میزان خلاف در کارتهای اعتباری آمریکا
مقدار اختلاس و برداشت غیر مجاز در سال ۲۰۰۵ از کارتهای اعتباری آمریکا که بطور معمول شامل صادر کنندگان امریکن اکسپرس، دیسکاور، ویزا و مسترکارت میشود، به بالاترین حد خود در تمام دوران حیات ۱۱۴۰ میلیون دلار رسید. سال قبل از آن ۸۳۴ میلیون دلار بود. مقادیر کارتهای دبیت که با رمز و امضا هستند و مواردی که به گردن فروشندگان میافتد، در این آمارها تجمیع نشده است.
بالا رفتن مقدار خلافکاری متناسب با بالا رفتن تعداد کارتهای صادر شده و میزان برداشت از کارت است که نشانگر رشد بازار مصرف میباشد. بنابراین نباید زیاد نگران شد. نشانگرهای اصلی همیشه نسبت خلاف به میزان مصرف هستند. اما با این دیدگاه هم صادر کنندگان کارت اعتباری در سال ۲۰۰۵ مقدار ۲۵ / ۶ سنت به ازای هر ۱۰۰ دلار از کل مصرف که شامل خرید و دریافت نقدی میشود از دست دادند. در حالی که در سال قبل از آن مقدار ۹۴ / ۴ سنت به ازای هر ۱۰۰ دلار از دست داده بودند. در سال ۱۹۹۲ مقدار خلاف به بیشتر از ۱۵ سنت در هر ۱۰۰ دلار بالغ گردید.
در سال قبل تلاشهای زیادی برای جلوگیری از خلافکاری صورت گرفت که تاثیر محسوسی در پایین نگه داشتن خلاف داشت. اما رقابت بین صادر کنندگان برای جذب مشتری بیشتر، باعث شد که تراکنشهای مشکوک را با دیده اغماض بنگرند. همین موضوع منجر به پذیرش تراکنشهای خلاف بسیاری گردید که نتیجه آن بالا رفتن مقدار خلافکاری در سال ۲۰۰۵ بود.
از خلاف کاری نباید ترسید. به خاطر چند بینماز که در مسجد را نمیبندند. ضرر و زیان ناشی از خلافکاری، همراه و همزاد تجارت است و آنرا تا وقتی که از حدی قابل تحمل عبور نکرده است باید پذیرفت. میزان قابل تحمل در کارت اعتباری کمتر از ۷ سنت در هر ۱۰۰ دلار در کشور آمریکا است. بیشتر از این میزان ضرر، مدیریت این محصول را دچار مخاطره جدی مینماید. نرخ ضرر در ایران چقدر باید باشد که این رشته سود آوری خود را حفظ کند؟ تا کنون که مقدار آن در حد صفر بوده است.
صادر کنندگان همیشه دو ماهیت برای مقایسه و سبک سنگین کردن دارند. یکی مقدار سخت گیری در مسایل امنیتی و دیگری مقدار راحتی مشتری در استفاده از خدمات آنان است. از نگاه صادر کنندگان آمریکایی، راحتی مشتری همیشه در اولویت است و تا وقتی که میزان ضررِ ناشی از سهل انگاری امنیتی به حد خطرناک آن نرسیده باشد؛ راحتی مشتری را فدا نمینمایند.
منبع : ماهنامه راه راست
