علی منتشری - "اینترنت حق نیست ،بلکه امتیازی است که ما به بقیه میدهیم و هر وقت بخواهیم آن را میگیریم"، این جمله را نماینده آمریکا در اجلاس جهانی جامعه اطلاعاتی " "wsisدر ۵آذر سال ۱۳۸۴برای توجیه اعمال محدودیت های اینترنتی علیه کاربران سایر کشورها مطرح کرد.
بتازگی زمزمه تحریم کاربران ایرانی و جلوگیری از دسترسی به برخی امکانات اینترنتی و امکان جستجو به زبان فارسی توسط برخی موتورهای جستجو گر اینترنتی نظیر "گوگل " و "یاهو" به گوش میرسد، این فضا سازی روانی دور جدیدی از اقدامات غیرقانونی شرکت های آمریکایی علیه ایران است.
"ایتنا" (خبرگزاری فناوری اطلاعات ) وابسته به "سازمان فناوری اطلاعات" به تازگی از مسدود شدن "کد سرچ " ( (Code Searchبرای کاربران ایرانی خبر داده است. Search Codeیکی از فنیترین خدمات سایت گوگل است که برای برنامه نویسان جهان طراحی شده و میتواند مثالهایی از کدهای نرم افزاری به زبان های مختلف را جستجو کند و نتایج آن را نیز بر اساس نام فایل کد،زبان برنامه نویسی،اعتبار نامه آن و کلماتی در قالب مشخص دسته بندی کند.
البته دسترسی به این خدمات از طریق نرم افزارهای فیلتر شکن امکان پذیر است.
چندی پیش نیز دریافت نرم افزار "گوگل دسک تاپ " و "گوگل پک " که از کاربردیترین نرم افزارهای شرکت "گوگل " است،از سوی کاربران ایرانی بادشواری روبه رو شد. کاربر ایرانی هنگام درخواست بارگذاری "دانلود" این نرم افزارها با این پیام مواجه میشد: "هم اکنون این نرم افزار برای کشور شما قابل دسترسی نیست ".
البته این محدودیت برای مقطع زمانی خاصی اعمال و پس از مدتی برطرف شد.
هم چنین "یاهو" در اقدامی جدید و به عنوان یکی از دو سایت بزرک اینترنتی، نام ایران را از لیست صفحات ثبت نام خود حذف کرده است . یعنی وقتی که به عنوان یک ایرانی بخواهید از گوشه یی در دنیا، برای تهیه یک آدرس پست الکترونیک ثبت نام کنید و شناسه یی مجازی برای خود بسازید، با نام هر تکه خاکی و دورافتادهترین و کوچکترین جزیره برخورد میکنید،غیر از نام ایران .
البته شاید به سایتهایی مانند msnو یا hotmailکه از ابتدا نام ایران را در لیست شناسه ای شان قرار نداده بودند نتوان خرده گرفت،زیرا که اساسا این سایتها آمریکایی هستند و جز این انتظاری نمیرود. اما این اقدام یاهو( به عنوان یک موتور جستجو گر بینالمللی ) در حذف نام ایران، اقدامی موهن، غیرمنطقی و کاملا مغرضانه و در راستای سیاست های کینه جویانه و تنک نظرانه آمریکا است.
شاید برای برخی از کاربران باور کردن این مطلب مشکل باشد که کشوری که به ادعای خود روزی برای مبارزه با سیستم فیلترینک ۴۵میلیون دلار به شرکت "سیمانتک " داده بود تا امکان دسترسی کاربران ایرانی به همه سایت ها را فراهم کند امروز خود مانع دسترسی کاربران ایرانی به خدمات اینترنتی میشود.
هر چند نگاهی به پیشینه سایتهایی چون گوگل و یاهو به خوبی این شیوه رفتاری گردانندگان آن را توجیه میکند.
"یاهو" از جمله موتورهای جستجوی اینترنتی است که توسط سرمایه داران صهیونیسم اداره میشود. از این رو این موتور جستجو در ارائه خدمات به کاربران، دشمنی با اسلام و مسلمانان و حمایت از رژیم اشغالگر قدس را فراموش نمیکند.
مثلا هنگام جستجو برای واژه ایران اولین تصاویری که در این سایتها به نمایش در میآید، تصاویر مربوط به اعدام مفسدان و برخورد نیروهای انتظامی با اراذل و اوباش است. یاهو با انتشار این عکسها درصدد القای این موضوع به کاربران است که ایران را کشوری نا امن و خشونت طلب معرفی کند.
این موضوع درباره جستجوی کلیدواژه "عراق " نیز صدق میکند.
پس از جستجوی کلمه عراق در این سایت،در کنار تصاویری از جنگ و خون ریزی عکس سربازان آمریکایی دیده میشود که با در آغوش گرفتن کودکان عراقی آنهارا "نجات " میدهند.
پیشینه تحریم اینترنتی ایران به سال ۱۳۷۵برمی گردد. در آن زمان ارتباط اینترنتی ایران از طریق دانشگاه وین در اتریش برقرار بود، که با استناد به قانون "داماتو" و اخطار به مسوولان دانشگاه وین این ارتباط قطع شد.
اگرچه با اعتراض ایران پس از چند روز مجددا ارتباط برقرار شد.
طی سالهای اخیرنیز قطع خدمات "هاست " سایتهای ایرانی یکی از اقدامات متداول شرکت های آمریکایی نظیر " د. پلنت " ( the planet)بوده است .
در همان سال یک شرکت آمریکایی به نام " اینتر لند" ( (interlandاز سرویسدهندگان ایرانی "هاستینک " که از سرویس های این شرکت استفاده می کنند خواست که به دلیل تحریم هر گونه معامله با ایرانیان از سوی دولت آمریکا، خدمات دهی خود را از این طریق متوقف کنند .
چندی پیش نیز برخی شرکت های هاستینک آمریکایی دامنه "دامین "های " "irرا بلوک و دسترسی کاربران را به این گونه وب سایتها قطع کردند این عمل ضررهای مالی سنگینی به شرکت های ایرانی و صاحبان سایتها وارد کرد با این وجودمسدود کردن دامنه irاز طریق ثبت دامین های جایگزین که هزینه اندکی دارد قابل رفع است اگر چه میزان نفوذ پسوند ملی ایران را در دنیای اینترنت محدود میکند. حال این سوال مطرح است که تحریم های آمریکایی ها علیه کاربران یا وب سایت های ایرانی بر اساس کدام قانون صورت میگیرد؟ استناد آمریکاییها به قانون "داماتو " است که هر ساله تمدید میشود.
اما به عقیده حقوقدانان این قانون تنها به تجارت و سرمایه گذاری در ایران مربوط میشود و فعالیتهای اینترنتی شامل این قانون نمیشود. به همین جهت برخی شرکت های آمریکایی با پذیرش ریسک آن، اقدام به همکاری با طرف های ایرانی میکنند اما برخی هم به خاطر ترس از مجازات های مالی پیشاپیش همکاری خود را با ایرانیان قطع میکنند.
علی رغم آنکه تحریم های اینترنتی به شیوه های گوناگون و در سطوح مختلف سالهاست علیه کاربران ایرانی ادامه دارد هیچ گزارش رسمی تاکنون در این زمینه به نهادهای بینالمللی مسوول و مراجع ذی ربط ارایه نشده و هیچ اعتراض رسمی در اینباره صورت نگرفته است. طی چند سال اخیر ایران به دفعات در نشست های بینالمللی مربوط به اجلاس جامعه اطلاعاتی شرکت داشت اما در هیچکدام از این نشستها موضوع مربوط به تحریم های اینترنتی ایران مطرح نشد.
به نظر میرسدراه حل اساسی برای جلوگیری از این گونه اقدامات، راه اندازی "مراکز اطلاع رسانی " یا "دیتا سنتر"های ایرانی در قالب طرح بزرک "اینترنت ملی " است .
در مورد اقدامات اخیر گوگل و یاهو نیز تهیه طومارهای اینترنتی برای فشار بر آنها از سوی کاربران در سراسر جهان میتواند موثر باشد زیرا این قبیل شرکتها تمام داشته هایشان را از طریق همین کاربران به دست آورده اند.
بدون تردید ۸میلیون کاربر ایرانی اینترنت بخش بزرگی از مشتریان و حتی تولید کنندکان محتوای فارسی در فضای مجازی هستند که گوگل و یاهو بیشترین بهره برداری را از آنها میکنند.