ITanalyze

احمد محمدغریبان - بدون کمترین تردید می‌توان گفت جای برگزاری سلسه «همایش‌های ملی کلاهبرداران موفق» در کشور به شدت خالیست. شاید در نگاه نخست بگویید مگر می‌شود اصولا همایشی با این عنوان هم برگزار کرد؟

اگرچه هنوز کسی برای برگزاری این همایش‌ها آستین بالا نزده، اما پاسخ پرسش فوق مثبت است. پول که بدهید از برخی کانال‌های صدا و سیما گرفته تا بیلبوردهای شهری و قسمت آسان‌تر ماجرا شبکه‌های اجتماعی و برخی رسانه‌ها پر می‌شود از تبلیغات و مصاحبه برای دعوت به این همایش‌ها.
البته سالن اجلاس نهادهای دولتی نیز از این قاعده مستثنا نیستند و به راحتی می‌توانید روی آنها هم حساب کنید. از برگزاری همایش کلاهبرداران شبکه‌ای گرفته تا همین روزهای اخیر که سالن اجلاس کتابخانه ملی کشور در اختیار یکی از عجیب‌ترین و هنجارشکن‌ترین بلاگرهای کشور قرار گرفت و پس از کسب درآمد از حضار، هیچ برخورد و واکنشی نیز در پی نداشت. به همین سادگی!
به عبارت دیگر شما می‌توانید در همان سالن و پشت همان تریبونی قرار بگیرید و همایش برگزار کنید که روزی مسوولان، بزرگان و نخبگان علمی و فرهنگی کشور ایستاده بودند.
اما برای پرهیز از این عنوان ضد تبلیغ، راهکارهای بهتری وجود دارد و آن تغییر عنوان همایش‌ها به اجلاس ملی مدیران موفق، نشست قهرمانان علم مدیریت و امثالهم است.
نکته عجیب‌تر آنکه با وجود سال‌ها اطلاع‌رسانی از پوچی این رویدادها و خالی کردن جیب افراد عمدتا جوان که به دنبال یافتن رازهای موفقیت هستند، بساط همایش‌های مذکور همچنان پررونق است.
مساله اما نبوغ این کلاهبرداران در طرح ادعاهای بزرگ و واهی در جلب توجهات نیست، کمااینکه این افراد به جد نیازمند کمک‌های روانشناسی و روان‌درمانی هستند. بلکه مساله به خلاءهای قانونی، ضعف‌های نظارتی، جهل مخاطبان و از همه مهمتر منفعت طلبی و کسب سود رسانه‌ها و فعالان شبکه‌های اجتماعی در تبلیغ سفره‌های پهن شده باز می‌گردد.
از سوی دیگر متاسفانه کم نیستند مدیران و شرکت‌هایی که برای خرید تریبون سخنرانی و لوح تقدیر حاضر به پرداخت انواع هزینه‌ها هستند.
در نتیجه این مشکلات نیز متعاقبا زمینه‌ساز رشد و نمو بیشتر پدیده‌های کاذب در کشور شده و افراد بیشتری را به کسب درآمد از این راه‌ها تشویق می‌کند.
این در حالیست که مصادیق کج‌روی‌های مذکور در حوزه‌های فردی نیز بسیار متعدد است. فردی که مدعی ساخت ماشین زمان به قیمت 500هزار تومان شده بود، فردی که مدعی دریافت جایره نوبل دانشمند مدیریت اقتصادی شده بود، فردی که ادعای ساخت خودروی آبسوز را کرده بود، فردی که مدعی یافتن موجودات فضایی شده بود و انواع ادعاها مبنی بر یافتن درمان ریزش مو، لاغری و ....
همه این موارد در ایران رخ داده و نکته عجیب‌تر آنکه برای نخستین بار این ادعاها در برخی شبکه‌های صداوسیما، خبرگزاری‌ها و رسانه‌های رسمی منتشر شده است. لذا مساله صرفا به شبکه‌های اجتماعی و طرح دروغ‌ها از سوی افراد و صفحات پرمخاطب باز نمی‌گردد.
همایش‌های پولداری یکشبه و رازهای موفقیت نیز در همین رده قرار می‌گیرند و کماکان نیز به دلیل ضعف‌هایی که ذکر شد موفق هستند!
شاید برخی بگویند باید قربانیان این کلاهبرداران آگاه باشند تا به راحتی در این دام‌ها نیفتند. اما قبل از انداختن تمام تقصیر به گردن این افراد بیایید موضوع را از بالا نگاه کنیم.
وقتی تبلیغات رسمی همچون دوران ظهور انواع و اقسام موسسات مالی اعتباری سراسر شهر و رسانه‌های رسمی کشور اعم از تصویری و مکتوب را فرا می‌گیرد، وقتی ممانعتی از برگزاری کار و همایش‌ها به عمل نمی‌آید، وقتی آدرس محل نهادی رسمی و معتبر در تبلیغات ارایه می‌شود، وقتی با وجود گزارش برخی رسانه‌ها مشکلی برای برگزارکنندگان پیش نمی‌آید، وقتی مدعیان پس از بر ملاشدن دروغ‌هایشان آزادانه به زندگی و کسب‌وکارشان مشغول هستند، وقتی این رویدادها از مراجع ذیصلاح مجوز برگزاری دارند و ...، شاید باید کمی به قربانیان این کلاهبرداری‌ها نیز حق داد که لحظه‌ای تردید کرده و با خود بگویند وقتی همه چیز مورد تایید است، پس حتما ماجرا حقیقت دارد و برای خرید بلیط‌ها دست به جیب شوند.
لذا در حالیکه ما نیز نمی‌دانیم چرا نهادی برای جمع کردن این بساط‌ها پا پیش نمی‌گذارد، خطاب به مردم باید بگوییم: داشتن مجوز فعالیت، تبلیغات گسترده در رسانه‌های رسمی و ارایه آدرس معتبر از محل برگزاری هیچ کدام دلیلی بر صحت و درستی محتوای این همایش‌ها نیست و راز موفقیت در هیچ کجای دنیا و به هیچ وجه در یک همایش فروخته نمی‌شود. (منبع:عصرارتباط)