ITanalyze

علی شمیرانی – این روزها انتقاد کردن ممنوع شده است. حرف که بزنید به کل ماجرا از بالا تا پایین یکدست رنگ متالیک سیاسی می زنند که چون دولت در حال تغییر و تحول است لطفاً‌چشم و دهان خود را ببندید تا این چند روز هم بگذرد.

اما به غیر از این ایراد فصلی که به انتقادات گرفته می شود این روزها می توان انتقادات را به شکل دیگری نیز زیر سوال برد. برای نمونه وقتی از چیزی انتقاد می کنید شما را متهم به این می کنند که لابد یک چیزی گیر آورده اید یا چیزی را از دست داده اید که این گونه انتقاد می کنید.

این مسایل نیزعمدتاً از سوی کسانی مطرح می شود که یا مورد انتقاد واقع شده اند یا غیر مسقیم منافع مالی و شخصی شان در معرض خطر و تهدید قرار گرفته است. فلذا با اسامی مستعار و غیر مستعار و تحت عنوان دوست و آشنا سعی می کنند شما را از گفته و مسیری که در آن قرار دارید منحرف کنند.

لذا از همین جا باید اعلام کرد که تحت یک قانون عمومی یعنی اگر انتقاد می کنید یا چیزی گرفته اید یا چیزی از دست داده اید می توان نسخه تمام انتقادات را پیچید. اگرچه این نوع از توهین ها و انتقادات به شکل مسقیم انجام نمی شود ولی به هر حال اگر کسی روزی به شما نتقاد کرد به او بگویید حتماً‌ ریگی در کفش دارد یا اینکه دنبال منافع شخصی است.

لیکن مسوولان و مدیرانی که سعی دارند با فرافکنی و فرار به جلو، شکلی تدافعی در برابر انتقادات بگیرند یا همه را به کیش خود پندارند، باید بدانند که بهترین و موثرترین روش در مواجهه با انتقادات این است که به جای آسمان و ریسمان به هم بافتن و فرافکنی، به ارایه پاسخ منطقی و شایسته بپردازند. مسلماً‌ هیچ کس بی عیب و اشکال نیست و گاه اعتراف به نقصان ها ، کاستی ها و ضعف های احتمالی و تلاش در جهت رفع آنها خود بهترین روش مواجهه با انتقادات است.