ITanalyze

سعید میرشاهی – همزمان با پایان سال 2022، اکنون زمان آن فرا رسیده که درباره 365 روز گذشته نتیجه‌گیری کنیم و نگاه دقیق‌تری به آنچه سال 2023 برای صنعت نرم‌افزارهای امنیتی به ارمغان خواهد آورد، بیندازیم.

در طول 12 ماه گذشته، روندها در حال رشد بوده و نگاه‌ها را به آینده امنیت سایبری در جهان جلب کرده است. در این میان، استفاده از خدمات VPN به طور تصاعدی به عنوان یک سلاح دفاعی در بین کاربران روزمره در دوره ناآرامی و جنگ در سراسر جهان رشد کرد؛ از جنگ در اوکراین گرفته تا اعتراضات در ایران و نیز درگیری دولت و شورشیان منطقه تیگرای در اتیوپی.

شهروندان برای دور زدن محدودیت‌های اینترنت و محافظت از ناشناس بودن آنلاین، بیشتر از همیشه به بهترین ارایه‌دهندگان VPN روی آوردند.

 همزمان، کار از راه دور همچنان به رشد بیشتر خود در بسیاری از سازمان‌ها ادامه می‌دهد. این موضوع، چالش‌های امنیتی جدیدی را ایجاد می‌کند که بسیاری از بخش‌ها اغلب در تلاش هستند تا با آنها مواجه شوند.

مجرمان سایبری نیز باهوش‌ترشده‌اند و این موضوع استراتژی دفاعی چندوجهی در برابر بدافزارها را برای کاربران و سازمان‌ها، به یک ضرورت واقعی تبدیل می‌کنند.

در همین زمینه، کیارا کاستر در ‌سایت تکرادار، شش پیش‌بینی برتر در حوزه امنیت سایبری در سال 2023 را واکاوی کرده است.

 

 

• حرکت به سمت پایداری
  با توجه به افزایش مسائل مربوط به تغییرات آب و هوایی و بحران انرژی که بسیاری از کشورهای جهان به‌ویژه اروپا را فلج کرده، چرخش قوی‌تر علیه سیاست‌های پایدار، موضوعی است که در سال 2023 در هر نوع کسب‌وکاری گسترده‌تر خواهد شد. بخش امنیت سایبری نیز از این امر مستثنی نیست.

استیو سانتاماریا، مدیرعامل Folio Photonics می‌گوید: «تا سال 2025، مراکز داده بیش از 3 درصد از برق جهان را مصرف خواهند کرد و ذخیره‌سازی داده می‌تواند بین 10 تا 30 درصد از مصرف انرژی کلی یک مرکز داده را تشکیل دهد. این امر باعث ایجاد فشاری در صنعت به سمت فناوری‌های ذخیره‌سازی پایدار می‌شود که نسبت به سخت‌افزار قدیمی از نظر انرژی کارآمدتر هستند.»

این روند همچنین با این واقعیت تقویت می‌شود که اکثریت بزرگ مصرف‌کنندگان یعنی بیش از 80 درصد معتقدند احتمال بیشتری برای حمایت از مشاغل با شیوه‌های اجتماعی و زیست محیطی قوی وجود دارد.

 

 

• افزایش راه‌حل‌های مبتنی بر ابر
  برایان داناگان، معاون مهندسی  Retrospectمی‌گوید: «آزادی و انعطاف‌پذیری، عملا به شعار هر متخصص حرفه‌ای مدیریت داده در سال آینده تبدیل خواهد شد.»

با افزایش روزافزون افرادی که از خانه کار می‌کنند، رایانش ابری به هسته اصلی اکثر زیرساخت‌های محل کار تبدیل شده است. این بدان معناست که فشار جدیدی برای به حداقل رساندن خطرات امنیتی این نوع محیط وجود دارد. همزمان، برخی کارشناسان نیز نیاز به بهبود بازار شبکه‌های ابری فعلی را برای واکنش موفقیت‌آمیز به تهدیدات سایبری جدیدی که کار از راه دور و ترکیبی ایجاد کرده، ابراز می‌کنند.

به همین دلیل راه‌حل‌های مش VPN جدید، مانند آنچه که توسط Netmaker ارایه شده، در تلاش برای بازسازی این صنعت هستند.

 

 

• پایان محبوبیت VPNها نزد متخصصان IT
  در حالی که تعداد فزاینده‌ای از کاربران روزمره در طول سال گذشته، خدمات VPN ایمن را دانلود کرده‌اند، انتظار می‌رود کسب‌وکارها در 12 ماه آینده به سایر انواع نرم‌افزارهای امنیتی روی آورند.

دان باکسلی، مدیرعامل و یکی از بنیانگذاران DH2i می‌گوید: «VPNها، محبوبیت خود را از دست خواهند داد زیرا اکنون یک راه‌حل قابل اجرا وجود دارد که می‌تواند به متخصصان فناوری اطلاعات کمک کند تا بر چالش‌های ذاتی آن غلبه کنند.»

باکسلی پیش‌بینی می‌کند در سال 2023 محیط نرم‌افزاری ‌تعریف‌شده (SDP) جایگزین VPNها به عنوان فناوری غالب برای اتصال ایمن کاربران و دستگاه‌های راه دور مختلف خواهد شد. این روند رو به رشد، شرکت‌های فناوری اطلاعات را تقویت می‌کند که با جستجوی گزینه‌های جایگزین، به افزایش حملات مبتنی بر VPN تجاری، واکنش نشان دهند.

 

 

• تهدید رو به رشد باج افزارها در دنیا
  گزارش تهدید جهانی CrowdStrike 2022 نشان می‌دهد نشت داده‌های مربوط به باج‌افزار، ۸۲ درصد افزایش داشته است. در همان زمان، 4100 نقض اطلاعات عمومی در سال 2022 رخ داد که توییتر، Revolut و Uber تنها برخی از معروف‌ترین سازمان‌های مورد هدف هستند. چنین روندی، نشانه‌ای از توقف به این زودی‌ها را نشان نمی‌دهد‌.

سوریا واراناسی مدیر ارشد فناوری StorCentric  می‌گوید: «راه‌حل‌های کانال و کاربران نهایی، راه‌حل‌های ذخیره‌سازی داده‌ها را اولویت‌بندی می‌کنند و می‌توانند مطمئن‌ترین محافظت و امنیت اثبات‌شده در دنیای واقعی را ارایه دهند.»

به گفته وی، این امر، بدین معناست که ویژگی‌های امنیتی اضافی مانند حالت قفل، اثر انگشت فایل، بلاک‌چین خصوصی و الگوریتم‌های راستی‌آزمایی قوی داده‌ها، پس از آن، از حالت « توصیه‌ای به ضروری»، تبدیل می‌شوند.

 

 

• رشد حملات موبایلی
  همان‌طور که اشاره شد حملات بدافزار در حال افزایش است. به همین ترتیب، میزان زمانی که همه ما صرف گوشی‌های هوشمند می‌کنیم نیز در حال افزایش است. طبق گزارش Verizon دستگاه‌های تلفن همراه نسبت به یک سال قبل، به 53 درصد داده‌های حساس‌تر دسترسی دارند.

ناگفته نماند گوشی‌های هوشمند به طور فزاینده به هدف اصلی مجرمان سایبری تبدیل می‌شوند. این امر با وجود ارایه‌دهندگانی که ورای برخی از بهترین نرم‌افزارهای آنتی ویروس هستند، مطرح شده که پیشنهاد خود را برای محافظت از چندین جبهه و دستگاه مختلف شکل می‌دهند.

در شرکت‌های VPN نیز همین امر صدق می‌کند، زیرا آنها به طور فزاینده، خدمات خود را با ویژگی‌های محافظت از بدافزار در برنامه‌های VPN تلفن همراه خود ادغام می‌کنند. کارشناسان همچنین از کاربران می‌خواهند اقدامات بیشتری مانند روش‌های احراز هویت چندگانه برای ورود ایمن به حساب‌های شخصی یا دانلود نرم‌افزار مدیریت رمز عبور برای ایمن کردن جزییات ورود خود انجام دهند.

همچنین ضروری است یاد بگیرید چگونه علائم هک شدن گوشی را بشناسید و بر اساس هشدارها عمل کنید.

 

 

• مقررات بیشتر برای اینترنت باز
  در نهایت، در سال 2022 شاهد تعداد فزاینده‌ای از کشورها در سراسر جهان بودیم که سعی می‌کردند اینترنت باز را مقررات‌گذاری و محدود کنند. در همین حال در شرایطی که دخالت بیش از حد دولت‌ها ممکن است آزادی آنلاین را تهدید کند، اما سیاست‌های حفظ حریم خصوصی برای به حداقل رساندن اطلاعات جمع‌آوری‌شده و به اشتراک گذاشته شده در مورد همه ما نیز ضروری است.

در همین راستا سال 2023 با لایحه حفاظت از داده‌های شخصی هند و ADPPA در ایالات متحده که در ژانویه مورد بررسی قرار می‌گیرد، پیشرفت‌های جدید در این زمینه آغاز می‌شود. (منبع:عصر ارتباط)

دانیال رمضانی – در عصر فناورانه کنونی، عملیات نظامی، به تنهایی نشانه اقتدار نیست بلکه استراتژی‌های عصر جدید سیاست سایبری، بر بهره‌مندی از حوزه‌های «نظامی-شهروندی» (civil-military) به صورت ترکیبی تاکید دارند. این مفهوم، رابطه بین سازمان‌های نظامی را با جامعه مدنی و سایر بوروکراسی‌های دولتی، رهبران و ارتش توصیف می‌کند و بر پیوند بین اقتدار مدنی و اقتدار نظامی تاکید دارد.

در این راستا، مفهوم «کنترل غیرنظامی نیروهای نظامی»، یک دکترین در علوم سیاسی و نظامی است که تصمیم‌گیری نهایی امور استراتژیک را در اختیار رهبر غیرنظامی و سیاسی قرار می‌دهد. همچنین برای هماهنگی‌های لازم در یک منطقه عملیاتی، معمولا توسط یک نیروی نظامی، مرکز عملیات نظامی-شهروندی تاسیس می‌شود.

در این مقاله، مارک لوسیتو، فارغ‌التحصیل مدرسه سیاست عمومی سانفورد دانشگاه دوک، که تمرکز خود را روی مطالعه درباره تلاقی حوزه‌های فناوری و سیاست امنیت ملی قرار داده، در سایت realcleardefense، سیاست‌های شکست‌خورده ایالات متحده در حوزه امنیت سایبری را طی دو دهه گذشته تا کنون و نیز سیاست‌های سال‌های اخیر که احتمال موفقیت آن بیشتر است، برشمرده و آسیب‌شناسی کرده است.

مارک لوسیتو، فارغ‌التحصیل مدرسه سیاست عمومی سانفورد دانشگاه دوک است که بر تلاقی فناوری و سیاست امنیت ملی تمرکز کرده است. او یکی از فارغ‌التحصیلان دانشگاه نورویچ، افسر ارشد 5 ارتش ایالات متحده است و به مدت 22 سال در ارتش و نیروهای عملیات ویژه خدمت کرده و متخصص استراتژی و سیاست، مبارزه با تروریسم، جنگ‌های نامنظم و عملیات اطلاعاتی است.

او آسیب‌شناسی خود را با یک تمثیل آغاز می‌کند و از آن، در ادامه مطلب تا هنگام نتیجه‌گیری بهره می‌برد.

 

 

• احمق زیر دوش!
  میلتون فریدمن، برنده فقید جایزه نوبل، از تمثیل «احمق زیر دوش» برای توصیف عواقب دردناک اصلاحات بیش از حد، در سیاست استفاده کرده است.

وقتی یک احمق زیر دوش، سعی می‌کند به دمای آب مناسب برسد، اصلاحات جزیی مکرر انجام می‌دهد و انتظار تغییر فوری دارد. آب دا‌‌‌غ‌تر، در راه است اما احمق، بی‌تابی می‌کند. او فکر می‌کند هر چرخش شیر آب، پایان دلخواه را به همراه خواهد داشت. نتیجه این اصلاح بیش از حد، احمقانه و عواقب آن، سوزاندن خود از طریق لوله‌هاست.

سیاست‌های سایبری در پاسخ به شوک 11 سپتامبر، شکست در تصویب قانون امنیت سایبری در سال 2012 و مداخله روسیه در انتخابات، بیانگر یک «احمق زیر دوش» بالقوه است که تلاش می‌کند به تهدیدات در حال ظهور در حوزه سایبری رسیدگی کند!

گزینش سیاست‌ مناسب در پاسخ به این رویدادها، به طور واضح، ارتش را به جنگ سایبری (آمادگی برای هدایت عملیات نظامی طبق مبانی اطلاعاتی)، با نظارت کمتر توسط رهبران غیرنظامی نزدیک کرده است.

این موضوع، در واقع  انحراف از معیار و قاعده نظامی-شهروندی است. علاوه بر این، این اصلاحات، به آرامی دمای آب را در طول زمان افزایش داده است. در حال حاضر، ممکن است بدون تایید قدرت جنگ تفویض‌شده در کنگره، درگیر جنگ سایبری باشیم.

قانون امنیت داخلی سال 2002
 مسلما نخستین اصلاح در عصر سیاست سایبری مدرن، پاسخ نهاد امنیت ملی ایالات متحده به شوک 11 سپتامبر بود. دولت فدرال به درستی، نابرابری‌ها را در نحوه دفاع از شهروندان خود در برابر تروریسم و حملات سایبری پذیرفت.

ایالات متحده با قانون امنیت داخلی سال 2002، که 22 سازمان و دفتر مختلف را در وزارت امنیت داخلی (DHS) ادغام کرد، به این شوک پاسخ داد.

این قانون همچنین شورای امنیت داخلی را به عنوان یک جزء قانونی شورای امنیت ملی ایجاد کرد. قانون امنیت داخلی 2002، بزرگ‌ترین سازماندهی مجدد دولت فدرال در بیش از نیم قرن گذشته را در پاسخ به آسیب‌پذیری‌های جدید و پس از جنگ سرد نشان داد.

مهم‌ترین این آسیب‌پذیری‌ها، بخش‌های زیرساخت حیاتی ایالات متحده با نگرانی ویژه در حوزه تروریسم سایبری و امنیت فضای سایبری بود. در نتیجه، قانون امنیت داخلی 2002، به افزودن یک سازمان امنیت سایبری متمرکز در DHS منجر شد.

بخش امنیت سایبری ملی (NCSD) با ادغام ادارات فدرال قبلی که وظایف متفاوتی بدون هماهنگی یا ارتباط انجام می‌داد، ایجاد شد. در حالی که واکنش سیاسی به این موضوع که در قالب چارچوب دقیقی از طریق قوانین کنگره به دست آمد، چالش‌های سازمانی و رهبری اجرای سیاست‌های آن را با مشکل مواجه کرد.

قانون امنیت داخلی 2002، بخش NCSD را با تناقضات ذاتی همراه کرد که احتمالا به دلیل سازش‌های کمیته موردنظر برای تصویب آن بود. این قانون به عنوان نخستین بازسازی قابل توجه عملکردهای امنیت سایبری فدرال در ایالات متحده، نتوانست یک زبان منسجم ارایه کند و در تعیین مقامات امنیت سایبری خوب عمل نکرد.

به عبارت دیگر، این قانون نخستین مسوولیت DHS را جلوگیری از تروریسم و حملات سایبری در ایالات متحده شناسایی کرد اما تنها نقش تحلیلی و مشاوره‌ای برای فعالیت‌های اطلاعاتی مربوط به تروریسم و فعالیت‌های سایبری به DHS اختصاص داد. علاوه بر این، زبان قانون به وضوح نشان می‌دهد اداره تحقیقات فدرال (FBI) ، مقامات تحقیقاتی و دادستانی را حفظ می‌کند.

در همین راستا، این قانون به DHS، دستور گسترده برای به حداقل رساندن آسیب به زیرساخت‌های حیاتی ایالات متحده داد اما برای اشتراک‌گذاری اطلاعات و هماهنگی با بخش خصوصی، به عنوان یکی از سهامداران اصلی در عملیات زیرساخت‌های حیاتی ایالات متحده اختیارات محدودی داد.

در پی حادثه 11 سپتامبر، کنگره و قوه مجریه با خشونت و در کمال گیجی، دوش را چرخانده و به دنبال تغییر فوری بودند. متاسفانه با وجود نیت درست، اصلاح خط‌مشی، مملو از نارسایی‌ها، تناقضات، اختیارات و مصالحه بود. اینها نتیجه عملکرد سازمان‌های ناتوان ایالات متحده در دفاع سایبری است.

با توجه به چالش‌های قانون‌گذاری و سیاست‌گذاری، NCSD جدید ایجادشده توسط بازرس کل DHS به عنوان سازمانی بدون چشم‌انداز یا نتایج ملموس، مورد انتقاد است. دولت ایالات متحده باید دوباره به شیر آب بازگردد، دما را دوباره تنظیم کند و منتظر آب گرم‌تر باشد.

 

 

• قانون امنیت سایبری 2012
  اصلاح دوم در پاسخ به شکست کنگره در تصویب قانون امنیت سایبری در سال 2012 بود که باید به آن اشاره کرد، زیرا به نظر می‌رسید اصلاح سیاستی است که در طول این مدت، به آن نیاز داشتیم. این پیشنهاد جامع، از سوی سناتور جوزف لیبرمن و سوزان کالینز، به دنبال محافظت از صنعت دولتی و خصوصی در برابر حملات سایبری خارجی با دستیابی به سه هدف بود:

اول: اشتراک‌گذاری اطلاعات تهدید جدید بین دولت و بخش خصوصی

دوم: حفاظت بهتر از زیرساخت‌های حیاتی

سوم: اختیارات DHS برای متحد کردن منابع فدرال به منظور رهبری امنیت سایبری ایالات متحده.

با توجه به وضعیت گسیخته امنیت سایبری در سطح فدرال، تا حدی به دلیل قانون امنیت داخلی سال 2002، به نظر می‌رسد اهداف سیاست کلی قانون امنیت سایبری در سال 2012، حدود 10 سال قانون‌گذاری و سیاست در قبال دفاع سایبری یکپارچه را نادیده گرفته است.

در پاسخ به ناتوانی کنگره در انتقال این قانون اساسی از خط هدف، باراک اوباما از اختیارات اجرایی برای پایان دادن به شکاف با ایجاد راهنمای سیاست ریاست جمهوری 20 (PPD-20) استفاده کرد. وی به جای یک چارچوب دفاعی،PPD-20  که یک چارچوب تهاجمی است را هدایت کرد تا پنتاگون، دشمنان ایالات متحده را با سلاح‌های سایبری هدف قرار دهد و زمینه را برای خزش و چرخش ماموریت سایبری وزارت دفاع آمریکا به مکان‌های خارجی که مناطق جنگی نیستند، فراهم کند.

این استفاده هوشمندانه از سیاست‌گذاری اجرایی، اما انحراف مهمی را از اجرای غیرنظامی دفاع سایبری ایالات متحده نشان داد. اگرچه مشخص نیست کدام آژانس غیرنظامی این شرکت سایبری را رهبری کرده تا اجرای نظامی یکپارچه با نظارت غیرنظامی بر دفاع سایبری داشته باشد. همچنین PPD-20 که اکنون از حالت طبقه‌بندی خارج شده، یک رژیم سختگیرانه نظارت غیرنظامی بر عملیات سایبری نظامی اعمال می‌کند که مستلزم بررسی گسترده بین سازمانی در عملیات برنامه‌ریزی‌شده است.

علاوه بر این، PPD-20 به طور ضمنی یک فرهنگ لغت نظامی و مفهوم حوزه سایبری را به عنوان میدان جنگ که به قابلیت‌هایی برای طیف کامل درگیری نیاز دارد، ارتقا داد. این واژگان بیشتر در استراتژی ملی سایبری 2018 به عنوان «رقابت مستمر … در فضای سایبری» و استراتژی سایبری وزارت دفاع 2018 در مفهومی به نام «دفاع به جلو» متبلور شد. ناکامی در تصویب قانون امنیت سایبری سال 2012 و اجرای چارچوب نظامی تهاجمی PPD-20، علیرغم بررسی گسترده بین سازمانی و رژیم قانونی سختگیرانه، سیاست سایبری ایالات متحده را در مسیر احمقانه‌ای به سمت نظامی کردن حوزه سایبری قرار می‌دهد.

با سه اقدام سیاست اجرایی PPD-20، شامل استراتژی‌های سایبری، ملی و دفاعی، دمای آب ممکن است تغییر کند اما به چه منظور؟! آن احمق که مدام دما را افزایش می‌دهد، هرگز انتظار ندارد داغ شود، اما نظامی‌سازی بیش از حد سیاست‌های سایبری، نتایج داغ به همراه دارد.

تا این مرحله، نظامی‌سازی سیاست‌های سایبری در سیاست‌گذاری اجرایی وجود دارد که در بهترین حالت ضعیف عمل کرده است. سیاست‌های اجرایی به طور معمول توسط دادگاه، لغو می‌شوند. شاید اصلاح نهایی از طریق قانون، راهی برای تعیین سرنوشت احمق (تشبیه میلتون فریدمن) باشد!

 

 

• قانون مجوز دفاع ملی
  اصلاحات نهایی در سیاست مدرن سایبری، در کنار راهبردهای سایبری و پاسخ مستقیم به دخالت روسیه در انتخابات ریاست جمهوری 2016 ایالات متحده بود. در مجموع، قانون مجوز دفاع ملی جان مک‌کین (NDAA’19) و یادداشت (دیپلماتیک) 13 ریاست امنیت ملی توسط رییس جمهور دونالد ترامپ (NSPM-13)، جنگ سایبری را از حوزه رهبری غیرنظامی منتخب ایالات متحده ربوده و وزارت دفاع را قاطعانه، مسوول فعالیت‌های سایبری خارج از کشور قرار داده است. نظارت، به عنوان «دفاع به جلو» نامیده می‌شود.

جان بولتون، مشاور امنیت ملی آن زمان، این پیامدها را به بهترین شکل خلاصه کرد. وقتی که توضیح داد چگونه استراتژی سایبری ترامپ و NSPM آینده، محدودیت‌های استفاده از عملیات سایبری تهاجمی را با یک رژیم قانونی جایگزین کرده که وزارت دفاع و سایر آژانس‌های مربوطه را قادر می‌سازد با یک رژیم بزرگ‌تر عمل کنند؛ یعنی قدرت نفوذ به شبکه‌های خارجی و جلوگیری از هک کردن سیستم‌های ایالات متحده.

بولتون، بمب نگرش نظامی-شهروندی را با این نگاه که تصمیم‌گیری برای راه‌اندازی حملات سایبری از زنجیره فرماندهی خارج می‌شود و نیاز به تایید رئیس‌جمهور ندارد، پرتاب کرد. این، یک تغییر عمده در رژیم حقوقی PPD-20 بود که اختیارات آن در سطوح ریاست جمهوری، حفظ شده بود. این، یک فشار زیاد به شیر آب گرم بود.

مفهوم حقوقی «دفاع به جلو» بر مفهوم زیربنایی NSPM-13 و توجیهات سیاست اسناد ملی سایبری استوار است. مهم‌تر از آن، این مفهوم، فعالیت‌های جنگ سایبری وزارت دفاع که بخشی از یک درگیری مسلحانه نیستند، نیز درنظر می‌گیرد:

اول اینکه بخش 1632 از NDAA’19، تمام شک و تردیدها را درباره اینکه وزارت دفاع از انجام عملیات سایبری غیرتخصصی با اثرات خارج از مناطق جنگی منع شده، برطرف می‌کند. از نظر تاریخی، عملیات‌های غیرمرتبط (غیرمنسوب)، در خارج از مناطق جنگی، مستلزم پیدا کردن اقدام مخفیانه و اطلاع‌رسانی کنگره، زیر عنوان 50 است. بنابراین، بخش 1632 تغییر بی‌سابقه‌ای در تعادل نظامی-شهروندی است که عملیات سایبری تهاجمی وزارت دفاع خارج از مناطق جنگی را به عنوان فعالیت نظامی سنتی (TMA)  طبقه‌بندی می‌کند. این موضوع، نیازی به اطلاع‌رسانی فوری به کنگره ندارد.

دوم اینکه در بخش 1642 از NDAA’19 که به عنوان «دفاع فعال» نامیده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود، اقتدار برای وزارت دفاع قائل است تا «اقدامات مناسب و متناسب در فضای سایبری خارجی را برای مختل کردن، شکست دادن و بازدارندگی» حملات سایبری چین، روسیه، ایران و کره‌شمالی انجام دهد که قبلا به عنوان رقبای سایبری، «Big4» نامیده شده‌اند.

در نگاه اول، بخش 1642 به عنوان استفاده مجاز سایبری از نیروی نظامی (AUMF) خوانده می‌شود که اقدامات جنگ سایبریِ از پیش مجاز را بر اساس معیارهای بخش 1642 تجویز می‌کند. این بخش، باید زنگ خطر را به عنوان نسخه سایبری 60-word AUMF به صدا درآورد که فقط چند ساعت پس از 11 سپتامبر 2001 نوشته شده است. در نهایت، الزامات اطلاع‌رسانی و گزارش NDAA’19 که برای فعالیت‌های جنگ سایبری یا «دفاع فعال» وضع می‌شود، باید باعث توقف و نگرانی شود. همچنین NDAA’19 از فرماندهی سایبری ایالات متحده می‌خواهد که خلاصه فعالیت‌های جنگ سایبری را هر سه ماه یک‌بار به کمیته‌های دفاعی کنگره و یک خلاصه سالانه پس از عملیات را به کمیته‌های اطلاعاتی کنگره و کمیته روابط خارجی سنا ارایه دهد.

با توجه به پویایی سیاسی و فنی در حال تغییر در جنگ سایبری، در مقابل مداخله در انتخابات یا سرقت اطلاعات امنیت ملی، به نظر می‌رسد گزارش پس از عمل، از فعالیت‌های جنگ سایبری، یک معامله بزرگ برای «دفاع فعال» باشد. سرعت اغلب به عنوان عنصر اساسی آمادگی در برابر حملات سایبری ذکر می‌شود. با این حال، محیط، کمتر شبیه یک میدان جنگ و بیشتر شبیه یک فروشگاه شلوغ چینی است؛ جایی که مراقبت و محاسبه اهمیت دارد. با وجود تمام ایرادات، به‌ویژه به ‌عنوان انگیزه برای این خط سیر نظامی،PPD-20  به یک فرایند بررسی دقیق و رژیم قانونی شدید پایبند بود که در NDAA’19 و NSPM-13 وجود نداشت.

 

 

• دمای مناسب، نزدیک است اما نه کاملا!
   تمثیل میلتون فریدمن از «احمق زیر دوش»، یک تصویر کارتونی از دلقکی را ترسیم می‌کند که به خاطر اعمال خودش سوخته است! در این زمینه، سرنوشت مشابهی در سیاست ایالات متحده در حوزه سایبری دیده می‌شود.

در حالی که ممکن است هنوز خودمان را داغ نکرده باشیم، نظامی‌سازی فضای سایبری، مانند AUMF سایبری بالفعل در بخش‌های 1632 و 1642 از NDAA’19  پیش‌بینی یک جنگ ناتمام حوزه سایبری، همانند AUMF سال 2001 در سراسر جهان است. ما باید عادی انگاشتن نگرش نظامی – غیرنظامی را به فضای مجازی بازگردانیم.

ما مسلما شاهد روند مثبت بازگشت به وضعیت عادی نظامی – غیرنظامی در حوزه سایبری بوده‌ایم. این امر تا حدی به دلیل ارزیابی هوشیارانه کمیسیون سولاریوم فضای سایبری (CSC) است. (کمیسیون سولاریوم فضای مجازی آمریکا، به عنوان یک نهاد دو حزبی بر اساس قانون دفاعی سال ۲۰۱۹ تشکیل شده است.) با وجود رتبه‌هایی که در NDAA’19 و NSPM-13 برای انجام عملیات سایبری تهاجمی در خارج از کشور کسب شده، ایالات متحده، همچنان به مبارزه برای تامین منافع خود در فضای سایبری ادامه می‌دهد. این کمیسیون، «دفاع به جلو» را به عنوان یک گام کوتاه از رویکرد کل دولت به «دفاع سایبری لایه‌ای» که به چیزی بیش از ابزار نظامی قدرت ملی نیاز دارد، شناسایی کرد.

 بر این اساس، NDAAهای بعدی، توصیه‌های ضروری کمیسیون را به‌کار گرفتند که ابزارهای دیپلماتیک، اطلاعاتی و اقتصادی قدرت را در عین عادی‌سازی ابزار نظامی قدرت تقویت می‌کنند. در این رابطه NDAA’20 از نظارت دفاعی و کنگره برای تعیین یک فرماندار در عملیات نظامی ایالات متحده در حوزه سایبری استفاده می‌کند. همچنین NDAA’21، یک قانون مشخص و همنام ویلیام «مک» تورنبری، نماینده کنگره، مفهوم دفاع سایبری لایه‌ای با استفاده از ابزارهای غیرنظامی را دوباره تایید کرد.

در نهایت،  NDAA’22شامل اصلاحاتی بود که بر تقویت سازمان‌های اجرایی غیرنظامی از طریق بهبود نیروی کار، ظرفیت و ساختارهای سازمانی سایبری متمرکز بود. علاوه بر این، قوانین یادشده، شامل 33 توصیه کمیسیون سولاریوم فضای سایبری دو حزبی، به منظور اصلاح سازمان دولت ایالات متحده برای فضای سایبری و تقویت ابزارهای غیرنظامی است. ما هنوز نتایج اثربخشی این تلاش‌ها را ندیده‌ایم اما می‌توانیم مطمئن باشیم آنها استقلال ارتش ایالات متحده را در فضای سایبری محدود نکرده‌اند.

به همین ترتیب، استراتژی امنیت ملی جو بایدن بیانگر بازگشت به دیپلماسی فناوری برای عبور از چالش‌های دیجیتال است. این استراتژی با درخواست برای تجدید همکاری سایبری بین متحدان و شراکت برای مبارزه با نفوذ چین و روسیه بر فناوری و اینترنت، یک چرخش قابل توجه به مسیری پایدار در حوزه سایبری را نشان می‌دهد.

استراتژی امنیت ملی سایبری قریب‌الوقوع بایدن که هنوز منتشر نشده، با استقبال عمومی مواجه شده و شاخص حیاتی از میزان استقلال ارتش در فعالیت‌های جنگ سایبری است. این استراتژی، بیشتر از صنعت خصوصی می‌خواهد تا روابط نظامی-شهروندی را در حوزه سایبری برجسته و تنظیم کند. این استراتژی کامل است، در واقع این استراتژی، بازتاب الگوی سایبری یک دموکراسی سالم با تقسیم کار بین رهبران نظامی، که برای پیروی از دستور و موفقیت در نبردها آموزش دیده‌اند و نیز غیرنظامیان است که وظیفه دارند و متخصص این حوزه هستند.

نبردها در وهله اول در حال انجام است. استراتژی ملی امنیت سایبری بایدن، حداقل باید به سه مشکل برای بازگرداندن وضعیت عادی نظامی-غیر نظامی رسیدگی کند:

اول: این استراتژی باید با ایجاد کنترل غیرنظامی به اکوسیستم گسترده پنتاگون، متشکل از نهادها و مشاوران مرتبط سایبری بپردازد. کمیسیون سولاریوم فضای سایبر، این ایده را پذیرفت اما اکنون زمان آن است که یک سرویس مشابه (شبه‌سرویس) مانند دبیر یا دستیار دفاع در امور سایبری، به عنوان دستیار اصلی کارکنان با دسترسی و اختیارات کامل ایجاد شود.

دوم: این استراتژی باید قادر باشد با بررسی نقش‌ها و مسوولیت‌های رقابتی آژانس‌های فدرال در فضای سایبری، انسجام داخلی را چارچوب‌بندی کند. تعدیل‌های ما در سیاست سایبری در طول زمان، مجموعه‌ای از نمودارهای خطی – بلوک ایجاد کرده و عدم اطمینان از نحوه تعامل این نقش‌ها در مواجهه با واکنش‌ها، عوارض و تبعاتی را ایجاد می‌کند.

سوم: این استراتژی باید ابزارهای سایبری غیرنظامی قدرت را پیش ببرد تا بازتاب‌دهنده تغییر استراتژی امنیت ملی ریاست جمهوری، برای احیای باور و اعتقاد به دیپلماسی باشد. در حالت ایده‌آل، دفتر سیاست‌گذاری دیجیتال و فضای مجازی وزارت امور خارجه که به تازگی ایجاد شده، مسوولیت رسیدگی به چالش‌های امنیت ملی در خارج از کشور را برعهده خواهد گرفت. (منبع:عصر ارتباط)

آسیه فروردین – ارایه‌دهندگان خدمات اینترنتی(ISP) ، در موقعیت مناسبی برای مداخله در حملات سایبری علیه مشتریان خود هستند اما انجام آن سخت‌تر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد.

کلودیا گلاور در cybernews نوشت، در آگوست 2016، یکی از بزرگ‌ترین بات‌نت های جهان یک حمله انکار سرویس توزیع‌شده (DDoS) را اجرا کرد که بخش وسیعی از اینترنت ایالات متحده، از جمله غول‌هایی مانند آمازون، Airbnb، Github، HBO، توییتر و پی‌پال را با مشکل مواجه کرد. این انبوه ربات‌ها که Mirai نامیده می‌شود، از صدها هزار ابزار هوشمند تشکیل شده بود و همه‌چیز، از یخچال و کتری گرفته تا تلویزیون و مانیتور کودک را متصل می‌کرد. به نظر می‌رسید Mirai یک نقطه عطف باشد.

 

 

• استقبال از افزایش مسوولیت ISPها
  در پی این حمله، FCC  (کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا)، مجموعه قوانین جدیدی را برای ارایه‌دهندگان خدمات اینترنتی منتشر کرد که این شرکت‌ها را مجبور می‌کرد اطلاعات مشتریان خود را در برابر حملات سایبری ایمن کنند. منطقی است که این شرکت‌ها به توانایی نقشه‌برداری و نظارت بر مجموعه‌ها مجهز باشند. ترافیک در دامنه‌های پیچیده آنها، به عنوان یک فایروال غول‌پیکر در برابر حملات مشابه آینده عمل خواهد کرد. تقریبا به محض لازم‌الاجرا شدن، این دستورالعمل جدید در ماه مارس 2017 توسط رهبر جدید FCC (منصوب‌شده توسط ترامپ) متوقف شد.

کم‌کم سایر حوزه‌های قضایی از این فرصت، برای الزام افزایش مسوولیت‌های امنیت سایبری توسط ISPها استقبال کردند. برای مثال، در کانادا، Bill C-26 به منظور تقویت الزامات گزارش‌دهی برای ISPهای مرتبط با حملات سایبری درنظر گرفته شد. در حالی که در استرالیا، اصلاحات مشابهی در پی هک ویرانگر مخابرات Optus لحاظ شد. در همین حال، در انگلیس، قوانین جدید در قالب قانون ارتباطات از راه دور (TSA)، الزامات جدیدی را بر ارایه‌دهندگان خدمات پهنای باند تحمیل می‌کند تا زنجیره تامین خود را در برابر کشورهای متخاصم مانند ایران، روسیه و چین را ایمن کرده و به طور فعال شبکه‌های این کشورها را برای فعالیت‌های مشکوک رصد کنند.

 

 

• خسارت 10.5 تریلیون دلاری جرایم سایبری
  در این میان، جرایم سایبری در حال بدتر شدن است. برای مثال، بین مارس 2021 تا فوریه 2022، تعداد 153 میلیون نمونه بدافزار جدید وجود داشته که طبق گزارش اخیر Comparitech، نسبت به سال قبل، نشان می‌دهد.

تا سال 2025 نیز انتظار می‌رود خسارت‌های جرایم سایبری جهانی تا 10.5 تریلیون دلار در سال هزینه داشته باشد که به گفته AT&T، بزرگ‌ترین انتقال ثروت اقتصادی در تاریخ است. به این ترتیب، درخواست‌ها برای پیوستن ISPها به ائتلاف دپارتمان‌های فناوری اطلاعات شرکت‌ها، شکارچیان جایزه باگ، شرکت‌های امنیت سایبری و دولت‌های ملی که در حال حاضر در برابر هکرها دفاع می‌کنند، افزایش می‌یابد.

میستری استدلال می‌کند که ارایه‌دهندگان خدمات اینترنتی می‌توانند بسیار بیشتر در مبارزه با جرایم سایبری کمک کنند. او می‌گوید: «در حال حاضر، آنها فقط خدمات اولیه را ارایه می‌کنند. آنها برخی از مسدودسازی‌های اساسی مانند سایت‌های غیراخلاقی و مواردی از این قبیل را انجام می‌دهند اما این، خیلی پیچیده و هوشمندانه نیست.»

منتقدان ادعا می‌کنند ISPها می‌توانند اقدامات بیشتری را برای تشدید اقدامات امنیت سایبری خود انجام دهند و از کاربران در معاملات محافظت کنند. به گفته مجمع جهانی اقتصاد، ارایه‌دهندگان پهنای باند در موقعیت ممتازی قرار دارند که می‌توانند با برخی از استراتژی‌های به‌کار گرفته‌شده توسط مجرمان سایبری مقابله کنند. مثلا قادرند برای محافظت از کاربران اینترنت در برابر تهدیدات سایبری شخص ثالث در زمانی که ورود می‌کند، وارد عمل شوند.

البته برخیISP ها به صورت یکجانبه اقدام می‌کنند. به عنوان مثال Telstra استرالیا، در حال جمع‌آوری داده‌ها درباره جریان ترافیک برای شناسایی کمپین‌های فیشینگ، ارسال گزارش‌ها به مرکز امنیت سایبری استرالیا (ACSC) و مسدود کردن دامنه‌های مشکوک است. علاوه بر این، ISPها می‌توانند مستقیما به مشتریان اطلاع دهند که چه زمانی هک شده‌اند و شدت این هک چقدر است.

 

 

• مشکلات ISPها برای متوقف کردن جرایم سایبری
  با این حال، اندرو کرناهان توضیح می‌دهد ارایه چنین اطلاعاتی به عموم می‌تواند برای ارایه‌دهندگان شرم‌آور باشد. رییس امور عمومی در انجمن ارایه‌دهندگان خدمات اینترنتی انگلیس می‌گوید: «ما می‌توانیم به وضوح نیاز به شفافیت و کمک به مشتریان را درک کنیم. با این حال، پیامی از ارایه‌دهنده مبنی بر اینکه شما در معرض نفوذ قرار گرفته‌اید یا هک شده‌اید، تقریبا اعتراف به شکست و وجود مشکل است. به همین دلیل فکر نمی‌کنم چنین مواردی را دیده باشیم، زیرا ارایه‌دهنده فکر می‌کند اینها باید در پشت صحنه حل شود.»

کرناهان معتقد است این پیام‌ها می‌توانند به‌ عنوان تلاش‌های فیشینگ و ترساندن اعضای عمومی به اشتباه تعبیر شوند. آیا به پیامی از طرف ارایه‌دهنده سرویس اعتماد می‌کنید یا پیامی که ادعا می‌کند از طرف ارایه‌دهنده شماست و می‌گوید شما هک شده‌اید؟ آیا به پیام دریافتی که می‌گوید اینجا را کلیک کنید تا پیام حذف یا رفع شود، عمل می‌کنید؟

قانون فعلی، حداقل در انگلیس،ISP ها را مجبور به انجام هیچ‌یک از این کارها نمی‌کند. در حالی که TSA مدت زمانی را که ISPها باید به داده‌ها و بهداشت زنجیره تامین اولیه پایبند باشند، مشخص کرده است. این مقررات در راستای اجرای حفاظت کامل از کاربران در برابر حملات سایبری گسترش نمی‌یابد. این امر به دلایل متعددی برمی‌گردد که از سطح آزادی شخصی که کاربران اینترنت به طور طبیعی انتظار دارند، شروع می‌شود.

به اعتقاد میستری، آنچه به این موضوع مربوط می‌شود، این است که ISP قرار است چقدر کنترل داشته باشد و آیا آزادی کامل نیاز است، البته نه در بیان، بلکه در اطلاعات؟ در انگلیس، قانون ارتباطات از راه دور،ISP ها را موظف می‌کند تا به طور فعال شبکه‌های خود را در مقابل تهدیدات رصد کنند.

 

 

• چالش رگولاتورهای دولتی غیرچابک
  موضوع دیگر این است که رگولاتورهای دولتی به اندازه کافی چابک نیستند تا قوانین را با سرعت لازم تدوین کنند و در زمینه سرعت اینترنت به‌روز بمانند. آدریان وان، مدیر ارشد سیاست و حمایت جامعه اینترنت، که یک سازمان غیردولتی متخصص در تقویت بهداشت کلی سایبری اینترنت است، استدلال می‌کند که انجام مقررات از بالا به پایین توسط دولت‌ها خطر قفل کردن روش‌های منسوخ را دارد.

وان می‌گوید: «وقتی اپراتورهای شبکه تصمیم می‌گیرند، چابک هستند و به نیازهای بلادرنگ پاسخ می‌دهند، زیرا چشم‌انداز دائما تغییر می‌کند. در مقابل، قوانین دولتی همیشه عقب خواهند ماند. جامعه اینترنت، چارچوبی را برای کاهش این خطرات ارایه کرده است. این دستورالعمل‌ها که هنجارهای مورد توافق متقابل برای امنیت مسیریابی (MANRS) نامیده می‌شوند، بر بهبود سیستم مسیریابی و فرایندی که توسط آن یک کامپیوتر، مسیری را برای دسترسی به یک یا چند شبکه انتخاب می‌کند، تمرکز دارند. مسائل امنیتی سیستماتیک درباره نحوه هدایت ترافیک در اینترنت، آن را به یک هدف نسبتا آسان برای مجرمان سایبری تبدیل می‌کند. این خطر از سال 2014 وجود دارد.

وان در آخرین پست وبلاگ انجمن اینترنت نوشت: MANRS به کاهش رایج‌ترین تهدیدات مسیریابی کمک می‌کند و کارآیی و شفافیت را در بینISPها و روابط همتا افزایش می‌دهد. این کار با تشریح مجموعه‌ای از اصولی انجام می‌‌شود که بر اقدامات استراتژیک ISPها برای محافظت از مصرف‌کنندگان در برابر جرائم رایج آنلاین تمرکز دارند. این امر شامل ارایه‌دهندگانی است که به طور جمعی با همتایان خود، برای شناسایی و پاسخ به تهدیدات شناخته‌شده، افزایش آگاهی از خطرات بهداشت سایبری ضعیف در بین ذینفعان (از جمله مشتریان) و همکاری نزدیک‌تر با تولیدکنندگان و فروشندگان سخت‌افزار و نرم‌افزار برای افزایش حداقل سطوح امنیتی اقدام می‌کنند.

وان می‌گوید: پیوستن به MANRS، بدان معناست کهISPها اقدامات مشخصی را برای ایمنی شبکه‌های خود انجام می‌دهند و سهم‌شان را برای کمک به دیگران، به منظور ایمنی شبکه‌های آنها نیز ایفا می‌کنند.

 

 

• از جرایم سایبری تا تعادل بین امنیت و آزادی
  تاکنون 275 اپراتور شبکه و 45 نقطه تبادل اینترنتی، پیشنهاد تشدید مسوولیت‌های امنیت سایبری ISP را امضا کرده‌اند. دولت ایالات متحده نیز به طور فزاینده از چنین اصلاحاتی استقبال می‌کند. در ماه فوریه، FCC  تحقیقات خود را آغاز کرد. بخشی از این تحقیقات به دلیل درخواست وزارت دفاع با استناد به پیشنهادهای MANRS، درباره این موضوع بود که این بخش، چگونه می‌تواند پروتکل‌های مسیریابی شبکه را ایمن‌تر کند. با این حال، یک ISP بزرگ ایالات متحده درباره چشم‌انداز تغییرات آینده محتاط ماند.

این شرکت در پرونده‌ای که به FCC ارایه کرده، آورده است: Verizon (شرکت مخابرات آمریکایی) تقریبا با همه نظردهندگان دیگر موافق است که ماهیت جهانی مسیریابی اینترنت به این معناست که ایالات متحده نمی‌تواند آسیب‌پذیری‌های امنیتی ذاتی خود را به طور یکجانبه حل کند. اجباری کردن پذیرش هر مجموعه خاصی از فناوری‌ها یا استانداردها، معکوس یا حتی مضر است. در این میان، میستری معتقد است ISPها فراتر از پروتکل‌های مسدودکننده پراکنده که از قبل در اختیار دارند، می‌توانند اقداماتی انجام دهند تا از کاربران بهتر محافظت کنند. در حالی که بین امنیت و آزادی کاربر آنلاین باید تعادل برقرار شود، نباید این بخش را از ایجاد پیشرفت‌های اساسی و مفید باز دارد.

او می‌گوید: باید حداقل پایه‌ای وجود داشته باشد که ISPها در نظر بگیرند. آنها باید مراقب‌ها و محافظ‌هایی داشته باشند و این، باید بخشی از خدمات‌شان باشد. (منبع:عصرارتباط)

معاون وزیر امور خارجه روسیه تصریح کرد که بریتانیا تحت رهبری ناتو در حال طراحی حملات سایبری به زیرساخت‌های حیاتی به ویژه زیرساخت انرژی روسیه است.

به گزارش فارس،‌ «اولگ سیرومولوتوف» معاون وزیر امور خارجه روسیه روز گذشته (شنبه) تصریح کرد که بریتانیا در حال شبیه‌سازی و طراحی حملات سایبری به زیرساخت‌های حیاتی مسکو است.

شبکه روسی راشاتودی در این خصوص گزارش کرد، معاون وزیر خارجه روسیه در تازه‌ترین اظهارات خود تصریح کرد که بریتانیا در حال طراحی حملات سایبری به زیرساخت‌های حیاتی روسیه است و حملات شبیه سازی شده هکری شامل حمله به تأسیسات انرژی روسیه است که تحت هدایت و رهبری ناتو انجام گرفته است.

سیرومولوتوف در ادامه افزود که تلاش برای هک کردن نهادهای دولتی روسیه به دست عوامل خارجی در سال گذشته «دو تا سه برابر افزایش یافته است».

وی به گزارش ماه گذشته روزنامه «تایمز» لندن واکنش نشان داد که در آن ژنرال «تام کوپنگر-سایمز» معاون فرمانده فرماندهی راهبردی بریتانیا گفته بود که نیروی سایبری ملی به دنبال استخدام افرادی با مدارک روسی است.

معاون وزیر خارجه روسیه در این خصوص به خبرگزاری تاس گفت: «بریتانیا به طور سیستماتیک از قابلیت‌های تهاجمی خود برای هدف قرار ادن بخش اطلاعات روسیه استفاده می‌کند» و لندن به طور مداوم رزمایش‌هایی را از جمله رزمایش‌های مشترک ناتو را برگزار می‌کند و در این تمارین نظامی، حملات به «زیرساخت‌های حیاتی روسیه را شبیه‌سازی می‌کند».

این دیپلمات روس تأکید کرد که بریتانیا به طور مداوم حملاتی را به نهادهای دولتی در منطقه «کالینینگراد» و سامانه انرژی مسکو شبیه‌سازی می‌کند.

بر اساس این گزارش، منطقه کالینینگراد از قلمروهای روسیه در دریای بالتیک است که با لهستان و لیتوانی هم مرز است.

سیرومولوتوف در ادامه توضیح داد که سال گذشته، روسیه با «حملات سایبری بی‌سابقه‌ای از خارج از کشور» هدف قرار گرفت که اکثر این حملات از سوی ایالات متحده و اعضای ناتو و همچنین اوکراین علیه روسیه صورت گرفته بود.

بنا بر گفته این مقام روس، سرویس‌های دولتی بیش از سایر بخش‌ها هدف حملات سایبری کشورهای خارجی قرار گرفته‌اند و وزارت خارجه روسیه از جمله نهادهایی بوده که به طور مداوم هدف حملات سایبری قرار گرفته است و «در مجموع حدود 50 هزار حملات هکری در سال گذشته دفع شد».

طبق این گزارش، در 11 آوریل 2022، در آستانه جشن‌های روز کیهان‌نوردی روسیه، هکرها، وب‌سایت «روسکوسموس» سازمان فضانوردی روسیه را هدف قرار دادند. همچنین در سال گذشته، هکرها موفق به دسترسی به پایگاه داده‌های یکی از پیمانکاران سرویس پست ملی روسیه شدند و برخی اسناد داخلی این سازمان را فاش کردند.

بر اساس گزارش راشاتودی، روز چهارشنبه هفته گذشته، مهاجمان سایبری برای مدت کوتاهی یک سیگنال تلویزیونی را در منطقه بلگورود روسیه و کریمه ربودند و گزیده ای از سخنرانی «ولودیمیر  زلنسکی» رئیس جمهور اوکراین را پخش کردند. مقام‌های کریمه، سرویس اطلاعاتی کی‌یف را عامل این حمله هکری اعلام کردند.

بر اساس گزاش یک رسانه آمریکایی، مقامات اوکراینی در حال یک سنت شکنی جدید هستند که احتمالاً آینده جنگ سایبری را تغییر می‌دهد؛ آنها می‌خواهند دادگاه کیفری بین‌المللی (ICC) در لاهه را برای تعیین برخی حملات سایبری روسیه به عنوان جنایات جنگی، متقاعد کنند.
به گزارش ایسنا، پایگاه آمریکایی هیل نوشت: «حملات سایبری در سال‌های اخیر به طرز فزاینده‌ای به بخشی از جنگهای مدرن تبدیل شده‌اند و بارها توسط نیروهای روسیه در جنگ اوکراین برای هدف قرار دادن زیرساخت‌های حیاتی مورد استفاده قرار گرفته‌اند.

با این حال، در کنوانسیون ژنو چنین حملاتی به عنوان نوعی از جنایت جنگی ذکر نشده‌اند. کارشناسان و پژوهشگران حقوقی قبلاً این پرونده را که حملات سایبری روسیه از سوی دادگاه کیفری بین‌المللی مورد پیگرد قرار بگیرد مطرح کرده بودند، اما بر اساس گزارشها، با تصمیم مقامات اوکراینی برای مراجعه به این دادگاه، اولین بار است که یک دولت مستقل چنین درخواستی را نزد دادگاه مطرح می‌کند؛ اقدامی که می‌تواند یک تغییر دهنده بازی باشد.

پل مارتینی، مدیر عامل و مسئول ارشد تکنولوژی در شرکت امنیت سایبری آی‌باس اظهار کرد: "گزارش‌ها درباره اینکه مقامات اوکراینی مساله حملات سایبری را به عنوان جنایات جنگی بالقوه می‌سنجند بازتاب می‌دهد که دولتها چقدر این تهدیدات رو به رشد و فزاینده را جدی می‌گیرند."

در اوایل ماه جاری میلادی، ویکتور ژورا، مقام ارشد بخش تغییرات دیجیتال اوکراین به پلیتیکو گفت، کشورش در حال گردآوری شواهدی از حملات سایبری مرتبط با عملیات‌های نظامی بوده و اطلاعات خود را با دادگاه کیفری بین‌المللی به این امید که علیه روسیه به دلیل این جنایات طرح اتهام کند، به اشتراک می‌گذارد.

ژورا استدلال کرد، از آنجایی که روسیه از حملات سایبری برای حمایت از عملیات نظامی خود علیه زیرساخت‌های حیاتی و غیرنظامی اوکراین استفاده می‌کند، این حملات دیجیتالی نیز باید به عنوان جنایات جنگی علیه شهروندان اوکراینی در نظر گرفته شوند.

ژورا به پلیتیکو تصریح داشت: "بحث ما بر سر عبارات و ایده‌های کاملاً جدید در مورد نحوه دسته‌بندی این حملات رخ داده در طول جنگ، به عنوان اتفاقی که قبلاً هرگز سابقه نداشته، است."

ژورا همچنین به حملات روسیه در سال گذشته میلادی علیه شرکت DTEK، بزرگترین سرمایه‌گذار خصوصی بخش انرژی اوکراین، به عنوان مثالی از زمانی که حملات سایبری همزمان با عملیات‌های جنگی مورد استفاده قرار می‌گیرند، اشاره کرد.

وی تاکید کرد: "نیروگاه برق حرارتی آنها گلوله باران شد و همزمان شبکه شرکتی آنها مورد حمله قرار گرفت. این یک فعالیت هدایت و برنامه‌ریزی‌شده از سوی روس‌ها است که آنها هم در حوزه متعارف و هم در حوزه سایبری انجام دادند."

با این حال، دیوید هیکتون، مدیر انستیتوی امنیت، سیاست و قوانین سایبری در دانشگاه پیتزبورگ، می‌گوید متقاعد کردن دیوان کیفری بین‌المللی کیفری می‌تواند دشوار باشد، زیرا جرایم سایبری به صراحت به عنوان جنایات جنگی تحت کنوانسیون ژنو درج نشده‌اند.

مرکز ملی امنیت سایبری بریتانیا طی گزارشی در مورد افزایش فعالیت گروه های هکری SEABORGIUM و TA453 هشدار داد.
به گزارش سایبربان؛ مرکز ملی امنیت سایبری بریتانیا هشدار داده است که هکرهای دولتی روس و ایرانی به طور فزاینده ای در حال هدف قرار دادن افراد و سازمان ها هستند.

این آژانس به طور خاص افزایشی را در حملات فیشینگ هدف دار شناسایی کرده که به گروه های هکری SEABORGIUM و TA453 ارتباط داده شده است. هدف از راه اندازی این کمپین ها، جمع آوری اطلاعات از اهداف مورد نظر می باشد. 

طبق ادعای این آژانس، اگرچه شباهت هایی در فرآیند، تاکتیک ها و تکنیک ها و مشخصات هدف های این دو گروه وجود دارد اما این کمپین ها دو مورد مجزا هستند و هیچ همکاری میان دو گروه نام برده وجود ندارد.

این حملات عموم مردم را هدف قرار نمی دهند اما حوزه های مشخصی از جمله بخش های آکادمیک، دفاعی، سازمان های دولتی، سازمان های غیر دولتی، اندیشکده ها و افراد فعال سیاسی، خبرنگاران و فعالان از اهداف آن به شمار می روند. 

گروه SEABORGIUM (TA446) یک گروه هکری دولتی روس است که تابستان سال گذشته کشورهای عضو ناتو را مورد هدف قرار داده بود. 

اگرچه مایکروسافت در ماه آگوست فعالیت های این گروه را از طریق غیر فعالسازی حساب های آنلاین عملیاتی مختل کرده بود اما فعالیت های آن ها به صورت کامل موجب توقف مهاجمین نشد. 

گروه TA453 (APT42) نیز پیش از این، خبرنگاران، اساتید دانشگاهی و متخصصین سیاسی خاورمیانه را هدف قرار داده اند. 

آژانس امنیت ملی بریتانیا توضیح داد که بازیگران مخرب با استفاده از منابع متن باز مانند سرویس های شبکه سازی (مانند لینکدین) اطلاعات کافی را در مورد اهداف جمع آوری و سناریوهای مهندسی اجتماعی اغوا کننده ای را ایجاد می کنند. 

هر دو گروه هکری با ساخت چندین حساب جعلی، ایمیل هایی را از طریق حساب های اوت لوک، جیمیل، و یاهو به اهداف خود ارسال می کنند. 

این هکرها برای افزایش شانس موفقیت خود، اقدام به ساخت دامین های مخربی می کردند که در ظاهر متعلق به سازمان های قانونی بودند (معمولا در حوزه های مورد علاقه اهداف)

 بازیگران مخرب پس از ایجاد ارتباط با هدف مورد نظر، لینک مخربی را به اشتراک می گذارند که اهداف را به سایت های فیشینگ هدایت می کنند و داده های احراز هویت حساب های ایمیل را به سرقت می برند. آن ها در نهایت به آرشیو کامل ارتباطات اخیر فرد هدف دسترسی پیدا می کنند. 

به علاوه، هکرها با ایجاد یکسری تغییرات بر روی حساب ایمیل فرد هدف، تمامی ارتباطات آتی میان فرد هدف و مخاطبینش را رصد می کنند.

رئیس صنف جایگاهداران کشور گفت: طی چند سال اخیر تاکنون متاسفانه به سامانه هوشمند سوخت و خصوصا تجهیزات مربوطه در جایگاه‌ها توجه نشده به حدی که مستهلک شده‌اند و هم اکنون خرابی‌های زیادی در کارتخوان‌ها داریم و همه نازل‌ها فعال نیستند.

به گزارش ایسنا اسدالله قلیزاده اظهار کرد: بیش از ۶۰ هزار نازل عرضه فراورده‌های نفتی در جایگاه‌های سوخت کشور داریم که قطعا باید برای کیفیت پایدار خدمات توزیع سوخت، کاهش مدت زمان سوختگیری و جلوگیری از زیان جایگاهداران همه نازل‌ها فعال باشند، ولی در اثر تاخیرها و ترک فعلها شاهدیم که مردم و جایگاهداران با مشکل مواجهند و مسئولان مربوطه نیز به جز انتشار خبرهایی مبنی بر وعده وعید و تئوریک، اقدام عملیاتی مهمی در این حوزه نداشته‌اند.

وی افزود: ما احتمال می‌دهیم برخی تصمیم گیران احساس می‌کنند که به این خرابی‌های نازل‌ها عادت شده و نیازی نیست تلاش زیادی بکنند، پیگیری‌های ما نشان می‌دهد هر بخشی قصور را متوجه دیگری می‌کند و با اصراری که بر تسلط دولتی روی همه بخشهای سامانه هوشمند سوخت وجود دارد، ولی حاضر به اقدامات پایدار نیستند. برای ما سوال است که آیا کسانی از وضع موجود در بخش سامانه هوشمند و کارت سوخت نفع می‌برند!؟ متعجبیم که حل و فصل مساله‌ای به این سادگی چرا اینقدر طولانی شده است و کسی پاسخگو نیست؟

قلیزاده با بیان اینکه اکنون ما از مسئولان دولت سیزدهم انتظار داریم پاسخگو باشند و شفاف با مردم و بخش خصوصی صحبت کنند تا روند فعلی تصحیح شود، گفت: هم اکنون در اقصی نقاط کشور بسیاری از کارتخوان‌های هوشمند را داریم که خراب هستند و اصلا فراموش شده‌اند. خصوصا بعد از حمله سایبری تلاشهای بسیاری کردیم که برای حل مشکل کمک کنیم ولی متاسفانه برخی نگاه بسته و تعصبی به موضوع دارند و کار پیش نمی‌رود.

قلیزاده با بیان اینکه مردم باید بدانند جایگاهداران نه تنها توان مالی بابت تعمیرات و نگهداری تجهیزات سامانه هوشمند ندارند بلکه تعهدی هم ندارند و اصولا شرکتهای تابعه وزارت نفت باید پاسخگو باشند و وظیفه آنهاست که این کارتخوان‌ها را در سرویس نگه دارند، گفت: دستگاه‌های نظارتی جدی و بدون مماشات ورود کنند، این مداخله می‌تواند به حل مساله کمک کند و همه چیز شفاف شود.

بر اساس گزارش Record، ‌سایت خبری زیرمجموعه شرکت امنیت سایبری Recorded Future، هکرهای اوکراینی فاش کردند پس از حمله روسیه با پهپادهای ایرانی به اوکراین در شب سال نو میلادی، بسیاری از وب‌سایت‌های ایرانی از جمله سایت‌های شرکت ملی نفت ایران و برخی سایت‌های وابسته به ارگان‌های حاکمیتی ایران، از سوی گروه‌های هکری طرفدار اوکراین، مورد حملات انکار سرویس توزیع‌شده (DDoS)، قرار گرفتند.

به گزارش عصر ارتباط طبق این مدعا هکرهای اوکراینی با اعلام جنگ به ایران گفته‌اند حملات DDoS علیه ایران تا زمانی که این کشور، همچنان عرضه پهپادهای خود به روسیه را متوقف نکند، ادامه خواهد داشت. این هکرها خطاب به ایران اعلام کردند: «هر بمباران، با یک حمله سایبری به زیرساخت‌های حیاتی شما جبران می‌شود. ما با جامعه بین‌المللی همکاری می‌کنیم و می‌دانیم نقاط ضعف شما کجاست.»

در حالی که سایت نهادهای حاکمیتی و شرکت ملی نفت ایران، این حملات را تایید نکرده‌اند، ایران، ششم ژانویه اعلام کرد که چندین حمله DDoS  علیه برنامه‌های پیام‌رسان‌های داخلی از جمله «روبیکا» و «بله» و نیز بانک مرکزی را خنثی کرده است.

امیر محمدزاده لاجوردی، مدیرعامل شرکت ارتباطات زیرساخت ایران در این رابطه گفت: «این روزها، بیشترین حجم حملات خارجی، علیه بانک‌ها و موسسات مالی، ارایه‌دهندگان اینترنت و زیرساخت‌های ارتباطی است که این حملات، دفع شده است.»

اگرچه در عین حال، هیچ ارتباط روشنی بین حملات اخیر و هجوم سایبری قبلی علیه شرکت ملی نفت و سایت‌های دولتی ایران به دست نیامده است.

شورای عالی فضای مجازی با بررسی حملات سایبری اخیر و اقدامات انجام شده برای مقابله با این حملات، بر تسریع در تشکیل شوراهای فضای مجازی استانی تأکید کرد.

در جلسه اخیر شورای‌عالی فضای مجازی که به ریاست رییس جمهور برگزار شد، گزارشی از وضع امنیت وحملات سایبری در کشور که در ماه‌های اخیر صورت گرفته و همچنین اقداماتی که برای مقابله و خنثی کردن آن‌ها انجام شده است، ارائه شد.
در این جلسه همچنین به منظور حمایت از تولید محتوا در فضای مجازی و فراهم شدن زمینه رونق اقتصادی در این بخش، مقرر شد وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، حجم ترافیک تولید شده   آن دسته از تولیدکنندگان محتوای بخش خصوصی مثل پیام‌رسان‌های داخلی را که سازوکار مشخصی برای فروش محتوای تولید شده خود ندارند، بخرد و به اپراتور‌ها بفروشد.
در ادامه جلسه، اعضا به بررسی میزان اجرای تصمیم گرفته شده در شورای‌عالی فضای مجازی در ابتدای دولت سیزدهم برای تشکیل شورا‌های متناظر استانی پرداختند و با توجه به تشکیل شورا‌های متناظر در ۱۰ استان، مقرر کردند در دیگر استان‌های کشور هم تا پایان سال این شورا‌ها تشکیل شود.
قرار است جلسات شورا‌های استانی فضای مجازی ماهی یک بار، به ریاست استاندار و با حضور تمام دستگاه‌هایی که در حوزه فضای مجازی در استان فعالیت دارند، بر اساس آیین‌نامه‌ای که در شورای‌عالی فضای مجازی در حال تهیه است، تشکیل شود.

دانیال رمضانی – با فشار یک دکمه، سربازی که یک لپ‌تاپ در دست دارد، جرقه‌هایی را روی تخته مدار می‌فرستد که باعث می‌شود ژنراتور برق با بلندتر شدن صدای بوق، چشمک قرمز بزند. این، نشان‌دهنده زیرساخت‌های قدرت یک کشور است که تحت یک حمله سایبری قرار گرفته است.

پاسکان داویس در یورونیوز نوشت: اگرچه نقشه تخته‌های مدار، جزیره‌ای خیالی با خیابان‌هایی به نام‌های «خیابان بلاک‌چین» و «خیابان مکینتاش» را به تصویر می‌کشد اما ممکن است یک حمله سایبری واقعی به این اندازه قابل مشاهده نباشد. با این حال، اثرات آن بر زیرساخت‌ها می‌تواند به همان اندازه ویرانگر باشد و باعث از دست دادن برق یا آب منازل شود.

این سناریو، فقط یک شبیه‌سازی است اما به عنوان یک مکان آموزشی برای سربازان محدوده سایبری ناتو در تالین پایتخت استونی عمل می‌کند. در محدوده سایبری CR14 ناتو، حدود 145 فرمانده در محل، از 30 کشور دارد که اکثر آنها کشورهای عضو ناتو و برخی غیرعضو هستند و درباره نحوه جلوگیری از حمله سایبری آموزش می‌بینند.

این عملیات شبیه‌سازی درون ساختمان سه طبقه است. طبقه اول جایی است که غذا و نوشیدنی دارد و برخی نوآوری‌ها به نمایش گذاشته می‌شود. طبقه دوم برای آموزش است و همراه داشتن تلفن در این طبقه مجاز نیست. طبقه سوم جایی است که عمل واقعی اتفاق می‌افتد اما ورود روزنامه‌نگاران ممنوع است.

 

 

• اوکراین و ماده 5
  احتمال افزایش حملات سایبری در پی جنگ اوکراین وجود دارد. این، چیزی است که استونی از Web War One آموخت. عملیات سایبری یک هفته‌ای ناتو، که چندی پیش انجام شد، به طور سالانه اتفاق می‌افتد. این شبه‌عملیات، امسال بیشترین شرکت‌کنندگان را به خود اختصاص داده که البته با توجه به جنگ در اوکراین، جای تعجب ندارد.

دیوید کاتلر، دستیار دبیرکل در امور اطلاعات و امنیت درناتو گفت: «آنچه در اوکراین دیده‌ایم واقعاً حملات سایبری بی‌وقفه از ماه فوریه، درست قبل از شروع جنگ است». عملیات سایبری اضافی در حال انجام است. برخی از این عملیات‌ها با اطلاعات نظامی روسیه، مرتبط بوده‌اند و به وضوح برای ایجاد اثرات روانی و اتمام منابع دفاع سایبری طراحی شده‌اند تا مجددا نقشی را که حمله سایبری در یک بحران ایفا می‌کند، برجسته کند.

ناتو حملات سایبری را چنان جدی می‌گیرد که ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو در سال جاری گفت که حملات سایبری علیه یکی از اعضای ناتو می‌تواند باعث ایجاد ماده 5 یعنی  article 5شود، به این معنا که حمله به همه اعضای ناتو تلقی می‌شود و ائتلاف ناتو  می‌تواند به آن واکنش نشان دهد.

جنگ در اوکراین، کشاورزی این کشور را تهدید کرده است.

 

 

• حقیقت ماجرا
  بازگشت به محدوده سایبری و داستان‌های ساخته‌شده برای شرکت‌کنندگان به منظور حل آن، شامل جزیره ساختگی  «Icebergen» می‌شود که محل زندگی کشورهای عضو ناتو است. در این زمینه،«Anduaria»  و ««Harbardus، دشمن هستند. این وضعیت در اوکراین، از نظر چگونگی وقوع اتفاق، که جدیت بیشتری به همراه دارد، نشان می‌دهد دیگر آن‌قدرها هم ساختگی نیست. این، تفاوتی است که این موضوع به همراه دارد. اگرچه خطوط داستانی توسط شرکت‌کنندگان و ناتو، بسیار مخفی نگه‌داشته می‌شود، آنها می‌گویند که این امر، می‌تواند شامل حملات زیرساختی، نفوذ به شبکه و تهدیدات بالقوه داخلی باشد.

مارکوس ریهون، فرمانده اصلی دفاع نیروهای دفاعی فنلاند بر این باور است که تمرکز این شبه‌عملیات بر این است که چگونه هر کشور شرکت‌کننده، اطلاعات را به اشتراک می‌گذارد و می‌تواند در صورت حمله، به جای رقابت، به دیگری کمک کند.

این عملیات سپرهای قفل‌شده نامیده می‌شود؛ یک تمرین واقعی که کشورها، واکنش نشان می‌دهند و به دیگران کمک می‌کند. این موضوع، تمرکز را بر همکاری قرار می‌دهد، نه چیز دیگر. اگر شروع به رقابت کنید، در موقعیتی قرار می‌گیرید که در آن چیز زیادی با هم شریک نمی‌شوید، زیرا می‌خواهید در موقعیت مناسبی در عملیات سپرهای قفل‌شده باشید و با اشتراک‌گذاری، امتیاز کسب کنید.

البته، همیشه یک جنبه رقابتی وجود خواهد داشت به این معنا که همه تکنسین‌ها می خواهند مسائل فنی را خودشان حل کنند و اولین کسانی باشند که آنها را حل می‌کنند. بنابراین از این نظر، این یک عنصر رقابتی در تمرین است. اگرچه سوئد در حال حاضر عضو ناتو نیست، اما ممکن است به زودی اعضای ناتو به سرعت از درخواست این کشور برای پیوستن به این ائتلاف در کنار همسایه فنلاند پس از تهاجم روسیه به اوکراین استقبال کنند. این، اولین بار نیست که سوئد در برنامه‌های آموزشی ناتو شرکت می‌کند.

حدود 10 یا 12 سال است که حضور در این تمرین وجود داشته، بنابراین چیز جدیدی نیست. تصاویر بیانگر آزمایش‌های امنیت سایبری است که در محدوده سایبری ناتو انجام می‌شود اما برای ما کار کردن با یکدیگر در زمینه دفاع سایبری خوب است. ما چیزهای زیادی یاد می‌گیریم و فکر می‌کنم می‌توانیم چیز جدیدی را درباره نحوه کار به ناتو بیاوریم. اگرچه سوئد و فنلاند قبلا در اینجا حضور داشته‌اند اما حضور آنها امسال برای این کشورها مهم بوده است.

مارکوس ریهونن، فرمانده ارشد دفاعی نیروهای دفاعی فنلاند می‌گوید: «امسال در توانایی و تبادل اطلاعات پیشرفت‌هایی داشته‌ایم. من واقعا احساس غرور کردم که صمیمانه با من رفتار شد. بخشی از این امر به این دلیل است که با افرادی در اینجا قدم می‌زنم که به نوعی به عنوان یک متحد با من رفتار می‌کنند. من مشتاقانه منتظر برخورداری دو کشور فنلاند و سوئد از سطح بالای امنیت سایبری هستم که برای ناتو نیز بسیار سودمند است. این، چیزی است که ناتو به من اطلاع داده و بسیار مشتاقانه منتظر الحاق و ادغام در آینده هستند.

 

• نوآوری‌های فنی

ناتو با استارتاپ‌های متعدد امنیت سایبری در فنلاند و سوئد، دلایلی  هیجان‌انگیز درباره پیوستن کشورها دارد. ما بسیار مشتاقانه منتظریم از فنلاند و سوئد در اکوسیستم نوآوری خود استقبال کنیم تا از برتری فناوری خود محافظت کنیم.

منظور این است که آنها در حال حاضر شرکا یا دعوت کنندگان در سطح جهانی هستند و متحدان نزدیک واقعی نیز وجود دارند. تهدید فضای سایبری واقعی و در حال رشد است. ما باید سرمایه‌گذاری بیشتری در تقویت دفاع سایبری و تخصص بیشتر داشته باشیم و به‌ویژه با بخش خصوصی همکاری خود را افزایش دهیم.

دیوید ون ویل، دستیار دبیر کل ناتو در حوزه چالش‌های امنیتی نوظهور معتقد است این دو کشور (فنلاند و سوئد)، خصوصا در زمینه نوآوری، بسیار توانا هستند. آنها سابقه تعامل قوی با بخش خصوصی خود دارند. آنها دارای اکوسیستم‌های نوآوری در حال شکوفایی هستند.

به گفته ون ویل، همکاری با بخش خصوصی و دانشگاه برای دفاع سایبری بسیار مهم است و می‌توان آن را در نحوه کمک شرکت‌هایی مانند استارلینک و مایکروسافت به اوکراین مشاهده کرد. ناتو متعهد به حفظ برتری فناوری خود است. مانور‌هایی مانند ائتلاف سایبری به ما کمک می‌کند تا فناوری‌های جدید را آزمایش کرده و در عمل به کار ببریم.

در ساختمان محدوده سایبری ناتو، نوآوری به شکل اولین اسکوترهای 5G جهان که در راهروهای طولانی چرخ می‌زنند، به نمایش گذاشته می‌شود. اگرچه فقط موضوعاتی برای الهام گرفتن وجود دارد اما نحوه حمل‌ونقل نشان می‌دهد کار کردن روی 5G، ممکن است، مورد تهدید قرار گیرد. به طور مشابه، یک شبیه‌ساز کشتی جنگی نیز وجود دارد که در صورت هک شدن نقشه دیجیتالی، ممکن است کشتی مورد استفاده و ناپدید شدن کشورها یا جزایر، مورد حمله سایبری قرار گیرد.

بزرگ‌ترین آزمون برای کشورهای شرکت‌کننده در زیرساخت‌هایی مانند چراغ‌های خیابانی، تامین آب و گرمایش، در معرض حملات سایبری است. در دنیای واقعی، این، یک تهدید جدی است که اوکراین از اکتبر پس از شروع حمله روسیه، آن را تجربه کرده است. زیرساخت‌های انرژی این کشور، یعنی حدود 30 درصد از نیروگاه‌ها در سراسر کشور، ویران و سبب شده بسیاری از آنها در زمستان بدون گرمایش یا نور باشند.

گرجستان، همسایه روسیه نیز نگران حملات سایبری است. این کشور که عضو ناتو نیست، پس از فروپاشی شوروی، 13 سال پیش در یک جنگ پنج‌روزه مورد حمله روسیه قرار گرفت. بسیاری از زیرساخت‌های گرجستان نیز در طراحی و نصب وابسته به شوروی (سابق) است.

نیکا گوگیندزه از وزارت دفاع گرجستان درباره امنیت سایبری گفت: امنیت سایبری برای وزارت دفاع، یک اولویت‌ اصلی است زیرا با چالش‌های زیادی روبه‌رو هستیم. او گفت که هفته امنیت سایبری ناتو به او اجازه داده تا همکاری سایبری گرجستان با سایر کشورها را بهبود بخشد.

به گفته وی، هدف فعالیت، بهبود هماهنگی با متحدان، ماهیت آن و کاهش زمان یافتن راه‌های جدید برای برقراری ارتباط در زمان بحران حملات سایبری است. بنابراین هدف، محقق شده و این امر مایه خوشحالی است. همان‌طور که هفته امنیت سایبری، به پایان می‌رسد، بدیهی است هرگونه اثر سایبری از عملیات‌های شبیه‌سازی که در این هفته رخ داده و همه لاگین‌های ایمیل نیز پاک شده و هفته جدیدی برای عملیات آموزش سایبری جدید آغاز می‌شود. (منبع:عصرارتباط)

رزنیکا رادمهر – مالزین دایجست، طی گزارشی به بررسی حمله ویروس استاکس‌نت و تاثیر آن بر تشدید جنگ سایبری پرداخت و نوشت: در سال 2010، یک کرم رایانه‌ای به نام استاکس‌نت از طریق تأسیسات هسته‌ای نطنز در ایران منتشر و باعث از کار افتادن سانتریفیوژها شد و برنامه هسته‌ای ایران را سال‌ها عقب انداخت.

هرچند به نظر می‌رسد ایالات متحده و اسرائیل، پشت این حمله قرار داشته باشند اما هیچ‌یک از این دو کشور، هرگز به طور رسمی دخالت خود را تایید نکرده‌اند.

برخی کارشناسان معتقدند با حمله استاکس‌نت، پیمان ناتو که کشورهای عضو را از انجام حملات مسلحانه علیه یکدیگر منع می‌کند، نقض شده است. برخی دیگر استدلال می‌کنند این حمله، اقدام مشروع برای دفاع از خود بود، زیرا به ادعای آنها، ایران فعالانه برای تولید سلاح‌های هسته‌ای که می‌تواند علیه اسرائیل استفاده شود، فعالیت می‌کرد. شاید حقیقت هرگز به طور قطعی برملا نشود اما حمله استاکس‌نت، پتانسیل جنگ سایبری را برای تبدیل شدن به درگیری تمام‌عیار بین کشورها برجسته کرد.

به گفته محققان ناتو، حمله استاکس‌نت به ایران غیرقانونی بود، زیرا نقض قوانین بین‌المللی محسوب می‌شد. بعید است در رابطه با خرابکاری در برنامه غنی‌سازی اورانیوم ایران، کیفرخواستی مطرح شود. بر اساس گزارش‌ها، این سلاح سایبری با همکاری اسرائیل و ایالات متحده، بنا به ادعاهای مطرح‌شده، برای جلوگیری از توسعه سلاح هسته‌ای ایران ساخته شده است.

 

 

• آیا استاکس‌نت غیرقانونی است؟
  هیچ پاسخ یکسانی برای این سوال وجود ندارد، زیرا قانونی بودن استفاده از استاکس‌نت، بسته به زمینه و موقعیت خاصی که در آن استفاده می‌شود، متفاوت است. با این حال، به طور کلی، استاکس‌نت، به عنوان نوعی جنگ سایبری لحاظ می‌شود و به این ترتیب، استفاده از آن، معمولا مشمول همان قوانین بین‌المللی و معاهداتی است که بر استفاده از سایر سلاح‌های جنگی نیز حاکم است.

بر اساس گزارش‌های قبلی، اکنون گونه جدیدی از بدافزار استاکس‌نت، معروف به Stuxnet-NG، توسط محققان آزمایشگاه کسپرسکی کشف شده است. این نوع جدید در پاسخ به یک آسیب‌پذیری و شکاف جدید کشف‌شده در ویندوز مایکروسافت که برای اولین بار در ماه مارس برملا شد، توسعه داده شد.

بدافزار Stuxnet-NG برای هدف قرار دادن کنترل‌کننده‌های صنعتی و سیستم‌های کنترل نظارتی و جمع‌آوری داده (SCADA)  طراحی شده که زیرساخت‌های حیاتی مانند منابع آب، شبکه‌های برق و کارخانه‌ها را کنترل می‌کنند. بدافزار اصلی استاکس‌نت که در سال 2010 کشف شد، به‌روزرسانی شده است به این ترتیب، با یک نوع جدید به نام Stuxnet-NG روبه‌رو هستیم.

ظاهرا استاکس‌نت اصلی توسط نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) برای آسیب‌رسانی به تاسیسات هسته‌ای ایران طراحی شده است. علی‌رغم این واقعیت که Stuxnet-NG هنوز در مراحل اولیه خود است، این احتمال وجود دارد که از آن برای هدف قرار دادن کنترلرهای صنعتی و سایر سیستم‌های کنترلی استفاده شود.

هیچ جایی برای تعلل در مقابله با تهدید Stuxnet-NG وجود ندارد. این نوع سلاح سایبری، توانایی آسیب رساندن به زیرساخت‌های حیاتی را دارد و می‌تواند برای انجام حملات تروریستی مورد استفاده قرار گیرد. حملات سایبری، یک واقعیت هستند و مشاغل و افراد باید با توجه به Stuxnet-NG مراقب آنها باشند.

 

 

• کدام کشور استاکس‌نت را ساخت؟
  اگرچه هیچ‌کس علنا اعتراف نکرده که ویروس استاکس‌نت ایجاد شده اما این باور عمومی وجود دارد که ایالات متحده و اسرائیل برای ایجاد آن با یکدیگر همکاری کردند. استاکس‌نت اولین ویروسی بود که به دستگاه‌های آلوده، آسیب فیزیکی وارد کرد. این مورد ابتدا برای هدف قرار دادن تاسیسات هسته‌ای ایران طراحی شده بود اما بعدا به یک کرم کامپیوتری تبدیل شد. این ویروس از آن زمان به تعدادی از تاسیسات صنعتی و تولید انرژی سرایت کرده است.

اعتقاد بر این است که استاکس‌نت چندین سانتریفیوژ را در تاسیسات غنی‌سازی هسته ای نطنز منهدم کرده است. هکرها ویروس را به روش‌های دیگری برای حمله به تصفیه‌خانه‌های آب، نیروگاه‌ها و خطوط گاز اصلاح کردند. طبق گزارش‌ها، استاکس‌نت در ژوئن 2012 منقضی شد و زیمنس، به‌روزرسانی نرم‌افزاری را برای سیستم PLC خود منتشر کرد. با وجود این، کد اصلی هنوز در سایر حملات بدافزار استفاده می‌شود. این حملات، تاثیر قابل‌توجهی بر انواع صنایع حیاتی از جمله تولید برق، شبکه‌های برق و دفاع دارند. اگرچه آسیب‌های ناشی از استاکس‌نت هنوز در حال ارزیابی است اما پیامدهای بالقوه متعددی وجود دارد. کشف استاکس‌نت، نقطه عطفی در تاریخ جنگ سایبری است.

استفاده از ویروس‌های کامپیوتری قدرتمند توسط قدرت‌های بزرگ جهان، برای ایجاد آسیب واقعی به یکدیگر، برای اولین بار بسیار خطرناک است.

اولین استفاده از استاکس‌نت احتمالا توسط یک محقق جاسوسی در سال 2005 انجام شد اما این نرم‌افزار برای اولین بار، توسط یک گروه امنیت اطلاعات در سال 2010 شناسایی شد. در ابتدا تصور می‌شد این، یک ابزار حمله ساده برای فلج کردن تاسیسات هسته‌ای ایران است. با این حال، استاکس نت در عرض چند روز ثابت کرد بسیار پیچیده تر از آن است. علائم استاکس‌نت به 115 کشور مختلف سرایت کرده است.

پیرو ایجاد ویروس استاکس‌نت، رایانه‌ها و داده‌ها در معرض آسیب فیزیکی و از دست دادن داده‌ها هستند. علاوه بر این، این احتمال وجود دارد که اطلاعات ایران و ایالات متحده به خطر افتاده باشد. تاثیر بالقوه استاکس‌نت، یک علامت هشداردهنده است که نشان می‌دهد همه‌چیز در مسیر درست پیش نمی‌رود. با پیچیده‌تر شدن جنگ سایبری، می‌توان انتظار ویروس‌های قدرتمندتری را داشت که برای آسیب رساندن به کشورهای رقیب طراحی شده‌اند.

 

 

• آیا می‌توان جلوی این اتفاق را گرفت؟
  متاسفانه پاسخ روشنی وجود ندارد. برای محافظت از خود در برابر چنین حملاتی، همه اقدامات پیشگیرانه باید انجام شود. برای محافظت از شبکه‌های رایانه‌ای خود، باید دفاع سایبری را بهبود بخشیم و در نظارت بر آنها هوشیار باشیم. علاوه بر این، ما باید آماده پاسخ سریع و قاطع به هرگونه حمله احتمالی با تخریب زیرساخت‌های دشمن با تمام منابع موجود باشیم.

این نقطه عطفی در تاریخ جنگ سایبری است. ما باید برای تهدیدات ناشی از استاکس‌نت و سایر ویروس‌های مشابه آماده باشیم. ما باید با هم کار کنیم تا برای هر حمله‌ای آماده شویم و سریع و قاطعانه به آن پاسخ دهیم.

دلیل ایجاد استاکس‌نت و آینده حملات سایبری
استاکس‌نت، یک ویروس کامپیوتری است که در سپتامبر 2010، توسط یک شرکت فناوری آلمانی به نام زیمنس کشف شد. این ویروس که برای از کار انداختن سانتریفیوژهای هسته‌ای ایران طراحی شده بود، از طریق USB به کامپیوترهای ایرانی سرایت کرد اما زمانی کشف شد که شروع به اختلال در عملیات سانتریفیوژ در نطنز کرد.

از آنجایی که استاکس نت به عنوان یک سلاح مخفی درنظر گرفته شده بود، هنوز سوالات بدون پاسخ درباره منشأ و هدف آن وجود دارد. چه کسی آن را ایجاد کرد و چرا؟ موفق‌ترین و گران‌ترین ویروس تمام دوران چه بوده است؟ صرف‌نظر از این مورد، استفاده از سلاح‌های سایبری توسط هر کشوری، نگرانی‌های امنیتی جدی ایجاد می‌کند. فناوری، به طور مداوم در حال به‌روز شدن است و حملات سایبری این پتانسیل را دارد که پیامدهای گسترده و ویرانگر داشته باشد. (منبع:عصرارتباط)

معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات و مدیرعامل شرکت ارتباطات زیرساخت درباره حمله سایبری به پیام‌رسان‌های ایرانی گفت: حملات شدید منع خدمت توزیع‌شده (DDoS) با هدف از دسترس خارج کردن پیام رسان‌های داخلی از ساعت 22 شروع شد و تقریبا تا ساعت 4 صبح هم ادامه داشت.

امیرمحمدزاده لاجوردی، معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات و مدیرعامل شرکت ارتباطات زیرساخت در گفتگو با فارس درباره حمله سایبری به پیام رسان های ایرانی گفت: حمله سایبری به پیام رسان های ایرانی دو شب قبل در ساعت اوج مصرف ترافیک کاربران رخ داد. این حملات از نوع حملات شدید منع خدمت توزیع‌شده (DDoS) با هدف از دسترس خارج کردن پیام رسان های داخلی از ساعت 22 شروع شد و تقریبا تا ساعت 4 صبح هم ادامه داشت.

وی افزود: بیشترین حجم حمله روی پیام رسان ایتا و از خارج کشور بود. از چهار هزار و 399 مبدا مختلف با آدرس آی‌پی های خارجی، 30 درصد متعلق به آمریکا و 26 درصد از آلمان بود. مبداهای دیگر هم متعلق به هلند و انگلیس و کشورهای دیگر بود. حجم حمله از مرز 30 گیگابیت بر ثانیه عبور کرده و مجموع اطلاعات توزیع توسط مهاجم هم بیش از 140 ترابایت بوده است.

لاجوردی ادامه داد: این لزوما بزرگترین حمله ما در ماه گذشته نبود اما چون هدف پیام رسان ها بوده، قابل توجه است. در آذرماه حملات این چنینی به همه زیرساخت ها نسبت به ماه قبل یعنی آبان، افزایش قابل توجهی داشته است.

وزیر امور اقتصادی و دارایی در همایش تحول دیجیتال بانک و بیمه گفت: با وجود اینکه مبادلات ارزی بین افراد کمتر از یک درصد حجم بازار ارز است، اما سفته‌بازان و دلالان با استفاده از شبکه‌های مجازی به بازار ارز هجوم می‌آورند و قیمت‌سازی می‌کنند.

به گزارش فارس، احسان خاندوزی، امروز در همایش تحول دیجیتال بانک و بیمه، اظهار داشت: استفاده از شبکه‌های مجازی حتی در معاملات ارزی کشور هم موجب شده است سفته‌بازان و دلالان با استفاده از این شبکه‌ها به بازار ارز هجوم بیاورند و قیمت‌سازی کنند و برای سهمی که کمتر از یک درصد کل مبادلات ارزی را تشکیل می‌دهد، تهدیدی برای بازار ارز ایجاد کنند، پس ما باید خود را مقابل آفند در حوزه ارزی مجهز کنیم.

وزیر امور اقتصادی و دارایی تأکید کرد: مسئله امروز بازار ارز، اتفاقات کف بازار سبز میدان نیست، بلکه با شبکه‌های دیجیتالی و قیمت‌سازی دلالان ارزی مواجه هستیم که حاصل آن فراز و فرود در بازار ارز است، ضرورت دارد نظام اداری ما متناسب با حملات دیجیتالی، افرادی را تربیت کند.

خاندوزی همچنین گفت: در حوزه کسب و کارها در معرض تهدید هوشمند قرار داریم و شیوه سنتی و امنیتی نمی‌تواند راه‌حل باشد، باید در جریان مقابله با تهدیدها به صورت هوشمند عمل کنیم و در دریایی که به قول سعدی هم گوهر فراوان و هم خطرات زیادی دارد، باید بتوانیم گوهرهای زیادتری استخراج کنیم.

وی همچنین استفاده از فناوری‌های دیجیتال در حوزه گندم، آرد و نان را یادآور شد و گفت: ما توانستیم با استفاده از فناوری هوشمند بدون سهمیه‌بندی نان برای خانوارها یا نانواها، مقدار دورریز نان را به حداقل رسانده و مصرف آرد و نان را ساماندهی کنیم، قیمت هم تغییر پیدا نکرد و این مسئله با یک فناوری هوشمند ساماندهی شد.

وزیر امور اقتصادی و دارایی با بیان اینکه بنا بود امسال همه مجوزهای کسب و کارها در همه دستگاه‌های دولتی الکترونیکی و غیرحضوری شود، اظهار داشت: از فروردین امسال که این مسئله ابلاغ شد تاکنون 9 ماه می‌گذرد، اما هنوز دو سه وزارتخانه در مقابل صدور مجوزهای کسب و کار مقاومت می‌کنند که باید آنها هم به کاروان صدور مجوزهای الکترونیکی بپیوندند.

خاندوزی گفت: تهدیدهایی در زمینه فناوری‌‌‌‌های دیجیتال از نظر اقتصادی وجود دارد که چه در شرایط تحریم و غیر تحریم باید بتوانیم در نبرد دیجیتال مقاومت کنیم. در این نبرد دیگر جلوی حرکت کشتی‌ها یا کانتینرها را نمی‌گیرند بلکه از طریق مبادلات ارزی، ردوبدل شدن منابع مالی را پیگیری می‌کنند و ما باید بتوانیم با آنها مقابله کنیم.

وی استفاده از فناوری‌های دیجیتالی را نماد ارتقای بهره‌وری و عدالت دانست و گفت: ما نباید وضعیت خود را نسبت به 10 سال پیش مقایسه کنیم، بلکه باید برای افزایش شمول مالی، خدمات خود را به آحاد مردم به صورت آسان و غیرحضوری ارائه کنیم و سرعت تحول در حوزه دیجیتال بانک و بیمه را افزایش دهیم.

 رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور گفت: امروز فنی‌ترین جنگ سایبری را با آمریکایی‌ها داریم و دشمنان برای تغییر افکار جوانان دست به هر کاری می‌زنند.

به گزارش خبرنگار مهر، سردار غلامرضا جلالی شامگاه جمعه در یادواره شهدای منطقه خاکفرج قم اظهار داشت: بازدارندگی یعنی کشور آنچنان قدرتمند شود که هیچ قدرت دیگری نتواند علیه آن اقدامی انجام دهد و مفهوم بازدارندگی یعنی اینکه آنقدر قدرت انباشته کنیم که دشمن با دیدن این قدرت امکان حمله نداشته باشد.

 

کنترل فضای مجازی به دست کشور نبوده است

سردار جلالی با بیان اینکه کنترل و سیاستگذاری و هدایت‌گری فضای مجازی به دست کشور نبوده است افزود: جوانان ما بدون دفاع در این عرصه قرار گرفتند و در این سال‌ها شرایط کرونایی نیز به این وابستگی کمک کرد و وضعیت به گونه‌ای شد که برخی جوانان در زمینه ارزش‌های بنیادین نظراتشان متفاوت شد.

وی گفت: امروز در دنیا و آمریکا کتابهای زیادی تألیف شده است که در آن آمده جنگ فضای مجازی، سلاحی برای دو طرف است و با فضای مجازی می‌توان مردم کشوری را علیه خودشان بسیج و وارد میدان کرد.

رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور اضافه کرد: فرانسه اولین کشوری بود که در این عرصه ورود کرد و آمریکایی‌ها با استفاده از فضای مجازی جلیقه زردها را بسیج می‌کردند.

وی گفت: امروز در چین یک شبکه پیام رسان ملی وجود دارد که خدمات بسیاری از این طریق به مردم داده می‌شود و خبری از سایر برنامه‌های فضای مجازی کشورهای دیگر نیست.

سردار جلالی با اشاره به نحوه شهادت طلبه بسیجی گفت: این افرادی که این طلبه را اینگونه به شهادت رسیدند از خارج از کشور نیامدند و جوانان همین کشور بودند و باید دید چگونه و طی چه فرآیندی به این نقطه رسیدند که حاضر شدند دست به چنین جنایتی بزنند.

 

دشمن با استفاده از فضای مجازی فکر و ذهن جوانان را تسخیر کرده است

رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور عنوان داشت: قاتل دو جوان مشهدی تا سه سال قبل اهل مسجد و هیئت بود و امروز چنان خشونت به خرج می‌دهد که تعجب آور است و باید دید چه اتفاقی افتاده است که این شرایط در این جوان ایجاد شده که این نشان می‌دهد دشمن با استفاده از فضای مجازی فکر و ذهن جوانان را تسخیر کرده و علیه ملت خودمان استفاده کرده است.

وی عنوان داشت: شبکه مجازی رها و ول جوانان ما را قاتل کرده است و اگر فردی شش ماه در این فضا قرار گیرد، فکرش تغییر پیدا می‌کند.

سردار جلالی بیان داشت: افراد بازداشت شده اغتشاشات اخیر وقتی از این فضای مجازی فاصله می‌گیرند، به اشتباه خود پی می‌برند که چه اقداماتی نادرستی انجام دادند.

رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور بیان داشت: دشمن به دنبال ایجاد ایران تضعیف است و می‌خواهند کشور را تجزیه کنند و از روند آرام و نرم می‌خواهند این هدف را دنبال کنند.

 

کسانی که اجازه دادند شبکه‌های اجتماعی آزادانه در ایران فعالیت کنند مجرم هستند

وی با بیان اینکه امروز شبکه‌های اجتماعی خارجی مجرم هستند افزود: کسانی که اجازه دادند آزادانه این شبکه‌ها در ایران فعالیت کنند و هیچ تعهدی از آنان نگرفتند نیز مجرم هستند و این امر موجب شد برخی از جوانان پاک به افرادی بدتر از داعش تبدیل شوند.

سردار جلالی با بیان اینکه امروز در پایان حوادث اخیر قرار داریم افزود: باید دشمنان را به درستی شناخت و امروز آمریکا دشمن اول ما است.

وی با اشاره با حوادث اخیر کشور، نادیده گرفتن راهبردهای دشمن در شکل‌گیری اغتشاشات را ساده انگارانه توصیف کرد و گفت: منکر ضعف‌ها و کاستی‌ها نیستیم، اما ستون اصلی حل این مسائل، راهبردهای دشمن علیه ملت ایران است.

وی ادامه داد: دشمن در کشور ما با بهره گیری از رسانه‌های مدرن و شبکه‌های اجتماعی به دنبال تغییر در ارزش‌های ملی و خانوادگی است و دشمن با این راهبرد یک فرایند تغییر را دنبال می‌کند.

رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور با اشاره به نوع تحریم‌های صورت گرفته از سوی دشمنان و اینکه ما را در حوزه‌هایی مانند شبکه‌های اجتماعی دچار تحریم نمی‌کنند توضیح داد: دشمن با استفاده از این فضا همواره به دنبال مدیریت و تنظیم فکر و ذهن‌هاست.

سردار جلالی توضیح داد: کنترل فکر و هدایت افکار عمومی توسط دشمنان و تحت تأثیر قراردادن آنها، باعث شد که برخی افراد با رفتارهایی خشن و داعش گونه به جان ملت افتاده و جنایت‌های فجیعی را رقم بزنند.

رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور گفت: نباید به روایت‌های غلط دشمنان در شبکه‌های اجتماعی توجه کرد و باید توطئه دشمن برای تجزیه و تضعیف ایران برای همگان به خوبی تبیین شود.

 

امروز فنی‌ترین جنگ سایبری را با آمریکایی‌ها داریم

رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور افزود: امروز فنی‌ترین جنگ سایبری را با آمریکایی‌ها داریم و هر روز وی پی ان جدید خلق می‌کنند و برای تغییر افکار جوانان دست به هر کاری می‌زنند.

وی عنوان کرد: اسرائیل، منافقین، دموکرات کومله و پهلوی از دیگر دشمنان ملت ایران هستند و کسانی که در این عرصه قرار دارند باید تکلیف خود را معلوم کنند و نمی‌شود سکوت کرد.

وی ابراز داشت: اصلی ترین هدف دشمن تجزیه و تضعیف ایران در تمامی عرصه‌های قدرت ملی است و آنان امروز از نقطه ضعفی کشور که همان فضای مجازی است ورود کردند.

رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور با بیان اینکه دشمن تلاش می‌کند که نشان دهد نظام قابل سرنگونی است و این کار را می‌توان سریع انجام داد افزود: دشمن در این فتنه همگان را جمع کرد و طراحی‌های مختلف انجام دادند و اتاق فکری تشکیل شد.

سردار جلالی بیان داشت: همه جای دنیا قانونی‌ترین خشونت برای پلیس است و پلیس مجاز است که به طرف کسی که حمله می‌کند از سلاح استفاده کند اما ایران این کار را نکرد چرا که این کار بازی در زمین دشمن بود.

رژیم اسراییل به همراه سه کشور بحرین، امارات و مغرب به دنبال ایجاد ساز و کاری برای دفاع سایبری مشترک برای مقابله با آن‌چه «هکرهای ایرانی» عنوان شده، هستند.

به گزارش شفقناشبکه اسرائیلی «آی ۲۴ نیوز» اعلام کرد تل آویو و سه کشور یاد شده اخیرا نشستی را برای بررسی اجرایی کردن طرحی موسوم به «گنبد آهنین» سایبری برگزار کرده‌اند. این شبکه گفت که این نشست به دلیل افزایش تهدیدات فزاینده سایبری از سوی ایران برگزار شده است.

«گابی پرتنوی» رئیس سازمان اینترنت اسرائیل در این باره به آی24 نیوز گفت: «این نشست تاریخی به مثابه اعلامیه‌ای از سوی همه طرف‌های حاضر برای همکاری در حوزه اینترنت علیه دشمنان مشترک بود».

او نام این طرح را «گنبد آهنین سایبری» در اشاره به سامانه پدافندی «گنبد آهنین» اعلام کرد و مدعی شد که اسرائیل در حوزه فناوری امنیت سایبری بسیار پیشرفته است و در اواخر ماه نوامبر گذشته اقدام به برگزاری کنفرانسی برای نمایش فناوری سایبری خود با حضور 65 شرکت برگزار کرده است.

همچنین در اوایل ماه دسامبر، اسرائیل و ایالات متحده آمریکا یک رزمایش سایبری مشترک برای مقابله با «تهدیدات سایبری ایران» انجام دادند.

این رزمایش که هفتمین تمرین الکترونیکی مشترک به شمار می‌رفت، برای اولین بار در مرکز سایبری جورجیا واقع در ایالت جورجیا آمریکا انجام شد

وبسایت القدس العربی، اما در این باره نوشت: «ادعای برتری اسرائیل در زمینه امنیت سایبری و برخورداری از فناوری لازم برای آن، با حملات سایبری که هر از گاهی توسط گروه‌های هکر از چندین نقطه جهان از جمله ایران و غزه انجام می‌شود، زیر سؤال رفته است. به ویژه که این حملات توانسته چندین موفقیت را به ثبت برساند و به سایت‌های مهم اسرائیل نفوذ کند و نهادهای امنیتی و سایر نهادهای حیاتی مرتبط با خدمات رسانی را مختل کند».

به گزارش این وبسایت، هکرهایی که گمان می‌رود ایرانی باشند، قبلاً نیز به یک شرکت اینترنتی بزرگ اسرائیلی نفوذ کرده و باعث فلج شدن کامل وب سایت‌ها شده‌اند.

در ماه اگوست گذشته، منابع خبری اسرائیل فاش کردند که هکرهای مرتبط با ایران که خود را «دست‌های باز» می‌نامند، موفق شدند به تلفن «دیوید بارنیا» رئیس موساد نفوذ کنند و در آن زمان تصاویری از دندان‌های او را همراه با توصیه‌های پزشکی در مورد نیاز به دو بار مسواک زدن در روز منتشر کردند.

این دومین باری بود که همین گروه از هکرها در عرض چند ماه به پرونده‌های رئیس سرویس اسرائیلی «موساد» نفوذ می‌کردند، زیرا در ماه مارس گذشته نیز همین گروه اطلاعات شخصی «دیوید بارنیا» را منتشر کرد که شامل فرم مالیات مربوط به سال 2022 و همچنین شامل اطلاعاتی در مورد حقوق و پس انداز و مستمری وی بود.

این گروه هکری همچنین یک کلیپ ویدئویی را پخش کرد که شامل تصاویر شخصی رئیس موساد، بلیط هواپیما، اسناد مالیاتی او و اعضای خانواده و تصویر ماهواره‌ای از خانه او می‌شد.

در ماه ژوئیه نیز سازمان «حفاظت از حریم خصوصی» اسرائیل اعلام کرد که هکرهای ایرانی توانسته‌اند اطلاعات بیش از 300 هزار اسرائیلی را از طریق هک سایت‌های معروف رزرواسیون به دست آورند.

شرکت اماراتی «AHAD» واحد امنیت سایبری تهاجمی را برای کمک به محافظت از سازمان‌ها در برابر حملات سایبری راه‌اندازی کرد.
به گزارش سایبربان؛ «AHAD»، یک شرکت مدیریت ریسک و امنیت سایبری مستقر در دبی، اعلام کرد که یک واحد امنیتی تهاجمی (OSU) راه‌اندازی کرد تا به سازمان‌ها کمک کند قبل از وقوع حملات سایبری آینده، از تجارت خود محافظت کنند.

بیشتر سازمان‌ها در معرض خطر حملات سایبری قرار دارند، اما تعداد کمی از آنها می‌دانند چگونه از آنها جلوگیری کنند. واحد امنیت تهاجمی (OSU) پاسخ AHAD به این مشکل است. این واحد مجموعه کاملی از خدمات امنیتی تهاجمی، از جمله تست نفوذ، تیم قرمز، مدیریت آسیب‌پذیری و شبیه‌سازی دشمن را در اختیار مشتریان قرار می‌دهد و به سازمان‌ها کمک می‌کند تا آسیب‌پذیری‌های مخاطره‌آمیز را قبل از سوءاستفاده به‌وسیله مهاجمان شناسایی کنند و کاهش دهند.

واحد امنیت تهاجمی AHAD خدمات امنیتی تهاجمی جامعی را ارائه می‌دهد که عبارتند از :

• مشارکت تیم قرمز، جایی که تیم شرکت به طور مؤثر خطر ملموس ناشی از یک تهدید دائمی پیشرفته (APT) را نشان می‌دهد. به ارزیاب‌ها دستور داده می‌شود که دارایی‌های از پیش تعیین‌شده یا «پرچم‌ها» را با استفاده از ابزارهایی که یک عامل مخرب ممکن است در یک حمله مشروع از آنها استفاده کند، به خطر بیاندازند. این ارزیابی‌های جامع و پیچیده امنیتی برای شرکت‌هایی که به دنبال بهبود یک سازمان امنیتی در حال رشد هستند، مناسب‌اند.
• تست نفوذ، که در آن آسیب‌پذیری‌های قابل بهره‌برداری را که بر مهم‌ترین برنامه‌ها، شبکه‌ها، سخت‌افزار و افراد تأثیر می‌گذارند، پیدا و برطرف می‌کند؛ و شامل تست تخصصی برای زیرساخت‌ها، برنامه‌ها، اینترنت اشیا، خودرو و پلتفرم‌های ابری است.
• مدیریت آسیب‌پذیری، که در آن شرکت آسیب‌پذیری‌ها را براساس شدت آنها شناسایی و اولویت‌بندی می‌کند. شرکت به سازمان‌ها کمک می‌کند تا برنامه مدیریت آسیب‌پذیری را که شناسایی، اولویت‌بندی و مدیریت رفع نواقصی است که می‌تواند حیاتی‌ترین دارایی‌های آنها را آشکار کند، اتخاذ کنند.
• شبیه‌سازی دشمن، جایی که شرکت با شناسایی عوامل تهدید (TA) با هدف قرار دادن عمودی کسب و کار مشتری شروع و تاکتیک‌ها، تکنیک‌ها و رویه‌ها (TTP) را در برابر زیرساخت‌ها و برنامه‌های کاربردی شبیه‌سازی و به سازمان کمک می‌کند تا با دفاع و کنترل‌های مناسب بهتر آماده شود. آنها یک حمله سایبری را مشاهده می‌کنند.

آنکیت ساتسانگی (Ankit Satsangi)، مدیرعامل AHAD گفت : «ما معتقدیم که یافتن و رفع آسیب‌پذیری‌های قابل بهره‌برداری با یک برنامه امنیتی تهاجمی خوب استراتژی‌شده، جزء حیاتی راهبرد دفاع سایبری یک سازمان است. راه‌اندازی واحد امنیت تهاجمی (OSU) ما بر تعهد ما به ارائه خدمات امنیت سایبری در سطح جهانی تأکید دارد. ما به مشتریان خود کمک می‌کنیم تا از خود در برابر تهدید فزاینده جرایم سایبری محافظت کنند. علاوه بر این، ما همچنین خدمات مشاوره‌ای را برای شرکت‌هایی ارائه می‌دهیم که مورد حمله هستند یا می‌خواهند از حملات سایبری آینده علیه خود جلوگیری کنند. واحد امنیت تهاجمی ما به مشتریان کمک خواهد کرد تا از کل اکوسیستم دیجیتال و فیزیکی خود محافظت کنند.»

کارشناسان معتقدند که گزارش‌های فنی شرکت بهترین‌ها در صنعت هستند. هر کدام برای محدوده خاصی از تعامل سفارشی شده و هر گونه آسیب‌پذیری درک شده‌ای را که این شرکت کشف کرده مشخص می‌کند. گزارش‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که به راحتی قابل هضم باشند، اما در یافته‌ها کامل هستند، که هم احتمال بهره‌برداری و هم تأثیر بالقوه را برای هر آسیب‌پذیری ارائه می‌دهد. علاوه بر این، هر آسیب‌پذیری شامل یک راهبرد اصلاحی برای کاهش ریسک مرتبط با ریسک است.

 

• درباره AHAD

Ahad یک شرکت امنیت سایبری است که به دلیل قابلیت‌های امنیتی و اطلاعاتی تهاجمی خود شناخته شده و در عین حال به عنوان یک استارت‌آپ توانمند ارائه مشاوره راهبردی، مشاوره، طراحی، پیاده‌سازی و ارزیابی‌های امنیتی جامع برای کمک به سازمان‌ها در شناسایی ریسک‌های حیاتی و انعطاف‌پذیری سایبری در حین ارائه تجربه‌ای بی‌نظیر در بهره‌وری کسب و کار و بینش عملی فعالیت می‌کند.

شرکت متشکل از تیمی از کارشناسان صنعت است که در تشخیص و اعتبارسنجی خطرات برای جلوگیری از حملات سایبری پیچیده با دقت تخصص دارند.

مقام مسئول شهر فرودگاهی امام خمینی (ره) از حمله ناموفق گروه هکری به سایت این شرکت خبر داد.
محمد جعفرآبادی مدیرکل دفتر شهر فرودگاهی الکترونیکی در گفت‌وگو با تسنیم، اظهار کرد: گروه هکری آنانیموس  دیشب با استفاده از درخواست‌های زیاد از مبادی داخلی و خارجی (DDOS) تلاش کرد سایت شهر فرودگاهی امام را هک کند.

وی با یادآوری این‌که سرویس‌دهی وب‌سایت شهر فرودگاهی حدود 15 دقیقه (بازه زمانی 20:10 دقیقه تا 20:25 دقیقه یکشنبه شب) دچار اختلال شد، ادامه داد: اما با توجه به سیستم پشتیبانی چند لایه، از هک سایت شهر فرودگاهی امام توسط این گروه هکری جلوگیری به عمل آمد. وب ‌سایت شهر فرودگاهی با وجود ادامه حملات با نظارت کارشناسان و پایش 24 ساعته به سرویس‌دهی ادامه داد.

وی با تاکید بر این‌که سیستم پشتبانی اجازه ورود به «آنانیموس» را نداد، افزود: پس از این ناکامی، گروه هکری اقدام به انتشار تصاویر و مستندات عمومی که در وب‌سایت در دسترس عموم است در شبکه‌های اجتماعی کرد.

وی بیان کرد این اقدام نشاندهنده این است که گروه هکری مذکور در هک وب‌سایت شرکت ناکام مانده است.

بازار جاسوس افزار‌های تجاری که به دولت‌ها اجازه می‌دهد به گوشی‌های تلفن همراه حمله کرده و داده‌های آن را اصطلاحا جارو زده و استخراج نماید در حال رونق است. حتی دولت ایالات متحده نیز از جاسوس افزار‌ها استفاده می‌کند.
رونن برگمن؛ روزنامه‌نگار تحقیقی، نویسنده و از تحلیلگران برجسته امور نظامی - امنیتی اسرائیل و نویسنده ارشد امور امنیتی در روزنامه «یدیعوت آحرونوت» است. مقالات و گزارش‌های او به طور کلی بر اساس مطالب طبقه‌بندی شده نظامی و اطلاعاتی هستند. همین موضوع سبب شده او اجازه دسترسی انحصاری به منابع و داده‌هایی را داده باشد که برای کم‌تر روزنامه‌نگاری میسر است.

او افشاگری‌هایی را انجام داده است همچون، واریز درآمد‌های مالیاتی دولت فلسطینی به حساب بانکی شخصی «یاسر عرفات» رهبر سابق سازمان آزادیبخش فلسطین، تولید کود از استخوان قربانیان هولوکاست در یک کارخانه ایتالیایی در طول جنگ جهانی دوم، پرونده پزشکی «اسحاق رابین» نخست وزیر اسبق اسرائیل که در شب ترور او تنظیم شده بود، آزمایش‌های پزشکی که بر روی سربازان اسرائیلی به عنوان بخشی از تلاش‌های مشترک امریکا و اسرائیل برای ساخت واکسن ضد سیاه زخم انجام شد و رسوایی‌های متعدد مرتبط با فساد سازمانی در اسرائیل.

به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز، دولت بایدن سال گذشته علیه سوء استفاده از نرم افزار‌های جاسوسی برای هدف قرار دادن فعالان حقوق بشر، مخالفان و روزنامه نگاران موضع گیری کرد و اعلام نمود شرکت اسرائیلی NSO Group بدنام‌ترین سازنده ابزار‌های هک را در فهرست سیاه قرار داده است.

با این وجود، صنعت جهانی جاسوس افزار‌های تجاری که به دولت‌ها اجازه می‌دهد به گوشی‌های تلفن همراه حمله کرده و داده‌ها را تخلیه کنند به رونق خود ادامه می‌دهد. حتی دولت ایالات متحده نیز از جاسوس افزار‌ها استفاده می‌کند.

به گفته افراد آگاه از فعالیت‌های اداره مبارزه با مواد مخدر امریکا آن نهاد به طور مخفیانه در حال نصب و کارگذاری نرم افزار‌های جاسوسی از یک شرکت اسرائیلی دیگر است و این اولین استفاده تایید شده از جاسوس افزار تجاری توسط دولت فدرال ایالات متحده محسوب می‌شود.

همزمان با آن استفاده از نرم افزار‌های جاسوسی در سراسر جهان رو به گسترش است و شرکت‌های جدید از کارکنان سابق اطلاعات سایبری اسرائیلی که برخی از آنان برای NSO کار کرده بودند استفاده می‌کنند تا جای خالی این فهرست سیاه را پر کنند. با نسل بعدی شرکت ها، فناوری جاسوس افزار که زمانی در دست تعداد اندکی از کشور‌ها بود اکنون در همه جا حضور دارد و چشم انداز جاسوسی دولت را تغییر داده است.

یک شرکت فروش ابزار هک به نام Predator که توسط یک ژنرال سابق اسرائیلی از دفاتر یونان اداره می‌شود و در مرکز یک رسوایی سیاسی در آتن به دلیل استفاده از جاسوس افزار علیه سیاستمداران و روزنامه نگاران قرار دارد.

دولت یونان اعتراف کرد که به شرکت "اینتلکسا" ((Intellexa مجوز فروش جاسوس افزار "شکارچی" Predator)) را به حداقل یک کشور با سابقه سرکوب یعنی ماداگاسکار داده است.

هم چنین، روزنامه "نیویورک تایمز" دریافته که اینتلکسا پیشنهاد فروش محصولات خود به اوکراین را نیز مطرح کرده که این پیشنهاد رد شده است. مشخص شد که Predator از سال ۲۰۲۱ میلادی در ده‌ها کشور دیگر مورد استفاده قرار گرفته است که نشان‌دهنده تقاضای مستمر در بین دولت‌ها و فقدان تلاش‌های قوی بین المللی برای محدود کردن استفاده از چنین ابزار‌هایی است.

تحقیقات "نیویورک تایمز" براساس بررسی هزاران صفحه از اسناد از جمله اسناد مهر و موم شده دادگاه در قبرس، شهادت‌های طبقه بندی شده پارلمانی در یونان و تحقیقات مخفی پلیس نظامی اسرائیل و هم چنین مصاحبه با چندین مقام دولتی و قضایی، عوامل اجرایی، مدیران تجاری و قربانیان هک در پنج کشور انجام شده است.

پیچیده‌ترین ابزار‌های جاسوس افزار مانند "پگاسوس" Pegasus)) ساخت NSO دارای فناوری "صفر کلیک" هستند به این معنی که می‌توانند به طور مخفیانه و از راه دور همه چیز را از گوشی تلفن همراه هدف قرار گرفته استخراج کنند بدون آن که کاربر مجبور باشد روی پیوند مخرب کلیک کند تا به پگاسوس امکان دسترسی از راه دور را بدهد.

این جاسوس افزار‌ها هم چنین می‌توانند گوشی تلفن همراه را به یک دستگاه ردیابی و ضبط مخفی تبدیل کنند و به گوشی تلفن همراه امکان جاسوسی از صاحب خود را بدهند. با این وجود، ابزار‌های هک بدون داشتن قابلیت کلیک صفر که به طور قابل توجهی ارزان‌تر هستند نیز بازار قابل توجهی را به خود اختصاص داده اند.

نرم افزار‌های جاسوسی تجاری توسط سرویس‌های اطلاعاتی و نیرو‌های پلیس برای هک گوشی‌های تلفن همراه مورد استفاده قرار گرفته توسط شبکه‌های مواد مخدر و گروه‌های تروریستی مورد بهره برداری قرار گرفته اند. با این وجود، بسیاری از رژیم‌های خودکامه و حتی دموکراتیک نیز از جاسوس افزار‌ها برای جاسوسی از مخالفان سیاسی و روزنامه نگاران سوء استفاده کرده اند.

این امر باعث شده که دولت‌ها برای استفاده از جاسوس افزار‌ها درصدد توجیه و ایجاد دلیل و استدلال باشند از جمله موضع در حال ظهور کاخ سفید مبنی بر این که توجیه استفاده از این سلاح‌های قدرتمند تا حدی به این بستگی دارد که چه کسی و علیه چه کسی از آن استفاده می‌کند.

دولت بایدن در تلاش است تا درجه‌ای از نظم را به هرج و مرج جهانی تحمیل کند، اما در این محیط ایالات متحده هم نقش آتش افروز و هم آتش نشان را ایفا کرده است. فراتر از استفاده اداره مبارزه با مواد مخدر ایالات متحده از جاسوس افزاری به نام "گرافیت" (Graphite) ساخته شده توسط شرکت اسرائیلی "پاراگون" (Paragon) سیا در دوره ریاست جمهوری ترامپ پگاسوس را برای دولت جیبوتی خریداری کرد و دست کم یک سال از آن ابزار هک استفاده شده بود.

هم چنین، مقام‌های پلیس فدرال امریکا (اف بی آی) در اواخر سال ۲۰۲۰ و نیمه نخست سال ۲۰۲۱ میلادی تلاش کردند تا پگاسوس را وارد تحقیقات جنایی خود سازند، اما آن نهاد در نهایت این ایده را کنار گذاشت.

اداره مبارزه با مواد مخدر ایالات متحده در پاسخ به پرسش "نیویورک تایمز" درباره استفاده از جاسوس افزار با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد: "مردان و زنان در اداره مبارزه با مواد مخدر در حال استفاده از هر ابزار تحقیقی قانونی موجود برای تعقیب کارتل‌های مستقر در خارج از کشور و افرادی هستند که در سراسر جهان مسئول مرگ ۱۰۷۶۲۲ آمریکایی بر اثر پیامد‌های ناشی از مصرف مواد مخدر در سال گذشته هستند".

"استیون فلدشتاین" کارشناس بنیاد کارنگی برای صلح بین المللی در واشنگتن استفاده از نرم افزار‌های جاسوسی توسط ۷۳ کشور را مستند کرده است. او می‌گوید: "مجازات علیه NSO و شرکت‌های مشابه آن مهم است، اما در واقعیت فروشندگان دیگر وارد عمل می‌شوند و هیچ نشانه‌ای نسبت به امکان از بین رفتن آنان وجود ندارد".

شرکت NSO برای بیش از یک دهه پگاسوس را به سرویس‌های جاسوسی و سازمان‌های مجری قانون در سراسر جهان فروخت. دولت اسرائیل این شرکت را ملزم کرد تا پیش از صدور نرم افزار‌های جاسوسی خود به یک سازمان مجری قانون یا اطلاعات خاص مجوز‌ها را تضمین کند.

این موضوع به دولت اسرائیل اجازه داد تا اهرم دیپلماتیکی را بر کشور‌های مشتاق خرید پگاسوس مانند مکزیک، هند و عربستان سعودی به دست آورد. با این وجود، کوهی از شواهد در مورد سوء استفاده از پگاسوس انباشته شد.

دولت بایدن در این باره اقدام کرد: یک سال پیش شرکت NSO و یک شرکت اسرائیلی دیگر به نام Candiru در فهرست سیاه وزارت بازرگانی ایالات متحده قرار گرفتند و شرکت‌های امریکایی از تجارت با شرکت‌های هکر منع شدند.

کاخ سفید در ماه اکتبر در طرح کلی استراتژی امنیت ملی خود نسبت به خطرات متوجه از سوی نرم افزار‌های جاسوسی هشدار داد و اعلام نمود که دولت امریکا با "استفاده غیرقانونی از فناوری از جمله جاسوس افزار‌های تجاری و فناوری نظارت" مبارزه خواهد کرد و در برابر "اقتدارگرایی دیجیتال" خواهد ایستاد.

دولت آمریکا در حال هماهنگی تحقیقاتی در این باره است که چه کشور‌هایی از پگاسوس یا هر ابزار جاسوسی دیگری علیه مقام‌های امریکایی در خارج از آن کشور استفاده کرده اند.

کنگره امریکا در حال حاضر روی دو یک لایحه دو حزبی کار می‌کند که مدیر اطلاعات ملی را ملزم می‌سازد تا ارزیابی خطرات ضد جاسوسی برای ایالات متحده ناشی از جاسوس افزار‌های تجاری خارجی را ارائه کند. این لایحه همچنین به مدیر اطلاعات ملی این اختیار را می‌دهد که استفاده از نرم افزار‌های جاسوسی توسط هر سازمان اطلاعاتی را ممنوع کند. کاخ سفید در حال کار بر روی یک فرمان اجرایی برای اعمال محدودیت‌های دیگر در استفاده از نرم افزار‌های جاسوسی است.

با این وجود، در این باره استثنا‌هایی وجود دارند. کاخ سفید به اداره مبارزه با مواد مخدر اجازه می‌دهد به استفاده از "گرافیت" ابزار هک ساخته شده توسط شرکت اسرائیلی پاراگون برای عملیات خود علیه کارتل‌های مواد مخدر ادامه دهد.

یکی از مقام‌های ارشد کاخ سفید که نخواسته نام اش فاش شود گفته که دستور اجرایی کاخ سفید در حال آماده سازی، جاسوس افزار‌هایی را هدف قرار می‌دهد که "خطرات ضد جاسوسی و امنیتی" دارند یا توسط دولت‌های خارجی به طور نادرست مورد استفاده قرار گرفته اند.

این مقام دولتی اشاره کرده که اگر چنین شواهدی علیه پاراگون به دست بیاید کاخ سفید انتظار دارد که دولت امریکا قرارداد خود را با آن شرکت فسخ کند. این مقام افزوده است:"دولت امریکا به وضوح مشخص ساخته که از ابزار‌های تحقیقاتی که توسط دولت‌ها یا افراد خارجی برای هدف قرار دادن دولت آمریکا و کارکنان ما یا هدف قرار دادن جامعه مدنی، سرکوب مخالفان یا امکان نقض حقوق بشر مورد بهره برداری قرار گرفته اند استفاده نخواهد کرد. ما از تمامی ادارات و سازمان‌ها انتظار داریم که در انطباق با این سیاست عمل کنند".

همانند پگاسوس جاسوس افزار گرافیت نیز می‌تواند به گوشی تلفن همراه هدف خود حمله کرده و محتویات آن را استخراج کند. با این وجود، برخلاف پگاسوس که داده‌های ذخیره شده در داخل گوشی را جمع‌آوری می‌کند گرافیت عمدتا پس از بک آپ گرفتن (تهیه نسخه پشتیبان) از داده‌های تلفن همراه داده‌ها را از ابر جمع آوری می‌کند.

به گفته کارشناسان امنیت سایبری این قابلیت گرافیت می‌تواند کشف هک و سرقت اطلاعات را دشوارتر کند. یکی از مقام‌های اداره مبارزه با مواد مخدر امریکا می‌گوید که گرافیت تنها در خارج از ایالات متحده برای عملیات آژانس علیه قاچاقچیان مواد مخدر استفاده شده است.

این نهاد به پرسشی درباره این که آیا گرافیت علیه آمریکایی‌هایی که در خارج از کشور زندگی می‌کنند مورد استفاده قرار گرفته یا خیر و به پرسشی درباره نحوه مدیریت اطلاعات مربوط به شهروندان آمریکایی - پیام‌ها، تماس‌های تلفنی یا سایر اطلاعات که آن نهاد با استفاده از گرافیت علیه اهداف اش به دست آورده پاسخی نداد.

مقام‌های اداره مبارزه با مواد مخدر ایالات متحده در سال ۲۰۱۴ میلادی با نمایندگان NSO در مورد خرید پگاسوس برای عملیات خود جلسه دیداری داشتند با این وجود، در آن زمان اداره مبارزه با مواد مخدر امریکا تصمیم گرفت آن نرم افزار جاسوسی را خریداری نکند.

به گفته یک مقام آگاه از موافقت نامه‌های صدور مجوز صادرات دفاعی اسرائیل فروش جاسوس افزار گرافیت ساخت پاراگون به ایالات متحده از سوی دولت اسرائیل تنظیم و مورد تایید قرار گرفته بود.

آن شرکت سه سال پیش توسط "ایهود اشنئورسون" فرمانده سابق واحد ۸۲۰۰ نهاد اسرائیلی همتای آژانس امنیت ملی اکریکا تاسیس شد. اطلاعات عمومی کمی در مورد شرکت پاراگون در دسترس است. آن شرکت هیچ وب سایتی ندارد و به گفته دو افسر سابق واحد ۸۲۰۰ و یک مقام ارشد اسرائیلی اکثر مدیران آن شرکت از کهنه سربازان اطلاعاتی اسرائیل هستند که برخی از آنان برای NSO کار کرده بودند.

"ایهود باراک" نخست وزیر سابق اسرائیل در هیئت مدیره آن شرکت حضور دارد و پول‌های ارسالی از آمریکا به تامین مالی عملیات آن کمک می‌کند. Battery Ventures مستقر در بوستون نام پاراگون را به عنوان یکی از شرکت‌هایی که در آن سرمایه گذاری می‌کند در فهرست خود قرار داده است.

حتی در شرایطی که دولت ایالات متحده از یک سو با یک دست نرم افزار‌های جاسوسی ساخت اسرائیل را خریداری کرده و به کار می‌گیرد از سوی دیگر اقدام دولت بایدن برای مهار صنعت جاسوس افزار‌های تجاری روابط امریکا با اسرائیل را دچار آسیب و خدشه ساخته است.

مقام‌های اسرائیلی تلاش کرده اند NSO و Candiru را از فهرست سیاه وزارت بازرگانی امریکا خارج سازند، اما تلاش شان نتیجه نداشته است.

اقدام دولت بایدن در مورد در فهرست سیاه قرار دادن دو شرکت NSO و Candiru از نظر مالی تاثیرگذار بوده است. به گفته دو مقام ارشد اسرائیلی وزارت دفاع اسرائیل برای جلوگیری از قرار گرفتن دیگر شرکت‌ها در فهرست سیاه امریکا محدودیت‌های سخت تری را بر صنعت امنیت سایبری محلی اعمال کرده است از جمله با کاهش تعداد کشور‌هایی که این شرکت‌ها می‌توانند به طور بالقوه محصولات خود را به آن کشور‌ها بفروشند و این تعداد را از ۱۱۰ کشور به ۳۷ کشور کاهش داده است.

در نتیجه، NSO معروف‌ترین شرکت سازنده جاسوس افزار ضربه مالی شدیدی را متحمل شده چرا که از تعداد مشتریان آن شرکت کاسته شده است. سه شرکت فعال دیگر در عرصه جاسوس افزار نیز دچار ورشکستگی شده اند. با این وجود، چشم انداز فرصت‌های تازه‌ای برای استفاده دیگران از جاسوس افزار‌ها فراهم شده است.

به گفته سه نفر که از افسران ارشد اطلاعات نظامی اسرائیل "تال دیلیان" ژنرال سابق اطلاعات نظامی اسرائیل در سال ۲۰۰۳ میلادی پس از تحقیقات داخلی که مشکوک به دست داشتن در سوء مدیریت منابع مالی بود مجبور به بازنشستگی از نیرو‌های دفاعی اسرائیل شد.

او در نهایت به قبرس نقل مکان کرد کشور جزیره‌ای اتحادیه اروپا که در سالیان اخیر به مقصد مورد علاقه شرکت‌های نظارتی و کارشناسان اطلاعات سایبری تبدیل شده است.

دیلیان در سال ۲۰۰۸ میلادی در قبرس شرکت "سرکلز" Circles را تاسیس نمود شرکتی که از فناوری جاسوسی کامل اسرائیلی به نام سیستم سیگنالینگ ۷ استفاده می‌کرد.

او به دلیل استخدام بهترین هکر‌ها از جمله کارشناسان سابق نرم افزار‌های جاسوسی از نخبه‌ترین واحد اطلاعات سایبری ارتش اسرائیل به خود می‌بالید. دیلیان به درخواست‌های مصاحبه یا پرسش‌های کتبی که به طور مستقیم و از طریق وکلایش در قبرس و اسرائیل برای او ارسال شده بود پاسخ نداد.

دیلیان در سال ۲۰۱۹ میلادی با نشریه "فوربس" مصاحبه کرد. او در حال مصاحبه درون یک ون نظارتی در شهر لارناکا در قبرس قرار داشت و با آن رانندگی می‌کرد. او از توانایی آن ون برای هک کردن گوشی‌های تلفن همراه اطراف و توانایی سرقت پیام‌های واتس آپ و پیام‌های متنی از اهداف نامعلوم سخن گفت.

او در پاسخ به پرسشی درباره نقض حقوق بشر در هنگام استفاده از محصولات‌اش به "فوربس" گفته بود: "ما با افراد خوب کار می‌کنیم، ولی گاهی اوقات افراد خوب رفتار نمی‌کنند". مقام‌های قبرس پس از آن مصاحبه از طریق اینترپل درخواست بازداشت "دیلیان" را به جرم نظارت غیرقانونی صادر کردند.

چندین مقام قبرسی درگیر در این پرونده گفتند وکیل دیلیان در نهایت موفق شد پرونده را با پرداخت جریمه ۱ میلیون یورویی (۱ میلیون دلاری) که از طریق شرکت دیلیان پرداخت شد حل و فصل نماید، اما دیگر از او برای تجارت در قبرس استقبال نمی‌شد.

با این وجود، کار دیلیان تمام نشد. او در سال ۲۰۲۰ به آتن رفت و "اینتلکسا" را در آنجا راه اندازی کرد و بازاریابی برای جاسوس افزار تازه خود با نام "شکارچی" (Predator) را آغاز کرد. Predator از کاربر مورد نظر می‌خواهد که روی یک پیوند کلیک کند تا گوشی تلفن همراه کاربر را آلوده کند در حالی که پگاسوس بدون هیچ اقدامی از طرف هدف، گوشی تلفن همراه را آلوده می‌سازد. این بدان معناست که Predator به خلاقیت بیشتری نیاز دارد تا اهدافی که رفتاری محتاط برای کلیک کردن دارند را جلب کند.

آلودگی‌های ناشی از آن جاسوس افزار به شکل پیام‌های فوری شخصی سازی شده دقیق و پیوند‌های آلوده تقلیدی و شبیه وب سایت‌های مستقر هستند.

به گفته کارشناسان هنگامی که گوشی تلفن همراه توسط Predator آلوده می‌شود این نرم افزار جاسوسی بسیاری از قابلیت‌های جاسوسی مشابه پگاسوس را از خود نشان می‌دهد.

پژوهشی که متا در مورد Predator انجام داد حدود ۳۰۰ سایت از قبل طراحی شده را فهرست کرد که کارشناسان دریافته بودند برای آلوده سازی از طریق Predator مورد استفاده قرار می‌گرفتند.

از بهار ۲۰۲۰ میلادی "اینتلکسا" از دفاتری در امتداد ریویرا در یونان ناحیه‌ای مورد علاقه ستاره‌های ورزشی بین المللی و دیجیتال نومد‌ها (عشایر یا دورکاران دیجیتالی) است فعالیت می‌کرد.

براساس سوابق کاری محرمانه بررسی شده توسط "نیویورک تایمز" و هم چنین پروفایل‌های کارکنان لینکدین این شرکت دست کم هشت اسرائیلی را استخدام کرد که تعدادی از آنان سابقه فعالیت در سرویس‌های اطلاعاتی اسرائیل را داشتند.

"اشل" فردی که وزارتخانه تحت امر او در اسرائیل بر مجوز‌های صادرات نرم افزار‌های جاسوسی نظارت می‌کند، می‌گوید: قدرت کمی برای کنترل اقداماتی که دیلیان یا دیگر عوامل اطلاعاتی سابق اسرائیل پس از راه اندازی شرکت در خارج از اسرائیل انجام می‌دادند، داشته است.

او می‌گوید: "این موضوع مطمئنا من را آزار می‌دهد که یکی از پرسنل باسابقه و قدیمی واحد‌های اطلاعاتی و سایبری ما (اسرائیل) سایر مقام‌های ارشد سابق را استخدام می‌کند و بدون هیچ نظارتی در سراسر جهان در حال فعالیت است".

"اینتلکسا" هم چنین به دنبال فرصت‌هایی بود که پیش‌تر در حوزه NSO قرار داشتند. اوکراین پیش‌تر تلاش کرده بود پگاسوس را خریداری کند، اما این تلاش پس از آن که دولت اسرائیل به دلیل نگرانی از آن که انجام این معامله به روابط اسرائیل با روسیه آسیب برساند با شکست مواجه شد.

پس از آن اینتلکسا وارد عمل شد. "نیویورک تایمز" سال گذشته یک نسخه از پیشنهاد نه صفحه‌ای اینتلکسا در مورد فروش Predator که به یک آژانس اطلاعاتی اوکراینی ارسال شده بود را دریافت کرد که اولین پیشنهاد کامل از این قبیل نرم افزار‌های جاسوسی تجاری بود که عمومی شد.

این سند، به تاریخ فوریه ۲۰۲۱ است و در آن اینتلکسا به قابلیت‌های Predator بالیده و حتی پیشنهاد یک خط پشتیبانی ۲۴ ساعت شبانه روز و هفت روز هفته را ارائه داده است. اینتلکسا برای سال اول پیشنهاد فروش یک بسته اولیه شامل ۲۰ جاسوس افزار آلوده سازنده به ارزش ۱۳.۶ میلیون یورو (۱۴.۳ میلیون دلار) به همراه آموزش‌های لازم و مرکز کمک شبانه روزی را ارائه کرد. هم چنین، طبق مفاد معامله اگر اوکراین قصد داشت از Predator برای شماره‌های غیر اوکراینی و خارجی استفاده کند هزینه خرید ۳.۵ میلیون یورو افزایش می‌یافت.

یک منبع آگاه از این موضوع، اشاره کرده که اوکراین این پیشنهاد را رد کرد. دلایل اوکراین برای رد این پیشنهاد مشخص نیست. با این وجود، این موضوع مانع از ادامه فعالیت آزادانه و رها از نظارت دولت اسرائیل توسط دیلیان نشد. او مشتریان بیش تری را جذب کرد.

متا و هم چنین آزمایشگاه شهروند دانشگاه تورنتو یک سازمان ناظر امنیت سایبری، استفاده از جاسوس افزار Predator را در ارمنستان، مصر، یونان، اندونزی، ماداگاسکار، عمان، عربستان سعودی، صربستان، کلمبیا، ساحل عاج، ویتنام، فیلیپین و آلمان شناسایی کردند. این مکان‌ها از طریق اسکن‌های اینترنتی برای سرور‌هایی که با نرم‌افزار جاسوسی مرتبط هستند، تعیین شدند.

در طول چند ماه گذشته، Predator هم چنین جنجال گسترده‌ای را در عرصه عمومی و سیاسی یونان ایجاد کرده چرا که مشخص شد از آن جاسوس افزار علیه روزنامه نگاران و چهره‌های مخالف دولت استفاده شده بود. دولت یونان بار‌ها این نرم افزار‌های جاسوسی را غیرقانونی توصیف کرده و اعلام کرده که هیچ ارتباطی با آن ندارد.

علیرغم محکومیت‌های صورت گرفته یونان به حمایت از اینتلکسا و جاسوس افزار‌های آن به شکلی حیاتی اعتراف کرده است: این کار از طریق صدور مجوز برای آن شرکت به منظور صادرات Predator به ماداگاسکار صورت گرفت؛ جایی که دولت آن سابقه سرکوب مخالفان سیاسی را دارد.

"الکساندروس پاپایوآنو" سخنگوی وزارت خارجه یونان تایید کرده که یک بخش از آن وزارتخانه دو مجوز صادرات جاسوس افزار را در تاریخ ۱۵ نوامبر ۲۰۲۱ برای اینتلکسا صادر کرده بود. او اشاره کرده که بازرس کل آن وزارتخانه برای صدور این مجوز تحت فشار قرار گرفته بود.

تحقیقات داخلی در این باره پس از انتشار گزارش‌هایی در مطبوعات محلی در یونان در مورد آن شرکت آغاز شد. قوانین اتحادیه اروپا جاسوس افزار را به عنوان یک سلاح بالقوه در نظر می‌گیرد و از مقام‌های دولتی می‌خواهد پس از بررسی‌های لازم مجوز‌های صادراتی را برای جلوگیری از سوء استفاده از آن صادر نمایند.

درست در سواحل شرق آفریقا، ماداگاسکار چهارمین کشور فقیر جهان است. این کشور با فساد مبارزه می‌کند، به ویژه در صنایع معدنی و نفت که سالانه میلیارد‌ها دلار برای شرکت‌ها به ارمغان می‌آورد.

در یونان جاسوس افزار Predator در مرکز یک گرداب سیاسی داخلی قرار دارد. موضوع از ماه آوریل آغاز شد زمانی که سایت یونانی Inside Story گزارش داده بود که که Predator برای آلوده کردن تلفن یک خبرنگار محلی مورد استفاده قرار گرفته بود.

آزمایشگاه شهروندی دانشگاه تورنتو این موضوع را تایید کرد. دو سیاستمدار اپوزیسیون یونان بلافاصله تایید کردند که آنان نیز هدف قرار گرفته‌اند و هر یک شواهد قانونی برای دفاع از ادعا‌های‌شان در اختیار داشتند. "تاناسیس کوکاکیس" گزارشگر تحقیقی از دیلیان و همکاران‌اش در اینتلکسا شکایت کرده است.

"میتسوتاکیس" نخست وزیر محافظه کار یونان موضوع صدور دستور نظارت با استفاده از جاسوس افزار Predator را رد کرده و اشاره کرده که دولت یونان مالک این نرم افزار‌های جاسوسی نیست.

نمایندگان پارلمان یونان در حال بحث و گفتگو در این باره هستند و انتظار می‌رود قانونی را تصویب کنند که به موجب آن دست کم دو سال حبس برای فروش، استفاده و یا توزیع جاسوس افزار‌های تجاری اعمال می‌شود.

پیامد‌های رسوایی نرم افزار‌های جاسوسی باعث شد تا برادرزاده میتسوتاکیس که نظارت سیاسی بر سرویس اطلاعات ملی را برعهده داشت در ماه آگوست از مقام خود استعفا دهد؛ اگرچه او هرگونه نقش داشتن در این پرونده را انکار کرده است.

تقریبا در همان زمان نخست وزیر یونان، رئیس اطلاعات ملی آن کشور را نیز از مقام خود برکنار کرد. در همان ماه اینتلکسا اکثر کارکنان خود در آتن را اخراج کرد. در ماه نوامبر میتسوتاکیس اعتراف کرد که شخصی با استفاده از Predator در داخل یونان عملیات مخفیانه انجام می‌دهد، اما او درباره هویت آن فرد اطلاعی ندارد.

او گفته است: "من و دولت هرگز ادعا نکرده‌ایم که هیچ هکی صورت نگرفته و هیچ نیرویی از جاسوس افزار Predator استفاده نکرده است. این جاسوس افزار غیرقانونی در سراسر اروپا وجود دارد". (منبع: فرارو)

رسانه های رژیم صهیونیستی از پایان رزمایش سایبری مشترک میان ارتش این رژیم و آمریکا برای مقابله با تهدیدات ناشی از قدرت سایبری ایران خبر دادند.
به گزارش قدسنا، پایگاه خبری شبکه 12 تلویزیون رژیم صهیونیستی اعلام کرد این رژیم به همراه آمریکا روز گذشته هفتمین رزمایش بزرگ مشترک سایبری خود را که از روز یکشنبه پیش آغاز شده بود را به پایان رساندند.

این شبکه تاکید کرد این رزمایش در راستای افزایش اقدامات عملیاتی میان طرفین و در چارچوب آنچه «جبهه متحد علیه ایران» نامیده می‌شود برگزار گردیده است.

نیر دفوری خبرنگار نظامی این شبکه اعلام کرد این رزمایش برای اولین بار در یگانی تحت عنوان «Georgia Cyber Center» واقع در آگوستا در ایالت جورجیا آمریکا برگزار شد. طرفین این رزمایش را با هدف فهم چگونگی دفاع از زیر ساخت های استراتژیک برگزار کرده اند به ویژه پس از تلاش های اخیر ایران برای افزایش هدف قرار دادن هواپیماهایی مانند اف 35 و سامانه های پدافندی که بیشتر آنها از طریق اتصال به شبکه کار می کنند و ایرانی ها برای حمله از طریق عرصه سایبری تلاش زیادی انجام می دهند.

وی تاکید کرد این رزمایش در راستای تکمیل همکاری های تنگاتنگ بخش دفاع سایبری رژیم صهیونیستی و فرماندهی سایبری آمریکا برگزار شده که بیانگر شراکت رو به افزایش ارتش های آمریکا و اسرائیل در عرصه سایبری است که در اقدامات عملیاتی مشترک در عرصه های مختلف نمود خواهد یافت.

دفوری افزود این رزمایش شامل چند گروه اسرائیلی بوده که برخی از آنها در اراضی اشغالی و تعداد دیگر در آمریکا استقرار داشته اند علاوه بر آنکه ده ها نفر دیگر از عناصر بخش دفاع سایبری در آن مشارکت کرده اند.

کایلی بیلبی نویسنده متن حاضر بیش از 20 سال تجربه در حوزه گزارش طیف گسترده‌ای از موضوعات امنیتی و نیز تجزیه و تحلیل ژئوپلیتیک روندها و رویدادهای بین‌المللی و ملی دارد. وی قبل از پیوستن به کارکنان حوزه امنیت داخلی GTSC، او ویراستار و همکار Jane’s، ستون‌نویس و نیز سردبیر نشریات امنیتی و ضدتروریسم بود.

به گزارش عصر ارتباط او در مقاله جدیدی در hstoday به تهدید سایبری زیرساخت‌های نفت و گاز آمریکا پرداخت و نوشت: دیوان محاسبات دولت (GAO) از وزارت کشور ایالات متحده خواست فورا یک استراتژی امنیت سایبری برای تاسیسات نفت و گاز فراساحلی ایجاد و اجرا کند.

شبکه‌ای متشکل از 1600 تاسیسات فراساحلی که بخش قابل توجهی از نفت و گاز داخلی ایالات متحده را تولید می‌کند. دولت فدرال، بخش نفت و گاز را به عنوان هدف هک معرفی کرده است. این بخش، همراه با سایر زیرساخت‌های حیاتی و تاسیسات دریایی که به فناوری نظارت و کنترل تجهیزات از راه دور متکی هستند، با خطر فزاینده حملات سایبری مواجهند.

روش‌های اکتشاف و تولید مدرن به طور فزاینده‌ای به فناوری عملیاتی متصل از راه دور (OT)، که اغلب برای ایمنی حیاتی است، متکی هستند؛ مواردی که در برابر حملات سایبری آسیب‌پذیر است. همچنین زیرساخت‌های قدیمی‌تر نیز آسیب‌پذیر هستند، زیرا OT آن می‌تواند اقدامات حفاظتی کمتری در عرصه امنیت سایبری داشته باشد.

حمله سایبری می‌تواند آسیب فیزیکی، زیست‌محیطی و اقتصادی ایجاد کند. اختلالات بعدی در تولید و انتقال نفت و گاز می‌تواند بر عرضه و بازار تاثیر بگذارد.

اثرات یک حمله سایبری موفقیت‌آمیز، احتمالا شبیه سایر حوادث مربوط به سیستم‌های OT است. این موارد می‌تواند شامل مرگ‌ومیر و جراحات، تجهیزات آسیب‌دیده یا تخریب‌شده و آلودگی محیط زیست دریایی باشد.

با این حال، در بدترین سناریوی خرابی OT، همه این اثرات می‌توانند به طور همزمان در مقیاس فاجعه‌بار رخ دهند. به عنوان مثال، در سال 2010، شکست واحد حفاری سیار فراساحلی، منجر به انفجار و غرق شدن آن و همچنین 11 کشته، جراحات جدی و بزرگ‌ترین نشت نفت دریایی در تاریخ شد.

در سال 2015، یکی از مقامات گارد ساحلی ایالات متحده، درباره یک حادثه امنیت سایبری که در آن بدافزاری به طور ناخواسته به یک واحد حفاری دریایی سیار وارد شد، سخن گفت.

بر اساس گزارش گارد ساحلی، این بدافزار، سیستم موقعیت‌یابی پویا را تحت‌تاثیر قرار داد که منجر به نیاز به تدبیر فوری برای جلوگیری از تصادف شد.

بر اساس گزارش جدیدGAO ، اداره امنیت و اجرای محیط زیست وزارت کشور (BSEE) مدت‌هاست نیاز به رسیدگی به خطرات امنیت سایبری را تشخیص داده اما اقدامات کمی‌در این زمینه، انجام داده است.

در این گزارش خاطرنشان شده BSEE تلاش‌هایی را برای رسیدگی به خطرات امنیت سایبری در سال 2015 و مجددا در سال 2020 آغاز کرد اما هیچ‌یک به اقدام اساسی منجر نشد.

از آن زمان، BSEE دو هشدار ایمنی به صنعت صادر کرده که به اپراتورها توصیه می‌کند دستورالعمل‌های آژانس امنیت سایبری و امنیت زیرساخت (CISA) را دنبال کنند.

به طور خاص، در سپتامبر 2020، BSEE  هشدار داد که CISA از آسیب‌پذیری‌های متعدد آگاه است که می‌تواند به مهاجمان ماهر اجازه دهد تا از راه دور، کنترلOTهای مختلف را در دست بگیرند. مانند آنهایی که دریچه‌ها را باز و بسته یا نرخ جریان و فشار سیستم را کنترل می‌کنند. متعاقبا در مارچ 2022، به دلیل پتانسیل افزایش تهدیدات برای زیرساخت‌های ایالات متحده مرتبط با جنگ، در اوکراین،BSEE  اپراتورهای OCS را تشویق کرد تا دفاع امنیت سایبری خود را تقویت و سیستماتیک کنند و به طور منظم به رهنمودهای صادرشده توسط CISA توجه کنند.

اوایل سال جاری، در توجیه بودجه سال مالی آینده میلادی، BSEE توسعه یک قابلیت اساسی امنیت سایبری را در قالب یک برنامه تهدیدات ایمنی امنیت سایبری فراساحلی برای همکاری با صنعت، در کاهش خطرات امنیت سایبری برای OT و زیرساخت‌های فراساحلی پیشنهاد کرد.

در ماه می ‌امسال BSEE یک ابتکار جدید امنیت سایبری را آغاز و یک متخصص را برای هدایت آن استخدام کرد.

با این حال، مقامات دفتر به GAO گفتند که این ابتکار تا زمانی که متخصص در مسائل مربوطه به اندازه کافی آشنا نباشد، متوقف خواهد شد.

به گفته مقامات، این برنامه در مراحل اولیه توسعه است و BSEE انتظار ندارد تا در سال مالی 2023 تصمیمات کلیدی برنامه‌ای یا تهیه پیش‌نویس اسناد و سیاست‌های برنامه‌ای را آغاز کند.

بر همین اساس، GAO نتیجه گرفت تعهد BSEE با توجه به حداقل منابع و عدم فوریت در رسیدگی به خطرات امنیت سایبری بیانگر اولویت نسبتا پایین امنیت سایبری در این مجموعه است.

بر اساس ارزیابی سالانه تهدیدات 2022 جامعه اطلاعاتی ایالات متحده، کشورهای چین، ایران، کره‌شمالی و روسیه، بزرگ‌ترین تهدیدات سایبری هستند. یکی از نگرانی‌های خاص این است که این کشورها توانایی انجام آن‌گونه از حملات سایبری را دارند که می‌تواند اثرات مخربی بر زیرساخت‌های حیاتی داشته باشد.

به عنوان مثال، طبق  نظرآژانس امنیت سایبری و زیرساخت (CISA) و دفتر تحقیقات فدرال، از دسامبر 2011 تا 2013، بازیگران چینی تحت‌حمایت دولت، یک کمپین نفوذی و فیشینگ را با هدف قرار دادن شرکت‌های خطوط لوله نفت و گاز ایالات متحده انجام دادند. از 23 اپراتور خط لوله موردحمله، 13 مورد تایید شد.

همچنین هکرها و افراد داخلی بدون استراتژی مناسب نیز تهدیدات سایبری قابل‌توجهی برای زیرساخت‌های نفت و گاز فراساحلی هستند. این زیرساخت همچنان در معرض خطر قابل توجهی قرار دارد. از این‌رو، GAO خواهان یک استراتژی جدید است که مستلزم ارزیابی خطرات امنیت سایبری و اقدامات کاهشی در زمینه. شناسایی اهداف، نقش‌ها، مسئولیت‌ها، منابع و معیارهای عملکرد باشد. (منبع:عصرارتباط)

سعید میرشاهی – چاک بروکس، رهبر فکری جهانی در امنیت سایبری و فناوری‌های نوظهور در گزارش مشروحی که در فوربس منتشر شد، به بررسی مهمترین تحولات، تهدیدها، روندها و پیش‌بینی‌های وضعیت امنیت سایبری در دنیا پرداخته که حاوی نکات جالب توجهی برای شرکت‌های فعال در این عرصه و متولیان امنیت سایبری است. در این گزارش البته او نیز همچون دیگر گزارش‌های غربی، کشورهای ایران، روسیه، چین و کره شمالی را در زمره تهدیدهای سایبری برای دیگر کشورها قلمداد کرده است.

متن کامل این گزارش جالب را در ادامه بخوانید.

سال 2022، سالی سرشار از نقض اطلاعات در سطح بالا و بازتاب سال‌های قبل، با افزایش تعداد تهدیدات سایبری و پیچیدگی‌های آن بوده است. حملات سایبری به بخشی از یک دیگ در حال جوش تبدیل شده که با ظاهری خوش طعم به بخش دیجیتالی شرکت‌ها و دولت‌ها نفوذ کرده است که در همین راستا به طور مداوم، فیشینگ، تهدیدات داخلی، به خطر افتادن ایمیل‌های تجاری، فقدان کارکنان ماهر در حوزه امنیت سایبری و پیکربندی نادرست کدها، روندهای رایج در این حوزه، در طول دهه گذشته بوده‌اند.

موارد یادشده، همچنان روندهای سال آینده خواهند بود اما سایر عوامل و تحولات نیز در اکوسیستم امنیت سایبری متزلزل نفوذ خواهند کرد. در ادامه، روندهای امنیت سایبری، تهدیدها و پیش‌بینی‌ها در 2023 مرور شده است.

 

روندهای سال 2023 در حوزه امنیت سایبری

 

• ژئوپلیتیک و زیرساخت‌های حیاتی و حملات زنجیره تامین: بی‌ثباتی سیاسی

گزارش ریسک‌های جهانی مجمع جهانی اقتصاد 2020  (WEF)حملات سایبری به زیرساخت‌های حیاتی جهانی (CI) را به عنوان یکی از نگرانی‌های اصلی فهرست کرده است. این مجمع خاطرنشان کرد حمله به زیرساخت‌های حیاتی در بخش‌هایی مانند انرژی، مراقبت‌های بهداشتی و حمل‌ونقل، به امری عادی تبدیل شده است.

این ریسک جهانی در تهاجم روسیه به اوکراین که مرحله جدیدی را برای استفاده از سلاح‌های سایبری، با هدف از کار انداختن زیرساخت‌های حیاتی ایجاد کرد، نشان داده شد.

در هماهنگی با حملات فیزیکی، روسیه بی‌وقفه تلاش کرده تا زیرساخت‌های مهم اوکراین را هدف قرار دهد و آنها را قادر به عملیات جنگی کند. حملات سایبری روسیه در گذشته موفق به خاموش کردن شبکه برق اوکراین شده و این شبکه، همچنان تحت بمباران موشک‌های فیزیکی و دیجیتالی است.

در بیشتر موارد، حملات توسط یک نیروی سایبری اوکراینی که به خوبی آموزش دیده و آماده شده، خنثی شده است. قابلیت‌های سایبری پراکسی روسیه هنوز قابل توجه است و نه تنها برای زیرساخت‌های اوکراین، بلکه برای غرب به طور کلی، تهدید محسوب می‌شود. همان‌طور که حمله به Colonial Pipeline و شکاف سولار ویندز نشان می‌دهد، در سال‌های آینده این حملات، گسترش خواهند یافت.

بازیگران تهدید دولتی، تهدیدهای مهمی در این حوزه هستند. مایک راجرز ، رییس سابق آژانس امنیت ملی و فرماندهی سایبری ایالات متحده، اعلام کرده که حداقل دو یا سه کشور ممکن است یک حمله سایبری انجام دهند که می‌تواند کل شبکه برق ایالات متحده و سایر زیرساخت‌های حیاتی را تعطیل کند. واقعیت این است که بیشتر زیرساخت‌های حیاتی در یک محیط دیجیتالی کار می‌کنند که دسترسی به اینترنت دارد. روند یکپارچه‌سازی سخت‌افزار و نرم‌افزار همراه با حسگرهای شبکه‌ای رو به رشد، فرصت‌های حمله سطحی را برای هکرها در تمام زیرساخت‌های دیجیتال بازتعریف می‌کند.

حفاظت از زیرساخت‌های حیاتی و زنجیره تامین برای هیچ کشوری، به ویژه جوامع دموکراتیک که طبیعتا باز و در دسترس هستند، کار آسانی نیست. در ایالات متحده، بیشتر زیرساخت‌های حیاتی، از جمله دفاع، نفت و گاز، شبکه‌های برق، بنادر، کشتیرانی، مراقبت‌های بهداشتی، آب و برق، ارتباطات، حمل‌ونقل، آموزش، بانکداری و مالی، عمدتا در اختیار بخش خصوصی و تحت رگولاتوری عمومی است.

در ماه‌های اخیر، کاخ سفید، وزارت امنیت داخلی (DHS) و وزارت دفاع (DOD) همگی ابتکاراتی را در زمینه امنیت زنجیره تامین به اجرا گذاشته‌اند و به دنبال کمک بوده‌اند. زنجیره‌های تامین اغلب از گروه‌های مختلف مرتبط با شبکه‌ها تشکیل شده‌اند.

مهاجمان سایبری همیشه به دنبال ضعیف‌ترین نقطه ورود هستند. کاهش ریسک شخص ثالث، برای امنیت سایبری بسیار مهم است. حملات سایبری زنجیره تامین می‌تواند از طرف دشمنان دولت – ملت، اپراتورهای جاسوسی، جنایتکاران یا هکتیویست‌ها انجام شود.

اهداف آنها شکاف پیمانکاران، سیستم‌ها، شرکت‌ها و تامین‌کنندگان از طریق ضعیف‌ترین حلقه‌های زنجیره است. وزارت امنیت داخلی (DHS) که به عنوان یک آژانس غیرنظامی ضدتروریسم در سال 2003 ایجاد شد، به آژانس اصلی ایالات متحده در بخش غیرنظامی دولت برای امنیت سایبری تبدیل شده است.

همچنین، نقش DHS به طور قابل توجهی در ارتباط با تهدید رو به رشد و پیچیده برای زیرساخت‌های حیاتی تکامل یافته است. عمدتا به دلیل مسوولیت و تهدید امنیت سایبری برای CI و نیاز به هماهنگی با بخش خصوصی، وزارت امنیت داخلی (DHS) در سال 2018، به ایجاد آژانس امنیت سایبری و امنیت زیرساخت (CISA) به عنوان یک بخش عملیاتی اقدام کرد.

نقش CISA هماهنگ کردن تلاش‌های امنیتی و انعطاف‌پذیری با استفاده از مشارکت‌های قابل اعتماد در بخش‌های خصوصی و دولتی و نیز ارایه آموزش، کمک‌های فنی و ارزیابی‌ها به سهامداران فدرال و صاحبان زیرساخت‌ها و اپراتورها در سراسر کشور است.

 

• مرز سایبری حفاظت از دارایی‌های فضایی

فضا، اگرچه هنوز به عنوان یک زیرساخت حیاتی توسط DHS فهرست نشده، اما مطمئنا یک دارایی اولویت‌دار برای صنعت سایبری و امنیت ملی است. یک حادثه شوم در ارتباط با تهاجم روسیه به اوکراین، حمله‌ای بود که در آغاز تهاجم، ارتباطات ماهواره‌ای اوکراینی یعنی ViaSat را مختل کرد. در عصر دیجیتال جدید، امنیت ماهواره‌ای و فضایی به دلیل اتکا به فضا و به‌ویژه ماهواره‌ها، برای ارتباطات، امنیت، اطلاعات و تجارت از اهمیت بالایی برخوردار است.

در چند سال گذشته، ماهواره‌های بیشتری به فضا پرتاب شده‌اند. در حال حاضر، هزاران ماهواره در مدارهای پایین زمین کار می‌کنند و از بالا و پایین در معرض آسیب‌پذیری‌های سایبری هستند. بسیاری از شبکه‌های ارتباطی، اکنون از ارتباطات زمینی به فضای ابری تغییر مسیر داده و از ماهواره‌ها برای انتقال داده‌ها در فواصل بین‌المللی بزرگ استفاده می‌کنند. با کاهش قابل توجه هزینه‌های پرتاب، ماهواره‌های بیشتری در پایین زمین در حال چرخش هستند که باعث ایجاد اهداف بیشتر و در نتیجه، سطح حمله گسترده‌تر برای هکرها شده تا به طور بالقوه، هم به فضا و هم به مراکز کنترل زمینی حمله کنند.

فضا یک مرز نوظهور و حیاتی است که کشورها برای نظارت و اشتراک‌گذاری اطلاعات، به طور فزاینده ای به آن وابسته می‌شوند.

ماهواره‌ها با تماشای جنبش‌های ژئوپلیتیکی و ردیابی تهدیدات متخاصم، نقش حیاتی در امنیت ملی برای دولت‌ها ایفا می‌کنند. ماهواره‌ها در معرض خطر فزاینده تهدیدات سایبری قرار دارند و این موضوع، مورد توجه نهاد امنیت ملی قرار گرفته است. در نتیجه این تهدیدها، فرماندهی سیستم‌های فضایی ایالات متحده، اخیرا آزمایش بتا را برای هدایت امنیت سایبری در اطراف ماهواره‌های تجاری اعلام کرد.

روسیه و چین دو تن از مهیب‌ترین بازیگران تهدید سیستم‌های ارتباطی فضایی هستند اما کشورهای دیگر مانند ایران و کره‌شمالی نیز تهدیدهای قابل‌تامل هستند.

جاش لوسپینوسو، کارشناس سایبری، در مقاله‌ اخیر و آموزنده در The Hill خاطرنشان کرد این نوع حملات سال‌هاست که وجود داشته‌اند و اخیرا افزایش یافته‌اند. او توجه خود را به این واقعیت جلب کرد که در سال 2018، هکرها کامپیوترهای آمریکایی را که ماهواره‌ها را کنترل می‌کنند، آلوده کردند و یک سال بعد، گروه‌های هکر ایرانی سعی کردند شرکت‌های ماهواره‌ای را برای نصب بدافزار در سال 2019 فریب دهند.

 

• گسترش همکاری دولت و صنعت

اشتراک‌گذاری اطلاعات درباره تهدیدات و خطرات، یکی از اصلی‌ترین کارکردهای همکاری دولت و صنعت در این بخش است. به اشتراک‌گذاری چنین اطلاعاتی به دولت و صنعت کمک می‌کند تا از آخرین ویروس‌ها، بدافزارها، تهدیدات فیشینگ، باج‌افزارها و تهدیدات داخلی مطلع شوند.

اشتراک‌گذاری اطلاعات همچنین پروتکل‌های کاری را برای یادگیری و انعطاف‌پذیری ایجاد می‌کند که برای موفقیت تجارت و اجرای قانون در برابر جرایم سایبری ضروری است. کاهش تهدیدات در حال تحول و انعطاف‌پذیری در برابر شکاف‌ها برای حفاظت از زیرساخت‌های حیاتی بسیار مهم است. همکاری موفق دولت در صنعت، وابسته به اشتراک‌گذاری اطلاعات، برنامه‌ریزی، سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوظهور، تخصیص منابع و نقش‌ها و مسوولیت‌هاست که توسط بخش‌های دولتی و خصوصی در مشارکت‌های ویژه امنیت سایبری هماهنگ شده است.

همکاری برای اصلاح حملات سایبری نیز مهم است. هر دو مورد  Solar Winds و Colonial pipeline، کمک دولت را در کاهش این شکاف و حرکت به سمت انعطاف‌پذیری برجسته کردند. دولت مستقیما با شرکت‌ها همکاری می‌کرد تا گستره نقض‌ها و گزینه‌های بهبود را کشف کند. در این زمینه، CISA تحت‌رهبری جن استرلی، سال گذشته یک شرکت مشترک دفاع سایبری (JCDC) ایجاد کرد تا به طور اساسی نحوه کاهش ریسک سایبری را از طریق همکاری عملیاتی مستمر بین دولت و شرکای مورد اعتماد صنعت سایبری تغییر دهد.

آژانس امنیت سایبری و امنیت زیرساخت، همکاری مشترک دفاع سایبری را برای متحد کردن مدافعان سایبری از سازمان‌های سراسر جهان تاسیس کرد. این تیم متنوع، به طور فعال اطلاعات ریسک سایبری قابل اجرا را جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل کرده و به اشتراک می‌گذارد تا برنامه‌ریزی امنیت سایبری، دفاع سایبری و پاسخ هماهنگ و جامع را فراهم کند. در این رابطه، JCDC توسط سایر سازمان‌های دولتی از جمله FBI، NSA و فرماندهی سایبری ایالات متحده برای کمک به کاهش ریسک در مشارکت با این صنعت پشتیبانی می‌شود.

سنگ بنای مشارکت صنعت/دولت، باید مبتنی بر اشتراک اطلاعات و انتقال دانش باشد؛ یعنی اشتراک‌گذاری ابزارهای امنیت سایبری و بعضا ترکیب منابع مالی متقابل برای ساخت نمونه‌های اولیه و ساخت و تقویت فناوری‌هایی که امنیت را افزایش می‌دهد. همکاری پیشرفته و کارآمد دولت و صنعت، باید همچنان در اولویت استراتژی‌های امنیت سایبری در سال 2023 باشد، زیرا تهدیدها به‌ویژه با ظهور فناوری‌هایی مانند هوش مصنوعی، یادگیری ماشین، 5G و در نهایت، محاسبات کوانتومی تغییر می‌کنند.

 

 

پیش‌بینی‌های سال 2023

• ادغام یادگیری ماشینی و هوش مصنوعی در اکوسیستم سایبری

ما در دوره پیشرفت‌های تکنولوژیکی به سر می‌بریم که عنوان آن، انقلاب صنعتی چهارم است. این دوره با اتصال تصاعدی افراد و دستگاه‌ها مشخص می‌شود و شامل درهم‌آمیختگی جهان‌های فیزیکی، دیجیتالی و بیولوژیکی است. این امر، بسیاری از فناوری‌های نوآورانه مانند هوش مصنوعی (AI)، یادگیری ماشین (ML)، رباتیک، حسگرها، فناوری‌های نانو، 5G، بیوتکنولوژی، بلاک‌چین و محاسبات کوانتومی را شامل می‌شود.

سطح حملات سایبری در سال 2022 به دلیل رشد ارتباطات، به طور قابل توجهی بدتر شده است. کووید 19 و دورکاری به طور تصاعدی به گسترش این امر، از طریق دفاتر خانگی کمک کرده‌اند. ایجاد فناوری‌های نوظهور و ترکیبی 5G، اینترنت اشیا و امنیت زنجیره تامین، چالش‌های زیادی در پی دارد. عوامل تهدید، به‌ویژه شرکت‌های جنایی و حمایت‌شده دولتی با جست‌وجوی آسیب‌پذیری‌ها و نفوذ بدافزارها از طریق تطبیق (و خودکارسازی) یادگیری ماشین، یادگیری عمیق، هوش مصنوعی و سایر ابزارهای تحلیلی، پیچیده‌تر می‌شوند. رخنه به سولار ویندز بیش از یک زنگ خطر برای درک این واقعیت است.

وقتی صحبت از سازگاری با محیط‌های دیجیتالی جدید و پیچیده می‌شود، هوش مصنوعی و یادگیری ماشین، به ابزارهای کلیدی یا مهره‌های شطرنج نوآورانه در یک بازی استراتژی امنیت سایبری تبدیل می‌شوند.

این امر به دقت، سرعت و کیفیت الگوریتم‌ها و فناوری‌های پشتیبانی‌کننده برای بقا و پیشرفت بستگی دارد. برای رقابت در یک بازی پیچیده، باید هوشیار، مبتکر و یک قدم جلوتر باشیم. هوش مصنوعی، یادگیری ماشین و فناوری‌های واقعیت افزوده، دیگر مسائل علمی – تخیلی نیستند بلکه ممکن است به پارادایم‌های جدیدی برای اتوماسیون در امنیت سایبری تبدیل شوند.

هوش مصنوعی و یادگیری ماشین، تجزیه و تحلیل‌های پیش‌بینی را قادر می سازند تا استنتاج‌های آماری را برای کاهش تهدیدها با منابع کمتر به‌دست آورند. برخی از فعالیت‌های اساسی که رایانه‌های دارای هوش مصنوعی و یادگیری ماشین برای آنها طراحی شده‌اند، عبارتند از: تشخیص گفتار، یادگیری/ برنامه‌ریزی و حل مسئله. برای امنیت سایبری، ترکیب داده‌ها مطمئنا یک مزیت در کاهش تهدیدات است.

در زمینه امنیت سایبری، هوش مصنوعی و یادگیری ماشین می‌توانند ابزار سریع‌تری برای شناسایی حملات جدید، استنتاج آماری و انتقال آن اطلاعات به پلتفرم‌های امنیتی نقطه پایانی فراهم کنند. این امر، به‌ویژه به دلیل کمبود عمده کارکنان ماهر در امنیت سایبری و افزایش سطح حمله اهمیت دارد.

هوش مصنوعی واقعا یک کاتالیزور برای امنیت سایبری است. هر کاری که انجام می‌دهید بر اساس یک افق تهدید است. شما باید بدانید در سیستم چه چیزی وجود دارد و چه کسی ممکن است کارهایی را انجام دهد که ناهنجاری ایجاد کند. ابزارهای خودکار امنیت سایبری، شناسایی تهدید، تضمین اطلاعات و انعطاف‌پذیری می‌توانند راهکارهایی باشند که کسب‌وکار را قادر می‌سازد تا به طور بهینه، از فناوری‌های نوظهور برای عملکرد ایمن در دنیایی از حسگرها و الگوریتم‌های همگرا در سال 2023 استفاده کند.

در حالی که هوش مصنوعی و یادگیری ماشین می‌توانند ابزارهای مهمی برای دفاع سایبری باشند اما آنها همچنین قادرند یک شمشیر دولبه باشند.

در حالی که می‌توان از آنها برای شناسایی سریع ناهنجاری‌های تهدید و افزایش قابلیت‌های دفاع سایبری استفاده کرد، بازیگران تهدید نیز می‌توانند از آنها استفاده کنند. کشورهای متخاصم و هکرها، در حال حاضر از هوش مصنوعی و  یادگیری ماشین به عنوان ابزاری برای یافتن و بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌ها در مدل‌های تشخیص تهدید استفاده می‌کنند. آنها این کار را از طریق روش‌های مختلف انجام می‌دهند. راه‌های ترجیحی آنها اغلب از طریق حملات فیشینگ خودکار است که شبیه انسان‌ها هستند و بدافزارهایی که خود را تغییر می‌دهند تا سیستم‌ها و برنامه‌های دفاع سایبری را فریب دهند یا واژگون کنند.

مجرمان سایبری در حال حاضر از ابزارهای هوش مصنوعی و یادگیری ماشین برای حمله و کشف شبکه‌های قربانیان استفاده می‌کنند. کسب‌وکارهای کوچک، سازمان‌ها و به‌ویژه موسسات مراقبت‌های بهداشتی که نمی‌توانند سرمایه‌گذاری قابل توجهی در فناوری‌های نوظهور امنیت سایبری مانند هوش مصنوعی داشته باشند، آسیب‌پذیرترین آنها هستند.

اخاذی توسط هکرها با استفاده از باج‌افزار و مطالبه پرداخت توسط ارزهای دیجیتال، ممکن است تهدید مداوم و در حال تکامل باشد. همچنین رشد اینترنت اشیا، اهداف جدیدی برای اشخاص بداندیش ایجاد خواهد کرد تا از آنها سوءاستفاده کنند. سرمایه‌گذاری در حوزه‌های هوش مصنوعی، معیار خوبی برای اهمیت و نوید فناوری‌هاست.

طبق گزارش IDC، که یک شرکت تحقیقاتی است، پیش‌بینی می‌شود هزینه‌های جهانی در زمینه هوش مصنوعی تا سال 2024، به بیش از 110 میلیارد دلار افزایش یابد.

 

• بدافزار چندشکلی

کد چندشکلی، کدی است که از موتور چندشکلی برای جهش استفاده می‌کند. در حالی که  اگر بدافزار دائما در حال شکل‌گیری باشد، شناسایی آن دشوار است. کد چندشکلی در انواع بدافزارها یافت شده و می‌توان از آن برای موارد زیر استفاده کرد:

• باج‌افزاری که فایل‌های شما را رمزگذاری کرده و در ازای بازگرداندن آنها درخواست باج می‌کند.
• کی لاگرهایی که ضربات کلید شما را به منظور سرقت رمزهای عبورتان ضبط می‌کنند.
• روت‌کیت‌هایی که دسترسی از راه دور را به رایانه شما فراهم می‌کنند.
• دستکاری مرورگر که مرورگر شما را به وب‌سایت ‌مخرب هدایت می‌کند.
• نرم‌افزارهای تبلیغاتی مزاحم Adwareکه سرعت رایانه را کاهش می‌دهند و محصولات مشکوک را تبلیغ می‌کنند.

بدافزار چندشکلی توسط الگوریتم‌های یادگیری ماشین و در نهایت هوش مصنوعی فعال شده و می‌توان از آن برای دور زدن احراز هویت دو مرحله‌ای و سایر اقدامات امنیتی احراز هویت استفاده کرد. این نوع بدافزار بیشتر توسط گروه‌های هکر مجرم به اشتراک گذاشته می‌شود و می‌تواند در سال 2023، یک مشکل واقعی برای مشاغل ایجاد کند.

 

• بات‌های بیشتر در مسیر تنگنا

حملات بات‌نت برای آینده زندگی مردم جدید نیستند اما از آنجایی که اغلب خودکار هستند، گسترش می‌یابند و خطرناک‌تر می‌شوند. بنابراین باید به دنبال حملات بیشتری توسط ربات‌ها در سال 2023 باشید.

ربات‌ها نه تنها ابزارهای تهدید سایبری هستند که توسط عوامل اطلاعاتی تحت حمایت دولت استفاده می‌شوند، بلکه توسط گروه‌های هکر مجرم سازمان‌یافته نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند. بات‌نت‌ها اغلب از مجموعه‌ای از رایانه‌ها و دستگاه‌های متصل به اینترنت تشکیل شده‌اند که بخشی از یک شبکه تحت کنترل هکرها هستند.

یک ربات می‌تواند بدافزار یا باج‌افزار را به دستگاه‌هایی پخش کند که می‌توانند ماندگار و مخرب باشند؛ یعنی بسیار شبیه به یک ویروس بیولوژیکی. مهاجمان، از طریق روترهای وای‌فای، سرورهای وب و پل‌های شبکه، اغلب رایانه‌هایی را هدف قرار می‌دهند که با فایروال یا نرم‌افزار ضدویروس محافظت نشده‌اند.

ربات‌ها IP را خراش می‌دهند،PII  را می‌دزدند، پلتفرم‌ها را بیش از حد بارگذاری می‌کنند و هویت کاربران واقعی را جعل می‌نمایند.

متاسفانه ابزارهای زیادی برای استفاده و اشتراک‌گذاری هکرهای جنایتکار وجود دارد، از جمله ثبت کلید برای سرقت رمزهای عبور و حملات فیشینگ که می‌توانند برای سرقت هویت با جعل هویت شرکت‌ها نیز مورد استفاده قرار گیرند.

هکرها همچنین با موفقیت از بات‌نت‌ها برای استخراج کریپتو استفاده می‌کنند و پهنای باند و برق رایانه‌ها را به سرقت می‌برند. بسیاری از این ابزارهای مخرب‌تر بات‌نت آشکارا فروخته شده و در تالار وب و انجمن‌های هکرها به اشتراک گذاشته می‌شوند.

با پیشرفت در هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی، شبکه‌های ربات، اکنون می‌توانند به راحتی حملات سایبری را خودکار کرده و به سرعت گسترش دهند. همچنین یک ربات به عنوان یک سرویس در حال رشد است که توسط مجرمان سایبری برای برون‌سپاری حملات استفاده می‌شود. در حالی که گزینه‌های بات‌نت متنوعی وجود دارد، حملات از نوع انکار سرویس توزیع‌شده (DDoS) همچنان، رایج‌ترین تهدید محسوب می‌شوند. در این رابطه، یکی از شرکت‌های امنیت سایبری به نامHuman ، با همکاری مجری قانون و صنعت، موفقیت‌های زیادی در متوقف کردن بات‌نت‌ها داشته است.

 

• حضور همه‌جانبه اینترنت اشیا در سال 2023

با افزایش نرخ حملات اینترنت اشیا (IoT)، به ویژه هنگامی که روند کار از راه دور و دفاتر از راه دور درنظر گرفته شود، شناخت و درک تهدید مهم است. هر دستگاه اینترنت اشیا، نمایانگر یک سطح حمله است که می‌تواند مسیری به داده‌های شما برای هکرها باشد.

اینترنت اشیا  به طور گسترده به دستگاه‌ها و تجهیزاتی اطلاق می‌شود که به طور خوانا، قابل تشخیص، آدرس‌دهی یا از طریق اینترنت کنترل می‌شوند. این موضوع، شامل اشیای فیزیکی است که با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند، از جمله ماشین برای ماشین و ماشین برای انسان.

اینترنت اشیا همه‌چیز را از دستگاه‌های رایانه‌ای گرفته تا لوازم خانگی، از فناوری پوشیدنی گرفته تا خودروها، پوشش می‌دهد. اینترنت اشیا تلفیقی از دنیای فیزیکی و دیجیتال است. برخی از صنایع مهم اینترنت اشیا شامل مدیریت تاسیسات و زیرساخت، کاربردهای صنعتی، انرژی، شبکه هوشمند، مراقبت‌های پزشکی و بهداشتی، حمل‌ونقل، ساختمان‌های هوشمند، محیط زیست (مدیریت زباله)، منابع آب، خرده‌فروشی و زنجیره تامین، ارتباطات و آموزش هستند. پیش‌بینی می‌شود تا سال 2025، بیش از 30 میلیارد اتصال اینترنت اشیا وجود داشته باشد.

به طور میانگین، به ازای هر نفر، 4 دستگاه اینترنت اشیا خواهد بود که به تریلیون‌ها حسگر متصل می‌شود و بر روی آن دستگاه‌ها، ارتباط برقرار می‌کند.

طبق گزارش موسسه جهانی مک‌کنزی، در هر ثانیه، 127 دستگاه جدید به اینترنت متصل می‌شوند. از منظر عملیات امنیتی در این میلیاردها دستگاه اینترنت اشیا، دیدگاه غالب این است که هر چیزی که متصل باشد قابل هک است. همچنین چالش‌های منحصربه‌فردی برای دستگاه‌های اینترنت اشیا وجود دارد. برخلاف لپ‌تاپ‌ها و گوشی‌های هوشمند، اکثر دستگاه‌های اینترنت اشیا از قابلیت‌های پردازش و ذخیره‌سازی کمتری برخوردارند.

این امر استفاده از آنتی ویروس، فایروال و سایر برنامه‌های امنیتی را که می‌تواند به محافظت از آنها کمک کند، دشوار می‌سازد. در عین حال، محاسبات لبه به طور هوشمند، داده‌های محلی را جمع‌آوری می‌کند و آن را به یک هدف متمرکز برای بازیگران تهدید پیچیده تبدیل می‌کند.

یکی دیگر از جنبه‌های اینترنت اشیا این است که واقعا هیچ مقررات یا استاندارد سازنده‌ای برای امنیت وجود ندارد. بنابراین، شما در حال دریافت دستگاه‌هایی هستید که در سرتاسر جهان ساخته می‌شوند؛ یعنی در کنار هم و معمولا بدون امنیت زیاد. افراد گذرواژه‌های پیش‌فرض دستگاه‌های خود را تغییر نمی‌دهند. چالش امنیتی اینترنت اشیا واقعاً به درک اینکه چه دستگاه‌هایی در چشم‌انداز اینترنت اشیا متصل هستند، دانستن اینکه چگونه از مهم‌ترین دارایی‌ها به بهترین شکل محافظت کنیم و به طور موثر حوادث و شکاف‌های امنیتی را کاهش داده و اصلاح کنیم، خلاصه می‌شود.

 

• باج‌افزار همچنان یک نگرانی اصلی است

باج‌افزار، تهدید جدیدی نیست و حداقل دو دهه، وجود داشته است.

کارشناسان تخمین می‌زنند اکنون بیش از 124 خانواده جداگانه باج‌افزار وجود دارد. موفقیت هکرها همیشه به استفاده از جدیدترین و پیچیده‌ترین بدافزارها بستگی ندارد. انجام این کار برای یک هکر آسان است. در بیشتر موارد، آنها به مناسب‌ترین هدف آسیب‌پذیری، به ویژه با سهولت حملات آنلاین، متکی هستند.

برای شرکت‌ها، باج‌افزار به یک واقعیت همیشه در حال رشد تبدیل شده است. شرکت ESET فاش کرد بین ژانویه 2020 تا ژوئن 2021، بیش از 71 میلیارد حمله باج‌افزار با دسترسی از راه دور صورت گرفته است. یک حمله باج افزار معمولی شامل رمزگذاری داده‌های قربانیان و درخواست پرداخت، معمولا به شکل ارزهای دیجیتال، قبل از انتشار آن است.

باندهای تبهکار، در ارتباط با رمزگذاری، اغلب داده‌های حساس شرکت را می‌دزدند و تهدید می‌کنند که آنها را به صورت عمومی منتشر می‌کنند یا به طور کامل در انجمن‌های دارک‌وب می‌فروشند. در بسیاری از موارد، هک باج‌افزار می‌تواند سیستم‌ها و شبکه‌های شرکت را فلج کند و باعث وحشت و سردرگمی شود؛ به ویژه شرکت‌ها و سازمان‌هایی که برای فعالیت به برنامه‌ریزی لجستیک و هماهنگی زنجیره تامین وابسته هستند،  بدافزار و باج‌افزار طوری طراحی شده که بتواند به سرعت در رایانه‌ها و شبکه‌های یک شرکت یا سازمان پخش شود.

صنایعی که بیشتر در برابر حملات سایبری باج‌افزار آسیب‌پذیر هستند، کسب‌و‌کارهای کوچک، موسسات مراقبت‌های بهداشتی و مراکز آموزش عالی بوده‌اند که عمدتا به دلیل نداشتن تخصص امنیت سایبری و بودجه امنیتی قوی در معرض این حملات قرار می‌گیرند.

اخیرا حملات باج‌افزاری به اهداف بزرگ مانند Colonial Pipeline وجود داشته که در آن، منابع سوخت و زنجیره تامین در سراسر کریدور شرقی ایالات متحده را مختل کرد. برخی دیگر از باج‌افزارها، از تاکتیک‌های مشابه در کارخانه‌های فرآوری گوشت پیروی کرده‌اند.

راه‌حل‌هایی برای کاهش باج‌افزارها وجود دارد. در درجه اول، راهکار موردنظر، وصله (patching) به‌روزرسانی آسیب‌پذیری‌های نرم‌افزار است. متاسفانه بسیاری از شرکت‌ها و سازمان‌ها کند هستند و در بسیاری از موارد در به‌روزرسانی وصله‌ها، سهل‌انگاری می‌کنند، بنابراین نمی‌توانند از شکاف‌ها جلوگیری کنند.

 

• نگاهی سریع به پیش‌بینی‌های امنیت سایبری 2022

صنایع و سازمان‌ها به حرکت خود به سمت پلتفرم‌های کلود، کلود هیبرید و محاسبات لبه، برای بهینه‌سازی و ایمن‌سازی بهتر داده‌ها، ادامه خواهند داد. این، روندی است که در چند سال گذشته اتفاق افتاده است. همچنان تمرکز اصلی هزینه‌های بودجه برای سال 2022 در سال 2023 ادامه دارد. به‌روزرسانی سیستم‌های قدیمی و جذب فناوری‌های نوظهور مانند 5G و هوش مصنوعی در پلتفرم‌های امنیتی در اولویت خواهد بود. ابزارهای جدید و درخشان بسیاری برای اپراتورهای امنیت سایبری وجود دارد. چالش این است که بدانیم چگونه این ابزارها را به بهترین شکل هماهنگ و درک کنیم که چه چیزی برای کاهش تهدیدات خاص صنعت در دسترس است.

همگرایی و آسیب‌پذیری OT و IT باید برطرف شود. امنیت از طریق طراحی شبکه‌های OT و IT برای سیستم‌های صنعتی به منظور مقابله با تهدیدات امنیت سایبری رو به رشد، باید طراحی، به‌روزرسانی و سخت‌تر شود. امنیت از طریق طراحی، مستلزم ساخت سیستم‌های چابک با ترکیب سایبری عملیاتی بین OT و IT است تا تهدیدات نوظهور را نظارت و شناسایی کرده و پاسخ دهد.

این، یک اولویت بزرگ برای DOD و DHS شده و در سال 2023 ادامه دارد. در واقع، توجه بیشتری به استراتژی‌های مدیریت ریسک مبتنی بر «اعتماد صفر» خواهد شد و تمرکز بیشتری بر ارزیابی آسیب‌پذیری و ایمن‌سازی کد، از بدو تولید و در طول چرخه حیات آن خواهد بود. اعتماد صفر بیشتر به یک موضوع غالب برای سازمان‌های دولتی تبدیل خواهد شد.

چالش امنیتی به آنچه به زنجیره تامین متصل است، دانستن نحوه محافظت از مهمترین دارایی‌ها و اجرای موثر استراتژی‌ها، برای کاهش و اصلاح حوادث امنیتی وابسته است.

همچنین تخلفات ابزارهای اتوماسیون و دید بیشتر برای گسترش حفاظت از دفاتر کارمندان از راه دور، به منظور کاهش کمبود نیروی کار مدنظر خواهد بود. ابزارهای اتوماسیون با هوش مصنوعی و الگوریتم‌های یادگیری ماشین تقویت می‌شوند. امنیت سایبری به دلیل تهدیدات پیچیده‌تر و پیامدهای شکاف به‌ویژه باج‌افزارها، شاهد افزایش بودجه عملیاتی خواهد بود.

با گذشت هر سال، امنیت سایبری بیشتر به یک C-Suite تبدیل می‌شود، زیرا این شکاف‌ها  می‌تواند برای تجارت، مخرب و ویرانگر باشد. در دولت نیز بودجه، در هر دو بخش خصوصی و عمومی برای امنیت سایبری در سال 2023 به طور قابل توجهی بالاتر خواهد بود.

 

• و بالاخره 2023…

بسیاری از روندهای جالب دیگر در سال 2023 وجود دارد که باید به آنها توجه کرد. این روندها، مواردی همچون گسترش استفاده از صورتحساب مواد نرم‌افزاری (SBOM)، ادغام شبکه‌های 5G بیشتر به منظور کاهش تاخیر در تحویل داده‌ها، استفاده از دیپ‌‌فیک‌ها (جعل عمیق) برای تقلب بیشتر، کد پایین برای کدگذاری شهروندان، محاسبات لبه بیشتر و توسعه مراحل اولیه اجرای فناوری‌ها و الگوریتم‌های کوانتومی را شامل می‌شود.

سال 2023 با دیگ جوشان تهدیدات سایبری جدید و قدیمی، مواجه خواهد شد و یک سال چالش‌برانگیز برای همه کسانی خواهد بود که در تلاش برای محافظت از داده‌های خود و ثبات ژئوپلیتیکی هستند.(منبع:عصرارتباط)

مشرق‌نیوز نوشت : مشاور عالی فرمانده کل سپاه گفت: هر گوشی موبایل در NSA یک پرونده دارد که جست‌وجوها، پیامک‌ها و ارتباطات صاحب آن را بررسی می‌کند. یکی از چهره‌های مشهور که اخیرا پیامی را منتشر کرده بود را دعوت کردند، گفت بیایید در پیام‌های من نگاه کنید که من چقدر تهدید شدم.
حسین طائب رئیس سابق سازمان اطلاعات سپاه، در همایش ملی روسا و دبیران شورای نیروهای انقلاب اسلامی گفت: یک شبکه بازی‌های کامپیوتری را ضربه زدیم، ۳ نفر از بالای مجموعه به اسرائیل وصل بودند؛ مأموریت‌شان این بود که بازی‌هایی تولید کنند که در آنها هیجان، خشونت و لاابالی‌گری باشد.

مشاور عالی فرمانده کل سپاه افزود: در شبکه مدارس، ۵ مدرسه زدند، در یکی از متون آنها، چگونگی تبدیل چالش خانگی به چالش اجتماعی را آموزش می‌دادند.

مشاور عالی فرمانده کل سپاه همچنین با بیان اینکه جبهه انقلاب شبکه دارد اما همگرا نیست، بر ضرورت ایجاد شبکه انسان ـ رسانه در سطح ملی، استانی و قشری برای گفتمان سازی و جریان سازی، ساماندهی و تقویت شبکه جهادگران عرصه تبیین، تعامل با نخبگان ملی و استانی، استفاده از ظرفیت فعالان اجتماعی، ایجاد بانک اطلاعاتی از نیروهای کارآمد و استفاده ظرفیت فعالان اجتماعی تأکید کرد.

طائب افزود: هر گوشی موبایل در NSA یک پرونده دارد که جست‌وجوها، پیامک‌ها و ارتباطات صاحب آن را بررسی می‌کند. مشاور عالی فرمانده کل سپاه اظهار داشت: یکی از چهره‌های مشهور که اخیرا پیامی را منتشر کرده بود را دعوت کردند، گفت بیایید در پیام‌های من نگاه کنید که من چقدر تهدید شدم.

واشنگتن پست در گزارشی به قلم آرون اسچافر مدعی شده است هکرهای مرتبط با دولت ایران، وارد شبکه هیئت حفاظت از سیستم‌های شایستگی شدند. این آژانس، هشداری صادر کرد که در آن، جزییات نحوه نفوذ هکرها به یک شبکه دولت فدرال که نامش فاش نشده، منتشر شده است.

در این رابطه CISA (آژانس امنیت سایبری و امنیت زیرساخت آمریکا) و اف‌بی‌آی مدعی شدند مهاجمان، تحت حمایت دولت ایران بوده و نرم‌افزار استخراج ارزهای دیجیتال و ابزارهایی برای نفوذ در سیستم‌های آژانس نصب کرده‌اند.

مشخص نیست هکرها چه اطلاعاتی را در حین حضور در شبکه آژانس، در صورت وجود اطلاعات به دست آورده‌اند.

به گزارش عصر ارتباط بر اساس هشدار  CISA، از اواسط ژوئن تا اواسط ژوئیه، هکرهای منتسب به ایران این آژانس را به خطر انداختند. این هیئت، یک آژانس شبه‌قضایی است که به شکایات کارمندان دولت فدرال در زمینه‌هایی مانند انتقام گرفتن از  خبرچین‌های اداری رسیدگی می‌کند. آنها به درخواست‌ها برای اظهارنظر درباره این حمله هکری پاسخ ندادند.

 

چه کسی این اقدام را انجام داد؟
به گفته افراد مطلع، گروه هک مسئول در این رابطه، به نام Nemesis Kitten نیز شناخته می‌شود. محققان امنیتی مدعی هستند این گروه از طرف دولت ایران، عملیات‌های مخرب و جاسوسی انجام می‌دهد اما آنها همچنین از باج‌افزارها و حملات دیگر برای منافع مالی استفاده می‌کنند.

بنا به ادعای جان هالتکویست، معاون اطلاعات حوزه امنیت گوگل  Mandiant، ایران و همتایانش برای انجام جاسوسی و حمله سایبری به پیمانکاران وابسته هستند. تشخیص این فعالیت‌ها از کاری که به دستور دولت انجام می‌شود، دشوار است. ما گمان می‌کنیم حداقل در برخی موارد، دولت جرم این افراد را نادیده می‌گیرد. ما معتقدیم این عملیات خاص توسط پیمانکاران انجام شده است، اگرچه نمی‌توانیم رویداد استخراج رمزارز را تایید کنیم.

برایان ور، مدیرعامل LookingGlass Cyber گفت که هکرها نرم‌افزار استخراج رمزارز را در یک آژانس فدرال مستقر کرده‌اند. این موضوع عجیب است، زیرا چنین عملیات‌هایی معمولا با دنبال کردن اهدافی بیشتر و فراتر از آنچه نشان داده می‌شوند، صورت می‌گیرد.

این مقام ارشد سابق CISA گفت: «این عجیب است که استخراج رمزارز، هدف باشد. این امکان وجود دارد که ایران از آن برای پنهان‌ کردن سایر فعالیت‌ها مانند جاسوسی یا گمراه کردن تیم واکنش به حادثه استفاده کرده باشد.»

وزارت خزانه‌داری آمریکا در ماه سپتامبر علیه پنج مرد ایرانی متهم به اتهام باج‌افزاری، تحریم‌هایی را صادر کرد. این وزارتخانه به طور قطع نمی‌تواند این افراد را به گروه  Nemesis Kitten نسبت دهد اما معتقد است برخی از فعالیت‌های مخرب سایبری آنها می‌تواند تا حدی به آن گروه و سایرین مرتبط با ایران نسبت داده شود.

 

چگونه این کار را انجام دادند؟
طبق گزارش CISA، هکرها از آسیب‌پذیری Log4Shell در سرور VMware Horizon وصله‌نشده سوءاستفاده کردند. Log4Shell  یک آسیب‌پذیری در  log4j، یک کتابخانه لاگینگ منبع باز محبوب است.

آژانس امنیت سایبری و امنیت زیرساخت، اواخر سال گذشته هشدار داد این آسیب‌پذیری می‌تواند بر صدها میلیون دستگاه تاثیر بگذارد. بنابراین در دسامبر به آژانس‌های فدرال دستور داده شد تا log4j را در سیستم‌های خود جستجو و دستگاه‌های آسیب‌پذیر را اصلاح کنند. آژانس‌ها تا 28 دسامبر فرصت داشتند کاهش آسیب‌پذیری دو قسمتی را تکمیل کنند.

اگرچه CISA از اظهارنظر درباره گزارش واشنگتن پست مبنی بر ضربه زدن هکرهای منتسب به ایران به هیئت حفاظت از سیستم‌های شایستگی خودداری کرد اما یک مقام ارشد CISA گفت: این هشدار بیانگر تهدید مداوم Log4Shell و نیاز به اقدام برای مقابله با آن است.

اریک گلدشتاین، دستیار اجرایی مدیر امنیت سایبری CISA گفت: «توصیه امروز بر اهمیت تمرکز مداوم بر کاهش آسیب‌پذیری‌های موردسوءاستفاده مانند Log4Shell است. این نیاز احساس می‌شود که همه سازمان‌ها به پیاده‌سازی تشخیص‌های موثر برای شناسایی فعال فعالیت‌های مخرب قبل از وقوع اثرات مخرب تاکید کنند.»

در بیانیه ایمیلی در حالی که سازمان‌ها در سراسر دولت و بخش خصوصی برای کاهش دارایی‌های دارای نسخه‌های آسیب‌پذیر Log4j اقدام کردند، ما می‌دانیم بازیگران سایبری مخرب به سرعت برای بهره‌برداری از دارایی‌های آسیب‌پذیر اقدام کرده و به این کار ادامه می‌دهند.

گروه Nemesis Kitten در گذشته با استفاده از آسیب‌پذیری Log4Shell اقداماتی انجام داده  است.

آخرین بررسی سالانه اداره مدیریت و بودجه درباره امنیت اطلاعات آژانس فدرال، هیئت حفاظت از سیستم‌های شایستگی را به‌عنوان «در معرض خطر» رتبه‌بندی کرد؛ مرحله‌ای  متوسط بین «ریسک بالا» و «مدیریت ریسک.»

در این رابطه، یک مقام آمریکایی معتقد است حضور گسترده  log4j، اصلاح قطعی آسیب‌پذیری Log4Shell را برای هر سازمانی سخت می‌کند.

این مقام مسوول نیز در اظهاراتی عجیب اعلام کرد که هیچ موجودی در این سیاره وجود ندارد که وصله log4j را نداشته باشد. زیرا بسیار فراگیر است. این فقط یک قیاس است و یافتن تک تک نمونه‌های log4j ممکن نیست.

اکنون می‌بینیم دشمنان همچنان از این اشکال استفاده می‌کنند و به دنبال آن سیستمی می‌گردند که log4j روی آن باشد.

هیات بررسی ایمنی سایبری CISA طی گزارشی در تابستان امسال هشدار داد که «نمونه‌های آسیب‌پذیر Log4j برای سال‌های آینده، شاید یک دهه یا بیشتر، در سیستم‌ها باقی خواهند ماند.»

این، دیدگاهی است که در بین کارشناسان امنیت سایبری رایج است.

دان لورنک، مدیرعامل شرکت امنیت سایبری زنجیره تامین Chainguard، از طریق ایمیل گفت: «تقریبا یک سال از کشف Log4Shell می‌گذرد و من از دیدن گزارش‌هایی مانند مشاوره امروز CISA و FBI تعجب نمی‌کنم.

در واقع،Log4Shell  بومی است و برای همیشه اطراف ما خواهد بود. در جعبه ابزار هر مهاجم باقی می‌ماند و برای دسترسی یا حرکت جانبی در آینده قابل پیش‌بینی همچنان از آن استفاده می‌شود.

 

نکات کلیدی
طبق گفتهCISA ، مقامات باید به دنبال تعیین فضا و اقتصاد زیستی به عنوان زیرساخت‌های حیاتی باشند. این آژانس در گزارشی اعلام کرده «فرصتی برای تعیین یک بخش فضایی و بخش اقتصاد زیستی به‌عنوان، زیرساخت حیاتی وجود دارد که منابع و مقررات امنیت سایبری بیشتری را دریافت می‌کند. پرزیدنت بایدن در نامه‌ای گفت که توصیه‌های گزارش را می‌پذیرد و مقامات کاخ سفید برای انجام وظایف با CISA همکاری خواهند کرد.

آژانس امنیت سایبری و امنیت زیرساخت آمریکا در ادامه نوشت: «چند بخش، نگاهی پراکنده یا جزئی از یک حوزه بزرگ‌تر مرتبط با کارکردهای مشترک ارایه می‌دهند. بنابراین ممکن است در نظر گرفتن ادغام آن بخش‌ها سودمند باشد.»

بر اساس این گزارش، باید بخش خدمات اضطراری را فراخواند زیرا «شامل خدماتی است که عمدتا توسط نهادهای دولتی ارایه یا نظارت می‌شود.» این گزارش، طبق یک لایحه دفاعی سالانه که در ژانویه 2021 به قانون تبدیل شد، موردنیاز بود.

در بخش پایانی گزارش واشنگتن‌پست نیز به تهدیدهای سایبری برای مسابقات جام جهانی قطر پرداخته شده و آمده است: علیرغم نبود شواهد، تهدیدات قریب‌الوقوع در جام جهانی می‌تواند شاهد جاسوسی سایبری و هکتیویسم باشد. شرکت امنیت سایبری Recorded Future در گزارشی اعلام کرد کشورهای چین، ایران و کره شمالی به احتمال زیاد حملات سایبری مخربی را با هدف قرار دادن جام جهانی فوتبال 2022 در قطرانجام ندهند. بنا بر اعلام این شرکت، «هیچ عملیات سایبری قریب‌الوقوع، برنامه‌ریزی‌شده یا درحال انجام شناسایی نشده که مسابقات، حامیان مالی یا زیرساخت‌ها را هدف قرار دهد.»

در حال حاضر، موقعیت نسبتا منحصربه‌فرد ژئوپلیتیک قطر در صحنه جهانی به این معناست که بعید است گروه‌های APT تحت حمایت دولت در چین، روسیه، ایران و کره شمالی، حمله‌ مخربی علیه جام جهانی فوتبال 2022 انجام دهند، علی‌رغم اینکه روسیه بیشترین انگیزه را برای انجام این کار دارد. در مقابل، گروه‌های هکتیویست ملی‌گرای روسی یا اپراتورهای باج‌افزار، می‌توانند حملات مخربی را علیه مسابقات انجام دهند که احتمالا با انکار کرملین همراه خواهد بود. (منبع:عصرارتباط)

بایدن تصمیم دارد اختیارات بیشتری را به پنتاگون دهد تا این نهاد بتواند عملیات‌های سایبری بیشتری انجام دهد.
به گفته دو منبع آگاه، وزارت دفاع ایالات‌متحده تا حد زیادی در کشمکش بوروکراتیک طولانی مدتی که با وزارت امور خارجه این کشور بر سر حفظ اختیارات گسترده خود برای راه‌اندازی عملیات سایبری داشته است، پیروز شده است.

درحالی‌که جزئیات دقیق مقامات پنتاگون برای انجام عملیات سایبری محرمانه است، منابع آگاه می‌گویند که پنتاگون موفق شده سمت‌های مهمی را که دولت ترامپ در سال 2018 به وزارت دفاع آمریکا اعطا کرده بود، حفظ کند.

به گفته یک مقام ارشد دولتی که خواست نامش فاش نشود، وزارت امور خارجه به‌عنوان بخشی از سند سیاست بازنگری شده نیز امتیازاتی کسب کرده است. این مقام افزود که نسخه نهایی این تفاهم‌نامه شامل مقرراتی است که کاخ سفید را ملزم می‌کند تا جزئیات برنامه‌های عملیات سایبری را قبل از شروع عملیات از وزارت دفاع آمریکا دریافت کند. این سیاست جدید همچنین به آژانس‌ها اجازه خواهد داد تا عملیات‌هایی را که به آن‌ها مربوط می‌شوند از طریق آنچه که این مقام «فرایند حل اختلاف مستند» می‌خواند، علامت‌گذاری کنند.

این مقام همچنین می‌گوید که بایدن اکنون قرار است این مقامات را بر اساس نسخه تازه اصلاح‌شده یادداشت سیاست امنیت ملی 13، بررسی کند.

بر اساس سخنرانی پل نی، مشاور کل وزارت دفاع آمریکا در سال 2020، این نسخه برای اولین بار در سال 2018 ایجاد شده و به هیئتی از مقامات کاملاً مشخص برای وزیر دفاع، اجازه داده بود تا عملیات نظامی حساس به زمان را در فضای سایبری انجام دهند. این برنامه که توسط شورای امنیت ملی ترامپ طراحی و توسط جان بولتون مشاور امنیت ملی آن زمان تبلیغ شده بود، به‌منظور ساده‌سازی فرآیند تأیید عملیات سایبری بود و بولتون در خاطرات خود در هنگام روی کار آمدن و قدرت گرفتنش، آن را «محکم و منجمد» توصیف کرده بود.

این مقامات احتمالاً در سال 2018 برای مختل کردن دسترسی به اینترنت در یک مزرعه ترول روسی که به دلیل نقشش در انتشار اطلاعات نادرست در انتخابات سال 2016 بدنام بود، مورداستفاده قرار گرفته‌اند و اخیراً نیز در مقابله با عملیات سایبری روسیه در اوکراین نقش داشته‌اند.

وزارت امور خارجه و سایر سازمان‌های شاخه اجرایی آمریکا مدت‌هاست که به آنچه قدرت و اختیارات بزرگ این برنامه به وزارت دفاع آمریکا اعطا می‌کند، می‌اندیشند. ازنظر آن‌ها این نسخه، امتیازات نظامی در فضای سایبری را بر اختیارات آژانس‌های غیرنظامی ارتقا می‌دهد و به‌اندازه کافی تأثیر عملیات سایبری نظامی بر حقوق بشر، دیپلماسی و زیرساخت‌های بخش خصوصی را در نظر نمی‌گیرد.

اجرای عملیات سایبری تهاجمی اغلب مستلزم استفاده از چنین زیرساخت‌های بخش خصوصی در کشورهای خارجی است و یادداشت سیاست امنیت ملی-13 اصلی تا حد زیادی از اطلاع‌رسانی وزارت امور خارجه به کشورهای خارجی مدنظر جلوگیری کرده و باعث کاهش سرعت عملیات خواهد شد.

به گفته یک منبع مطلع در مورد این گفتگوها، بحثی در پشت در های بسته بر سر این بازنگری از ماه مه، زمانی که خبرگزاری سایبر اسکوپ (CyberScoop) گزارش داد که یک توافق اولیه منعقد شده است که به وزارت امور خارجه قدرت اضافی اما محدودی برای اعمال فشار بر عملیات سایبری داده است، بالا گرفته است. این منبع می‌گوید که در ماه‌های اخیر، وزارت امور خارجه به تلاش برای کسب اختیارات بیشتر ادامه داده است، اما کاخ سفید درنهایت تا حد زیادی در کنار پنتاگون قرار گرفته و تقریباً آن‌قدر که وزارت امور خارجه می‌خواهد به آن قدرت نمی‌دهد.

این منبع می‌افزاید: موضوع مناظره این بود؛ وزارت امور خارجه چه تعداد افراد صاحب‌منصب دارد که بتواند آن‌ها را به کار گیرد؟ این بحث در چند ماه گذشته به راه بوده و با هدایت وزارت دفاع پیش رفته است.

پنتاگون، وزارت امور خارجه و فرماندهی سایبری ایالات‌متحده به درخواست‌ها برای اظهارنظر پاسخ نداده‌اند. یک مقام ارشد دولتی دیگر نیز به پایگاه خبری سایبر اسکوپ می‌گوید که دولت رویکرد یا توانایی خود را برای استفاده از عملیات سایبری تهاجمی به‌عنوان ابزار قدرت ملی، در مواقع لزوم نیز حتی تغییر نداده است.

به گفته منبعی که در جریان گفتگوها قرار داشته، ازآنجایی‌که پنتاگون و وزارت امور خارجه بر سر اختیارات جنگیده‌اند، عملیات‌های فرماندهی سایبری در پاسخ به تهاجم روسیه به اوکراین، موقعیت وزارت دفاع را در نبرد بین سازمانی تقویت کرده است. فرماندهی سایبری آمریکا با اقدام سریع برای مقابله با عملیات روسیه، به کمرنگ کردن توانایی‌های روسیه در فضای سایبری کمک کرده است و این اقدامات با این استدلال که پنتاگون باید اختیارات خود را حفظ کند، انجام شده است.

این منبع مدعی شد که فرماندهی سایبری آمریکا توانسته پیروزی‌های خوبی به دست آورد و همین امر، این استدلال را توجیه خواهد کرد که داشتن انعطاف‌پذیری بیشتر و توانایی انجام اقدام سریع‌تر، واقعاً به انجام عملیات کمک خواهد کرد.

جیمز لوئیس، مدیر برنامه فناوری‌های راهبردی در مرکز مطالعات راهبردی و بین‌المللی، می‌گوید در دوران اوباما، وزارت امور خارجه عملیات‌های سایبری را متوقف کرده بود. ایالات‌متحده در گذشته برای انجام عملیات مشترک با مشکل روبرو بوده است، زیرا دولت زمان زیادی را برای اعلام موافقت خود صرف کرده است و این یک ایراد اساسی است.

وزارت امور خارجه تلاش کرده است تا کارکنان خود را که در زمینه مسائل دیپلماسی سایبری کار می‌کنند، تقویت کند، اما کارشناسان می‌گویند این وزارتخانه از لحاظ تاریخی در این زمینه نسبت به سایر آژانس‌ها، تخصص کم‌تری داشته است.

در سال 2017، دولت ترامپ دفتر وزارت امور خارجه که به امنیت سایبری اختصاص داشت را تعطیل کرد و کارمندان و مسئولیت‌های آن را به دفتر دیگری منتقل کرد. اخیراً اما وزارت امور خارجه یک واحد متمرکز بر سایبری را برپا کرده است. دفتر فضای سایبری و سیاست دیجیتال این وزارتخانه در آوریل شروع به کار کرد و نیت فیک (Nate Fick) به‌عنوان سفیر کل فضای سایبری و سیاست دیجیتال، در سپتامبر منصوب شد.

منبع:  سایبربان

38 درصد از کامپیوترهای صنعتی در منطقه خاورمیانه، ترکیه و آفریقا (META) مورد حمله قرار گرفتند.

به گزارش سایبربان؛ از ژانویه تا سپتامبر 2022، رایانه‌های موجود در محیط سیستم‌های کنترل صنعتی (ICS) با استفاده از ابزارهای متعدد مورد حمله سایبری قرار گرفتند. طبق آمار شرکت امنیت سایبری کسپرسکی (Kaspersky)، در منطقه خاورمیانه، ترکیه و آفریقا (META)، اشیاء مخرب روی 38 درصد از رایانه‌های سیستم‌های کنترل صنعتی در منطقه قرار گرفتند که با راه‌حل‌های کسپرسکی محافظت ‌شدند. در سطح جهان، سهم کامپیوترهای سیستم‌های کنترل صنعتی با اشیاء مخرب مسدود شده 31.8 درصد است. انتظار می‌رود حملات «APT» روی سیستم‌های صنعتی در ماه‌های آینده پیچیده‌تر شود.

کامپیوترهای سیستم‌های کنترل صنعتی در نفت و گاز، انرژی، تولید خودرو، زیرساخت‌های اتوماسیون ساختمان و سایر حوزه‌ها برای انجام طیف وسیعی از عملکردهای فناوری عملیاتی (OT)، از ایستگاه‌های کاری مهندسان و اپراتورها تا سرورهای کنترل نظارتی و جمع‌آوری داده (SCADA) و رابط ماشین انسانی (HMI)، استفاده می‌شوند. حملات سایبری علیه رایانه‌های صنعتی بسیار خطرناک در نظر گرفته می‌شود زیرا ممکن است باعث تلفات مواد و توقف تولید برای خط تولید کنترل شده و حتی تأسیسات به عنوان یک کل شود. علاوه بر این، شرکت‌های صنعتی خارج از سرویس می‌توانند به طور جدی رفاه اجتماعی، اکولوژی و اقتصاد کلان منطقه را تضعیف کنند.

در 12 ماه سال 2022 در منطقه خاورمیانه، ترکیه و آفریقا، رایانه های سیستم‌های کنترل صنعتی در بخش نفت و گاز بیشتر با حملات مواجه شدند (39.3 درصد از آنها مورد حمله قرار گرفتند). حملات روی سیستم‌های اتوماسیون ساختمان در رتبه دوم قرار گرفتند و 38.8 درصد از کامپیوترهای ICS در این بخش هدف حملات سایبری بودند. بخش انرژی نیز در میان 3 محیطی بود که با حملات سایبری مواجه شد و 36.8 درصد از کامپیوترهای آنجا تحت تأثیر قرار گرفتند.

در مجموع، در ژانویه تا سپتامبر 2022، انواع مختلفی از اشیاء مخرب روی 38 درصد از رایانه‌های سیستم‌های کنترل صنعتی در منطقه خاورمیانه، ترکیه و آفریقا مسدود شدند. از این میان، بیشتر حملات به زیرساخت‌های ICS از طریق اینترنت (28.2 درصد)، 9.9 درصد از حملات از طریق سرویس گیرندگان ایمیل، 7.0 درصد از حملات از طریق رسانه‌های قابل جابه‌جایی و 0.9 درصد از طریق پوشه‌های شبکه انجام شده است.

در نیجریه، انواع مختلفی از اشیاء مخرب روی 38.7 درصد از رایانه‌های سیستم‌های کنترل صنعتی بین ژانویه تا سپتامبر 2022 مسدود شدند. از این تعداد، 19.4 درصد از اینترنت و 3.5 درصد از حملات از طریق سرویس گیرنده‌های ایمیل و 10.7 درصد از حملات از طریق رسانه‌های متحرک انجام شده است.

انتظار می‌رود حملات APT به سیستم‌های صنعتی در ماه‌های آینده پیچیده‌تر شود. کارشناسان معتقدند که اهداف، سازمان‌هایی در بخش‌های کشاورزی، لجستیک و حمل‌ونقل، بخش‌های انرژی (معدن، صنایع شیمیایی، ماشین‌آلات) و همچنین بخش‌های انرژی‌های تجدیدپذیر و فناوری پیشرفته خواهند بود.

روند دیگری که کسپرسکی برای باقی مانده سال 2022 و سال آینده مشاهده کرد، افزایش باج‌افزار در محیط‌های سیستم‌های کنترل صنعتی است. این شرکت امنیت سایبری گفت :

«گروه‌های باج‌افزاری راه درازی را پیموده‌اند : باندهای پراکنده به کسب‌وکارهای سازمان‌یافته تبدیل می‌شوند و یک صنعت تمام عیار را تشکیل می‌دهند. ما شاهد موارد بیشتری هستیم که در آن حملات باج‌افزاری، از جمله حملات روی رایانه‌های سیستم‌های کنترل صنعتی، به صورت دستی و به روشی زمان‌بر و در عین حال کارآمد انجام می‌شوند.»

ولودیمیر داشچنکو (Vladimir Dashchenko)، کارشناس تیم واکنش اضطراری سایبری سیستم‌های کنترل صنعتی کسپرسکی اظهار داشت :

«دوره بی‌ثباتی جهانی کمبود نیمه‌هادی جهانی را برانگیخته است. به نوبه خود، این امر باعث می‌شود که شرکت‌ها بودجه خود را در زمینه امنیت سایبری کاهش دهند، که در سال‌های 2022-2023، ه ویژه با توجه به چشم انداز تهدید در حال تحول، به یک موضوع مهم تبدیل می‌شود. راه‌حل‌های زیرساخت‌های صنعتی حیاتی هدف جدیدی برای جرایم سایبری خواهند بود.»

کارشناسان کسپرسکی برای محافظت از رایانه‌های فناوری عملیاتی خود در برابر تهدیدات مختلف توصیه می‌کنند :

• انجام ارزیابی‌های امنیتی منظم رایانه‌های فناوری عملیاتی برای شناسایی و حذف مسائل احتمالی امنیت سایبری.
• ایجاد ارزیابی مستمر آسیب‌پذیری و تریاژ به عنوان پایه‌ای برای فرآیند مدیریت آسیب‌پذیری مؤثر. راه‌حل‌های اختصاصی مانند امنیت سایبری صنعتی کسپرسکی ممکن است به یک دستیار کارآمد و منبعی از اطلاعات کاربردی منحصر به فرد تبدیل شوند که به طور کامل در دسترس عموم نیست.
• انجام به‌روزرسانی به موقع برای اجزای کلیدی شبکه فناوری عملیاتی شرکت. اعمال اصلاحات و پچ‌های امنیتی یا اجرای اقدامات جبرانی در اسرع وقت از نظر فنی برای جلوگیری از یک حادثه بزرگ، که ممکن است به دلیل وقفه در فرآیند تولید میلیون‌ها دلار هزینه داشته باشد، بسیار مهم است.
• استفاده از راه‌حل‌های «EDR» مانند شناسایی و پاسخ نقطه پایانی کسپرسکی برای شناسایی به موقع تهدیدات پیچیده، بررسی و اصلاح مؤثر حوادث.
• بهبود پاسخ به تکنیک‌های مخرب جدید و پیشرفته با ایجاد و تقویت مهارت‌های پیشگیری، تشخیص و واکنش تیم‌های امنیتی. آموزش‌های اختصاصی امنیت فناوری عملیاتی برای تیم‌های امنیتی فناوری اطلاعات و پرسنل فناوری عملیاتی یکی از اقدامات کلیدی است که به دستیابی به این هدف کمک می‌کند.

نهادهای امنیتی آمریکا در اطلاعیه‌ای مشترک مدعی شدند هکرهای ایرانی توانستند یک آژانس آمریکایی را هک کنند.
به گزارش سایبربان؛ پایگاه نکست گاو (nextgov) مدعی شد هکرهای ایرانی موفق شدند از یک آسیب‌پذیری اصلاح‌نشده Log4Shell (که آژانس امنیت سایبری و امنیت زیرساخت‌ها از آژانس‌های آمریکایی  خواسته تا پایان سال 2021 به آن رسیدگی کنند) برای نفوذ به شبکه یک آژانس ناشناس استفاده کنند.

بر اساس اطلاعیه امنیت سایبری مشترکی که توسط آژانس امنیت سایبری و امنیت زیرساخت و پلیس فدرال در روز چهارشنبه منتشر شد، هکرهای ایرانی توانستند از یک آسیب‌پذیری اصلاح‌نشده در شبکه یک آژانس فدرال برای هک کردن اعتبار کاربران و نصب نرم‌افزار استخراج ارز دیجیتال استفاده کنند.

طبق ادعای این دو نهاد امنیتی "یک سازمان اجرایی غیرنظامی بی‌نام آمریکایی"در فوریه 2022 هک شده است. این نهادها این حمله هکری را به هیچ گروه خاصی نسبت نداده‌اند جز اینکه ادعا شده توسط هکرهای ایرانی انجام شده است؛ اما در این اطلاعیه آمده هکرها ‌توانستند از آسیب‌پذیری Log4Shell (یک نقص نرم‌افزاری در Log4j، یک کتابخانه منبع باز محبوب) موجود در یک سرور وصله‌نشده VMware Horizon استفاده کنند.

آژانس امنیت سایبری و امنیت زیرساخت‌های آمریکا (سیسا) گفت که اولین بار در ماه آوریل زمانی که تجزیه‌وتحلیل شبکه آژانس مربوطه را با استفاده از EINSTEIN (یک سیستم تشخیص نفوذ گسترده) انجام داد، از این نفوذ آگاه شد و ترافیک دوطرفه بین شبکه و یک آدرس IP مخرب شناخته‌شده مرتبط با سوءاستفاده از آسیب‌پذیری Log4Shell را شناسایی کرد.

سیسا در ادامه افزود، از اواسط ژوئن تا اواسط ژوئیه 2022 یک عملیات واکنش به حادثه را در آژانس یادشده انجام داده است، آن‌هم زمانی که فعالیت تهدید مداوم پیشرفته مشکوک را مشاهده کرد.

در ادامه اطلاعیه مشترک آمده، هکرها نرم‌افزار استخراج رمز ارز XMRig را در شبکه این آژانس نصب کرده‌اند و همچنین پراکسی معکوس Ngrok را در چندین میزبان برای حفظ پایداری کار گذاشته‌اند. هکرها همچنین برنامه منبع باز Mimikatz را برای سرقت اعتبارنامه و ایجاد یک حساب مدیریت دامنه نصب کردند.

تنها چند ماه پس از صدور دستورالعمل اضطراری سیسا در دسامبر 2021 که سازمان‌های فدرال را ملزم می‌کرد تا شبکه‌های خود را ازنظر آسیب‌پذیری Log4Shell ارزیابی کنند و سیستم‌ها را فوراً اصلاح کنند، این تیر غیب به قلب آمریکایی‌ها نشست.

کارشناسان برای سال 2023 تهدیدات سایبری مختلفی را پیش‌بینی کرده‌اند ازجمله کمبود مهارت‌های امنیتی و بروز تهدیدات جدید در زنجیره تأمین که در این گزارش به بررسی این عوامل خواهیم پرداخت.
باید همچنان به فکر راه حلی برای مشکلات امنیتی که امروزه وجود دارند بود؛ اما فناوری‌های در حال تحول و دنیایی که به‌سرعت در حال تغییر است به این معنی است که چالش‌های جدیدی نیز به وجود خواهد آمد. بازه زمانی یک سال در حوزه امنیت سایبری، مدت زمان زیادی است.

مطمئناً موارد ثابتی وجود دارد. باج افزارها سال‌ها است که یکی از مشکلات اصلی حوزه امنیت سایبری هستند، اما با ادامه حملات مجرمان سایبری، هیچ نشانه‌ای از نابودی آن‌ها دیده نمی‌شود و تعداد قابل‌توجهی از شبکه‌های سازمانی، آسیب‌پذیر باقی خواهد ماند که اغلب درنتیجه نقص‌های امنیتی است که به‌روزرسانی‌های مربوط به آن‌ها، برای مدت طولانی در دسترس بوده‌اند.

اما حتی اگر فکر می‌کنید که بر آسیب‌پذیری نرم‌افزاری در شبکه خود مشرف هستید، نقص‌های امنیتی جدید همیشه ظاهر خواهند شد و برخی از آن‌ها می‌توانند تأثیر زیادی داشته باشند.

نقص Log4j را در نظر بگیرید: یک سال پیش کاملاً ناشناخته بود و مخفیانه در قالب کد وجود داشت؛ اما پس از افشای آن در ماه دسامبر، توسط رئیس آژانس امنیت سایبری و امنیت زیرساخت ایالات‌متحده، به‌عنوان یکی از جدی‌ترین ایرادات موجود توصیف شد. در اواخر سال 2022، این نقص همچنان یک نقص امنیتی اغلب بدون واسطه بوده است که در کد بسیاری از سازمان‌ها پنهان شده است چیزی که احتمالاً در آینده نیز ادامه خواهد داشت.

 

کمبود مهارت‌های امنیتی

فارغ از اینکه آخرین ترفند هکرها یا حفره امنیتی که توسط محققان کشف شده است چه باشد، چه خوب و چه بد، مردم و نه فناوری همیشه هسته اصلی امنیت سایبری خواهند بود.

این تمرکز، در سطح پایه، با شناسایی یک لینک فیشینگ یا یک کلاه‌برداری به‌وسیله ایمیل تجاری و همچنین روسایی که تیم امنیت اطلاعات مناسب را به کار می‌گیرند، شروع می‌شود که به تنظیم و نظارت بر دفاع شرکت کمک می‌کند.

اما کسب مهارت‌های امنیت سایبری، تقاضای زیادی دارند تا جایی که کارکنان کافی برای مرتفع کردن این خواسته وجود ندارد.

کلی روزومالسکی، معاون ارشد رئیس‌جمهور ایالات‌متحده و مسئول دفاع سایبری ملی می‌گوید: با پیچیده‌تر شدن تهدیدات سایبری، ما نیاز به منابع و مهارت‌های مناسب برای مبارزه با آن‌ها داریم؛ زیرا بدون وجود متخصص‌های بااستعداد، سازمان‌ها واقعاً در معرض خطر خواهند بود.

برای دستیابی به امنیت سایبری ما باید افراد متخصص در زمینه‌های مختلف از مهندسی کامپیوتر و برنامه‌نویسی گرفته تا روانشناسی را تشویق کنیم؛ زیرا ما باید واقعاً در جنگ بااستعدادها پیروز شویم و نه‌تنها به استخدام، بلکه به ایجاد، حفظ و سرمایه‌گذاری در استعدادهای متخصصین خودمان متعهد باشیم.

این یک امر حیاتی است که سازمان‌ها، افراد و فرآیندهایی را برای جلوگیری یا شناسایی حملات سایبری در اختیار داشته باشند. نه‌تنها خطر روزانه فیشینگ، حملات بدافزاری یا کمپین‌های باج افزاری از سوی باندهای تبهکار سایبری وجود دارد، بلکه تهدید هکرها و کشورهای متخاصم نیز وجود دارد.

 

تهدیدات جدید و بزرگ‌تر در زنجیره تأمین

درحالی‌که فضای مجازی برای مدتی عرصه‌ای برای جاسوسی بین‌المللی و سایر کمپین‌ها بوده است، محیط ژئوپلیتیک کنونی جهان، تهدیدهای بیشتری را ایجاد خواهد کرد.

مت گورهام، رهبر مؤسسه نوآوری سایبری و حریم خصوصی در پی دبلیو سی (PricewaterhouseCoopers یک برند خدمات حرفه‌ای بین‌المللی از شرکت‌ها است که به‌صورت مشارکتی تحت نام تجاری PwC فعالیت می‌کند) و دستیار سابق مدیر سایبری اف‌بی‌آی، می‌گوید:

ما به یک الگوی ژئوپلیتیکی بازمی‌گردیم که دارای رقابت قدرت‌های بزرگ است، مکانی که در چندین دهه در آن نبوده‌ایم. ما این کار را زمانی انجام می‌دهیم که اجماع واقعی، خطوط قرمز یا هنجارها و فضای مجازی وجود نداشته باشد.

به‌عنوان‌مثال، فناوری درگیر در اجرای زیرساخت‌های حیاتی توسط روسیه در تهاجم مداوم خود به اوکراین هدف قرار گرفته است.

در ساعت‌های قبل از شروع تهاجم، ارائه‌دهنده ارتباطات ماهواره‌ای ویاست (Viasat) تحت تأثیر قطعی قرار گرفت که باعث اختلال در اتصالات پهنای باند در اوکراین و سایر کشورهای اروپایی شد؛ حادثه‌ای که آژانس‌های اطلاعاتی غربی آن را به روسیه نسبت داده‌اند. ایلان ماسک نیز همچنین گفته است که روسیه تلاش کرده است تا سیستم‌های استارلینک را هک کند؛ شبکه ارتباطات ماهواره‌ای که توسط شرکت موشکی اسپیس ایکس او اداره می‌شود و دسترسی به اینترنت را برای اوکراین فراهم می‌کند.

اما این موضوع فقط مربوط به یک منطقه جنگی نیست که در آن کشورهای متخاصم به دنبال ایجاد اختلال با حملات سایبری هستند. سازمان‌ها، به‌ویژه آن‌هایی که در زنجیره‌های تأمین حیاتی دخیل هستند، خود را نیز هدف هکرهای مورد حمایت دولت می‌بینند.

فقط به این موضوع نگاه کنید که چگونه هکرهای روسی یک ارائه‌دهنده نرم‌افزار بزرگ را با بدافزار به خطر انداختند که یک به‌روزرسانی مخرب را منتشر کرد و یک درب پشتی را به شبکه‌های چندین سازمان دولتی ایالات‌متحده ارائه کرد.

گورهام می‌گوید: نگرانی‌ها همیشه ناشی از رویدادهای دنیای واقعی هستند؛ و بنابراین، در چند سال گذشته، ما شاهد حملات زنجیره تأمین دولت‌ها بوده‌ایم که باعث شده‌اند تا همه درباره ریسک زنجیره تأمین مرتبط با آن فکر کنند.

او از سازمان‌ها می‌خواهد که نه‌تنها به این فکر کنند که چگونه می‌توانند از حملات سایبری جلوگیری کنند، بلکه همچنین به نحوه شناسایی نفوذهای مخرب به شبکه و برخورد مناسب با آن‌ها فکر کنند.

او در ادامه می‌افزاید که اگر دولتی مصمم است که سیستم‌های شما را مورد استفاده قرار دهد، منابع و ظرفیت لازم برای انجام این کار را دارد؛ بنابراین این موضوع در مورد شناسایی و بیرون راندن آن‌هاست.

اغلب، این تکنیک‌های پیشرفته نیستند که به مهاجمان اجازه ورود به شبکه‌ها را می‌دهند، آسیب‌پذیری‌های رایجی مانند داشتن رمزهای عبور ضعیف، عدم اعمال به‌روزرسانی‌های امنیتی یا عدم فعال کردن احراز هویت دومرحله‌ای از عوامل این نقص امنیتی هستند. گاهی اوقات نیز به‌ویژه در مورد زیرساخت‌های حیاتی و شبکه‌های صنعتی، نرم‌افزاری که آن سیستم‌ها را اجرا می‌کند می‌تواند بسیار قدیمی باشد که این خود یکی از بزرگ‌ترین ضعف‌های هر مجموعه به شمار می‌آید.

 

وب 3 و اینترنت اشیا: مشکلات جدید یا بازگشت به اصول؟

اما فقط به این دلیل که یک‌چیز جدیدی روی کار آمده است، به این معنی نیست که به‌طور خودکار نیز ایمن است و ازآنجایی‌که فناوری‌هایی مانند Web3 (ایده‌ای برای تکرار جدید وب جهانی است که مفاهیمی مانند تمرکززدایی، فناوری‌های بلاک چین و اقتصاد مبتنی بر توکن را در خود جای داده است) و اینترنت اشیا (IoT) به پیشرفت خود در سال 2023 ادامه خواهند داد، به هدف بزرگ‌تری برای هکرها و حملات سایبری تبدیل خواهند شد.

همچنان تبلیغات زیادی در مورد پتانسیل وب 3 وجود دارد - چشم‌اندازی از وب که کنترل را از شرکت‌های بزرگ سلب می‌کند و با استفاده از بلاک چین، ارزهای دیجیتال و اقتصاد مبتنی بر توکن، قدرت را در میان کاربران غیرمتمرکز می‌کند.

اما مانند هر فناوری جدید، به‌ویژه فناوری‌ای که با هیجان و هیاهوی زیادی همراه است، امنیت اغلب فراموش می‌شود، زیرا توسعه نرم‌افزار برای انتشار محصولات و خدمات عجله دارد؛ همان‌طور که توسط هک‌های مختلف علیه صرافی‌های رمزنگاری نشان داده می‌شود که مهاجمان میلیون‌ها ارز دیجیتال را دزدیده‌اند.

کتی پکستون فیر، مدرس امنیت سایبری در دانشگاه متروپولیتن منچستر و شکارچی جایزه باگ برای هکر وان (HackerOne) می‌گوید که مردم واقعاً در مورد فناوری جدید هیجان‌زده می‌شوند. سپس فراموش می‌کنند که نقص‌های امنیتی را در نظر بگیرند، زیرا برای پیاده‌سازی آن عجله دارند. در مورد وب 3 نیز ما شاهد چنین وضعیتی هستیم که در آن افراد برای شروع، تبلیغاتی نیز انجام داده‌اند، اما امنیت در نظر گرفته نشده است.

به دلیل این وضعیت، شکارچیان باگ بوونتی (افرادی که به خاطر شناسایی خطا یا آسیب‌پذیری در یک برنامه یا سیستم رایانه‌ای، جایزه دریافت می‌کنند) آسیب‌پذیری‌های زیادی را در برنامه‌ها و سرویس‌های وب 3 پیدا می‌کنند. این آسیب‌پذیری‌ها اغلب آسیب‌پذیری‌های بزرگی هستند که اگر از ابتدا کشف شوند، می‌توانند برای هکرهای مخرب بسیار سودآور باشند و در مقابل به‌طور بالقوه برای کاربران نیز پرهزینه خواهند بود.

اما درحالی‌که برخی از این آسیب‌پذیری‌ها جدید و پیچیده هستند، بسیاری از سرقت‌های امنیتی که به صرافی‌های ارزهای دیجیتال و سایر سرویس‌های وب 3 ضربه زده‌اند، به دلیل پیکربندی نادرست سرویس‌ها یا حملات فیشینگ بوده‌اند که در آن مجرمان رمز عبور را به دست آورده‌اند.

بنابراین، درحالی‌که آسیب‌پذیری‌های آزمایشی و غیرمعمول یک مسئله هستند، قرار دادن اصول اولیه امنیت سایبری می‌تواند به توقف نفوذهای وب 3 کمک کند، به‌ویژه با محبوب‌تر شدن این فناوری و تبدیل آن‌ها به هدفی جذاب‌تر برای مجرمان سایبری.

پکستون فیر می‌گوید که تقریباً مانند این است که به‌نوعی به این آسیب‌پذیری‌های بسیار جالب نگاه کنیم و توسط آن‌ها تبلیغ شویم؛ اما چیزهایی مانند کنترل دسترسی را فراموش کنیم.

درحالی‌که بلاک چین و وب 3 هنوز ممکن است در حال حاضر به‌عنوان فناوری‌های ویژه در نظر گرفته شوند، اینترنت اشیا با میلیاردها دستگاه در خانه‌ها و محل‌های کار در سراسر جهان نصب شده است، ازجمله برخی از آن‌ها که به تقویت زیرساخت‌های حیاتی و مراقبت‌های بهداشتی کمک می‌کنند.

اما مانند سایر فناوری‌های جدید، این خطر وجود دارد که اگر این دستگاه‌های متصل به اینترنت ایمن نباشند، ممکن است مختل شوند یا حتی کل شبکه‌ها را آسیب‌پذیر کنند. این شکافی است که باید در نظر گرفته شود زیرا دستگاه‌های متصل در زندگی ما بیش‌ازپیش رایج شده و خواهند شد.

روزومالسکی در شرکت مشاوره مدیریت و فناوری اطلاعات آمریکایی بوز الن همیلتون (Booz Allen Hamilton) می‌گوید:

این یک مخمصه واقعاً سخت است که ما در آن قرار گرفته‌ایم؛ اما باید به آن توجه کنیم. در حال حاضر، عوامل مخرب می‌توانند از طریق یک دستگاه پزشکی وارد شوند و از آن به‌عنوان نقطه محوری برای از بین بردن کل شبکه بیمارستان استفاده کنند که به‌وضوح می‌تواند بر مراقبت از بیماران تأثیر بگذارد.

او استدلال می‌کند که نکته کلیدی این است که بیمارستان‌ها و سایر ارائه‌دهندگان زیرساخت‌های حیاتی هر سازمان دیگری باید بدانند که امنیت سایبری نقش کلیدی در فرآیندهای برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری در سال ۲۰۲۳ خواهد داشت تا اطمینان حاصل شود که شبکه‌ها تا حد امکان در برابر تهدیدات ایمن خواهند بود.

 

چشم‌انداز امنیت سایبری 2023

روزومالسکی معتقد است که باید امنیت را در دستور کار قرار داد و این امری بسیار بسیار حیاتی است؛ اما باید به‌طور راهبردی فکر کرد که چگونه این خطرات را کاهش داد، زیرا این دستگاه‌ها مهم هستند. او معتقد است که با آگاهی بیشتر هیئت‌مدیره‌ها در مورد مسائل امنیت سایبری، پیشرفت‌هایی در این زمینه در حال انجام خواهد بود. بااین‌حال، هنوز کار زیادی برای انجام دادن وجود دارد.

او در ادامه می‌افزاید: من فکر می‌کنم ما در طول سال گذشته گام‌های زیادی برداشته‌ایم که قرار است ما را در وضعیت بهتری قرار دهد تا بتوانیم واقعاً با برخی از این تهدیدها در آینده مبارزه کنیم.

او تنها کسی نیست که این‌چنین فکر می‌کند که گرچه امنیت سایبری و بودجه‌های این حوزه هنوز به توجه بیشتری نیاز دارند؛ اما همه‌چیز به‌طورکلی در مسیر درستی حرکت می‌کند.

گورهام از پی دبلیو سی می‌گوید که به‌طور فزاینده‌ای متوجه خواهیم شد که این یک تهدید مهم و گسترده است و خطر قابل‌توجهی در خارج وجود دارد و این باعث خواهد شد تا کمی خوش‌بین باشیم. همان‌طور که جهان به سمت سال 2023 پیش می‌رود، هنوز چالش‌های زیادی برای مقابله با این تهدیدات وجود خواهد داشت.

او می‌گوید که این تهدیدات نه‌تنها از بین نخواهند رفت، بلکه اهمیت بیشتری خواهند یافت و با ادامه تحول دیجیتالی مهم‌تر نیز خواهند شد؛ اما او معتقد است که این واقعیت که امروز با آن کنار می‌آییم نشانه خوبی برای آینده خواهد بود.

منبع:  سایبربان