یک گردهمایی و یک پرسش
علی شمیرانی – نخستین گردهمایی سراسری مدیران و مسؤولان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات طی روزهای یکشنبه و دوشنبه هفته گذشته با حضور قریب به ۱۵۰۰ تن از مدیران این وزارتخانه از سراسر کشور در محل سالن اجلاس سران تهران برگزار شد.
اما این گردهمایی که با شعار خدمت به بندگان خدا برگزار شد، محدود به مدیران وزارت ارتباطات نبود و میهمانان ویژهای همچون رییسجمهوری، رییس مجلس شورای اسلامی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام، فرمانده سپاه پاسداران، رییس سازمان بازرسی و وزیر امور اقتصادی و دارایی نیز در آن حضور داشتند.
نفس وجود مقامات عالیرتبه نظام در محافلی که با محوریت فناوری اطلاعات و ارتباطات برگزار میشود از یک سو فرصت مغتنمی است تا به حضار و فعالان این عرصه نشان دهد که مسؤولان تا چه حد با اهمیت و پتانسیلهای نهفته در فناوری اطلاعات آشنا هستند و از طرف دیگر هر یک از مدیران و مسؤولان چه طرحها و ایدههایی برای پیشبرد هرچه بهتر این فناوری در کشور دارند.
دبیر نخستین گردهمایی سراسری مدیران و مسؤولان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات گفته بود در این گردهمایی از هزار و ۵۰۰ نفر از مدیران و مسؤولان وزارت ارتباطات دعوت شده تا فرصت مناسبی برای برقراری ارتباط صمیمی و بهینه بین مدیران فراهم شود.
در این میان نگاهی به مباحث طرح شده در اجلاس مذکور خالی از لطف نیست. شاید بتوان سخنرانان این اجلاس را به دو دسته ساده تقسیم کرد. آنهایی که از ICT گفتند و آنهایی که با توجه به جایگاه خود، حساسیت شرایط سیاسی و طبق اعلام قبلی از مسایلی دیگر سخن گفتند.
از آنهایی که غیر IT گفتند بگذریم، به مدیران و مسؤولان وزارت ICT میرسیم. در این اجلاس وزیر، معاونان و مدیران وزارت مربوطه همگی به سخنرانی پرداختند و به گفته دوستی ایشان حرف جدیدی نگفتند و بیشتر از روی برنامه پنجساله توسعه چهارم و ماموریتهای خود خواندند. لذا در گردهمایی مذکور موضوع جدیدی مطرح نشد.
اما در طبقه بالای سالن اجلاس سران یعنی محل برگزاری گردهمایی هم افراد زیادی حضور داشتند که عمدتا از مدیران مخابرات استانها بودند که از شهرهای دور و نزدیک خود را به آنجا رسانده بودند.
پرسشی که در این میان میتوان مطرح کرد این است که چرا از چند نفر از هزاران مدیر شهرستانی دعوت نشد تا به طرح مسایل و مباحث خود بپردازند؟ مگر غیر از این است که مسؤولان وزارت ارتباطات که در پایتخت بهسر میبرند همواره تریبونی برای طرح مسایل و طرحهای خود در اختیار دارند و در شرایطی که موضوع خاصی نیز برای طرح در گردهمایی نداشتند چرا فرصت و تریبون را به شهرستانیها ندادند؟
آیا این گردهمایی واقعا به اهداف خود دست یافت و بالاخره اینکه دقیقا خروجیهای این نشست چه بود؟
