وقتی نرم‌افزارها، دموکراسی را تهدید می‌کنند
در قسمت نخست این مطلب، به ویژگی‌ها و اشکالات سیستم‌های رای‌گیری بر اساس کاغذ و با استفاده از خوانشگر پرداختیم. قسمت دوم این مطلب به سیستم‌های شمارش رای الکترونیکی با ثبت مستقیم (DRE) می‌پردازیم.
اشکالات این سیستم، بیشتر نرم‌افزاری است و نقطه ضعف آنها هم، قرار گرفتن در معرض هک یا نفوذ افراد غیر مجاز است.
آرای بازسازی شده
آرای بازسازی شده، آرای کاغذی یا الکترونیکی هستند که وقتی آرای اصلی به دلایل مختلف قابل خواندن نیست، از سوی کارکنان مراکز رای‌گیری به عنوان جایگزین ساخته می‌شود. دلایلی از جمله، پارگی، آب‌خوردگی، تاخوردگی به نحوی که جلوی ورود برگه رای را به دستگاه خوانشگر بگیرد یا استفاده از علایم غیر استاندارد برای مشخص کردن نامزد مورد نظر از سوی رای‌دهندگان (مانند کشیدن دایره دور اسم نامزد انتخابات) همه از جمله دلایلی است که موجب می‌شود برگه‌های اصلی رای قابل خواندن نباشد و در این موارد، یک نسخه جدید از همان برگ رای ایجاد می‌کنند. دلایل دیگری نیز وجود دارد. مثل این‌که شهرواندن آمریکایی مقیم خارج، گاهی برگه رای استاندارد را در زمان مناسب دریافت نمی‌کنند و باید رای آنها در مراکز رای گیری، روی برگه‌های رای استاندارد ثبت شود. در هر انتخاباتی، ممکن است تا 8 درصد آرا، نیاز به بازسازی داشته باشد.
اما نکته اینجاست که در زمان نیاز به انجام بازرسی، بازرسان، آرای اصلی را کنترل می‌کنند و آرای بازسازی شده، اگر در آنها اشتباه یا تغییر عمدی رخ داده باشد، مورد بازرسی قرار نمی‌گیرد.
هزینه سیستم‌های خوانشگر
اگر فرض کنیم اکثر رای دهندگان، رای کاغذی (مثلا رای‌های پستی) ارسال کنند و در هر مرکز رای‌گیری، فقط یک دستگاه نشانگر برای افراد معلول وجود داشته باشد، هزینه 10 ساله دستگاه‌ها در ایالت جرجیا (از سال 2020 تا پایان 2030) حدود 12 دلار به ازای هر رای‌دهنده و در مجموع 84 میلیون دلار برآورد می‌شود. برگه‌های رای از پیش چاپ شده به ازای هر رای‌دهنده بین 4 تا 20 دلار هزینه دارد که هزینه کل ماشین‌ها، نگهدار و چاپ برگه‌های رای را به 113 میلیون تا 224 میلیون دلار می‌رساند. همچنین باید هزینه برگه‌های رای اضافی را نیز در نظر گرفت که در مواقعی که مشارکت بیش از حد انتظار باشد، مورد استفاده قرار خواهد گرفت و اگر همه رای دهندگان از دستگاه‌های نشانگر استفاده کنند، 10 سنت به ازای هر برگ رای محاسبه می‌شود.
سیستم‌های شمارش رای الکترونیکی با ثبت مستقیم
در این سیستم‌ها یک نمایشگر لمسی انتخاب‌ها را به نمایش درمی‌آورد و رای‌دهنده می‌تواند تا پیش از ثبت نهایی رای، هر تعداد دفعاتی که خواست، نظرش را عوض کند. کارکنان مراکز رای‌گیری، سیستم را برای هر کاربر تنظیم می‌کنند که از رای دادن تکراری اجتناب شود. داده‌های رای و تصاویر برگه‌های رای، روی حافظه این دستگاه‌های ذخیره می‌شود و در پایان فرایند انتخابات، می‌توان این داده‌ها را کپی کرد.
این سیستم‌ها ممکن است دارای ابزارهای ارتباط با مراکز اصلی برای ارسال گزارش‌ها یا دریافت روزآمدسازی‌ها باشند که این ابزارهای ارتباطی، هدف مناسبی برای هکرها یا باگ‌های نرم‌افزاری است.
برخی از این دستگاه‌ها، اسامی نامزدهای انتخاب شده را روی کاغذ چاپ می‌کنند تا رای‌دهنده بتواند نتیجه را تایید کند. این برگه‌های چاپ شده، برای بازرسی یا بازشماری مورد استفاده قرار می‌گیرد. شمارش داده‌های رای‌گیری نیز درون یک حافظه و همچنین روی بارکدهایی روی نوار کاغذی ثبت می‌شود. به این نوارهای کاغذی، دنباله ممیزی کاغذ تایید شده توسط رای دهندگان (VVPAT) گفته می‌شود. اما دستگاه‌هایی که VVPAT ندارند، امکان کنترل نیز برای رای‌دهندگان وجود ندارد.
خطاهای سیستم‌های الکترونیکی شمارش رای
استفاده از این روش برای انتخابات، به نوبه خود با امکان بروز خطاهای نرم‌افزاری مواجه است و البته از خطاهای سیستم‌های مبتنی بر خوانشگر مبراست و از آنجا که در بسیاری موارد، سیستم ثبت کاغذی وجود ندارد، شناسایی خطاهای احتمالی نرم‌افزاری نیز دشوار است.
جالب است بدانید تنها بررسی قانونی روی فایل‌های نرم‌افزاری این سیستم، در سال جاری میلادی در ایالت جورجیا انجام شده است. این بررسی نشان داد که یک یا چند فرد غیر مجاز وارد فایل‌ها شده و اقدام به حذف رکوردهای نرم‌افزاری کرده‌اند.در سال 2014 تا 2017 یک مهاجم به کامپیوتری در ایالت جورجیا دسترسی کرده که برای شمارش آرا برنامه‌ریزی شده بود. اطلاعات ثبت نام رای‌دهندگان نیز روی همین کامپیوتر ذخیره شده بود. نفوذ به این کامپیوتر، تمامی فایل‌های انتخابات در ایالت جورجیا را در معرض سرقت یا بدافزار قرار داد. افشای عمومی این مساله، امسال از طریق طرح یک شکایت در دادگاه صورت گرفت. در این پرونده اعلام شده که ایالت جورجیا دارای رای کاغذی نیست به همین دلیل نمی‌توان حجم خطاها در شمارش الکترونیکی را محاسبه کرد. بررسی این کامپیوتر در سال 2017 از سوی پلیس فدرال انجام شده، اما گزارشی از نفوذ اعلام نشده است.
از سوی دیگر، تحقیقی روی دستگاه‌های ثبت مستقیم رای بدون VVPAT در کارولینای جنوبی در سال 2018، نشان داد که در هر انتخاباتی بین سال‌های 2010 تا 2018، حداقل یک مورد خطای کارت حافظه رخ داده است. این تحقیقات همچنین مشخص کرد که فهرست کاندیداها در دستگاه‌های مراکز و حوزه‌های این ایالت متفاوت بوده است؛ به همین دلیل حدود 420 رای که در حوزه‌ها به درستی ثبت شده بود، درنتیجه شمارش آرا در دستگاه‌های مرکز به خطا به نام کاندیداری دیگری نوشته شد. در سال 2010 نیز اتفاق مشابهی افتاده بود. همچنین برخی از آرا به دلیل بروز خطا در مرحله انتقال الکترونیکی، از دست رفته است که کمیسیون انتخابات این ایالات متوجه آن شده، ولی گزارش نکرده است. 49 دستگاه رای‌گیری نیز در این ایالت گزارش شده که نتیجه شمارش آرای آنها در سه حافظه داخلی‌شان، متفاوت بوده و به طور متوسط، 240 خطا به ازای هر دستگاه رخ داده است، اما این دستگاه‌ها از رده خارج نشده و همچنان مورد استفاده قرار گرفته‌اند.
در انتخابات یورک کانتی پنسیلوانیا در سال 2017 یک خطای نرم‌افزاری در دستگاه‌های الکترونیکی بودن VVPAT در این حوزه، موجب شده که رای‌دهندگان بیش از یک بار به یک کاندیدا رای بدهند. برخی از کاندیداها، هم به عنوان دموکرات و هم جمهوری‌خواه ثبت شده بودند؛ بنابراین، چون رای‌دهندگان می‌توانستند سه نفر را در آن رای‌گیری محلی انتخاب کنند، قادر بودند دو بار به یک شخص رای بدهند. بازشماری رکوردهای الکترونیکی این دستگاه‌ها، حاکی از وجود 2904 رای دوتایی به یک نامزد انتخابات بود.
مورد دیگر، در انتخابات شورای شهر ممفیس ایالت تنسی در سال 2015 اتفاق افتاد؛ وقتی که یک سیستم پردازش مرکزی آرا، 1001 رای را که روی نوارهای کاغذی ثبت شده، بود، نادیده گرفت.
در سال‌های 2011 و 2002 تا 2008 نیز مشکلات و ایراداتی در این زمینه ثبت شده است.
ادامه دارد...
(منبع:آی‌تی‌من)
بخش نخست: رای‌گیری الکترونیکی در آمریکا؛ ناکارآمد، فرسوده و پر خطا
بخش پایانی: خارج نشین‌های آمریکا چگونه رای می‌دهند