مرگ آگاهی در شبکه‌های اجتماعی
یکی از معضلات شبکه‌های اجتماعی، از دست رفتن ذهن و آگاهی و حتی نوعی گم گشتی در مبدا فکری انسان نسبت به خود است.
به گزارش «شیرازه»،در شبکه های اجتماعی انواع آگاهی از خود دچار تحول می شود. در این‌جا ابتدا با تعریف خودآگاهی و انواع آن و سپس تاثیرات شبکه های اجتماعی بر انواع خودآگاهی آشنا می شویم.
شبکه‌های اجتماعی بر خودآگاهی ما به شدت تاثیر می‌گذارند.
تعریف خوآگاهی:
خودآگاهی(consciousness) عبارت است از توانایی شناخت و درک نیازها، امیال، نقاط قوت و نقاط ضعف، عادات و هر جنبه‌ی دیگری که به طرز رفتار یک فرد شکل می دهد. خودآگاهی یکی از مهم‌ترین بحث‌های فلسفه ذهن و روانشناسی است. در واقع خودآگاهی دانش و ادراکی است که فرد از خود دارد. به عبارت دیگر، آگاهی از خود شامل شناخت ما از خودمان است و افزایش آن به معنای آن است که فرد تصویری روشن از ویژگی‌ها، ارزش‌ها، نگرش‌ها، علایق و نیازهایش داشته باشد.
مرگ آگاهی:
یکی از معضلات شبکه‌های اجتماعی، از دست رفتن ذهن و آگاهی و حتی نوعی گم گشتی در مبدا فکری انسان نسبت به خود است. در این شبکه ها آگاهی انسان نسبت به خود، بسیار بیشتر از سایر فضاها آسیب‌پذیر است؛ این در حالی است که در شبکه‌های اجتماعی، همواره به انسان القا می شود که آگاهی اش نسبت به رفتار و اعمال و حتی نگرش خودش مدام در حال افزایش است. بنابراین اگر بگوییم در شبکه های اجتماعی با پدیده ای به نام «مرگ آگاهی» رو به رو هستیم، گزاف نگفته ایم. در شبکه های اجتماعی انواع آگاهی از خود دچار تحول می شود و به عبارتی در حال شدن به خودهای دیگری هستند که ما به آن ها دسترسی نداریم.
انواع خودآگاهی
خودآگاهی، که به معنای دانش و ادراکی است که هرکس از خود دارد، به انواعی تقسیم می‌شود:
1. خود فیزیکی:
هرکسی از جسم خود برداشتی دارد؛ تصویری را که فرد از وضعیت فیزیکی و جسمی خود دارد، «خود فیزیکی» می گویند. به عبارت دیگر، آیا از ویژگی‌های ظاهری خود را راضی هستیم یا نسبت به آن احساس خوبی نداریم؟ در شبکه های اجتماعی مدام در حال تعاریف متعدد از ظواهر فیزیکی خود هستیم؛ تغییر پی در پی پروفایل ها و انتخاب عکس‌هایی که حالت گم گشتگی در افراد را نشان می دهد از جمله این تعاریف محسوب می شود.
از سوی دیگر انجام عمل‌های متعدد بینی نشان از آن دارد که بسیاری از این افراد از خود جسمی رضایت ندارند و با عمل‌های جراحی در حال بهبود آن هستند.
2. خود جنسیتی:
تصور یا برداشتی است که هر کس از هویت و تمایلات خود دارد. به عبارت دیگر مخاطب زن است یا مرد، آیا او از زن یا مرد بودن خود احساس رضایت دارد یا خیر؟ در شبکه‌های اجتماعی افراد خود را به گونه‌های مختلفی تعریف می کنند و در کانال ها و صفحه‌های مختلف رفتارهای جنسیتی متعددی دارند که نشان می دهد در این بخش نیز خودآگاهی ندارند.
3. خود اجتماعی:
به تصوری که فرد از جایگاه اجتماعی خود دارد، خود اجتماعی گفته می شود. در شبکه‌های اجتماعی این نمود به وفور دیده شده است که لایک‌ها، فالورها، اعضا و حتی کلیک‌ها در حال تعریف از یک خود اجتماعی مجازی هستند که از خود واقعی بزرگ تر و اثر گذارتر است.
4. خود معنوی:
باورها و اعتقادات ما به دنیای پس از مرگ، توحید، نبوت، عدل و امامت و حتی سنت‌ها قسمت معنوی ذهن ما را تشکیل می‌دهند؛ در شبکه‌های اجتماعی با توجه به گرایش افراد به شبکه‌های مخالف و موافق، این بعد در حال تقویت یا تضعیف اسست
5. خود تاریک:
جنبه خاصی از خود است که دربرگیرنده اسرار ماست و چون دوست نداریم فاش شود، معمولا انرژی زیادی برای مخفی نگه داشتن آن صرف می کنیم. در شبکه‌های اجتماعی با رفتارهایی که از خود بروز می دهیم کم کم این خود تاریک برای دیگران هم آشکار می شود و یک نتیجه گیری از شخصیت ما برای دیگران اتفاق می افتد.
6. خود آرمانی:
این جنبه از خود، برخی از آرزوها و خواسته‌های ما یا برنامه ریزی ما برای آینده را در برمی گیرد؛ در واقع بخشی از ماست که می‌خواهیم به آن برسیم. برای نمونه دائم در این فکر هستیم که چگونه به نظر می آییم؟ با نگاه به زندگی دیگران خودمان را با آن ها مقایسه می‌کنیم، سپس در ذهنمان تصویری از خود می‌سازیم که دوست داریم آن باشیم.
7. خود واقعی:
درونی ترین بخش وجود ما خود واقعی است که آن را به خوبی می شناسیم، ولی افراد محدودی از آن آگاه هستند. ممکن است از دیگران پنهان کنیم، چون نگرانیم از اینکه اگر دیگران خود واقعی ما را بشناسند، علاقه شان را نسبت به ما از دست بدهند.
8. خود تصوری:
خود تصوری آن چیزی است که ما تصور می کنیم هستیم، اما در حقیقت نیستیم. برخی اوقات تصور می کنیم آدم محبوب و مهربانی هستیم، در حالی که در عالم واقعیت اینگونه نیست. در شبکه های اجتماعی خود تصوری به صورت دامنه داری در حال رشد است و هر فردی احساس می‌کند به یک شخصیت جهانی محبوب تبدیل شده است.
- ۰۲/۰۱/۰۷