وزارتخانه بلاتکلیف ارتباطات و فناوری اطلاعات
علی شمیرانی – این سومین بار است که در کمتر از دو سال خبر انحلال یا ادغام وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در کشور مطرح می‌شود. ادغامی که یکبار در مجلس هشتم رای نیاورد، یکبار به شکل غیر رسمی زمزمه انحلال و تبدیل آن به یک معاونت زیر نظر رییس جمهوری مطرح شد و چند روز قبل نیز دوباره بحث ادغام داغ شد.
اگرچه تفاوت دور جدید زمزمه ادغام وزارت ارتباطات با دفعات قبل برکناری وزیر ارتباطات است تا به این ترتیب دولت نشان دهد که این‌بار مصمم‌تر پیگیر خواست خود است، البته مخالفان مجلس‌نشین هم ظاهراً متوجه ماجرا شده‌اند به اشکال مختلف در صدد ممانعت از ادغام مذکور هستند. این در حالیست که دولت در قبال تمام این واکنش‌ها سکوت سنگینی نشان داده و از این جهت به هیچ روی مشخص نیست که برنامه طرف دولتی در این مرحله از کشمکش بر سر ادغام وزارت ارتباطات چیست.
فارغ از سخن مخالفان و موافقان ادغام این وزارتخانه باید گفت آنچه بیش از هر چیزی در شرایط حاضر نمود پیدا می‌کند هزینه‌های این سوژه تکراری است.
بی تعارف زمانیکه اقدام برای ادغام هر دستگاهی که بشود مدیران مجموعه هر کدام بنا به دلایل شخصی و غیر شخصی بیکار ننشسته و لابی با ابزار و اشکال مختلف آغاز می‌شود. از لابی با مدیران دولتی، مجلس و نهادهای متعدد گرفته تا رسانه‌ها که بی تردید این لابی‌ها نیز بدون صرف هزینه‌هایی اعم از امتیازی و مالی نیست.
کارکنان و زیرمجموعه‌های وزارتخانه ارتباطات و فناوری اطلاعات نیز با نگرانی از وضعیت مسوولیتی و مالی خود به تکاپو افتاده و به دنبال جابجایی و یافتن محلی برای تثبیت شرایط شغلی خود می‌افتند. پرواضح است که این تحرکات نیز هزینه‌های اداری خاص خود را در پی دارد.
از سوی دیگر طبیعیست در چنین شرایطی عملاً وزارتخانه به اصطلاح شل شده و از انجام حداقلی هر آنچه که در اجرای آن بودند وا می‌مانند، در نتیجه نیز تمام امور معوق به شرایط آتی می‌شود. به شرایط مذکور بلاتکلیفی پیمانکاران، پروژه‌ها و نهادهایی که از نظر کاری مرتبط با وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات هستند را نیز باید اضافه کرد.
لذا با تفاسیری که در پی آمد از دولت و مجلس انتظار می‌رود در اجرای هر تصمیمی که دارند تعجیل کرده و یکبار برای همیشه پرونده این وزارتخانه بلاتکلیف را ببندند.
منبع : فناوران اطلاعات