کم از بین رفته است، زیرا فناوری‌های نوین به پزشکان و متخصصان کمک می‌کند تا بهتر و سریع‌تر بیماری افراد را تشخیص دهند و بتوانند برای درمان آن اقدام کنند. همچنین این ابزارها به پزشکان کمک کرده تا در طول کارهای روزانه خود انرژی کمتری صرف کنند و بتوانند با استفاده بهتر از زمان، پول بیشتری را به‌دست آورند. این عوامل که به وضوح می‌توان آن‌ها را مشاهده کرد، موجب شده تا متخصصان پزشکی اقبال بیشتری را نسبت به فناوری ارتباطات و اطلاعات نشان دهند و ابزارهای وابسته به آن را به‌عنوان عضوی از علم پزشکی بدانند.
درمان‌های از راه دور که زیر نظر فناوری اطلاعات انجام می‌شود تا چه اندازه مفید بوده است؟
درمان از راه دور اولین بار توسط توماس برد(Thomas Bird) در دهه 1970 ابداع شد و هم‌اکنون که چند دهه از آن زمان می‌گذرد پیشرفت‌های فراوانی داشته است. به‌طور کلی،‌ استفاده از فناوری‌های پیشرفته به‌منظور انتقال اطلاعات و آگاهی دادن برای تشخیص پزشکی، درمان و مراقبت بیمار و آموزش‌هـای از راه دور را که در ارتباط با ســـلامت باشد، درمان از راه دور می‌گویند. دســترسی ســریع به متخصـصان پزشـکی از راه دور به‌وسـیله فناوری اطلاعات و وســایل ارتباط از راه دور بدون توجه به اینکه بیمار یا اطلاعات وابسته به آن در کجا قرار گرفته است می‌تواند کمک‌های شایانی به درمان یک بیمار کند. در این روش به‌خصوص اطلاعات پزشکی نظیر عکس، صــدا، فیلم، پرونده بیماران و ... به‌صورت دیجیتالی از یک محل به محل دیگر مبادله می‌شود.
در برخی مواقع درمان از راه دور می‌تواند به‌صورت هم‌زمان صورت گیرد. زمانی که مشــاوره چهــره به چهـره ضـــروری به‌نظر می‌رســد و یا نیاز به عمل‌های جراحی است، این روش‌ کارایی‌های فراوانی خواهد داشت که معمولا این ارتباط بین بیمار و پزشـــک معالج انجام می‌‌شود. یکی از مهم‌ترین درمان‌های از راه دور هم‌زمان که با استقبال فراوان پزشکان و بیماران مواجه بوده "جراحی از راه دور توســـط بازوهای ربات" است. در این روش جراح می‌تواند با هدایت بازوهای ربات که ممکن است کیلومترها دورتر در بیمارســتانی آماده جراحی باشد به عمل جراحی اقدام کند. در چنین شرایطی بازوهای ربات دقیقا مانند دست‌های جراح عمل کرده و تمام حرکات دست جراح را پیروی می‌کند.
در برخی مواقع درمان‌های از راه دور به‌صورت غیرهم‌زمان انجام می‌شود. این روش درمانی به روش ذخیره‌سازی و ارســال اطلاعات انجام می‌شود و برای مواردی که زیاد فوریت ندارند مورد استفاده قرار می‌گیرد که در این روش می‌توان زمانی را برای ارسال اطلاعات و دریافت آن منظور کرد که اطلاعات منتقل شــده می‌تواند از تصویرهای دیجیتالی گرفته تا بخشــی از یک فیلم در نظر گرفته شود.
با درمان‌های از راه دور که تنها به‌واسطه فناوری اطلاعات میسر خواهد شد، افزایش دسترسی به مراقبت‌های ویژه برای بیماران‌، افزایش دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی‌، بهبود کیفیت مراقبت‌های بهداشتی، کاهش اشتباهات پزشکی،‌ کاهش بیماری و مرگ‌ومیر، افزایش رضایتمندی و راحتی بیمار، کاهش هزینه‌های درمان، افزایش کارایی و تولید برای ارایه‌دهندگان سلامت و ... امکان‌پذیر می‌شود.
میزان تمایل پزشکان و متخصصان پزشکی به استفاده از اینترنت تا چه اندازه است؟
در آخرین مطالعاتی که انجام شده معلوم شده است که هم‌اکنون در اروپا و آمریکا بیش از 70 درصد پزشکان با تشویق بیماران خود به استفاده از اینترنت، سعی می‌کنند شرایط درمانی آن‌ها را تسهیل کنند. در این مطالعه همچنین مشخص شده است، پایگاه اینترنتی webMD که تنها در زمینه پزشکی فعالیت می‌کند با 31 درصد، بیشترین میزان مراجعه کاربران اینترنتی برای کسب اطلاعات پزشکی را به‌خود اختصاص داده است که پس از آن موتور جست‌وجوی گوگل با هفت درصد در مکان دوم و یاهو با چهار درصد در مکان سوم قرار دارند.
این بررسی‌ها همچنین نشان داده است که 10 درصد از بیماران داروهای تجویز شده خود را از طریق اینترنت تهیه می‌کنند. علاوه بر این، 26 درصد این افراد بالای 55 سال هستند که نشان‌دهنده اعتماد افراد سالمند به اینترنت است. در این میان Medco.com از میان سایت‌های ارایه‌دهنده‌ اطلاعات دارویی با جذب 26 درصد کاربران در رتبه‌ نخست قرار دارد و توانسته بخش زیادی از مشکلات کاربران در این زمینه را مرتفع سازد.
در یک آمارگیری جدید همچنین مشخص شده است، زنان بیمار تمایل بیشتری برای استفاده از اینترنت و کامپیوتر دارند و با فناوری اطلاعات راحت‌تر کنار می‌آیند. در این نظرسنجی‌ها آمده است، این روزها 52 درصد از کل کاربران جهانی را زنان تشکیل می‌دهند که این رقم تقریبا در بین زنان بیمار نیز به‌همین صورت وجود دارد. کاربران اینترنت زن از سال 2003 تاکنون 19 درصد رشد کرده‌اند و این میزان برای مردان 12 درصد بوده است. زنان به‌علت داشتن اوقات فراغت بیشتر نسبت به مردان، در زمینه وبلاگ‌نویسی نیز از جنس مخالف خود پیش هستند.

سید میثم لطفی - بزرگراه فناوری - این روزها واژه‌هایی مثل اینترنت، ارتباطات جهانی، تجارت الکترونیکی و غیره برای بسیاری از مردم آشناست و حتی فعالیت‌های روزانه خود را به کمک آن‌ها انجام می‌دهند. اما به‌راستی دانستن معنای این واژه می‌تواند در استفاده درست از آن‌ها به ما کمک کند؟ اینترنت در حقیقت شبکه‌ای جهانی است که از روش‌های مختلف همه کامپیوترهای شخصی و غیرشخصی را به یکدیگر متصل می‌کند تا ما بتوانیم با داشتن ارتباطات جهانی، زندگی بهتر و آسان‌تری را در این جهان پهناور تجربه کنیم.

این دنیای مجازی که با امکانات کامل در اختیار ما قرار می‌گیرد، در اصل مالک و صاحب خاصی ندارد. شرکت‌های مختلفی که در سراسر جهان به صورت آنلاین فعالیت می‌کنند، بخشی از آن را در اختیار دارند. این شرکت‌ها امروزه آموخته‌اند به‌منظور حضور فعال‌تر در جهان، دیگر نیازی به حضور فیزیکی نیست و تنها با اتکا به اینترنت و استفاده از مباحثی نظیر تجارت الکترونیکی می‌توانند محصولات خود را در کمترین زمان ممکن در کشورهای مختلف به‌ فروش برسانند.

برای آنکه این امر تحقق یابد و شرایط لازم برای فروش اینترنتی محصولات مختلف فراهم شود، باید این محصولات در فضای مجازی تبلیغ شوند تا بستر لازم برای فروش آن‌ها به‌وجود آید. بسیاری از کارشناسان بر این باورند که تبلیغات اینترنتی هنوز در سبد شرکت‌های تبلیغاتی که در بسیاری از موارد به‌عنوان مشاور تبلیغ‌دهندگان، خدماتی را به آن‌ها عرضه می‌کنند، جایگاه مناسبی پیدا نکرده است، زیرا به‌دلیل هزینه‌های کم تبلیغ در اینترنت‌، کارمزد شرکت‌های تبلیغاتی نیز در صورت دادن تبلیغی در اینترنت بسیار کم خواهد بود.

از طرف دیگر عدم آشنایی این شرکت‌ها با مکانیزم‌های تبلیغات اینترنتی از جمله مکانیزم‌هایی جهت سنجش و اندازه‌گیری اثربخشی تبلیغات اینترنتی، باعث شده تا این شرکت‌ها تمایل کمتری به دادن تبلیغ در اینترنت داشته باشند. برت کوانس(Brett Quance) معاون و مدیر بازرگانی شرکت اینترنتی بلوکت(BlueCat) برای روشن شدن وضعیت تبلیغات در اینترنت گفت‌وگوی جدیدی انجام داده که خواندن آن می‌تواند آینده این صنعت نوپا را بیشتر نمایان کند.

با توجه به اینکه درحال حاضر رسانه‌های مختلف رادیو، تلویزیون،‌مطبوعات و غیره در زمینه تبلیغات فعالیت می‌کنند، تبلیغات اینترنتی چه مزایایی را می‌تواند برای شرکت‌ها و سازمان‌ها به همراه داشته باشد؟
از جمله مهم‌ترین تاثیراتی که تبلیغات اینترنتی برجای می‌گذارد، تعامل دوطرفه‌‌ای است که بین شرکت‌ها و فضای مجازی ایجاد می‌شود تا با فعالیت در کنار یکدیگر بهتر بتوانند محصولات خود را به مردم معرفی کنند. درحالی که رسانه‌های سنتی با اخذ هزینه‌های فراوان محصولات شرکت‌های مختلف را معرفی می‌کنند، هزینه کم تبلیغات اینترنتی می‌تواند عامل انگیزاننده برای افزایش تمایل شرکت‌ها به حضور در این عرصه محسوب شود.
براساس استانداردهای تعریف شده، امروزه شبکه‌های تلویزیونی اجازه دارند که حداکثر یک آگهی بازرگانی را در 15 ثانیه پخش کنند، در این میان ممکن است که شخص حین پخش آگهی در این زمان محدود به تماشای تلویزیون نپردازد و یا اینکه از تماشای آن صرف‌نظر کند. در مقابل شبکه جهانی اینترنت این امکان را برای همه شرکت‌ها فراهم می‌آورد که بتوانند محصولات خود را به صورت 24 ساعته برای همه کاربران به نمایش بگذارند و گستره تبلیغات بازرگانی خود را از مرزهای یک کشور فراتر برند، زیرا سایت‌های اینترنتی بدون وابستگی به یک مرکز خاص اطلاعات خود را در هر زمانی در اختیار همه مردم جهان قرار می‌دهند. در مقایسه رسانه‌های سنتی با اینترنت باید توجه داشته باشیم که فضاهای اینترنتی هیچ گونه محدودیت مکانی ندارند و به همین خاطر اگر اطلاعاتی روی آن‌ها قرار گیرد، به‌سادگی در اختیار همه کاربران قرار خواهد گرفت. علاوه بر این باید توجه داشت، درحالی که رسانه‌های سنتی اطلاعات مورد نظر خود را به‌صورت یک‌طرفه به مردم منتقل می‌کردند و توانایی تصمیم‌گیری برای انتخاب اطلاعات را از آن‌ها می‌گرفتند، اینترنت تحت فرمان کاربران کنترل می‌شود،‌به این معنی که اگر کاربران تمایل داشته باشند به یک سایت حاوی تبلیغات اینترنتی مراجعه می‌کنند و در این فرآیند ممکن است که سراغ این قبیل تبلیغات نروند. تمام مزایایی که در بالا به آن‌ها اشاره شد به ویژگی و شخصیت منحصر‌به‌فرد اینترنت وابسته است.
اینترنت که امروزه این قابلیت‌ها را در اختیار ما گذاشته چه خصوصیات و ویژگی‌هایی دارد که آن را از دیگر رسانه‌های موجود مجزا می‌کند؟
نگاهی گذرا به تحولاتی که در چند سال گذشته صورت گرفته به‌سادگی نشان خواهد داد که اینترنت ابزاری توانمند برای برقراری ارتباطات بین‌المللی است و می‌تواند با اتصال همه مردم به یکدیگر،‌دستاوردهای آن‌ها را در اختیار یکدیگر قرار دهد. اگرچه این روزها کشور آمریکا ادعا می‌کند که حاکمیت اینترنت را برعهده دارد و در این میان زبان انگلیسی به‌عنوان زبان واحد اینترنت برگزیده شده است، ارتباطات مردم نه‌تنها در مناطق انگلیسی‌زبان، بلکه در همه جای دنیا درحال گسترش است و حتی دورافتاده‌ترین جزایر آفریقایی نیز از آن بهره‌مند می‌شوند. حتی در شوروی سابق و کشورهای جهان سومی که در آن عصر حضور داشتند، استفاده از اینترنت به‌عنوان یک مزیت و پله ترقی به‌حساب می‌آمد و راه‌های ارتباط آن‌ها را با دنیای بیرون فراهم می‌کرد.
هم‌اکنون در بریتانیا، آلمان و کشورهای شمال اروپا اینترنت با سرعتی فزایند درحال نفوذ بین مردم است و به‌عنوان مهم‌ترین ابزار رسانه‌ای موجود توانسته جای تلویزیون را بگیرد. این ویژگی به‌خصوص اینترنت که هرگونه محدودیت زمانی و مکانی را از آن سلب می‌کند، اصلی‌ترین عامل در پیروزی فضای مجازی در مقابل رسانه‌های سنتی به‌حساب می‌آید و هم‌اکنون عنوان پرکاربردترین ابزار در زندگی روزمره مردم را به‌خود اختصاص داده است.
یکی دیگر از ویژگی‌های مهم اینترنت قابلیت‌تاثیرپذیری و تاثیرگذاری آن به‌صورت هم‌زمان است. تبلیغات اینترنتی در اصل با اجرای دو هدف اصلی فعالیت خود را دنبال می‌کند و از طریق همین دو هدف است که تاکنون توانسته به‌صورت دقیق و منظم اداره شود؛ اول اینکه هر تبلیغی با هدف ایجاد ارتباط و رساندن پیامی انجام شود و دوم اینکه هدف از انجام تبلیغ فروش محصول ‌باشد. امروزه شرکت‌های تجاری و بازرگانی به‌خوبی می‌دانند قبل از آنکه محصولی را تولید و عرضه کنند، باید احساس نیاز به آن محصول را بین مردم به‌وجود آورند و با راه‌اندازی سامانه‌پرسش و پاسخ، به تمام نیازهای مخاطبان خود جواب دهند.
همان‌طور که اشاره کردید، یکی از مزایای تبلیغات اینترنتی هزینه‌های بسیار کمی است که متحمل شرکت‌ها می‌شود. این درآمد‌های ناچیز چگونه می‌تواند منافع شرکت‌های عرضه‌کننده خدمات اینترنتی را تامین کند؟
یکی از مزایای اصلی انتشار اطلاعات روی وب‌سایت‌ها و دیگر ابزارهای موجود در اینترنت هزینه بسیار کمی است که این کار به‌دنبال دارد. یک سایت اینترنتی در حقیقت همانند پایگاه اطلاعاتی سنجیده می‌شود که به‌خصوص تلفن متصل شده است. افراد با اتصال به اینترنت و استفاده از این ابزارها، بدون مداخله دیگران اطلاعات خود را به‌صورت خالص از منابع موجود تهیه می‌کنند و برای این اطلاعات هزینه بسیار کمی را پرداخت می‌کنند که در مقابل هزینه استفاده از مطبوعات و یا تلویزیون بسیار ناچیز است. شما به‌عنوان یک کاربر عادی به همراه صدها شخص دیگری که می‌خواهند یک سری اطلاعات به‌خصوص را به‌دست بیاورند، هزینه‌بسیار اندکی را پرداخت می‌کنید که البته در برخی مواقع ممکن است این هزینه‌ها اندکی افزایش یابد. برای مثال زمانی که هزاران کاربر به‌صورت هم‌زمان سراغ یک سایت به‌خصوص می‌روند و امکان ورود به این پایگاه اینترنتی را غیرممکن می‌کنند، مسؤولان این مراکز با گرفتن پول بیشتر راه‌هایی را در مقابل شما قرار می‌دهند که بتوانید بدون داشتن هرگونه مشکلی وارد این سایت شوید.
راه‌اندازی خدمات اینترنتی و عرضه آن به مردم می‌تواند هزینه‌های فراوانی را به‌دنبال داشته باشد، اما در مقابل پول‌های اندکی که از جانب کاربران پرداخت می‌شود، به‌سادگی خواهد توانست این هزینه‌ها را جبران کند. به‌دنبال رقابتی شدن بازار جهانی اینترنت و حضور شرکت‌های فراوان در این بازار گسترده، بسیاری از مراکز اینترنتی می‌کوشند با عرضه خدمات خود به‌صورت رایگان مشتری‌های بیشتری را نسبت به‌خود جذب کنند که این امر به شما امکان می‌دهد حتی تبلیغات اینترنتی خود را در برخی مواقع به‌صورت رایگان روی اینترنت قرار دهید.
عدم محدودیت زمانی اینترنت برای عرضه تبلیغات به‌صورت 24 ساعته چه منافعی را برای هر یک از کاربران به‌دنبال خواهد داشت؟
اگر شما می‌خواهید در آن واحد به‌صورت بین‌المللی تبلیغ کنید و بدون در نظر گرفتن شرایط زمانی کشورهای مختلف، اطلاعات لازم در مورد محصولات خود را به مردم در نقاط مختلف جهان ارایه دهید، فقط اینترنت است که می‌تواند به شما کمک کند، زیرا این ابزار بدون آنکه اطلاعات خود را تنها به یک شهر یا کشور خاص اختصاص دهد، آن را در اختیار همه کاربران قرار می‌دهد. در کنار این مسئله،‌اینترنت قادر است که برخلاف رسانه‌های سنتی تبلیغات را به‌صورت 24 ساعته به نمایش بگذارد. این به آن معنی خواهد بود که اختلاف زمانی در کشورهای مختلف جهان از تبلیغ محصول شما در کشورهای گوناگون جلوگیری نخواهد کرد و افراد در هر زمانی که وارد سایت‌های اینترنتی شوند با شما آشنا خواهند شد.
آنچه که برای سایت‌های اینترنتی تعریف شده آن است که هر یک از آن‌ها در طول شبانه‌روز به فعالیت خود ادامه دهند و این کار در تمام سال ادامه پیدا کند. بر این اساس کاربران در هر مکان و زمانی می‌توانند به این سایت‌ها مراجعه کنند و با توجه به نیازهای خود،‌از مزایای آن‌ها بهره‌مند شوند. علاوه بر این سامانه‌هایی نظیر پست الکترونیکی نیز این روزها توانسته بر وابسته نبودن اینترنت به زمان تاکید بیشتری کند. شرکت‌های تبلیغاتی با ارسال پست الکترونیکی به کاربران این امکان را برای آن‌ها ایجاد می‌کنند تا هر موقع که تمایل داشتند اطلاعات تبلیغاتی در مورد یک کالای به‌خصوص را کسب کنند.
با توجه به توضیحات داده شده،‌تبلیغات اینترنتی و گستره بین‌المللی آن می‌تواند مزایای فراوانی را برای هر یک از شرکت‌ها به‌دنبال داشته باشد. به‌نظر شما این فعالیت مشکلاتی هم در پی دارد؟
در عین اینکه تبلیغات اینترنتی و محدود نبودن آن به مرزهای جغرافیایی محاسن فراوانی را شامل می‌شود، به عقیده بسیاری از کارشناسان می‌تواند به‌عنوان یکی از نقص‌های این عرصه محسوب شود. برای مثال ممکن است یک شرکت تولیدکننده هواپیماهای نظامی تصمیم بگیرد که تصویر آخرین محصولات خود را روی اینترنت تبلیغ کند، اما برخلاف اهدافی که برای این شرکت تعیین شده، بسیاری از کسانی که این تصاویر را می‌بینند، اشخاص عادی هستند و این هواپیماها به درد آن‌ها نمی‌خورد. این کار از دید کارشناسان امری بیهوده است و اصلا نتیجه‌ای در پی نخواهد داشت. راه‌حلی که برای این شرکت‌ها وجود دارد آن است که سراغ سایت‌هایی بروند که برای کاربران تخصصی طراحی شده و تنها افراد متخصص به آن‌ها رجوع می‌کنند. در این میان ممکن است که برخی از این مراکز تصمیم بگیرند که در اینترنت تبلیغ نکنند و ابزارهای دیگری را برای معرفی محصولات خود به‌کار برند.
برخی کاربران ممکن است با مشاهده تبلیغ فروش یک هواپیمای نظامی روی اینترنت به این فکر بیفتند که سایت جدیدی را برای فروش محصولات نظامی و هوایی راه‌اندازی کنند. اگر تبلیغ این پایگاه اینترنتی روی وب‌سایت‌های پربیننده گذاشته شود، در این حالت امکان اینکه کاربران تخصصی تبلیغ این هواپیما را در اینترنت پیدا کنند بسیار بیشتر خواهد شد.
یکی از وجوه ممیزه تبلیغات اینترنتی با تبلیغات سنتی در این است که امکان فروش محصول و یا خدمت را بلافاصله پس از تبلیغ و یا گاهی در حین نمایش تبلیغ فراهم می‌آورد. ولی نکته در این‌جاست که در بعضی کشورها به‌دلیل فراهم نبودن زیرساخت‌های تجارت الکترونیکی و فقدان مکانیزم‌ها و قوانین لازم، مخاطبان امکان خریداری کالا و خدمتی را که تبلیغ آن را به‌صورت اینترنتی می‌بینند، ندارند. این به معنای از دست رفتن یکی از مهم‌ترین مزیت‌های تبلیغات اینترنتی است، زیرا چنانچه هدف از تبلیغ فقط اطلاع‌رسانی و ایجاد ارتباط باشد، به‌دلیل همه‌گیر نشدن اینترنت در کشورهای جهان سوم، رسانه‌های دیگری چون تلویزیون، رادیو و روزنامه‌ها به‌طور قطع تاثیرگذاری بیشتری خواهند داشت. نتیجه اینکه در چنین فضایی اینترنت به‌عنوان یک رسانه شانس خود را برای جذب تبلیغات بیشتر از دست می‌دهد‌.
چه عواملی باعث محدود ماندن صنعت تبلیغات اینترنتی شده و سازمان‌های تولیدی و خدماتی تبلیغ‌دهندگان چه تاثیراتی در این عرصه برجای گذاشته‌اند؟
یکی از مهم‌ترین مواردی که موجب محدود ماندن تبلیغات اینترنتی شده، دانش و اطلاعات ناکافی مدیران سازمان‌های تولیدی و خدماتی از کاربردهای تبلیغات در اینترنت است. اغلب مدیران از مزایا و فرصت‌های فراوانی که با تبلیغ در اینترنت می‌توانند عاید سازمان خود کنند بی‌اطلاع و یا حداقل کم‌اطلاع هستند. آن دسته از مدیرانی هم که اندک توجهی به اینترنت دارند، درک صحیح و کاملی نسبت به نیازهای مخاطبان اینترنتی خود ندارند و در نتیجه از سرمایه‌گذاری‌های خود در زمینه تبلیغات اینترنتی نتیجه درخور توجهی به‌دست نمی‌آورند.
بسیاری از سازمان‌ها امور تبلیغاتی خود را به شرکت‌های تبلیغاتی واگذار می‌کنند. این شرکت‌ها به برنامه‌ریزی تبلیغاتی برای سازمان‌های طرف قرارداد خود اقدام می‌کنند. در این برنامه رسانه‌های تبلیغاتی مانند تلویزیون، رادیو، مجلات و روزنامه‌های عمومی و تخصصی، تابلوهای تبلیغاتی در سطح شهر و غیره پیشنهاد می‌شوند. آنچه مسلم است هنوز اینترنت در این شرکت‌ها از سهم و جایگاه قابل توجهی برخوردار نیست، از این‌رو اینترنت توسط متخصصان تبلیغاتی نیز مورد بی‌مهری واقع شده‌اند. از جمله دلایل کم‌توجهی شرکت‌های تبلیغاتی به رسانه اینترنت می‌توان به کم‌ بودن حاشیه سود تبلیغات اینترنتی برای شرکت‌های تبلیغاتی اشاره کرد که این خود به‌دلیل هزینه اندک این نوع تبلیغات است. همچنین فقدان آمار و ابزارهای مناسب برای نظارت و کنترل بر عملکرد تبلیغات اینترنتی موجب شده تا سهم چندانی از طرف شرکت‌ها برای این نوع تبلیغات در نظر گرفته نشود.

سید میثم لطفی - هفته نامه بزرگراه فناوری - پیدایش اینترنت به دهه ۱۹۶۰ برمی‌گردد، یعنی زمانی که دولت ایالات متحده بر اساس طرحی موسوم به Arpa مخفف "آژانس تحقیق پروژه‌های پیشرفته" که در آن زمان برای کارکردهای دفاعی به‌وجود آمده بود، این طرح را اجرا کرد. طرح این بود که کامپیوترهای موجود در شهرهای مختلف که هر کدام اطلاعات خاص خود را در آن ذخیره داشتند بتوانند در صورت نیاز با یکدیگر اتصال برقرار کرده و اطلاعات را به یکدیگر منتقل کنند یا اینکه در صورت ایجاد بستر مناسب اطلاعات را در حالت اشتراک قرار دهند.

در همان دوران سیستم‌هایی به‌وجود آمده بودند که امکان ارتباط بین کامپیوترهای یک سازمان را فقط از طریق همان سازمان فراهم می‌کردند، طوری‌ که کامپیوترهای موجود در بخش‌ها یا طبقات مختلف با یکدیگر تبادل اطلاعات کرده و امکان ارسال نامه بین بخش‌های مختلف سازمان را فراهم می‌کردند که اکنون به این سیستم ارسال نامه پست الکترونیکی (Email) می‌گویند.

اما برای اتصال و ارتباط دادن این شبکه‌های کوچک و پراکنده که هر کدام به روش و استانداردهای خودشان کار می‌کردند، استانداردهای جدید و مشخصی که همان پروتکل‌ها هستند توسط کارشناسان وضع شد. سرانجام در سال ۱۹۶۱ تعداد چهار کامپیوتر در دو ایالت مختلف با موفقیت ارتباط برقرار کردند و با اضافه شدن واژه نت (Net) به طرح اولیه نام آرپانت (ArpaNet) برای آن منظور شد.

در دهه ۱۹۷۰ با تعریف پروتکل‌های جدیدتر از جمله TCP که تا به امروز رواج دارد و نیز مشارکت کامپیوترهای میزبان بیشتر به آرپانت و حتی گسترده شدن آن به برخی نواحی فراتر از مرزهای ایالات متحده، آرپانت شهرت بیشتری یافت و ایده اینترنت همراه با جزئیات بیشتر درباره شبکه‌های کامپیوتری مطرح شد تا اینکه طی سال‌های پایانی دهه ۱۹۷۰ شبکه‌های مختلف تصمیم گرفتند به‌صورت شبکه‌ای با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و آرپانت را به‌عنوان هسته اصلی انتخاب کردند. بعدها در سال ۱۹۹۳ نام اینترنت روی این شبکه بزرگ گذاشته شد. وب یا همان www که مخفف World Wide Web است و توسط آزمایشگاه اروپایی فیزیک ذرات Cern به‌خاطر نیاز آن‌ها به دسترسی مرتب‌تر و آسان‌تر به اطلاعات موجود روی اینترنت ابداع شد.

این ابزار در ابتدا ارتباط میان سازمان‌ها و مراکز دولتی را برقرار می‌کرد تا به آسانی بتوانند یکدیگر را از فعالیت‌های خود و نیازهایشان مطلع سازند، اما پس از این جریان طولی نکشید که اینترنت وارد محیط‌های غیرکاری شد و مردم هم توانستند از این طریق با یکدیگر مرتبط باشند. این ارتباط که در مراحل اولیه بسیار ساده و پیش‌پا افتاده بود، امروزه بسیار گسترده شده و همه مردم در سراسر جهان را به یکدیگر متصل ساخته است.
جوانان و اینترنت

طبق آمارهای منتشر شده، در آغاز سال ‪۲۰۰۳‬ میلادی استفاده‌کنندگان از اینترنت در دنیا۴۸۰‬ میلیون نفر بودند که امروز این تعداد به بیش از یک میلیارد نفر رسیده است. هر روز بر تعداد سایت‌ها افزوده می‌شود و حجم عظیم اطلاعات با سرعتی باورنکردنی و به سهولت، مرز کشورها و قاره‌ها را در می‌نوردد و اینترنت می‌رود تا رویای دهکده جهانی را تحقق بخشد. این در حالی است که اینترنت در کشورهای جهان سوم پیش از آنکه با جنبه‌های علمی و تحقیقاتی مورد استفاده قرار گیرد، با عناوینی چون وبلاگ، چت و ایمیل شناخته شده و دوست‌یابی‌های اینترنتی فصل جدیدی را در ارتباطات جهانی رقم می‌زنند.

کارشناسان و آگاهان اجتماعی معتقدند، دوستی‌های اینترنتی جوانان را هرچه بیشتر به‌سوی خود می‌کشاند و امروزه کیوسک‌های مطبوعاتی، دکه‌های فروش سیگار، انتشاراتی‌ها، مراکز فروش تلفن‌همراه، سوپرمارکت‌ها و حتی بعضی از ساندویچی‌ها هم محل عمده فروش کارت‌های روزانه و شبانه اینترنتی محسوب می‌شوند. در چنین محیط‌های مجازی که تنها با یک آدرس ایمیل یا یک ID‬ روبه‌رو هستیم فقط می‌توان با افکار اشخاص آشنا شد آن هم اگر شخص صادق باشد که البته به‌ندرت چنین افرادی یافت می‌شوند.
یکی از ویژگی‌های عصر جدید و دنیای متمدن گمنامی است. انسان شهری در جامعه مدنی در عین ارتباطات بالا و سرعت انتقال اطلاعات و افزایش سطح اطلاعات، در فضایی از گمنامی سیر می‌کند. او و رفتارش دیگر مانند گذشته، مانند اجدادش در روستاها و عشیره‌ها آن‌چنان روشن و آشکار نیست. جامعه امروزی با گذشته تفاوت دارد که اگر فردی چه زن و چه مرد، جرم و انحرافی مرتکب می‌شد، به‌سرعت خود و حتی خانواده‌اش طرد شده و حتی او گاهی مجبور به خودکشی می‌شد.

امروز دیگر نسب و اشرافیت و خاندان و... آنچنان مانند گذشته مسئله مهمی نیست، اما مسئله گمنامی در اینترنت و به‌خصوص عرصه وبلاگ‌نویسی شکل تازه‌ای یافته است. کاربران اینترنت از هر جنسیت، مذهب، رنگ، نژاد، عقیده، سن، ملیت، وضع مالی و خانوادگی و هر شرایطی کنار همدیگر می‌نویسند، می‌خوانند و می‌بینند. این گمنامی خود کارکردها و معایبی به‌دنبال دارد.

در برخی کشورها گمنامی در عرصه دوستی‌های اینترنتی تا حدودی هنجاری پذیرفته شده است. بسیاری از کاربران هستند که با اسم مستعار یا اسم کوچک یا لقبشان وارد فضای مجازی می‌شوند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. این موضوع می‌تواند مزایای فراوانی برای افراد گمنام در اینترنت داشته باشد.

در حالت گمنامی فرد بیشتر می‌تواند خود باشد. آدمی یک خود بیرونی دارد که دیگران برای او می‌سازند و او باید طبق آن عمل کند و یک خود درونی که واقعیت خود اوست. لذا کسی که مثلا در یک تالار گفت‌وگو گمنام باشد، راحت‌تر می‌تواند خود واقعی‌اش را نمایش دهد. این تظاهرها و نقاب‌ها که هر روز بر گرده ما سوار می‌شود و ما را به رفتارها و عقاید خاص سوق می‌دهد، در حالت گمنامی به‌راحتی قابل پاک‌ شدن است.

از دیگر کارکردهای گمنامی در عرصه اینترنت می‌توان به کاهش نابرابری‌ها و تبعیض‌ها اشاره کرد. وقتی دو فرد مجازی در یک فضای مجازی کنار هم قرار می‌گیرند، بدون اینکه از شرایط اجتماعی، فرهنگی، مذهبی، خانوادگی، فردی، سیاسی و... هم باخبر باشند، می‌توانند شکاف‌ها و تبعیض‌های بین خود را به سادگی کاهش دهند. در این زمینه به‌طور نسبی فقیر و غنی، دختر و پسر، جوان و میانسال می‌توانند دوست مجازی هم در اینترنت باشند و با یکدیگر ارتباط مستمر برقرار کنند که اگر گمنامی نبود، به‌طور حتم چنین دوستی‌ها و روابطی ایجاد نمی‌شد.

مسئله گمنامی اینترنتی می‌تواند مشکلاتی هم در پی داشته باشد. به هرحال دوستی‌ها و روابط و علامت‌ها ممکن است فرد را از گمنامی خارج کند. همچنین گمنامی موجب می‌شود زوایایی از عقاید و افکار و آثار فرد پنهان بماند، در جاهایی راحت نتواند بنویسد و عمل کند، حس بی‌اعتمادی را دامن بزند، به‌تدریج حس شهرت‌طلبی بر فرد غلبه کند، فرد نسبت به نوشته‌ها و عقایدش مسؤولیت‌پذیر نباشد و هرچه بخواهد بنویسد و...
پیوندهای اجتماعی اینترنتی

تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد اینترنت نقش تعیین‌کننده‌ای در تصمیم‌گیری ۶۰ میلیون آمریکایی ایفا می‌کند و به‌عبارت دیگر به یکی از مهم‌ترین ابزارهای تصمیم‌گیری برای آن‌ها تبدیل شده است. اینترنت به مردم کمک می‌کند تا در مورد انتخاب شغل بهتر تصمیم بگیرند، در مورد بیماری‌ها اطلاعات بگیرند یا آسان‌تر خانه پیدا کنند. بر اساس نتایج تحقیقات انجام شده از سوی شرکت آمریکایی PewInternet، ۴۵ درصد آمریکایی‌ها برای یافتن کمک به اینترنت رجوع می‌کنند.

هدف از تحقیق انجام شده یافتن پاسخی برای این سؤال بوده که آیا اینترنت و پست الکترونیکی موجب تحکیم روابط اجتماعی می‌شوند؟

به‌نظر می‌رسد پاسخ به این سؤال مثبت است، به‌خصوص هنگام بحران‌ها و زمانی که مردم از اینترنت برای گردهم آوردن یک نیروی اجتماعی از گروه‌هایی که با آن‌ها در ارتباطند بهره می‌گیرند. در گذشته تصور می‌شد اینترنت و ایمیل ممکن است میزان روابط واقعی انسان‌ها را تقلیل دهد، اما در گزارش موسسه تحقیقاتی PewInternet که با عنوان "قدرت روابط اینترنتی" تهیه شده، آمده است، ایمیل به‌جای جایگزینی دوستی‌های عادی، آن‌ها را تحکیم می‌بخشد. یکی از نویسندگان گزارش می‌گوید: "هرچه گستره شبکه اجتماعی یک نفر بزرگ‌تر و متنوع‌تر باشد، ایمیل‌هایش مهم‌تر هستند. اغلب نمی‌توان با همه دوستان و آشنایان تماس تلفنی گرفت یا ملاقاتشان کرد، اما می‌توان به ‌آسانی و با چند کلیک برای همه‌شان یک ایمیل ارسال کرد". به‌نظر می‌رسد این باور قدیمی که "دوستانتان را در زمان سختی‌ها می‌شناسید" در دنیای مجازی اینترنت نیز هم‌چون دنیای واقعی مصداق دارد.

جان هوریگان، یکی از مدیران تحقیقاتی پروژه شرکت PewInternet می‌گوید: "این روزها اگر به کمک نیاز دارید، لزومی ندارد شیپور بزنید، کافی است یک فهرست بلندبالا از ایمیل داشته باشید". اینترنت وسیله‌ای برای دستیابی به منابع متنوع اطلاعاتی در اختیار آمریکایی‌ها گذاشته است. به اعتقاد جامعه‌شناسان، اعتماد و در دسترس بودن اینترنت یک پدیده تازه اجتماعی خلق کرده است. در حالی که کاربران فناوری‌های مدرن کمتر با گروه‌های محلی ارتباط برقرار می‌کنند، شبکه‌های فردی آن‌ها مرزهای جغرافیایی را درمی‌نوردد و گستره‌ای نامحدود را دربر می‌گیرد.

او می‌گوید: "این مشخصه، تعریف تازه‌ای برای مفهوم اجتماع خلق می‌کند. مردم به‌جای تکیه بر تنها یک گروه خاص برای پاسخ‌گویی به نیازهای اجتماعی خود، اینک فعالانه به‌دنبال یافتن مجموعه متنوعی از افراد و منابع برای شرایط و موقعیت‌های گوناگون می‌گردند".
اینترنت و کودکان

امروزه بیشتر کودکان به اینترنت دسترسی دارند. گشت ‌و گذار در وب علاوه بر اینکه تجربه شگفت‌آوری برای کودکان است، خطرات فراوانی را نیز به‌دنبال دارد. بعضی مربیان و والدین آگاهی ندارند که کودکان در حین استفاده از اینترنت با مطالب نامناسب مواجه می‌شوند. سؤالی که در این‌جا مطرح است این است که حین استفاده از اینترنت چه عواملی برای کودکان ایجاد مزاحمت می‌کند و باعث پریشانی آن‌ها می‌شود.

طبق آمارهای رسمی، در ایالات متحده آمریکا 70 درصد از خانواده‌هایی که یک کودک دارند از اینترنت استفاده می‌کنند. در مقایسه با آن‌ها 53 درصد از خانواده‌هایی که کودک ندارند به اینترنت دسترسی دارند. خانواده‌هایی که کودک دارند بیشتر از خانواده‌های بدون کودک به فناوری و مزایای آن علاقه‌مند هستند و اعتقاد قوی دارند که کودکان آن‌ها جهت پیشرفت در زندگی نیاز دارند که تسلط کامل به کامپیوتر و اینترنت داشته باشند. در عین حال که اینترنت محبوبیت زیادی در میان خانواده‌ها پیدا کرده، همچنین می‌تواند محیطی خطرناک برای کودکان باشد. تحقیقات نشان می‌دهد که بیشتر از 80 درصد از خانواده‌ها در مورد رویارویی کودکان خود در حین استفاده از اینترنت نگران هستند. در این میان 57 درصد از خانواده‌ها نگرانند که شخص بیگانه‌ای از طریق اینترنت با کودکان آن‌ها تماس برقرار کنند.

به‌نظر می‌رسد که خانواده‌ها اغلب اوقات از این موضوع ناآگاه هستند که کودکان، چه مدت از وقت خود را به استفاده از اینترنت می‌گذرانند. 62 درصد از کودکان تمایل دارند که به‌طور مخفیانه در خانه، مدرسه، کتابخانه‌ها و... از کامپیوتر استفاده کنند.

آخرین تحقیقاتی که روی کودکان 8 تا 12 ساله آمریکایی انجام شده، نشان می‌دهد بیشترین انگیزه کودکان هنگام استفاده از اینترنت شامل مواردی چون بازی‌های کامپیوتری، اتاق‌های گفت‌وگو و بارگذاری موسیقی است. انگیزه دیگری که کودکان جهت استفاده از اینترنت از آن یاد کردند شامل یافتن اطلاعات برای مدرسه و سرگرمی بوده است. پسرها و دخترها هر دو بازی‌های کامپیوتری را دوست دارند،‌تنها تفاوت این‌جاست که آن‌ها انواع متفاوتی از بازی‌های کامپیوتری را می‌پسندند. پسرها کلک‌ها و رمزهای بازی‌ها را به کامپیوتر انتقال می‌دهند.

این بازی‌ها باعث فراهم کردن شادابی‌، توانایی و انرژی بیشتر برای آن‌ها می‌شود. این بازی‌ها بیشتر خشن هستند و شخصیت اصلی اغلب مجبور است با نزاع راه خود را در مقاطع و حیطه‌های مختلف پیش ببرد. دختران به‌ندرت اقدام به انتقال رمزها از اینترنت به کامپیوتر خود می‌کنند، آن‌ها بازی‌های دیگری را می‌پسندند که این بازی‌ها شامل حل معما یا یافتن گنجینه‌ها و جواهرات است. تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که پسران بیشتر از دختران به انتقال موسیقی به کامپیوتر می‌پردازند در حالی‌که دختران بیشتر از پسران از اتاق‌های گفت‌وگو و ایمیل استفاده می‌کنند. این مطلب توضیحی است برای این حقیقت که دختران برقرار کردن ارتباط با افراد دور را مهم‌تر از پسران می‌دانند، با این وجود گفته می‌شود که چت کردن از طریق سایت اینترنتی MSN وابسته به شرکت مایکروسافت در میان پسران و دختران به یک اندازه اهمیت داشته است.

لازم به ذکر است که سن نقش مهمی را در انگیزه کودک جهت استفاده از اینترنت بازی می‌کند. کودکان کم سن‌وسال‌تر بیشتر به بازی کردن و جست‌وجوی اطلاعات می‌پردازند و کمتر به ایمیل زدن و چت کردن روی می‌آورند. توضیح ساده این مطلب می‌تواند این باشد که کودکان کم‌سن‌تر اغلب مهارتی جهت استفاده از برنامه ایمیل و چت ندارند.

این‌طور که گفته می‌شود،‌در سال 1999 نزدیک به 7/24 درصد از کودکان مورد مطالعه هنگام استفاده از اینترنت با موارد ناراحت‌کننده‌، ناخوشایند و اضطراب‌آور روبه‌رو می‌شدند، اما این رقم در سال‌های بعد افزیش یافت، به‌طوری ‌که در سال 2004 به 50 درصد رسید. در سال 1999 یکی از تجارب ناخوشایندی که کودکان ذکر کردند این بود که در حین استفاده از اینترنت ناگهان با یک ویروس برخورد می‌کردند که به‌دنبال آن تصاویر پورنوگراف و مستهجن ظاهر می‌شود. آزارهای اینترنتی توسط 5/2 درصد از کودکان نیز گزارش شد. به‌طور قابل ملاحظه هیچ‌کدام از بچه‌ها آزارهایی را که بعد از استفاده از اینترنت ممکن بود گریبانگیر آن‌ها شود، گزارش نکردند. ویروس می‌تواند به‌میزان زیادی ناخوشایند باشد.

نتایج نشان داد که کودکان در سال 2004 نسبت به سال 1999 بیشتر در معرض موارد نامناسب قرار گرفتند. تقریبا80 درصد کودکان در مورد تجارب منفی خود با دیگران صحبت می‌کنند. اگرچه انتظار می‌رود که این افراد مربی یا والدین باشند، اما 45 درصد کودکان تجارب منفی خود را با دوستان خود درمیان می‌گذارند.

معمولا دخترها بیشتر از پسرها تجربیات ناخوشایند اینترنتی را گزارش می‌کنند. بیشتر آن‌ها در معرض قرار گرفتن تصاویر مستهجن و تحریک‌کننده احساسات جنسی را به‌عنوان یک مسئله آزاردهنده نام می‌برند. برعکس پسران با سن بیشتر، موقعیت‌های سوءاستفاده جنسی را موردی هیجان‌انگیز می‌دانند. دختران بزرگ‌تر اغلب بیشتر از جوان‌ترها و پسران تهدید می‌شوند. توضیح این موضوع می‌تواند این حقیقت باشد که دختران بزرگ‌تر بیشتر از پسران و دختران جوان‌تر از طریق اینترنت ارتباط برقرار می‌کنند. توضیح دیگر اینکه دختران اغلب بیشتر از پسران ترس را تجربه می‌کنند.

به هر حال باید توجه داشت از زمانی ‌که کودکان شروع به استفاده از اینترنت کردند، همواره امنیت کودکان روی اینترنت به موضوعی قابل بحث تبدیل شده است.

پیشنهاد مجلس اروپا برای کاهش خطر اینترنت در مورد کودکان این است که همه وب‌سایت‌هایی که مختص کودکان است باید به‌جای پسوند .com از پسوند .kid استفاده کنند. مجلس امیدوار است که از این طریق بتواند حمایت بیشتری را از کودکان انجام دهد.

سیاوش شهشهانی - از دوران آغازین اینترنت تا سال ۱۹۹۸ مدیریت شماره‌ها و اسامی اینترنتی به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم در اختیار نهادهایی از دولت آمریکا بود و ثبت سه دامنه عمومی موجود در آن زمان، یعنی .com، .net و .org به‌طور انحصاری در اختیار یک شرکت خصوصی قرار داشت. در سال ۹۸، طی تفاهم‌نامه‌ای با وزارت بازرگانی آمریکا، موسسه خصوصی و غیرانتفاعی ICANN با اهداف گوناگونی تاسیس شد. از جمله این اهداف می‌توان موارد زیر را ذکر کرد: ایجاد رقابت در ثبت دامنه‌های عمومی از طریق ازدیاد تعداد دامنه‌ها و ازدیاد تعداد مراکز ثبت (registrars)، بین‌المللی‌سازی مدیریت امور مربوط به اسامی و شماره‌های اینترنتی، ایجاد مکانیسم ارتباط با کلیه اقشار استفاده‌کننده از اینترنت و مدیریت شفاف و دموکراتیک به گونه‌ای که منافع اقشار مختلف در آن ملحوظ شود. طبق تفاهم‌نامه قرار بود ظرف دو سال آیکن شرایط لازم را جهت انتقال کامل امور ذی‌ربط از وزارت بازرگانی آمریکا به بخش خصوصی فراهم آورد، ولی علی‌رغم موفقیت‌هایی، این انتقال عملی نشد و تفاهم‌نامه چند بار تمدید شد. آخرین مورد تمدید در سال ۲۰۰۳ بود که تفاهم‌نامه تا پایان سپتامبر ۲۰۰۶ (اوایل مهر سال جاری) تمدید شد. یکی از مهم‌ترین اموری که در سال ۹۸ به آیکن محول شد اداره واحد IANA بود که از جمله وظایف آن ثبت مشخصات فنی و اداری مراکز ثبت دامنه‌های مرتبه اول (اعم از عمومی و کشوری، مانند .com، .ir و...) در کارگزارهای مادر موسوم به کارگزارهای ریشه است. این کارگزارها مراجع نهایی نشانی‌یابی در اینترنت هستند. بنابر تفاهم‌نامه‌ مجزایی، IANA موظف است هر گونه تغییر در مشخصات فوق (حتی عوض شدن یک شماره تلفن مرکز ثبت) را قبل از تعویض به اطلاع و تایید وزارت بازرگانی آمریکا برساند.
مدتی پیش معاونت امور مخابراتی وزارت بازرگانی آمریکا (NTIA) طی فراخوانی از عموم خواست که نسبت به سرنوشت تفاهم‌نامه با آیکن اظهارنظر کنند و تاریخ ۱۶ تیرماه سال جاری را به‌عنوان آخرین مهلت تعیین کرد. در این مدت طبق اعلام NTIA نزدیک به ۷۰۰ پاسخ به فراخوان آن سازمان واصل شده است. پاسخ‌ها حاکی از نظرات بسیار متنوعی در خصوص نقش آینده آیکن و دولت آمریکاست ولی اکثر اظهارنظرهای سازمان‌ها و اشخاص صاحب‌نام گویای مخالفت تداوم کنترل یک‌جانبه تنظیمات کارگزارهای ریشه توسط دولت آمریکاست. در تاریخ ۲۶ جولای (۴ مرداد) نشستی علنی در محل NTIA در واشنگتن با حضور بیش از صد نماینده از اقشار مختلف اعم از بخش خصوصی، مراجع فنی، جامعه مدنی و تعداد بسیار محدودی صاحب‌نظر غیرآمریکایی (از کانادا و انگلیس) جهت پی‌گیری موضوع فراخوان تشکیل شد. در این جلسه اکثر نمایندگان جوامع و سازمان‌های فنی و غیرانتفاعی مانند (ISOC) Internet Society ، ARIN (سازمان توزیع شماره‌های اینترنتی در آمریکای شمالی) و ISC (گرداننده یکی از کارگزارهای ریشه در کالیفرنیا) تمایل خود را نسبت به آزاد ساختن آیکن از ارتباط با وزارت بازرگانی ابراز کردند. نماینده ARIN صریحا خواستار لغو سرپرستی دولت خاص بر کارگزارهای ریشه شد و نماینده ISOC اظهار عقیده کرد که وزارت بازرگانی باید فقط تا مدت محدود به‌عنوان ضامن مالی آیکن در صحنه بماند. در مقابل، بسیاری از نمایندگان بخش خصوصی به‌خصوص مراکز ثبت دامنه‌های عمومی (registrars) مانند Go-Daddy معتقد بودند که آیکن هنوز به مرحله‌ای از پایداری و پختگی نرسیده است که از قید کنترل دولتی خارج شود. بعضی از این شرکت‌ها از ارتباط نزدیک آیکن با Verisign و تمدید اخیر قراردادهای .com و .net با آن شرکت ناراضی هستند. همچنین نمایندگان دفاتر حقوقی حافظ علایم و اسامی تجاری که با گرایش‌های اخیر در محافل آیکن نسبت به تقلیل اطلاعات درج شده در WHOIS مخالفت دارند، از قطع ارتباط آیکن با وزارت بازرگانی آمریکا ابراز نگرانی کردند. مسؤول حقوقی دامنه .uk (انگلیس)، امیلی تیلور، از جان نویر(John Kneuer) سرپرست فعلی NTIA سؤال کرد که با توجه به اعلامیه سال گذشته کشور آمریکا در رابطه با WSIS که آمریکا قصد دارد همچنان نقش تاریخی خود را در نظام دامنه‌های اینترنتی حفظ کند، آیا بحث انتقال واقعا جدی است؟ وقتی این سؤال و تبعات آن در مورد سرپرستی تغییرات کارگزار ریشه توسط میلتون مولر استاد دانشگاه سیراکیوز و از سرشناسان جامعه مدنی پی‌گیری شد، جان نویر اظهار داشت که دولت آمریکا نسبت به تعهدات اولیه خود در مورد انتقال تدریجی کنترل به بخش خصوصی پایبند است و قصد ندارد همه نقش‌های تاریخی خود را حفظ کند. ولی او بلافاصله اضافه کرد که درحال حاضر آمریکا سرپرستی خود بر کارگزارهای ریشه را به لحاظ امنیت و پایداری شبکه اینترنت حفظ خواهد کرد. جمله اول نویر را بعضی خبرنگاران به این تعبیر کردند که یک انتقال قدرت جدی در راه است، ولی اکثر مفسران بر این عقیده‌اند که نماینده دولت آمریکا خبری در مورد برنامه این دولت در مورد آیکن فاش نکرد و بعید است که تحول عمده‌ای در جریان باشد. این نشست به‌طور زنده به‌صورت webcast پخش شد و اکنون نیز گزارش کامل صوتی – تصویری آن از طریق نشانی اینترنتی زیر قابل دسترسی است:
http://www.woc.noaa.gov/pub/real/doc-2006-07-27.ram
مطلبی که در دو سه هفته اخیر بیشترین بحث را در این رابطه به‌خود جلب کرده، پیشنهادی است که دو تن از دست‌اندرکاران معروف اینترنت برای جایگزینی سرپرستی دولت آمریکا بر کارگزارهای ریشه مطرح کرده‌اند. خانم بکی‌بر (Becky Burr) حقوقدان و از صاحب‌منصبان پیشین وزارت بازرگانی آمریکا که در ایجاد آیکن در سال ۹۸ نقش داشت و خانم مریلین کید (Marilyn Cade) عضو کمیته استراتژی رییس آیکن پیشنهادی چهارماده‌ای عرضه کرده‌اند که طبق آن کار سرپرستی تغییرات کارگزار ریشه، به‌جای وزارت بازرگانی آمریکا، به یک کارگروه کوچک بین‌المللی که در آن نمایندگانی از همه قاره‌ها حضور دارند، واگذار می‌شود. طبق این پیشنهاد، موارد تغییر توسط IANA به اطلاع کارگروه می‌رسد و فقط در مواردی که تغییر مورد نظر می‌تواند در پایداری و امنیت شبکه اثرگذار باشد، موضوع در کارگروه مورد بحث قرار می‌گیرد، در سایر موارد تغییر بدون وقفه انجام خواهد شد. وقتی این نگارنده از خانم بر سؤال کرد که چه ضمانت اجرایی وجود دارد که کارگروه یا نمایندگان بعضی کشورها به بهانه‌هایی در تغییرات عادی که تهدیدکننده نیستند وقفه ایجاد نکنند، او جواب داد که مکانیسمی تعبیه خواهد شد که این‌گونه تغییرات در دستور کار قرار نگیرد. موضوع امیدوارکننده دیگری که ممکن است در آینده نزدیک عملیات IANA را سرعت ببخشد، یک طرح فنی برای اتوماسیون بعضی تغییرات در کارگزار ریشه است که توسط مرکز ثبت دامنه لهستان (.pl) انجام شده و طی قراردادی در اختیار IANA قرار گرفته است. در صورت استفاده از این برنامه، بسیاری از تاخیرهای آزاردهنده که همواره گریبان‌گیر کار IANA بوده است برطرف خواهد شد.

بزرگراه فناوری

بزرگراه فناوری - در زمستان سال 83 گروه کوچکی در طبقه پنجم ساختمانی در خیابان ولیعصر گرد هم آمدند تا دست به اقدام مهمی بزنند. این گروه شش‌نفره پیاده‌سازی فناوری جدید و پیچیده‌ای را در ایران در دستور کار خود داشتند.

پدیده‌ای که به‌صورت محدود در آمریکا و چند کشور اروپایی و در آسیا نیز در دو کشور ژاپن و چین‌ پیاده‌سازی شده بود. فاز مطالعاتی پس از شش ماه به پایان رسید و سرانجام پس از اجرای ده‌ها آزمایش موفق گروه مذکور نتیجه کار خود را به‌دست آورد. برای نخستین بار در شهریور سال 84 نسل بعدی اینترنت موسوم به IPv6 در پایتخت ایران متولد شد تا به این ترتیب ایران نیز جزء معدود کشورهای مسلط و دارای دانش IPv6 باشد.

خبر پیاده‌سازی موفق IPv6 در ایران غافلگیرکننده بود. تصور می‌کردیم این موضوع فقط باید محدود به چند مطالعه کتابخانه‌ای باشد.

اما وقتی به ساختمان شرکت فناوری اطلاعات (دیتای سابق) واقع در میدان آرژانتین مراجعه کردیم متوجه شدیم که IPv6 روی تمامی رایانه‌های موجود در شبکه LAN (حدود 250 رایانه) از مدتی پیاده‌سازی شده است.
گروه مطالعاتی IPv6 بنا به‌دستور مدیرعامل وقت دیتا در سال 83 تشکیل شده بود. هدایت این گروه کوچک را مهندس بهروز عباس‌زاده کارشناس ارشد بررسی و تحلیل شبکه شرکت فناوری اطلاعات (وابسته به وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات) برعهده داشت.
مالزی از مدت‌ها قبل و در شرایطی که هنوز هم ادعای پیاده‌سازی IPv6 را ندارد، مطالعه بر روی آن را در بوق و کرنا کرده بود. حال آنکه متخصصان ایرانی بی‌سروصدا و با حداقل امکانات آزمایش‌های خود را یکی پس از دیگری و با موفقیت به پایان رسانده بودند.
مهندس عباس‌زاده مجری IPv6 با اطمینان از امکان پیاده‌سازی نسخه بعدی اینترنت روی شکبه ملی سخن می‌گوید. به گفته وی CPM طرح اجرای IPv6 آماده است و امکان پیاده‌سازی نسل جدید اینترنت روی شبکه ملی کشور فراهم است.
جزئیات نحوه پیاده‌سازی این طرح در گفت‌و‌گو با بهروز عباس‌زاده در پی می‌آید.
آقای عباس‌زاده! خواهش می‌کنم از زمان و نحوه شکل‌گیری طرح IPv6 برایمان بگویید.

در ایران از حدود 18 ماه پیش نیاز به مطالعه این فناوری احساس گردید. در اروپا، آمریکا و آسیای شرقی کارهایی انجام شده است. بنابراین برای نیل به این منظورگروه مطالعاتی کوچکی تشکیل گردید تا مطالعات و بررسی‌های لازم را انجام دهد و فاز مطالعاتی این کار حدود شش ماه طول کشید و بعد از آن تست آزمایشگاهی انجام شد.
ابتدا پیاده‌سازی IPv6 را روی سیستم‌عامل‌های مختلف مانند Windows2003 و Windows XP و Solaris تست کردیم، بعد از آن در محیط شبکه‌های LAN و سپس در شبکه‌های WAN این کار را انجام دادیم، (در مورد شبکه‌های WAN با استفاده از روترهای Cisco و ZTE پروتکل‌های مسیریابی سازگار با IPv6 مانند OSPFv3,RIPv3 Static Route و... با موفقیت تست گردید).
قدم بعدی ما این است که IPv6 را روی شبکه ملی IP پیاده‌سازی کنیم که CPM این کار تهیه شده و در حال تهیه طرح‌های لازم هستیم و می‌خواهیم با استفاده از پروتکل OSPFv3 این پروتکل را روی شبکه پیاده‌سازی کنیم.
مورد مهمی که باید به آن اشاره کرد این است که پیاده‌سازی IPv6 در دو بخش باید انجام شود، یکی پیاده‌سازی روی بستر شبکه IP و دیگری تهیه برنامه‌های کاربردی (Application) است که روی این بستر کار کند که علی‌رغم اینکه این قسمت جزء وظایف این گروه نیست ولی در این زمینه نیز اقداماتی انجام گرفته است که از جمله آن می‌توان به پیاده‌سازی Web Server , FTP Server مبتنی بر IPv6 اشاره کرد.

آیا ما مشکلی در پیاده‌سازی IPv6 روی بسترهای شبکه نداریم؟

IPv6 یک پروتکل است که توسط سازمان‌های معتبر جهانی وضع شده (همانند IPv4) و ما در واقع آن را روی تجهیزات و شبکه و مسیریاب‌هایمان پیکربندی و پیاده‌سازی می‌کنیم که برای انجام این کار نیاز به به‌روز‌رسانی IOS های (سیستم‌‌عامل تحت شبکه) روترها است که خوشبختانه سیستم‌عامل تمامی روترهای موجود در لایه‌های هسته و توزیع شبکه به‌روز شده و در این زمینه مشکلی وجود ندارد و همان‌طور که قبل از این نیز توضیح دادم مورد دیگر برنامه‌های کاربردهای مناسب هستند که باید طراحی شوند تا بتوان از امکانات IPv6 استفاده کرد، هم‌اکنون اکثر برنامه‌های کاربردی شبکه مبتنی بر IPv4 طراحی شده و برای اینکه این برنامه‌ها با IPv6 کار کنند یا باید به‌روزرسانی شوند و یا اینترفیس‌هایی به‌نام API آن‌ها را در محیط IPv6 قابل استفاده کند.

چه امکانات و ملزوماتی برای مهاجرت از IPv4 به IPv6 نیاز داریم؟

مقدمات کار تاحدودی انجام شده است و اکثر تجهیزات شبکه مانند روترها و سوئیچ‌های در دست خرید برای گسترش شبکه از IPv6 پشتیبانی می‌کنند، بنابراین ملزومات موردنیاز برای مهاجرت به IPv6 شامل آموزش پرسنل، دستمزدهای لازم برای نصب و راه‌اندازی تجهیزات، به‌روز کردن بعضی از تجهیزات شبکه قدیمی است که نمی‌توانند از این پروتکل پشتیبانی کنند و در نهایت هزینه و دستمزدهای لازم برای تهیه برنامه‌های کاربردی که از همه مهم‌تر است. البته همان‌طور که قبلا عرض کردم ما از لحاظ سخت‌افزاری که در لایه هسته و توزیع شبکه داریم مشکل نداریم و تدابیر لازم در خرید سخت‌افزارهای جدید که بتواند IPv6 را پشتیبانی کند نیز دیده شده است.

فکر می‌کنید چه زمانی می‌توان از نسل فعلی اینترنت به ‌نسل بعدی مهاجرت کرد؟

به‌طور کلی مهاجرت از یک پروتکل به پروتکل دیگر کار راحتی نیست حداقل برای کاربرانی که به پروتکل قبلی عادت کرده‌اند، مهاجرت از IPv4 به IPv6 نیز از این قاعده مستثنی نیست، البته در این مورد موضوع کمی متفاوت است زیرا منظور از مهاجرت این نیست که IPv4 را تعطیل کنیم و یا آن را Shutdown کنیم و از IPv6 استفاده کنیم، این دو پروتکل می‌توانند به‌صورت موازی و هم‌زمان کار کنند (Dual Stack) بنابراین زمان مشخصی را نمی‌توان برای این مهاجرت مشخص کرد و ممکن است حتی چندین سال طول بکشد. حتی کشورهایی که این پروتکل را راه‌اندازی کرده‌اند هم زمان دقیقی در این‌باره اعلام نمی‌کنند، البته در بعضی از موارد حتی ممکن است مدیر شبکه استفاده از IPv4 را به IPv6 ترجیح دهد یا هم‌زمان از هر دو استفاده کند.
در مورد محاسن IPv6 توضیحاتی بفرمایید.

برای پاسخ به این سؤال باید این‌طور بگویم که IPv4 محدودیت‌هایی دارد که IPv6 برای مرتفع کردن آن‌ها است.
اولین محدودیت IPv4 محدودیت تعداد آدرس‌های آن است. لازم به ذکر است که توزیع این آدرس‌ها هم در دنیا به‌خوبی انجام نشده است. بنابراین علاوه بر کمبود آدرس‌ها در IPv4 توزیع نامتناسب آن‌ها باعث افزایش حجم جداول مسیریابی روترهای هسته مرکزی اینترنت و در نتیجه کندی آن شده است، به‌عبارت دیگر روتینگ شبکه را مشکل کرده است. IPv4 از آدرس‌های 32 بیتی استفاده می‌کند بنابراین چیزی در حدود 4 میلیارد آدرس است که البته همه آن‌ها قابل استفاده نیستند و بعضی از آن‌ها به‌عنوان آدرس‌های نامعتبر (Private) هستند، قسمت اعظم آدرس‌های IPv4 واگذار شده و هم‌اکنون کمبود آدرس در آن محسوس است. در صوتی IPv6 از فضای آدرس‌دهی 128 بیتی استفاده می‌کند که دارای 2 به توان 128(128 2) بوده و بنابراین از نظر فضای آدرس‌دهی کمبودی نخواهد داشت.
از محدودیت‌های دیگر IPv4 می‌توان به کیفیت سرویس (QoS) پایین، امنیت پایین، عدم پشتیبانی از قابلیت تحرک‌پذیری (Mobility) و... اشاره کرد که IPv6 توانسته این موارد را بهبود بخشد.
از کی و با چند نفر کار را آغاز کردید؟

مدیرعامل دیتا دستور تشکیل گروه‌های مطالعاتی را در سال 83 دادند، گروه‌های مطالعاتی تشکیل شدند، یکی از این گروه‌ها گروه مطالعاتی IP بود که چند تا زیرگروه داشت و الان هم دارد، یکی از آن‌ها IPv6 بود که یک گروه شش نفری بودیم و در قالب یک گروه مطالعاتی شروع کردیم.

در مورد آزمایش‌های عملی IPv6 بگویید.

ببینید درحال کلیIPv6 را به چند روش می‌توان تهیه کرد:
1- ایجاد یک شبکه مبتنی بر فقط IPv6 (که اصطلاحا آن را Pure IPv6) می‌گویند.
2- شبکه‌ای که هم‌زمان با IPv4 و IPv6 کار کند و به اصطلاح Dual stack نامیده می‌شود.
3- شبکه‌های IPv6 را به‌صورت ناحیه‌ای پیاده‌سازی کنیم و بعد از بستر IPv4 برای ارتباطات بین آن شبکه‌ها استفاده کنیم که به اصطلاح Tunneling IPv6 Over IPv4 می‌گویند.
ما در واقع هر سه حالت را تست کردیم، در نقاط مختلف مانند آزمایشگاه‌ها، مراکز تحقیقاتی و دانشگاه‌ها شبکه مبتنی بر IPv6 تشکیل دادیم و ارتباط آن‌ها را با استفاده از بستر IPv4 برقرار کردیم که از آن ‌جمله می‌توان به دانشگاه‌های تهران و علم و صنعت، مرکز تحقیقات مخابرات و آزمایشگاه شرکت فناوری اطلاعات اشاره کرد.
در آزمایشگاه حدود ده روترسیسکو شامل روترهای سری 12 هزار، 3600 و 7500 و روترهای ZTE درگیر تست بودند و در شبکه LAN نیز حدود 250 رایانه درگیر بود و حتی به‌دستور مدیرعامل دستورالعمل و طرح فنی تهیه کردیم که روی تمامی رایانه‌های شبکه LAN پیاده‌سازی شود.
آیا در خارج از کشور نیز موضوع را منتشر کرده‌اید و در کل با نهادی مکاتبه دارید؟
برای برقراری لینک IPv6 با شرکت‌هایی که فراهم‌کننده لینک بین‌الملل هستند انجام داده‌ایم و در آینده می‌خواهیم لینک ارتباطی با آن‌ها داشته باشیم.
یک رنج آدرس‌های معتبر IPv6 نیز در سازمان Ripe به‌نام ایران به ثبت رسانده‌ایم که دارای تعداد زیادی آدرس است و می‌توان گفت که تعداد آدرس‌های ثبت شده به‌نام ایران به‌طور تقریبی با تعداد آدرس‌های IPv4 برابر است. این آدرس‌ها معتبر و قابل Route شدن هستند.

دکتر سیاوش شهشهانی - بزرگراه فناوری - اصطلاح سه حرفی IDN اختصار Internationalized Domain Names (نام دامنه‌های بین‌المللی شده) است. نکته این است که نظام دامنه‌های اینترنتی و پروتکل نظام کارگزارهای دامنه (DNS) به گونه‌ای طراحی شده است که فقط ۲۶ حرف الفبای لاتین، ده رقم رایج در زبان‌های اروپایی و خط تیره را می‌پذیرد، و بنابراین برای استفاده از علایم دیگر مانند الفباهای غیرلاتین یا حتی علایمی که در بعضی زبان‌های اروپایی به کار می‌رود چون accent فرانسه، umlaut آلمانی و علایم دیگری که در نوشتارهای زبانهای اسکاندیناوی به کار می‌رود می‌بایست یا تغییرات اساسی در نظام دامنه صورت گیرد و یا تمهیداتی جهت تبدیل الفباها و علایم بین‌المللی به نشانه‌های مجاز در DNS در نظر گرفته شود.

از حدود سال ۱۹۹۶ کارهای تحقیقاتی جهت پیاده‌سازی روش دوم ظاهر شد و اولین اجرای عملی در سال ۱۹۹۸ در سنگاپور برای الفبای چینی صورت گرفت که به سرعت به اکثر کشورهای آسیای شرقی و پس از آن به سایر مناطق جهان تسری یافت. این نظام مبتنی بر استفاده از UTF8 است که خود برگرفته از یونی‌کُد (UNICODE)، نظام جهانی کدگذاری الفباها و سایر علایم رایج نوشتاری است. در این سامانه یک الگوریتم فشرده سازی علایم UTF8 موسوم به punycode مورد استفاده قرار می‌گیرد. باید توجه داشت که نوعی فشرده‌سازی در این فرایند اجتناب‌ناپذیر است زیرا که تعداد نشانه‌های مجاز (۶۳) برای نام دامنه در DNS امکان استفاده از کدهای به نسبت طولانی UTF8 را غیرممکن می‌سازد. دامنه‌هایی که به punycode نوشته می‌شوند با پیشوند xn- - آغاز شده و به این ترتیب شناسایی می‌شوند. استاندارد این فرایند موسوم به IDNA توسط ستاد مهندسی اینترنت (IETF) تدوین شده است و در حال حاضر در میان الفباهای مبتنی بر الفبای عربی، الفباهای زبان عربی، فارسی، اردو و پشتو در این استاندارد گنجانده شده‌اند که این کار تا حد زیادی مرهون کوشش‌های آقای مهندس روزبه پورنادر است.
فکر ثبت دامنه به فارسی از اوایل دههٔ ۱۳۸۰ در مرکز ثبت دامنه .ir شکل گرفت. در بررسی‌های مقدماتی به کمک آقای پورنادر معلوم شد که ثبت دامنه به فارسی متضمن دشواری‌های خاصی است که باید در طراحی مورد توجه قرار گیرد. بعضی از این مشکلات میان همهٔ الفباهای راست به چپ مشترکند و مشکل وقتی تشدید می‌شود که مانند فارسی و عربی اعداد از چپ به راست نوشته می‌شوند و اگر عدد یا رقمی در آغاز یا پایان نام دامنه موجود باشد ابهامات اجرایی ایجاد می‌کند. از این مشکل بدینصورت اجتناب شد که مقرر گردید ارقام در ابتدا و انتهای دامنه‌های فارسی مجاز نباشند. مشکل دوم این بود که بعضی حروف ممکن است به حرف بعدی چسبانده شوند یا نشوند و دو لغت مختلف ایجاد می‌شود. این در حالی است که در سامانه DNS استفاده از فاصله برای جداسازی حروف مجاز نیست. مثلاً دامنه‌های «سرمه‌ای تیر» و «سرمهای تیر» که دو معنی مختلف دارند در DNS به یک صورت ظاهر می‌شوند و فاصله میان «ه‍« و «ا» در «سرمه‌ای» در DNS مجاز نیست. این مسأله بدینصورت حل شده است که از «نیم فاصله» یا «فاصله مجازی» که روی صفحه کلید فارسی تعبیه شده است برای وارد کردن داده به صورت مورد نظر استفاده می‌شود ولیکن دو لغت بالا به یک صورت در DNS ثبت می‌شوند. بنابراین چنانچه مثلاً سازمانی به نام «سرم سازی تیر» دامنه «سرمهای تیر» را ثبت کند، دیگر ثبت «سرمه‌ای تیر» میسر نخواهد بود. مشکل مشابهی در مورد نقطه‌ای که برای اختصار به کار می‌رود موجود است که به روشی مشابه حل شده است. مثلاً دامنه «هزار و سی صد و بیست و چهار ه‍ . ق.» این مشکل را دارد که نقطه‌های ه‍.ق. در نام دامنه مجاز نیستند، ولی می‌توان با صفحه کلید فارسی نقطه مانندی را اجرا کرد که به چشم قابل رؤیت باشد ولی در DNS ثبت نشود. بالاخره بزرگترین مشکل، تفاوتهای میان حروف «ک» و «ی» فارسی و عربی و نیز ارقام فارسی و عربی است. حروف «ک» و «ی» به صورت کوچک که در آغاز یا میان کلمه ظاهر می‌شود در فارسی و عربی یکی است ولی حروف بزرگ آنها متفاوت است: «ک» در فارسی و «ک» در عربی، «ی» در فارسی و «ی» در عربی. به سبب این تمایز حروف بزرگ، کد صورتهای فارسی و عربی «ک» و «ی» در یونی‌کد متفاوت است. همچنین کلیه ارقام فارسی و عربی دارای کدهای متفاوت هستند در حالی که تنها تمایز قابل رؤیت میان فارسی و عربی در ارقام ۴، ۵ و ۶ است. اضافه براین، در بعضی صفحه کلید‌های فارسی ارقام به صورت لاتین ظاهر می‌شود با کد فارسی، یا بالعکس. این پدیده موجب می‌شود که بتوان دو دامنه با کدهای مختلف ثبت کرد که عیناً به یک صورت ظاهر شوند و این امکان راه را برای انواع سوء‌استفاده یا اشتباهات غیرعمدی باز می‌کند. حل این معضل با ایجاد «بسته» (bundle) دامنه صورت گرفت، بدین ترتیب که وقتی یک دامنه فارسی ثبت می‌شود، چنانچه کدهای دیگری موجود باشند که همین شکل را تولید کنند، این کدها خود به خود همراه دامنه برای ثبت‌کننده محفوظ می‌شوند بدون آنکه ثبت‌کننده نیازی به ثبت آنها داشته باشد. بدین‌ترتیب ممکن است در بعضی موارد در قبال ثبت یک دامنه فارسی، ثبت‌کننده عملاً تا شش دامنه را برای خود محفوظ بدارد. یک نکته جالب توجه اینکه دامنه مرتبه اول .ایران که اکنون در انتهای دامنه‌های فارسی ثبت شده توسط مرکز ثبت دامنه .ir ظاهر می‌شود خود مشمول این مشکل است زیرا که کلمهٔ «ایران» حرف «ی» (به صورت کوچک آن) را دربردارد. بدین ترتیب در ازای ۲۲۲۲ دامنه ثبت شده فارسی در زمان نگارش این مقاله، عملاً ۷۲۲۴ عدد رکورد در کارگزار دامنه مرکز ثبت دامنه ثبت شده است.
پیاده‌سازی عملی راه‌حل‌های بالا از یک طرف و آماده‌سازی کارگزار ثبت دامنه که سازگار با تمهیدات فوق باشد از اواخر سال ۱۳۸۲ زیر نظر آقای مهندس علیرضا صالح در مرکز ثبت دامنه .ir شروع شد و در زمستان سال ۱۳۸۳ دورهٔ آزمایشی ثبت دامنه فارسی دایر گردید. در این دوره علاوه بر پسوند .ایران چهارده پسوند دیگر مانند .فرهنگی، .دولتی، .... نیز به طور آزمایشی عرضه شد ولی نهایتاً به دو دلیل فقط پسوند .ایران جهت استفاده رسمی اتخاذ گردید. یکی اینکه استقبال از این دامنه به مراتب بیشتر از سایر دامنه‌ها بود: نیمی از دامنه‌های آزمایشی ثبت شده تحت .ایران بودند و نیمه دیگر به طور حدوداً مساوی میان ۱۴ دامنه مرتبه اول دیگر توزیع شد. نکتهٔ دیگر اینکه بعضی پسوندهای دیگر با زبان عربی مشترک بودند و استفاده از آنها متضمن هماهنگی با کشورهای عربی بود که هنوز میان خود به هماهنگی کامل نرسیده‌اند ودر هر صورت در این زمینه پیشرفت آنها محدود است. ثبت رسمی دامنه‌های فارسی تحت .ایران از مهر۱۳۸۴ آغاز شد و در چند ماه اول، نخست محدود به دستگاههای عمومی و اسامی عیناً دارای جواز ثبتی و سپس در مرحله دوم مختص کسانی بود که در دورهٔ آزمایشی اقدام به ثبت دامنه کرده بودند. بالاخره در زمستان ۱۳۸۵ امکان ثبت دامنه‌های http://www.nic.ir/idn/ موجود است. دو مشخصه دامنه‌های فارسی تحت .ir را در مقایسه با IDN کشورهای دیگر را می‌توان به اینصورت برشمرد:
۱- برای ثبت دامنه‌های فارسی می‌توان از صفحه کلید فارسی استفاده کرد و لغت فارسی مورد نظر را وارد نمود. در اکثر کشورها دامنه به خط محلی باید به صورت ترجمهٔ punycode آن، یعنی به شکل xn- - ثبت گردد که عملاً بسیاری از استفاده‌کنندگان معمولی را منصرف می‌کند. در غرب و جنوب آسیا ایران تنها کشوری است که در آن می‌توان مستقیماً به الفبای بومی دامنه ثبت کرد.
۲- ظاهراً ایران اولین کشوری است که ایدهٔ بسته (bundle) را پیاده‌سازی کرده است. در کشورهای آسیای شرقی، علیرغم تنوع زبانها، یک نظام یونی‌‌کد واحد چینی، ژاپنی و کره‌ای را فرا می‌گیرد، بنابراین برخلاف فارسی – عربی امکان تشابه شکلی برای کدهای مختلف موجود نیست. در میان ثبت‌کنندگان دامنه به زبانهای اروپایی چه آنهایی که مستقیماً به صورت punycode ثبت می‌کنند و چه آنهایی که از علایم محلی استفاده می‌کنند، استفاده از بسته معمول نشده است، بنابراین منازعات حقوقی ناشی از تشابه‌های شکلی رایج است و چند مورد در دو سال گذشته مشکلات و جنجال‌های فراوانی ایجاد کرد.
با توجه به این مشخصات، سامانه دامنه‌های فارسی تحت .ایران به عنوان یکی از پیشرفته‌ترین سامانه‌های موجود IDN در جهان مورد استقبال و تحسین بین‌المللی قرار گرفته است که بعداً به فعالیت‌های بین‌المللی مرکز ثبت دامنه در این زمینه اشاره خواهد شد. علیرغم این موفقیت، استقبال داخلی از دامنه‌های فارسی چندان گرم نیست و تاکنون اندکی بیش از ۲۲۰۰ دامنه فارسی تحت .ایران ثبت شده است. در همین فاصله زمانی تعداد لاتین ثبت شده تحت .ir بیش از ۱۳۸۵۰، یعنی حدوداً ۶۳ برابر است. دلایل زیر را می‌توان برای این عدم استقبال ذکر کرد:
۱- تقریباً همهٔ کاربران فعلی اینترنت در ایران آنقدر به زبان انگلیسی آشنایی دارند که بتوانند به راحتی از دامنه‌های لاتین استفاده کنند و نیازی به استفاده از دامنه‌های فارسی احساس نمی‌کنند. توجه کنید که برای داشتن یک سایت کاملاً فارسی نیازی به دامنه فارسی نیست. در این مورد باید به این برتری دامنه فارسی برای سایت‌های فارسی اشاره شود که چون روش استانداردی برای برگرداندن یک نام فارسی به لاتین وجود ندارد، به کار گرفتن یک نام دامنه فارسی (اضافه بر نام دامنه لاتین) می‌تواند کمک بزرگی به جستجوگر ایرانی باشد. مثلاً فرض کنید «اتحادیهٔ حلبی‌سازان قوچان» سایتی دایر کرده باشد. حدس اینکه نام دامنه مربوط به لاتین به چه صورتی است بسیار دشوار است زیرا که می‌توان این نام را به دهها صورت به لاتین برگرداند یا خلاصه کرد ولی موجود بودن اصل فارسی نام کامل می‌تواند جوینده را مستقیماً به سایت هدایت کند. بنابراین توصیه می‌شود حتی در مواردی که نام دامنه‌ای به لاتین موجود است یک نام فارسی که به وضوح به همان سایت اشاره دارد نیز برای کمک به مراجعان ایرانی ثبت شود.
۲- اکثر استفاده‌کنندگان از اینترنت در ایران از Microsoft Internet Explorer استفاده می‌کند که در حال حاضر از IDN پشتیبانی نمی‌کند، بنابراین استفاده‌کنندگان یا باید plug-in مناسب نصب کنند (راهنمایی لازم در سایت www.nic.ir آمده است) یا از مرورگرهای وابسته به Mozilla استفاده کنند. خوشبختانه این مشکل در حال رفع شدن است. در IE7 و نیز Outlook7 که صورت «بتا» آنها هم اکنون موجود است و احتمالاً تا آخر سال میلادی صورت استاندارد آنها وارد بازار خواهد شد، IDN وارد شده است.
۳- مشکل دیگر برخی تفاوت‌های فنی میان تنظیم کارگزار دامنه‌های IDN با دامنه‌های معمول لاتین است که رابطان فنی ابتدا به ساکن با آن آشنایی ندارند. برای رفع این مشکل، مرکز ثبت دامنه .ir کلاسهای چند ساعته‌ای برای رابطان فنی دایر کرد که در صورت نیاز ارائه آنها تکرار خواهد شد. به نظر می‌رسد چنانچه فروشندگان دامنه که نوعاً تنظیمات فنی کارگزار دامنه را نیز به عهده دارند آشنایی لازم را با این مقوله کسب کنند، رواج دامنه‌های فارسی سرعت یابد.
بالاخره لازم است به فعالیت مرکز ثبت دامنه .ir در سطح بین‌المللی برای اشاعه استفاده از IDN اشاره‌ای شود. این مرکز علاوه بر شرکت مستمر در فعالیتهای IDN سازمان ICANN و ارائه گزارش و سخنرانی در نشستهای آن مؤسسه در فعالیتهای و جلسات مؤسسات دیگر مانند IETF، ITU و MINC نیز شرکت داشته است. اخیراً یک کارگزار آزمایشی MINC (مخففMultilingual Internet Names (Consortium جهت دامنه‌های IDN در جهان با کمک آقای مهندس صالح راه‌اندازی شد. اتحادیه بین‌المللی مخابرات از راه دور (ITU) اخیراً فعالیت گسترده‌ای را در زمینه IDN آغاز کرده است و گروه مطالعاتی ویژه‌ای را جهت جلب همفکری دست‌اندرکاران در IDN تأسیس کرده است که مرکز ثبت دامنه .ir با آن همکاری و مشارکت دارد. گزارش کامل نشست اخیر ITU در این زمینه در نشانی زیر قابل دسترسی است:

http://www.itu.int/ITU-T/multilingual/programme.html
مسأله مهم مطرح که فعالیت ITU و MINC را اخیراً افزایش داده است کند بودن ICANN در پاسخگوئی به نیازهای گسترش IDN است. آیکان به عنوان متولی کارگزارهای ریشه هنوز اقدام به ثبت دامنه‌های مرتبهٔ اول IDN در کارگزارهای ریشه نکرده است. این بدان معنی است که مثلاً اگر کسی در خارج کشور (یا حتی در بیشتر موارد داخل کشور) بخواهد به نشانی مختوم به .ایران وصل شود باید پسوند .ir را نیز در طرف راست اضافه کند. حل بعضی اشکالهای فنی دخیل در امنیت شبکه در این کندی اثرگذار بوده است ولی به زعم بعضی، نفوذ مراکز ثبت تجاری پرقدرت مانند Verisign (مرکز ثبت .com و .net) و Afilias (مرکز ثبت .org و .info ) در این امر بی‌اثر نبوده است زیرا ثبت‌کنندگان تجاری مدتی است در پی تحقق پروژه‌ای به نام DNames هستند که به وسیله آن می‌توانند دامنه‌های ثبت شده مثلاً تحت .com را به طور خودکار به زبانهای دیگر ترجمه کنند و چنانچه این برنامه تحقق پذیرد قدرت انحصاری این شرکتها را بیش از پیش افزایش خواهد داد و این امر مورد اعتراض شرکتهای کوچکتر و مراکز ثبت دامنه‌های کشوری است و ممکن است در آینده نزدیک شاهد اعتراض‌های دامنه‌دارتری در این زمینه باشیم.

بزرگراه فناوری - براساس آیین‌نامه جدید سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، از این پس و برای نخستین بار از ورود اینترنت به کشور حقوق مصرف‌کنندگان خدمات اینترنتی براساس موافقت‌نامه کیفیت سطح خدمات (SLA) تامین می‌شود.

براساس این گزارش و به موجب مقررات جدید تامین، توزیع و عرضه خدمات اینترنت کلیه ارایه‌دهندگان خدمات اینترنتی در کشور از این پس موظف به تهیه فرم‌های استاندارد و چارچوب‌های موافقت‌نامه‌های کیفیت خدمات از سوی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی بوده و باید پیش از انعقاد قرارداد و ارایه خدمات با مصرف‌کنندگان نهایی خدمات اینترنتی و VOIP (تلفن اینترنتی) موافقت‌نامه کیفیت سطح خدمات مبادله کنند.

تدوین آیین‌نامه جدید سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی کشور درحالی صورت می‌گیرد که پیش از این و از ابتدای ورود اینترنت به کشور یعنی اوایل دهه 70، هیچ قانون و برنامه مشخصی برای حمایت از کاربران خدمات اینترنتی وجود نداشته و تاکنون نیز هیچ‌کدام از نهادهای قانونی موجود در این زمینه از حقوق مصرف‌کنندگان نهایی خدمات اینترنتی در کشور به‌دلیل خلاءهای قانونی موجود حمایت نکرده است.

سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی با هدف سامان‌دهی ارتباطات اینترنت و سهولت دسترسی به آن و در راستای اجرای بند «الف» و «ز» ماده سه و بند «د» ماده پنج قانون وظایف و اختیارات وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، مقررات و ضوابط جدیدی جهت تامین، توزیع و عرضه خدمات اینترنت ارایه داده که مبادله موافقت‌نامه کیفیت سطح خدمات (SLA) بین عرضه‌کنندگان و مصرف‌کنندگان از جمله ضوابط لازم‌الاجرای جدید به‌شمار می‌رود.

پیشینه تغییرات جدید در حقیقت به مصوبه پانزدهم آبان‌ماه سال 80 شورای عالی انقلاب فرهنگی در مورد نحوه ارایه خدمات شبکه‌های رایانه‌ای بازمی‌گردد و جایگزین آیین‌نامه ضوابط صدور مجوز تامین‌کنندگان ارتباط اینترنت پرظرفیت که توسط شرکت مخابرات ایران تدوین شده بود، می‌شود.

بر همین اساس کلیه مصرف‌کنندگان خدمات اینترنتی که بنا به هر علت از ارایه‌دهنده خدمات سرویس خود ناراضی باشند می‌توانند با مراجعه به مرجع حل اختلاف که در سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی تشکیل شده است، شکایات خود را ارایه و پی‌گیری کنند.

همچنین براساس اصلاحات صورت گرفته در آیین‌نامه مذکور نظارت بر ارایه خدمات اینترنتی در کشور از این پس برعهده سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی بوده که فرآیند این نظارت طی یک ماه آینده و پس از تصویب این مقررات توسط سازمان تدوین و اعمال می‌شود.

برپایه آیین‌نامه جدید و ارایه خدمات هرچه بهتر به مصرف‌کنندگان، کلیه تامین‌کنندگان، توزیع‌کنندگان و عرضه‌کنندگان خدمات اینترنتی در کشور موظفند تسهیلات لازم جهت اعمال نظارت بدون قید و شرط و مستمر را در اختیار سازمان و یا نمایندگان آن قرار داده و شرکت مخابرات ایران و ICPها نیز باید امکان دست‌یابی مستقل جهت اعمال نظارت را برای سازمان فراهم کنند.
احتمال کاهش قیمت اینترنت
با توجه به اصلاحات صورت گرفته در آیین‌نامه پیشنهادی جدید و به‌دنبال مدیریت یک‌پارچه شبکه داخلی پیش‌بینی می‌شود سرعت دسترسی به اینترنت افزایش یابد.

به این ترتیب با کاهش تعداد مراکز تامین، ترافیک بین‌المللی و نیز هزینه‌های مربوطه کاهش می‌یابد.

همچنین به‌دلیل کاهش هزینه‌های واسطه از سویی و کاهش قیمت خرید عمده و نگهداری ترافیک در داخل کشور از سویی دیگر، قیمت خرید خرده‌فروشی نیز کاهش خواهد یافت.

آیین‌نامه اجرایی مقررات جدید سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی مراحل پایانی اصلاحات خود را در پیش دارد و انتظار می‌رود طی دو ماه آینده به تصویب رسیده و جهت اجرا به مراکز ذی‌ربط ابلاغ شود.
علت تدوین مقررات جدید
اما چرایی تغییرات و اصلاحات صورت گرفته از سوی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی به مشکلات نشات گرفته در قانون و مصوبات اجرایی پیش بازمی‌گردد.

نخستین مقررات و ضوابط در مورد خدمات شبکه‌های رایانه‌ای توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی و در تاریخ پانزدهم آبان‌ماه سال 80 به تصویب رسید.

براساس ساختار ایجاد شده بر مبنای آیین‌نامه قبلی تعداد قابل توجهی از شرکت‌ها و موسسات اقدام به برقراری ارتباط از طریق تامین‌کنندگان بین‌المللی (بیشتر از طریق ماهواره) می‌کردند.

این اقدام ارایه‌دهندگان خدمات اینترنتی در کشور باعث شد دروازه‌‌های ارتباطی کشور به اینتنرنت از مسیرهای مختلفی ایجاد شود.

صرف هزینه گزاف به‌منظور برقراری ارتباط از طریق ماهواره علاوه بر آنکه قیمت نهایی برای مصرف‌کننده را افزایش می‌داد، قابلیت امکان ارایه سرویس‌‌های ارزش افزوده را نیز فراهم نمی‌کرد.

از سویی دیگر نبود یک‌پارچگی لازم در شبکه به‌دلیل وجود مسیرهای مختلف و نیاز به مراکز عرضه متعدد نیز برای برقراری ارتباط بهره‌برداران نهایی، هزینه بالایی را برای ایجاد امنیت در شبکه فراهم می‌کرد.
بر این اساس و به‌منظور رفع مشکلات ایجاد شده در آیین‌نامه پیشنهادی، ارایه خدمات اینترنت در کشور یک مدل سه‌لایه‌ای در نظر گرفته شده است.

از مهم‌ترین مزایای این مدل سه‌لایه‌‌ای می‌توان به جدا بودن وظایف هر لایه، ارتباط ساختاری بخش‌ها و یک‌پارچگی ارایه خدمات اشاره کرد.

اما مهم‌ترین ویژگی مقررات جدید تامین، توزیع و عرضه خدمات اینترنت را می‌توان همان موافقت‌نامه‌های کیفیت سطح خدمات (SLA) ذکر کرد.

به‌موجب آیین‌نامه جدید، از این پس بین تامین‌کنندگان و توزیع‌کنندگان، توزیع‌کنندگان و عرضه‌کنندگان و همچنین بین عرضه‌کنندگان و مصرف‌کنندگان نهایی خدمات اینترنتی موافقت‌نامه کیفیت سطح خدمات (SLA) منعقد می‌شود.

حاصل این تغییرات نیز منجر به شفاف‌سازی حریم و حدود خسارات وارده به لایه‌های مختلف ارایه‌دهنده، عرضه‌کننده و مصرف‌کننده خدمات اینترنتی در کشور می‌شود.

درحال حاضر به‌جز شرکت فناوری اطلاعات (ITC)، 38 شرکت دیگر در قالب ICP در رابطه با تامین اینترنت فعالیت دارند که تامین بخش عمده‌ای از ارتباط کشور برعهده آن‌هاست.

بزرگ‌ترین پهنای باند ارتباطی این شرکت‌ها 155 مگابایت بر ثانیه و کمترین آن سه مگابایت بر ثانیه است. علاوه بر شرکت‌های ICP به‌منظور ارایه اینترنت به کاربران شرکت‌های ISP نیز در این زمینه فعالیت دارند.

همچنین در بخش ارایه‌دهندگان نهایی خدمات اینترنتی (ISP)ها هم‌اکنون بالغ بر هزار و 200 مرکز در کشور دارای مجوز فعالیت است.

براساس اصلاحات صورت گرفته در آیین‌نامه جدید سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی از این پس مجوز تاسیس مراکز جدید ISP داده نخواهد شد و این امکان نیز به سایر شرکت‌های ارایه‌دهنده خدمات اینترنتی داده شده است تا با تشکیل کنسرسیوم علاوه بر کاهش مراکز موجود و افزایش کیفیت ترافیک بتوانند از خدمات ارزان‌تری بهره‌مند شوند. این امر نیز می‌تواند موجب کاهش قیمت برای مصرف‌کنندگان نهایی شود.

اگرچه اینترنت مى تواند راهى باشد که در آن نوجوانان کوشش مى کنند خودشان را به عنوان افرادى مستقل و منحصر و داراى دنیاى اجتماعى مخصوص به خود به اثبات رسانند اما به این معنى نیست که والدین نباید دخالتى داشته باشند. دقیقاً برعکس آن صحیح است. همانند تمامى فعالیت هاى نوجوانان، آنان احتیاج دارند که دست کم نوعى نظارت بر کارهایشان براى جلوگیرى از بروز مشکل وجود داشته باشد. برخى والدین به دلیل مهربانى، ناخواسته غفلت مى کنند و مى گویند فرزندان ما باید رایانه یاد بگیرند و یا نباید از بقیه بچه ها عقب بیفتند. اگر فرزندانم کنار رایانه مى نشینند و تایپ مى کنند این چیز خوبى است... خوب من باید فقط آنان را تنها بگذارم. اما دخالت کردن تنها به معنى نظارت به منظور جلوگیرى از مشکل نیست. فضاى مجازى و رایانه مى توانند یک روش عالى براى والدین و نوجوانان باشند تا در کنار یکدیگر تفریح کنند و همدیگر را بهتر بشناسند. فضاى مجازى بخشى از زندگى نوجوانان است و شاید بخشى که آن را دوست دارند و سعى مى کنند مخفى سازند.

•••

پدر و مادر چه کنند: دانش لازم در مورد رایانه را دریافت و در فعالیت هاى اینترنتى شرکت کنند، چون نظارت بر فعالیت هاى فضاى مجازى نوجوانان بیشتر اثربخش بوده و والدین باید در مورد این موضوع آگاهى داشته باشند. احتیاجى نیست که خودتان یک نفوذگر رایانه اى شوید اما در مورد این موضوع اطلاعات بگیرید. در مورد این موضوع با والدین دیگر گفت وگو کنید. بهتر است خودتان فضاى مجازى را کاوش و با کودکان خود در مورد فضاى مجازى گفت وگو کنید و در برخى فعالیت هاى روى خط به آنها بپیوندید. با آنان پایگاه هاى وب را سیر و سیاحت کنید و از موتورهاى جست وجو براى یافتن افرادى که فامیلى مشابه خودتان دارند بهره بگیرید. براى خانواده یک صفحه وب بسازید، حتى با کودکان خود و دوستانشان در یک اتاق گپ زنى پاتوق کنید. (براى یک زمان کوتاه، البته اگر حضور شما را تحمل کنند) امکانات بسیار زیادى وجود دارد که شما بتوانید در فعالیت هاى اینترنتى شرکت کنید. با فرزندان خود حرف بزنید. یک هشدار قدیمى مى گوید «آیا شما مى دانید فرزندانتان کجا هستند؟» فضاى مجازى نیز همانند زندگى واقعى کاربرد دارد. از آنها براى استفاده از اینترنت سئوال کنید از چه پایگاه هایى در وب بازدید مى کنند؟ براى اینکه لحن سرزنش آمیزى نداشته باشید بپرسید چه پایگاه هایى را در وب دوست دارند و چرا؟ با آنها کنار میز رایانه بنشینید و اجازه دهید شما را به پاتوق هاى اینترنتى خود ببرند. به شیوه اى پدرانه یا مادرانه و مطبوع کنجکاو باشید. از فرزندانتان در مورد دوستان مجازى که دارند سئوال کنید و اینکه در مورد چه موضوعى با هم بحث مى کنند و در اینترنت چه کارى انجام مى دهند. از بازپرسى اجتناب کنید و در عوض نشان دهید که مشتاق هستید تا در مورد دوستان اینترنتى فرزندانتان بیشتر بدانید.خوب و بد را بپذیرید: از فضاى مجازى بدگویى نکنید. این کار تنها نوجوانان را از شما دور مى کند. در مورد مزایا و معایب آن گفت وگو کنید. نسبت به زندگى مجازى آنان پذیرش نشان دهید اما در مورد مخاطرات این کار و اینکه ممکن است در آنجا با موقعیت ها و یا افراد ناخوشایند برخورد کنید هشدار دهید. رایانه را در جاى قابل مشاهده قرار دهید. حریم خصوصى و خلوت فردى یک عمل ترفندآمیز بین جوانان است. آنان به خلوت نیاز دارند اما والدین باید بین این تقاضا و لزوم نظارت بر فعالیت ها تعادل برقرار سازند. احتمالاً این فکر خوبى است که از قرار دادن تجهیزات رایانه اى در اتاق خواب فرزندان پرهیز کرد و آنها را در فضاى خانوادگى قرار داد. این کار نظارت را خیلى راحت تر مى سازد و استفاده از رایانه به عنوان یک فعالیت خانوادگى را تقویت مى کند. اگر این کار شدنى نبود دست کم از آن دورى کنید تا نوجوان فضاى مجازى را در اتاق خود با در بسته کاوش کند. در را باز نگه دارید به نحوى که صفحه نمایش از بیرون اتاق قابل مشاهده باشد.

قوانین منطقى وضع کنید: والدین به فرزندان خود اجازه نمى دهند تا دیر وقت بیرون از خانه بمانند، هر فیلمى که مى خواهند تماشا کنند و هر جا که دلشان مى خواهد بروند. نوجوانان به قوانین احتیاج دارند. در حقیقت، خواه آنان قبول داشته باشند یا خیر، نیازمند قوانینى هستند که به شکل مخفیانه به کار گرفته شود تا احساس عدم کنترل و به حال خود رها شدن از سوى پدر و مادر به ظاهر بى تفاوت را نکنند. در مورد وقت (براى نمونه بعد از تکالیف مدرسه) و یا میزان زمان استفاده اى که بچه ها مى توانند به گفت وگو و تفریح در فضاى مجازى بگذرانند محدودیت هایى در نظر بگیرید. در مورد اینکه فرزندانتان دقیقاً در اینترنت اجازه چه کارى را دارند و چه کارى را ندارند قوانینى وضع کنید.

میان زندگى واقعى و زندگى مجازى نوجوانان تعادل برقرار کنید: فضاى مجازى، بسیار گسترده است اما زندگى چیزى بیش از آن است. نوجوانان را تشویق کنید که در فعالیت هاى زندگى واقعى شرکت کنند. اگر واقعاً در اینترنت چیزى وجود دارد که فرزندانتان از آن لذت مى برند، راهى پیدا کنید تا آن فعالیت به زندگى واقعى گسترش یابد. از اینترنت براى پروژه هاى درسى نوجوانان استفاده و نوجوانان را تشویق کنید با دوستان خوب زندگى مجازى (قابل اعتماد) تماس تلفنى بگیرند و یا حضورى آنان را ببینید. اگر نوجوانان از بازى نقش در بازى هاى رایانه اى لذت مى برند، تشویقشان کنید که به تئاتر یا سینما بپردازند. هدف، جلوگیرى از این مسئله است که نوجوان فضاى مجازى را از بقیه زندگى خود جدا کند و همچنین او را تشویق کند تا فعالیت هاى غیراینترنتى خود را گسترش دهد.

از نرم افزارهاى نظارتى بهره بگیرید: انواع برنامه هاى تجارى براى نظارت بر نوجوانان در فضاى مجازى وجود دارد. این برنامه ها مى توانند پایگاه هاى وبى را که آنها بازدید مى کنند ثبت و دسترسى به پایگاه هاى خاص وب و یا برنامه هاى خاص را مسدود کند. از ضبط برنامه ها جلوگیرى کنید، زمان استفاده از اینترنت را محدود سازید و یا تنها به نوجوانان اجازه دهید در زمان خاصى از اینترنت استفاده کنند. البته اگر والدین مى خواهند چنین برنامه هایى را نصب کنند باید تا حدى با رایانه آشنایى داشته باشند. البته، خود برنامه ها نیز کامل نیستند، آنها داراى نقاط ضعف بوده و یک نوجوان خبره فنى مى تواند آنها را مغلوب کند. احتمالاً آخرین چیزى که یک پدر یا مادر با آن رو به رو مى شود نبرد تکنیکى دائمى میان دانش وى و فرزندانش است، اگر چنین شد، یک جاى کار ایراد دارد. نرم افزارهاى نظارتى تنها یک ابزار هستند و جایگزین مناسبى براى گفت وگو و یا مشارکت شخصى والدین نیستند. به عبارت دیگر آنها را جانشین یک رابطه ندانید.

درباره اعتیاد مداخله کنید: دکتر کیمبرلى یونگ در کتاب خود برخى راهکارهاى مناسب براى والدینى که فرزندانشان گرفتار استفاده افراطى از اینترنت شده اند را شرح مى دهد: تلاش نکنید آنان را از رایانه دور یا از استفاده منع کنید. این مسئله شاید نتیجه معکوس داشته باشد. نگرانى خود را در مورد گرفتارى نوجوانان نشان دهید. یک جدول زمانى براى استفاده از اینترنت در نظر بگیرید. هنگامى که بچه به مدرسه نرفته و یا نمرات او خراب شده اجازه ندهید زیادى از رایانه استفاده کند. وقتى سعى در مداخله دارید با طغیان و انفجار احساسى نوجوانان خود مدارا کنید. اگر تمام این کارها نتیجه نداشت، در جست وجوى کمک از یک مشاور حرفه اى باشید، البته فردى که در مورد رایانه آگاهى داشته باشد.مجازات رفتارهاى نادرست و تشویق رفتارهاى انسانى هنگامى که کودک در دنیاى واقعى رفتار نادرستى دارد او را تنبیه مى کند. همین امر در مورد رفتار ناشایست وى در فضاى مجازى صادق است. اگر یک پدر یا مادر متوجه شوند فرزندشان براى دیگران در روى خط مزاحمت ایجاد مى کند یا سعى دارد در سیستم هاى روى خط خرابکارى کند (به عنوان نمونه تلفنى از طرف گردانندگان سیستم و یا اجتماع روى خط مى تواند هشدارى باشد) باید تنبیه و مجازات در دستور کار قرار گیرد. والدین نباید اینگونه قضاوت کنند که این تنها یک بازى فضاى مجازى است. این موضوع واقعاً مسئله مهمى نیست. این فکر خوبى به شمار نمى رود که اجازه داد نوجوان افراد دیگر را در روى خط به نحوى تهدید کند؛ گویى که آدم هاى واقعى نیستند. اگر نوجوانان توانایى دلسوزى نسبت به دیگران در دنیاى ناشناس فضاى مجازى نداشته باشند، مى توانند این احساس را در زندگى واقعى نیز به کار ببرند.

منبع : شرق

تابان خواجه نصیری - اینکه چطور روی اینترنت و از طریق آن می‌توانیم پولدار شویم یکی سوالاتی است که بسیار از من پرسیده می‌شود. دوستان از من می‌پرسند که چطور از طریق اینترنت کار کنیم و پول درآوریم، می‌پرسند که آیا اصلاً از طریق اینترنت می‌شود پول درآورد و ... و شاید این سوال، سوال شما نیز باشد. به هر حال، قصد دارم در این مقاله تا آنجا که امکانش باشد در این باره بنویسم.
خیلی جالب است، شخصاً از زمانی که با کامپیوتر، بعداً با مودم، شبکه‌های اطلاع‌رسانی و اینترنت آشنا شدم، بدون اینکه این سوال را از خودم پرسیده باشم یک جورایی مطمئن بودم که می‌شود از طریق اینترنت پول درآورد و از همان زمان هم شروع کردم به پول درآوردن. در این مقاله شاید بخواهم به نوعی رازهای موفقیت خودم را برایتان بنویسم و تا آنجایی که ممکن است شما را در راه موفقیت راهنمایی کنم.
به نظر من، «داشتن اعتماد به نفس» شرط اول برداشتن هر قدم و انجام هر کار و اقدامی است و اینکه مسلماً همیشه و همیشه این را به خودمان بگوییم که اگر افراد دیگر توانسته‌اند موفق شوند، پس من هم می‌توانم. می‌دانستم که این شدنی و امکان‌پذیر است، پس شکی به دل راه ندادم، فقط آن کاری که به نظرم درست می‌آمد را با اعتماد به نفس انجام می‌دادم و به پیش می‌رفتم. ممکن است در این راه بارها اشتباه کرده باشم اما همیشه به خودم می‌گفتم که این مهم نیست چرا که می‌دانستم باید از آنچه گذشته و از اشتباهاتم درس بگیرم، مهم این است که شک نکنم و آنچه را فراگرفته‌ام را انجام بدهم. شاید همین الان، پیش خودتان بگویید که تابان، همه این حرف ها را در کتابهای مختلف رازهای موفقیت و چگونه موفق شویم و ... خوانده‌ایم، برو سر اصل مطلب که: «آیا بالاخره می‌شود از طریق این اینترنت کذایی پولدار شد یا نه؟»
معتقدم که ما باید خودمان را و علایق خودمان را بخوبی بشناسیم. این هم یک راز دیگر موفقیت است. کاری را بکنید که عاشقانه دوستش دارید. وقتی کاری را انجام می‌دهید که به آن علاقمندید صد درصد متمرکز می‌شوید و گذشت زمان را از یاد می‌برید. چون صد در صد متمرکز آن کار بوده‌اید، امکان اشتباه را پایین آورده‌اید و به همین جهت موفق خواهید شد. در سمینارهای بازاریابی‌ام، همیشه این را گفته‌ام که شما یک «نام» و «نام خانوادگی» بیشتر ندارید، این اولین علامت تجاری ثبت شده شماست و باید آن را بخوبی بازاریابی کنید یعنی آن را : تبلیغ کنید، روی آن یعنی روی شخصیت تان کار کنید و کاربرد آن را تداوم بدهید و بعد صبر کنید و زود از این میدان رقابت خارج نشوید، در مقابل تهدیدها و شرارتهای رقبایتان پایداری و مقاومت کنید و همیشه با طرح و اجرای ایده‌های جدید خلاقیت داشته باشید. هر کاری که انجام می‌دهید را مثل یک پروژه ببینید. این ایده‌ی بسیاری از ژاپنی‌ها و آلمانی‌هاست و برای همین هم خودشان را (در بسیاری از حوزه ها و رشته ها، از جمله صنعت، یک سر و گردن بالاتر از بقیه می‌دانند و با این شیوه احترام و تحسین همگان را به خود جذب می‌کنند. پس هر کاری که انجام می‌دهید، جزو رزومه‌ی کاری، جزو سوابق تحصیلی یا کاری شما به حساب می‌آید. یک رزومه‌ی خوب از آنچه می‌دانید و آنچه که (برای خودتان و یا دیگران) انجام داده‌اید، بهترین بروشوری است که از خودتان در اختیار دارید. هر بار که آن را ببینید یا هر بار که آن را به روز می‌کنید، اعتماد به نفس شما بالاتر می‌رود. گاه لازم است که مطالعه کنید، آموزش ببینید یا تمرین کنید، این کار را انجام بدهید و فقط در انجام آن «شک» نکنید.
معتقدم که باید نقاط ضعف و قوت، امکانات و توانایی‌ها و قابلیت‌های خودمان را بخوبی بشناسیم و از هر زمانی برای یادگیری، کسب دانش و مهارتهایی که به آنها نیاز داریم استفاده کنیم. بیشترین میزان از علم و دانش را اگر داشته باشیم و بیشترین مهارت‌ها را اگر بدانیم و اول از همه برای شناساندن خودمان (تبلیغ همان اولین علامت تجاری ثبت شده خودمان) آنها را به کار نگیریم، قطعاً به جایی نخواهیم رسید و موفق نخواهیم شد.
روی اینترنت یا خارج از آن امکان موفقیت برای همه فراهم است. فقط باید دیدگاه (مثبت) و انتخاب‌ها و تصمیمات درستی داشته باشیم. شرکتهای بسیاری روی اینترنت فعالیت می‌کنند که کالا یا خدماتی را عرضه می‌کنند. افراد بسیاری (در ایران یا خارج از کشور) روزانه به اینترنت می‌آیند: این افراد به دنبال چه هستند؟ چه نیازی دارند؟ چه قدرت خریدی دارند؟ چه وجه اشتراکهای مهمی دارند؟ آیا من می‌توانم نیازی از نیازهای او را برآورده کنم؟ آیا من می توانم اطلاعاتی را که او به دنبالش بوده است را فراهم کنم. بعضی از کارها (پاسخگویی به این نیازها از طریق عرضه کالا یا خدمات : «Product») ممکن است هفته‌ها یا ماهها کار یا زمان از من بگیرد، من با چه قیمتی (price) می‌توانم این بازار را جوابگو باشم و چگونه (راههای انجام خدمات یا تحویل کار «Placement» )؟ چطور کارم را تبلیغ و ترویج «Promote» کنم؟ - ببینید که اینها همان اصول اساسی بازاریابی است و شما با یک ترکیبی از اینها برای بازار هدفتان طرف هستید. من همیشه در مقالات و سمنیارهایم به این نکته اشاره کرده‌ام که ما باید به یک «ترکیب کارا و منحصر بفرد» برسیم و استراتژی‌هایمان را بر آن اساس شکل دهیم و با این کار می‌توانیم برای خودمان یا برای هریک از کالا یا خدماتی که ارائه و عرضه می‌کنیم، یک Marketing Plan یا برنامه‌ی بازاریابی داشته باشیم. اینها که گفته شد، اصطلاحاً ۴ (P) اصلی در بحث بازاریابی است، آن P های اضافه بر سازمان دیگر عبارتند از مردم (People) و شرکاء (Partners) - ببینید که حالا چقدر جالب می‌شود که شما عنصر «مردم» را نیز مورد توجه قرار دهید، این به دان معنی است که کالا و خدمات در نهایت برای مردم و پاسخگویی به نیازهای آنان است.
معتقدم که بازاریابی را از خودتان شروع کنید: این کالایی است که قطعاً و سریعتر می‌توانید به آن اعتماد کنید. هدفتان پولدار شدن نباشد، هدفتان «کمک» کردن باشد به «مصرف کننده» به آن کسی که به کالا یا خدمات شما نیازی واقعی دارد و قدرت خرید (خرید کالا یا خرید خدمات) شما را دارد. روابط خودتان را با مردم گسترش دهید و این روابط را تا آنجا که امکان دارد حفظ کنید، اینترنت با داشتن یک حضور الکترونیکی قوی روی آن برای این منظور فوق العاده و پست الکترونیک برای کمک کردن به این مهم محشر است.
دوستان خاطرشان هست که عده‌ای در آن جلسه «چالشهای تبلیغات اینترنت» رفتند و در وبلاگشان نوشتند که چرا من ده دقیقه از خودم و سایتم تعریف کرده‌ام و آنها نمی‌دانستند که این شیوه‌ی من است و ایرادی هم در آن نمی‌بینم که ابتدا خودم را و فعالیت‌هایم را معرفی کنم. مطمئن باشید که کس دیگری شما را تبلیغ نمی‌کند مگر اینکه مطمئن باشد که شما به خودتان اطمینان دارید و اعتماد. در این راه، ممکن است از شما ایراد بگیرند - همانطور که بعداً از من هم در آن جلسه و در برخی وبلاگهایشان ایراد گرفتند - انتقاد کنند، اما به عقیده‌ی من این انتقادات اصلاً مهم نیستند. من اگر می‌خواستم مثل این افراد باشم، از همان ابتدای جلسه می‌توانستم تا به آخر، به آنچه گفته شد و مطرح شد انتقاد کنم، انتقاد کردن که کاری ندارد (: کاری دارد؟ قرار نیست که ما پاسخوگی همه باشیم و رضایت و توجه همه را به خودمان جلب کنیم. مطمئن باشید که اغلب کسانی که از شما انتقاد می‌کنند خریدار کالا یا خدماتتان نیستند. اکثر افرادی که ممکن است از شما انتقاد کنند جزو افرادی هستند که ته دلشان آنقدرها هم که در ظاهر حتی ممکن است پیش رویتان ابزار کنند خواهان دیدن موفقیت‌های شما نیستند یا تاب آن را ندارند. در مقابل انتقادات، اعتماد به نفس داشته باشید! و همیشه این را به خودتان بگویید و تکرار کنید که : اولین گامها برای یک انتقاد واقعی بی غرض و سازنده به نظر من، صبر، سکوت و مشاهده است. این چیزی است که آگاهی از آن متاسفانه در میان مردم ما به ندرت یافت می‌شود. آیا آن انتقادی که از شما شده، واقعاً واقعی و بی غرض و سازنده بوده است؟ کسی نمی‌تواند جلوی اندیشه ها و حرکت‌های انفعالی مردم را بگیرد. پس به قول معروف، کاری که فکر می‌کنید درست است را انجام دهید، فقط و فقط شک نکنید. اگر نیازی را به درستی جواب دادید، مردم آن را متوجه می‌شوند، کالا یا خدمات خوب را مردم خیلی خوب می شناسند و مطمئن باشید که آوازه‌ی شما سینه به سینه (Word of Mouth) - یعنی همان بهترین و کاراآمدترین شیوه‌ی تبلیغ - نقل خواهد شد.
شرکت در برنامه‌های بازاریابی، خرید و فروش کالا نیاز به بستر سازی دارد، ابزارهای اینترنت بسیار متعدد و متنوع است، کالاهای بیشماری، خدمات بیشماری روی اینترنت منتظر جذب افراد مستعدی برای بازاریابی و در نهایت رسیدن به «فروش» بیشتر وجود دارد اما چشم بسته نباید بود. درباره بازارهای هدف تحقیق یا Market Research کنید.
داشتن یک «نگرش مثبت» در هر اقدامی که می‌کنید یکی دیگر از رازهای مهم موفقیت است و بعد از آن اینکه باید صبر و تحمل داشت.
داشتن هدف بسیار مهم است اما این را هم همیشه به یاد داشته باشیم که اگر هدف‌مان «پول‌ درآوردن» و «پولدار شدن» باشد قطعاً شکست خواهیم خورد. به نظر من یکی از هدف‌های خوب این است که «نیاز»‌ها را بشناسیم و به دنبال پاسخگویی به آنها باشیم.
منبع : http://www.webfaqt.com

تابان خواجه نصیری - همیشه در صحبت ها و مقالاتم به این نکته بسیار مهم اشاره کرده‌ام که ما باید مردم را نسبت به اینترنت آگاه کنیم و آنان را با این شمشیر دو لبه، این سکه‌ی دو رو بیشتر آشنا سازیم. در این مقاله تنها قصد دارم از آن روی ترسناک و وحشتناک این سکه بنویسم. این مقاله هشداری است برای آنان که اینترنت را خیلی ساده انگاشته‌اند. اصلاً اینطور نیست ... اصلاً اینطور نیست ...

حدوداً هفته پیش، بیش از یک ششم مردم دنیا ده سالگی اینترنت را با اولین تماس صبحگاهی شان به آن و چک کردن صندوق پست الکترونیک شان، یا نوشتن در وبلاگ مثلاً خصوصی شان جشن گرفتند. آن روز، من هم از خواب بیدار شدم و پشت کامپیوترم نشستم و به کامپیوتری که هنوز بیدار نشده، صبح بخیری گفتم و تمام مدت در این اندیشه بودم که ده سال دیگر کدامیک از ما (من و کامپیوترم) به آن دیگری سلام و صبح بخیر می گوییم؟ در این اندیشه بودم که ده سال، بیست سال یا سی سال بعد، - اگر عمری باشد سی سال دیگر من باید پیر مردی ۶۸ ساله باشم - نمی دانم شاید این کامپیوتر و موبایل و امواج ماهواره ای و ... تا رسیدن به آن زمان دمار از روزگارم درآورده باشند، اما اگر شانس بیاورم و اصلاً این دور و اطراف باشم، کامپیوترها و این اینترنت کذایی به کجا رسیده است تا چه حد پیشرفت کرده و تا چه اندازه امن تر شده است. نمی دانم، اما این روزها، با شک تردید، گاه با وحشت و گیج و منگ از خواب بیدار می شوم. نه به امروز اعتمادی دارم و نه به فردا، گرچه همیشه سعی می کنم خوش بین باشم، اما هر اتفاقی، هر چند کوچک و بی اهمیت، مرا به فکر فرو می برد: آیا ده سال دیگر این مشکل از میان رفته است؟ آیا ده سال دیگر، این محیط (اینترنت)امن تر از این خواهد بود؟ آیا بیست سال دیگر کامپیوتر من آنقدر با ادب خواهد بود که ابتدا او به من سلام کند یا اینکه نه این من و ما هستم که باید برای روشن کردن و اتصال به فضای سایبر به او خوش آمد بگوییم تا که بیاید: خرامان و آهسته، یا سریع و پر شتاب.
می خواهم شما را با آن روی ترسناک و وحشتناک این سکه‌ی دو روی اینترنت آشنا سازم. شاید بسیاری از شما نیز پیش از این با این روی سکه آشنا شده باشید - که در اینصورت این مقاله برای شما نیست - اما اگر به تازگی است که وارد این فضا شده اید، اجازه دهید که این بار، این من باشم - انسانی آن سوی این دستگاه و این رشته سیم ها - که به شما خوش آمد می‌گوید. «آری فرزندم خوش آمدی ... به عصر ماشین خوش آمدی!» موسیقی دلنشین ولی گاه هشدار دهنده و هولناک پینک فلوید در گوشم می پیچد و می پیچد و ناگهان فرار می کند.
امروز، اینترنت، ابزاری بسیار قوی است برای جستجو و یافتن اطلاعات، هر آنچه هست و نیست، برای جستجو و یافتن آدمها، هر آن کس که باشد، برای یاد گرفتن و یاد دادن، برای کسب شهرت، یا محبوبیت، یا برای کسب ثروت، پول درآوردن و زندگی راحت تر ساختن و داشتن، - از همه چیز و همه کس - برای حضور و برای صعود و برای پیشرفت و ترقی! اما غیر از اینها، اینترنت روی دیگری نیز دارد: اختلاف، درگیری، خشم، انحتاط، انحراف، ضرر و زیان، ورشکستگی، بی آبرویی و فقر! آری، اینترنت به عقیده من، هیولای زیبا و فوق العاده ای است. با روشن کردن این کامپیوتر، اینترنت مرا به درون گرداب گسترده گیتی می کشاند به فضایی که اگر بخواهد می تواند رحم نکند ... ابزار ها هر روز ساده تر و سهل تر برای استفاده ... کاشکی این ابزار اما، همیشه می توانست در دست آدمهایی خوب باشد! اما این چنین نیست و مطمپن هستم که - حداقل به این زودی ها - چنین نیز نخواهد شد که این ابزار فقط به آدمهای خوب سلام کند و به تنها به آنان خوش آمد بگوید و به نوعی - مثلاً با استفاده یک برنامه (فرضی) روانشناسی از راه دور به صورت بی سیم - مانع از ورود یا استفاده انسانهای بد به سیستم یا فضای سایبر شود.
می خواهم به زمان حال باز گردم. مرا چه کار با آینده! می خواهم به شمایی که خواننده این مقاله تا به اینجا بوده اید، هشداری بدهم: مواظب خودتان و خانواده تان باشید! مواظب دستگاههایتان باشید! مواظب رمز و راز هایتان باشید! ساده ترین ابزارها، مثلاً همین موتورهای جستجو - خصوصاً بهترین آنها یعنی همین گوگل - امن نیست. با این تعداد سندی که در فهرست خود دارد - به روایتی بیش از ۴ میلیارد و به روایتی دیگر بیش از ۸ میلیار صفحه و متن و مطلب و فایل - و این واقعیت که روبوت های آن در هر لحظه دارند صفحات بیشتری را به آن اضافه می کند - فردا نه به شما و نه به من و نه به هیچ کس دیگر رحم نخواهند کرد. و این ابزار نه فقط در دست انسانهای خوب که متاسفانه در دست همه جور آدمی هست، جنایتکاران هم براحتی می توانند از طریق همین موتور جستجو، هر آنچه که بخواهند پیدا کنند و از آنها سو استفاده کنند. بیشمار دستگاه از کامپیوترها گرفته تا پرینترها، اسکنرها، دستگاههای کپی، فکس، دوربین های فیلمبرداری دیجیتالی، وب کمها و دوربین های عکاسی و ... همه و همه در حال حاضر، متصل به این فضای سایبر هستند و روبوت های موتورهای جستجو در حال ایندکس کردن هر آنچه من و شما دارید. فعلاً کاری به این ندارم که ده، یا بیت یا سی سال دیگر، این سیستم ها تا چه حد پیشرفت خواهند کرد. من از امروز صحبت می کنم و به همه هشدار می دهم که این فضا تا امروز خیلی ها را به ورطه نابودی کشانده است و از این پس نیز خواهد کشید نه به دست یا مغز خودش بلکه به دست یا مغز انسانهایی که به هر دلیلی - آگاهانه یا ناآگاهانه - خواسته یا ناخواسته، چنین خواسته اند. ابزارها بسیار ساده شده اند، ساده تر از آن چیزی که ده سال پیش تصورش را می کردیم. ده سال پیش ما در همین ایران خودمان بایستی با یونیکس آشنا بودیم تا می توانستیم از اینترنت استفاده کنیم. امروز آیا این چنین است؟ بیشمار سایت بر روی اینترنت خوب یا بد، بیشمار آدم متصل به آن، خوب یا بد - و شما نمی توانید همه را بشناسید! آیا این وحشتناک نیست؟ کمی بیشتر فکر کنیم ... وبلاگ ها یکی از این ابزارهای ساده، در دست شما و فرزندانتان است. هشیار باشیم .. آیا باید هر آنچه که به فکرمان رسید در آنها ثبت کنیم؟ آیا باید از هر چه یا هر کس که خوشمان آمد در آنجا بنویسیم؟ آیا با دست خودمان موجب بازی کردن با احساسات، یا روحیه ها، یا آینده، یا هر چیز دیگری از افراد نمی شویم. ببینید که اگر یک نفر بخواهد با شما یا خانواده شما دشمنی کند براحتی می تواند کارش را از یک وبلاگ ساده شروع کند. از راه انداختن یک سایت ساختگی برای ایجاد شر و دردسر برای خودش یا برای بقیه. - آدم های بد، افراد بد جنس و مریض، هکرها یا جنایتکاران، براحتی می توانند با چند جستجوی سریع و حرفه ای، روی همین موتور جستجوی گوگل، شما یا هر کس دیگری را که بخواهند پیدا کنند - اورکات خیلی راحت شعاع دوستان شما را ترسیم می کند - فاجعه ای است در نوع خودش - و آن وقت براحتی می تواند به روح و روان شما آشنا شود، به علایق و سلایق شما، به آنچه دارید یا می دانید آگاه شود و بعد برود در مثلاً یک وبلاگ شما را تقلید کند یا با آبروی شما بازی کند و به موقع - آن زمان که در نظر دارد - آخرین ضربه را بر سر شما یا خدای ناکرده یکی از اعضای خانواده شما وارد کند. نه ... نه ... نه ... من اصلاً آدم منفی بافی نیستم. اشتباه نکنید، این را وظیفه خودم می دانم که باید این آگاهی را به شما بدهم.
منبع : http://www.webfaqt.com

یک فضاى نه چندان حقیقى که راه را براى ارتباط شما با جهان هموار کرده است، بله درست فهمیدید، صحبت از شبکه جهانى اینترنت است؛ هزارتوى بى سرانجامى که از انباشت داده ها و دیتاهاى از همه رنگ شکل گرفته و کاربر کنجکاو را به دریچه هاى ناتمام خود مى کشد. ارتباطات الکترونیک نیز در ایران مانند بسیارى از فرآورده هاى مدرنیته زود آمد و دیر فهمیده شد.با این حال همین اندک آگاهى و درک زیربنایى از این دستاورد مهم تکنولوژى در ایران مرهون تلاش چند چهره انگشت شمار عرصه جامعه اطلاعاتى و ارتباطات الکترونیک است.

سیاوش میرشمس شهشهانى یکى از این چهره ها و از مهمترین آنها است.

«در مدل استاندارد ارتباطات الکترونیک، هفت لایه ارتباطى در نظر گرفته شده است که دو لایه اول آن لایه هاى فیزیکى و زیربنایى هستند، دو لایه بعدى به شیوه ارسال داده ها و کنترل آنها اختصاص دارند و سه لایه آخر لایه هاى ملموس و کاربردى براى کاربران عمومى هستند. مشخصه فنى متمایزکننده اینترنت از سایر شیوه هاى ارتباطى، در لایه هاى میانى (سوم و چهارم) متجلى مى شود. مجموعه قراردادهاى ارتباطى موسوم به TCP/IPکه از نظر فنى تعریف کننده اینترنت شناخته مى شود، دقیقاً مربوط به این دو لایه است. به بیان دیگر، لایه هاى زیربنایى مشابه ممکن است براى قرارداد ارتباطى غیر از اینترنت مورد استفاده قرار گیرد و نیز کاربردهاى مشابه آنچه امروز از اینترنت سراغ داریم، ممکن است برپایه قراردادهاى ارتباطى غیراینترنت بنا گردد. قرارداد خاص TCP/IP به سبب انعطاف پذیرى، استفاده از استانداردهاى باز و غیرانحصارى و سایر مزیت هاى فنى تسهیلات شگفت آورى در امر انتقال داده ها ایجاد کرده که موجب همه گیر شدن استفاده از اینترنت و گسترش و نوآورى هاى متنوع در حوزه هاى کاربرد آن شده است. تمایل جهانى به استفاده از این کاربردها به نوبه خود گسترش عظیمى را در زیربناى فیزیکى ارتباط اینترنتى ایجاب کرده است. فراگیر شدن کاربردهاى اینترنت موجب شده است که گاهى در اذهان عمومى «اینترنت» با کل «فناورى اطلاعات و ارتباطات» (ICT) مترادف فرض شود. اما شایان تأکید است که رسالت WSIS بسیار فراتر از اینترنت تعریف شده است. همه مسائل جامعه اطلاعاتى یا فناورى اطلاعات و ارتباطات موضوع اینترنت نیست. این مطلب در قطعنامه هاى WSIS صراحت دارد و توجه کار گروه راهبرى اینترنت (WGIG) فقط معطوف به اینترنت است. شهشهانى این توضیحات و اطلاعات را در فضایى مى گوید و مى نویسد که تجربه شنیدن و خواندن در مبانى ارتباطات الکترونیک را نداشته است و به راستى که جامعه ایرانى در استفاده از فناورى، پیشرو و در پرداخت به مبانى آن ایستا بوده است. سیاوش شهشهانى درباره عضویت ایران به عنوان یکى از ۴۰ کشور گروه حاکم بر اینترنت، مى گوید: «کار گروه تشکیل شده از نماینده دولتها، بخش خصوصى و جوامع مدنى در سراسر دنیا هستند که نماینده ایران نیز از بخش دولتى به عضویت این کار گروه درآمده است. با توجه به اینکه بیشتر کشورهاى در حال رشد و جهان سوم در تأمین هزینه هاى شرکت در این نشست با مشکل مواجه هستند بنابراین برحسب اتفاقى که در کشورهاى جهان سوم رخ داده است بیشتر، نمایندگان دولتى در این نشست ها شرکت مى کنند و نمایندگان بخش خصوصى و جامعه مدنى در این کشورها به دلیل هزینه هاى سنگین، حضور پررنگى در این زمینه ها ندارند. در صورتى که باید بدانیم بخش دولتى نمى تواند نماینده کاملى در زمینه سیاستگذارى براى اینترنت باشد. چرا که در بیشتر کشورهاى رشد یافته بخش هاى خصوصى و جوامع مدنى نقش اساسى در این زمینه ایفا مى کنند.»

و اما پیشینه تحصیل و تحقیق سیاوش شهشهانى که شصت و سومین سال زندگى اش را پشت سر مى گذارد قطعاً و یقیناً ارتباطات الکترونیک نیست و در زمان تحصیلات او هنوز جهان با چنین تحول شگرفى در عرصه ارتباطات مواجه نبوده است. سیاوش میرشمس شهشهانى دهم خرداد ۱۳۲۱ در تهران به دنیا آمده، تحصیلات متوسطه را در بهترین مدارس آن زمان، اندیشه و هدف پشت سر گذاشته و در مطابق با تقویم تحصیلى اش درست در هجده سالگى ایران را براى ادامه تحصیل به مقصد میشیگان آمریکا ترک کرده است. شهشهانى در کالج هوپ میشیگان ریاضیات مى خواند و براى دوره کارشناسى ارشد و دکترا به دانشگاه برکلى در ایالت کالیفرنیا مى رود و در بیست و هفت سالگى از رساله دکترایش با عنوان «نظریه سرتاسرى معادلات دیفرانسیل» دفاع مى کند و موفق به اخذ درجه دکتراى ریاضیات از دانشگاه برکلى مى شود. جوان با استعداد در همان ایالت و دانشگاه فرصت رشد مى یابد و نزدیک به پنج سال مداوم در دانشگاه هاى برکلى، نورث وسترن، ویسکانسین و میشیگان تدریس مى کند. سال ۵۳ به ایران بازمى گردد و بلافاصله به عضویت هیأت علمى دانشگاه صنعتى شریف درمى آید و در کمتر از ۵ سال به مرتبه استادى این دانشگاه مى رسد. سالها تدریس ریاضى در دانشگاه و در سطوح عالى تحصیلى و نیز مسؤولیت هاى اجرایى و نظارتى در دانشکده علوم ریاضى، مرکز تحقیقات فیزیک نظرى و پژوهشکده دانش هاى بنیادى و تألیف مقالات علمى متعدد و ترجمه کتبى در حوزه تخصصى اش همه کوله بارى نیست که سیاوش شهشهانى از گذشته با خود آورده است. او همپاى فناورى اطلاعات و پیدایش ارتباطات الکترونیک یافته هاى علمى خویش را به دانش امروزین پیوند داده و به سرعت جایگاه ویژه اى در تحلیل و برنامه ریزى ارتباطات الکترونیک ، اینترنت و زمینه دامنه ها (DOMAIN) در ایران مى یابد و نقش سازنده خود را در گسترش مطالعات و تحقیقات جامعه اطلاعاتى ایران تثبیت مى کند به گونه اى که در عرصه هاى عمومى سیاوش شهشهانى را امروزه بیشتر از آنکه با ریاضیات بشناسند، با جهان رسانه هاى الکترونیکى و زمینه دامنه ها بازشناسى مى کنند. او نقش بسزایى در شکل گیرى انجمن ها و نهادهاى مرتبط با دانش ارتباطات و اطلاعات نوین داشته است. از آن جمله است عضویت او در هیأت مؤسس انجمن ایرانى مطالعات و تحقیقات جامعه اطلاعاتى ایران.

و سرانجام نخستین مجمع عمومى «انجمن ایرانى مطالعات جامعه اطلاعاتى» برگزار شد و طى آن به ترتیب «دکتر کاظم معتمدنژاد»، «دکتر سیاوش شهشهانى»، «دکتر مهدى محسنیان راد»، «دکتر یونس شکرخواه»، «مهندس نصرالله جهانگرد»، «دکتر شهیندخت خوارزمى» و «دکتر على اکبر جلالى» به عنوان اعضاى اصلى هیأت مدیره برگزیده شدند. با این حال شهشهانى نقد درون گروهى را نیز از یاد نبرده و به نحوه عضوگیرى انجمن اعتراضاتى نیز دارد:

«مطابق اساسنامه شرط عضویت پیوسته، داشتن حداقل درجه کارشناسى ارشد در رشته علوم ارتباطات، فناورى اطلاعات و علوم وابسته ذکر شده است. این موضوع به نظرم جاى بحث دارد. افراد در سن ۱۸ یا ۱۹ سالگى در کنکورى شرکت مى کنند و هیچ معلوم نیست درچه رشته اى قبول مى شوند، آیا به آن علاقه دارند یا خیر.

به همین دلیل براى کنکور در مقاطع بالاتر در بعضى رشته ها مثلاً در رشته ریاضى نوع مدرک کارشناسى مهم نیست. حال با فرض اینکه دنیا مدام درحال تغییر است و تمایلات افراد نیز عوض مى شود دیگر شرط داشتن لیسانس یا فوق لیسانس در یک رشته خاص براى عضویت در یک جمع یا یک انجمن درست نیست. بخصوص درمورد ارتباطات و جامعه اطلاعاتى که مباحثى به شدت میان رشته اى هستند. هرکس ممکن است باتوجه به علاقه اش به مباحث مرتبط با اینترنت و جامعه اطلاعاتى روى آورد. همچنین اگر کلیات و اهداف انجمن که در اساسنامه آمده است دقت کنید مثلاً آنجا که گفته شده: «به منظور کمک به گسترش و پیشبرد توانایى هاى علمى در زمینه ارتباطات و اطلاعات و توسعه کیفى نیروهاى متخصص و بهبود سطح آموزشى و پژوهشى دانشگاهها و...» مى بینید این موارد شبیه اساسنامه یک مؤسسه پژوهشى یا یک دانشگاه است. به نظرم باید نقش انجمن را فراتر از اینها ببینیم. انجمن مى تواند سکویى باشد براى بحث هاى بین رشته اى درمورد جامعه اطلاعاتى، چون دراین باره در کشور ما خیلى کم بحث و دیالوگ داریم. این موضوع به همه اقشار جامعه مرتبط است.»

شهشهانى درباره نقش دولت در زمینه نظارت اطلاعاتى معتقداست: «به نظرم عده زیادى هنوز متوجه نشده اند که جریان اطلاعات موضوعى نیست که دولت بتواند به راحتى آن را اداره و کنترل کند یا حتى مطلوب باشد که چنین کند. اساساً یکى از مسائلى که درجامعه اطلاعاتى مطرح است رابطه دولت و مردم است که دراین جامعه دچار دگرگونى مى شود. جامعه اطلاعاتى چه بخواهیم و چه نخواهیم همه کشورها را به سمت یک فرایند دموکراتیک سوق مى دهد. دراین شرایط چنین انجمن هایى مى توانند بسیار مؤثر باشند و براى مثال رابطه جدید دولت و مردم را تسهیل کنند.»

و اما ثبت دامنه «ir» نیز مرهون تلاشهاى سیاوش شهشهانى بود.

دکتر شهشهانى عضو پژوهشگاه دانش هاى بنیادى و واحد ثبت دامنه ir، دانشگاه صنعتى شریف نیز هست. درباره دامنه هاى جدید و تغییرات ماهیتى آنها مى گوید: «تب رقابت براى ثبت دامنه هاى کوتاه و به یاد ماندنى که در سال هاى آخر قرن بیستم به اوج خود رسیده بود به نظرمى آید در میانگین جهانى فروکش کرده باشد. زمانى که تجارت الکترونیک محدود به تعدادى شرکت هاى پیشرفته بود و امکان این وجودداشت که فرد نشانى اینترنتى چند شرکت موردنیاز خود را به ذهن بسپارد یا یادداشت کند مدتى است سپرى شده است. اکنون استفاده کنندگان اینترنت عمدتاً از جایگاههاى جست وجو مانند google براى یافتن نشانى سازمان هاى ارائه کننده خدمات موردنظر استفاده مى کنند و موضوع حائزاهمیت براى یک وب گاه ظاهر شدن آن در صفحات اول یک جست وجو است. بسیارى اوقات یک دامنه کوتاه این نیاز را برآورده نمى کند.» ولى سیاوش شهشهانى دغدغه هاى نخستین دانش اندوزى اش را هرگز از یادنبرده و تدریس در دانشگاه و غور در دانش ریاضى را همچون گذشته دنبال کرده و پایگاه دانشگاه شریف را حفظ کرده است: «سى سال پیش که بنده به این دانشگاه آمدم، جالب است بدانید ۱۶ سال طول کشید تا من اولین بار یک درس کاملاً تخصصى در رشته خودم تدریس کردم! آن زمان علم ریاضى جدید در ایران خیلى نوپا بود و ازما بیشتر انتظارمى رفت که بتوانیم یک دوره «لیسانس» را به نحو آبرومندى تدوین کنیم، که به نظرمى رسد موفق هم شدیم و شما مى دانید فارغ التحصیلان رشته ریاضى دانشگاه صنعتى شریف را همه مى شناسند و قبول دارند... آن زمان این ارزش بود؛ اما امروز انتظارى که از اساتید و بخصوص اساتید جوان مى رود این است که بتوانند در زمینه هاى تحقیقاتى و پیشبرد تحصیلات تکمیلى مؤثر و مفید باشند.

درحال حاضر معیارهاى ارتقاى اساتید در دانشگاهها، یک سرى معیارهاى عددى و ازپیش تعریف شده است که حتى در کشورهاى خیلى پیشرفته تر از ما همچنین روشى براى گزینش و ارتقاى استاد وجودندارد. در این معیارهاى ازپیش تعیین شده، مهمترین مؤلفه اى که فراموش شده و درنظر نمى آید، ویژگى هاى فردى اساتید در شناخت مسائل مهم و کلیدى گریبانگیر دانشگاه و جامعه و همچنین میزان خلاقیت او در حل مسائل خارج از ضوابط و سازوکارهاى موجود است. درهمین دانشگاه ما هم اگر شما بیایید بررسى کنید، عده اى از مؤثرترین اساتید این دانشگاه، خیلى نمره آور نیستند. ازنظر ضوابط ارتقا... و برعکس بعضى از افراد نمره آور، بود و نبودشان منشأ اثرى نبوده است!» سیاوش شهشهانى همچنان که در مبانى نظرى ارتباطات الکترونیک صاحبنظر دیدگاه است، اندیشه ها و دل مشغولى هاى ویژه اى نیز در باب دانش ریاضى دارد: «درحال حاضر هیچکدام از ریاضیدانان تراز اول دنیا هیچ اثر مهمى در فلسفه ریاضى ندارند و دغدغه اصلى شان فلسفه نیست؛ حداکثر در مصاحبه ها و مقالات به صورت پراکنده حرف هایى مى زنند و فقط یک مجله به صورت اختصاصى به فلسفه ریاضى مربوط مى شود که فقط سه شماره از آن در سال منتشر مى شود. ریاضیدانان بعد از قرن نوزدهم به آرامشى نسبى رسیده بودند، ریاضیات مسیرى هنجارى را طى مى کرد و احتمالاً ما اکنون در آستانه تغییرات درونى عمده اى در ریاضیات هستیم که شاید ده، بیست سال دیگر فلسفه ریاضى را شکوفا کند...
مروری بر سوابق دکترمیرشمس شهشهانى

سیاوش میرشمس شهشهانى متولد ۱۰ خرداد ۱۳۲۱ در تهران

- دوره اول متوسطه در دبیرستان اندیشه ۱۳۳۳ - ۳۶

- پایان تحصیلات متوسطه در دبیرستان هدف ۱۳۳۶ _ ۳۹

- شروع دوره کارشناسى ریاضیات در کالج هوپ، میشیگان، آمریکا ۱۳۳۹

- ادامه دوره کارشناسى ریاضیات در دانشگاه کالیفرنیا، برکلى، آمریکا ۱۳۴۰ _ ۴۳

- شروع دوره تحصیلات تکمیلى در دانشگاه کالیفرنیا، برکلى ۱۳۴۳

- دریافت درجه دکترى، تحت راهنمایى استیو اسمیل ۱۳۴۸

عنوان رساله: نظریه سرتاسرى معادلات دیفرانسیل

مرتبه دوم عادى روى خمینه ها

- تدریس در دانشگاه کالیفرنیا، برکلى ۱۳۴۸ - ۴۹

- استادیار دردانشگاه نورث وسترن، ایلینوى، آمریکا ۱۳۴۹ _ ۵۰

- استادیار در دانشگاه ویسکانسین، مدیسن، آمریکا ۱۳۵۰ _ ۵۲

- استادیار در دانشگاه میشیگان، ان اربر، آمریکا ۱۳۵۲ _ ۵۳

- عضویت در هیأت علمى دانشگاه صنعتى شریف ۱۳۵۳

- رتبه استادى در دانشگاه صنعتى شریف ۱۳۵۸

- رئیس دانشکده علوم ریاضى دانشگاه صنعتى شریف ۱۳۶۴ _ ۶۷

- رئیس بخش ریاضى مرکز تحقیقات فیزیک نظرى و ریاضیات ۱۳۶۸ _ ۷۳

- عضویت در هیأت تحریریه نشر ریاضى ۱۳۶۷

- مدیرمسؤول نیم سالانه «نشر ریاضى» از ۱۳۷۰

- رئیس بخش ریاضیات مرکز تحقیقات فیزیک نظرى و ریاضیات ۱۳۶۸ _ ۷۳

- قائم مقام مرکز تحقیقات فیزیک نظرى و ریاضیات از ۱۳۶۸

- قائم مقام پژوهشگاه دانش هاى بنیادى ایران

- عضو هیأت مؤسس انجمن ایرانى مطالعات و تحقیقات جامعه اطلاعاتى

- مسؤول ثبت دامنه هاى ir

- عضو گروه زبان و رایانه در فرهنگستان زبان و ادبیات فارسى

- چهره برگزیده رشته ریاضى در سومین همایش چهره هاى ماندگار

- نگارش مقالات متعدد در زمینه دامنه (domain) اینترنتى، ارتباطات الکترونیک، ریاضى و...

- تألیف و ترجمه کتبى در حوزه هاى تخصصى خویش همچون «توپولوژى از دیدگاه حساب دیفرانسیل» اثر جان میلز و «نظریه اعداد» نوشته آندره ویل.

طبق یک روش آموزشى در غرب، از دهه ۷۰ به بعد، در کشور هاى اروپایى بخصوص آلمان، مواد درسى تا سال چهارم دبستان، به طور رسمى به آن ها آموخته نمى شود، بلکه حین بازى تدریس مى شود. هدف بازى در مدارس آن ها، تنها براى بردن نیست بلکه هدف هاى تربیتى و آموزشى را دنبال مى کند، ولى امروزه بازى هاى جدیدى به بازار آمده که یکى از اهدافش غلبه بر محیط است: بازى هاى کامپیوترى! «محمود صادقى»، روانشناس و استاد دانشگاه در گفت وگوى حاضر به تبعات مثبت و منفى بازى کامپیوترى اشاره مى کند و آن ها را از نقطه نظر روانشناسى مورد تحلیل و بررسى قرار مى دهد.

براساس قانون جدید درایالت فلوریداى آمریکا، فروش بازى هاى کامپیوترى خشن به کودکان، یک جرم درجه سه محسوب مى شود. آیا مى توان حکم جرم را در مورد یک بازى مجاز دانست؟

یکى از جنبه هاى مؤثر در فرایند رشد، بازى است. «ژان پیاژه» روانشناس کودک معتقد است: «بازى، تفکر کودک است.» این جمله از یک طرف، شأن و منزلت بازى و از طرف دیگر فلسفه وجودى بازى را عنوان مى کند. بازى، اولین و بدیهى ترین چیزى است که کودک با آن مواجه است. هر سنى، بازى خاص خودش را مى طلبد و این موضوع بر مى گردد به میزان رشد یافتگى هر کودکى که بنابه سن خاص، به بازى متناسب و خاص خود پرداخته است یا نه.

بازى هاى کامپیوترى نیز در دنیاى امروز، باوجود پیامد هاى متفاوتى که از آن ناشى مى شود، وسیله اى براى سرگرم کردن بچه ها به مدت طولانى شده است و هیچ سن خاصى هم نمى شناسد. در حالى که «راجرز» روانشناس معتقد است که یک سرى از بازى ها، باید در سن خاص خودش صورت گیرد؛ و این یک نیاز است. یک سرى بازى هاى سنتى در فرایند رشد کودک به شکل مثبت آن مؤثر است و فرایند رشد را تسهیل مى کند، در بعد هیجانى و احساسى کودک مؤثر است و حتى در بعد فیزیکى و جسمانى او تأثیر مى گذارد که بعد ها به شکل ورزش در مى آید.

پس چرا در مورد بازى هاى کامپیوترى، چنین قانونى تصویب مى شود؟

ملاحظه مى کنید که در بازى، کودک فرصت آشکار کردن خودش را پیدا مى کند، در واقع بازى زمینه اى را مهیا مى کند که کودک به شکل دلخواه خودش را آشکار کند. از طرف دیگر آزادسازى انرژى است که در نفس بازى صورت مى گیرد. ولى بدین معنا که انرژى آزاد شده در حین بازى، دوباره به شکل بهینه، وارد ارگانیسم شده، انرژى روانى را مضاعف مى کند و شور و شوق و هیجان به محیط اطراف را به فرد درگیر بازى مى بخشد. همچنین باید به تخلیه هیجانى اشاره کرد که مجال آن در بازى فراهم مى شود. کودک، هیجانات فشرده و تراکم و حتى فشار هایى را که به هر دلیل در او جمع شده در حین بازى، بر روى ابزار یا خود بازى تخلیه مى کند و عواطف و احساسات و هیجانات دیگرى بروز مى یابد. ولى در بازى هاى کامپیوترى، بر انگیختگى هیجانات به نوع دیگرى اتفاق مى افتد، تا آنجا که استفاده کنندگان از این بازى ها، گاهى، به علت استفاده بیش از حد، خود را در دنیاى واقعى، جاى قهرمانان این بازى ها مى گذارند و دست به اعمال پرخاشگرانه و حتى جنایتکارانه مى زنند. به همین دلیل است که چنین حکمى در یکى از ایالات آمریکا براى فروش بازى هاى کامپیوترى خشن، تصویب مى شود.

همانطور که شما اشاره کردید امکان بروز هیجانات و احساسات مى تواند عامل مثبتى در رشد محسوب شود، ولى حالا منظورتان از برانگیختگى هیجانات که به نوع دیگرى دربازى هاى کامپیوترى اتفاق مى افتد چیست؟

تخلیه هیجانى یکى از اثرات مثبت هر بازى است ولى بازى هاى کامپیوترى که به برانگیختگى هیجانى فرد دامن مى زند مى تواند خطرناک باشد. بدین ترتیب که بازى هاى کامپیوترى، بر اثر هیجاناتى که در فرد ایجاد مى کند، ارگانیسم محرکات زیر آستانه اى را تحریک مى کند. اغلب اوقات فرد آن چنان در بازى حل مى شود و مسائل جارى حاکم در بازى را دریافت مى کند که همگى در بخش ارگانیسم زیر آستانه اى روانى او تلنبار مى شود و بعد بر اثر کوچکترین محرکى، همه آنچه در زیر آگاهى ارگانیسم جمع شده را به سطح آگاهى مى آورد و آنجاست که ممکن است دست به اعمال خشونت آمیز بزند. از طرف دیگر، در بازى کامپیوترى، از آنچه که عینى، تجربى و واقعى نیست، فاصله دارد، لذا درگیرى او نیز در حین بازى درگیرى واقعى نیست، در حالى که در بازى گروهى، مثلاً قایم موشک، خود بچه ها نقش دارند و مى توانند سطح ارتباطاتشان را با دوستانشان تشخیص دهند، اما در بازى هاى کامپیوترى، خود فرد تنهاست و تسلط تام به بازى دارد و مى تواند یک قسمت را بار ها و بار ها تکرار کند تا برطرف مقابل غلبه کند و پیروز شود و نتیجه بازى را آنگونه که خودش مى خواهد رقم بزند، لذا سطح هیجانى او به حد بالاى خود رسیده که همان دامن زدن به برانگیختگى هیجانات است. البته که هیجانات نقش تعیین کننده اى در بهداشت و سلامت روان دارند ولى در بازى هاى کامپیوترى و بالاخره خشن، به شکل دیگرى است.

فرد دربازى هاى کامپیوترى، مهاربازى را به دست مى گیرد و در عین آنکه با واقعیت ها فاصله گرفته، خودش را جایگزین شخصیت هاى مهار ناپذیر وقوى مى کند که این خود باعث برانگیخته شدن هیجاناتش مى شود. این برانگیختگى بعد از اتمام بازى در او مى ماند و در عالم واقع، وقتى بخواهد به حالت تعادل برگردد، بین آنچه از خودش به عنوان یک موجود مهار ناپذیر و قوى در بازى ساخته و آنچه واقعاً هست، تضادى مى بیند و همین تضاد نقطه شروع مشکلات رفتارى بعدى را به دنبال مى آورد. زیرا تضاد احساس گناه روانى را در فرد دامن مى زند و پیامد این احساس، اضطراب را شکل داده و اضطراب هم، رفتار هاى اضطراب آمیز چون فحاشى، درگیر شدن، آزار رساندن و حتى منزوى شدن و افسردگى ترک تحصیل و... را به دنبال مى آورد. تصویرى که از خودش به عنوان فردى قوى و دور از دسترسى دیگران در ذهنش ساخته، وقتى در عالم واقع قرار مى گیرد و در مقطعى که باید به نظم و قانون کلى تن در دهد دیگر زیر بار نمى رود چون هنوز آن برانگیختگى هیجانى و تصورات ذهنى از خودش، در ذهنش باقى است. لذا از قوانین سرباز مى زند. تبعات چنین احساسى، هم متوجه خود فرد است و هم متوجه محیط پیرامون او.

فکر نمى کنید همه تحلیل هایى که ارائه شد، بستگى به نوع بازى کامپیوترى دارد که فرد درگیر آن است؟

بى شک همین طور است. بسیارى از بازى هاى کامپیوترى مثل بازى شطرنج طرف مقابل را به فکر کردن، اندیشیدن و حتى تفکر خلاق سوق مى دهند. به عبارتى تبعات مثبت این بازى ها را در شکل موجه آن نباید فراموش کرد. بازى هاى کامپیوترى، مهارت هاى چشم و گوش را بالا مى برند، تا آنجا که بتوانند کاملاً هماهنگ با هم کار کنند. از طرف دیگر عکس العمل هاى سریع و بموقع را در او تقویت مى کند و تصمیم گیرى عقلانى و آنى را به او یاد مى دهند. همچنین تخلیه هیجانى ولى در حد مطلوب نیز مى تواند یکى دیگر از اثرات مثبت اینگونه بازى هاى کامپیوترى باشد.

کدام یک از بازى ها در کل، مى تواند نتایج مثبتى را که ذکر کردید به نحو مطلوب ترى براى فرایند رشد برآورده کنند؟

یکى از مفاهیم بسیار مهم در روانشناسى که به مقوله بازى مربوط مى شود، تجربه دست اول است. منظور از این تجارب این است که بچه هایى که امکان درگیر شدن با طبیعت را دارند، از تفکر انتزاعى بسیار بالایى در بزرگسالانى برخوردارند، زیرا مى توانند در محیط وسیع و در عین حال عینى و واقعى، تجاربى را به دست بیاورند و عناصر لازمه را براى رشد یک تفکر انتزاعى و خلاق بیابند. نمونه بارز آن در جوامع امروزى و پیشرفته، بازى در پارک ها و فضا هاى سبز است، ولى تفاوت آن با دامن طبیعت در این است که در پارک ها، محدودیت هایى وجود دارد که محیط را مصنوعى مى کند.

همچنین در بازى هاى گروهى و واقعى، اعتماد به نفس بچه ها بالا مى رود و از همه مهمتر به بچه ها یاد مى دهد و کمک مى کند تا پیروى از قوانین و چگونگى رعایت نوبت دیگران را یاد بگیرند، برد و باخت را بیاموزند و خود را با دیگران هماهنگ کنند و به آن ها احترام بگذارند. روابط گروهى را تجربه مى کنند تا جایگاه خود را در گروه پیدا کنند و براى تثبیت شدن آن، تلاش مى کنند. عقاید و افکارشان به چالش کشیده مى شود تا در نهایت واقعیت هاى ملموس اجتماعى را درک کنند. براى مثال بازى گل کوچک که یک بازى گروهى است، نقش مهمى در میزان اجتماع پذیرى بچه ها دارد و به آن ها یادآورى مى کند که هر فرد نقش و وظیفه اى دارد که اگر خوب انجام ندهد، شکست مى خورد. شور و شوق و هیجانى که در بازى هاى کامپیوترى تنها در مقطعى پیش مى آید، زود هم از بین مى رود، ولى در بازى هاى فردى و گروهى واقعى، تمام این شور و شوق و هیجان که لازمه رشد اجتماعى است، بمدت طولانى اتفاق مى افتد. در بازى هاى جمعى، بچه ها در جریان قوانین حاکم بر بازى قرارمى گیرند تا باید ها و نباید ها را در یک قالب کلى انضباط بفهمند و بعد ها آن را در اجتماع، در سطح کلانش تعمیم دهند که خود به خود موجب مشارکت اجتماعى آن ها مى شود. در حالى که در بازى هاى کامپیوترى، اگر هم به قوانین حاکم پى مى برد و آن ها را رعایت مى کند، صرفاً براى آن است که بتواند پیروز شود، یک پدیده در روانش شکل مى گیرد، مبتنى بر اینکه من مى توانم غالب شوم، ولى در مواجهه با رعایت نظم و انضباط حاکم بر جامعه، اغلب سر باز مى زند.

مى خواهم اینجا گریزى بزنم. شما در صحبت هایتان به رشد بعد فیزیکى و جسمانى در بازى اشاره کردید که بعد ها به شکل ورزش در مى آید، آیا مى توان ورزش را نوعى بازى تلقى کرد؟

خیر. بازى با ورزش، تفاوت ماهوى دارد. اگر چه بین بازى و ورزش، رابطه خوب و مستقیمى برقرار است و بعد فیزیکى بازى در آینده به ورزش تبدیل مى شود، ولى بدان معنا نیست که با ورزش بتوان کارکرد هاى بازى را که ذکر کردم، تأمین کرد، لذا نباید این دو را با هم اشتباه گرفت.

بیشتر بازى هاى کامپیوترى واقعى نیست، تصاویرى با رنگ هاى مصنوعى و صدا هاى ساختگى، ولى در پس همین ظواهر، عامل جذابى در اینگونه بازى ها وجود داردکه نوجوانان و جوانان را تا این حد به خود مشغول مى کند. این عامل چیست؟

هیجان. بازى هاى کامپیوترى از یک سطح بسیار بالاى هیجانى برخوردارند. با توجه به گرافیک، موزیک و طراحى آن، حتى مى توانند بزرگسالان را هم ساعت هاى متمادى به خود مشغول کنند.

ولى در بازى هاى دیگر هم مى توان این هیجان را یافت.

درست است، ولى سطح هیجانى به این شدت نیست. در بازى هاى جمعى، فرد مجبور است که براى شرکت در بازى، به نظم حاکم بر بازى تن دردهد و بسیارى از قوانین را رعایت کند، لذا هیجاناتش تا حدى مهار مى شود، ولى در بازى کامپیوترى هر نوع اقدامى را مى تواند براى تسلط به بازى انجام دهد، در نتیجه هیجاناتش به حد بالاى خود مى رسد. بخصوص موزیکى که در حین بازى پخش مى شود، در بالا بردن هیجان مى تواند بسیار مؤثر باشد، در حالى که بیشتر بازى هاى گروهى، فاقد موزیک است. همچنین رنگ آمیزى تند و تحریک کننده اى که براى طراحى این نوع بازى ها به کار مى گیرند، عالم خیال انگیزى را دوچندان مى کند، ضمن اینکه ترس در این فضا بسیار لذت بخش است. تحلیل دقیق روانشناسى، در این مورد وجود دارد که عامل ترس، اضطراب را دامن مى زند و در کارکرد بعضى غدد، تغییراتى به وجود مى آورد، در حالى که در بازى هاى واقعى، چنین ترس و هیجان و اضطرابى تا به این سطح وجود ندارد.

علت رواج بازى هاى کامپیوترى در جامعه بخصوص جوامع جهان سوم کجاست؟ اگر قسمى از تبعات اینگونه بازى ها، پرخاشگرى و به هم ریختن نظم اجتماع است، این ها همه معلول علت اند، علت کجاست؟

این بازى ها محصول جوامع صنعتى، پیشرفته، متمدن و رشدیافته است. فرهنگ آپارتمان نشینى و اصولاً فرهنگ شهرنشینى با محدودیت هاى خاص خود، باعث شده که روابط گروهى در بازى ها، دیگر مثل سابق شکل نگیرد و رواج این نوع بازى ها افزایش یابد. امکان کنترل محال است. نمى توان جلوى پویایى علم و تکنولوژى را گرفت، ولى مى توان فرهنگسازى درست براى بهبود انجام داد. بدین ترتیب که به صورت گزینشى، بازى هایى را رواج داد که تبعات مثبتى چون فکر کردن و پرورش تفکر خلاق را به همراه دارند. مطمئناً پیامد هایى که یک بازى فوتبال یا شطرنج براى افراد دارد، خیلى متفاوت با پیامد هایى است که از بازى «نبرد در زندان هاى آلمان» حاصل مى شود.

مى گویند واقعه ۱۱ سپتامبر، بازتاب فیلم هاى خشن و جنایتکارانه بود که از تلویزیون کشور هاى غربى پخش مى شد. با توجه به چنین نظریه اى، به نظر شما آیا بازى هاى کامپیوترى خشن و جنگى نیز مى تواند داراى چنان تبعاتى باشد؟

در مقام مقایسه بین این دو رسانه، باید یک تحقیق علمى صورت بگیرد، ولى در حد تئورى مى توان گفت که از آنجا که تلویزیون به یک منبع قابل وثوق وصل است و کاملاً در دسترس بوده و همگانى است، لذا اعتماد بیشترى را جلب مى کند و تأثیراتش هم بیشتر است. از طرف دیگر مانورى که در تلویزیون مى بینیم، کمتر در بازى هاى کامپیوترى است، زیرا آدم هاى درگیر در فیلم هاى تلویزیونى، آدم هاى واقعى اند و از همه مهمتر در فیلم هاى تلویزیونى، امکان دستکارى و گزینش وجود ندارد، هیجانى که از مشاهده یک فیلم خشن به بیننده دست مى دهد، تخلیه نمى شود، لذا این هیجان انباشته شده، ممکن است در اجتماع به شکلى بروز کند و نتایج بدى به بار آورد، در حالى که در بازى هاى کامپیوترى در درجه اول، آدم هاى درگیر در بازى واقعى نیستند و در درجه دوم امکان تسلط وجود دارد. اگر فرد در یک نبرد کامپیوترى، مى میرد و مغلوب مى شود، ولى این امکان وجود دارد که آنقدر آن بازى را تکرار کند تا یک بار هم غالب شود. بدین ترتیب اغلب اوقات مى تواند هیجانات برانگیخته شده ناشى از بازى را در خود بازى تخلیه کند .

ترجمه - على ملائکه - محرمانگى (Privacy) مسئله اى هزارچهره است. چون مارى هفت سر که چون یک سرش را قطع مى کنید، دو سر به جایش مى روید. «دستورالعمل اتحادیه اروپا درباره حفاظت اطلاعات» محرمانگى اطلاعاتى را تقریباً به حد یکى از حقوق اساسى بشر رسانده است، چرا که دولت هاى عضو را متعهد مى کند از «حقوق و آزادى هاى بنیادى اشخاص طبیعى و به خصوص حق آنها در حفظ محرمانگى در رابطه با پردازش اطلاعات شخصى» محافظت کنند. (ماده اول دستورالعمل) با این حال در این روزها «برادر بزرگ» به یمن موتور جست وجوى اینترنتى شما در آن سوى اقیانوس اطلس، گوگل، سر دیگرى پیدا کرده است.

امروز هر کسى مى تواند اطلاعات مربوط به هر کس دیگرى بر روى گوگل را مورد جست وجو قرار دهد. هر چه این موتور جست وجو قوى تر شود، هر چه به طور گسترده تر و عمیق ترى در شبکه کاوش کند، به وسیله اى مفیدتر و پرطرفدارتر بدل مى شود. بسیارى این اوج گیرى دیالکتیکى را امتیازى ناشى از ماهرتر شدن موتور جست وجو مى شمرند. مشکل این است که هر جزیى از اطلاعات درباره شما که در شبکه باقى مى ماند، دیر یا زود ممکن است در معرض جست وجو با گوگل قرار گیرد. حقیقت آن است که ما در سپهر اطلاعاتى شفافى زندگى مى کنیم و تجاهل یا بیزارى ما نسبت به آن تفاوتى ایجاد نمى کند. اما ما به دنبال این سر آن مار هفت سر نیستیم. شکایت کردن از «کوکى»۱ها (Cookies) نیز هدف ما نیست. کوکى ها مدت ها است که در میان ما بوده اند. ما مى دانیم که برخى از آنها بى خطر و یا حتى مفیدند و مى دانیم که چگونه با آنهایى که اینگونه نیستند برخورد کنیم.

نه، مشکل جدید محرمانگى در رابطه با موتورهاى جست وجو و در نتیجه گوگل قدرتمند به طور خاص مسئله دیگرى است. مشکل به ساخته شدن شرح حالى از شما براساس کل تاریخچه جست وجوهایتان برمى گردد.

کامپیوتر شما مى تواند از طریق تاریخچه جست وجو، «کوکى»ها و «کش» (Cache)۲ سایت هایى را که شما بازدید کرده اید، مشخص کند. خوشبختانه همه این رد پاها تحت کنترل شما است. اما این امر در مورد رد پاهاى به جا مانده بر روى شبکه از جست وجوهاى شما صادق نیست. گوگل براى هر جست وجویى که از طریق موتور آن صورت مى گیرد، آدرس IP اینترنت شما (شماره اى که کامپیوتر شما را بر روى اینترنت مشخص مى کند، با مراجعه به وب سایت www.showmyzip.com مى توانید IP خود را پیدا کنید)، زمان انجام جست وجوى شما، شکل بندى نرم افزار وبگرد شما، کوکى هاى معمول و از همه مهمتر «همه کلیدواژه هاى جست وجوى شما» را ثبت مى کند. این سوابق به شرکت گوگل تعلق دارند و گرچه هویت اشخاص با آدرس هاى IP همراه نیست، اما مى توان از طریق آنها کاربران خاص را ردیابى کرد. آن جست وجویى که سال ها قبل شما درباره رمان «لولیتاى» ناباکف انجام داده اید تا مقاله اى درباره عشق نوسیکا به اولیس بنویسید. تصویر بانوى جوان برهنه اى که هنگام جست وجوى دخترتان براى «سفید برفى» در تصاویر گوگل ظاهر شده است (به رغم استفاده از گزینه «فیلتر کردن متوسط» در گوگل). آخرین اخبار بازى هاى کریکت در زمانى که تصور مى رفت شما در جاى دیگرى باشید یا کار دیگرى بکنید، یا هدیه خاصى که شما در جست وجوى آن بودید، اما همسر شما هیچ گاه آن را دریافت نکرد... گوگل هیچ کدام آنها را براى مدتى نامحدود فراموش نخواهد کرد و از آنها مى توان مانند کاشى هاى فراوان در یک موزائیک دیجیتال با جزئیات بسیار استفاده کرد تا شرح حالى از شما ساخته شود. مسابقات بیست سئوالى را به یاد دارید؟ گوگل یک مسابقه ۸سئوالى بسیار پیچیده تر را بازى مى کند که در آن شما هدف هستید، هر جست وجوى جدید نقطه اى جدید در این تصویر است. گوگل تنها نیاز به متصل کردن آنها به هم دارد تا وصفى به دست آید که تنها مختص شما است.

این تهدید جدید پنهان نمانده است. (نگاه کنید به www.google-watch.org)

شرکت گوگل سعى کرده است که به نگرانى هاى فزاینده پاسخ دهد. www.google.com/privacy.html اما این پاسخ ها آنقدرها که برخى صاحب نظران انتظار دارند، اطمینان بخش نبوده است. (نگاه کنید به www.wired.com/news/culture/0,124,67982,00htmltw=wn-story-related) مشکل این است که شرکت گوگل توانایى اش را در جمع آورى و ذخیره داده هاى جست وجوى شما براى هر مدتى که بخواهد حفظ مى کند («هیچ سقف و محدودیت زمانى در مورد حفظ داده ها وجود ندارد») و از آنها براى هر مقصودى که فکر مى کند مناسب است، استفاده مى کند. در «عصر گوگل» شما همانید که بر روى گوگل جست وجو مى کنید. هویت شخصى به موضوعى از معناشناسى تجسسى (Erotetic Semantics) بدل شده است: پرسش هایى که مى پرسید بهتر از پاسخ هایى که مى دهید هویت شما را معین مى کنند، چرا که امکان دروغ گفتن در آنها بسیار کمتر است. بنابراین هنگامى که دارید به جست وجوى اینترنتى مى پردازید، حواستان جمع باشد، روزى جست وجوهاى تان ممکن است به سویتان بازگردند و دفعه دیگرى که روى گوگل جست وجو مى کنید، چند کلیدواژه را که دوست دارید با آنها شناسایى شوید، وارد آن کنید. براى آغاز کردن شکل بخشیدن به موزائیک وصف کننده هیچ وقت دیر نیست.

*«لوچیانو فلوریدى» مدرس فلسفه در Universita degli studi di Bari و دانشگاه آکسفورد و مولف کتاب «درآمدى بر فلسفه و کامپیوتر» (انتشارات راتلج) است.

پى نوشت ها:

۱- کوکى (Cookie) یک بسته اطلاعاتى که به وسیله یک «سرور» (خدمات دهنده) به نرم افزار جست وجوگر اینترنت فرستاده مى شود و سپس نرم افزار جست وجوگر هر بار که با آن خدمات دهنده ارتباط برقرار مى کند، آن را باز مى فرستد. کوکى ها براى تائید، ردیابى و حفظ اطلاعات اختصاصى کاربر استفاده مى شوند.

۲- کش (Cache) مجموعه اى از داده ها که کپى هاى مقادیر اصلى ذخیره شده در جایى یا مورد پردازش قرار گرفته در قبل است و در صورتى که داده هاى اصلى (از لحاظ زمان دسترسى) گرانقیمت باشند، بر مبناى خواندن «کش» بر روى آنها عمل مى شود.

منبع: شرق

سازمان کنفرانس توسعه و تجارت سازمان ملل متحد، آنکتاد، اعلام کرد ایران از لحاظ تعداد کاربران اینترنت در سطح خاورمیانه در رتبه نخست و از لحاظ نفوذ اینترنت در رتبه هفتاد و پنجم قرار گرفته است.
به گزارش خبرنگار اقتصادی مهر به نقل از آنکتاد، ایران با داشتن 4 میلیون و 800 هزار کاربر اینترنت بیشترین شمار کاربران اینترنت را در میان کشورهای منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا دارا است.
با این وجود، از آنجا که نفوذ اینترنت (نسبت کاربران اینترنت به کل جمعیت) در ایران 7.2 درصد است، در سطح خاورمیانه پس از کشورهای اسرائیل، امارات، کویت، بحرین، قطر، لبنان، و اردن در رتبه هشتم قرار گرفته است.
بر اساس این گزارش، ایران از لحاظ تعداد بالای کاربران اینترنت در سطح جهان نیز در رتبه بیست و چهارم قرار دارد.
بنابر اعلام آنکتاد، در سطح جهان کشور ایالات متحده آمریکا با داشتن 185 میلیون کاربر اینترنت با فاصله بسیار در رتبه نخست جهان قرار دارد.
پس از آمریکا نیز کشورهای آسیایی چین با 94 میلیون نفر کاربر اینترنت رتبه دوم و ژاپن با 75 میلیون کاربر رتبه سوم جهان را در اختیار دارند.
بنابر اعلام آنکتاد، همچنین کشورهای آلمان با 41 میلیون کاربر اینترنت، انگلستان با 37، هندوستان با 35، ایتالیا با 28.8، فرانسه با 25، برزیل با 22، کانادا با 20، روسیه با 16، مکزیک با 14، استرالیا با 13، اسپانیا با 13، تایوان با 12، استرالیا با 11، ترکیه با 10، مالزی با 10، هلند با 10، لهستان با 9، اندونزی با 8، سوئد با 7، و تایلند با 7 میلیون کاربر اینترنت به ترتیب در رتبه های چهارم تا بیست و سوم جهان قرار گرفته اند.
در سطح خاورمیانه نیز پس از ایران کشورهای مراکش با 3.5 میلیون کاربر، اسرائیل با 3.2، مصر با 3، عربستان با 1.5، و امارات متحده عربی با 1.3 میلیون کاربر به ترتیب در رتبه های بعدی قرار گرفته اند.
این گزارش می افزاید، از لحاظ نفوذ اینترنت نیز در سطح جهان کشور ایسلند با نسبت 67.5 درصد در صدر کشورهای جهان ایستاده است و پس از این کشور نیز به ترتیب کشورهای سوئد با نسبت 63 درصد، کره جنوبی 61، انگستان 60، استرالیا 56، دانمارک 56، آمریکا 55، کانادا 55، زلاندنو 52، و هلند با 52 درصد به ترتیب در رتبه های دوم تا دهم جهان قرار گرفته اند.

ترجمه: محسن ابراهیمى - اولین دفعه رابى ویلیامز بود که سال گذشته به طور ناگهانى و غیرمنتظره بعد از کنسرت هاى موفقش تصمیم گرفت آلبوم جدیدش را روى یک فرمت جدید دیجیتالى ضبط و راهى بازار کند. ماه گذشته نیز رولینگ استونز اعلام کرد که آلبوم (A Big Bang) با همین فرمت پخش خواهد شد و رامازوتى هم به این فرمت جدید روى آورده است. اینجا دیگر بحث کامپکت دیسک (CD) نیست، بلکه کارت هاى حافظه (Memory Card) به بازار مى آیند تا انقلاب دیجیتالى در موسیقى را به وجود بیاورند. ستاره هاى موسیقى اولین سعى و تلاش هاى خود را براى ورود به دنیاى جدید دیجیتالى به کار گرفته اند و علاوه بر انتشار سى دى، آنها را با شکل «کارت حافظه» هم پخش کرده اند.

این کارت ها به عنوان ابزار دوست داشتنى در دوربین هاى دیجیتالى کامپیوترها، پالم ها و موبایل ها کاربرد بیشترى پیدا کرده اند. به نظر مى رسد که دوره استفاده از سى دى هم به سرآمده است و آخرین نفس هاى خود را مى کشد، هر چند که صاحبان این فناورى مدعى هستند بازار کاملاً در اختیار آنها است و در مسیر پیشرفت و استفاده از تکنولوژى جدید قرار دارند اما هرگاه نسل جدید با انقلاب دیجیتالى روبه رو مى شوند آسان ترین و در دسترس ترین ابزار را انتخاب مى کنند. حدود صد سال است که خرید آهنگ ها قدم به قدم و به روش هاى متفاوتى انجام شده است؛ از صفحه هاى گرامافون تا نوارهاى کاست و بعد هم دیسک و کامپکت دیسک. امروزه با توجه به توسعه اینترنت و دسترسى همگانى به این ابزار ارتباطى، خرید موسیقى به گونه اى دیگر هم رواج یافته و طرفداران خاص خود را دارد. وقتى که فرمت MP3 وارد بازار شد انحصار سى دى ها شکسته شد و آهنگ ها با قیمت کمتر و سهولت بیشتر در اختیار جوان ها و نوجوان ها قرار گرفت، حتى در سایت هاى اینترنتى هم به طور مجانى به اشتراک گذاشته شده است اما اقدام رابى ویلیامز تعجب همگان را برانگیخت و آنها را کنجکاو کرد تا به او توجه کنند. آلبوم جدید ویلیامز همراه چندین ویدئو کلیپ به قیمت ۴۴ یورو وارد بازار و با موفقیت بزرگى مواجه شد اما آنچه که جالب توجه است و شرکت هاى کامپیوترى و سازنده ابزارها و قطعات به آن توجه مى کنند این است که همه چیز به شرایط «قابل حمل» و در دسترس بودن تغییر پیدا کرده است. کامپیوترهاى کوچک، موبایل و دستگاه هاى پخش کننده MP3 همگى از «کارت حافظه» استفاده مى کنند و به راحتى بین دستگاه هاى متفاوت تبادل مى شوند. آلبوم رولینگ استونز توسط «سان دیسک» منتشر مى شود و مى توان آن را در کامپیوتر، پالم یا تلفن هاى موبایل گوش کرد. این آلبوم ۴۰ یورو قیمت دارد و شامل آهنگ هاى جدید، چند ویدئو کلیپ و چند آهنگ معروف قدیمى است. رامازوتى خواننده ایتالیایى هم آلبوم جدید خود را روى یک ۳Media Memory منتشر مى کند. قیمت آن ۲۹ یورو است که علاوه بر ۱۳ آهنگ حدود ۳۰ دقیقه ویدئو کلیپ و ۲۰ آهنگ قدیمى وجود دارد.

ورود این «کارت حافظه»ها به منظور شکستن انحصار سى دى است. هر چند تمام بازار موسیقى در اختیار کامپکت دیسک نیست اما هنوز هم کامپیوتر، سلطان موسیقى است چرا که علاوه بر گوش دادن موسیقى مى توان آن را از طریق اینترنت به اشتراک گذاشت و حتى به طور آن لاین، موسیقى دلخواه را خرید. بعد از کامپیوترها، این موبایل ها هستند که بیشتر مورد استفاده قرار مى گیرند، خصوصاً اینکه نسل سوم بیشتر به این فرمت توجه دارند و آن را به خودشان نزدیک تر احساس مى کنند، چرا که ویدئو و موسیقى را مى توانند در هر مکانى در اختیار داشته باشند. اولین بار هم وقتى که قرار شد انحصار شکسته شود بیلى ویمن در سال ۱۹۹۹ آلبوم خود را با فرمت MP3 ارائه کرد و حالا هم «کارت حافظه» از راه مى رسد. تنها دفاع حامیان این فرمت هم کیفیت شنیدارى آن است، گرچه نیمى از خریداران آلبوم ها و موسیقى به کیفیت اولیه توجه ندارند و فقط براساس بازار پیش مى روند اما وقتى که قرار باشد موسیقى مثل یک کنسرت یا ارکستر زنده آنها را مجذوب کند، آن وقت اهمیت این «کارت حافظه»ها بیشتر خواهد شد. حجم و اندازه کوچک آنها هم دلیل دیگرى است تا راک دیجیتالى چهره دیگرى پیدا کند. امروز فرهنگ حجم کوچک در هر بازارى به چشم مى خورد و موسیقى هم در همین سبد قرار مى گیرد علاوه بر آنکه دنیاى بزرگى را در برمى گیرد. برنامه «فستیوال موتسارت» که به رهبرى «لوریس چکناواریان» هم اکنون در حال اجرا است، براى یک شب دیگر تمدید شد.

چکناواریان در این باره گفت: این کنسرت از ۱۲ آذرماه آغاز شده است و تا ۱۹ آذرماه ادامه دارد، اما به دلیل استقبال فوق العاده زیاد، روز یکشنبه۲۰ آذرماه نیز یک اجرا هم براى دانش آموزان با بلیت ارزان قیمت خواهیم داشت. او درباره این اجرا گفت: ما در این کنسرت، کار را با گروه کوارتت زهى آنى و سولیست هاى ایرانى و خارجى آغاز مى کنیم و گروه کر نورى به رهبرى علیرضا شفقى نژاد نیز ما را همراهى خواهند کرد. این آهنگساز و رهبر ارکستر در پایان گفت: ما قطعات مختلفى از موتسارت و به خصوص قطعه معروف «رکوئیم» را اجرا مى کنیم که با استقبال فوق العاده اى مواجه بوده و در حال حاضر، بلیت این برنامه ها تمام شده است. یک گروه ۹۰ نفره کر که متعلق به محمد نورى است، کوارتت زهى آنى از ارمنستان که چند سالى است در ایران آمد و رفت مى کنند و چند سولیست ارمنى و یک سولیست از ایران (آذین موحد) اجراى آثار موتسارت را به رهبرى چکناواریان به عهده دارند.

ارکستر بزرگى در کار نیست در حالى که اجراى رکوئیم یکى از مشهورترین آثار موتسارت بدون ارکستر تا به حال سابقه نداشته است. اما چکناواریان همیشه مبتکر طرح هاى نو است و آنقدر روى سن اجرا با مردم همراه مى شود که بعد از چند سال فوق فعال بودن در اجراى کنسرت هنوز هم مخاطبان بسیارى به برنامه هاى او مى روند. در روزهاى اول فستیوال اگرچه هنوز کنسرت شجریان در تهران ادامه داشت اما تالار وحدت هم مملو از جمعیت بود. این دفعه برنامه طورى ترتیب داده شده که هم مخاطبان غیرحرفه اى موسیقى کلاسیک و هم مخاطبان حرفه اى تر آن با حضور نوازندگانى چون گاتلیب والیش، رافائل میناسکانیان و خاچیک بابایان که از سولیست هاى توانا و با تکنیک هستند، راضى باشند.
منبع : شرق

شرکت "گوگل" با وجود درگیری با ناشران بر سر حق تالیف، همچنان درصدد است، میلیون‌ها کتاب را به صورت الکترونیک بر روی شبکه اینترنت در دسترس خوانندگان در سراسر جهان قرار دهد.
نشریه "نیچر" این حرکت را مساوی با مرگ صنعت چاپ می‌داند.
در همین حال گروهی از افراد آینده‌اندیش در نقاط مختلف طرحی را برای گردآوری همه کتابهای قدیمی و از چاپ خارج شده اجرا کرده‌اند.
هدف این افراد آن است که این کتابهای نایاب را به صورت دیجیتالی بر روی شبکه اینترنت در دسترس همگان قرار دهند.
یکی از این علاقه‌مندان، محققی هندی به نام ویشواز شاوان ‪Vishwas Chavan‬ است که تاکنون هفت هزار کتاب قدیمی از سراسر جهان جمع‌آوری کرده است که بیش از ‪ ۲‬هزارو ‪ ۵۰۰‬مجلد آنها در نیمه اول قرن نوزدهم تحریر شده‌اند.
شاوان برای دستیابی به این کتابها سالها به کتابخانه‌های گوناگون سرزده و با زحمت زیاد آنها را از گوشه و کنار جهان جمع کرده است.
افرادی همچون او رویای زمانی را در سر می‌پرورانند که در آن محققان با فشار دادن دکمه یک موشواره کامپیوتری به منابع مورد نظر خود دست یابند و اطلاعات تخصصی را با کمترین صرف وقت مورد استفاده قرار دهند.
چند سال پیش این رویا، صرفا نوعی خیال خام به نظر می‌رسید اما از زمانی که گوگل اعلام کرده که میلیونها کتاب را از پنج کتابخانه بزرگ در دانشگاههای آکسفورد، هاروارد، استنفورد، میشیگان و نیز کتابخانه عمومی نیویورک به صورت دیجیتالی در اختیار عموم قرار خواهد داد، سایر موسسه‌ها و نهادها نیز در اروپا و آمریکا به تکاپو افتاده‌اند و در نظر دارند طرحهای مشابه خود را برای ارایه دیجیتالی میلیونها کتاب اجرا کنند.
به نظر می‌رسد این حرکت فراگیر به سمت دیجیتالی کردن کتابها تاثیر انکارناپذیری بر صنعت نشر و نیز بر شیوه فعالیت پژوهشگران، نحوه عمل کتابداران، و شیوه کتابخوانی باقی خواهد گذارد.
کتابداران و متخصصان سیستمهای اطلاع رسانی باید ابزار جدیدی برای تهیه فهرست‌ها و نیز هدایت افراد از میان هزار توی اطلاعات آماده سازند. ناشران و نویسندگان نیز باید بزودی اندیشیدن در قالبهای دیجیتالی را آغاز کنند، درست همانگونه که هم‌اکنون طراحان صفحات وب و نویسندگان وبلاگها چنین می‌کنند.
اما انقلابها بندرت بدون خونریزی هستند و انقلاب اخیر در عرصه ارائه اطلاعات به صورت الکترونیک نیز بزودی شکل رادیکار بخود گرفت و سیمای زشتی پیدا خواهد کرد. در آمریکا نویسندگان و ناشران در حال اماده شدن برای نبرد حقوقی با شرکت گوگل هستند.
دیدگاهها در این‌باره که آیا باید طرحهای دیجیتالی کردن کتابها به موسسه‌های خصوصی نظیر گوگل و "آمازون" واگذار شود یا نه؟ متفاوت است.
با توجه به آنکه چند پروژه دیجیتالی کردن کتابها به صورت همزمان اعلام شده، روشن نیست که چه شمار از این کتابها به صورت رایگان در دسترس عموم قرار خواهند داشت و یا اینکه نحوه هماهنگ‌سازی میان این طرحها و یا شیوه دسترسی پیدا کردن به کتاب‌ها چگونه خواهد بود؟

اندیشه دیجیتالی کردن کتابها از دهه ‪ ۱۹۷۰‬و همان اوان شکل‌گیری اینترنت مطرح بوده‌است. در چهارم ژوئیه سال ‪ ۱۹۷۴‬یک نسخه از اعلامیه استقلال آمریکا به صورت دیجیتالی برای همه آمریکایی‌ها ارسال شد و پروژه موسوم به "گوتنبرگ" برای تولید نخستین کتاب دیجیتالی شکل گرفت.
از آن زمان تاکنون ‪ ۲۰‬هزار داوطلب همکار در این پروژه بیش از ‪ ۵۰‬هزار کتاب را که دوره حق تالیفشان به پایان رسیده است اسکن کرده و به صورت دیجیتالی آماده ساخته‌اند.
همه همکاران این پروژه به صورت رایگان کار می‌کنند. این قبیل طرح‌ها به واسطه نوعی تمایل ایده‌آلیستی برای در اختیار همگان قرار دادن معرفت شکل می گیرد.
در عین حال این قبیل پروژه‌ها کار جستجوی آن لاین از کتابها را بسیار تسهیل می‌کنند.
همین جنبه اخیر بنیاد ملی علوم در آمریکا را وادار ساخت تا در طرحی موسوم به "پروژه یک میلیون کتاب" که یک طرح بین‌المللی برای در اختیار عامه قرار دادن کتابها به صورت دیجیتالی است، مشارک ورزد.
در این طرح نهادهای گوناگونی از جمله دانشگاه "کارنگی ملون" در پیتسبورگ نیز مشارکت دارند.
از سال ‪ ۲۰۰۲‬که این پروژه شروع شده تا کنون بیش از ‪ ۶۰۰‬هزار کتاب که دوره حق تالیف آنها به پایان رسیده اسکن شده‌اند و در حال حاضر نیمی از آنها به صورت دیجیتالی بر روی شبکه اینترنت در دسترس هستند و کار اسکن کردن این کتابها در هندوستان و چین به انجام می‌رسد.
کتابهای مورد نظر از کتابخانه‌های مختلف دنیا به صورت امانت به این کشورها ارسال می‌شوند.
قابلیت جستجو در عین حال یکی از محرکهای اصلی شرکتهای خصوصی است که وارد عرصه دیجیتالی کردن کتابها شده اند. این امر حتی شامل آن دسته از کتابهایی می‌شود که هنوز دوره حق تالیفشان به پایان نرسیده است.
به عنوان مثال هم‌اکنون برخی از شرکتهایی که کتابها را به صورت آن لاین به خریداران عرضه می‌کنند و فروشنده اینترنتی کتاب به شمار می‌آیند، به خریداران اجازه می‌دهند شماری از صفحات کتابها را به صورت آن لاین مطالعه کنند و در صورت تمایل نسخه آن را برای خود سفارش دهند.
در آمریکا شرکت آمازون با اجازه ناشر اطلاعات دیجیتالی قابل جستجو را در اختیار خوانندگان و خریداران قرار می‌دهد. این شرکت می‌گوید هم‌اکنون چند صد هزار کتاب به صورت آن لاین قابل جستجو هستند.
این شرکت هم‌اکنون به خریداران گزینه خرید نسخه الکترونیک کتابها را نیز عرضه می‌کند.
این قبیل کتابها یا اسناد الکترونیک را، می‌توان بر روی یک دستگاه الکترونیک قابل حمل و نقل جای داد. این شرکت انتظار دارد این قبیل خدمات الکترونیکی دیگر بخشهای این تجارت را نیز تقویت کند.
به عنوان نمونه توانایی بر مطالعه قسمتهای از کتاب و نگاه به فهرست آن به صورت دیجیتالی موجب شده‌است که فروش کتابها تا هشت درصد افزایش یابد.
اما شرکت گوگل در اعلام طرح مربوط به دیجیتالی کردن میلیونها نسخه از کتابهایی که حق تالیف آنها هنوز به پایان نرسیده هیچ سخنی از دریافت وجه به میان نیاورده است.
سخنگوی گوگل می‌گوید که هدف پروژه جستجوی کتاب گوگل آن است که کتابهایی را که در حال حاضر به صورت چاپی در دسترس قرار دارند به صورت آن لاین در دسترس همگان قرار دهد اما این احتمال که گوگل از این اقدام خود می‌تواند سود سرشار اقتصادی به دست آورد موجب عصبانیت نویسندگان و ناشران شده است.
در پائیز سال جاری صنف نویسندگان و اتحادیه ناشران در آمریکا شکایتی را علیه گوگل و زیرپاگذاشته حق تالیف به وسیله این شرکت، تسلیم دادگاه کرد.
شکایت‌کنندگان اظهار داشته‌اند شرکت گوگل از آنان برای کپی کردن کتابها اجازه نگرفته است.
گوگل از ناشران اجازه گرفته که در پروژه خود برخی از کتابهایی را که حق تالیف آنها هنوز به پایان نرسیده نیز بگنجاند اما نه اینکه کل پروژه مشتمل بر این نوع کتابها باشد.
گوگل استدلال می‌کند که نیازی ندارد برای هر کتاب اجازه کسب کند، زیرا در نظر دارد این کتابها را بر مبنای قانون "استفاده منصفانه" که در آمریکا اجرا می‌شود در دسترس خوانندگان بگذارد.
این شیوه اجازه می‌دهد افراد برای مقاصدی مانند تدریس یا تحقیق بتوانند از این قبیل کتابهای آن لاین استفاده کنند.
به عنوان مثال گوگل همه متن را در اختیار خوانندگان نمی‌گذارد بلکه قسمت‌هایی از آنها را به شکل گزینشی ارائه می‌کند. این امر در مورد کتابهایی است که دوره حق تالیف آنها هنوز به پایان نرسیده‌است اجرا می‌شود.
گوگل می‌گوید خریداران اگر بتوانند به قسمتهایی از محتوای کتاب دسترس داشته باشند، برای خرید کتاب علاقه بیشتری نشان می‌دهند. در عین حال گوگل مدعی است که عرضه بخشهایی از محتوای کتاب به صورت دیجیتالی مشابه عمل فهرست کردن کتابهاست که در کتابخانه‌ها صورت می‌گیرد.
اما نماینده صنف نویسندگان آمریکایی تاکید دارد که هر نوع کپی کردن بخشهای کتاب معادل زیر پا گذاردن قانون مربوط به حق تالیف است و این مساله ربطی به نحو استفاده از بخش کپی گرفته شده ندارد.
ادامه دارد...
منبع : ایرنا

نتیجه این دعوی حقوقی به تصمیم دادگاه در این‌باره بستگی دارد که مفهوم "استفاده منصفانه" چگونه در عصر کتابهای دیجیتالی و اینترنت باید تفسیر شود.
دیگر نهادهایی که قصد اجرای پروژه‌های مربوط به اسکن کردن کتابها و عرضه دیجیتالی آنها را دارند سکوت کرده‌اند و منتظر رای دادگاه هستند و فعلا فعالیت خود را به کتابهایی محدود ساخته‌اند که دوره معتبر بودن حق تالیف آنها سپری شده‌است یا آنکه حق تالیف مربوط به کتاب را پیش از اسکن کردن کسب می‌کنند.
اقدام گوگل موجب شده‌است که جهان کتاب دیجیتالی به اشکال گوناگون دستخوش تغییر شود.
بسیاری از ناظران بر این باورند که امکانات عظیمی که در اختیار گوگل قرار دارد نتیجه را به نفع این موسسه سوق می‌دهد.
به این ترتیب ظهور مجموعه‌های بسیار بزرگ حاوی کتابهای دیجیتالی امری است که تحقق آن کاملا قابل انتظار است.
گوگل در عین حال رقبای خود، خواه در بخش خصوصی و خواه در بخش دولتی را وادار ساخته تا تلاشهای خود را دو چندان افزایش دهند و از همه مهمتر آنکه آینده کتابخانه‌ها و کتابداران را در هاله‌ای از ابهام قرار داده است.
اما "مایکل گورمان" رییس انجمن کتابداران در آمریکا نگران از بین رفتن شغل کتابداری و تعطیل شدن کتابخانه‌ها نیست.
او معتقد است که کتابخانه‌ها علاوه بر آنکه مکانی برای دستیابی به کتابها باقی خواهند ماند کارکرد خود به عنوان مکانهایی برای آنکه افراد به مطالعه بپردازند و با یکدیگر دیدار کنند را، حفظ خواهند کرد و کتابداران نیز وظیفه مدیریت اطلاع رسانی را به انجام خواهند رساند.
اما گورمان نگران آن است که تکیه بیش از حد بر منابع دیجیتالی موجب بروز تغییر کلی در شیوه خواندن شود و او این تاثیر را مثبت تلقی نمی‌کند.
به اعتقاد گورمان "اتمی کردن" معرفت، یعنی عرضه بخشهایی از کتابها به صورت دیجیتالی می‌تواند موجب شود که مردم مطالعه خود را به همان صفحات و قسمت‌هایی که به صورت دیجیتالی و رایگان در اختیارشان قرار دارد محدود سازند و به این ترتیب اندک توانایی خواندن و فهم عبارات عمیق‌تر و سنگین‌تر ادبی یا فلسفی را از دست بدهند.
شواهد نشان می‌دهد که خوانندگان، کتابهای الکترونیک را همانگونه قرائت می‌کنند که صفحات وب را می‌خوانند، یعنی خواندنی که با سرعت ، سرسری ، و به صورت گزینشی است.
به اعتقاد کارشناسان برای رفع این مشکل و مقابله با خطر کم سواد شدن جمعیت، تلفیقی از کتابهای دیجیتالی و کتابهای مکتوب بهترین راه حل است .
این ترکیب در عین حال مشکل کمبود جا در کتابخانه‌ها را نیز تا حد زیادی مرتفع خواهد ساخت.
در آینده باید ترتیبی اتخاذ شود که شماری از کتابخانه‌ها نسخ مکتوب کتابها را در اختیار داشته باشند تا در صورت لزوم خوانندگانی که به قرائت متون چاپی علاقه‌مندند بتوانند از طریق سیستمهای امانت‌گیری بین کتابخانه‌ها به این نسخ دسترسی داشته باشند و برای بقیه نیز امکانات دیجیتالی فراهم باشد تا بتوانند نسخ کتابها را به صورت دیجیتالی قرائت کنند.
برخی از کتابخانه‌ها از هم اکنون کار رها ساختن خود از قید نسخ چاپی را آغاز کرده‌اند. به عنوان مثال دانشگاه تگزاس در آوستین دارای ‪ ۱۰‬هزار جلد کتاب دارای حق تالیف و ‪ ۳۰‬هزار کتاب با حق تالیف سپری شده است که اکنون صرفا به صورت دیجیتالی قابل دسترس است.
اقدام گوگل در عین حال موجب نگرانی افرادی شده‌است که آرشیوهای اینترنتی از صفحات وب در شبکه اینترنت درست کرده‌اند.
هرچند گوگل هیچگاه اعلام نکرده‌است که مالکیت مواد و مطالب دیجیتالی را در اختیار دارد و یا نگفته که قصد دارد که بابت خدمات موتورهای جستجوگرش از مصرف‌کنندگان وجه دریافت کند، اما دارندگان آرشیوهای اینترنتی معتقدند که باید همه کتابهای اینترنتی و دیجیتالی را یکسره به شرکتهای خصوصی واگذار کرد.
به همین علت در ماه اکتبر سال جاری نهاد تازه‌ای به نام "اتحاد محتوای قابل دسترس" ‪ Open Content Alliance‬اعلام موجودیت کرد.
این نهاد در نظر دارد آرشیوی چند زبانه از کتابهای دیجیتالی و سایر اطلاعات چند- رسانه‌ای ‪ multimedia‬برپا سازد که تا آنجا که ممکن باشد به صورت رایگان در اختیار افراد قرار گیرد.
این پروژه نیز نظیر پروژه "یک میلیون کتاب" در حال حاضر به اسکن کردن کتابهایی که دوره حق تالیفشان پایان یافته سرگرم است. هم‌اکنون شماری از این کتابها بر روی شبکه اینترنت قابل دسترس برای خوانندگان است.
این اتحاد امیدوار است بتواند از حیث ابعاد به رقیبی برای گوگل بدل شود. در میان شرکتهایی که در این اتحاد عضویت دارند می‌توان از مایکرو- سافت و یاهو نام برد.
برخی از کتابخانه‌هایی که به واسطه ملاحظات مربوط به امکانات عملی از پیوستن به پروژه "یک میلیون کتاب" پرهیز کرده‌اند با طیب خاطر به پروژه "اتحاد محتوای قابل دسترس" پیوسته‌اند.
به گفته "تام گرانت" معاون مدیر بخش کتابخانه‌های دیجیتالی و سیستمهای اطلاع رسانی در کتابخانه موسسه "اسمیتسونین" در واشنگتن یکی از علل اکراه در پیوستن به پروژه یک میلیون کتاب ناخشنودی از ارسال کتابها به هند و چین بوده اما این مشکل برای پروژه "اتحاد" وجود ندارد.
پروژه "اتحاد" برای متخصصان رده بندی مانند شاوان بهترین پروژه اسکن کردن کتابها تا این زمان است. هشت موزه از جمله موزه تاریخ طبیعی در لندن پروژه‌ای که را با نام پروژه" کتابخانه میراث تنوع زیستی" ‪Project‬ ‪ Biodiversity Heritage Library‬راه‌اندازی کرده‌اند، با پروژه اتحاد همکاری خواهند کرد و حدود یک میلیون کتاب مربوط به تنوع زیستی را که دوره حق تالیفشان سپری شده اسکن می‌کنند و در اختیار این پروژه قرار می‌دهند.
اما "ماتیاس اولمر"، ناشر المانی که طرحی را برای ارائه کتابهای الکترونیک آلمانی با همکاری ناشران و کتابفروشان این کشور به اجرا در آورده معتقد است که اسکن کردن کتابهای قدیمی اتلاف وقت است.
او می‌گوید که علم با سرعتی باور نکردنی در همه زمینه‌ها و از جمله حوزه رده‌بندی اصناف جانوران و موجودات زنده ‪ taxonomy‬رو به پیش است. در اوایل سال جاری اتحادیه‌ای که او تاسیس کرده‌است، اعلام کرد که تا سال ‪۲۰۰۶‬ حدود ‪ ۱۰۰‬هزار کتاب تازه چاپ شده به زبان آلمانی را اسکن خواهد کرد.
هر ناشری خود وظیفه دیجیتالی کردن انتشارات خویش را بر عهده خواهد گرفت و آنها را در شبکه‌ای که اتحادیه به وجود آورده جای خواهد داد.
دانشمندان و دیگران قادر خواهند بود با پرداخت وجهی به این مجموعه دسترسی پیدا کنند.
به این ترتیب به نظر می‌رسد با شروع پروژه‌های دیجیتالی کردن کتابها در سال ‪ ،۲۰۰۵‬دیری نخواهد پایید که رویای دستیابی به اطلاعات از هر نقطه و با سرعت و سهولت واقعیت می‌یابد.
ادامه دارد....
منبع : ایرنا

موسسه گوگل چالش تازه‌ای را متوجه خدمات تجاری ساخته و این بار هدف خود را دانشمندان و پژوهشگران قرار داده است. اما پرسشی که اکنون مطرح شده این است که آیا موتور جستجوگر جدید گوگل می‌تواند خواسته‌های مورد نظر را بر آورده سازد یا نه.
آنورگ آچاریا، مهندس کامپیوتر از هند که برای موسسه گوگل کار می‌کند، زمانی که هنوز دوره لیسانس خود را در دهه ‪ ۱۹۸۰‬سپری می‌کرد ناگزیر بود برای دستیابی به مقالاتی که نمی‌توانست نسخه‌ای از آنها پیدا کند به طور مستقیم به خود مولفان نامه بنویسد.
خاطره این دوران برای آچاریا خنده‌آور است. او اکنون در گوگل سرگرم تکمیل یک موتور جستجوگر است که هدف آن ارائه خدمات علمی و اکادمیک به استادان و دانشجویان هندی و دیگر کشورها است.
برای آن دسته از افراد عادی و غیر دانشگاهی که قصد دستیابی رایگان به یک نسخه از یک مقاله علمی و تحقیقی را داشته باشند شبکه‌ای مانند "گوگل مخصوص محققان" ‪ Google Scholar‬شبکه مناسبی است اما همه دانشگاهیان بخصوص در کشورهای پیشرفته تر از طریق دانشگاهها و مراکز تحقیق خود به محتوای هزاران نشریه علمی به صورت دیجیتالی و آن لاین دسترسی دارند.
بنابراین می‌توان این پرسش را مطرح کرد که این قبیل افراد چه نیازی دارند که به سراغ شبکه‌ای نظیر گوگل مخصوص محققان بروند.
بسیاری از دانشمندان و پژوهشگران در کشورهای پیشرفته تر و حتی در کشورهای در حال پیشرفت، به همان بانکهای اطلاعاتی شناخته شده تر و نظیر "پاب مد" ‪ PubMed‬که به وسیله موسسه ملی بهداشت در آمریکا راه‌اندازی شده و اطلاعات پزشکی در اختیار محققان قرار می‌دهد و یا "دیتا سیستم اختر فیزیک" که به وسیله ناسا بر پا شده رجوع می‌کنند نا مقالات مورد نیاز خود را بدست اورند.
به نوشته نشریه نیچر از ماه نوامبر سال گذشته که شبکه گوگل مخصوص محققان راه اندازی شده تاکنون به میزان استقبالی که به وسیله دانشجویان و محققان به آن نشان داده می‌شود بتدریج افزوده شده است.
به عنوان مثال "توماس مرسیک-فلوگل" زیست - عصبشناس از موسسه ماکس پلانک در آلمان که در گذشته همواره از بانک اطلاعاتی پاب مد استفاده می‌کرد اکنون به گوگل مخصوص محققان روی آورده است.
او می‌گوید این موتور جستجو گر در مواردی که وی نمی‌داند دقیقا به دنبال چه چیزی می‌گردد مفید است.
در جستجو با این موتور جستجو گر، افراد می‌توانند به مقالاتی دیگری که مرتبط با موضوع مورد علاقه شان است راهنمایی شوند. این کار از طریق ارجاعاتی که به مقالات صورت گرفته انجام می‌شود و این جنبه‌ای است که در بانک اطلاعاتی پاب مد موجود نیست.
فلوگل می‌گوید: من سرنخهایی را که از طریق ارجاعات بدست می‌آورم دنبال می کنم تا به مقاله مورد نظرم دست پیدا کنم. از این طریق به مقالاتی دست یافته ام که امکان نداشت به شیوه دیگری به آنها توجه کنم.
این جنبه موتور جستجوگر "گوگل مخصوص محققان" موجب می‌شود این موتور جستجوگر به رقیب مستقیم موتورهای جستجوگر متعارفی تبدیل شود که به وسیله ناشران نشریات علمی راه اندازی شده‌اند و به رایگان خدمات خود را به محققان ارائه می‌دهند.
تا پیش از آنکه شرکت السویر ‪ Elsevier‬موتور جستجوگر خود موسوم به اسکوپوس ‪ Scopus‬را در سال ‪ ۲۰۰۴‬راه‌اندازی کند، موسسه تامسن ساینتیفیک ‪ Thomson Scientific‬با موتور جستجوگر خود موسوم به وب او ساینس ‪Science‬ ‪ Web of‬سلطه انحصاری بر بازار داشت.
آمار مربوط به موارد ارجاع به یک مقاله به محققان، نهادها و نشریات امکان می‌دهد میزان تاثیر یک مقاله را به صورت منفرد در طول زمان مورد بررسی قرار دهند.
این آمار می‌تواند محققان را به معیارهایی مانند "عامل تاثیر" ‪factor‬ ‪ impact‬نشریات علمی هدایت کند. معیار اخیر در زمره معیارهای صوری و کمی است که در ارزشیابی فعالیتهای محققان و نهادهای علمی مورد توجه قرار دارد. هرچند که معیاری فراگیر و ایده ال‌به شمار نمی‌آید.
اما موتور جستجوگر گوگل مخصوص محققان (گوگل اسکالر) بر خلاف موتورهای اسکوپوس و وب او ساینس کاری بیش از جستجوی مقالاتی که داوری شده‌اند انجام می‌دهد.
به عنوان مثال این موتور به بسیاری از منابع غیرمتعارف نظیر آرشیوهایی که پیش از انتشار مقالات به وسیله نهادهای علمی فراهم آورده می‌شوند، مقالات کنفرانسها و نیز مخازن کتابخانه‌ای موسسات علمی، نیز سر می‌زند.
از این گذشته این موتور جستجوگر نسخه‌هایی را که نویسندگان به رایگان برای استفاده خوانندگان بر روی ایستگاههای اینترنتی خود قرار داده اند نیز شناسایی می‌کند و به مراجعان ارائه می‌دهد.
اما در حال حاضر به نظر می‌رسد که گوگل صرفا مقاله‌ای را که به وسیله دیگران مورد ارجاع قرار گرفته در زمره مقالات تحقیقی تلقی می‌کند. حال آنکه با تحولاتی که با سرعت در عرصه انتشار مقالات به صورت آن لاین در جریان است، این تعریف از مقالات علمی نیز می‌تواند دستخوش تغییر شود.
مدافعان دسترسی آسانتر به منابع علمی امیدوارند موتور جستجوگر گوگل موجب شود تا شمار بیشتری از محققان تشویق شوند مقالات خود را به صورت رایگان در اختیار متقاضیان قرار دهند.
در این خصوص که موتور جستجوگر گوگل مخصوص محققان تا چه اندازه وظیفه خود را بخوبی به انجام می‌رساند، پاسخ نشریه نیچر آن است که برخی تحقیقاتی که بتازگی در این زمینه صورت گرفته حکایت از آن دارد که بازده این موتور جستجوگر به همان خوبی رقبای تجاری است.
اما به اعتقاد متخصصان سیستمهای اطلاع رسان، باید نتایج این قبیل بررسیها را که با تکیه به شمار معدودی از مقالات به انجام می‌رسد با احتیاط مورد توجه قرار داد.
به عنوان مثال در این قبیل بررسی‌ها به مواردی که موتور جستجوگر اطلاعات مکرر یا نادرست ارایه داده توجه نمی‌شود.
نظری دقیق تر به نحوه عمل موتور گوگل مخصوص محققان آشکار می‌سازد که موارد ارایه مکرر اطلاعات یکسان در آن اتفاق می‌افتد. "پیتر جاسکو" یک متخصص اطلاع رسانی از دانشگاه هاوایی و یکی از سرسخت‌ترین منتقدات گوگل با انجام یک بررسی گسترده در مورد نحوه عمل این موتور جستجوگر موارد زیادی از نقصهای آن را مشخص ساخته است.
به عنوان مثال این محقق با انجام یک جستجو با این موتور در مورد دو موضوع "کامپیوتر ها" و "بر هم کنشگری" ‪ intractability‬نشان داده که از ‪ ۱۰۰‬نتیجه به دست آمده به وسیله موتور گوگل اسکالر ‪ ۹۲‬مورد به نام تنها یک کتاب با عنوان ‪ Intractability Computers and‬با ارجاعاتی اندکی متفاوت، اشاره شده و تنها هشت مورد نام مقالات یا کتابهای دیگر مورد توجه قرار گرفته‌است.
منبع این مشکل به شیوه‌ای باز می‌گردد که موتور گوگل اطلاعات را به نمایه خود می‌افزاید. در دو نهاد اداره‌کننده موتورهای وب او ساینس و اسکوپوس، کارمندان خلاصه مقالات و منابع و مآخذ آنها را از روی نسخه‌های چاپ شده نشریاتی که مقالات در آنها درج شده‌اند اسکن می‌کنند.
در حالیکه در موتور گوگل اسکالر این کار به وسیله ماشین و به شکل خودکار انجام می‌شود.
نرم‌افزاری با کمک یک آلگوریتم معین اطلاعات مورد نظر را از مقالاتی که در شبکه موجود است استخراج می‌کند. این روش سریعتر و ارزانتر است اما درصد خطای آن بالاتر است و در عین حال دائما به روز نمی‌شود و بررسی مجددی برای تصحیح خطاهای راه‌یافته در آن صورت نمی‌گیرد.
ادامه دارد...
منبع : ایرنا

اما یکی از مزیتهای گوگل اسکالر در قیاس با دو رقیب تجاری خود آن است که گوگل قراردادهایی را با ناشران نشریات علمی به امضا رسانده و بر همین اساس به کل محتوای مقالاتی که انها چاپ می‌کنند دسترسی دارد.
در حالیکه دو موتور وب او ساینس و اسکوپوس تنها به چکیده مقالاتی که ناشران دیگر غیر از تامسن ساینتیفیک و السویر چاپ کرده‌اند دسترسی دارند.
در عوض محدودیت گوگل در آن است که صرفا از منابعی که به صورت دیجیتالی و آن لاین موجود است استفاده می‌کند در حالیکه وب او ساینس به عنوان مثال دارای آرشیوی است که در آن منابعی که در سال ‪ ۱۹۰۰‬تحریر شده-اند نیز یافت می‌شود.
در عین حال شیوه خودکار گوگل اسکالر در دریافت اطلاعات به این معنی است که نتایج عجیب و غریب و نامعقول نیز ممکن است به وسیله ماشین ارائه شود.
به عنوان مثال در یک جستجو با وب او ساینس در مورد یک مقاله منتشر شده در نشریه ساینس در سال ‪ ۱۹۹۸‬درباره "واکنش زنجیره‌ای پلی مراز"، تقریبا ‪۱۴‬ هزار مورد ارجاع به دست آمد. به این ترتیب وب آو ساینس این مقاله را به عنوان پر ارجاع‌ترین مقاله‌ای که تاکنون در نشریه ساینس به چاپ رسیده‌است شناسایی کرد. در حالیکه موتور گوگل اسکالر شمار ارجاعات این مقاله را تنها در حدود سه هزار مورد تعیین کرده است.
این موارد به این معنی است آنچه که موتور گوگل به عنوان شمار ارجاعات مقالات اعلام می‌کند چندان قابل اطمینان نیستند. به همین علت کتابداران در کشورهای پیشرفته توصیه می‌کنند که اگر قصد دارید از شمار دقیق موارد ارجاع اطلاع پیدا کنید به موتورهای وب او ساینس و اسکوپوس رجوع کنید.
این دو موتور دارای محدوده‌ای بسیار گسترده از مقالاتی هستند که در جستجوی خود پوشش می‌دهند و نمایه هایشان دارای شمار بسیار کمتری از موارد مدخلهای نادرست است.
کتابداران همچنین هشدار می‌دهند که موتور گوگل اسکالر هنوز در مرحله آزمایشی است. شرکت گوگل نیز از افشای آلگوریتمی که برای تهیه نمایه‌ها به کار می‌گیرد اکراه دارد.
به این ترتیب به اعتقاد کتابداران امکان اینکه موتور گوگل مخصوص محققان به ابزاری برای سنجش موارد ارجاعات تبدیل شود لااقل در آینده نزدیک چندان زیاد نیست.
البته هر سه موتور جستجویی که به انها اشاره شد مستمرا در حال تطور هستند. وب اوساینس و اسکوپوس درصددند که بانکهای اطلاعاتی بیشتری را تحت پوشش قرار دهند و شیوه‌های تازه‌ای برای جستجوی منابع را به کار گیرند.
به عنوان مثال اسکوپوس در همکاری با یک بانک اطلاعات مربوط به علم شیمی به محققان امکان می‌دهد تا همه دانسته‌های لازم در خصوص ساختار مولکولی مواد مورد نظر را نیز به دست آورند.
اما وب او ساینس و اسکوپوس قلمروهای به‌اصطلاح "خاکستری" (یعنی حوزه‌هایی را که در مرز بین علمی بودن و غیر علمی بودن یا موثق بودن و غیر موثق بودن قرار دارند) مورد بررسی قرار نمی‌دهند.
البته السویر دارای یک موتور جستجوگر ساده تر به نام اسکیروس ‪Scirus‬ است که صفحات وب را بررسی می‌کند اما برخلاف گوگل اسکالر به ارجاعات کاری ندارد.
به این ترتیب به اعتقاد کتابداران در حال حاضر گوگل اسکالر بیشتر به درد آن دسته از دانشجویان دوره لیسانس می‌خورد که عمدتا به یک یا چند منبع محدود نیاز دارند و یا محققانی که خواستار آشنا شدن با منابعی ناآشنا هستند. اما گوگل اسکالر در عین حال می‌خواهد خدمات خود را به پژوهشگران جدی‌تر و جا افتاده تر نیز ارائه دهد.
با این حال از آنجا که دو رقیب قدرتمند آن نیز مستمرا در کار تقویت امکانات خود هستند معلوم نیست که این هدف لااقل در آینده نزدیک قابل تحقق باشد.
واقعیت این است که گوگل اسکالر تنها دو کارمند تمام وقت در اختیار دارد و به این ترتیب روشن می‌شود که این موتور جستجوگر در زمره بخشهای اولویت دار شرکت گوگل به شمار نمی‌آید اما اگر گوگل به برنامه نویسان مستقل اجازه دهد نرم‌افزارهایی برای دست یافتن به محتوبات منابع گوگل اسکالر تنظیم کنند آنگاه نیروی چنین لشکری می‌تواند در توانایی‌های این موتور جستجوگر تحول ایجاد کند.
هرچند شرکت گوگل برای آینده نزدیک چنین تصمیمی ندارد اما برخی کتابداران از هم اکنون این نوع دسترسی را مورد آزمایش قرار داده‌اند.
به عنوان نمونه کتابداران موسسه ویرجینیاتک یک نرم افزار مجانی به نام ‪ LibX‬را برای کپی مقالات موجود در گوگل اسکالر مورد استفاده قرار داده اند.
گسترش این شیوه می‌تواند میزان محبوبیت این موتور را در میان محققان افزایش دهد.
ادامه دارد...
منبع : ایرنا

جاسوسان، مانند دانشمندان، ناگزیرند که دائما چشم به آینده داشته باشند. به همین جهت زمانی که یک محقق کهنه کار "سیا" زبان به تحسین از تازه‌ترین ابزار برای استفاده از اینترنت می‌گشاید، توجه به اندیشه‌ها و سخنان او خالی از فایده نخواهد بود.
کالوین آندروس ‪ Calvin Andrus‬سرپرست واحد مربوط به همکاریهای فناوریها در سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) در آخرین شماره نشریه علمی "مطالعات در فعالیتهای اطلاعاتی-امنیتی ‪ " Studies in Intelligence‬مقاله‌ای را با عنوان "ویکی و بلاگ: به سوی یک جامعه انطباق پذیر از ماموران امنیتی"‪the‬ ‪The wiki and‬

‪ blog: toward a complex adaptive intelligence community‬درج کرد و در آن متذکر شد که ماموران امنیتی باید به بلاگ‌های اینترنتی خصوصی (که در آن تجربیات شخصی خود و بصیرتها و نظریاتشان را درج می‌کنند، و ورود به آنها نیازمند داشتن اجازه است) و نیز به ویکی‌ها (یعنی پایگاههای اینترنتی که کاربران متعلق به یک جامعه یا عامه می‌توانند محتویات آن را ویرایش کنند) دسترسی داشته باشند.
به اعتقاد آندروس این قبیل ابزارها می‌توانند شیوه واکنش نشان دادن اعضای جامعه اطلاعاتی-امنیتی در سرویسهای مخفی را دگرگون سازد و به آنان امکان دهد با اظهار نظر درباره فعالییتهای یکدیگر اظهار نظر و اطلاعات و آمار و داده‌ها را با سرعت با یکدیگر مقایسه کنند و از نظرات همکاران خود بهره مند شوند.
به اعتقاد نویسنده نشریه نیچر این شیوه باید به وسیله جامعه دانشمندان نیز مورد استفاده قرار گیرد و به عنوان مسیر آینده‌ای که پیش روی نشریات علمی و جامعه پژوهشگران قرار دارد مورد توجه قرار گیرد.
ابزارهایی از قبیل بلاگ‌های شخصی و ویکی‌ها هم زمینه را برای بحث و اظهار نظر بر روی داده‌های اطلاعات و نظریه‌ها و فرضیه ها، پیش از انتشار آنها فراهم می‌سازند و هم پس از انتشار امکان نقد و ارزیابی بهینه این آراء را فراهم می‌آورند.
این ابزارهای اینترنتی همچنین به دانشمندان امکان می‌دهند به صورت مستقیم با سیاستگذاران و نیز با حیطه عمومی در تماس قرار گیرند و اندیشه و آرای خود را با آنان در میان بگذارند و از دیدگاههای آنان بهره‌مند شوند.
به نوشته نشریه نیچر بررسیهایی که تاکنون صورت گرفته نشان می‌دهد جامعه دانشمندان و پژوهشگران در زمینه بهره‌گیری از ابزارهایی مانند بلاگ‌ها و ویکی‌ها از دیگر جامعه‌های تخصصی، از جمله در بخشهای اقتصاد و تجارت و یا حتی از افراد عادی ، عقب افتاده‌اند.
دانشمندان جوان غالبا تمایلی به ابراز نظرات خود به صورت اینترنتی و آن لاین ندارند زیرا می‌ترسند ابراز این نظرات احیانا بر روی موقعیت شغلی آنان تاثیر منفی بگذارد.
یک نگرانی جدید دیگر در زمینه استفاده از این ابزار آن است که این قبیل فناوریهای جدید امکان دارد ،موجب شوند که استفاده‌کنندگان احتمالی زیر سیل اطلاعات و داده‌ها غرق شوند و عملا امکان بهره‌گیری مناسب از دانسته‌ها متوقف شود.
به اعتقاد نویسنده نیچر اقداماتی نظیر فیلتر کردنهای مناسب و یا جستجوهای هوشمند می‌تواند تا اندازه‌ای بر این مشکل غلبه کند.
کتابداران نهادهای علمی معمولا با دقت و وسواس این قبیل تحولات فناورانه را پیگیری می‌کنند و درباره آنها حتی در بلاگ‌های شخصی خود گزارشهایی درج می‌کنند.
یک نمونه در این زمینه مقالاتی است که درباره سرویس تازه گوگل با عنوان گوگل مخصوص محققان ‪ Google Scholar‬در اینترنت درج شده است.
نمونه‌هایی از این مقالات را می‌توان در پایگاه ذیل مطالعه کرد:

‪http:// acrlblog.org‬

اما به نظر می‌رسد که رشد سریع کتابخانه‌های دیجیتالی میزان مسوولیتهای کتابداران واحدهای علمی و پژوهشی را دو چندان می‌کند.
کتابخانه‌های بسیاری از دانشگاههای بزرگ هم اکنون قراردادهایی را برای اسکن کردن و ضبط دیجیتالی محتوای کتابهایی که در مخازن خود دارند به امضا رسانده اند.
یک نمونه از این قبیل پروژه‌ها به وسیله شرکت گوگل با نام " سرویس جستجوی کتاب گوگل ‪ " Google Book Search‬راه اندازی شده است.
تحولات تازه فناورانه در زمینه ارائه اطلاعات در وب، زمینه ساز انقلابی جدید شده است. توجه پیش هنگام به این انقلاب در حال ظهور می‌تواند نتایج گسترده و قابل توجهی برای جوامع علمی و نیز حیطه عمومی به بار آورد.
منبع : ایرنا

امید حاتمى - هنگامى که بلندگو براى نخستین بار وارد ایران شد، مردم به چشم یک جارچى و هوارکش غریبه به آن نگاه کردند و براى آنان چون غریبه اى ضاله بود که باید آن را طرد مى کردند و کسى هم دست به سوى این میهمان ناخوانده دراز نمى کرد. شاید بلندگو یک تابوى اهریمنى شده بود. اما روزها پس از هم گذشت تا همگان فهمیدند، بلندگو چیز بدى نیست؛ بلکه وسیله اى براى نخراشیدن گلو است. از این قسم داستانها بسیار است، اتومبیل، هواپیما، عینک، رادیو، روزنامه، تلویزیون، سینما و... همگى آرام آرام جاى خود را در زندگى مردم باز کردند. اما ما همواره با یک دیرکرد زمانى متقاعد به بهره ورى از آن شدیم و از این جهت دچار خسارت وهم موجب عقب ماندن از قافله شدیم ... این داستان اما اکنون هم ادامه دارد. اینترنت تازه ترین دستاورد بشرى و آخرین عضو خانواده بزرگ تکنولوژى، اینک تأثیرات خود را بر همه شؤون زندگى جوامع انسانى آشکار کرده است و مى رود تا این پدیده و البته همه گیر، پختگى ها و کارآیى هاى بیشترى را در راه داشته باشد.

***

تا به حال ابداعات تکنولوژیک عموماً به عنوان مسائلى براى رفع نیازهاى قبلاً شناخته شده تولید شدند و سپس به وسیله اى تبدیل گشتند که بسیار فراتر از هدف اولیه مخترعان بود. «الکساندر گراهام بل» بر این باور بود که تلفن براى ارتباطات در تجارت مفید خواهد بود اما براى مصارف خانگى مورد پذیرش قرار نخواهد گرفت تا چه رسد به تحمیل شدن آن به مردم در حال قدم زدن در خیابان. بر این روال، هنرى فورد فکر مى کرد که اتومبیل امکان حمل و نقل ارزانقیمت، قابل اعتماد و انفرادى را مى دهد، اما تصورش را هم نمى کرد که اتومبیل این چنین مراکز شهرها را تخریب کند. تلویزیون، سینما، ویدئو و... هم همینطور. شبکه جهانى اطلاعات Net اما امرى متفاوت است. هدف اصلى وب www world wide web) ) به وجود آوردن ارتباط بین دانشمندان بود، اما اکنون این مسأله تبدیل به موضوعى جانبى شده است. اینترنت، شبکه، وب و... براى انسان امروز، بیش از آن حدى غول آسا و متغیر است که هر کاربرد تازه آن امرى غافلگیر کننده است.

مى گویند با روش نوین پیوند دادن و دسترسى به اطلاعات، اینترنت عصر نوینى از رونق اقتصادى به دنبال خواهد آورد؛ به ایجاد موتورهاى جست وجوگر هوشمندى منتهى خواهد شد که درست همان اطلاعاتى را که مى خواهیم در اختیارمان خواهند گذاشت، مشکلات آموزش عمومى را حل خواهند کرد، وجوه جدیدى از معنا به زندگى هایمان خواهند افزود. اکنون ما مى توانیم از آخرین وقایع در جهان خبردار شویم، خرید کنیم، به پژوهش بپردازیم، با خانواده، دوستان و همکاران ارتباط برقرار کنیم، افراد جدید را ملاقات کنیم، بازى کنیم، از راه دور روباتها را کنترل کنیم وهمه اینها را بدون ترک اتاق هایمان انجام دهیم.

***

اینترنت، این فرزند ناخلف، در ایران هر روز فراگیرتر مى شود، در حالى که ۲۰سال طول کشید تا رادیو به ایران بیاید، ۳۰سال طول کشید تا سینما در ایران ساخته شود و یا ۱۳سال پس از تولید تلویزیون ایرانیان نیز این جعبه جادویى را به خانه هاى خود بردند، اینترنت پس به فاصله بسیار اندکى از عمومى شدن، به ایران آمد. به طورى که اکنون ضریب نفوذ اینترنت در ایران از متوسط آسیا بالاتر رفته و در خاورمیانه نیز به مقام اول دست یافته است. با این حال، ایران براى رسیدن به جایگاه مناسب در دسترسى به اینترنت، هنوز باید گامهاى بلندى بردارد. شمار کاربران اینترنت در ایران در سال۱۹۹۴ از ۲۵۰نفر فراتر نمى رفت اما اکنون بیش از ۲‎/۵میلیون ایرانى به صورت دائم و ۳‎/۵میلیون نفر به صورت کاربر غیردائم از اینترنت استفاده مى کنند. به این ترتیب ضریب نفوذ اینترنت از صفر در سال۱۹۹۴ به ۵‎/۳ در سال ۲۰۰۳ افزایش یافته است.

براساس برآوردها پیش بینى مى شود که شمار کاربران اینترنت در سال۲۰۰۴ به ۵میلیون و ۶۰۰هزار نفر و در سال۲۰۰۵ به ۱۵میلیون نفر و در سال ۲۰۰۷ به ۳۵ میلیون نفر افزایش یابد. با این حال در سالهاى گذشته آمار و ارقام متعدد، متفاوت و در برخى موارد سؤال برانگیزى از سوى مقامات رسمى و غیررسمى و نهادهاى بین المللى درباره کاربران اینترنت در ایران ارائه شده است. مرکز آمار اینترنت جهان (Internet World States) در فوریه۲۰۰۵ (اواخر سال۸۳) تعداد کاربران اینترنت در ایران را حدود چهارمیلیون و ۸۰۰هزار نفر و با ضریب نفوذ هفت درصد اعلام کرد. دفتر توسعه انسانى سازمان ملل نیز در شهریور امسال آمارى را نزدیک به آمار ارائه شده توسط مرکز آمار اینترنت جهان گزارش کرد. در گزارش توسعه انسانى سازمان ملل، تعداد کاربران اینترنت در ایران تا نیمه اول سال۸۴ به ازاى هر یک هزار نفر، ۷۲نفر (ضریب نفوذ ۲‎/۷درصد) اعلام شد که با در نظر گرفتن جمعیت ۷۰میلیونى ایران، جمعیت کاربران ایرانى حدود پنج میلیون نفر برآورد مى شود.

این در حالى است که وزیر سابق ارتباطات و فناورى اطلاعات در خردادماه ۱۳۸۳ تعداد کاربران اینترنت در ایران را پنج میلیون نفر، در دى ماه،۸۳ شش میلیون نفر، در اردیبهشت سال،۸۴ شش میلیون و ۷۵۰هزار نفر و در مرداد،۸۴ بیش از هفت میلیون و ۵۰۰هزار نفر اعلام کرده است. توجه و دقت بیشتر به آمار ارائه شده توسط وزیر پیشین ارتباطات این سؤال را در ذهن هر خواننده اى ایجاد مى کند که چگونه طى چند ماه میلیونها کاربر به جمع کاربران ایرانى اضافه شده است؟

در این فاصله زمانى نیز آمار متفاوت دیگرى توسط برخى از مقامهاى رسمى کشور ایران ارائه شد.

مدیر امور ارتباطات شرکت مخابرات در سال۸۱ تعداد کاربران اینترنت در این سال را یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر اعلام کرد در حالى که مدیر روابط عمومى وزارت ارتباطات، تعداد کاربران اینترنت در این سال را سه میلیون و ۲۰۰هزار نفر عنوان کرده بود. برخى مسؤولان وزارت ارتباطات نیز تعداد کاربران اینترنت در سال۸۲ را حدود پنج میلیون نفر اعلام کرده بودند در حالى که نهادهاى بین المللى تعداد کاربران در این سال را حدود سه میلیون نفر گزارش کردند.

ادعاى بحث برانگیزى که توسط برخى از مسؤولان و نهادهاى داخلى درباره تعداد کاربران اینترنت تا سال۸۳ مطرح شد نیز مهر تأییدى بر آشفتگى آمار و ارقام این شاخص در کشور است.

مدیر امور ارتباطات شرکت مخابرات ایران در سال۸۱ پیش بینى کرده بود، تا پایان سال۸۳ تعداد کاربران اینترنت در کشور به ۱۵میلیون نفر برسد. سازمان ملى جوانان و یکى از مشاوران وزیر سابق ارتباطات نیز با تکرار این ادعا در اوایل سال۸۳ بحث شگفتى آورى را رقم زدند در حالى که آمار ارائه شده در ماههاى بعد، تحقق چنین ادعایى را کاملاً رد کرد.

وزیر ارتباطات و فناورى اطلاعات در پایان سال ۸۳ تعداد کاربران اینترنت در ایران را حدود شش میلیون نفر اعلام کرد و گفت: تا پایان برنامه چهارم توسعه کشور (سال ۱۳۸۸) تعداد کاربران به ۱۵ میلیون نفر مى رسد. این درحالى است که معاون دفتر تحقیق و توسعه شرکت فناورى اطلاعات (ارتباطات داده هاى سابق) در اسفند سال ۸۳ در مصاحبه با ایرنا ضمن ارائه فرمول استاندارد براى تعیین تعدادکاربران اینترنت این رقم را تا پایان سال ۸۳ ، حدود پنج میلیون نفر وضریب نفوذ ۵‎/۶ درصد اعلام کرد.

«هادى ملکى پرست» ، «کاربر اینترنت» را فردى دانست که به طور متوسط هفته اى حداقل یک بار از خدمات دیتا استفاده کند و «ضریب نفوذ اینترنت» را درصد نسبت کاربران اینترنت به کل جمعیت کشور عنوان کرد. وى افزود: «تعداد کاربران» از حاصل ضرب عدد ۱۶ (SLOT TIME) در پارامترهاى پهناى باند تقریبى در کشور (یک هزار مگابیت) ، تعداد تلفن اختصاصى به ازاى هر ۶۴ کیلوبیت (۱۰) ، تعداد شناسه هاى کاربرى (ID) به ازاى هرخط تلفن (۱۰) و تعداد کاربر به ازاى هر شناسه کاربرى (۳) به دست مى آید. به گفته وى، «تعداد نهایى کاربران» ازحاصل جمع «تعداد کاربران» با ۱۵ درصد از «تعداد کاربران» (براى درصد تقریب) به دست مى آید.

اما وضعیت ایران در مقایسه با دیگر کشورهاى جهان چگونه است؟ براساس شاخص دسترسى دیجیتال، ایران در رده ۸۶ جهان و در میان کشورهاى با دسترسى متوسط طبقه بندى مى شود. در این طبقه بندى کشورهایى از قبیل مصر، تونس و اندونزى در رده هایى پایین تر از ایران قرار دارند و لبنان و ترکیه واردن رده هایى بالاتر را به خود اختصاص داده اند. هم اکنون در جهان ۸۸۸ میلیون و ۶۸۲ هزار کاربر اینترنت وجود دارند که ۷۲۷ میلیون و ۹۲۸ هزار نفر از آنها در ۲۰ کشور زندگى مى کنند.

***

در زمینه اینترنت برنامه ۵ ساله سوم خالى از برنامه مصوب است و به نوعى رشد خیره کننده و تقاضاى سریع بخش مخابراتى را مجبور به ایجاد فضاى توسعه اى در این بخش کرد. رسیدن یکباره تعداد کاربران اینترنت از ۲۰۰ هزار نفر در ابتداى برنامه به بیش از ۶ میلیون نفر در انتهاى آن نمایانگر بازار سریعاً رو به رشد اینترنت است و در این میان خوشبختانه تا اندازه تجربه تلفن همراه تکرار نشد. اعطاى مجوز به شرکت هاى خدمات دهنده اینترنت، ارائه مجوز اینترنت پرسرعت و فراهم کردن فضا براى شرکت هاى خدمات دهنده تلفن اینترنتى از جمله فعالیت هایى است که در راه حذف انحصار در این بخش صورت گرفته با این حال هنوز در برخى از این بخش ها اعتراضاتى به نحوه واگذارى و شیوه توسعه دیده مى شود. در بخش فناورى اطلاعات اجراى برنامه تکفا به عنوان نخستین برنامه فناورى اطلاعات در کشور عملاً جنبش قابل توجهى را در بخش هاى دولتى و متعاقب آن در بخش هاى خصوصى براى بهره گیرى از تکنولوژى اطلاعات به وجود آورد. تکفا در واقع تا اندازه اى خلأ فقدان برنامه در این عرصه را کرد.

***

با تمام این احوال، اینترنت در ایران هنوز غریبه اى تازه وارد است. بیشترین جنبه عمومى شدن آن درتهران ، است.

به نظر مشکل اساسى در کشور ما مسائل فرهنگى استفاده از فن آورى است مثلاً ژاپنى ها از تلفن همراه فقط در مواقع اضطرارى استفاده مى کنند این درحالى است که بیشتر از ۷۰ درصد ژاپنى ها، تلفن همراه دارند ولى با وجودى که تعداد تلفن ثابت آنها کمتر از تلفن همراه است، تلفن ثابت آنها ۳ برابر استفاده از تلفن همراه است. زیرا رسانه هاى گروهى آنجا نحوه استفاده صحیح از تلفن همراه را مرتب به مردم تذکر مى دهند ودر فیلمها و سریالها و برنامه هاى آموزشى یادآورى مى کنند. در زمینه اینترنت نیز ژاپنى ها خوب عمل کرده اند در حالى که ۸۲ درصد بازرگانان و کسبه ژاپنى با اینترنت کار مى کنند، در منازل فقط ۵‎/۱۹ درصد اینترنت دارند که درکشور ما قطعاً این موضوع برعکس است. در بازار ما خبرى از اینترنت و فن آوریهاى نوین نیست و خانواده ها بدون هیچ گونه آموزش از هیچ محلى (دانشگاه ، مدارس، رسانه هاى گروهى) در جریان استفاده صحیح از اینترنت قرار نمى گیرند که این موضوع مى تواند خطرناک باشد».

این جاماندگى از قافله مدرنیته که اینک در چنین پدیده جدیدى تبلور یافته است، بالطبع تبعاتى گریزناپذیر را در پى خواهد داشت.على رستمى کارشناس ارتباطات مى گوید:«ما ناگزیریم که به این سمت حرکت کنیم وگرنه از لحاظ اقتصادى یک عقب افتادگى بیشترى پیدا مى کنیم. مسائل مالى ما ۳۰ - ۴۰ سال از دنیا عقب است یکى از وسایل جبران این عقب ماندگى همین اینترنت است. ازنقطه نظر خبر عدم استفاده با گسترش این وسیله در آینده یعنى ایجاد عقب افتادگى نسبت به سایر کشورها که تبعات اقتصادى اجتماعى فرهنگى دارد. از سویى باید دانست خود اینترنت عامل پیشرفت نیست بلکه مثل رادیو، تلویزیون ، وسیله اى است که آگاهى ایجاد مى کند، هرچه جامعه نظام مند شود بیشتر مى توان از این دانشها استفاده کرد ولى به تنهایى عامل پیشرفت نیست. هرچه توسعه اقتصادى گسترده تر باشد نیاز ما بیشتر مى شود و یا تجارت ما گسترده تر شود به تجارت الکترونیک بیشتر، محتاجیم. اگر بتوانیم نوعى آموزش عمومى داشته باشیم. هزینه کمترى خواهد داشت و بار هزینه آموزش رسمى کم خواهد شد. مهمترین مانع هایى که بر سر راه این قضیه داریم در یک کلام عدم آگاهى و سپس نامفهومى برنامه ریزى به معناى عام و وجود معادلات اجتماعى خاص است».

اما سرانجام و در نهایت ما اینترنت را براى چه مى خواهیم. براى بالندگى کشور در همه سطوح و این بالندگى گذشته از دستیابى به تکنیکها و اقتصاد باز در گرو آگاهى یک ملت است. دستیابى و گسترش اینترنت در نهایت خواهد توانست بر تجارت و اقتصاد اثرگذار باشد و بطور غیرمستقیم ساختار اجتماعى و سیاسى جوامع را دگرگون خواهد کرد.
منبع: ایران

على پرند - در حالى که در حدود چند روزی بیشتر تا نشست پایانى اجلاس جامعه اطلاعاتى در تونس باقى نمانده و در موقعیتى که نمایندگان کشورهاى جهان خود را براى حضور در این اجلاس که از آن به عنوان مهم ترین رویداد ارتباطى قرن نام مى برند، آماده مى کنند همچنان موضوع حاکمیت اینترنت به عنوان تنها بحث باقى مانده از دور نخست اجلاس لاینحل باقى مانده و تصور نمى رود طى روزهاى آینده و حتى در جریان این نشست سه روزه نیز که قرار است هزاران نفر از نمایندگان کشورهاى مختلف و سران بیش از ۵۰ کشور جهان در آن شرکت کنند، به سرانجام مشخصى برسد.

این در حالى است که در فاصله یک ماه باقى مانده تا آغاز این اجلاس برخى نهادهاى صاحب قدرت در حاکمیت فعلى اینترنت براى مستحکم تر کردن جایگاه خود در این عرصه و باقى نگاه داشتن آن در حاکمیت ایالات متحده فعالیت هاى قابل توجهى را آغاز کرده اند. مهم ترین تلاش در این عرصه امضاى موافقتنامه میان دو دشمن (و البته همکار) قدیمى بود. شرکت بزرگ Verisign که در عرصه حاکمیت اینترنت به عنوان مهم ترین شرکت فنى و صاحب اختیار دامنه هاى دات کام و دات نت عملاً قدرت بزرگى محسوب مى شود با شاخص ترین نهاد حاکم بر اینترنت یعنى آیکان توافقنامه اى را به امضا رساندند که نتیجه آن به اعتقاد بسیارى از کارشناسان، تحکیم وضعیت فعلى حاکم بر اینترنت و پاسخى به تلاش هاى دو ساله برخى از اعضاى سازمان ملل و به خصوص کشورهایى بود که معتقد بودند حاکمیت فعلى اینترنت باید از دایره قدرت یک کشور- ایالات متحده- خارج شده و شکل بین المللى به خود بگیرد.
• تنها فرمانده
از هنگامى که موضوع راهبرى یا حاکمیت اینترنت بر نشست هاى بین المللى و در کل بر فضاى اینترنتى سایه انداخته نام برخى نهادهاى فعال در آن بیش از دیگران به میان آمده است. آنچه اجلاس WSIS با ایجاد کار گروه حاکمیت بر اینترنت پیگیرى مى کرد در واقع تا اندازه اى شناسایى این موضوع بود.

به همین دلیل هر چند در نخستین اجلاس WSIS در ژنو بلافاصله بحث تغییر راهبرى اینترنت از نهادى چون آیکان به سازمانى بین المللى چون ITU (اتحادیه بین المللى مخابرات) به میان آمد اما به مرور همگان و حتى سرسخت ترین مدافعان تغییر حاکمیت اینترنت دریافتند که هنوز تعریف مشخصى از حاکمیت اینترنت وجود ندارد و آیکان تنها فرمانده سکان اینترنت نیست.

از همین رو نشست هاى متعدد و مختلفى که کار گروه حاکمیت بر اینترنت انجام داد عمدتاً به تعریف و مشخص کردن جنبه هاى مختلف ابزارهاى حاکمیت بر اینترنت بود. با این حال و پس از گذشت یک سال و اندى گزارش نهایى این کار گروه که براى ارسال به آخرین نشست مقدماتى WSIS آماده شده بود چیز چندان جدیدى در بر نداشت.

در واقع این گزارش محتاطانه، همان چیزى بود که عقلاى اینترنتى از ابتدا بر آن تاکید کرده بودند: فرآیند تغییر حاکمیت اینترنت بسیار دشوار و زمان بر خواهد بود و نهادهاى پیشنهادى جایگزین، هنوز توان فنى پذیرش چنین مسئولیتى را ندارند. خود آیکان به عنوان سازمانى که مسئولیت ثبت و نگهدارى دامنه هاى اینترنتى، آدرس هاى اینترنتى و همچنین کنترل سرورهاى اصلى ( ریشه) اینترنت را بر عهده داشت نیز در این مدت بیکار ننشست. هر چند از همان ابتدا مقامات دولتى آمریکا اعلام کردند که حاکمیت اینترنتى چیزى نیست که بتوان آن را به دولت هاى دیگر سپرد با این حال آیکان در نشست هاى مختلف خود موضوع حاکمیت اینترنت و تغییر و تحول در آن را به شکل پیگیرانه اى مدنظر قرار داد و در هر جلسه خود اعضاى خود را به بحث پیرامون آن واداشت.

در طول دوسال گذشته موضوع تغییر حاکمیت اینترنتى هرچند موجب گسترش بحث و زیر ذره بین قرار گرفتن وضعیت فعلى حاکم بر اینترنت شد اما همچنان برخى دولت ها ازجمله چین، ایران، برزیل و کوبا موضوع را با نگاه رادیکال ترى دنبال کردند به طورى که در آخرین نشست مقدماتى WSIS در ژنو عملاً نمایندگان این کشورها موضوع تغییر در فرماندهى اینترنت را با صدایى رسا به جهانیان اعلام کردند و در این میان موضع گیرى اروپایى ها مبنى بر تاکید بر بین المللى کردن حاکمیت اینترنتى نیز به نوعى حمایت از این دیدگاه عنوان شد، هرچند اروپایى ها بعداً و تحت فشار رسانه هاى آمریکایى مجبور به اتخاذ مواضع متعادل ترى در این زمینه شدند.

در این میان قشر دیگرى نیز پا به عرصه گذاشتند و آنها منتقدانى بودند که به سیستم فعلى حاکمیت اینترنتى اعتراض داشتند اما در عین حال موافق این موضوع نبودند که حاکمیت اینترنت از تحت شمولیت یک دولت فعلى ( آمریکا) به تحت نظارت چندین دولت ( تحت یک سازمان بین المللى) در بیاید.

این گروه موثرترین شیوه را حضور بخش هاى خصوصى و غیردولتى در عرصه حاکمیت بر اینترنت و به نوعى دادن شکل دموکراتیک به فرآیند فرماندهى و حکومت اینترنت مى دانستند. این گروه معتقد بودند هرچند وضعیت فعلى اینترنت و رشد در این عرصه نشان دهنده سیاستگزارى صحیح گذشته در این عرصه بوده اما آینده اینترنت اقتضا مى کند که نهادهاى درگیر در آن از کنترل یک دولت خاص و سیاست هاى حاصل از آن خارج شوند.

این گروه بیشترین انتقاد خود را به نحوه چینش اعضاى هیات مدیره آیکان وارد کردند به نهادى انتصابى که صرفاً از تعدادى افراد خاص نزدیک به دولت آمریکا تشکیل مى شد. در واقع این انتقاد نشان مى داد هرچند آیکان توانسته بود طى سالیان اخیر به نوعى با تغییرات ظاهرى در بدنه مدیریتى خود تا حدودى وجهى بین المللى به خود بگیرد اما همچنان تحت قرارداد نهادهاى مرتبط به دولت ایالات متحده و تحت قوانین این کشور قرار دارد و عملاً سیاستگزارى هاى دولتى در آن مى تواند در مواقع خاص بر شکل و قیافه نسبتاً دموکراتیک فعلى بلافاصله تاثیر بگذارد.
• هشدار تند
براساس موافقتنامه اى که شرکت Verisign و آیکان به امضا رسانده اند موضوع حمایت Verisign از سیاست هاى آیکان مورد تاکید قرار گرفت و عملاً این شرکت به طور رسمى به عنوان بدنه فنى آیکان نقش مجرى دستورات این نهاد را بر عهده گرفته است. این موافقتنامه موجب تعجب و شگفتى ناظران اینترنتى شد، چراکه این دو نهاد هر چند در ظاهر با یکدیگر همکارى مى کردند اما در واقع اختلافات بى شمارى بین آنها وجود داشت.

نقطه اوج این اختلاف ها زمانى بود که Verisign دوسال قبل با استفاده از قدرتى که از کنترل دامنه هاى دات کام و دات نت به دست آورده بود ابزارى به نام SITE FINDER را روى اینترنت قرار داد و هر کس که آدرسى اشتباهى را تحت این دو دامنه در مرورگر خود تایپ مى کرد به سایتى هدایت مى شد که تحت کنترل این شرکت قرار داشت. ایجاد این ابزار جدید بلافاصله با مخالفت هاى متعدد روبه رو شد.

بسیارى معتقد بودند که Verisign پا را از حیطه مسئولیت خود (کنترل و هدایت دامنه هاى دات کام و نت) فراتر گذاشته و مشغول گسترش فعالیت خود در گستره اى است که تحت اختیار وى قرار ندارد. مهم ترین اعتراض در این زمینه از سوى آیکان صورت گرفت.

آیکان که خود واگذارکننده دامنه هاى دات کام و نت به شرکت هایى چون Verisign است این حق را براى خود محفوظ مى دانست که در این زمینه دخالت کند. اعتراض هاى متعدد آیکان و هشدارهاى تند آن سرانجام باعث شد که Verisign ابزار SITE FINDER را از روى وب موقتاً بردارد. آنها دلخورى خود ناشى از این اعتراض آیکان را یک سال بعد با ارجاع شکایتى به دادگاه از آیکان بروز دادند و ادعا کردند که آیکان در بررسى این موضوع که قراردادن ابزارى چون SITE FINDER حق این شرکت است یا نه اهمال مى کند و به اتلاف وقت مى پردازد.

آنها همچنین آیکان را متهم کردند که به رقابت سازنده در این عرصه صدمه مى زند. این شکایت و انتقادها تا زمانى که موضوع تمدید قرارداد دامنه هاى دات نت به وجود آمد، ادامه داشت و هرچند در این زمینه ( کنترل دامنه هاى دات نت) نام شرکت هاى دیگرى نیز به میان آمده بود اما سرانجام آیکان تصمیم گرفت که تمدید قرارداد دات نت را با Verisign به انجام برساند. هرچند آیکان در زمینه تمدید قرارداد دامنه هاى دات نت روند نسبتاً دموکراتیک و آزادى را به نمایش گذاشت و با ایجاد فراخوان و روند مزایده مانندى صرفاً در آخرین گام Verisign را به عنوان برنده انتخاب کرد اما در زمینه دامنه هاى دات کام که قرارداد آن سال ۲۰۰۷ به پایان مى رسد.

آیکانى ها همه چیز را کنار گذاشتند و در فاصله یک سال و اندى تا پایان قرارداد فعلى در موافقتنامه اخیر عملاً کنترل دامنه هاى دات کام را براى یک دوره دیگر به Verisign سپردند. موافقتى که از سوى بعضى سپردن دامنه هاى دات کام تا ابد به Verisign تلقى شد. آیکانى ها همچنین موافقت کردند که این شرکت تجربه SITE FINDER را در موقعیت مناسب و با درنظر گرفتن رقابت با شرکت هاى خصوصى دیگر انجام دهد. این دو جایزه براى آنکه این شرکت که خود به تنهایى یکى از مهم ترین شرکت هاى حاکم اینترنتى به شمار مى آید کافى بود تا بر حق آیکان بر حاکمیت اینترنتى تاکید کند و در واقع بیعتى رسمى را در این زمینه به امضا برساند و البته از شکایت خود بر ضد این نهاد صرف نظر کند.
•••
موافقتنامه اخیرى که میان شرکت Verisign و آیکان به امضا رسید عملاً پاسخ محکمى بود به کسانى که خواستار تغییر حاکمیت بر اینترنت هستند به این ترتیب آیکانى ها در اجلاسى که احتمالاً برخى از اعضاى آنان نیز در آن شرکت خواهند کرد در موقعیت مناسب ترى قرار گرفته اند. این در واقع مهم ترین قدم پس از برخى اظهارنظرهاى مقامات آمریکایى است که اخیراً به صراحت اعلام کرده اند حاکمیت اینترنت را به هیچ کشور دیگرى واگذار نمى کنند.

موضوع تغییر حاکمیت بر اینترنت هرچند در ابتدا یک شوخى عنوان مى شد اما حالا پاى سیاستمداران کشورهاى مختلف را به این موضوع باز کرده است، در واقع حالا این موضوع رنگ و بوى سیاسى به خود گرفته و به نظر نمى رسد در فضاى سیاست زده فعلى حتى جمع شدن سران جهان در نشستى تاریخى چون WSIS نیز تغییر چندانى در این ساختمان از پیش ساخته ایجاد کند.

شاید از همین رو است که از حالا زمزمه ادامه اجلاس WSIS نیز به گوش مى رسد. در جایى که به نظر نمى رسد موضوع جنجالى حاکمیت بر اینترنت اساساً در نشست فعلى جامعه اطلاعاتى به نتیجه اى برسد. حالا شاید بتوان چشم اندازهاى دورترى را حداقل با امید به تغییر در بخشى از بدنه سیاسى جهان در نظر گرفت. در مقابل اما به نظر مى رسد ایجاد چنین بحث هایى در WSIS باعث شده که حاکمان فعلى اینترنتى تا اندازه اى به این بحث چون واکسنى براى ایمن تر کردن خود نگاه کنند چنان که به مشکلات حقوقى و فنى حاکم بر این عرصه بیشتر واقف شوند و به نوعى کمربند حاکم فعلى اینترنت را محکم تر ببندند.

شاید انتقاد یکى از منتقدان WSIS در اینجا معنى بگیرد که دسترسى به راه حلى براى حاکمیت اینترنتى ( آن گونه که برخى از اعضا در نظر دارند) اساساً دور از دسترس است و اجلاس WSIS با مطرح کردن تغییر حاکمیت اینترنتى صرفاً با ایجاد حساسیت سیاسى فرصتى را براى تغییر دموکراتیک در این عرصه از دست داد.

منبع: شرق

شکل جدید گوشه هاى خیابان، گذرگاه ها و پیاده روهایى که به عنوان پاتوق جوانان استفاده مى شود را مى توان امروزه درون دیوارهاى خانه ها پیدا کرد. آنها مدل هاى آزمایشى الکترونیک از امور واقعى هستند که به راحتى به وسیله کامپیوتر مجهز به مودم خانوادگى قابل دسترس هستند. براى بسیارى از نوجوانان، این پاتوق هاى فضاى مجازى همانند چیزهاى واقعى ارزشمند و واقعى محسوب مى شوند. اما چه چیزى نوجوانان را به دنیاى اینترنت مى کشاند؟ مزایا و مخاطرات کاوش این حوزه جدید براى آنها چیست که مى تواند سنگ بناى یک هزاره جدید باشد که آنها در آن به عنوان بزرگسالان رشد مى کنند. براى پاسخ به این سئوالات، ابتدا باید برخى از نیازها و انگیزه هاى اساسى و به هم پیوسته جوانان را در نظر بگیریم. هیچکدام از این نیازها و انگیزه ها اطلاعات جدید و یا تکان دهنده اى نیستند. به هر صورت، این اصول اولیه و مشابه مى تواند ابزارهاى آرامش بخشى براى درک این موضوع باشد که جوانان در این سرزمین به ظاهر ناآشنا و غریب که فضاى مجازى نامیده مى شود چه کارى انجام مى دهند.
صمیمیت و احساس تعلق: طى بلوغ، انسان ها شور و هیجانى در روابط صمیمى جدید خصوصاً با جنس مخالف تجربه مى کنند آنها به دنبال دوستان و گروه هاى جدید مى گردند که در آن احساس تعلق کنند. تمام این روابط تبدیل به یک بخش مهم از کاوش فرد براى هویت فردى خودش است. در اینترنت، افراد مى توانند به راحتى با گروه هاى مختلفى از افراد با تمایلات و شخصیت هاى مختلف ارتباط برقرار کنند.
جدایى از خانواده: نوجوانان در جست وجوى هویت و روابط با گروه هاى خاص خود درصدد جدایى از والدین هستند. آنها مى خواهند مستقل باشند و به راه خودشان بروند. این یک روند هیجان انگیز است و اینترنت مکانى جذاب براى تحقق این شور و شوق ماجراجویانه و تهور آمیز است. از طرف دیگر، نوجوانان تا حدى از جدایى و تنها شدن وحشت دارند و از همه مهمتر وابستگى به مادر و پدر و خانه قدیمى داراى برخى مزایا است. موضوع جذاب در مورد اینترنت و شاید یکى از دلایلى که اینترنت تا این حد براى برخى نوجوانان وسوسه آمیز به شمار مى آید این است که اینترنت دقیقاً این تضاد را برطرف مى سازد. مى خواهید افراد جدیدى ملاقات کنید؟ کارهاى هیجان انگیز انجام دهید؟ دنیا را سیاحت کنید؟ ولى دلتان مى خواهد در خانه بمانید؟ خوب شما مى توانید هر دو کار را به طور همزمان در اینترنت انجام دهید.
تخلیه ناکامى ها: یک نظریه قدیمى در مورد بلوغ مدعى است که نوجوانى دوره «توفان و فشار» است. این نظریه شاید مقدارى احساساتى باشد اما دوران نوجوانى مطمئناً دوره ناکامى و مشکلات در زندگى است. شما با تمام این ناکامى ها و خصوصاً مسائل جنسى و پرخاشگرى که هجوم هورمون هاى جوانى آن را به اوج خود مى رسانند چه کار مى کنید؟ شما نیاز دارید که این مسائل و مشکلات را در جایى خالى کنید. اینجاست که اینترنت به کمک شما مى آید و باید گفت شما به دنیاى سهل الوصول فضاى مجازى خوش آمدید. اما به راستى پاتوق نوجوانان کجا است، در این رابطه مى توان گفت دنیاى پیچیده فضاى مجازى تقریباً به چهار مقوله تقسیم مى شود.
۱- صفحات وب: مجموعه اى از اسناد را شامل مى شود که نوجوانان مى توانند آنها را مطالعه کنند. صفحات وب مى توانند شامل تصاویر، کلیپ هاى تصویرى، صدا و موسیقى باشند. صفحات وب اساساً یک کتابخانه روى خط چندرسانه اى هستند که تقریباً هر موضوعى را که شما تصورش را مى کنید در خود جاى داده اند.
۲- پست الکترونیک: ساده ترین ابزار مورد استفاده، انعطاف پذیر و قدرتمند براى ارتباطات است. پست الکترونیک چیزى بیش از یک نامه الکترونیک است که از طریق اینترنت ارسال مى شود. تبادلات سریع پست الکترونیک بیشتر شبیه به گفت وگو است. پست الکترونیک خودش تبدیل به یک فضاى روانى شده است که در آن نوجوانان با یکدیگر زندگى مى کنند. پست الکترونیک مى تواند رابطه بسیار احساسى و صمیمى به وجود آورد. افراد به صورت گروهى مى توانند با یکدیگر از طریق فهرست هاى پستى که به نام «لیست سروز» نامیده مى شوند ارتباط برقرار کنند. براى برخى افراد، ویژگى جذاب ارتباطات پست الکترونیک در این است که شما نمى توانید فرد دیگر را مشاهده کرده و یا صداى او را بشنوید. این امر مى تواند موجب شود که رابطه به نحوى مبهم تلقى شود.
۳- اتاق هاى گپ زنى: ارسال پیام فورى در اتاق هاى گپ زنى باعث مى شود که نوجوانان با یکدیگر در زمان واقعى ارتباط برقرار کنند. به عبارت دیگر هر کسى در گروه در کنار کامپیوتر خود به طور همزمان نشسته است و پیام هایى براى یکدیگر ارسال مى کنند که بر روى صفحه کامپیوتر ظاهر مى شود. هنگامى که افراد با دوست خودشان و یا گروهى از دوستان گفت وگو مى کنند هر کسى مى تواند پیام ها را بخواند. البته این امکان وجود دارد که به فرد دیگر یک پیام خصوصى ارسال کند به نحوى که افراد دیگر قادر به مشاهده آن نباشند. در محیط هاى گپ زنى چندرسانه اى مثل بازى هاى رایانه اى، مکالمات متنى در یک اتاق بصرى رخ مى دهد و مشارکت کنندگان از شمایل هاى کوچک تصویرى به نام «شکلک» براى معرفى خودشان استفاده مى کنند. همانند پست الکترونیک که فرد قادر به مشاهده و یا شنیدن صداى فرد دیگر نیست، در اتاق هاى گپ زنى نیز یک شیوه ارتباطى گمنام و مبهم وجود دارد، خصوصاً اینکه افراد دیگر شاید حتى نام واقعى شما را هم ندانند و تنها یک شناسه کاربرى وجود دارد که آن هم شاید یک نام خیالى باشد که شما انتخاب کرده اید.
۴- تابلوهاى اعلانات: گاهى اوقات به تابلوهاى اعلانات نام هاى دیگرى از قبیل تالار، گروه هاى مباحثه و یا گروه هاى خبرى اطلاق مى شود. افراد به یک پایگاه خاص در اینترنت متصل مى شوند و پیام هایى به یکدیگر ارسال مى کنند. بى شباهت به گپ زنى، این یک گفت وگوى همزمان نیست چرا که هر زمان که شما مایل باشید مى توانید به پایگاه رفته و پیام هایى که دیگران نوشته اند را مطالعه کنید. هر گروه خبرى معمولاً به یک موضوع خاص براى گفت وگو تعلق دارد. یوزنت، خانه اصلى گروه خبرى است که حاوى هزاران گروهى است که به هر مقوله اى که فکرش را کنید اختصاص دارند. کنفرانس تصویرى ویژگى جدیدتر فضاى مجازى است که با استفاده از دوربین ویدیویى و میکروفن افراد مى توانند به هنگام گفت وگو یکدیگر را مشاهده کرده و صداى هم را بشنوند. به هر صورت، گرانى و مشکلات فنى مربوط به کیفیت بالاى کنفرانس تصویرى براى ارتباطات در بین نوجوانان کمتر رواج دارد. احتمالاً استفاده از دوربین و میکروفن براى نوجوانان به جذابیت پاتوق کردن به شیوه هاى ناشناس و شاید خیالپردازانه در دنیاى مجازى نیست. به هر حال نکته مهمى که باید در مورد فضاى مجازى به خاطر داشت این است که قدرت فضاى مجازى در ضعف آن است. به عبارتى همانند بسیارى از مسائل زندگى واقعى خوب و بد همیشه با هم مى آیند.
کامپیوترها قسمتى از زندگى جدید محسوب مى شوند مسئله اى که خواه ما آن را پذیرفته باشیم یا نه، اما باید قبول کنیم که امروزه همه به کامپیوتر نیاز دارند و تمام نوجوانان باید احساس راحتى با آن داشته باشند تا در هزاره جدید به حیات خود ادامه دهند. نوجوانان معمولاً مى خواهند بیشتر و بیشتر اکتشاف کنند، آنها مایل نیستند که فقط گپ بزنند بلکه آنها مى خواهند فیلمنامه را خودشان بنویسند، خودشان صفحات وب خلق نمایند، تصاویر را اسکن کنند و آنها را براى دوستان خود ارسال کنند. این کارها باعث مى شود آنها نسبت به خودشان احساس خوبى داشته باشند. این کار موجب مى شود که آنها بتوانند دوستانشان را تحت تاثیر قرار داده و جایگاه خوبى در بین هم سالان خود کسب کنند. براى بالا رفتن از نردبان اجتماعى جوانان نیاز دارند که هر چه بیشتر در مورد کامپیوترها بیاموزند کسب مهارت از خود کامپیوتر فراتر مى رود، براى مثال طراحى یک صفحه وب نیازمند داشتن مهارت در گرافیک، صفحه آرایى و نوشتن است و همانطور که یک کارى فنى محسوب مى شود در عین حال خلاقانه نیز به شمار مى آید.
• همه شما را مى شناسند
بیش از هر چیز دیگر، جوانان به این دلیل به سمت فضاى مجازى کشیده مى شوند که در آنجا مى توانند دوست پیدا کنند. آنها گروه هاى جدیدى پیدا مى کنند تا به آنها ملحق شوند یا به عبارتى آنها مکانى را پیدا مى کنند که در آن احساس تعلق کنند و هر کسى نام آنها را مى داند. خطر متداولى که در دوستى ها و باندهاى اینترنتى وجود دارد این است که آنها به نحوى مصنوعى، سطحى و زودگذر است. فضاى مجازى به حدى فراواقعى و بسیار شبیه رویاپردازى در ذهن شما به نظر مى رسد که برخى افراد حتى اگر تعهدات و احساسات قوى در آن وجود داشته باشد آن را جدى نمى گیرند. فضاى مجازى شبیه یک برنامه تلویزیونى به شدت تعاملى است که واقعاً شما را از لحاظ احساسى درگیر مى سازد. اما این فقط یک برنامه تلویزیونى است. براى نوجوانى که به شدت نیاز به گروهى از دوستان خوب دارد، این امر مى تواند غم انگیز باشد که این دوستان اینترنتى به طور غیرمنتظره و بدون توضیح، رفتار خود را عوض کرده، توجه خود را به جاى دیگر معطوف نموده و یا کاملاً ناپدید مى شوند. تنها با یک ضربه به صفحه کلید شما ناپدید شده اید و تقریباً هیچ گونه اثرى پشت سر خود باقى نگذاشته اید. خیلى راحت مى توان خداحافظى کرد حتى شما مى توانید بدون خداحافظى نیز از آنجا خارج شوید.
• اینترنت و اعتیاد
به این دلیل که اینترنت مى تواند بسیارى از نیازهاى نوجوانان را ارضا کند در عین حال این امکان را نیز به وجود مى آورد که نوجوان به این فضاى مجازى اعتیاد پیدا کند، برخى نوجوانان همیشه کاربران اتفاقى هستند، برخى دیگر تنها در برخى موارد از اینترنت استفاده زیاد مى کنند. فردى که گرفتار اینترنت مى شود احتمالاً در زندگى واقعى خود دچار مشکلاتى است. فضاى مجازى تبدیل به یک گریزگاه و مکانى براى تخلیه مشکلات و یا حتى تقاضاى کمک است. همانگونه که دکتر کیمبرلى یونگ، روانشناسى که به مطالعه اعتیاد به اینترنت مى پردازد، در کتاب خود به نام «گیر افتادن در شبکه» « Cough in the Net» اشاره مى کند. نوجوانانى که وسواس به اینترنت دارند شاید تبدیل به «بیمار شناخته شده» در خانواده شوند. انگشت ها به سمت آنها و به شیاطین اینترنتى اشاره مى کند در حالى که مشکلات واقعى احتمالاً در خانواده نادیده گرفته شده است. اما علائم خطر استفاده افراطى از اینترنت شامل چه مواردى است. دکتر یونگ در کتاب خود آورده است که این علائم عبارتند از:

- انکار و دروغ گفتن در مورد میزان زمان گذرانده شده در کنار کامپیوتر و یا اینکه در حال انجام چه کارى با کامپیوتر هستند.

- خستگى مفرط و تغییر در عادات خواب مثل برخاستن از خواب در صبح زود و تا دیر وقت بیدار ماندن. (به منظور گذراندن زمان بیشترى روى خط)

- مشکلات تحصیلى، معمولاً کاهش نمرات درسى. گاهى اوقات والدین متوجه این تغییرات نمى شوند که کامپیوتر علت این امر است، چرا که آنها فکر مى کنند که فرزندان آنها در کنار صفحه کلید در حال انجام تکالیف درسى خود هستند.

- کناره گیرى از دوستان و کاهش تمایل به تفریح و سرگرمى (دوستان و فعالیت هاى روى خط جایگزین دنیاى واقعى مى شوند).
نویسنده:دکتر جان سولر

مترجمان: نادر صادقى لواسانى نیا، حنانه زینلى

منبع : روزنامه شرق

علی شمیرانی – طی سال های اخیر و همزمان با رشد اینترنت در کشور ، مشاغل جدیدی نیز شکل گرفتند. از جمله این مشاغل می توان به شرکت ها و شبه شرکت های ارایه دهنده خدمات هاستینگ (میزبانی سایت های اینترنتی) اشاره کرد.

این شرکت ها در حقیقت واسطه های هاست های خارجی در کشور هستند که بی هیچ ضابطه مشخصی به ارایه خدمات می پردازند. در حال حاظر در کشور هیچ نهاد و مرجع ناظری را بر عملکرد این دسته از شرکت ها نمی توان یافت و ظاهراً به علت مشکلاتی که در پی می آید اراده ای نیز برای ساماندهی به وضعیت این دست شرکت ها در کشور وجود ندارد.

مشکل عمده ای که در خصوص این شرکت ها مطرح است فقدان دانش لازم برای عقد قراردادهای بین المللی است. این شرکت ها عمدتاً‌ تنها با در دست داشتن یک ویزا کارت و یا آشنایی ساده با هاستینگ های خارجی فقط اقدام به خرید فضا می کنند و در این میان هیچ نوع برگه و قراردادی نیز میان طرفین مبادله نمی شود.

اما نتیجه چنین مشکلی چیست؟ نتیجه آنکه در صورت توقف ارایه سرویس از سوی طرف خارجی به یک وب سایت ایرانی هیچ راهی برای پیگیری و اقامه دعوا وجود ندارد و ضرر و زیان این موضوع مستقیماً متوجه سایت مربوطه است.

مشکل دیگر آنکه هاستینگ خارجی هر زمان که اراده کند می تواند سایت را از روی هاست خود بیرون کند بی آنکه طرف ایرانی امکان هر نوع واکنشی را داشته باشد. اولتیماتوم هایی که هر از چند گاهی از سوی هاستینگ های آمریکایی به سایت های ایرانی داده می شود و از آنها خواسته می شود که طی یک ضرب العجل اطلاعات خود را از روی هاست مربوطه بردارند نیز از آن جمله به شمار می رود.

بحث فقدان دانش لازم در کشور جهت مدیریت و عقد قراردادهای بین المللی در این خصوص تا حدی است که بنا بر اطلاعات کاملاً موثق حتی بسیاری از سایت های موسسات و نهادهای بزرگ و مهم کشور نیز هیچ نوع قرارداد فیمابینی برای هاستینگ خود نداشته و به شکلی کاملاً ‌ابتدایی و همچون سایت های شخصی با طرف خارجی در تماس هستند.

به مشکلات فوق می توان موضوعی همچون از دست رفتن ناگهانی و مکرر بخش عمده ای از اطلاعات سایت های ایرانی روی هاست های خارجی را افزود که در این خصوص نیز با فرض از دست رفتن کلیه اطلاعات یک سایت ایرانی نیز هیچ اقدامی نمی توان به عمل آورد.

در حال حاضر سازمان تنظیم مقررات وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات نیز رسماً ً‌اعلام کرده که تنها وظیفه نظارت بر هاست های داخل کشور را دارد و در خصوص هاست های خارجی مسوولیتی ندارد.

لذا و با این تفاسیر هنوز مشخص نیست که شرکت هایی از این دست از چه نهادی باید مجوز بگیرند و اصولاً‌چارچوب های قانونی برای فعالیت شرکت هایی از این دست را چه نهادی باید تعیین کند.

مینو مومنى* - با گذشت بیش از ۵ سال از استقرار و استفاده عمومى از اینترنت در کشور همچنان موضوع فیلترینگ به عنوان یک بحث جدى و مهم در این عرصه مطرح است و همواره مى توان نظراتى را در زمینه فیلترینگ، ماهیت و تاثیرات آن روى اینترنت و سایت هاى اینترنتى و یا در دیگر رسانه ها مشاهده کرد. بحث هایى که عمدتاً و بعد از گذشت حداقل سه سال از آغاز فیلترینگ گسترده در این عرصه همچنان ذهن فعالان این بخش را به خود اختصاص داده است. فیلترینگ همچون بحث هایى که در زمینه هاى دیگر توسعه آى تى و شبکه هاى اطلاع رسانى در کشور مطرح مى شود به یک موضوع دنباله دار تبدیل شده و حتى اخبار و گزارش هاى مربوط به آن با حساسیت بیشترى پیگیرى مى شود. شکى نیست که فیلترینگ اینترنت حداقل از یک سال قبل به این سو با شدت و سختگیرى بیشترى انجام مى گیرد. این سختگیرى ها بخشى به دلیل استفاده مراجع مسئول فیلترکننده از نرم افزارها و سخت افزارهاى پیشرفته تر است و بخشى دیگر به دلیل تغییرات سیاسى و اجتماعى است که در این مدت در بدنه سیاستگزارى کشور رخ داده است. اگر تا چند سال قبل نقاط دسترسى یک کاربر به شبکه اینترنتى از طریق شرکت هاى ISP متعدد (که هر کدام با استفاده از دیش به طور مستقل به اینترنت متصل بودند) صورت مى گرفت از چند سال قبل به این سو زمینه هاى حقوقى و فنى یکپارچه شدن دروازه هاى ورودى و خروجى تبادل اطلاعات اینترنتى آماده شد و شرکت دیتاى سابق (شرکت فناورى اطلاعات فعلى) مسئولیت توزیع اینترنت در کشور را برعهده گرفت. در ابتداى کار به دلیل اینکه این شرکت قادر به ارائه تمام پهناى باند درخواستى کشور نبود با تصویب شوراى انقلاب فرهنگى برخى شرکت هاى اینترنتى تحت عنوان ICP نیز اجازه دسترسى مستقیم به اینترنت را (تحت نظارت شرکت دیتا) به دست آوردند. به این ترتیب عملاً راه هاى دسترسى به اینترنت براى شرکت هاى اینترنتى به دو طریق دیتا و شرکت هاى ICP محدود شد و این موضوع شرایط را براى اعمال محدودیت هاى یکسان در این عرصه فراهم کرد. به رغم این اما تجربه دو سه سال اخیر به روشنى نشان مى دهد که همچنان فیلترینگ اینترنت به شکل یکسانى براى همه خدمات دهندگان آن اعمال نمى شود و همچنان کاربران اینترنت شاهد سرویس دهى متفاوتى در این عرصه هستند. حضور بخشى از قوه قضائیه در این زمینه و ارتباط مستقیم آنها با شرکت هاى ICP از یک سو نوع متفاوتى از فیلترینگ را بر این عرصه تحمیل مى کند. این در حالى است که شرکت دیتا که همچنان بخش عمده اى از شرکت هاى ISP از سرویس هاى اینترنت آن استفاده مى کنند نیز نوع دیگرى از فیلترینگ را ارائه مى دهد. علاوه بر این شرکت هاى ارائه دهنده اینترنت (عمدتاً ICPها) نیز به جز تبعیت از این دو مرجع هرکدام فیلترینگ سلیقه اى مربوط به خود را دارند و همین پراکندگى شاید مهمترین مشکل کاربران اینترنت در مواجهه با این موضوع باشد.
• جلوتر از خط قرمز
دو سال قبل مقامات مخابراتى اعلام کردند که براى تقویت فیلترینگ خود از یک نرم افزار و سخت افزار آمریکایى بهره مى برند که قیمت آن چیزى در حدود ۷ میلیون دلار است. هر چند در ابتدا شکل و شیوه اى که توسط این فیلترینگ ارائه مى شد اعتراض هاى گسترده کاربران را برانگیخت اما به تدریج مقامات مخابراتى با تصحیح برخى اشتباهات این فیلترینگ را براى شبکه توزیع اینترنت در داخل کشور مستقر کردند. براساس آنچه که شوراى عالى انقلاب فرهنگى تصویب کرده کمیته اى سه نفره مسئول تعیین مصداق سایت هاى نامطلوب اینترنتى شناخته شده است. چند ماه پس از انجام فیلترینگ جدید مشخص شد که این کمیته تنها حاضر به تعیین مصداق سایت هاى فارسى و سیاسى است و بخش عمده سایت هاى غیرمطلوب مثل سایت هاى غیراخلاقى و خشونت آمیز عملاً باید توسط خود شرکت دیتا شناسایى و مورد فیلتر قرار گیرند.

شرکت دیتا به غیر از آنکه سایت هاى فارسى را براساس دستور کمیته سه نفره و سایت هاى مستهجن را نیز براساس یافته هاى خود فیلتر مى کرد لیست محرمانه اى را نیز در اختیار شرکت هاى ICP قرار مى داد تا آنها نیز همین سایت ها را مورد فیلترینگ قرار دهند. با این وجود به دلیل آنکه شرکت هاى ICP از منبع دیگرى به غیر دیتا نیز دستور فیلترینگ مى گرفتند به این لیست بسنده نمى کردند و سایت هاى دیگرى را نیز مورد فیلتر قرار مى دادند تا رضایت متولى دیگر این عرصه را نیز فراهم آورند. شرکت هاى ICP در این زمینه سعى مى کردند حتى تا اندازه اى جلوتر از خط قرمز ها نیز حرکت کنند تا احیاناً در مسیر برخورد قانونى قرار نگیرند و از آن جمله برخى از شاخص ترین شرکت هاى خدمات دهنده اینترنت عملاً سختگیرانه ترین فیلترینگ را نیز اعمال مى کنند. در شیوه جدیدى از فیلترینگ که توسط این دسته از شرکت ها انجام مى گیرد کلمات به عنوان عناصر اصلى دسترسى و جست وجوى سایت ها (عمدتاً سایت هاى غیراخلاقى) مورد فیلتر قرار مى گیرند به این ترتیب اگر کاربرى یک نام مستهجن را در فیلد جست وجو تایپ کند بلافاصله با صفحه فیلترینگ روبه رو مى شود. به رغم این که به نظر مى رسید این شیوه عملاً دسترسى به این دسته از سایت ها را مسدود کرده باشد اما به دلیل آنکه دایره استفاده از این کلمات به کلمات مستهجن محدود نمى شد و به سایر کلمات نزدیک به این دسته نیز بسط داده شد به این ترتیب عملاً دایره وسیعى از جست وجوى کاربران اینترنتى که احیاناً کلمه یا کلماتى از این دست در داخل آنان قرار مى گرفت مسدود شد. به عنوان مثال هم اکنون برخى شرکت هاى اینترنتى کلماتى مثل «عاشقانه» و یا «جنسیت» را مورد فیلتر قرار داده اند در حالى که این دو کلمه به جز معناى عمومى غیرمستهجن خود معانى بسیارى را نیز در بر مى گیرند که به این ترتیب کاربران قادر به دسترسى به یافته هاى مرتبط با آنها نیستند.
• غیرهوشمندانه
فیلتر کردن کلمات امروزه یکى از بزرگترین مشکلات کاربران علمى و تخصصى است. هم اکنون بخش عمده اى از سایت هاى علمى، هنرى و فرهنگى به دلیل آنکه از کلماتى شبیه به کلمات مشکوک استفاده مى کنند مورد فیلتر قرار گرفته اند. اما این دایره به همین جا ختم نمى شود، از آنجا که این قسم از فیلترینگ اساساً شکل هوشمندى ندارد ترکیب سالم برخى کلمات را که ممکن است شامل یک کلمه غیراخلاقى نیز باشد مورد فیلتر قرار مى دهند. به عنوان مثال باز همین دسته از شرکت هاى ICP نام «پورنجاتى» یا «پورنادریان» را صرفاً به دلیل آنکه در میان آنها کلمه «پورن» قرار گرفته مورد فیلتر قرار داده اند، این در حالى است که عملاً چنین ترکیب هایى حتى به دورترین اشکال ذهنى نیز ممکن نیست نشان دهنده یک جست وجوى غیراخلاقى باشد. مواردى از این دست که شامل ترکیب هاى سالم از برخى کلمات نسبتاً نامانوس باشد را مى توان یکى از معضلات فعلى بخش فیلترینگ کشور دانست به طورى که عملاً دسترسى هاى بسیارى را نیز به سایت هاى مناسب مسدود مى کند. هم اکنون بخش عمده اى از قشرهاى دانشگاهى و علمى نسبت به این شکل فیلترینگ اعتراض مى کنند چراکه در ازاى سایت هاى غیراخلاقى که تنها ۲ درصد کل اینترنت را تشکیل مى دهند سایت هاى بسیارى نیز مورد فیلتر قرار گرفته است.

مقامات شرکت فناورى اطلاعات (دیتاى سابق) از ایجاد یک بانک فیلترینگ و یکجانبه شدن سیستم منبع مسدودسازى سایت ها خبر داده اند. بر این اساس اختلافى که هم اکنون میان فیلترینگ مراکز مختلف ارائه کننده اینترنت وجود دارد از بین رفته و از شیوه اى به غیر از مسدودسازى کلمه نیز بهره گرفته مى شود. به گفته آنان این سیستم جدید شامل نرم افزار ایرانى خواهد بود که توسط یک شرکت ایرانى پیاده سازى شده و مراحل انتهایى تست خود را مى گذراند. تغییر فیلترینگ از نسخه آمریکایى به ایرانى در حالى صورت مى گیرد که طى یک سال گذشته بحث هاى مختلفى مبنى بر وجود دانش فنى فیلترینگ در داخل کشور مطرح شده بود. از طرف دیگر چند هفته قبل نیز خبر رسید که یک شرکت آمریکایى اعلام کرده که ایران از نرم افزار فیلترینگ این شرکت به طور غیرقانونى استفاده مى کند، این در حالى است که پیش از این اعلام شده بود که نرم افزار فیلترینگ آمریکایى به طور قانونى و با قیمت ۷ میلیون دلار خریدارى شده است. به نظر مى رسد یکى از مواردى که مخابرات ایران را به سمت بهره گیرى از نرم افزارهاى ایرانى در این خصوص سوق داده بحث هایى در این زمینه باشد خصوصاً آنکه شرکت هاى آمریکایى براساس قوانین تحریم آمریکا از معامله با ایران منع شده اند.

تا چند هفته دیگر دور نهایى اجلاس جامعه اطلاعاتى در تونس برگزار مى شود. این اجلاس که از حدود دو سال قبل شکل اجرایى به خود گرفت در واقع در زمینه گسترش و توزیع ابزارهاى اطلاع رسانى و تکنولوژى اطلاعات در کشورها تاکید دارد. موضوعى که خصوصاً در کشورهاى فقیر و یا در حال توسعه به عنوان عاملى بالقوه براى جهش توسعه اى قلمداد مى شود. یکى از اصولى ترین بخش هاى مورد توافق در این اجلاس دسترسى آزادانه مردم سراسر جهان به اطلاعات بود و در این زمینه چند اصل در اعلامیه اصول مورد تاکید همه کشورهاى حاضر قرار گرفت.

هم اکنون فیلترینگ اینترنت به عنوان عاملى جهت تعیین رژیم حقوقى و معیارى براى آزادى بیان در کشورها به شمار مى آید. هر چند این ابزار عمدتاً از سوى برخى قدرت ها براى تکمیل فشارهاى سیاسى به کار برده مى شود اما در واقع عاملى نیز براى تعیین سطح آزادى هاى اجتماعى نیز هست. ایران به دلیل برخوردارى از حکومتى اسلامى همچون بسیارى از کشورهاى دیگر اسلامى موضوع اینترنت را به عنوان فرصت و تهدید تواماً پذیرفته و آن را با تمهیدات و پاکسازى هایى قابل استفاده براى مردم کشور مى داند. با توجه به مخالفت ها و هراس هایى که در ابتداى ورود و توزیع اینترنت در کشور وجود داشت هم اکنون برخى فیلترینگ را به عنوان یک ابزار اطمینان بخش از ادامه فعالیت این شبکه در داخل کشور مى دانند و وجود آن را بسیار ضرورى عنوان مى کنند. به رغم این برخى نیز به شیوه هاى اعمال این بستر محدودکننده انتقاد دارند و خصوصاً شیوه هایى که منجر به بروز مشکلاتى در عرصه هاى بین المللى مى شود را یک نقطه ضعف براى کشورمان به حساب مى آورند. به رغم این در برخى مجامع بین المللى مثل اجلاس جامعه اطلاعاتى و خصوصاً در زمانى که بحث بر سر مدیریت اینترنت بالا مى گیرد موضوع کنترل اینترنت و توجیهات مربوط به آن از سوى سایر کشورها چندان مورد پذیرش قرار نمى گیرد. در اجلاس اخیر مقدماتى جامعه اطلاعاتى و در جایى که کشورهایى مثل ایران، چین و برزیل توانسته بودند نظرات عمده خود را مبنى بر خروج از انحصار اینترنتى آمریکا به دیگر کشورها بقبولانند تنها موردى که از سوى مخالفان این موضوع با آن روبه رو شدند این بود که این کشورها اینترنت را در کشور خود محدود مى کنند و لذا نمى توانند در زمینه مدیریت اینترنت تصمیم گیرى کنند چراکه احتمالاً در صورت دستیابى آنان به این شکل از مدیریت چنین نحوه محدودیتى براى سایر کشورها نیز به اجرا در خواهد آمد. چنین توجیهاتى عمدتاً با هدف ترساندن کشورهاى دیگر از خروج انحصار اینترنتى ایالات متحده بود وگرنه حتى محدودیت هاى اینترنتى خصوصاً در زمینه پورنوگرافى کودکان در خود ایالات متحده نیز به شکل سختگیرانه اى اعمال مى شود.

• • •
فیلترینگ اینترنت همچون چاقویى دولبه مى تواند به همان شکل که دسترسى به برخى سایت هاى غیرمفید و غیراخلاقى را مسدود سازد، مى تواند سایت هاى مفید و سالم را نیز از دسترس کاربران دور کند. به نظر مى رسد پیگیرى روش هایى براى اعلام و اصلاح فیلترینگ اشتباهى مهمترین کارى مى تواند باشد که در بخش مخابراتى صورت بگیرد، خصوصاً آنکه حداقل در این عرصه تاکنون سیاست هاى جدید اعلام نشده و هنوز مقامات جدید خود را با این موضوع به طور جدى مواجه ندیده اند.

منبع: روزنامه شرق

بنیامین صدر - جنگ های آینده با بکارگیری کامپیوتر انجام می شود و فناوری نوین اطلاع رسانی هر چه بیشتر در خدمت ارتش ها قرار خواهد گرفت. برای سربازان آینده، جنگ بدون کامپیوتر بی معنی است و چرخ بال ها، تانک ها، نفربرها و حتی تجهیزات سبک و فردی سربازان هرچه بیشتر الکترونیکی خواهند شد. سربازان آینده در زمان وقوع یک جنگ حقیقی، با فناوری پیشرفته اطلاع رسانی، سیستم های ویدیویی و اینترنت لحظه به لحظه از جایگاه خود، موقعیت دشمن را زیر نظر می گیرند. نخستین نمونه های بکارگیری چنین روش هایی به عنوان نمونه در جریان جنگ بالکان و جنگ دوم خلیج فارس صورت گرفت.
به گزارش بنگاه سخن پراکنی بریتانیا (C.B.B) دولت انگلیس قصد دارد برای نهایی کردن بکارگیری چنین سیستم ها و تجهیزاتی تا سال 2011 میلادی، نزدیک به یک میلیارد پوند هزینه کند. این در حالیست که در فرانسه، آلمان، اسپانیا و ایتالیا نیز طرح های مشابهی در نظر گرفته شده است. این گزارش می افزاید: ایالات متحده آمریکا نیز می کوشد تا سال 2010 میلادی، بیش از 4 میلیارد دلار در برنامه بهینه سازی پیاده نظام خود سرمایه گذاری کرده و 50 میلیارد دلار برای استفاده از فناوری نوین اطلاعاتی _ ارتباطی در ارتش خود هزینه کند.
• سلطه ماهواره ای

طراحی سیستم های پیشرفته تصویربرداری ماهواره ای با قابلیت های برتر و توانمندی بالای نظارت، به عنوان یک پیشرفت بزرگ علمی و عرصه توسعه فناوری های ارتباطی محسوب می شوند. بنابر این نمی توان از نظر دور داشت که کشورهای پیشرفته و صاحب فناوری ساخت ماهواره به دنبال به دست آوردن امکانات گسترده تر در بهره گیری از فضا به منظور برتری های اطلاعاتی بر دیگر کشورها هستند. در این میان سنجش از دور به عنوان علمی با گستره وسیع قادر است با بهره گیری از ماهواره ها به اندازه گیری و ارزیابی عوارض بر روی زمین، هوا و دریا بدون حضور فیزیکی بپردازد. سنجش از دور در آغاز در انحصار اهداف نظامی و امنیتی بود که با پایان جنگ سرد در اختیار اهداف صلح جویانه نیز قرار گرفت.
در واقع ماهواره ها را باید مولود مبارک جنگ و نظامی گری دانست، مولودی که رفته رفته در حوزه های غیرنظامی کارآمد و ارزشمند شد و اکنون به عنوان ابزار جادویی برای برتری های همه جانبه اطلاعاتی کشورهای صاحب این فناوری و پیروزی بدون جنگ در جهان مطرح است.
اما مشکل کشورهای توسعه نیافته در بهره برداری از این فناوری هزینه بالای دسترسی و بهره برداری از آنست که سبب شده این کشورها به سیستم های کشورهای پیشرفته وابسته باشند. در همین حال و با رشد فناوری فضایی و مینیاتوری شدن این سیستم ها، دسترسی ارزان به فضا ممکن شده و بسیاری از کشورهای در حال توسعه را بر آن داشته که با توسعه ماهواره هایی با قابلیت های ارزان تر سیستم ملی سنجش از دور خود را گسترش دهند.
• جنگ در دنیای مجازی

برای آغاز جنگ ایالات متحده علیه عراق، جوج بوش، رییس جمهوری آمریکا در روز 6 فوریه 2003 از عبارت بازی تمام شد، استفاده کرد. با گسترش بازی های رایانه ای جنگی، واقعیت تلخ جنگ به راحتی به دنیای مجازی کامپیوتر راه یافت و تراژدی ملموس جنگ با همه خشونت ها و زشتی های خود در خدمت سرگرمی های رایانه ای قرار گرفت. بازی هایی که به لحاظ سیاسی کاملا هدایت شده و حساب شده طراحی شده اندو در خدمت سیاست های سلطه جویانه قرار دارند. در دنیای مجازی، هیچکس زخمی یا کشته نمی شود و قربانیان خانواده ای ندارند که نگران سرنوشت شان باشد. بازی کننده رایانه ای در برخی واقعیت های جنگی غوطه ور می شود. او تجسم یک سرباز است که در موقع دفاع از نظم نوین جهانی به رهبری ایالات متحده آمریکا و هم پیمانانش قرار دارد. ارتش آمریکا با جذب ماهرترین برنامه پردازان رایانه ای و خریداری موتورهای توانمند اینگونه بازی ها، به تشویق آموزش و هدایت نیروهای هوادار خود می پردازد.
به گزارش نشریه لوموند دیپلماتیک، ارتش ایالات متحده هدف از طراحی این بازی را، جذب تعداد بیشتری از جوانان به سوی مشاغل نظامی و همسویی با خط مشی آمریکا در جریان جنگ های اخیر ضدتروریسم در افغانستان و عراق عنوان کرده است. از مطرح ترین اینگونه بازی های رایانه ای می توان به سه بازی توفان صحرا، بازگشت به قلعه ولفن اشتاین و بازگشت به بغداد اشاره کرد که در حجم گسترده ای در بازارهای جهانی عرضه شده و در آن سرباز ارتش آمریکا به عنوان نماد خیر در برابر شرارت معرفی شده است. هرچند که از عمر نخستین بازی رایانه ای نزدیک به 30 سال می گذرد و گسترش صنعت اینگونه بازی ها به موضوعی غیرقابل انکار بدل شده و هیچکس را نمی توان از پیشرفت در طراحی بازی های کامپیوتری بازداشت، ابزارهای رسانه ای دنیای امروز، باید دستخوش تغییر و تحول بنیادین شودتغییر و تحولی که سرانجام بازی های رایانه ای را از انحصار بی صدای طرز تفکری خاص و بدل شدن به سلاح تبلیغاتی خارج کند.

شرق - روش هاى برقرارى ارتباط تلفنى در حال تغییر است. امروزه براى برقرارى ارتباط تلفنى راه دور، اغلب از تکنولوژى اى به نام VoIP استفاده مى شود. اگر تاکنون چیزى راجع VoIP نشنیده اید، خواندن این گزارش نظر شما را درباره اینکه ارتباطات تلفنى راه دور چگونه انجام مى شود و آینده ارتباطات تلفنى چه خواهد بود، تغییر مى دهد. VoIP یک روش براى تبدیل سیگنال هاى آنالوگ صوت به داده هاى دیجیتال است که از طریق اینترنت منتقل مى شوند.

ممکن است از خود بپرسید که این امر چگونه مى تواند مفید واقع شود. خوب، کافى است چند ثانیه راجع به آن فکر کنید. اگر تبدیل سیگنال هاى آنالوگ به داده هاى دیجیتال ممکن باشد، VoIP مى تواند یک ارتباط اینترنت استاندارد را به یک روش مجازاً رایگان براى برقرارى ارتباطات تلفنى در هر جاى دنیا تبدیل کند. فقط کافى است هزینه ISP را بپردازید. این مسئله شما را قادر مى کند که شرکت هاى تلفنى را به طور کامل کنار بگذارید.

VoIP قابلیت این را دارد که روش کار سیستم هاى تلفنى را کاملاً متحول کند. شرکت هاى زیادى هستند که سرویس VoIP ارائه مى دهند و پیوسته هم در حال افزایش هستند. در حال حاضر شرکت هاى مخابراتى پیشگام در دنیا، پس از وقوف به امکانات بى پایان این تکنولوژى جدید، در حال تاسیس مراکز VoIP در سراسر دنیا هستند و فروش سیستم هاى تلفن VoIP روزبه روز در حال گسترش است.

• برقرارى یک ارتباط

با سیستم هاى VoIP به یکى از سه روش زیر مى توان ارتباط تلفنى برقرار کرد:

: ATA(gateway) ساده ترین روش برقرارى ارتباط VoIP با استفاده از (Analog Telephone Adaptor) که gateway هم نامیده مى شوند، امکان پذیر است. این ابزارها این امکان را به شما مى دهند که از تلفن هاى آنالوگ استاندارد فعلى تان استفاده کنید (اگر هنوز از تلفن هاى آنالوگ استفاده مى کنید) به آسانى مى توانید handset استانداردتان را به ATA متصل کنید، سپس ATA را به کامپیوتر یا ارتباط اینترنت تان وصل کنید. با این کار قادر به برقرارى ارتباط VoIP خواهید بود. ATA سیگنال آنالوگ را از تلفن استاندارد شما مى گیرد و آن را به سیگنال دیجیتال آماده براى انتقال در بستر اینترنت تبدیل مى کند. همراه برخى ATAها یک نرم افزار هست که روى کامپیوتر load مى شود و شما را قادر مى سازد که آن را براى VoIP با دقت پیکربندى کنید.

IP Phones : این handsetها کاملاً شبیه handsetهاى استاندارد معمولى است. این تلفن ها تمام نرم افزارها و سخت افزارهاى لازم براى برقرارى ارتباطات VoIP را به صورت built-in دارند. مستقیماً به روتر شما وصل مى شوند و یک ورودى سریع و مقرون به صرفه به دنیاى VoIP فراهم مى کنند.

کامپیوتر به کامپیوتر: این روش آسان ترین روش استفاده از تکنولوژى VoIP است. شرکت هاى زیادى هستند که نرم افزارهاى مقرون به صرفه اى ارائه مى دهند که مى توانید براى این نوع VoIP از آنها استفاده کنید. معمولاً تنها مبلغى که باید پرداخت کنید فقط هزینه ماهانه ISP است. تمام آنچه که نیاز دارید یک میکروفون، بلندگو، یک کارت صداى مناسب و یک ارتباط اینترنت با سرعت مناسب است. شرکت هاى تلفنى بزرگ امروزه با استفاده از VoIP هزاران تماس تلفنى راه دور را از طریق یک circuit switch به درون یک IP gateway مسیر دهى مى کنند. این داده ها در طرف دیگر توسط یک gateway دریافت شده و سپس با یک circuit switch به محلى دیگر مسیر دهى مى شود. هر روزه شرکت هاى بیشترى سیستم هاى تلفنى VoIP را نصب مى کنند و تکنولوژى VoIP در حال رشد است.

• مزایاى VoIP

از آنجایى که با استفاده از VoIP شما از هر جایى که به پهناى باند مناسب دسترسى داشته باشید، مى توانید ارتباط برقرار کنید، کاربران مى توانند هنگام مسافرت ATAها یا IP Phoneهایشان را همراه داشته باشند و به تمام خدماتى که تلفن خانگى شان ارائه مى دهد دسترسى داشته باشند. برخى افراد از یک softphone براى دسترسى به سرویس VoIPشان استفاده مى کنند. softphone یک نرم افزار ویژه است که سرویس VoIP را به کامپیوتر یا لپ تاپ شما load مى کند. این برنامه ها این امکان را به شما مى دهد که از طریق لپ تاپتان از هر جاى دنیا که به یک ارتباط با پهناى باند مناسب دسترسى داشته باشید ارتباط تلفنى برقرار کنید. اغلب شرکت هاى تلفنى سنتى هزینه سرویس هاى اضافى را در صورت حساب شما مى گنجانند. در حالى که اگر از سرویس دهنده هاى VoIP استفاده کنید، این سرویس ها استاندارد به حساب مى آید. سرویس هایى مثل: Caller ID ,Call Waiting ,Call Transfer ,Repeat Dialing ,Return Call ,Three-way Dialing بعضى از سرویس دهندگان VoIP مزایاى بیشترى در مورد فیلتر کردن تماس هاى تلفنى ارائه مى دهند. این قابلیت هاى اضافى به شما این امکان را مى دهد که در مورد چگونگى انتقال تماس هاى تلفنى براساس اطلاعات Caller ID تصمیم گیرى کنید. این قابلیت ها به شما امکان انجام کارهاى زیر را نیز مى دهد:

۱- انتقال تماس تلفنى به یک شماره تلفن خاص (Forwarding)

۲- ارسال مستقیم تماس به Voicemail

۳- ارسال پیغام اشغال بودن مشترک به تماس گیرنده

۴- امکان سرویس در دسترس نبودن مشترک

بسیارى از سرویس هاى VoIP امکان بررسى Voicemail شما را از طریق اینترنت و یا توسط فایل پیوست نامه الکترونیکى که به کامپیوتر یا PDA شما ارسال شده است مى دهد. در هنگام تهیه سرویس VoIP از سیستم تلفن و سرویس دهنده VoIP در مورد قابلیت هاى آنها و هزینه خدمات سئوال کنید.

براى مدیران شبکه، سیستم تلفن VoIP به این معنى است که به جاى دو شبکه تنها با یک شبکه روبه رو هستند. جابه جایى سیستم VoIP نیز به آسانى صورت مى گیرد. این بدین دلیل است که اکثر سیستم هاى تلفن مورد استفاده در شبکه VoIP داراى رابط Web بوده و به راحتى توسط مدیر شبکه قابل مدیریت هستند. پروسه MAC , Add (Move)، Change به راحتى قابل انجام خواهد شد و لازم نیست براى هر بار انجام MAC با سرویس دهنده تان تماس بگیرید. تمام اینها به معناى هزینه کمتر براى سازمان شما است.

یکى دیگر از منافعى که براى شرکت هاى داراى VoIP مى تواند وجود داشته باشد این است که شعب سازمان ها مى توانند در سرتاسر دنیا پراکنده شده باشند و نیازى به مجتمع بودن آنها نیست.

• انتخاب یک سیستم تلفن VoIP

اگر شما تصمیم به پیاده سازى سیستم VoIP در سازمان خود دارید، ابتدا مشخص کنید که کدام یک از تجهیزات تلفنى فعلى تان را مى توانید حفظ کنید. بدین ترتیب مى توانید به میزان زیادى در هزینه ها صرفه جویى کنید. بسیارى از سیستم هاى تلفن دیجیتال با افزودن کم ترین سخت افزار و به روز رسانى نرم افزار داراى قابلیت آدرس دهى مى شوند.

علاوه بر این شما باید مطمئن باشید که تمامى دستگاه هاى مورد استفاده شما مانند فکس، پردازشگر کارت اعتبارى، سیستم هاى امنیتى و... مى توانند به صورت یکپارچه به سیستم تلفن VoIP شما متصل شود.

در آخر توصیه مى شود که هیچگاه سعى نکنید با خریدن تلفن هاى VoIP دست دوم در هزینه ها صرفه جویى کنید. به خاطر داشته باشید که VoIP یک تکنولوژى جدید محسوب مى شود و حتى ممکن است تجهیزات مربوط به یک سال قبل هم از رده خارج شده باشند. همچنین هزینه نصب در تلفن نو و دست دوم تفاوتى نمى کند و حتى ممکن است در صورت استفاده از تلفن هاى دست دوم مجبور شوید هزینه خدمات بیشترى بپردازید.

حمید رضا شریف زاده* - کاربران قدیمـــــــــــی اینتـــرنت به یاد دارنــــد که تا همین چند سال پیش بــــرای دسترسی به اینترنت باید به یکی از معدود شرکت‌های ( ISPکــــــــه اغلب دولتـــــی بودند) مراجعه می کردند و پس از پر کردن فرم و سپردن تضمین و تعهد برای آنکه سراغ سایت‌هــای غیراخلاقــــی نروند، امکان چنــــد ساعت برقراری ارتباط با فضای مجازی اینترنت را به دست می‌آوردند.
آن روزها هنوز اینترنت با نگاهی امنیتی نگریسته می‌شد; از این رو ارائه‌دهندگان خدمات اینتـرنت ملزم به ثبت و ضبط سایت‌هایی می‌شدند که توسط هر کاربر در طوی شبانه‌روز، هفته و ماه مــــورد بازدید قرار می‌گرفت. این بدان معنا بود که کاربران کاملا زیر ذره‌بین قرار داشتنـد و هر نوع ارتباط اینترنتی آنان ردیابی و ثبت می‌شد.
اما به مرور زمان با افزایش تعداد کاربران و ورود نهادهای دولتـی و حکومتی در حوزه ،IT امکانات و تکنولوژی‌های جدید وارد بازار شد. شرکت‌های خصوصـی در زمینه ارائه خدمات اینترنتی یک بـه یک تاسیس شدنــــد و همزمان با آیین‌نامـــه چهارگانه شورای عالی انقلاب فرهنگی، بازار خدمات اینترنتی، شکلی رقابتی پیدا کرد.
بدیــن ترتیب کاربران که تعدادشان هر روز افزایش می‌یافت، با کارت‌های اینترنتی آشنا شدند که توسط شرکت‌های ISP به بازار عرضه شد و به سرعت از تمام دکـه‌های مطبوعاتی سر در آورد و تا امروز چندان گسترش یافته که می‌توان از اکثر سوپرمارکت‌ها، مغازه‌های خواربار فروشی، بقالی‌ها و فروشگاه‌های صوتی- تصویری و از میان انواع کارت‌های رنگارنگ، کارت مورد نظر را خریداری کرد. با این همه فرآیند تولید و گسترش کارت‌های اینترنتی به همین سادگی اتفاق نیفتاد و با فراز و نشیب‌های بسیاری رو به‌رو شد که هر دو سوی معامله یعنی ISPهــا و کاربران را با چالش‌هایی مواجه کرد.
در دسته‌بندی این چالش‌ها می‌توان به چند حوزه اشاره داشت:
1- چالش‌های بر آمده از فیلترینگ
2- چالش‌های نشات گرفته از رقابت در بازار
3- چالش‌هایـی که ناشی از تقابل بخش دولتی و بخش خصوصی است.

کارت اینترنت و فیلترینگ‌

اینترنت در ایران از همان آغاز در قالب یک بحث امنیتی مورد توجه نهادهای حکومتی بود و پس از توقیف فله‌ای مطبوعات در اردیبهشت 1379 و اقبای مردم به سایت‌های خبری اینترنت، حدت بیشتری یافت. قبل از اردیبهشت 79، فیلترینگ سایت‌های اینترنتــی با اقداماتی پیشگیرانه چون ثبت و ضبط فعالیت‌ اینترنتی کاربـران و اعلام این گزارش‌هــا به دستگاه‌های اطلاعاتی همراه بود و فیلترینگ فنی به صورتی که امروز با آن آشناییم تنها از سوی یکـی دو ISP بزرگ دولتی، آن هم در مقابله با سایت‌های غیراخلاقی و نیز سایت‌های ضدمذهبی اعمای می‌شد. اما پس از اقبای بسیاری از مردم به اینترنت برای کسب خبــر، اعمای نظارت بـر اینترنت بیش از پیش مدنظر نهادهای حکومتی قرار گرفت و در پی همین نگاه، آیین‌نامه یا مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی تدوین و اجرا شد. از آن به بعد داستان فیلترینگ تقریبا مشابه آنچه امروز بـه صورتی پیشرفته‌تر در جریان است، آغاز شد. برخورد با کافی‌نت‌ها و پلمب ده‌ها ISP در زمستان 79 و سای 80 و نیز الزام ISP و ICPها به خرید تجهیزات فیلترینگ، بخشی از اقدامات اولیه‌ای بود که تاثیر تعیین‌کننده‌ای روی بازار کارت اینترنت بر جای گذاشت. در چنین فضا و شرایطی عدم اعمای فیلترینگ یا پراکسی به مزیتی برای کارت‌های اینترنت بدی شد و کارت‌های شرکت‌های ارائه دهنده خدمات اینترنتی، قبل از آنکه از روی مزیت‌هایی چون پهنای باند یا حجم خطوط تماس توسط کاربران انتخاب شوند، از طریق میزان فیلترینگی که اعمای می‌کردند، در بازار عرضه و تقاضا مورد اقبای قرار می‌گرفتند.
از آنجا که شرکت‌های زیدی به سرمایه‌گذاری در زمینه خدمات اینترنتی اقدام کردند و نیز با توجه بــه برخوردهای قضایی و پلیسی با ISPهای متخلف (که بیشتر فصلی بود تا براساس قانونی مشخصISP )هـای بزرگ که حتی یک تعطیلی چند روزه می‌توانست زیان بزرگی به آنان وارد کنند، ترجیح دادند با پذیرش و اعمای فیلترینگ، عملا مخاطبانی خاص را برای خود انتخاب کنند. مشتریانی چون ادارات دولتی، شرکت و موسسه‌های خصوصی و نیز برخی خانواده‌ها.
این روند که هنوز هم ادامه دارد موجب شد تا صدها کارت گوناگون به بازار عرضه شود. بسیاری از این کارت‌ها از فیلترینگ ضعیفی برخوردارند و به همین سبب اسامی آنها در میان کاربران دهان به دهان می‌چرخد.
هر چند گمان می‌رود با اجرای فیلترینگ سراسری که شرکت فناوری اطلاعات (داده‌های سابق، دیتای اسبق) وعده آن را داده، این مزیت از بازار کارت اینترنت رخت بربندد.

کارت اینترنت و بازار
بازار کارت اینترنت دو سوی مشخص دارد: شرکت‌های ISPو کاربران.
قیمت‌ها در بازار کارت اینترنت مبنای مشخصی ندارند و هر شرکتی براساس هزینه و سلیقه خود، قیمت متفاوتی را برای کارت در نظر می‌گیرد. به گونه‌ای که هم اکنون در بازار می‌توان کارت‌هایی از 1500 تومان (برای 10 ساعت) تا 3هزار تومان را یافت.
این اختلاف قیمت برای یک محصوی واحد به چند دلیل بازمی‌گردد. اوی هزینه‌های تولیـد کارت و نرخ پهنای باند، دوم دولتی، شبه دولتی یا خصوصی بودن ISP و سوم ترفندهای بازاریابی برای جلب مشتری.
قیمت کارت اینترنت حاصل جمع 3 هزینــه مشخص است: 1- تجهیـزات ( ISPکه سرمایــه‌گذاری محسوب می‌شـود) 2- پهنای باند 3-چاپ و توزیع کارت.
از سوی دیگر ISPهایی که دولتی یا شبه دولتی هستند، به دلیل نپرداختن هزینه پهنای بانـد و سرمایه‌گذاری اولیه، تقریبا به جز چاپ و توزیع کارت، هزینه دیگری ندارند و همین امر موجب می‌شود تا کارت‌های اینترنت مربوط به این شرکت‌ها، قیمت تمام شده کمتری داشته باشد.
همچنین بــه دلیل آنکه نحوه ورود شرکت‌ها به حوزه کاری شرکت‌های ISP بسیار ساده است، طــــی چند سای اخیر شاهد رشد بی‌رویه شرکت‌های ISP بوده‌ایم. این شرکت‌ها پس از اخذ مجوز از وزارت ،ICT پهنای باند مورد نظر خود را می‌گیرند و پس از دریافت خطوط تلفن از شرکت مخابرات، مستقیما وارد بازار می‌شوند.
سهـــــولت تاسیس یک ISP و نیز حضور موسسات بدون مجوز که با استفاده از دیش ماهـــــواره‌ای و خارج از مبادی رسمـــــــی فعالیت می‌کنند مـــوجب شده که نه تنها کاربران با انواع کارت‌ها با قیمت‌های متفاوت روبه‌رو شوند که شرکت‌‌های ISP رسمی نیز توان رقابت با این گونه موسسات غیررسمی را نداشته باشنـــــد. مجموعه ایـــــــن عوامل مـــــوجب شده که شرکت‌های ISP هـــــــر از چندی با بحران و چالش‌هایی برای رقابت سالم در بازار کارت اینترنت مواجه شوند.

شتر، گاو، پلنگ
چالش دیگری که بازار کارت اینترنت با آن رو در روست و برای مدیران و سرمایه‌گذاران ISP تهدید کننده است، وجود شرکت‌هایی است که از بودجه دولت یا موسسات عمومی استفاده می کنند.
این گونــه ISPها به دلیل پشتوانه قوی مالی و فنی خود به راحتی امکان دامپینگ در بازار را دارند. اغلب این شرکت‌ها که به صدا و سیما، بنیادها، آستان قدس و غیره وابسته‌اند، عملا هزینه تجهیزات و پهنای باند را رایگان یا با قیمت بسیار ارزان دریافت می‌کننـد، ضمن آنکه به سبب دولتی بودن از پهنای باند بزرگ‌تر و تجهیزات مدرن‌تری نیز برخوردارند. فعالیت این شرکت‌ها در بازار خدمات اینترنتی، تهدید دایمی برای ISPهای خصوصی محسوب می‌شود.
در کنار این 3 چالش باید عدم نظارت و کنترل بر بازار کارت اینتـرنت را نیـز افزود که مشخصا به زیان کاربران تمام می‌شود. تا امروز هیچ معیار مشخصی بـرای تفکیک یا رتبه‌بنـدی شرکت‌های ISP و کارت‌هـای اینترنت وجـود نداشتــه است. هـــر چند از یک ســال و نیـم گذشته بحث ساماندهی این بازار و شناسنامه دار شدن کارت‌ها از سوی انجمن صنفـــی کارفرمایان شبکه‌های اینترنتی و اخیرا نیز از ســوی انجمن شرکت‌های انفورماتیک مطرح شده است، با این حال بازار کارت اینترنت، در حالی که به سرعت در حال رشد است، متناسب با گستـــــرش آن، نابسامانی‌هایش نیز وسعت بیشتری پیدا می‌کنند.
آخرین خبر
در آخرین روز مردادی که گذشت، انجمن شرکت‌های انفورماتیک عزم خود را جزم کرد و با برگزاری یک نشست سراسری با حضور مدیران ISP و ،ICP گامی بلند در جهت ساماندهی به بازار کارت اینترنتی برداشت. طرح تضمین حداقل کیفیت کارت‌های اینترنت و تلفن اینترنتی که در کمیته اینترنت این انجمن شکل گرفته بود، در سالن آمفی تئاتر هتل سیمرغ تهران به اعضای این نهاد صنفی ارائه شد. در این نشست، مسئولان انجمن به تشریح مشکلات کنونی بازار کارت اینترنت پرداختند که موارد متنوعی را در حوزه‌های حقوقی مصرف کننده (کاربر،) تولید کننده و نظام توزیع کارت را در بر می‌گرفت. آقای سعادت مسئول کمیته اینترنت انجمن، تقلب، جعل، کلاهبرداری، استفاده از کارت‌های غیرقانونی و بدون فیلتر توسط شرکت‌های غیرمجاز، کیفیت نامطلوب، نبود تعهد، عدم شفافیت خدمات و روش‌های نادرست در محاسبه نرخ کارت‌های اینترنتی و رقابت ناسالم پدید آمده در این عرصه را به عنوان مهم‌ترین مشکلات این حوزه نام برد.

وی گفت:

بدین ترتیب با کارهای کارشناسی صورت گرفته در این کمیته، تنها راه منطقی و روشن استفاده از هالوگرام یا نشان لیزری است که قابل تقلب کردن نیست. این هالوگرام دارای شماره سریای است و پس از الصاق، نمی‌توان آن را از روی کارت حذف کرد.> با این حساب، کاربران اینترنت می‌توانند به زودی با خیالی آسوده‌تر برای خرید کارت اینترنت اقدام کنند.

البته با توجه به طرح مشابهی که در انجمن ISPها مطرح بوده و هست، باید منتظر ماند و دید بازار کارت‌های اینترنتی به کدام سو جهت می‌گیرد

* info@webeiran.com

مترجم و گردآورنده: سعید حسن‌پور - شاید همه ما دست‌کم یک بار با پدیده بازی‌های کامپیوتری روبه‌رو شده یا این مثل در مورد خودمان یا اطرافیانمان نیز صدق کند که ساعت‌ها از وقتمان را برای این کار گذرانده باشیم.
پیشرفت تکنولوژی در زمینه سرگرمی و ایجاد تفریحات نو برای انسان نیز به شدت در دهه اخیر قابل توجه است. امروزه با کمی اغماض، می‌توان در همه خانه‌ها، یک کامپیوتر یا یک دستگاه بازی‌های کامپیوتری را یافت.

این بازی‌ها با تبدیل به یک اپیدمی به یکی از فاکتورهای مهم برای پر کردن اوقات فراغت کودکان، نوجوانان، جوانان و بزرگسالان تبدیل شده‌اند.
این نسل از بازی‌ها که از «TV game» و «آتاری» شروع شده و به انواع بازی‌های سنگین کامپیوتری؛ از جمله Playstation1,2 ختم می‌شوند، جای خود را به خوبی در میان تمام خانواده‌های جهان باز کرده‌اند. اهمیت این بازی‌ها در زندگی امروزی آنقدر زیاد شده که مدیران بازی «Ever quest II» پس از توفان کاترینا در نخستین اقدام، اعلام کردند که حق مالکیت سیزده هزار عضو آنان در سواحل توفان‌زده برای ادامه بازی پس از یافتن امکانات دوباره برای ادامه آن حفظ خواهد شد.
این امر باعث سودآوری هنگفتی برای فعالان این عرصه نیز می‌شود که تقریبا این زمینه را به یک شبه اقتصاد مستقل تبدیل کرده و به گفته کارشناسان دانشگاه «ایندیانا»، سالانه بیست میلیون نفر در سراسر جهان، حدود سیصد میلیون دلار هزینه برای این کار پرداخت می‌کنند.
کار به جایی رسیده است که شخصی به نام «باب کیبلینگر» از اهالی ویرجینیای آمریکا، پس از مدتی تبحر در این بازی‌ها، شغل خود در یک مؤسسه ـ به عنوان شیمی‌دان ـ را رها کرده و هم‌اکنون تنها از راه پیشرفت در بازی‌های اینترنتی آنلاین و فروش شخصیت‌های جدید و مراحل پایانی بازی‌ها از طریق اینترنت، امرار معاش می‌کند.

شیوع این‌گونه بازی‌ها مسلما بدون پیامد نبوده و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست.
اعتیاد به این‌گونه بازی‌ها معمولا مانع از این می‌شود که شخص بتواند به راحتی، دل از ادامه بازی کنده و به سراغ کار دیگری برود. این محرک به قدری قوی است که معمولا گذر زمان، گرسنگی و تشنگی را هم به فراموشی سپرده و ساعت‌ها همین روند ادامه پیدا می‌کند. تنها عامل قطع موقت این بازی‌ می‌تواند، دفع احتیاجات طبیعی باشد که آن هم برای آرامش فکری برای ادامه بازی است.
دو ماه پیش تلویزیون در گزارشی، پسر نوجوانی را نشان داد که در اثر استمرار بسیار در ادامه بازی‌های کامپیوتری در بیمارستان بستری شده بود. مسئله وقتی مهم‌تر می‌شود که چند هفته پیش نیز خبرگزاری‌های خارجی، از مرگ یک جوان کره‌ای در اثر 52 ساعت بازی آنلاین مداوم کامپیوتری خبر دادند. علت مرگ، مصرف نکردن آب و غذا و نداشتن خواب کافی عنوان شده بود.
امروزه همه‌گونه فعالیت‌های بدنی اشخاصی که از این بازی‌ها استفاده می‌کنند، محدود به استفاده از انگشتان دست و گاه حرکت ناگهانی بخشی از بدن است. ترک ورزش و فعالیت‌های بدنی که منجر به ناراحتی‌های عدیده در حال و آینده می‌شود، یکی از پیامدهای بازی فوتبال با انگشت است؛ البته به این مسائل، تیک‌های عصبی را نیز اضافه کنید.
خیره شدن به صفحه تلویزیون یا کامپیوتر برای مدت طولانی، باعث خستگی چشم و مغز و تحلیل انرژی مغز در فعالیت‌های فکری بعدی است و این در حالی است که بزرگسالان انگلیسی در طول زندگی‌شان 130 هزار ساعت (5/3 ماه در سال) را جلوی صفحات تلویزیون و کامپیوتر می‌گذرانند. این آمار تنها در مورد بزرگسالانی است که عمده وقت خود را در طول روز، به کار یا فعالیت‌های دیگر می‌پردازند. نتیجه‌گیری برای جوانان و نوجوانان بیکار را به قضاوت خودتان وامی‌گذاریم.
دوسوم افراد مشمول این تحقیق، اظهار کرده‌اند که معمولا دارای سردردهای مزمن و مشکلات چشمی هستند. متخصصان توصیه می‌کنند که این‌گونه اشخاص در حین استفاده مداوم، حتما به چشمشان استراحت دهند و در طول استفاده، حتما پلک بزنند، چرا که خیره شدن به صفحات، باعث کم شدن تعداد پلک زدن و معمولا سوزش و اشک‌ریزی چشم می‌شود. پزشکان توصیه می‌کنند این افراد هر دو سال یک بار به چشم‌پزشک مراجعه کنند.
کاهش سطح روابط و تعامل اجتماعی برای افراد کم‌سن و سال از پیامدهای بعدی است. پایبند شدن کودکان به محیط خانه (بهتر بگویم جلوی صفحه مانیتور یا تلویزیون) و حضور نیافتن در میان گروه همسالان که به عقیده روانشناسان و جامعه‌شناسان از عوامل مهم تکامل شخصیت فردی است، نتیجه دیگری است. روابط شاد و پایه‌گذار شخصیت فردی کودک، جای خود را به تصاویر و شخصیت‌های بی‌جان رایانه‌ای می‌دهند که معمولا رابطه روحی قوی‌ای با کودکان ایجاد کرده و حتی رویاهای آنان را نیز اشغال می‌کنند. اگر نیمه‌شب ناگهان صدای گزارش فوتبال یا درگیری سنگینی به وسیله سلاح‌های پیشرفته یا صدای عده‌ای مبارز رزمی‌کار و احتمالا «بروسلی» را شنیدید، با حفظ خونسردی، حتما اول سری به اتاق فرزندتان بزنید.
نکته جالب توجه این‌که والدین نیز به رغم همه مسائل گفته‌شده، تنها از حضور کودکشان در خانه و رابطه نداشتن با محیط اجتماعی خطرناک امروزی راضی بوده و این کار را عاملی مناسب برای جلوگیری از روی آوردن آنان به اعتیاد و فساد می‌دانند.
اگر هم گاهی چند نفر از فامیل یا دوستان دور هم جمع شوند، معمولا با وجود یکی از گزینه‌های بازی‌های رایانه‌ای، انتخاب راحتی را پیش رو دارند که با پایین بودن میانگین سنی در این مثال، احتمال دعوا و بدوبیراه و در حالت حاد (مثل حساس بودن مرحله بازی) درگیری تن به تن افزایش پیدا می‌کند.
شیوع این بازی‌ها به اندازه است که در کامپیوترهای ادارات چه دولتی چه شخصی نیز می‌توان این پدیده را به وفور دید؛ بعد هم اعلام می‌شود که متوسط ساعت اداری مفید در ایران از پنج دقیقه تا یک ساعت است.

به هر حال با تغییر الگوهای شخصیتی و رفتاری در دنیای امروز، باید انتظار چنین تغییر الگویی را نیز در زمینه سرگرمی‌ها داشت؛ تغییر الگویی که با قدرت زیاد بر نسل گذشته نیز تأثیر گذاشته و مرزهای سنتی را در هم شکسته است.
ورژن‌های پیشرفته و بروزشده بازی‌ها بسیار متنوع و گوناگون بوده و هر سلیقه‌ای را با هر عقیده‌ای به ناچار روبه‌روی چهارگوش شیشه‌ای میخکوب می‌کند. این پیامد فرضا با خبر به بازار آمدن Playstation3 در سال آینده، جوانب تازه‌تری نیز پیدا می‌کند.
خلاصه آن‌که شاید بتوان به گونه‌ای استفاده معتدل از این بازی‌ها را توجیه کرد، اما حتما شما هم با من موافقید که «اعتیاد» پنهان و ناخودآگاه این بازی‌ها، مهم‌ترین عامل شیوع بیش از حد این بازی‌ها در دنیای امروزی است.

در پایان هم خداحافظی. خداحافظی از طبیعت و پارک و کوه و توپ پلاستیکی و دوچرخه و سه‌چرخه و باشگاه ورزشی و کلاس تقویتی و...

منبع : بازتاب

فعالان همه زمینه‌ها در جهان عرب از اینترنت به عنوان وسیله‌ای برای دور زدن محدودیت‌های دولت‌های عربی در مبارزه علیه آنان استفاده می‌کنند؛ کشورهایی که مسئولان آنان تمایل زیادی به خاموشی انتقادهای اینترنتی دارند.

به گزارش سرویس بین‌الملل «بازتاب»، به نقل از «لوس آنجلس تایمز»، نسل اینترنتی جدید در سوریه به تدریج در حال ظهور است، طلوع اینترنت در آنجا به هیچ وجه ساده نبوده است؛ نه تنها در سوریه، بلکه در سرتاسر دنیای عرب که جنگی بالقوه علیه اینترنت ایجاد شده است. در مصر جنبش‌های اپوزیسیون، از اینترنت علیه حسنی مبارک و دولت وی استفاده می‌کنند و با انتشار مطالب ضد وی مردم را به تظاهرات‌های ضد دولتی ترغیب می‌کنند. همچنین وبلاگ نویس‌های بحرینی در حال مبارزه شدیدی با وزارت اطلاعات‌شان هستند تا این چرخه آزاد اینترنتی را زنده نگه دارند و در عین حال از رفتن خود به زندان جلوگیری کنند. در لیبی، تونس و سوریه نیز سیاست اینترنتی عده‌ای را روانه زندان کرده است.

دول عربی در حال سانسور شدید انتقادهای اینترنتی و سرکوب سروصداهای این تکنولوژی هستند؛ آنان وبلاگ‌نویسان را زندانی و وب سایت‌ها را فیلتر می‌کنند و از کافی‌نت‌ها می‌خواهند تا اطلاعات مشتریان‌شان را به آنان ارائه بدهند، اما تا کنون این روش آنان سودمند نبوده است.

میدان اینترنتی عرب‌ها در محاصره بنیادگرایان و گروه‌های زیرزمینی دنیای عرب است.

کوتاه سخن آن‌که اینترنت به یک جنگ واقعی تبدیل شده است، فضایی انباشته از درد دل‌‌های طولانی زبان‌های بریده شده و تقاضای شورش؛ انباری رنگارنگ برای دردها و ناراحتی‌های نسل جوان و نارضایی اعراب؛ اینترنت علاوه بر اینها بی‌ادب، بی‌نام، تازه‌کار و در یک کلام دنیای افشاگری است.

جمال عید، یک حقوقدان مصری و متخصص در زمینه‌ محدودیت‌های اینترنتی، می‌گوید: «این بازی موش و گربه است. شما سعی می‌کنید از جاده‌های فرعی استفاده کنید و رژیم هم همین کار را می‌کند.»

سوریه پس از بشار اسد، تقریبا در حال برخاستن دوباره در زمینه اینترنت است. حافظ اسد استفاده از اینترنت و ماهواره را در کل کشور ممنوع کرده بود، اما با پیوستن بشار اسد به جامعه کامپیوتر سوریه در سال 2000 شوق شهروندان به استفاده از کامپیوتر و اینترنت بیشتر شد. اما دولت بشار اسد هم پس از مدتی، باز به عادت قبلی‌اش روی آورد، به گونه‌ای که سقوط صدام حسین در عراق در پی حمله آمریکا، به هیچ وجه انعکاسی در رسانه‌های سوریه نداشت، اما ماهواره‌ها و فراتر از آن اینترنت، مردم سوریه را از این واقعه باخبر کردند.

«اتوربونی»، حقوقدان سوری، می‌گوید: «شکایت دول عرب از خطر پورنوگرافی و تروریسم در اینترنت است، اما دلیل واقعی آنان ترس از تهدیدات سیاسی است».

در مصر گروه‌هایی برای تعلیم کاربران در نحوه استفاده از فیلترشکن‌ها و ضد پروکسی‌ها تشکیل شده که اجتماعات زیادی را هم ترتیب داده است.

«ایمن نور»، مظهر مخالفت با حسنی مبارک در مصر، پس از رد درخواست وی برای ایجاد رادیو در این کشور به اینترنت روی آورد. سایت وی با نام «الغد» (فردا) به عقیده بسیاری، انحصار رسانه‌های داخلی مصر را شکسته است. دولت مبارک، یک متحد قاطع آمریکا شدیداً تحت انتقاد گروه‌های حقوق بشری به علت سرکوب آزادی‌های مدنی و آزادی بیان قرار گرفته است.

در بحرین هم «علی عبدالامام»، یک فعال اینترنتی 27 ساله، پس از دریافت هشدارهایی از وزارت اطلاعات بحرین به خاطر توهین به خانواده پادشاهی بحرین امسال دو هفته را در زندان گذراند. دیگر دول عربی نیز تقریباً چنین حالی دارند: دستگیری عده‌ای و تبعید عده‌ای دیگر، همچنین ناپدید شدن یک روزنامه نگار لیبیایی، مشهورترین فعال اینترنتی تونس، در سن 36 سالگی بر اثر یک حمله قلبی به طرز مشکوکی از بین رفت.

وضع فعالان اینترنتی در بحرین ـ کشوری که اقلیت سنی بر اکثریت شیعه حکومت می‌کنند ـ در سال‌های اخیر بسیار بدتر بوده است. محدودیت‌های اعمال شده نیز در این کشور بسیار بیشتر از دیگر کشورهاست.

مهدی صمدی - عالی‌ترین مراجع تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی درباره اینترنت را می‌توان ISOC و ICANN معرفی کرد...
آیا تا بحال فکر کرده‌اید که این کدام قسمت از اینترنت است که اگر از کار بیفتد کلیت شبکه وب تعطیل خواهد شد؟ یا سوال را طور دیگری مطرح کنیم، طبق برهان سینوی در فلسفه، ابن سینا معتقد است هر چیزی برای ـ بردن و شدن ـ نیازمند علت است ولی اگر یک علت‌العلل غایی وجود نداشته باشد و علت هر چیزی یک واقعیت دیگر باشد امکان اینکه دنیایی حاصل گردد، به صفر می‌رسد. چراکه باید واقعیتی نیز باشد که برای بودن یا نبودن نیازمند علت دیگر نباشد. حال طبق همین برهان، در اینترنت چگونه می‌توان به دنبال علت العلل و مرکز اولیه اینترنت بود.
شاید بتوان گفت که محیط سایبر تا حدودی این برهان را به چالش کشیده است چراکه اینترنت طوری طراحی شده است که در صورت از کار افتادن بخشی از شبکه، سایر بخش‌ها به فعالیت خود ادامه خواهند داد. به عبارت دیگر طراحان اینترنت محوری‌ترین اصل پیش روی خود درباره بقای اینترنت را تمرکز زدایی قرار داده‌اند به این معنی که وب برای بقا و دوام نیازمند خاموش شدن هیچ کامپیوتر خاصی نیست و اگر چنین اتفاقی بیفتد کامپیوترهای دیگری هستند که بتوانند همان وظیفه را بر عهده بگیرند ولی موضوع به این بی‌در و پیکری‌ها هم نیست و هستند کسانی که بر اینترنت و عملکرد آن نظارت دارند.
این مسئله یعنی نظارت بر اینترنت به یکسری شرکت‌های فنی و غیردولتی واگذار شده است که البته دولت ایالات متحده هم اکنون بر آنها نظارت دارد.
عالی‌ترین مراجع تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی درباره اینترنت را می‌توان ISOC وICANN معرفی کرد. عموم مراجعی که تحولات را رهبری می‌کنند به صورت داوطلب و غیرانتفاعی عمل می‌نمایند و اعضاء آن متخصصین هستند که می‌توانند از سراسر جهان نظرات خود را به این ارگانها انتقال دهند.
ولی مسوولیت این ارگانها نیز بصورت قانونمندی طراحی شده است. برای مثال ISOCکه یک نهاد داوطلب محور می‌باشد توسط یک شورای عالی به نام (IAB (Internet Architecture board یا شورای عالی برای مسوولیت فنی تحولات، رهبری می‌شود و هدف آن توسعه فناوری‌ها موجود برای گسترش و در عین حال تبادل اطلاعات می‌باشد.
ولی امروزه آنچه به عنوان حاکم اصلی و اداره کننده خاص اینترنت به شمار می‌رود شرکت ICANN می‌باشد که در اینجا سعی می‌کنیم به معرفی و بررسی آن بپردازیم. از آنجا که پرداخت فنی به آن قصد اصلی ما نیست بیشتر می‌خواهیم معرفی اجمالی تخصصی را به همراه نقطه نظرات حقوقی عجین نماییم.
ICANN: واقعیت آن است که هم اکنون هیچ مامور، پلیس و انتظاماتی در راه عبور و ارسال مطالب به شبکه جهانی وب در سطح بین‌المللی وجود ندارد و به عبارت دیگر کارت زرد و قرمز در دست هیچ داوری نیست تا کسی از زمین اخراج شود. ولی در عین حال برعکس آنچه همگان فکر می‌کنند محیط مجازی آنقدرها هم یتیم نیست.
شرکت آیکان امروزه به عنوان گرداننده اصلی اینترنت شناخته می‌شود و با مدیریت خوبی که براه انداخته است می‌تواند امیدواری‌های فراوانی را به وجود بیاورد. پیش از سال ‌‌١٩٩٨ میلادی تنها موسسه‌ای که به کار ثبت اسامی و قانونی کردن عناوین و یا به عبارت بهتر دادن پاسپورت برای ورود به محیط وب اقدام می‌کرد موسسه استانداردهای ملی آمریکا NSI بود که چون یک سازمان دولتی به شمار می‌رفت بخوبی می‌توانست برای منافع آمریکا برنامه‌ریزی نماید.
در این سال بود که ایالات متحده و متخصصین اینترنت تصمیم گرفتند این وظیفه را به یک سازمان غیرانتفاعی واگذار کنند. از این بابت بود که مرجع ثبت حوزه‌های ژنریک با سطح بالا به سازمان ICANN سپرده شد و قرار بر این شد تا چند مرجع ثبت تحت نظر آن به کار ثبت حوزه‌های جهانی و بین‌المللی بپردازند.
به این ترتیب بود که آیکان بر مبنای تفاهم نامه‌ای با وزارت بازرگانی آمریکا در نوامبر ‌‌١٩٩٨ به وجود آمد و به عنوان یک شرکت خصوصی غیرانتفاعی در ایالات کالیفرنیا به ثبت رسید. در سند تاسیس آن ‌‌٣٥ هدف برای آیکان طراحی شده است که بعضی از آنها به شکل تخصصی و فنی و برخی دیگر به شکل‌های رفتاری در امور ارگانیزاسیون قابل شناسایی می‌باشند. ولی واقعا چه تعریفی را می‌توان از آیکان و عملکرد آن به دست داد.
از نظر میلتون مولر، این شرکت، محلی است که قدرت را در بین گروههای کوچک که حتی فاقد نماینده در آن نیز هستند تقسیم می‌کند. وی در ادامه می‌افزاید آیکان یک مدل آزمایشی از یک نوع دولت جهانی است که در آن بجای مبنا قرار گرفتن قدرت و مشروعیت داخلی یک پیمان مبنا قرار گرفته است و از این لحاظ یک تجربه فوق‌العاده بحساب می‌آید.
دولت آمریکا که داعیه حکومت بر جهان را دارد می‌تواند از فیلتر ظرفیتهای متعددی که به این شرکت سپرده شده تجارت گرانسنگی را بدست آورد. ایجاد این شرکت در میان شلوغی سالهای قبل از ‌‌٢٠٠٠ یک نوع اجماع به حساب می‌آید.
شرکتهای کوچک و بزرگ فراوانی به وجود آمده بودند و هریک ادعاهایی نسبت به اینترنت مطرح می‌کردند لیکن ایجاد آن یک توافق جمعی بود که طی آن ادعاهای متعددی کنار گذاشته شده و در عوض بر روی یک واقعیت مشخص تمرکز حاصل شد...

منبع:www.tarashe.com

مهدی صمدی - آزادی بیان یکی از بینان‌های اساسی جامعه دموکراتیک به شمار می‌رود علاوه بر آن بسیاری معتقدند رعایت این حقوق از شروط اساسی پیشرفت و توسعه در جوامع انسانی است لیکن با تحول زندگی بشر مفاهیم موجود در حقوق بشر از جمله آزادی‌های مختلف بشری نیز متحول می‌گردند. هر چند چند دهه‌ی پیش آزادی بیان و آزادی مطبوعات به عنوان عناصر بسیار پیشرفته حقوق بین‌المللی بشر به شمار می‌رفتند لیکن امروزه و در سایه تحولات تکنولوژیک، بشر به حقوق جدیدی نیاز دارد که هر چند پایه‌های آن همان‌هایی است که پیش از این نیز مورد استناد بوده‌اند لیکن با توجه به پیشرفت‌های جوامع بشری تغییر و تحولات لازم را به دست آورده‌اند. وقتی مطبوعات و روزنامه‌ها به عنوان یک عنصر اطلاع جدید در اختیار بشر قرار گرفت آزادی بیان گامی به پیش گذاشت و در این مرحله این حق به حق آزادی مطبوعات متحول گردید البته ذکر این نکته نیز خالی از فایده نخواهد بود که ابتدا آزادی‌ها شکل منفی داشتند.
دولت‌ها ابتدا به حقوق بشر به عنوان مالیات‌های سنگینی می‌نگریستند که بنا به اجبار پرداخت می‌شدند و حتی اگر زمینه‌های آن نیز فراهم می‌شد سرکشی‌هایی نیز در مقابل آن به وقوع می‌پیوست این مرحله وقتی متحول شد، تبدیل به آزادی منفی شد بدین معنی که هر چند دولت‌ها دیگر به حقوق بشر به عنوان مالیات‌های سنگین بر علیه حاکمیت خود نمی‌نگریستند لیکن این آزادی‌ها به معنای آزادی از مداخله و محدودیت بود. معنای واضح‌تر آزادی منفی این است که اصل بر مداخله و محدودیت بود لیکن دولت‌ها تحت شرایطی به انسان‌ها حق می‌دادند که از مداخله و محدودیت در امان باشند. این مسأله معنای ادنای آزادی نسبت به فلسفه‌های جدید آن است زیرا هم اکنون آزادی مثبت جای آن را فراگرفته است. اینجا دیگر آزادی برای خدمت به نسل بشریت و جامعه انسانی تلقی می‌گردد و سخن آزادی از محدودیت نیز از بین رفته است. هر چند هم اینک نیز رعایت آزادی و فلسفه آن را که مثبت یا منفی یا حتی به مثابه مالیات بر حاکمیت باشد در تمام کشورهای جهان به یک نحو نمی‌توان سراغ گرفت.
در عین حال که بسیاری از کشورهای جهان حتی هم اینک نیز درباره آزادی‌ها تصورات عجیب و غریبی دارند نمی‌توان تصور کرد که هم‌اینک آزادی منفی در هیچ جا وجود ندارد. اگر تصور کنیم امکان دارد که در فوریه سال 2005 انتخاباتی در نقطه‌ای از جهان برگزار شود و در آن هنوز به زنان نه تنها حق انتخاب شدن بلکه حق انتخاب کردن نیز داده نشود چنین واقعیت‌هایی ملموس‌تر نیز خواهد بود.
به هر نحو آزادی مطبوعات به عنوان یک حق بسیار مترقی جایگاه خود را رفته رفته پیدا کرد ولی این تا زمانی بود که مطبوعات و رسانه‌های جدید پدید آمدند. آزادی مطبوعات در این برهه یک قدم نیز جلوتر رفت و با پیشرفت خود جایش را به آزادی اطلاعات داد. آزادی اطلاع در زمانی به وجود آمد که اطلاعات جای پای خود را به عنوان خمیرمایه تمدن جدید محکم می‌کرد. رفته رفته دانشمندان و متفکران به این نتیجه می‌رسیدند که هر کسی در هزاره سوم بر اطلاعات دسترسی بیشتری داشته باشد جایگاه مناسب‌تری را در رینکینگ جهانی به دست خواهد آورد. تحت همین شرایط بود که حق اطلاع به عنوان اصلی مترقی وارد حقوق بشر شد. ولی چرخه تحولات به همین جا نیز محدود نگردید زیرا به زودی انسان‌ها از اینکه تنها دریافت‌کننده اطلاعات باشند خسته شدند و تصمیم گرفتند تصور دیگری را به عنوان حقی مترقی و جدید مطرح سازند این حق جدید حق ارتباط بود.
این حق یک تفاوت با تمامی حقوق مشابه خود که قبل از این در زمینه آزادی بیان مطرح شده بودند داشت. تمامی حقوق پیشین هر چند مراتب مختلفی را نشان می‌دادند لیکن همه از یک قماش بودند ولی حق ارتباط بر عکس همه آنها زمینه‌ای دوجانبه داشت یعنی نه تنها بر حق به دست آوردن دانایی تأکید می‌ورزید بلکه بر حق انتقال آن نیز اصرار داشت. تفاوت دیگر آن نیز با زمینه‌های پیشین در این است که در حقوق قبلی نقط ثقل و مسأله مهم قضیه رساندن اطلاع به شخص بود لیکن در حق ارتباط هر چند همین عنصر نیز باقی است ولی نقطه ثقل حق اطلاع بر حق انتقال اطلاعات سنگینی می‌کند نه حق به دست آوردن آنها. در مقایسه ترجیحی حقوق پیشین و موجود بایستی اشاره کرد که هر چند آزادی مطبوعات تمامی آزادی‌هایی که آزادی اطلاعات شامل آن می‌شوند را در برنمی‌گیرد در عین حال همین مقیاس در مورد آزادی اطلاع و آزادی ارتباط وجود دارد. زیرا هر مرحله که پیش‌تر می‌رویم آزادی‌های موجود رنگ و بوی متکامل‌تری می‌یابد. مسأله‌ دیگر، اصطکاک‌های موجود بر سر راه این حقوق است. هر چند تحول آزادی مطبوعات به آزادی اطلاع به خاطر مبارزاتی که در راه آزادی مطبوعات انجام گرفته بود اصطکاک‌های سیاسی کمتری را متوجه آزادی جدید کرده بود لیکن آزادی ارتباط با دشواری‌های حقوقی متعددی مواجه گردیده است.
به هر نحو آنچه قابل توجه است اینکه اعلامیه جهانی حقوق بشر که در ماده 19 خود حق انسان برای اطلاع را به رسمیت شناخته بود امروزه در آستانه تحول قرار گرفته است و لازم است تا یک حق گسترده‌تر را که آن هم حق انسان برای ارتباط است نیز به رسمیت بشناسد. ماده 19 اعلامیه حقوق بشر بیان می‌کند: هر کس حق آزادی عقیده و بیان دارد و حق مزبور شامل آن است که از داشتن عقاید خود بیم و اضطراب نداشته باشد و در کسب اطلاعات و افکار و در اخذ و انتشار آن به تمام وسائل ممکنه و بدون ملاحظات مرزی آزاد باشد علاوه بر ماده 19 اعلامیه مذکور، میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، کنوانسیون اروپایی حقوق بشر، کنوانسیون آمریکایی حقوق بشر و منشور آفریقایی این حقوق نیز بر همین مسأله تأکید کرده‌اند.
هم‌اکنون و با رونق گرفتن جامعه اطلاعاتی به هیچ عنوان نمی‌توان نقش اطلاعات، ارتباطات و موارد مربوط به آنها را از نظر دور داشت هم اکنون از سویی محیط اینترنت تبدیل به مکانی برای تهاجم به آزادی‌های مختلف شده است و علاوه بر انجام این قبیل تجاوزات به حقوق اساسی بشری کار به جایی رسیده است که آموزش قتل و دیگر جرائم به علاوه تجاوز به حریم خصوصی و اطلاعات خصوصی در آن به امری عادی بدل شده است و از سوی دیگر جدیداً مبحث قانونگذاری برای اینترنت آن هم در محیط بین‌المللی رونق گرفته است.
در مباحث جامعه اطلاعاتی مقصود از زیرساخت‌های آن دیگر توجه صرف به کمیت‌های فنی نیست. بلکه هم اکنون وقتی سازمان‌های غیردولتی و دولتی از زیرساخت‌های فناوری اطلاعات سخن می‌گویند دقیقاً به موضوع حقوق بشر نیز توجه دارند برای نمونه اعلامیه اصولی اجلاس سران جامعه اطلاعاتی در همان بخش‌های نخستین خود به قضیه حقوق بشر به عنوان یکی از مباحث بنیادی خود توجه کرده است. ولی بر عکس اروپایی‌ها که قصد دارند تنها به حق اطلاع و ارتباط بپردازند کشورهای در حال توسعه سعی فراوانی به خرج دادند تا حق توسعه را به عنوان یکی از مبنایی‌ترین حقوق بشر امروز وارد جامعه اطلاعاتی کنند. این کشورها موفق نیز بودند زیرا چنانچه از متون اعلامیه اصول نیز برمی‌آید وقتی صحبت از حقوق بشر در آن می‌شود بیشتر بحث حق توسعه در آن مطرح است ولی متأسفانه به خاطر آنکه حقوق بشر صیغه غربی دارد این کشورها تاکنون اجازه نداده‌اند که مبحث حقوق توسعه به طور اصولی و جامع وارد مباحث حقوق بین‌المللی بشر گردد. البته چنانچه گفتیم در اعلامیه اصولی این مسأله تا حدود قابل توجهی مرتفع شده است.

حمایت از فرد در حقوق بین‌المللی اینترنت
این مسأله را از دو دیدگاه می‌توان بررسی کرد یکی از دیدگاه اومانیستی فرد و دیگری حمایت از خانواده. پیش از این در اروپا رهنمود اتحادیه اروپا درباره حمایت از فرد به تصویب رسیده بود که طی آن از افراد در مورد پردازش و انتقال داده‌های مربوط به زندگی شخصی فرد مورد حمایت قرار می‌گرفت. این رهنمود در سال 1994 به تصویب رسیده بود و آغاز اجرای آن سال 1998 میلادی بود. البته در ایالات متحده از این قواعد هیچ خبری نبوده است. در اعلامیه اصول اجلاس سران جامعه اطلاعاتی نیز حمایت از حرمت زندگی خصوصی به عنوان یکی از مهم‌ترین مسائل حقوق بشر مورد توجه بوده و علی‌الخصوص این مسأله در آغاز هزاره جدید مورد عنایت بیشتری واقع شده است. شاید ذکر چند نکته اهمیت بها دادن به حرمت زندگی خصوصی را بیشتر مشخص سازد. شبکه اطلاعاتی به نام اشلون وجود دارد که تحت نظارت آژانس امنیت ملی آمریکا و تحت پیمان همکاری اطلاعاتی ایالات متحده و انگلیس با همکاری کانادا، استرالیا و زلاندنو به فعالیت مشغول است این شبکه اطلاعاتی یا به عبارت بهتر شبکه جاسوسی روزانه بیش از 3 میلیارد پیام تلفنی، فاکس و پست الکترونیکی را در سراسر جهان شنود می‌کند. این مسأله یکی از واقعیت‌های حقوق بشری در سراسر جهان است و نشان می‌دهد که حذف اعدام چه تأثیرات مثبتی بر نگرش غرب بر حقوق بشر داشته است. علاوه بر اشلون کمپانی‌های بزرگ جاسوسی دیگری هم هستند که در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی و غیر از آن در سطح جهان به فعالیت مشغول بوده و وظایفی شبیه همین کمپانی را بر عهده دارند. وقتی در یک آمار، یک میلیون کامپیوتر مورد بررسی قرار گرفت سه میلیون نرم‌افزار جاسوسی از آنها کشف شد. یعنی به طور متوسط هر رایانه لانه حداقل سه نرم‌افزار جاسوسی است که تمامی اطلاعات شخصی افراد را به مراکز کنترل خود انتقال می‌دهند. بسیاری شرکت‌های تجاری وجود دارند که حاضرند به هر شیوه مجاز یا غیر آن دست زده و اطلاعات اشخاص را جمع‌آوری نموده و به مؤسساتی که برای آن سر و دست می‌شکنند بفروشند چنانچه امروزه فروش اطلاعات شخصی و محرمانه افراد به یک تجارت سودآور تبدیل شده است. در این شرایط است که حمایت از فرد در این بهبوهه اهمیت می‌یابد. جالب اینکه عامل اصلی این تهاجمات به حقوق افراد دولت‌ها و آن هم دولت‌های غربی می‌باشند.
دیدگاه دوم در مورد حقوق بشر مذکور حمایت از ارزش‌های خانواده می‌باشد. این مسأله در اروپا و به خصوص آمریکا از کمترین اهمیت ممکن برخوردار می‌باشد زیرا در غرب ارزش چیزی به نام خانواده از بین رفته است.
آزادی ازدواج افراد از یک جنس تنها یکی از نتایج از بین رفتن اهمیت خانواده در این کشورهاست. هرزه‌گرایی و ارزش دادن به این فعل نیز دلیل دیگری بر این انحطاط است. وضعیت در غرب به جایی رسیده است که فاحشه‌ها و انسان‌های مذکری که در فیلم‌های مستهجن حضور می‌یابند به عنوان هنرپیشه و هنرمند شناخته می‌شوند. در بلژیک طبق مصوبات قانون فواحش نسبت به خواست‌های صنفی خود حق اعتراض و حتی راهپیمایی نیز دارند (حال آنکه در همین کشور برپایی راهپیمایی علیه ایالات متحده و اسرائیل غیرقانونی تلقی شده است) در این شرایط پرداختن اعلامیه اصول اجلاس سران در ژنو به مسأله خانواده می‌تواند قدم مثبت بزرگی باشد یک پاراگراف از این اعلامیه با عنوان حمایت و حفاظت از ارزش‌های خانواده به این موضوع پرداخته است.

حق اطلاع به عنوان یک پایه از حقوق بشری
در سال 1949 برای اولین بار در دو ایالت آلمان حق اطلاع به عنوان یک قانون درآمد. پروفسور کلوس از اساتید علوم ارتباطات معتقد است در کنار آزادی عقیده و بیان و آزادی مطبوعات، اندک اندک مفهوم جدید دیگر و یک حق بالقوه به عنوان حق همگانی برای آگاهی از رویدادها یا همان (حق اطلاع) پدید آمد. این مفهوم نشانگر آن است که دیگر آزادی‌های سنتی که در این زمینه وجود دارند کافی نبوده‌اند. این حق به عنوان یک واقعیت هم‌اینک مورد تأکید جامعه بشری است فرانسیس بال دیگر استاد علوم ارتباطات در معرفی آن می‌گوید: حق اطلاع به معنی ضرورت برخورداری همه شهروندان از امکان دسترسی به تمام اخبار و گزارش‌های جاری چه درباره خود رویدادها و چه در مورد بیان و تشریح نظرات و عقاید مربوط به آنها می‌باشد البته مشروط به آن که رویدادها و بازتاب‌های آن به شیوه قابل درک برای هر فرد ارائه شود و گرنه آزادی به امتیازی برای چند نفر تبدیل خواهد شد. این شرط کاملاً عقلانی به نظر می‌رسد.
بدین منظور ارائه یک مثال می‌تواند نقشی روشنگر داشته باشد. معاهده کره ماه که در بین چند کشور دارای فناوری مربوط به امضا رسیده است یک سیستم بین‌المللی است. در این معاهده کسی از اینکه کشور افغانستان یا نیجریه عضویت ندارد ناراحت نیست زیرا همه پذیرفته‌اند وقتی کسی دارای فناوری‌های مربوط نیست از حقوق و مزیت‌ها و در عین حال تکالیف موجود بر کنار خواهد ماند. شرط مذکور نیز بر همین مبناست مثلاً یک قاعده فیزیک که در سطح مقطع PH.D آن مطرح می‌شود بر طبق این حق باید به اطلاع مردم برسد ولی کارشناسان رشته ادبیات در این باره از هیچ حقی برخوردار نیستند زیرا این حق با آنکه وجود دارد ولی مختص افرادی است که در این سطح قرار دارند.

حق ارتباط
تاکنون هیچ مرجع قانونگذاری بین‌المللی بر وجود حق ارتباط به عنوان یک حق بشری تأکید نکرده است. برای اولین بار ژان دارسی فرانسوی در سال 1969 این مسأله را مورد توجه قرار داد. پیروزی‌های بشر علی‌الخصوص در زمینه چیره شدن بر زمان و فضا باعث شد تا توقعات بشر نیز بالاتر رود دیگر بشری که راضی بود تا اگر حق اطلاع او به رسمیت شناخته شود آرام بگیرد، حاضر نیست تا قبل از گفتن و رساندن عقاید خود به دیگران کنار بکشد. البته در سال‌های 1930 و زمانی که رادیو متولد شده بود نیز برتولت برشت ایجاد این حق را پیش‌بینی کرده بود. پس از اظهارنظرات دارسی کسی توجه جدی بر آن نکرد ولی دارسی ده سال بعد دوباره این حق را به عنوان یکی از اجزای حقوق بشر جدید مطرح نمود. از نظر وی حراست از هویت‌های ملی و فولکلور نیز در این حق مستتر است. وی معتقد است طرز تفکر رسانه‌ای یا به عبارت دیگر یک سوم بودن پیام‌ها را مشکل پیش روی حق ارتباط می‌دانست و معتقد بود حق ارتباط با ایجاد تفکر ارتباطی می‌تواند به اسطوره‌زدایی از رسانه‌ها بپردازد. مشکلی که طی آن هر آنچه رسانه‌ می‌گوید وحی منزل و هر کس که وارد آن می‌شود به عنوان فرشته آسمانی تلقی می‌گردد. تصور اینکه هنرپیشه‌ای بی‌سواد تنها به خاطر چهره زمان خود به عنوان یک اسطوره تلقی می‌گردد برای بسیاری آزاردهنده است ولی حق ارتباط و امکان مساوی دسترسی و ارائه اطلاعات از هر دو سو می‌تواند به این معظل بزرگ نیز پایان دهد.
واضعان نظریه حق ارتباط درصدد نیستند تا با آوردن این حق، حقوق پیشین را فسخ نمایند بلکه منظور آنها ایجاد آزادی‌های بیشتر برای بشریت است زیرا این حق و حقوق ماقبل مانعه‌الجمع نیستند که با آمدن یکی، مابقی از بین بروند. حق ارتباط از دو دیدگاه قابل توجه است. در دیدگاه اول حق ارتباط به عنوان تعهد دولت برای انتقال اطلاعات به تمام کسانی که خواستار آن هستند می‌باشد ولی دیدگاه دوم بر ایجاد یک بستانکاری معتقد است که در آن شهروندان قدرت عمومی را وادار می‌کنند که شرایط لازم برای تسهیل جریان اندیشه را فراهم سازد.
درباره آینده حق ارتباط نظرات چندان امیدوارکننده‌ای وجود ندارند. فرانسیس بال معتقد است نه تنها این حق به ثمر نخواهند نشست بلکه تأثیرات عدم پذیرش آن بر حق اطلاع نیز اثر منفی خواهد داشت. وی معتقد است لزوم حمایت از کثرت‌گرایی که هم اینک توسط قدرت‌های سیاسی مورد تأکید قرار می‌گیرد برای نابودی آزادی مطبوعات طراحی شده است. وی بحث لزوم حمایت از هویت فرهنگی را نیز تله‌ای برای از بین بردن آزادی انتخاب خوانندگان تلقی می‌کند.
در عین حال برخی همانند سزهاملینک هنوز به ایجاد و اجرای این حق امید بسته‌اند. وی در سخنرانی خود در WSIS پیشنهاد کرد نام آن از جامعه اطلاعاتی به جامعه ارتباطی تغییر کند. پیشنهاد دیگر او تصویب یک اعلامیه جهانی حق ارتباط بود. البته هاملینک نیز معترف است که در حال حاضر حق ارتباط هنوز در حقوق بشری مورد تصریح قرار نگرفته است.

حق توسعه
تلاش کشورهای در حال توسعه همواره بر القای تفکر توسعه بر تحولات حقوقی مختلف از جمله موضوعات مربوط به حقوق بشر است. بیانیه هزاره که در سال 2000 میلادی تصویب شده بر عناصر 8گانه توسعه این کشورها تأکید داشته و این کشورها در تلاشند تمام فعالیت‌های کنونی خود را به نحوی به این بیانیه مرتبط سازند. در اعلامیه اصول اجلاس جامعه اطلاعاتی نیز سمت و سوی مباحث مربوط به حقوق بشر بیشتر حالتی توسعه‌ای داشته است چنانچه حتی یک پاراگراف از اعلامیه درباره ضرورت عدم تبعیض در برخورداری کشورها از اطلاعات مورد تأکید قرار گرفته است.
همچنین کشورها پس از تلاش فراوان توانستند درست در پارگراف‌های نهایی لزوم مهیا نمودن امکانات در نقاط دوردست و روستایی را به تصویب برسانند در یک پاراگراف دیگر نیز از جامعه بین‌المللی خواسته شده است تا به انتقال فن‌آوری به این نقاط کمک کند.

منبع:www.tarashe.com

مهدی صمدی - واقعیت آن است که اینترنت هم اکنون دهه چهارم زندگی خویش را سپری میکند و به عبارت دقیقتر حدود 36 سال سن دارد. تاکنون اینترنت مراحل بسیار پرپیچ و خمی را پشت سر گذاشته و مدارج مهمی طی کرده است. هرچند عدهای معتقدند راه برای پیشرفت آن بسیار است و راه نرفته آن بسیار بیشتر از مسیری است که پیموده شده است.
سوال مهمی در اینجا پیش میآید و آن اینکه چرا دولتها تاکنون به این مسئله فکر نکرده بودند که مدیریت آنرا به یک نهاد بینالمللی بسپارند. عملکرد کنونی مدیریت اینترنتی گونهای است که این مسئله بیشتر به NGOها سپرده شده و دولتها کمترین تأثیر ممکن را در این پروسه ایفا میکنند. عملکرد موفق اینترنت، لحظه به لحظه باعث جلب بیشتر توجهها نسبت به آن شد و هم اکنون شبکه جهانی وب جایگاه فوقالعادهای را در زندگی بشریت به خود اختصاص داده است. اگر وضعیت مقدماتی آن که حدوده 50 سال پیش طی کرده و در آن دوره تنها به عنوان مرکز اطلاع رسانی امنیتی نیروهای نظامی ایالات متحده بوده است را با دوره کنونی مقایسه نماییم مشخص خواهد شد که جایگاه آن تا چه اندازه متحول شده است. اینترنت در گام دوم، خود را به عنوان مرکز اصولی و اساسی تجارت در جهان آینده معرفی نمود و در این دیدگاه بسیاری به آن باد یده بورس جدید نگاه می‌کردند. ولی به زودی این دیدگاه نیز متحول شد. هم‌اکنون بسیاری از عملکردهای مهم جهانی و حتی دولتی به این شبکه سپرده شده است، دولت الکترونیک یکی از شاخه‌های اینترنت به شمار می‌رود که در آن دولتها سعی میکنند لحظه به لحظه خدمات بیشتری را از طریق اینترنت به دسترس عموم برسانند.
وقتی در سال 2000 میلادی میزان کاربران اینترنت چیزی حدود 240 میلیون نفر برآورد شد همگان به انقلاب جدیدی در عرصه اطلاعات ایمان آورده بودند لیکن 5 سال بعد از آن این آمار با یک جهش فوقالعاده روبرو شده است. طبق آمارها هم اکنون حدود 850 میلیون کاربر در سراسر جهان به اینترنت دسترسی دارند. این آمار و ارقام شاید 40 سال پیش حتی در تخیل هیچ یک از موسسان اینترنت نیز نمی­گنجید زیرا آن زمان رقم مذکور یک سوم کل مردم جهان بود.

شوک اول:

سرعت عمل فوقالعاده اینترنت رفته رفته دولتها را بر آن داشت تا خدمات رسانی خود را به اینترنت بسپارند. هرچند این اعتمادسازی، سالها با کندی پیش میرفت لیکن بالاخره دولتها راضی شدند مردمان و اتباع خود را بهاینوسیله با سرعت بیشتری از خدمات خود بهرهمند گردانند. بحث دولت الکترونیک از یک سو و آموزش الکترونیک از سوی دیگر محملهایی بود که دولتها با استفاده از آن توانستند عطش مردم تشنه خدمات را بیش از گذشته سیراب سازند.
اینترنت به مردم امیدواری‌های بسیاری میداد مردمی که اطلاعات بیشتری نسبت به وب پیدا می‌کردند متوجه میشدند که تا چه اندازه کارها به وسیله آن راحتتر خواهد گردید. اینترنت با این اوصاف نویدبخش یک رفاه و آسایش قابل دسترس گردید و هرچه این اطلاعات درباره توانایی جدید بشریت بالا میرفت درخواستها برای استفاده از آن بیشتر میشد. دولتها نیز در قبال این مسئله واکنش منفی نشان ندادند. علی‌الخصوص کشورهای توسعه یافته سعی کردند با مجهز شدن به فناوری جدید مسائل مهم و روزمره خود را به آن بسپارند. بسیاری از بانکها، شرکتهای هوایی، کارخانهها و دیگر بنگاهها و موسسههای دولتی و غیردولتی رفته رفته به مشتریان پروپا قرص اینترنت بدل شده بودند. با این اوصاف بود که اینترنت، چنانچه تافلر پیشبینی کرده بود، بشریت را برای گذار از جامعه صنعتی به جامعه اطلاعاتی آماده ساخت. این جامعه برعکس نوع ماقبل خود بجای تکیه بر تعداد کثیر کارگر و یا دستگاههای حجیم، به یکسری توانایی اطلاعاتی و یا دانایی استوار بود. در این جامعه آنچه مهم بود عبارت بود از بصیرت و دانایی.

شوک دوم:

سرعت فوقالعاده بالا، کارایی اعجابانگیز و در عین حال هزینههای به مراتب کمتر، هر کسی را وسوسه خواهد کرد. این مسئله از دید بسیاری از کسانی که به دنبال مسائل ضداخلاقی بودند نیز پنهان نماند. بزودی محیط اینترنت که به شدت ادعای آزادی اطلاعات را پرورش میداد مورد توجه این گروهها قرار گرفت. موسیقی، فیلم و تصاویری که در دامن فرهنگ مبتذل غرب بسط و گسترش یافته بود به زودی وارد اینترنت شد ولی دولتهای مختلف در قبال این قضیه موضعگیریهای متفاوتی داشتند. هر چند هیچ کشور در تمام جهان نسبت به این قبیل رفتارها آسودگی خاطر نداشت لیکن برعکس کشورهای شرقی، دول غربی واکنشهای ملایمتری نسبت به این رویکرد از خود بروز دادند. مجله Web ایالات متحده پس از یک تحقیق علمی اعلام کرد کلمه SEX محبوبترین کلمه در بین کاربران اینترنت به شمار میرود که بطور معمول هر یک ماه 5 میلیون بار در موتورهای جستجو تایپ میشود. این آمار نشان میدهد که چه تعداد از کاربران اینترنت در میان تصاویر مستهجن و گمراه کننده اینترنت دست و پا میزنند. این مسئله مهمترین موردی بود که بخاطر آن کشورهای در حال توسعه گرایش کمتری به سمت اینترنت و مدیریت آن نشان میدهند. از آنجا که اینترنت به عنوان یک عنصر ضدفرهنگی شناخته شده بود. هیچ مداخله دولتی نیز برای قانونگذاری برای آن ایجاد نشد و دولتها نسبت به آن با سردی برخورد می­کردند. این مسئله هرچند برای دولتهای در حال توسعه مهم بود لیکن توجه فوقالعاده دول توسعه یافته از یکسو و شرکتهای تأثیرگذار غیردولتی از سوی دیگر باعث شد که دولتها نتوانند اینترنت را بطور کامل بفراموشی بسپارند. بهعنوانمثال وقتی اکثر نقلوانتقالهای پولی و مالی در اینترنت صورتمیگرفت آیا ممکن بود که از آن چشم پوشی کرد؟

شوک سوم:

پروفسور کلینروک در دانشگاه اوکلاهاما معتقد است اینترنت برای اینکه به حد بلوغ خود برسد راهی بسیار طولانی در پیش دارد. این مسئله بخوبی مشخص میکند که هنوز بزرگترین دانشمندان این عرصه نیز به تمامی زمینههای اینترنت واقف نشدهاند. هر کسی که در پی علوم مربوط به وب تلاش میکند به چشمههایی از این پهنه گسترده دست مییابد. از جمله افرادی که تلاش گستردهای برای شناسایی محیط وب انجام دادهاند انسانهای ناسالمی هستند که همه جا حتی در محیط وب به دنبال انجام اعمال خلاف میباشند. این افراد با شناسایی نقاط ضعف و قوت اینترنت و کاربران همواره سعی کردهاند آرامش را از کاربران بگیرند و محیطی ناسالم و خطرناک از آن به نمایش بگذارند. برای مثال در سال 1989 دادگستری آلمان شاهد یکی از ابتداییترین سوءاستفادهها از اینترنت بود. چند آلمانی متهم بودند که با نفوذ به شبکههای اینترنتی غربیها اخبار و اطلاعات سری را جمعآوری کرده و به سرویسهای اطلاعاتی شوروی KGB میفروشند. هرچند در آن دوره نفوذهای اینچنینی حالتی متداول نداشت ولی امروزه سلب آرامش از کاربران به یک مسئله عادی تبدیل شده است. به عنوان مثال در یک تحقیق مشخص شد در هر رایانه به طور متوسط سه نرم افزار جاسوسی نفوذ کرده است. کاربران به طور عادی پیامهای مختلفی از قبیل ـ یک دقیقه تا Shut down شدن ـ یا ویروسهای معروفی چون I Love you را بارها و بارها تجربه کردهاند. انتشار و حتی ارسال ویروسها در دوره حاضر به یک مسئله عادی و ناامیدکننده تبدیل شده است به نحوی که بسیاری از استفادهکنندگان اینترنت ناامید شدهاند.

و آنگاه دولتها:

عدم توجه دولتها باعث شده بود تا مدیریت اینترنت در دست مؤسسین آن باقی بماند. آنها با هماهنگی یکدیگر این موضوع را به ICANN سپردند و این موسسه غیرانتفاعی کارها را اداره مینمود ولی بالاخره زمان آن رسید که دولتها پا پیش بگذارند. کوفی عنان دبیر کل سازمان ملل معتقد است آینده اینترنت آنقدرها هم در دست کشورهای توسعه یافته نیست چراکه بازارهای آنها اشباع شده است. در این میان آینده وب در گرو رسیدن آن به میلیونها انسانی است که در جهان در حال توسعه هستند و هنوز طعم انقلاب اطلاعاتی را نچشیدهاند. این مسئله که از سوی دبیر کل مطرح میشود به عنوان زیربنای توجه کشورهای توسعه یافته نیز به حساب میآید زیرا آنها بخوبی میدانند که برای رونق یافتن محیط وب نیاز به دسترسی بازارهای جدید وجود دارد. ولی در عین حال این کشورها اعتماد کافی به مدیران فعلی ندارند.
عدهای از این کشورها همانند چین، ویتنام و کشورهای اسلامی نسبت به اشاعه فرهنگ غرب آن هم بدون هیچ قید و بندی معترض هستند و عده کثیر دیگری معتقدند هم اکنون اینترنت امنیت کافی برای حضور دولتها را ندارد و در عین حال نتوانسته است اعتماد دول را جلب کند. این گروه از کشورها میگویند برای تضمین امنیت و جلب اعتماد، بخصوص برای کشورهای در حال توسعه نیاز مبرم به اعمال حاکمیت بینالمللی بر اینترنت وجود دارد و بدون اعمال حقوق بینالمللی بر آن این امر محال به نظر میرسد.
کشورهای در حال توسعه معتقدند اینترنت باید در دسترس همه مردم جهان باشد و نیازهای همه آنها را پاسخ گوید. لیکن این مسئله نمیتواند بدون یک نظارت بینالمللی به انجام رسد. البته در این میان برخی معتقدند همانطور که اینترنت به شکل آزاد و باز شکل گرفت و از ابتدا تحت نفوذ دولتها نبوده هم اکنون نیز نیازی به دخالت کشورها نیست لیکن این پاسخ از سوی دولتها به چالش کشیده شده است. آنها در مقابل معتقدند هرچند عملکرد فنی و تخصصی اینترنت قابل قبول میباشد لیکن لازم است قانونگذاری مفصلی برای آن صورت گیرد. اینجا عدهای از کشورها همانند برزیل و چین گلهمندی بیشتری از مدیریت فعلی داشته و معتقدند شیوه مدیریتی حاضر کاملاً به سود کشورهای توسعه یافته و به ضرر دول در حال توسعه میباشد و لازم است اصول مدیریتی آن نیز مورد توجه مجدد قرار گیرد. کشورهای در حال توسعه مسئله شکاف عمیق دیجیتال بین دول در حال توسعه و توسعه یافته را به عنوان دلیل اصلی خود به میدان میکشند و معتقدند عملکرد مدیران فعلی باعث بروز این شکاف شده است و در صورتی که مدیریت آن به یک سازمان بینالمللی سپرده نشود مطمئناً این شکاف عمیقتر نیز خواهد شد.

چه باید کرد:

امروزه از نظر فنی اینترنت به نقطهای رسیده است که میتواند شبکههای جدیدی به نام Abilene را راهاندازی کند. دانشمندان از این شبکهها به عنوان انقلابی جدید نام بردهاند و گاه آن را با عنوان اینترنت 2 میخوانند. این شبکههای جدید قادرند با سرعت حدود هزار برابر سرعت فعلی اینترنت حرکت کنند. با این روش حتی حضور در جلسات نیز لزومی نخواهد داشت. طرحهایی مثل طرح سفارت خانه­های مجازی نیز دیگر امکان ایجاد و راهاندازی بیشتری خواهند یافت.
این مسئله هرچند تحول عظیمی است ولی هنوز مشکلات عمدهای همانند Spamها حل نشده باقی ماندهاند. چند سطر فوق شرح ­حالی است از اوضاع متخصصین رایانه ولی در سوی دیگر، متخصصین مشغول چانهزنیهای شدیدی هستند تا همچنان مدیریت اینترنت را در دست خویش نگاه دارند. آنها به شدت میکوشند تا کشورهای در حال توسعه را از ادعاهای خویش برگردانند ولی این کشورها نیز همچنان معتقدند نظام کنونی به اندازه کافی آنها را در بر نمیگیرد. آنها مسئله بحران مشروعیت را تنها متوجه حاکمیت بر اینترنت نمی­دانند زیرا عقیده دارند این مسئله از بحرانی ناشی میشود که در حاکمیت جهانی به وجود آمده است. بیانیه هزاره نیز که چند سال پیش آماده شده دقت در نقش ارتباطات و اطلاعات را به عنوان یکی از بندهای مهم خود مورد عنایت قرار داده است. همه کارشناسان بخوبی میدانند که ICT نقش تعیین کنندهای در توسعه پایدار هزاره جدید خواهد داشت و از این رو هیچ کس نمیخواهد در قبال آن کوتاهی کند. دولتها به این نتیجه رسیدهاند که نحوه عمل واحدی را برای رویارویی با این چالشها به کار گیرند آنها با توسل به نیازهای مشترک خود حقوق بینالملل را انتخاب کردهاند. آنها بخوبی میدانند که هماهنگی در تدوین استانداردهای فنی برگ برندهای است که میتوانند در اختیار داشته باشند. دبیر کل سازمان ملل معتقد است بسیاری از آنچه هم اکنون در روی محیط وب قرار دارد با نیازهای اصلی مردم فاصله پیدا کرده است. این مسئله نیز میتواند دست‌آویز خوبی برای دولتها به شمار رود.
هرچند کشورها از به ثمر رسیدن این حرکت خود اطمینان کافی ندارند ولی حاضر شدهاند در قامت اجلاس جهانی جامعه اطلاعاتی به این ریسک بزرگ دست بزنند. البته نمایش آنها آنقدرها هم ناامیدانه نیست و آنها امیدواریهایی هم برای از بین بردن شکاف دیجیتالی حاضر در دل خود پروراندهاند. علی الخصوص آنها شاهد حمایت بیدریغ سازمان ملل نیز هستند. آنها توانستهاند رفته رفته برخی قلههای دست نیافتنی را فتح نمایند. برای مثال هرچند در اجلاس ژنو 2003 تنها عده معدودی از کشورهای توسعه یافته شرکت کرده بودند ولی در اجلاسهای بعدی که برای آماده شدن اجلاس تونس 2005 به اجرا درمیآید بسیاری از کشورهای توسعه یافته و از جمله ایالات متحده نیز شرکت کردهاند.
برای مدیریت بینالمللی بر اینترنت پیش از این نیز طرحهایی مطرح شده بود. کشورهای توسعه یافته در قالب D8 یا کلوپ قدرتمندان طرحی را آماده کرده بودند. نیروی ضربت سازمان ملل نیز طرحهایی برای تکنولوژیهای ارتباطی در دست تهیه داشت لیکن حرکتهای جدید به نوعی تکمیل کننده همه آنها بشمار میروند از جهتی دیگر این مسئله حتی جنبه صرفاً تکنولوژیک نیز ندارد بلکه هم اکنون وقتی سخن از زیر ساختهای ICT به میان میآید موضوع حقوق بشر به عنوان یکی از پایهایترین مباحث مطرح میشود.
آنچه گذشت نشان میدهد دولتها از یک حالت بیطرفی که پیش از این داشتهاند به حرکت درآمده و امروز به مرحلهای رسیدهاند که قصد دارند خود رأساً مدیریت اینترنت را به انجام رسانند. لیکن توجه به این نکته حائز اهمیت است که با وجود مشکلات حاشیهای و سوءاستفادههای فراوان، عملکرد فنی اینترنت قابل قبول و رو به جلو میباشد. اگر قرار باشد کشورها جایگزین مدیران فعلی شوند و نتوانند از پس این مدیریت برآیند مطمئناً وضعیت اسف باری ایجاد خواهد شد به همین منظور آنها قصد دارند مسئله را به تخصصیترین سازمان بینالمللی موجود در زمینه اطلاعات بسپارند. ITV در تهیه و تدارک WSIS نیز نقش ویژهای داشته است.
در نهایت میتوان مشاهده کرد که دولتها وارد عرصه شدهاند و قصد جدل دارند تا حقوق بینالملل را وارد عرصه ICT کنند. شاهد این مدعا حضور 200 مقام ارشد دولتی، بینالمللی و غیردولتی در اجلاسWSIS ژنو میباشد که به نظر میرسد هرچه به اجلاس بعد در آبان 1384 نزدیکتر میشویم به این توجه افزوده میگردد.

منبع:www.tarashe.com

فاطمه امیرى - یکpc (کامپیوتر شخصى) یک خط تلفن، یک کارت اینترنت، دستى که روى «ماوس» قرار مى گیرد و انگشتانى که روى دکمه هاى کى بورد فرود مى آیند، چند کلمه اى که تایپ مى شود همراه با چشمهاى جست وجوگرى که به مانیتور دوخته شده؛ این تمام ابزار و مهارتهاى لازم براى ورود به دنیاى جدید است. دنیایى که مفهوم دیگرى براى آزادیهاى فردى پدید آورده است. نحوه تفکر انسان را تغییر داده و جهان را در عین وسعت چنان محدود کرده که با انسان با ورود به دنیاى اینترنت آن را در کف خود مى بیند و حس عجیبى از آزادى نصیبش مى شود. آزادى این که با چندساعت گشت و گذار دراینترنت به هر کجا که مى خواهد برود. هر تجربه اى را لمس کند. بخواند، ببیند و با آدمها ارتباط برقرار کند.

آشنایى با اینترنت و ورود به دنیاى آن، براى فریبا هنوز یک خاطره دلنشین و به یادماندنى است. فریبا مى گوید: «درست در ساعت ده دقیقه مانده به سه بعد از ظهر ۱۸مهرماه بود که در طبقه دوم یک ساختمان قدیمى در کوچه اى باریک درست در مرکز تهران در دفتر یک انتشاراتى براى اولین بار دکمه «اینتر» کى بورد را فشار دادم. در آن زمان به دنبال شغل دلخواهم بود اما امروز من و لب تابم جزء جدانشدنى از هم شده ایم. همیشه وهمه جا با هم هستیم. روزى پنج - شش ساعت در اینترنت سر مى کنم و هر روز دنبال چیز تازه اى مى گردم.»

مهدى دانشجوى زمین شناسى است. او البته اولین بارى که انگشت روى دکمه کى بورد گذاشته ووارد اینترنت شده است را به خاطر نمى آورد. اما احساسش را به یاد دارد: «هیجان زده بودم. مى خواستم زودتر وارد دنیایى که تا آن موقع توصیف هاى عجیب و باورنکردنى درباره اش شنیده بودم بشوم. روزى سه - چهارساعت با اینترنت کار مى کنم. گاهى دنبال مقاله هاى جدید درباره رشته درسى ام. گاهى دنبال اطلاعاتى درباره یک کشور، فیلمهاى جدید و کمى هم سرکشى به سایت هاى خبرى و وقتى که خیلى حوصله نداشته باشم، هیچ کدام؛ فقط وبگردى.» مهدى در همان حال که لبخند مى زند مى گوید: «شاید هم این کار نوعى علافى مدرن باشد.»

کار بران ایرانى اینترنت محدودند، اما این تعداد رو به افزایش است. آمار سال۸۴ از وجود هفت میلیون کار بر فعال اینترنت در کشور خبر مى دهد. طبق برآوردهاى صورت گرفته شمار کاربران اینترنت طى دو تا سه سال آینده به بیش از ۱۵میلیون خواهد رسید. از طرفى به گزارش شرکت مخابرات ایران ضریب نفوذ اینترنت در ایران (۷‎/۲۴درصد) از متوسط این ضریب در آسیا (۶‎/۹درصد) بالاتر است.

از تفکیک جنسیتى کاربران اینترنت در کشور آمار دقیقى در دست نیست اما براساس آمارهاى موجود در اینترنت، تعداد زنان کاربر اینترنت در همه جاى دنیا و از جمله ایران در مقایسه با کاربران مرد کمتر است.

تحقیق صورت گرفته بر روى گروهى از دانشجویان دانشگاههاى دولتى تهران نشان مى دهد که بعد از پایگاه اقتصادى - اجتماعى و موقعیت جغرافیایى «شکاف جنسیتى» عمده ترین شکاف در کاربرد اینترنت طى دهه۱۹۹۰ بوده است. بررسى جنسیت کاربران سه ISP (سرویس دهنده اینترنت) نیز نشانگر این است که تقریباً بیش از ۷۰درصد کاربران مرد هستند.

مزدک هاشمى پژوهشگر ارتباطات معتقد است: «بیش از آنکه میزان استفاده از اینترنت را به نحوه تفکر زنانه و مردانه نسبت دهیم، باید سهم عوامل اجتماعى و اقتصاى را در نظر بگیریم. عواملى نظیر پایین بودن سطح سواد و آموزش زنان در مقایسه با مردان، وضعیت اقتصادى و درآمد خانواده ها که تمایل بیشترى براى هزینه کردن در مورد فرزند پسرشان دارند وهنجارهاى فرهنگى و اجتماعى نواحى مختلف کشور که گاه به عنوان عامل بازدارنده براى خروج زنان از نقش هاى سنتى عمل مى کنند. بویژه که کامپیوتر و اینترنت مظاهرى از ورود به دنیاى مدرن به شمار مى روند. از آنجایى که جامعه ما هنوز افراد را به نقشهاى سنتى که بر مبناى تقسیم بندى جنسیتى است، سوق مى دهد، مسؤولیت ها و نقش هاى زنانه مانع از دسترسى و استفاده زنان از کامپیوتر و اینترنت است.»

در حالى که هنوز نسبت کاربران مرد نسبت به زنان چندبرابر است، اطلاعات غیررسمى والبته گفت وگوهاى شفاهى حاکى از افزایش علاقه مندى زنان در استفاده و دسترسى به اینترنت است. در واقع هر چه زنان بیشتر با ساز و کارها و امکانات اینترنت آشنا مى شوند؛ تمایلشان به بهره گیرى از آن بیشتر مى شود. در سالهاى اخیر افزایش وبلاگ نویسى در میان زنان نشانگر میل روزافزون زنان در استفاده از اینترنت به عنوان زبانى گویا براى بیان دردها؛ نقطه نظرها و حرفهایشان است و نکته قابل توجه این است که این گرایش در زنان فقط خاص کشور ما نیست. طبق آمار به دست آمده از سوى یک سایت سرویس دهنده وبلاگ چینى، ۶۰درصد از وبلاگ نویسان چینى را زنان تشکیل مى دهند. در عین حال ذکر شده که پسرها به شدت مشغول بازیهاى شبکه اى کامپیوترى هستند.

دکتر فرنگیس مظاهرى مدرس علوم ارتباطات دانشگاه نکته دیگرى را هم در بالا بودن تعداد کاربران مرد در مقایسه با کاربران زن مؤثر مى داند و آن هم درصد پایین اشتغال زنان است: «در کشور ما درصد قابل توجهى از اداره ها، سازمانها ونهادهاى مختلف به اینترنت مجهز شده اند و با توجه به پایین بودن درصد اشتغال زنان حدود سه درصد از جمع شاغلان، بدیهى است که مردان به عنوان نیروى شاغل در اکثریت، فرصت و امکان بیشترى براى کار با اینترنت دارند و زنان به همین دلیل که درصد اشتغالشان پایین است، از امکانات کمترى براى دسترسى به کامپیوتر و اینترنت برخوردارند.»

فریبا مى گوید بیشتر دوستانش به دنبال محصولات جدید در اینترنت هستند. «البته من هم گاهى به سایت هاى لوازم آرایشى سر مى زنم اما دوستانم بیشتر وقتها به این سایت ها سرکشى مى کنند و در واقع سایت هاى مد لباس و آرایش بیشتر مورد توجه آنها است.»

مهدى هم درباره علایق دوستانش مى گوید که در بیشتر آنها علاقه وافرى براى سرکشى به سایت هاى ورزشى و تفریحى مانند فیلمها و بازیهاى جدید دیده است. به همان نسبت که تعداد کاربران مرد و زن متفاوت است. در شیوه استفاده از اینترنت هم میان زنان و مردان تفاوتهایى وجود دارد. بنا بر پژوهش انجام گرفته دختران دریافت و ارسال پست الکترونیکى، خرید کالا و سرگرمى را بیش از پسران ترجیح داده و در مقابل پسران از اینترنت به منظور جست وجوى اطلاعات و دریافت خبر استفاده مى کنند.

به اعتقاد مزدک هاشمى پژوهشگر این موضوع تا حد زیادى به جامعه پذیرى دختران و پسران مربوط مى شود که طبق آن زنان و دختران به نقش هاى جنسیتى خود سوق داده مى شوند.

او البته اهداف ورود به فضاهاى مجازى اینترنت را ایجاد ارتباطات، تحصیل، تفریح و سرگرمى، تسهیل امور، تجارت و کسب اطلاعات مى داند و مى گوید: «نمى توان به طور دقیق به تفکیک و درجه بندى علایق کاربران مرد و زن پرداخت. همان طور که ممکن است یک کاربر دختر ۱۶-۱۷ساله به دنبال مد لباس مورد علاقه اش بود یک پسر هم بخواهد درباره زندگى خصوصى فوتبالیست مورد علاقه اش اطلاعاتى به دست بیاورد. در واقع نمى توان این دو را ارزشگذارى کرد و به یکى نمره بالاتر و به دیگرى نمره پایین تر داد.»

شادى ۱۹ساله مى گوید: اولین آشنایى اش با اینترنت وقتى بود که دنبال اطلاعاتى درباره هنرپیشه هاى زن مى گشت اما: «بعدها به جنبه هاى دیگر اینترنت نیز علاقه مند شدم.» در اینترنت نزدیک به ۷۴میلیون سایت درباره زنان وجود دارد. صرفنظر از چیزى کمتر از یک سوم این سایت ها که پورنو هستند، این رقم از حضور زنان یا مسائل آنها در اینترنت خبر مى دهد. مزدک هاشمى مى گوید: «مى توان کاربران زن را به چهار دسته تقسیم کرد. گروهى که استفاده شان به چت کردن و در نهایت چک کردن ایمیل شان محدود مى شود و در نهایت سرکشى به چند سایت خرید و فروش لوازم مخصوص زنان. گروه دوم زنانى اندکه در اینترنت تولید محتوا مى کنند از طریق وبلاگ نویسى و گروه سوم زنانى که در زمینه طراحى وب فعالند و بالاخره دسته چهارم زنانى که از اینترنت به منظور تجارت استفاده کرده و حتى کارآفرینى مى کنند.»

تنوع بهره گیرى از اینترنت چه از لحاظ سنى و چه از نظر جنسیتى دامنه وسیعى را در بر مى گیرد و این خود نشانگر نوعى پلورالیسم در دامنه فکرى انسانها است. ممکن است سرگرمى اولین محرک براى برخى از کاربران اینترنت باشد، اما در هر صورت این کاربران به مرور درمى یابند که به راحتى مى توان از این دستاورد بشرى استفاده هاى علمى و فرهنگى بسیارى ببرند.

فریبا مى گوید هر چند، مدتى بعد از آن بعد ازظهرى که براى اولین بار انگشتانش دکمه هاى کى بورد را لمس کرد، صاحب کار مناسبى شد، اما درست از همان روز دایره فکریش، دایره عقاید و خواسته هایش دچار تغییراتى شد که مسیر زندگى اش را عوض کرد. تغییرى از نوع دیجیتالى آن هم در دامنه دوعدد یک و صفر.
منبع : ایران

*ITanalyze.ir - ایالات متحده آمریکا این فرصت را برای ارائه نظرات بر روی گزارش گروه کاری سازمان ملل در رابطه با راهبری اینترنت بسیار خوشایند می داند. ما می خواهیم از این فرصت استفاده کنیم تا از رئیس، دبیرخانه و اعضای WGIG برای تلاشهایشان در رسیدگی به چنین موضوع پیچیده و چالش انگیزی تشکر نماییم. با توجه به اهمیت اینترنت در توسعة اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، فعالیت مشترک و سازنده همه اعضا در فرآیند WSIS با هم برای رسیدن به یک اتفاق نظر در فاز تونس اجلاس مهم و ضروری می باشد.

ایالات متحده تعهد خود را برای آزادی بیان، نیاز به حفظ امنیت و ثبات اینترنت و توسعه زیرساخت را تصریح می نماید. با در نظر داشتن این اصول بنیادی، ما مجموعه ای از نظرات کلی در رابطه با گزارش بعلاوه نظرات ویژه ای در زمینه مسائل سیاسی عمومی منحصر بفرد اشاره شده در سند را ارائه می دهیم.

نظرات کلی

همانطور که در بالا ذکر شد، ایالات متحده از تلاش بسیار و پر زحمت WGIG برای تهیه گزارش قدردانی می نماید. ما تلاش گروه کاری راهبری اینترنت برای کمک به تنظیم ساختار و چارچوب گفتگوی جهانی در رابطه با راهبری اینترنت از طریق ارائه تعریف کاری قابل درک، شناسایی برخی مسائل سیاسی عمومی و نقشهای اعضای مختلف را تصدیق می نماییم. با توجه به نقش های اعضا، مشخص شده در گزارش، ایالات متحده معتقد است که در حالیکه دولت ها بطور طبیعی نقش کلیدی در توسعه و پیاده سازی سیاست عمومی دارند، اما مشاوره و همکاری با بخش خصوصی و جامعه مدنی برای تضمین دستاوردهای کارآمد، موثر و نمونه ضروری و مهم می باشد.

ایالات متحده برای بحث در رابطه با روش های همه اعضا برای اصلاح بهره وری فنی همچنین شفافیت و باز بودن ساختارهای موجود حاکمیت آزاد می ماند. هرچند، این مسئله مهم است که جامعه جهانی تصدیق می نماید که ساختارهای موجود برای تبدیل اینترنت به مستحکم ترین و از لحاظ جغرافیایی متنوع ترین رسانة امروز به صورت موثری کار کرده اند. امنیت و ثبات اینترنت باید پشتیبانی و حفظ شود.

ایالات متحده به حمایت از دسترسی فراگیر به اینترنت و توسعه زیرساخت اینترنت پیرامون جهان ادامه می دهد. بین المللی نمودن دائم اینترنت توسط ایجاد اخیر دفاتر ثبت منطقه ای اینترنت (RIRs) برای آمریکای لاتین و آفریقا و تلاش های زیاد جامعه اینترنت برای فعالیت در رابطه با توزیع عادلانه آدرس های IP ثابت می شود. برای مثال، مانند ژوئن ،2005 تخصیص تراکمی آدرس IPV4 از لحاظ جغرافیایی به صورت زیر تفکیک شد: 33% منطقه آسیا- اقیانوسیه، 32% آمریکای شمالی، 31% اروپا، 3% آمریکای جنوبی و 1% به آفریقا. در همین دورة زمانی، تخصیص تراکمی IPV6 به صورت 56% به اروپا، 23% به منطقه آسیا اقیانوسیه، 17% آمریکای شمالی، 3% آمریکای لاتین و 1% به آفریقا بود. بعلاوه، ایجاد 130 سرور ریشه، شامل mirror roots که اکثریت آنها در خارج از ایالات متحده قرار گرفته اند، نشان می دهد که اینترنت و منابع هسته ای آن در یک کشور متمرکز نشده است.

عدم تمرکز اینترنت با سطح نوآوری که در لایه لبه شبکه رخ می دهد بیشتر ثابت می شود. در لبه هاست که اشخاص، گروه ها و شرکت ها از طریق خدمات و برنامه های کاربردی پیشگام به صورت مساوی، فرصت افزودن ارزش به شبکه را دارند. اختیارات محلی، نمونه های تجاری سنتی را به مبارزه می طلبد و اهمیت همه اعضا در تامین امنیت، پایداری و استحکام شبکه بهم پیوسته از شبکه ها را تقویت می نماید. آن چیزی که در یک نقطه از شبکه که پتانسیل تاثیر گذاری بر دیگر نقاط شبکه را دارد، مشخص کننده نیاز به سیاست عمومی مناسب در سطح ملی و محلی می باشد که با همکاری در سطح بین المللی تکمیل می گردد. در لبه است که موقعیت صحیح و ماهیت مشارکتی کامل اینترنت تحقق می یابد.

در نهایت، ایالات متحده آمریکا یک حوزه بنیادی سیاسی عمومی که در گزارش WGIG مطرح نشده است را مورد توجه قرار داده است – یعنی نقش محیط توانمندساز در توسعه و انتشار فراگیر اینترنت. برای افزایش مزایای اقتصادی و اجتماعی اینترنت، دولت ها در داخل کشور خود باید تمرکز را روی ایجاد محیط سیاسی، قانونی و رگولاتوری مناسب که خصوصی سازی، رقابت و آزاد سازی را تشویق می کند، قرار دهند. به ویژه، نقش بخش خصوصی و جامعه مدنی بعنوان درایور نواوری و سرمایه گذاری خصوصی در توسعه اینترنت بسیار مهم می باشد. زمانیکه محیط سیاسی داخلی، سرمایه گذاری و نواوری را تشویق می نماید ارزش لبه های شبکه در کشورهای در حال توسعه و کشورهای توسعه یافته افروده می شود.

نظرات در رابطه با مسائل سیاسی عمومی خاص مربوط به اینترنت

آزادی بیان: ایالات متحده اهمیت حق بنیادی آزادی بیان و جریان آزاد اطلاعات را همانطور که در ماده 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر مطرح شد و همچنین در اعلامیه اصول پذیرفته شده در مرحله اول WSIS در ژنو دوباره بیان شد، مجددا تایید می نماید. یک رسانه آزاد، فراپخشی و online یکی از نهادهای کلیدی زندگی دموکراتیک می باشد. ایالات متحده معتقد است که هیچ کشوری بدون توانایی شهروندان در بیان آزاد عقایدشان در محیطی که در آن هر فردی می تواند اطلاعات را جستجو و دریافت کند و از آن بهره مند شود، نمی تواند از لحاظ سیاسی و اقتصادی توسعه یابد.

ایالات متحده کاملا از این اصل حمایت می نماید که همه معیارهای مربوط به اینترنت بویژه معیارهایی که در زمینه های امنیت یا مبارزه با جرائم می باشند، به تخلفات در آزادی بیان منجر نمی شوند.

استحکام، امنیت و جرائم اینترنتی: ایجاد امنیت و محرمانگی در استفاده از شبکه ها و سیستم های فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) از برنامه های دراولویت ایالات متحده می باشد. این سیستم ها و شبکه ها به موضوع تهدیدها و آسیب های ایجاد شده از منابع مختلف و مکانهای جغرافیائی مختلف، و امنیتی که نیاز به تلاشهای پیشگیرانه هماهنگ همه اعضا مطابق با نقش شان دارد، می پردازد. برنامه های ملی و همکاریهای بین المللی در راستای حوزه های قانونی، اجرائی، مدیریتی و فنی برای ایجاد یک فرهنگ جهانی امنیت لازم است. در توسعه استراتژی ملی امنیتی، دولتها باید ساختارها و فرآیندهای موجود مانند: "پیمان مجمع اروپا در مورد سایبر کرایم" قطعنامه های UNGA در مورد "مبارزه با سوئ استفاده از فناوریهای اطلاعات" (63/55 و 121/56) و "ایجاد یک فرهنگ جهانی امنیت اطلاعات" (239/57) و برنامه های ارائه شده توسط تیم ها و گروههای مسئول امنیت کامپیوترها (CSIRTs) را در نظر بگیرند

سیستم های دامنه نامها و آدرس دهی اینترنتی: کشورهای ایالات متحده برای حمایت از بخش خصوصی هماهنگی های فنی و مدیریت دامنه نامهای اینترنتی و سیستم های آدرس دهی (DNS) را در شرکت اختصاص دهنده نامها و اعداد اینترنتی (ICANN) را با در نظرگرفتن پیشنهاد دولت در مورد مسائل DNS که توسط کمیته مشاوره دولتی (GAC) ارائه شده، انجام می دهد. ما همچنین تایید می کنیم که دولتها دارای حق حاکمیت و سلطه سیاستی عمومی روی مسائل مربوط به کدهای کشوری دامنه های سطح بالای خود (ccTLD) می باشند و ایالات متحده متعهد شده است که با همکاری جامعه بین الملل این مسائل را در نظر بگیرد و همچنین نیاز اساسی به اطمینان از استحکام و امنیت DNS های اینترنتی را نیز در نظر داشته باشد. با توجه به هماهنگی های بین المللی در رابطه با DNS، WSIS باید نقش موسسات موجود را تشخیص دهد و تصمیم گیریهای موثر و از بالا به پائین در سطح محلی را تشویق کند و به کاربرد روت های آئینه ای و سیاست های مربوط به اختصاص آدرس ادامه دهد.

چندزبانگی: ایالات متحده معتقد است که توسعه فناوریهائی که استفاده از دامنه نامها به زبانهای که بر اساس مجموعه کاراکترهای لاتین نیستند، گام مهمی در تحقق جهانی شدن اینترنت می باشد. WSIS باید کار مداوم و پیگیرانه و همکاری در دامنه نامهای بین المللی شده توسط بدنه و فرآیندهای استاندارد موجود را تشویق کند به نحوی که توافقات بتوانند در جدولهای زبانی متناسب بدست آیند.

هزینه های اتصال داخلی: ایالات متحده معتقد است که توافقات مرتبط با اتصالات اینترنتی بین المللی باید به عنوان موضوع مذاکرات خصوصی اقتصادی تداوم پیدا کند. روشهای حکومتی توافقات بین المللی که میتواند برای روش های حکومتی مخابراتی مورد تایید قرار گیرند نمی توانند برای ترافیک اینترنتی تایید شوند. WSIS باید کار در حال پیشرفت موسسات حاضر مانند ITU و OECD را مدنظر قرار دهد و نهادهای معتبر ملی را برای گام برداشتن به سوی بازارهای باز با هدف ایجاد رقابت و افزایش رقابت افزوده در محل بازار تشویق کند. یک بازار رقابتی محیطی توانا را برای تشویق سرمایه گذاری و/یا همیاری در زیرساختار بین المللی ایجاد می کند. همچنین توسعه نقاط تبادل اینترنتی منطقه ای و مضامین محلی نیز باید تشویق شود.

حقوق مالکیت معنوی: ایالات متحده اهمیت زیادی به یک سیستم مالکیت معنوی رقابتی، موثر و مناسب می دهد و معتقد است که هر جامعه اطلاعاتی طرح شده توسط WSIS باید به روشنی و صریحاً تایید کند که چنین سیستمی برای جامعه اطلاعاتی لازم است زیرا که مشوقی را برای نوآوری و ابتکار ایجاد می کند.

برای انجام این کار، WSIS و اسناد آن باید سیستم های مالکیت معنوی بین المللی موجود را تشخیص دهند، به آنها احترام بگذارند و از آنان حمایت کنند. تعادل بین دارندگان و استفاده کنندگان مالکیت معنوی از اصول یک سیستم های مالکیت معنوی می باشد. توافق نامه های مالکیت معنوی بین المللی موجود تعادل بین دارندگان و کاربران مالکیت معنوی را دارا می باشد و آن را منعکس می کند. به طور صحیحی، این تعادل وجود ندارد و بنابراین دارندگان مالکیت معنوی تشویق می شوند تا فعالیت ها و نوآوری هایشان را توسعه دهند و آنها را در بین عموم برای استفاده و لذت بردن از آنها، منتشر کنند. ایالات متحده معتقد است که فرام جامعه بین الملل مناسب برای سروکار داشتن با مسائل مالکیت معنوی، سازمان جهانی مالکیت معنوی (WIPO) می باشد، که به طور منظمی تراکنش بین سپهر اطلاعاتی و مالکیت معنوی را از زمان آغاز اینترنت تاکنون آزموده است.

Spam : به طور فزاینده ای، Spam در بخش های بزرگ آن یک مسئله امنیتی است، Spam روشی است که ویروس ها و سایر تهدیدهای امنیتی میتوانند به یک کامپیوتر منتقل شوند. صنایع می بایست نقش راهنما را در 4 ابزار فنی در حال توسعه برای از بنی بردن این مشکل ایفا کند. علاوه بر این، بسیاری از این تهدیدهای امنیتی نتیجه رفتارهای جنائی می باشد. قرارداد سایبرکرایم چارچوب جامعی برای درنظر گرفتن این تهدیدات ارائه می دهد. در سال 2003، ایالات متحده، یک قانون ضد اسپم را در چارچوب ابزار اجرائی جنائی و مدنی برای کمک به مشتریان، بازرگانان و خانواده ها آسیب دیده از نامه های الرونیکی اقتصادی غیرمحاز تصویب نمود. اگرچه ایالات متحده معتقد نیست که قانون به تنهائی میتواند مشکل spam را حل کند. رهیافت ایالات متحده برای مبارزه با Spam شامل ترکیبی از ابزار قانونی برای اجرای موثر قوانین، توسعه و به خدمت گرفتن ابزار تکنولوژیکی و بهترین تجربیات بدست آمده توسط بخش خصوصی، و آموزش مشتریان و بازرگانان می باشد. ما معتقدیم که کار انجام شده برای مبارزه با spam باید ما را مطمئن سازد که پست الکترونیکی همچنان به عنوان ابزار ارزشمند و پایدار ارتباطات باقی می ماند. دولتها در آموزش مشتریان و اجرای قوانین spam نقش دارند. برای انجام این کار، دولتها باید آژانسهای اجرائی در رابطه با spam را برای پیوستن به برنامه عمل لندن در مورد همکاریهای بین المللی برای مبارزه با هرزنامه ها تشویق کنند.

حفاظت داده ها و حریم خصوصی: ایالات متحده از نگرانی های بیان شده در گزارش در رابطه با حفاظت از داده ها و حفظ حریم خصوصی قدردانی می نماید. حفاظت از حریم خصوصی اطلاعات شخصی حساس افراد برای دولت ایالات متحده و مصرف کنندگان آن در اولویت قرار دارد.

شرکت ها نقش مهمی را از طریق پیاده سازی محافظ های مناسب و نسبتا ارزان برای حفاظت از اطلاعات حساس مصرف کنندگان ایفا می نمایند. ایالات متحده همچنین معتقد است که اقدامات بخش خصوصی و اقدامات چند جانبه نقش مهم و توانمندی را در ترغیب توسعه و استفاده از تکنولوژی های ارتقاء حریم خصوصی و در افزایش آموزش و سطح آگاهی مصرف کنندگان در زمینه مسائل online حریم خصوصی ایفا می نمایند. یک رویکرد متعادل و عمیق برای حریم خصوصی آن است که برای نوآوری هایی که بهترین محیط را برای توسعه اینترنت ارائه می دهند، باز باشد. هر رویکرد موثر برای تضمین حفاظت از اطلاعات شخصی شامل موارد زیر می باشد: قوانین مناسب برای حفظ حریم خصوصی مصرف کننده در حوزه های بسیار حساس مانند مالی، پزشکی و حریم خصوصی کودکان. اجرای این قوانین توسط دولت ها. و تشویق تلاش های بخش خصوصی برای حفاظت از حریم خصوصی مصرف کنندگان.

حمایت از مصرف کننده: ایالات متحده آمریکا معتقد است که یک بازار الکترونیکی رقابتی و توانمند برای مصرف کنندگان مفید است. سیاست حمایت از مصرف کننده باید تضمین کند که مصرف کنندگان می توانند در رابطه با انتخاب هایشان در این بازار، تصمیمات آگاهانه ای اتخاذ کنند و اینکه فروشندگان با محصولاتی که ارائه می دهند وعده هایشان را تحقق می بخشند. برای رسیدن به این هدف، در نهایت دولت ها باید از مصرف کنندگان به صورت زیر حمایت کنند:

(1) اجرای قوانین در مقابل اعمالی که به مصرف کنندگان آسیب می رساند

(2) انتشار اطلاعات و آموزش دادن مصرف کنندگان و

(3) تشویق پیشاهنگی بخش خصوصی برای توسعه قوانین هدایت و تأمین مکانیزمهای فرعی حل اختلاف با کاربری آسان برای بررسی شکایات مصرف کنندگان. این اصول در راهبردهای بین المللی و متنوع موجود برای حفاظت مصرف کنندگان بیان شده است که موارد راهبردهای سازمان ملل، راهبردهای OECD برای حفاظت مصرف کنندگان در تجارت الکترونیکی و اصول حفاظت مصرف کنندگان APEC را شامل می شود.

ایجاد ظرفیت نیروی انسانی: ایالات متحده معتقد است که هر شخصی باید فرصت کسب مهارتها و دانش لازم برای درک، مشارکت فعال، و استفاده کامل از، جامعه اطلاعاتی و دانش اقتصاد را داشته باشد. این امر نیازمند افزایش ایجاد ظرفیت در حوزه های سیاسی ICT و قانونگذاری، دانش فنی، دسترسی به اطلاعات و کاربرد ICT برای بخش های مختلف توسعه می باشد. WSIS باید از فعالیت مداوم اعضای متعدد در ایجاد ظرفیت متخصصین و موسسات در کشورهای در حال توسعه و تضمین اینکه تلاش های آنها هم فنی و ابداعی و هم حامی رویکردهای مبتنی بر بازار است، حمایت کند.

مشارکت معنادار در توسعه سیاست عمومی جهانی: ایالات متحده مشارکت کشورهای در حال توسعه در مجامع ICT را بعنوان مکمل تلاش های مربوط به توسعه ملی ICTs تشویق می نماید. به معنای واقعی کلمه، ایجاد ظرفیت در صاحب منصبان امور و دیگر اعضایی که توانایی بررسی مسائل پیچیده و گزینه های مشکل برخاسته از موقعیت روبه رشد ICT را دارند، امر مهمی است. از طریق موسسه آموزش مخابرات آمریکا(USTTI)، ایالات متحده همراه با صنعت آمریکا تعهد خود را با ایجاد ظرفیت از طریق تامین شهریه دوره های آموزشی آزاد مخابرات برای سیاستگذاران سراسر جهان، پخش و رشته های مربوط به ICT اثبات کرده است.

نتیجه

ایالات متحده بار دیگر از گروه کاری سازمان ملل در رابطه با راهبری اینترنت برای گزارشش تشکر می نماید و رضایت خود را برای شرکت در گفتگوی مربوط به راهبری اینترنت در مجامع متعدد مرتبط با آن تصریح می کند. با توجه به وسعت موضوعاتی که ذاتا تحت عنوان " راهبری اینترنت" قرار گرفته اند بطور کلی محلی برای بررسی مناسب به این موضوع وجود ندارد. در حالیکه ایالات متحده سیستم فعلی اینترنت را تایید می نماید، ما گفتگوی مداوم با همه اعضا را در مجامع گوناگون بعنوان روشی برای تسهیل مذاکره و پیشبرد ایدة مشترکمان در استحکام و پویایی اینترنت، تشویق می نماییم. این مذاکرات باید بر روی اینکه همه اعضا چگونه می توانند به مشارکت در بررسی مسائل مربوط به اینترنت ادامه دهند متمرکز باشند. در این مجامع، ایالات متحده آمریکا به حمایت از راهکارهای و مدیریت بخش خصوصی در توسعه اینترنت بطور گسترده ادامه خواهد داد.

*به نقل از دبیر خانه کمیسیون ملی WSIS ایران

*ITanalyze.ir - این گزارش توسط گروه کاری راهبری اینترنت که توسط دبیرکل سازمان ملل بر اساس مسئولیتی که طی مرحله اول اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطلاعاتی در تاریخ 12-10 دسامبر 2003 در ژنو بر عهده او قرار گرفته بود، ایجاد گردید، تهیه شده است. گروه کاری راهبری اینترنت شامل چهل عضو از دولت ها، بخش خصوصی و جامعه مدنی می باشد که همه در یک موقعیت یکسان و بر اساس توانایی های شخصی شان در آن مشارکت دارند. رئیس این گروه آقای نیتین دسایی، مشاور ویژه دبیرکل WSIS می باشد. لیست اعضای این گروه در ضمیمه این گزارش آورده شده است.

2. یک گزارش پیش زمینه تهیه شده که شامل بسیاری از فعالیت هایی است که طی مراحل WGIGانجام گردیده و بطور جداگانه در دسترس قرار گرفته اند. این گزارش عقاید مختلفی را که بین اعضا وجود دارد و همچنین بسیاری از نظرات اعضا را منعکس می نماید. گزارش پیش زمینه مشخص می نماید که چه استدلال و عقیده ای میان همه اعضای گروه و یا بین برخی از اعضا مشترک می باشد. گزارش پیش زمینه به عنوان متن گزارش WGIG نمی باشد ولی می تواند بعنوان یک مرجع مورد استفاده قرار گیرد.

3. WGIG چهار نشست در تاریخ های 25-23 نوامبر2004، 18-14 فوریه 2005، 20-18 آوریل 2005، 17-14 ژوئن 2005 در ژنو برگزار نموده است.

4. مسئولیت WGIG از مرحله اول اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطلاعاتی مشخص شده است، که طی آن روسای کشورها و دولت ها اهمیت اینترنت را تصدیق نمودند; آنها تایید نمودند که اینترنت عنصر اساسی زیرساخت ظهور جامعه اطلاعاتی است، در عین حال قبول شده است که دیدگاه های متفاوتی نسبت به مناسب بودن سازمان ها و مکانیزم های فعلی برای مدیریت فرآیندها و سیاست های توسعه دهی اینترنت وجود دارد. به این منظور آنها از دبیرکل سازمان ملل خواستند تا یک گروه کاری در رابطه با راهبری اینترنت با دیدگاه فراهم نمودن زمینه برای مذاکرات در مرحله دوم اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطلاعاتی که در نوامبر 2005 در تونس برگزار خواهد شد، ایجاد نماید.

5. اعلامیه اصول و طرح کاری WSIS که در ژنو پذیرفته شد پارامترهایی را برای گروه کاری راهبری اینترنت تنظیم نمود که شامل عناوین مرجع و برنامه فعالیت های آن بود. از WGIG خواسته شد تا " طرح های پیشنهادی اجرایی و مناسبی را برای مدیریت اینترنت تا سال 2005 ارائه نماید. و همچنین در این رابطه مسائل زیر را مورد بررسی قرار دهد:

 توسعه یک تعریف کاری از راهبری اینترنت

 شناسایی مسائل سیاسی عمومی مربوط به راهبری اینترنت.

 توسعه یک درک مشترک از نقش و مسئولیت های دولت ها و سازمان های بین المللی موجود و دیگر مجامع، همچنین بخش خصوصی و جامعه مدنی در کشورهای در حال توسعه و کشورهای توسعه یافته.

6. در انجام وظایف و عملکردها، WGIG از طریق اصول کلیدی WSIS هدایت و راهنمایی گرفت. بویژه اصولی از (WSIS) که مربوط به پایداری و عملکرد امن اینترنت بوده و به دلیل حائز اهمیت بودن مورد قضاوت قرار می‌گرفت. از این رو WGIG پذیرفت که تمام پیشنهادات به منظور اصلاح نظام فعلی راهبری بایستی کاملاً معین و مشخص شده و باید با توجه به ظرفیت و گنجایش مربوط به اصول WSIS، مورد ارزیابی قرار گیرد.

7. برای توسعه درک مسائل راهبری، WGIG مرور مراحل مختلف توسعه اینترنت (از یک پروژه تحقیقاتی در دهه 60 تا یک زیرساخت گسترده تجاری با نزدیک به یک بیلیون کاربر در سال 2004،) را مفید دانست. . این نگرش تاریخی از آن جهت مفید بود که اصول راهبردی و فاکتورهایی که توسعه موفق اینترنت را فراهم می آورد و یا به آن کمک می کند، شامل ماهیت باز و غیر متمرکز معماری آن، توسعه فنی اصولی استانداردهای مرکزی آن و همچنین مدیریت نام ها و شماره ها، را مورد توجه قرار می داد.

II. تعریف کاری راهبری اینترنت

8. در حالیکه یک درک عمومی از اینترنت وجود دارد ولی هنوز یک دیدگاه مشترک در رابطه با راهبری اینترنت وجود ندارد، از اینرو طی WSIS از WGIG خواسته شد تا یک تعریف کاری از راهبری اینترنت ارائه دهد. طی 10 سال که اینترنت از یک وسیله تحقیقاتی و آکادمیک به یک " وسیله جهانی قابل دسترس برای عموم" تبدیل شده است. دیدگاه های بسیار مختلفی درباره مکانیزم ها و حوزه راهبری آن بوجود آمده است.

9. WGIG در ابتدا پنج معیار را مورد بررسی قرار داد. برای مثال تعریف کاری باید مناسب، قابل تعمیم، تشریحی، مختصر و فرآیند گرا باشد. دوم اینکه WGIG سطح گسترده ای از بخش دولتی، بخش خصوصی و مکانیزم های راهبری چند عضوی که در حال حاضر با رعایت مسائل و عملکردهای اینترنت وجود دارد را مورد مطالعه قرار داد. در نهایت، WGIG، تعدادی از تعاریف جانبی پیشنهاد شده توسط بخش های گوناگون در طی فرآیند WSIS و مذاکرات بین المللی مربوطه را مورد ارزیابی قرار داد.

10. برای پاسخگویی به معیارها، تجزیه تحلیل ها و طرح های پیشنهادی ذکر شده در بالا، همچنین مذاکره گسترده تر میان اعضایی که در WSIS، WGIG و جامعه گسترده تر اینترنت مشارکت داشتند، WGIG تعریف کاری زیر را ارائه داد:

راهبری اینترنت توسعه و کاربرد اصول مشترک، هنجارها، قوانین، تصمیم گیری ها، روال ها و برنامه هایی است که سیر تکاملی و استفاده از اینترنت را توسط دولت ها، بخش خصوصی و جامعه مدنی با توجه به نقش موثر آنها تشکیل می دهد.

11. این تعریف کاری مفهوم جامعیت دولت ها، بخش خصوصی و جامعه مدنی در مکانیزم های راهبری اینترنت را تقویت می نماید. این تعریف کاری همچنین تایید می نماید که با توجه به مسائل خاص راهبری اینترنت هر گروهی تمایلات ، نقش ها و مشارکت متفاوتی خواهد داشت که در بعضی موارد مشترک خواهد بود.

12. باید مشخص شود که به هر حال راهبری اینترنت فراتر از نام ها و آدرس های اینترنت یعنی مسائلی که توسط ICANN مورد رسیدگی قرار می گیرند می باشد به ترتیب که شامل مسائل سیاسی عمومی مهم دیگری از قبیل منابع مهم اینترنت، امنیت و ایمنی اینترنت، ابعاد توسعه ای و مسائل مربوط به استفاده از اینترنت نیز می باشد.

III. شناسایی مسائل سیاسی عمومی مربوط به راهبری اینترنت و ارزیابی شایستگی نظام فعلی راهبری

13. WGIG بیشتر توجه خود را همانطور که در پارگراف (b)13 طرح کاری خواسته شده بود، به شناسایی مسائل سیاسی عمومی که ذاتا به راهبری اینترنت مربوط می باشد، اختصاص داد. این گروه پذیرفته است که راهکار گسترده ای را اتخاذ نماید و هیچیک از مسائل مربوط به راهبری اینترنت را مستثنی نکند. بر اساس این فعالیت تحقیقاتی، WGIG چهار حوزه سیاسی عمومی کلیدی را مشخص نمود:

(a) مسائل مرتبط با مسائل زیرساخت و مدیریت منابع حیاتی اینترنت، شامل مدیریت سیستم نام های دامنه و آدرس های IP ، مدیریت سیستم سرور ریشه، استانداردهای فنی، ارتباطات میان شبکه ای، زیرساخت مخابراتی شامل فنآوری های جدید همچنین چند زبانگی. این مسائل موضوعاتی است که بطور مستقیم مربوط به راهبری اینترنت و در حیطه سازمان های مسئول در زمینه این مسائل می باشد.

(b) مسائل مربوط به استفاده از اینترنت شامل: spam، امنیت شبکه و جرائم مجازی. درحالیکه این مسائل مستقیما به راهبری اینترنت مربوط می باشند مشارکت جهانی مورد نیاز بخوبی تعریف نشده است.

(c) مسائل مربوط به اینترنت، اما با پیچیدگی گسترده تر نسبت به اینترنت، جائیکه سازمانهایی مسئولیت این مسائل را بر عهده دارند مثل حقوق مالکیت معنوی یا تجارت جهانی. WGIG شروع به بررسی حوزه ای که در آن این موضوعات مطابق با اعلامیه اصول پردازش می شوند، نمود.

(d) مسائل مربوط به ابعاد توسعه راهبری اینترنت بویژه ایجاد ظرفیت در کشورهای در حال توسعه.

14. بعد از بررسی عمیق مسائل مربوط به این چهار بخش WGIG مسائل سیاسی عمومی مربوط به راهبری اینترنت را شناسایی نمود و در پیش زمینه گزارشش قرار داد. این مسائل از بالاترین اولویت شامل مسائل و مشکلات مربوطه می باشند که در زیر برای رسیدگی WSIS تعیین شده اند.
15. مدیریت سیستم و فایل های حوزه ریشه

مدیریت یک جانبه توسط دولت آمریکا

به دلایل تاریخی اختیار ایجاد تغییرات در حوزه ریشه در سیستم فعلی تنها یک دولت را درگیر می نماید. فقدان رابطه رسمی با اپراتورهای سرور ریشه.

 اپراتورهای حوزه های ریشه امروزه وظایف خود را بدون ارتباط رسمی با هیچ مرجعی انجام می دهند.

16. هزینه های اتصالات داخلی

توزیع متغیر هزینه.

 ISP هایی که در کشورهایی دور از backbone اینترنت قرار گرفتند، بویژه در کشورهای در حال توسعه، باید هزینه کامل مدارهای بین المللی را پرداخت نمایند.

 نبودن یک مکانیزم جهانی مناسب و موثر راهبری اینترنت برای حل مسئله.

17. پایداری اینترنت، امنیت و جرائم مجازی.

 فقدان مکانیزم های چندجانبه برای تضمین پایداری شبکه و امنیت سرویس ها و کاربردهای زیرساخت اینترنت

 فقدان ابزار کارآمد و مکانیزم هایی برای استفاده کشورها برای جلوگیری و پیگرد جرائم مرتکب شده در حوزه های قضایی دیگر، استفاده از توانایی های فنی که ممکن است داخل یا خارج منطقه قرار داشته باشند.

18. Spam

عدم وجود راهکار یکپارچه و هماهنگ

 هیچ توافق جهانی در رابطه با تعریف spam و نظام جهانی برای رسیدگی به این موضوع یا توانا ساختن قوانین موثر ملی ضد spam وجود ندارد. اگر چه میزان توافقهای دوجانبه و چند جانبه بین کشورها برای اجرای قوانین ملی ضد spam، به اشتراک گذاری بهترین تجربیات و همکاری در زمینة راه حل ها رو به افزایش است.

19. مشارکت موثر در توسعه سیاسی جهانی

موانع مهمی برای مشارکت چند عضوی در مکانیزم های راهبری وجود دارد.

 اغلب اوقات شفافیت، آزادی و فرآیندهای مشارکتی وجود ندارد.

 مشارکت در برخی سازمان های بین دولتی و دیگر سازمان های بین المللی غالبا محدود و گران می باشد، بویژه برای کشورهای در حال توسعه، افراد بومی، سازمان های جامعه مدنی و سازمان های تجاری کوچک و متوسط (SMEs)

 محتوا توسط برخی سازمان های بین دولتی و سازمان های بین المللی دیگر تولید می شود که اغلب تنها محدود به اعضا می شود یا با هزینه های بسیار بالا قابل دسترسی می باشد.

 تعداد و موقعیت محل ها برای نشست های سیاسی جهانی باعث محدود شدن مشارکت برخی از اعضا از نواحی دورتر می گردد.

 یک مکانیزم جهانی برای مشارکت دولت ها بویژه از کشورهای در حال توسعه در رسیدگی به مسائل چند بخشی مربوط به توسعه سیاسی جهانی اینترنت وجود ندارد.

20. ایجاد ظرفیت

منابع مناسبی برای ایجاد ظرفیت در سطح حوزه های مربوط به مدیریت اینترنت در سطح ملی و برای تضمین مشارکت موثر در راهبری جهانی اینترنت بویژه برای کشورهای در حال توسعه در دسترس نمی باشد.

21.تخصیص نام های دامنه

توسعه بیشتر سیاست ها و روال ها برای gTLDs مورد نیاز می باشد.

 توسعه بیشتر سیاست ها برای مدیریت و توسعه بیشتر فضای نام دامنه، اگر چه بعلت پیچیدگی ذاتی موضوع، تاثیر عمده ای در مسائل کلیدی از قبیل توزیع عادلانه منابع، دسترسی برای همه و چندزبانگی دارد. مورد نیاز می باشد.

22. آدرس دهی IP

نگرانی های مربوط به سیاست های تخصیص IP آدرس ها

 بدلایل تاریخی، توزیع آدرس های IPV4 نا متعادل می باشد. این مسئله پیش از این توسط دفاتر ثبت منطقه ای اینترنت (RIRs) رسیدگی می شده است. از لحاظ تغییر به IPV6 برخی از کشورها احساس می کنند که سیاست های تخصیص آدرس های IP باید دسترسی متعادل به منابع از نظر جغرافیایی را تضمین نماید.

23. حقوق مالکیت معنوی (IPR)

کاربرد حقوق مالکیت معنوی در سپهر اطلاعاتی

 در حالیکه توافق در رابطه با نیاز به برقراری تعادل میان حقوق دارندگان و کاربران وجود دارد، دیدگاه های متفاوتی در رابطه با ماهیت دقیق تعادل که برای همه اعضا سودمند خواهد بود و اینکه آیا سیستم فعلی IPR برای رسیدگی به مسائل جدید ایجاد شده توسط سپهر اطلاعاتی مناسب می باشد وجود دارد. از طرفی دارندگان حقوق مالکیت معنوی از میزان بالای تخلفات از قبیل دزدی دیجیتالی و تکنولوژی های ایجاد شده که از فعالیت ابزارهای محافظتی برای پیش گیری از این تخلفات، جلوگیری می نمایند ابراز نگرانی نموده اند. از طرفی کاربران در رابطه با انحصار چند جانبه بازار، موانع دسترسی و استفاده از محتوای دیجیتالی و ماهیت نامتعادل مشاهده شده در قوانین فعلی IPR نگران بوده اند.

24. آزادی بیان

محدودیت های آزادی بیان

 اقدامات اتخاذ شده در رابطه با اینترنت در زمینه های امنیت یا مبارزه با جرائم می تواند منجر به نقض مقررات آزادی بیان گردد همانطور که در اعلامیه جهانی حقوق بشر و اعلامیه اصول WSIS مطرح شده است.

25. حفاظت داده و حقوق حریم خصوصی

عدم وجود یا کاربرد متناقض حقوق حریم خصوصی و حفاظت داده.

 در زمینه قانونگذاری ملی و استانداردهای جهانی قابل اجرا برای حقوق حریم خصوصی و حفاظت داده در اینترنت نقصان وجود دارد. در نتیجه، اگر ابزاری برای تقویت حریم خصوصی و حقوق حفظ داده شخصی شان وجود نداشته باشد تعداد کاربران کم خواهد شد. حتی اگر این حقوق توسط قانون تایید شده باشند.مثالی برای این مورد فقدان مشهود حفظ داده های شخصی در برخی از پایگاه داده های WHOIS می باشد.

26. حقوق مصرف کننده

 در زمینه استانداردهای فنی برای حقوق مصرف کننده در اینترنت فقدان وجود دارد، برای مثال خرید کالا از طریق تجارت الکترونیکی. همین طور اگر هیچ ابزاری برای تقویت حقوق کاربران وجود نداشته باشد، تعداد آنها کم خواهد شد حتی اگر این حقوق توسط قانون تایید شده باشند. در مورد کالاهای دیجیتالی و سرویس های online برای کاربرد کامل و قابل استفاده بودن حقوق سنتی مصرف کننده مشکلاتی وجود دارد.

27. چند زبانگی

 در زمینه چندزبانگی پیشرفت زیادی صورت نگرفته است. مسائل حل نشده شامل استانداردها برای TLDهای چندزبانه، آدرس های ایمیل و جستجوی کلمه کلیدی، بعلاوه کم بودن محتوای محلی چندزبانی می باشد . در رابطه با هماهنگی بین المللی فقدان وجود دارد.

28. WGIG مسائل مهم دیگری از قبیل همگرایی و " نسل بعدی شبکه ها" (NGNs)، بعلاوه تجارت و تجارت الکترونیکی، هرچند بدون توجه به جزیئیات آنها را شناسایی نمود.

IV. توسعه یک درک مشترک از نقش ها و مسئولیت های همه اعضا از کشورهای توسعه یافته و کشورهای در حال توسعه

29. تصدیق نقش ضروری همه اعضا در راهبری اینترنت، این بخش به شرح مسئولیت ها و نقش های اعضای مهم مانند دولت ها، بخش خصوصی، جامعه مدنی، بعلاوه سازمان های بین المللی و بین دولتی، همانطور که در اعلامیه اصول WSIS مطرح شد، می پردازد. انجمن های آکادمیک و فنی نیز نقش مهمی ایفا می نمایند.

30. دولت ها. نقش ها و مسئولیت های دولت ها شامل:

 سیاست گذاری عمومی، هماهنگ سازی و پیاده سازی، بصورت مناسب در سطح ملی و توسعه ملی و منطقه ای در سطوح منطقه ای و بین المللی.

 ایجاد محیطی توانمندساز برای توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT)

 عملکردهای نظارتی

 توسعه و پذیرش قوانین، مقررات و استانداردها

 انعقاد معاهدات

 توسعه بهترین آموخته ها

 توسعه ایجاد ظرفیت در و از طریق ICTs

 افزایش تحقیق و توسعه تکنولوژی ها و استانداردها

 بالا بردن دسترسی به سرویس های ICT

 مبارزه با جرائم مجازی

 توسعه همکاری منطقه ای و بین المللی

 بالا بردن توسعه زیرساخت و کاربردهای ICT

 بررسی مسائل توسعه ای عمومی

 ارتقاء چندزبانگی و تنوع فرهنگی

 داوری و حل مناقشه

31. بخش خصوصی. نقش ها و مسئولیت های بخش خصوصی شامل:

 خودقانونگذاری صنعت

 توسعه بهترین آموخته ها

 توسعه طرح های پیشنهادی سیاسی، رهنمودها و راهکارها برای سیاستگذاران و دیگر اعضا.

 تحقیق و توسعه تکنولوژی ها، استانداردها و فرآیندها

 کمک به پیش نویس قانون ملی و مشارکت در توسعه سیاسی ملی و بین المللی.

 پرورش نوآوری

 داوری و حل مناقشه

 توسعه ایجاد ظرفیت

32. جامعه مدنی. نقش ها و مسئولیت های جامعه مدنی شامل:

 بالا بردن آگاهی و ایجاد ظرفیت ( دانش، آموزش و پرورش و به اشتراک گذاری مهارتها)

 توسعه اهداف مختلفی که مورد علاقه عموم هستند.

 تسهیل ایجاد شبکه

 مشارکت دادن همگانی شهروندان در فرآیند های دموکراتیک

 ایجاد توجه به گروه های حاشیه ای شامل جوامع مستثنی و فعالیت های پایه ای.

 مشارکت در فرایندهای سیاسی

 شرکت دادن تخصص ها، مهارتها، تجربیات و دانش در سطح حوزه های سیاسی ICT

 شرکت کردن در فرایندهای سیاسی و سیاست هایی که بیشتر از پایین به بالا ، مردم محور و فراگیر هستند.

 تحقیق و توسعه فنآوری ها و استانداردها

 توسعه و انتشار بهترین آموخته ها

 کمک به تضمین اینکه نیروهای سیاسی و نیروهای بازاری به نیازهای همه اعضای جامعه جوابگو باشد.

 ترغیب مسئولیت اجتماعی و شیوه حکومت گری خوب

 حمایت برای توسعه پروژه های اجتماعی و فعالیت هایی که مهم هستند ولی ممکن است " fashionable" یا مفید نباشند.

 کمک به ایجاد دیدگاه های جوامع اطلاعاتی مردم محور بر اساس حقوق بشر، توسعه پایدار، عدالت اجتماعی و قدرت

33. بعلاوه، WGIG تصدیق نمود که مشارکت در اینترنت در جامعه آکادمیک بسیار با ارزش است و یکی از منابع اصلی نوآوری و خلاقیت را تشکیل می دهد. بطور مشابه، جامعه فنی و سازمان های آن در عملکرد اینترنت، استاندارد گذاری اینترنت و توسعه سرویس های اینترنت مشارکت عمیقی دارند. هر دوی این گروه ها کمک دائمی و با ارزشی به امنیت و پایداری عملکرد و سیر تکاملی اینترنت می نمایند. آنها تعامل گسترده ای با همه اعضای گروه ها دارند.

34. WGIG همچنین نقش های موثر و مسئولیت های سازمان های بین المللی و بین دولتی موجود و دیگر مجامع و مکانیزم های گوناگون برای مذاکرات رسمی و غیر رسمی میان سازمان ها را مورد بازنگری قرار داد. این گروه متذکر شد تا حدی امکان اصلاح هماهنگی وجود دارد.

V. " پیشنهادات لازم برای عمل"

A. پیشنهادات مربوط به مکانیزم های راهبری اینترنت

35. WGIG مناسب بودن نظام فعلی راهبری اینترنت را نسبت به اصولی که در آخرین اسناد WSIS مطرح شد، مورد بررسی قرار داد و به این نتیجه رسید که اصلاحاتی برای بیشتر نزدیک نمودن این نظام به معیارهای WSIS مانند شفافیت، جوابگو بودن، چندجانبه بودن، و نیاز به بررسی همه مسائل سیاسی عمومی مربوط به راهبری اینترنت به روشی هماهنگ مورد نیاز می باشد.گروه این مسائل را به چهار بخش دسته بندی نمود: یک مجمع، سیاست عمومی جهانی و نظارت، هماهنگی سازمانی و هماهنگی منطقه ای، زیر منطقه ای و ملی.

36. WGIG ایجاد فضایی جدید برای گفتگو برای همه اعضا در یک شرایط یکسان در زمینه مسائل مربوط به راهبری اینترنت را پیشنهاد می نماید.

37. با توجه به نقش ها و مسئولیت های دولت ها، WGIG تصمیم گرفت تا گزینه های مختلفی را برای بررسی در WSIS مطرح نماید. هر چهار طرح پیشنهادی مکمل مجمع توصیف شده در بخش V.A.1 در زیر می باشند.

38. WGIG همچنین به این نتیجه رسید که اصلاح هماهنگی سازمانی همچنین هماهنگی میان همه اعضا در سطوح منطقه ای، زیر منطقه ای و ملی شایسته خواهد بود.

39. چهار طرح پیشنهادی در زیر بیان می شوند.

1. عملکرد مجمع

40. WGIG خلا میان مفهوم ساختارهای موجود را با نظر به اینکه مجمع جهانی چند عضوی برای رسیدگی به مسائل سیاسی عمومی مربوط به اینترنت وجود ندارد، شناسایی نمود. همچنین به این نتیجه رسید که ایجاد چنین فضایی برای گفتگو میان همه اعضا شایسته خواهد بود. این فضا می تواند به این مسائل همچنین مسائل نوظهور که بصورت فرابخشی و چندبعدی بوده، و مسائلی بیش از یک موسسه را تحت تاثیر قرار می دهند و به یک موسسه خاص مربوط می باشند یا حالت هماهنگ به آن پرداخته نشده است، بپردازد.

41. WGIG به این نکته نیز توجه نمود که یکی از اولویت های اصلی کمک به تاثیر بسزا و مشارکت معنی دار همه اعضا از کشورهای در حال توسعه در نظام راهبری اینترنت میباشد. برخی از موسسات و نهادهای موجود نیز به برخی از موارد مربوط به مسائل سیاست دولت در زمینه اینترنت می‌پردازند. مثل سازمان توسعه و همکاری اقتصادی (OECD) که اعضایشان عموماً بصورت گروه‌های جهانی نمی‌باشند. بنابراین کشورهای درحال توسعه با کمبود یا فقدان مجمعی برای بحث و بررسی و تبادل نظر درمسائل سیاسی عمومی مربوط به اینترنت مواجه می باشند.عملکرد سایر نهادها و موسسات جهانی درتمرکز بر آن بسیار محدود بوده و اجازه برای انجام مشارکت چند عضوی را ندارند. WGIG متذکر شد که مکانیزم‌های موجود برای پاسخگویی به تعادل جغرافیایی و نیز تنوع زبانی کافی نیستند.ماهیت و ساختار پراکنده آنها باعث می شود که کشورهای در حال توسعه برای ارائه نظراتشان دچار مشکل باشند.

42. یکی از اهداف اصلی WGIG توسعه مشارکت کامل کشورهای در حال توسعه در نظام راهبری اینترنت می باشد. WGIG این هدف را در زمینه یکی از اولویت هایی که در دوره کاری اش با نام ایجاد ظرفیت در کشورهای در حال توسعه مشخص نموده بود، قرار داد.

43. چنین فضا یا مجمعی برای گفتگو ( از این به بعد با " مجمع" به آن اشاره می شود( باید به همه اعضا از کشورهای در حال توسعه اجازه دهد تا در شرایط یکسان شرکت نمایند. تساوی جنسیت نیز بایستی بعنوان یک اصل بنیادی با هدف دستیابی و دسترسی برابر به ارائه و معرفی زنان و مردان در تمام سطوح مدنظر قرار گیرد. توجه ویژه ای باید به تضمین تنوع مشارکت ،‌ درمیان افراد و موارد دیگری چون زبان، فرهنگ، سابقة‌ حرفه‌ای بودن و درگیری و مشارکت افراد بومی و مردمانی با عدم قابلیت و توانایی‌ها و سایر گروه‌های آسیب‌پذیر وجود دارد که بایستی مطمئناً مدنظر قرار گیرد.

44. مجمع بایستی به فرم تعیین شده به سازمان ملل بپیوندد. این مجمع می‌تواند بعنوان مکان بهتری نسبت به موسسات و نهادهای موجود اینترنت برای مشارکت کشورهای در حال توسعه در گفتگوی سیاسی باشد. این مسئله فاکتور بسیار مهمی می‌باشد، چنانکه پیش‌بینی می‌شود که رشد هرچه بیشتر اینترنت را بصورت عمده و فراگیر در کشورهای در حال توسعه شاهد باشیم.

45. مجمع باید برای همه اعضا از همه کشورها آزاد باشد. هر یک از اعضا خواهد توانست هر مسئله از راهبری اینترنت را مورد بحث قرار دهد. مجمع باید توسط نهادهای منطقه ای، زیر منطقه ای و ملی تقویت شود و توسط مکانیزم های باز online برای مشارکت تکمیل شود. این مجمع باید برنامه فنآوری اطلاعات و ارتباطات برای توسعه که از فرایندهایWSIS و اهداف توسعه هزاره (MDG) بوجود آمده است را حمایت نماید و باید علاوه بر این وظایف زیر را بر عهده بگیرد:

 ارتباط با بدنه های بین دولتی و دیگر موسسات در زمینه موضوعاتی که در حوزه آنها هستند و مربوط به راهبری اینترنت می باشند از قبیل IPR، تجارت الکترونیکی، مبادله سرویس ها و همگرایی اینترنت/مخابرات

 شناسایی مسائلی که در حال پدید آمدن هستند و به اطلاع بدنه های مقتضی رساندن و ارائه پیشنهادات

 رسیدگی به مسائلی که در جای دیگر مورد رسیدگی قرارنگرفته اند و ارائه طرح های پیشنهادی برای عمل.

 به هم پیوستن بدنه هایی که در مدیریت اینترنت مشارکت دارند در زمان لازم.

 کمک به ایجاد ظرفیت در کشورهای در حال توسعه برای راهبری اینترنت و نزدیک شدن به منابع محلی دانش و تجربه

 بالابردن و ارزیابی مداوم موجود بودن اصول WSIS در فرایندهای راهبری اینترنت.

46. درک واضحی از اینکه چنین مجمعی نباید بعنوان ادامه WGIG در نظر گرفته شود، وجود دارد.. بلکه، بایستی بر اساس نمونه‌ای از مشارکت‌های باز و آزاد WGIGتعریف شود که از طریق ساختاری کوچک حمایت شده و توسط فرایند هماهنگی چندعضوی هدایت و راهنمایی گردد بایستی ازتطابق ونسخه برداری با نهادهای موجود اجتناب نموده و تا حد امکان به بهترین نحو از تحقیق و پژوهش و انجام کار آن از سوی سایرین استفاده شود..

47. مجمع باید مشارکت های میان موسسات تحقیقاتی و آکادمیک را برای دسترسی به منابع دانش و تخصص بصورت منظم توسعه دهد. این مشارکت ها باید در جستجوی بازتاب تعادل جغرافیایی و تنوع فرهنگی و ارتقاء همکاری میان همه مناطق باشد.

2. سیاست عمومی جهانی و نظارت

48. WGIG تصدیق نمود که هر شکل سازمانی برای عملکرد حاکمیت/ عملکرد نظارت باید از اصول زیر تبعیت نماید:

 هیچ دولتی به تنهایی نباید نقش برجسته ای در زمینه راهبری بین المللی اینترنت ایفا نماید.

 شکل سازمانی برای عملکرد حاکمیت چندجانبه، شفاف و دموکراتیک با مشارکت کامل همه دولت ها، بخش خصوصی، جامعه مدنی و سازمان های بین المللی خواهد بود.

 شکل سازمانی برای عملکرد حاکمیت همه اعضا و سازمان های بین المللی و بین دولتی مطابق با نقش های موثرشان درگیر خواهد نمود.

49. WGIG پذیرفت که بین المللی کردن دائم اینترنت و اصل فراگیری و جامعیت نیاز به بازنگری مکانیرم های موجود راهبری را تقویت می نماید، از این رو WGIG یک چنین بازنگری را برعهده گرفت که نتایج آن در زیر ارائه شده است.

50. سطح گسترده ای از عملکردهای حاکمیت وجود دارد که می تواند شامل نظارت، داوری، هماهنگ سازی، سیاستگذاری و تنظیم مقررات میان دیگران باشد ولی شامل مشارکت در مدیریت عملکردهای روزانه اینترنت که تاثیری در مسائل سیاسی عمومی ندارد، نمی باشد.

51. بازنگری، مدل های سازمانی مختلفی برای این منظور مطرح نموده است و چهار مدل در زیر برای بررسی مطرح شده است.

مدل 1

52. این مدل مجمع جهانی اینترنت (GIC) را که شامل اعضایی از دولت ها، نمایندگان اختصاصی از هر منطقه و با مشارکت اعضای دیگر می باشد، در نظر می گیرد. این مجمع، فعالیت های مربوط به راهبری اینترنت بین المللی که در حال حاضر توسط اداره بازرگانی دولت آمریکا اجرا می شود را بر عهده خواهد گرفت. و ممکن است جایگزین کمیته مشورتی دولتی ICANN (GAC) شود.

53. فعالیت های GIC باید شامل موارد زیر باشد:

 سازماندهی سیاست عمومی بین الملی اینترنت و تامین نظارت لازم مربوط به مدیریت منابع اینترنت، از قبیل موارد حذف یا اضافه به root zone file، مدیریت آدرس های IP، معرفی gTLDs و نمایندگی ccTLDs

 سازماندهی سیاست عمومی بین المللی و هماهنگی برای دیگر مسائل کلیدی مربوط به اینترنت، از قبیل spam، حریم خصوصی، امنیت مجازی و جرائم مجازی که بطور کامل با دیگر سازمان های بین دولتی موجود مورد بررسی قرار نگرفته اند.

 تسهیل مذاکره قراردادها، کنوانسیون ها و توافقنامه ها روی سیاست های عمومی مربوط به اینترنت

 پرورش و تامین راهبری مسائل سیاسی توسعه ای معین در برنامه گسترده تر اینترنت شامل ایجاد ظرفیت، چند زبانگی، هزینه های عادلانه اتصال داخلی بین المللی و دسترسی عادلانه برای همه.

 تصویب قوانین و روال ها برای مکانیزم های حل مناقشه و هدایت داوری هر جایی که مورد نیاز می باشد.

54. ارتباط میان GIC و موسسات فنی و عملیاتی اینترنت از قبیل ICANN بین المللی شده و اصلاح شده باید رسمی گردد. در این مدل GIC عملکرد ICANN را کنترل می کند.

55. موقعیت GIC باید توسط سازمان ملل بطور مستحکم تایید شود.

56. برای مسائل مربوط به این نهاد، مولفه های دولتی نقش پیشگام را ایفا می نمایند. بخش دولتی و جامعه مدنی بصورت مشاوره ای مشارکت خواهند داشت.

مدل 2

57. نیازی به ایجاد یک سازمان نظارتی ویژه وجود ندارد.

58. افزایش نقش کمیته مشورتی دولتی ICANN برای مواجهه با نگرانی های مربوط به برخی دولت ها در مسائل خاص ممکن است الزامی باشد.

59. مجمع، همانطور که در بخش V.A.1 در بالا پیشنهاد شد، با مشارکت کامل و برابر شرکت کنندگان از همه اعضا می تواند علاوه بر عملکردهای مختلفی که در آن تنظیم شده، فعالیت های هماهنگ سازی برای اعضای شرکت کننده را تامین نماید و برخی مسائل را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد و پیشنهاداتی در رابطه با آن ها ارائه دهد.

60. این مجمع فعالیت هماهنگ سازی برای مشارکت اعضا توسط ایجاد فضایی که در آن همه مسائلی که سازمان های موجود در رابطه با راهبری اینترنت را درگیر می نماید، آزادانه مورد بحث قرار گیرند، تامین می نماید.

این مذاکرات با شفافیت سازمان های شرکت کننده توانمند خواهند شد و شرکت کنندگان باید تعهد شفافیت بدهند.

61. این مجمع همچنین باید تعامل با مسائل مختلف مربوط به اینترنت یا ایجاد نهادهایی خاص برای تجزیه و تحلیل و ارائه پیشنهاداتی در رابطه با مسائل خاص اینترنت در نظر بگیرد. این نهاد ها باید شامل همه اعضای درگیر در مسئله باشند و در نهایت پیشنهاداتی را به مجمع و اعضا ارائه دهد.
مدل 3

62. برای مسائل سیاسی که با تمایلات ملی سر و کار دارند، با توجه به اینکه هیچ دولت واحدی نمی تواند یک نقش برجسته ای را در راهبری بین المللی اینترنت داشته باشد، یک مجمع بین المللی اینترنت (IIC) می تواند فعالیت های مشابه را انجام دهد بخصوص وظایفی که در حیطه صلاحیت ICANN/IANA هستند.

63. در مجموع، عملکردهای آن شامل مسائل سیاسی عمومی بین المللی مربوط به مدیریت منابع اینترنت و مسائل سیاسی عمومی بین المللی که در حوزه وظایف سازمان های بین دولتی موجود قرار نمی گیرند.

64. برای آن مسائل، مولفه دولتی ICC نقش پیشگام را با ارائه پیشنهاداتی توسط بخش خصوصی و جامعه مدنی ایفا می نماید.

65. به همان طریق، ICC باید برای مسائل توسعه ای خاص در زمینه برنامه های گسترده تر اینترنت نقش رشد دهنده را بر عهده بگیرد.

66. وجود این بدنه جدید ممکن است باعث شود که وجود GAC مازاد باشد.

67. این بین المللی سازی باید توام با توافقات مناسب کشور میزبان برای ICANN باشد.

مدل 4

68. این مدل سه حوزه از مسائل مربوط به حاکمیت سیاست های اینترنت، نظارت و هماهنگ سازی جهانی و پیشنهاد ساختارهایی برای رسیدگی به چالش های زیررا مورد بررسی قرار می دهد:

 توسعه سیاسی عمومی و تصمیم گیری روی مسائل سیاسی عمومی بین المللی مرتبط با اینترنت که دولت ها آنها را هدایت می کنند.

 نظارت بر نهاد مسئول در سطح جهانی برای فعالیت های تکنیکی و عملیاتی اینترنت که توسط بخش خصوصی هدایت می شود.

 هماهنگ سازی جهانی و توسعه اینترنت از طریق گفتگوی میان دولت ها، بخش خصوصی و جامعه مدنی در موقعیتی یکسان

69. ایجاد یک شورای سیاست های جهانی اینترنت (GIPC)

 مسئول مسائل سیاست های عمومی مربوط به اینترنت و مشارکت در دیدگاه های سیاست های عمومی مربوط به تنظیم استانداردهای فنی مربوط به اینترنت.

 مکانیزم هایی که دولت هدایت آنها را بر عهده می گیرد و شامل مسائلی می شود که توسط سازمان های بین دولتی موجود شناسایی می شود و سایر مسائل عمومی که در حال حاضر به نهاد های خاصی مربوط نمی شوند یا اینکه مسائلی که در حیطه وظایف چندین نهاد بین المللی یا بین دولتی می باشند.

 مشارکت بخش خصوصی و جامعه مدنی در نقش نهاد ناظر

70. موسسه جهانی اینترنت برای واگذاری نام ها و شماره ها (WICANN)

 توسعه اینترنت در حد و زمینه فنی و اقتصادی ( یک وظیفه مشابه این را ICANN انجام می دهد) یک نهاد که توسط بخش خصوصی هدایت می شود که از ICANN بین المللی شده اصلاح شده ایجاد شده که به سازمان ملل پیوسته

 در این نهاد دولت ها و ظیفه مستقل و متمایزی دارند.

 وظیفه نظارت بر نهاد مسئول در سطح جهانی برای وظایف عملیاتی و فنی اینترنت ( ICANN). که این نقش در حال حاضر توسط اداره بازرگانی دولت آمریکا انجام می گیرد. این نقش توسط یک کمیته نظارتی که توسط یک بدنه بین دولتی (GIPC) تعیین شده و باید به آن گزارش دهد ایفا خواهد شد. این وظیفه نظارتی در واقع یک ماهیت عملیاتی یا مدیریتی نخواهد داشت.

 وظیفه دوم مشاوره می باشد که در حال حاضر کمیته مشورتی دولتی ICANN (GAC) آن را انجام می دهد.

 مشارکت دولت ها و جامعه مدنی بعنوان ناظر یا مشاوره

 WICANN باید توافق کشور میزبان را داشته باشد.

71. ایجاد مجمع جهانی راهبری اینترنت (GIGF)

 مسئول تسهیل هماهنگ سازی مسائل سیاست های عمومی مربوط به اینترنت

 مشارکت برابر دولت ها، بخش خصوصی و جامعه مدنی.

3. هماهنگی صنعتی

72. مطابق با پارگراف 50 اعلامیه اصول WSIS، WGIG پیشنهاد می نماید که دبیرخانه های سازمان های بین دولتی و سازمان های مرتبط با مسائل راهبری اینترنت به اصلاح همانگ سازی فعالیت هایشان و تبادل اطلاعات بصورت منظم میان خودشان و با مجمع ادامه دهند.

4. هماهنگ سازی فنی و ملی

73. WGIG متذکر شد که هماهنگ سازی بین المللی نیازمند افزایش هماهنگ سازی بین المللی در سطح ملی می باشد. راهبری اینترنت جهانی تنها زمانی می تواند قابل اجرا باشد که با سیاست های منطقه ای، زیر منطقه ای و سطح ملی ارتباط داشته باشد. لذا WGIG پیشنهاد می کند:

(a)که یک راهکای چندعضوی بوده که بایستی پیاده‌سازی و اجرا شده و هرچه در تمام مناطق به نظارت بر اینترنت پرداخته و کاملاً در سطوح زیر منطقه‌ای و منطقه‌ای مورد حمایت واقع شود.

(b) هماهنگی لازم در میان همه اعضا در سطح ملی بایستی صورت گرفته و نیز درکمیته نظارت بر راهبری ملی اینترنت چندعضوی و یا بدنه ای مشابه بایستی ایجاد گردد.

پیشنهادات برای رسیدگی به مسائل مربوط به اینترنت

74. WGIG پذیرفت که دو شرط لازم برای بالا بردن مشروعیت فرآیندهای راهبری اینترنت وجود دارد:

 مشارکت موثر و با معنی همه اعضا بویژه از کشورهای در حال توسعه.

 ایجاد ظرفیت کافی در کشورهای در حال توسعه، برحسب دانش،نیروی انسانی، منابع مالی و فنی.

75. WGIG تعدادی از پیشنهادات برگرفته از مسائل مقدماتی که در بخش III در بالا مطرح شد را مورد بررسی قرار داد. برخی از این پیشنهادات به مکانیزم‌های مختلف راهبری اینترنت پیشنهاد شده در بخش V.A در بالا پرداخته است. در حالیکه سایر موارد به هیچ یک از مؤسسات و نهاد‌های خاصی تخصیص داده نشده‌اند.

76. مدیریت root zone file و سیستم سرور ریشه سیستم نام دامنه(DNS)

 تعیین نظام سازمانی و مسئولیت ها و ارتباطات میان سازمان ها که نیاز به تضمین تداوم عملکرد امن و پایدار سیستم سرور ریشه DNS دارند.

 با توجه به اینکه سرورهای ریشه نمی تواند به خاطر محدودیت های پروتکل بیشتر از 13 تا افزایش پیدا کنند تحلیل و بررسی های لازم برای ارزیابی های مناسب باید انجام گیرد، این کار شامل ساختار بندی مجدد معماری برای دست یافتن به نیازهای کاربران تا حد ممکن می باشد.

 توضیح روشن از طبقه‌بندی موسسات مورد نیاز برای تضمین تدوام پایدار و عملکرد امن سیستم‌ سرور ریشه در طی و بعد از دورة ممکن اصلاح راهبری.

77. آدرس دهی IP

 تغییر و تحول به IPV6 باید سیاست های تخصیص آدرس های IP

78. هزینه های اتصالات داخلی

 دعوت از آژانس های بین المللی و انجمن کمک کننده تا مطالعاتشان را در این زمینه افزایش دهند، بویژه برای آزمودن راه حل های آلترناتیو از قبیل backbone های IP منطقه ای و ایجاد نقاط دسترسی منطقه ای و محلی

 درخواست از گروه ها برای بررسی مسائل راهبری اینترنت به استناد از اعلامیه اصول WSIS برای مثال چندجانبه بودن، شفافیت و دموکراتیک بودن و داشتن توانایی بررسی راهبری اینترنت بصورت هماهنگ بر اساس یک راهکار چندعضوی

 دعوت از سازمان های بین المللی مربوط، برای ارائه گزارش در رابطه با این موضوعات به هر مجمع، بدنه یا مکانیزم هایی که WSIS برای مسائل مربوط به راهبری اینترنت و هماهنگ سازی جهانی ایجاد خواهد نمود.

 ترغیب برنامه های کمک کننده و دیگر مکانیزم های مالی توسعه ای برای توجه به نیاز برای تامین سرمایه برای نهادهایی که اتصال، نقاط تبادل اینترنت (IXPs) و محتوای محلی برای کشورهای در حال توسعه را پیش می برند.

 توسعه بر اساس توافقنامه های فعلی، ترغیب بخش های علاقمند برای ادامه و افزایش فعالیت در سازمان های بین المللی مربوط در زمینه مسائل اتصال بین المللی اینترنت.

79. ثبات اینترنت، امنیت و جرائم مجازی

 تلاش های همه اعضا باید برای ایجاد ترتیب ها و روال هایی میان آژانس های اجرای قانون ملی سازگار با حفظ حریم خصوصی، اطلاعات شخصی و دیگر حقوق بشر صورت گیرد.

 دولت‌ها با همکاری همه اعضا بایستی به کاوش و توسعه راهکارها و مکانیزم‌هایی بپردازند که شامل قراردادها و همکاریهائی می باشد که اجازه می دهد تحقیقات جنائی موثر و پیگیری کامل جرائم مرتکب شده در سپهر اطلاعاتی و بر ضد شبکه ها و منابع تکنولوژیکی انجام گیرد و مشکلات فرامرزی اختیارات قانونی، صرف نظر از محل ارتکاب جرم و/یا موقعیت ابزار تکنولوژیکی استفاده شده، با توجه به حاکمیت ملی، مورد بررسی قرار گیرند.

80. Spam

 نیاز به هماهنگی جهانی میان همه اعضا برای توسعه سیاست ها و راهکارهای فنی برای مبارزه با spam وجود دارد.

 WSIS باید نیاز به فعالیت در مقابل spam را تایید نماید و شامل اصول مشترک فعالیت مربوط به همکاری در این زمینه باشد. WSIS باید نیاز به ایجاد آنتی spam ها را نه تنها برای قانون گذاری و اجرای فرامرزی بلکه در زمینه های خود قانونگذاری صنعت، راه حل های فنی، مشارکت میان دولت ها و جامعه اینترنتی، بالابردن آگاهی و آموزش کاربران نیز تایید نماید. توجه ویژه باید به محدودیت های پهن باند و برقراری ارتباط در کشورهای در حال توسعه معطوف گردد. یک بیانیه مشترک می تواند در WSIS پذیرفته شود و به اسناد نهایی اجلاس ضمیمه گردد.

81. آزادی بیان

 تضمین اینکه همه معیارهای اتخاذ شده در رابطه با اینترنت، بویژه در زمینه امنیت یا مبارزه با جرائم منجر به تجاوز از اصول حقوق بشر نمی گردند.

82. مشارکت پر معنی در توسعه سیاست جهانی

 سازمان های بین المللی شامل سازمان های بین دولتی مربوط باید تضمین نمایند که همه اعضا بویژه از کشورهای در حال توسعه موقعیت مشارکت در تعیین تصمیمات سیاسی که بر آنها تاثیر می گذارند را دارند. و چنین مشارکتی را ارتقاء می دهد و از آن حمایت می کنند.

 تلاش های ویژه باید برای رسیدگی به کمبود سرمایه های اعضای مختلف از کشورهای در حال توسعه که مانع از مشارکت فعال و پایدار آنها در فرآیند های راهبری اینترنت بین المللی باید صورت گیرد.

83. حفاظت از داده و حریم خصوصی

 تشویق کشورهایی که فاقد قوانین مربوط به حریم خصوصی و حفاظت از اطلاعات شخصی می باشند برای ایجاد چارچوب های قوانین و مقررات با مشارکت همه اعضا برای حفاظت از شهروندان در مقابل سوء استفاده از اطلاعات شخصی بویژه کشورهایی که هیچ عرف قانونی در این زمینه ندارند.

 مجموعه گسترده ای از مسائل مربوط به حریم خصوصی که در گزارش پیش زمینه مطرح شد، باید در یک محیط چندعضوی برای بررسی، مورد بحث قرار گیرد

 روش های کنترل پایگاه داده های WHOIS باید برای پاسخگو بودن به قوانین کاربردی حریم خصوصی موجود در کشورهایی که قوانین ثبت شده را نگهداری می کنند و کشورهایی که آنها را ثبت می کنند مورد بازنگری قرار گیرد.

 نیاز های مربوط به حریم خصوصی و سیاست های سیستم های احراز هویت الکترونیکی باید در یک مجموعه چندعضوی تعیین شوند; تلاش ها باید در راستای ارائه طرح های پیشنهادی فنی باز برای اهراز هویت الکترونیکی که با چنین نیازهایی روبرو می باشد انجام پذیرد.
84. حقوق مصرف کننده

 تلاش ها باید در راستای ارائه حقوق حمایت از مصرف کننده و اجرای کامل و تقریبا کاربرد پذیری مکانیزم ها و حمایت از مصرف کننده در طی خرید online کالاهای دیجیتالی و فیزیکی و سرویس های online، بویژه در معاملات فرامرزی انجام گیرد.

 تلاش ها باید در راستای تعیین استانداردهای جهانی حقوق مصرف کننده، قابل اجرا در استفاده یا خرید از سرویس های online و کالاهای دیجیتالی انجام پذیرد.

این تلاش ها باید توسط همه اعضا پذیرفته شوند و حقوق محلی قابل اجرا، قوانین حمایت از مصرف کننده، IPR و دیگر موضوعات مربوطه را مورد توجه قرار دهد.

 فرآیند در حال پیشرفت ارزیابی چندعضوی برای تکنولوژی های توسعه یافته اخیر که ممکن است بر حقوق مصرف کنندگان تاثیر گذارد با ایجاد شود.

85. چندزبانگی

(a) نام های دامنه:

 تضمین توسعه فراگیر و از پایین به بالای سیاست شفاف برای ایجاد نام های دامنه چندزبانه.

 تقویت مشارکت و هماهنگی همه دولت ها و اعضا در فرایند حاکمیت. این مسئله نیازمند جلو بردن توسعه و پیاده سازی راه حل های نام دامنه چند زبانه، شامل آدرس های ایمیل چند زبانه و جستجوی کلمه کلیدی می باشد.

 تقویت همکاری میان IETF و دفاتر ثبت IDN، بنابراین ایجاد یک محیط بین المللی بی خطر برای توسعه بیشتر استانداردهای فنی و طرح کاری برای گسترش جهانی
(b) محتوا:

 بیشترین تلاش باید بر روی گسترش ابزارهای توسعه محتوا برای تسهیل ایجاد محتوای چند زبانه انجام گیرد.

 دولت ها، بخش خصوصی و جامعه مدنی به توسعه و ایجاد محتوا بیشتر به زبان های محلی که باید در اینرتنت قرار گیرند ترغیب شوند.
به نقل از دبیر خانه کمیسیون ملی WSIS ایران