اما و اگرهای برگزاری جلسات مجازی مجلس
در حالی اولین جلسه مجازی مجلس شورای اسلامی در آخرین روز‌های سال ۱۳۹۸ برگزار شد که هنوز، اما و اگر‌هایی پیرامون تشکیل این مدل جلسات پارلمان با ادامه بحران کرونا وجود دارد.
پس از آن که شیوع کرونا جلسات علنی مجلس شورای اسلامی را به تعطیلی کشاند، انتقادات زیادی مطرح شد، مبنی بر اینکه چرا در حالی که کارمندان مجبورند همچون گذشته در ادارات حاضر شده و کارگران هم چاره‌ای جز ادامه کار ندارند، جلسات پارلمان تشکیل نمی‌شود؟!
یکی از این منتقدان تعطیلی مجلس، مصطفی کواکبیان نماینده تهران بود. او با تاکید بر اینکه تعطیلی مجلس در اوضاع کرونایی به نفع کشور نیست، گفت: کارگران و کارمندان می‌گویند چرا ما باید کار کنیم، اما جلسات علنی در اسفند ماه تعطیل باشد؟! دستور ستاد ملی مبارزه با کرونا نباید مانع کار مجلس از طریق دیگر راه حل‌ها باشد. مگر خون نمایندگان رنگین‌تر از خون مردم و مدافعان سلامت است؟!
راهکار این منتقدان برگزاری جلسات به صورت ویدیوکنفرانس بود. در این باره محمد کاظمی، عضو کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس گفت، در صورت وجود امکانات فنی می‌توانیم جلسات مجلس و یا حداقل جلسات کمیسیون‌ها به صورت ویدیو کنفرانس برگزار شود؛ پیشنهادی که تعداد دیگری از نمایندگان هم آن را مطرح کرده بودند، در نهایت اسدالله عباسی سخنگوی هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی ـ که چندی پیش از مغایرت آیین نامه مجلس با برگزاری جلسات علنی به صورت ویدیو کنفرانس سخن گفته بود ـ این توضیح را داد که با توجه به امکان زمانبر بودن مقابله با شیوع ویروس کرونا و درگیری کشور در سال آینده این ضرورت وجود داشت تا درباره نحوه برگزاری جلسات علنی تصمیم‌گیری شود، راهکار هیات رییسه برگزاری جلسات علنی به صورت مجازی است.
سرانجام ۲۷ اسفند اولین جلسه مجازی مجلس شورای اسلامی ـ آن هم مجازی ـ برگزار شد. محمدعلی وکیلی، عضو هیات رییسه مجلس درباره این جلسه توضیح داد که رییس مجلس و اعضای هیات رییسه در جایگاه هیات رییسه در صحن مجلس حضور پیدا کرده و سایر نمایندگان به صورت ویدیو کنفرانس در جلسه مجازی شرکت داشتند که تعداد آن‌ها ۷۰ نفر بود.
اما احمد امیرآبادی فراهانی، عضو دیگر هیات رئیسه مجلس تعداد نمایندگان حاضر در این جلسه مجازی را ۱۳۰ نفر عنوان کرد و گفت که در این جلسه رییس مجلس توضیحاتی درباره عدم تشکیل جلسات مجلس و اقدامات انجام شده برای مقابله با کرونا به نمایندگان ارائه کرد.
اکبر رنجبرزاده، عضو هیات رییسه مجلس هم درباره نواقص فنی این جلسه مجازی به پایین بودن کیفیت صدا و کم بودن زمان رأی‌گیری و پخش نشدن این جلسات از رادیو فرهنگ اشاره کرد و افزود: برگزاری جلسات علنی مجلس به صورت دیجیتالی نیاز به اصلاح آیین‌نامه دارد.
به نظر می‌رسد، برگزاری جلسه مجازی پارلمان آخرین تیر هیات رئیسه مجلس برای ادامه تشکیل جلسات در صورت استمرار شیوع ویروس کرونا باشد، اما این کار ابهامات بسیاری همچون مغایرت آن با آیین نامه داخلی مجلس را دارد. از جمله آن که مهرداد لاهوتی، عضو کمیسیون تدوین آیین نامه برگزاری این مدل جلسات را خلاف آیین نامه دانست و بر لزوم اصلاح آن تاکید کرد.
ابهام و سوال دیگر این که در شرایط سخت بودجه‌ای کشور چه قدر برای تهیه زیرساخت‌های لازم همچون تبلت و سیم کارت برای نمایندگان و یا طراحی نرم افزار مربوطه هزینه شده است؟
در این باره اسدالله عباسی، سخنگوی هیأت رئیسه مجلس توضیح داد که زیرساخت برگزاری جلسات دیجیتالی با عنوان سامانه «مجلس‌یار» قبلاً فراهم بود، اما کامل نبود لذا نرم‌افزار جدیدی با کمک فناوری مجلس و وزارت ارتباطات طراحی شده که می‌تواند پاسخگو باشد و عیناً مانند صحن علنی مجلس مدیریت شود.
اما برای اتصال نمایندگان به این سامانه به سیم کارت و تبلت نیاز است. قرار بوده از دو سال گذشته تبلتی به نمایندگان برای انجام درخواست هایشان همچون مرخصی، ماموریت، نطق و تذکر و ... داده شود که ظاهرا حدود ۱۵۰ نفر آن را گرفته و هیات رییسه باید در مدت باقی مانده برای سایر نمایندگان سیم کارت و تبلت تهیه کند.
موضوع دیگر درباره آموزش نمایندگان برای استفاه از این سیستم و وجود امکانات فنی است. حجت‌الاسلام نصرالله پژمانفر، نماینده مشهد در این باره گفت که هنوز سیم کارتی به او داده نشده و بخش فناوری و اطلاعات مجلس هم آموزش خاصی نداده است.
یکی دیگر از ابهامات، دسترسی خبرنگاران به این نرم افزار و پخش مذاکرات مجلس از رادیو فرهنگ بوده که به صراحت در قانون به آن تاکید شده است.
به نظر می‌رسد برای پاسخ به تمامی سوالات و ابهامات مربوط به برگزاری جلسات مجازی مجلس باید منتظر اولین جلسه مجلس در سال جدید ماند.(تابناک)