مخاطرات اعتیاد به شرطبندی مجازی
نرگس خانعلی زاده - سایت های شرط بندی و قماروسوسه ای تمام نشدنی هستند که شبیه به قارچ رشد کرده اند.درگاه های گرفتاری که فارغ از اینکه چقدر کاربرانشان را پولدار با بیپول میکنند، خسارت محضی به نام اعتیاد برایشان دارند؛ اعتیاد به برنده شدن و بدست آوردن پولهای کلان از یک راه به ظاهر آسان.اما کارشناسان خانواده می گویند حتا برنده های شرط بندی هم یک بازنده تمام عیار هستند .چرا که ممکن است به طور موقت به سرمایه ای ناچیز برسند اما در کنار آن و در خفا خسارت های جبران نشدنی را متحمل می شوند که کمتر کسی از آن خبر دارد.
گروه ایرنا - قبلترها، همهچیز محدود به مکانی برای جمع شدن شرطبندان بود؛ شرط بر سر برد و باخت مسابقه، شرطهای سیاسی و شرطبندی بر سر بازی! اما حالا دیگر همهچیز فرق کرده است. پای قمار و شرطبندی به سایتها و صفحات مجازی رسیده و شرایط برای درگیر شدن در چنین ماجرایی، از آنچه بود، آسانتر شده است. یک گوشی تلفن دست شان میگیرند و خیال میکنند قرار است در عرض چند دقیقه میلیاردر شوند. اما به دور از اینکه چه کسانی پولدارتر میشوند و چه کسانی ندارتر، اینبار میخواهیم از ابعاد اجتماعی و خانوادگی چنین جریانی بگوییم؛ شرطبندیهای که به معنای واقعی، خانمان برانداز شدهاند.
به قیمت برنده بودن
راستش را بخواهید همه چیز قابل حدس و پیشبینی است؛ اینکه وقتی سرحال و خوشحال به خانه میآیند، به هر خواهشی بله میگویند و با روی خوش با همه افراد خانواده رفتار میکنند، یعنی بازی، مسابقه و یا شرط را بردهاند و حالا حسابی سر کیف هستند. یک کیف موقت و توخالی .اما خدا نکند در دور بعدی بازیها، آنچه که میخواستند نشود؛ آنوقت است که کیفشان حسابی ناکوک میشود. این رایجترین حال و احوال کسانی است که خوب و بد حالشان، به برد و باخت شرطبندیشان بستگی دارد؛ موضوعی که قریب به اتفاقات افرادی که با آنها معاشرت دارند، آن را تایید میکنند.
میگوید شرط کوچک و بزرگ ندارد؛ هر کسی که شرطی را ببازد، از کمترین تا بیشترین، ساعتها بعد از برد و باختش، حال متفاوتی از همیشه دارد. یا خیلی خوشحال است و با همه به خوبی رفتار میکند یا اینکه باخته و همش در فکر و خیال است که دفعه بعدی چطور پیش برود که بازنده نباشد. این را همسر یکی از کسانی که معتاد به بازیهای گروهی مثل مافیا است میگوید:« میدانید؟ خیلی بحث پول این میان نیست. برای همسر من، هرچه هست، تفریح و سرگرمی است اما همین سرگرمی هم میتواند خواب و خوراک را از آدم بگیرد. اینکه همه فکر و ذکر و زندگیاش، بردن در این بازی شود.» میگوید همه وقتهای خالیاش را قرار بازی میگذارد؛ زمان حضورش در خانه هم، مدام از تواناییهایش در شکست حریف و بردن بازی تعریف میکند:« خلاصه اینکه همه زندگیمان شده است راه و روش بردن و دور زدن مسیرهای منهتی به شکست!» مدام فیلم بازیهای خارجی را دانلود میکند تا از راه و روش آنها در بازی استفاده کند؛ انگار دیگر کار از یک بازی ساده گذشته است. آنها آموزش میبینند که بتوانند برنده شوند:« قدیمترها میگفتند برد و باخت مهم نیست؛ اصل بازی مهمه. ولی انگار حالا فقط برای بردن بازی میکنند.» همین شوق و یا اعتیاد به برنده شدن و همیشه برنده بودن هم همهچیز را خراب میکند؛ حتی روابط خانوادگیاش را.
فوتبال ببین، پولدار شو
عرشیا شانزده ساله است و عاشق فوتبال؛ تیم ایرانی و خارجی هم برایش فرقی ندارد:« پسر ما بیشتر از اینکه خودش به زمین بازی برود و فوتبال بازی کند؛ مینشیند مسابقات فوتبال را میبیند و سر برد و باخت تیمها، با دوستانش شرطبندی میکند. البته حالا چند وقتی هست که کار از شرطبندیهای حضوری و دوستانه گذشته و پایش به سایتهای پیشبینی و شرطبندی باز شده است.» این را پدر عرشیا میگوید که مدتها است با درخواستهای مکرر عرشیا برای قرض گرفتن پول روبرو میشود؛ پولهایی که گاهی از دست میروند و گاهی هم برمیگردند، یا خودش یا چند برابرش:« کم پیش نیامده که برنده شرطبندی شده باشد اما اینکه شب و روزش تحلیل مسابقات شده و فقط به بردن شرط فکر میکند، نظم و هدف زندگیاش را بر هم زده و دیگر خیلی به درس و مشقش توجهی ندارد.» اینطور که معلوم است، انگار که زیانهای مالی، در مرحله دوم و سوم به بعد قرار میگیرد. در واقع آنچیزی که شرطبندی را بیشتر از هرچیزی بد جلوه میدهد، اعتیاد و وابستگی به آن است؛ خدانکند که چندباری هم شانس با فرد یار باشد و برنده شود. دیگر چه کسی میتواند مانع حضور افسارگسیختهاش در چنین جریان پرریسک و اعتیادآوری شود؟
وقتی که هدر میرود؛ پولی که ماندنی نیست!
وقت و پول؛ این دو، اصلیترین داراییهایی هستند که افراد برای شرکت درشرط بندی وسط میگذارند و اصلا تضمینی هم برای بازگشتشان وجود ندارد. غفور شیخی، جامعه شناس، شرطبندی را یکی از رایجترین اعتیادهای این روزها میداند و معتقد است که میتواند به اندازه اعتیاد به مواد مخدر، نگرانکننده باشد:« بسیاری از خانوادهها، تنها نگرانیشان از عضو جوان و نوجوان خانوادهشان نسبت به اعتیاد، مصرف و اعتیاد آنها به مواد مخدر است، در حالی که اعتیاد به مسائل جنسی و اعتیاد به شرطبندی، جدیدترین نوع خطرات برای اعضای جوان خانوادههای ایرانی است.» جوانهایی که اگر ببازند، خلقشان تنگ میشود و به قول شاعر، میل سخنی با هیچکس ندارند:« روزهای اول کمتر خطر میکنند؛ مثل مواد مخدر که کم و تفریحی میکشند. اما از یکجایی به بعد، دل و جرئت بیشتری پیدا میکنند. آنوقت است که بیشترین داراییهایشان را وسط میدان میگذارند. اگر ببازند، امید و انگیزهشان به زندگی و آینده کم میشود و غصه پول از دست رفتهشان را میخورند و اگر هم ببرند که اعتماد به نفس کاذب میگیرند و نسبت به افراد خانواده و جامعه، رفتار درستی نخواهند داشت.» شیخی میگوید ممکن است دیگر پدر و مادرشان را قبول نداشته باشند و نسبت به خواهر و برادرهایشان هم احساس بالا به پایینی داشته باشند. آنها نهتنها پولدار نمیشوند که حتی داراییهای درونی و شخصیتیشان را هم از دست میدهند.
هر چه پیشتر می رود احتیاطش کمتر می شود
قرار است پولشان دو برابر و سه برابر و چند برابر شود؛ اولش هم میشود. همین هم معتادشان میکند به ادامه دادن! اما در ادامه ماجرا، ورق برمیگردد؛ این تجربه مشترکی از همسران این افراد که روزهای سختی را گذراندهاند است:« روزهای اول همهچی خوب بود؛ با احتیاط پیش میرفت و حد و حدود خودش را نگه میداشت اما کمکم به ریسکهای بزرگ روی آورد.» این را قریب به اتفاق همسرانی میگویند که روزهای خوشی و ناخوشی شوهرشان در برد و باخت شرطبندیهایشان را دیدهاند:« همین ریسک کردنهایش هم باعث میشد یک روزهایی خیلی داشته باشیم و یک روزهایی حتی توانایی خرید یک کیلو میوه را هم نداشته باشیم.» اما انگار کنار گذاشتن شغل و غرق چنین درآمدی شدن، از بدیهیترین تبعات گیر افتادن در چاله شرطبندی است:« دیگر سرکار نمیرفت؛ میگفت حقوق یک ماهم را اینجا یک روزه بدست میآورم.» راست هم میگویند؛ اولش هزار تومانشان میشود صد هزار تومان اما گاهی پنجاه میلیونشان صفر میشود:« خب وقتی پنجاه میلیون از دارایی خانوادهمان را از دست میدهیم، همهچیز به هم می ریزد.اعتماد ها کم می شود و جایش را به غرولند های دائمی می دهد .در این شرایط دیگر صمیمیتی باقی نمی ماند و زوج ها کم کم از هم فاصله می گیرند.بدترین اتفاقی که ممکن است در یک زندگی مشترک بیفتد.»
این اعتیاد را جدی بگیرید
مشاوران و زوج درمان ها راهکارهای مختلفی برای ترک اعتیاد های رفتاری دارند .بسیاری از آن ها برای ترک رفتارهایی که زندگی مشترک را تهدید می کنند درمان مرحله ای را پیشنهاد می کنند .اما در مورد شرط بندی انگار همه چیز متفاوت است .«زهرا اعرابی »کارشناس و مشاور خانواده در این باره می گوید این اعتیاد درمان مرحله ای ندارد :« مسئله جدی در باره شرط بندی این است که گاهی میزان ریسک پذیری در آن به حدی می رسد که تمام ارکان خانواده را تهدید می کند.وقتی کسی اعتیاد به مواد مخدر دارد ممکن است آرام آرام و به اندازه ای که مواد مصرفی روزانه اش تامین شود اقدام به فروش لوازم خانه ،قرض گرفتن و خرج پس انداز کند اما بارها دیده ایم در یک شرط بندی با میزان ریسک بسیار بالایی یک خانواده به خاطر سهل انگاری کسی که معتاد شرط بندی شده ناگهان تا بن دندان مقروض شده و تمام دارایی خود را از دست داده است .یعنی مرحله ای در کار نبوده و این اتفاق ممکن است هر لحظه امکانات بدیهی و ابتدایی برای یک زندگی مشترک را از بین ببرد.بنابراین لازم و ضروری است که این اعتیاد جدی گرفته شود و به سرعت مورد درمان قرار بگیرد.»
شما فقط پول نمی بازید
تصور بسیاری از ما این است که هنگام شرط بندی کسی که بازنده می شود تنها دارایی مادی اش را از دست می دهد اما این کارشناس امور خانواده نظر دیگری دارد:«فرد بازنده مدام از اطرافیانش سرکوفت می شوند.تشنه بردن است برای همین در قمار بعدی سرمایه بیشتری را وسط می گذارد.با هر بار بازنده شدن میزان اضطراب او تشدید می شود .کم کم اعتماد بین زوج ها از بین می رود .استرس و نگرانی بین اعضای این خانواده ها حالتی مسری پیدا می کند.حتا در صورت بردن هم باز نگرانی از باخت بعدی وجود دارد.پس بنابراین در شرط بندی فرد بازنده تنها مادیات را نمی بازد بلکه چیزهای ارزشمندی مثل اعتماد دیگران و آرامش و مورد احترام بودن در بین اعضای خانواده و اطرافیانش را نیز از دست می دهد.»اعرابی می گوید این افراد باید مورد مشاوره قرار بگیرند:«شیرینی برد ها تلخی باخت ها را به طور موقت از بین می برد اما همان طور که اشاره شد شرط بندی یک تهدید تمام عیار است و این افراد باید آن را کنار بگذارند.برای این کار افراد خانواده صلاحیت مشورت دادن را ندارند و حتما این افراد به دلیل اضطراب بالایی که دارند حتما باید در جلسات مشاوره حضور داشته باشند تا برای شان روشن شود در چه نوع گرفتاری دست و پا می زنند و ممکن است چه عاقبتی در انتظار آن ها باشد.شرط بندی باید به شکل یک تهدید به آن ها معرفی شود و تنها روانشناسان مجرب هستند که می توانند این بازبینی را به صورت عقلانی و منطقی برای این افراد ایجاد کنند.»