هوش مصنوعی در نقطه بحرانی
یک گزارش مهم جدید در مورد وضعیت هوش مصنوعی (AI) جایگاه امروز این فناوری و وعده و خطرات آن را مشخص کرد. به گفته محققان، هوش مصنوعی شروع به نفوذ در همه جنبههای زندگی ما، از تولید زبان و پزشکی مولکولی تا اطلاعات غلط و تعصب الگوریتمی، کرده است.
این گزارش استدلال میکند که وضعیت کنونی در یک نقطه بحرانی قرار دارد که در آن محققان و دولتها باید با دقت فکر و اقدام کنند تا خطرات موجود در هوش مصنوعی را مهار کنند و از مزایای آن حداکثر استفاده را ببرند. کیرانا آیسیا (Kirana Aisyah)، نویسنده وبگاه تخصصی «OPEN GOV» در این خصوص مقالهای نوشته که به شرح زیر است:
«گزارش از پروژه «AI100» تهیه شده و هدف آن مطالعه و پیشبینی اثرات موجدار هوش مصنوعی در 100 سال آینده زندگی ما است. گزارش، پیشرفت چشمگیر در زمینه هوش مصنوعی طی 5 سال گذشته را برجسته کرده است. هوش مصنوعی آزمایشگاه را ترک کرده و وارد زندگی ما شده است و تأثیر واقعی بر زندگی مردم، مؤسسات و فرهنگ دارد.
به عنوان مثال، در پردازش زبان طبیعی (NLP)، رایانهها اکنون میتوانند زبان واقعی انسان را تجزیه و تحلیل و حتی تولید کنند؛ مثال دوم، یک برنامه هوش مصنوعی است که گامی بزرگ در جهت توانایی پیشبینی نحوه جا شدن پروتئینها در اختیار ما قرار میدهد. این امر به احتمال زیاد منجر به پیشرفتهای عمدهای در علوم زیستی و پزشکی میشود، تلاش برای درک اجزای سازنده زندگی را تسریع میکند و کشف سریعتر و پیچیدهتری از داروها را ممکن میسازد.
پروژه یاد شده استدلال میکند که نگرانی در مورد ماشینهای فوق هوشمند و از دست دادن شغل در مقیاس وسیع ناشی از اتوماسیون، هنوز زودرس است و به هوش مصنوعی نیاز دارد تا بسیار بیشتر از آنچه امروزه در دسترس است، باشد. نگرانی اصلی، ماشینهای نادرست با هوش برتر نسبت به انسانها نیست، بلکه ماشینهای ناتوان از هوش پایین است.
در این مقطع حیاتی، مردم باید به طور جدی و فوری به نقاط منفی و خطرات فزاینده کاربرد هوش مصنوعی بیندیشند. قابلیتهای روزافزون هوش مصنوعی یک شمشیر دو لبه است. آسیبها ممکن است عمدی یا ناخواسته باشند، مانند الگوریتمهایی که تعصبات نژادی و سایر تعصبات را تقویت میکنند.
تحقیقات هوش مصنوعی به طور سنتی بهوسیله دانشمندان علوم شناختی و کامپیوتر انجام شدهاند. اما چالشهای مطرح شده امروز از سوی هوش مصنوعی فقط فنی نیستند. همه زمینههای تحقیق بشر و به ویژه علوم اجتماعی باید در گفتگوی گستردهای در مورد آینده این حوزه گنجانده شوند. به حداقل رساندن آثار منفی بر جامعه و افزایش موارد مثبت مستلزم توجه از سراسر دانشگاه و با نظرات اجتماعی است.
دولتها همچنین نقش مهمی در شکلگیری توسعه و کاربرد هوش مصنوعی دارند؛ در واقع، دولتهای سراسر جهان شروع به بررسی و رسیدگی به فرصتها و چالشهای ناشی از هوش مصنوعی کردهاند.
برای مقابله با چالشهای ناشی از فناوریهای در حال پیشرفت سریع هوش مصنوعی و زمینههای مرتبط، سرمایهگذاری بیشتری از زمان و منابع مورد نیاز است. علاوه بر مقررات، دولتها نیز نیاز به آموزش دارند. در دنیای مجهز به هوش مصنوعی، شهروندان ما، از کوچکترین تا بزرگترین، باید در این فناوریهای دیجیتالی جدید سواد داشته باشند.
در نهایت، موفقیت تحقیقات هوش مصنوعی با چگونگی توانمندسازی همه مردم، کمک به مقابله با بسیاری از مشکلات پیش روی کره زمین، از شرایط اضطراری آب و هوا تا افزایش نابرابری داخل و بین کشورها، سنجیده میشود.
محققان آمریکایی به دنبال درک احتمال همکاری خوب هوش مصنوعی با مردم هستند. به گفته «OpenGov Asia»، در یک گزارش جدید، محققان آزمایشگاه «MIT Lincoln» به دنبال یافتن این موضوع بودند که انسانها چگونه میتوانند بازی کارتی حنابی (Hanabi) را با یک مدل هوش مصنوعی پیشرفته، که در بازی با هم تیمیهای خود تا به حال عالی بازی کرده، بازی کنند. در آزمایشات کور، شرکت کنندگان 2 سری بازی انجام دادند : یکی با عامل هوش مصنوعی به عنوان هم تیمی خود و دیگری با یک عامل مبتنی بر قوانین، یک ربات که به طور دستی برنامه ریزی شده تا به صورت از پیش تعیین شده بازی کند.
نتایج نشان داد که نمرات با هم تیمی هوش مصنوعی بهتر از عامل مبتنی بر قانون نیست؛ با این حال، مردم به طور مداوم از بازی با هم تیمی خود در زمینه هوش مصنوعی متنفر بودند، زیرا آن را غیرقابل پیشبینی و غیرقابل اعتماد میدانستند و حتی زمانی که تیم به خوبی امتیاز میگرفت، احساس بد و منفی میکردند.» (منبع:سایبربان)