چرا اینترنت پرسرعت توسعه نمی‌یابد؟
گرچه حدود هشت سال از ایجاد اولین خط DSL و اعطای پروانه ارائه خدمات انتقال داده‌ها (PAP) میگذرد، اما ضریب نفوذ ارتباطات باند وسیع کشور تا پایان سال 2011 تنها دو درصد بوده است. البته نتایج نظرسنجی‌های داخلی نشان میدهد که علاقه مردم در ایران به سرویس‌های اینترنتی بسیار بالاست و در نتیجه ضرورت توسعه باند وسیع در کشور بیش از پیش برجسته و مهم می‌شود.
به گزارش ایسنا، امروزه توسعه باند وسیع در اکثر کشورهای پیشرفته و در حال توسعه به عنوان یکی از مهم‌ترین زیربناهای رشد خدمات ارزش افزوده الکترونیکی و ارتباطی در همه بخشهای اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشور معرفی و تأکید شده است. از این رو نشست هم اندیشی «بررسی راهکارها و موانع توسعه خدمات باندوسیع در کشور» با حضور تنی چند از مسوولان و مدیران ارشد شرکت‌های ارائه دهنده خدمات باندوسیع ثابت برگزار شد.
صیدی، رئیس مرکز توسعه فناوری اطلاعات شرکت مخابرات ایران در شروع این نشست اظهار کرد: «مطالعات ما نشان میدهد کشورهای مختلف اروپایی، آسیایی و چند کشور همسایه نظیر ترکیه از سال 2000، توسعه باندوسیع را به صورت جدی شروع کرده‌اند. البته ایران نیز حدود سال 2003، فعالیت در این حوزه را با تدوین آیین‌نامه های مربوطه و اعطای مجوز آغاز کرد.»
وی در ادامه افزود: «موضوع اصلی در این است که متأسفانه برعکس روند مناطق توسعه‌یافته و در حال توسعه، پیش رفتیم. کشورهای در حال توسعه، اپراتورهای غالب را از ارائه خدمات باندوسیع منع نکردند، در حالی که منع ورود اپراتور غالب به این حوزه، فقط در کشورمان رخ داده است.»
البته رئیس مرکز توسعه فناوری اطلاعات شرکت مخابرات ایران رویکرد کشور در حوزه تلفن همراه را مشابه کشورهای دیگر خواند و گفت: «اپراتور غالب توانست در حوزه تلفن همراه ورود پیدا کند و در نتیجه، از نظر کمی و کیفی رشد قابل توجهی را تجربه کردیم.»
خادمی، رییس کمیسیون اینترنت سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور نیز جمعیت جوان و بازار بزرگ در کنار زیرساخت مناسب را از مهم¬ترین نقاط قوت باندوسیع در کشور قلمداد کرد.
وی در ادامه افزود: «از نقطه نظر رگولاتوری نیز باید بدانیم که بسیاری از کشورها پس از ما صاحب رگولاتوری شده‌اند. البته در رگولاتوری ما نیز، باید نگاه فرابخشی حاکم شود و از سوی دیگر قدرت رگولاتوری نیز افزایش یابد.»
رییس کمیسیون اینترنت سازمان نظام صنفی رایانه‌ای ضمن اشاره به نقاط ضعف رگولاتوری کشور، گفت: «به طور مثال، قیمت یک STM1 از حدود 12 هزار دلار در چند سال پیش به حدود 4 هزاردلار در حال حاضر کاهش یافته است، این در حالی است که اصلا تغییری در تعرفه‌ها صورت نگرفته است.»
کریمی، مدیرعامل شرکت پیشگامان توسعه ارتباطات نیز در ادامه نشست اظهار کرد: «در حوزه انتقال دیتا، قیمتها خیلی غیرمنطقی است و هزینه ارسال یک بسته اطلاعات در بین استانها حتی با هزینه یکبار انتقال دورِ کره زمین برابری می-کند. این موضوع از دلایل بالا بودن تعرفه خدمات DSL محسوب می-شود.»
در ادامه نشست، اصفهانی، مدیرعامل شرکت ارتباطات مبین نت گفت: «اگر مشخص شود که باندوسیع یک نیاز جامعه است، آنگاه خواهد بود که با عزمی ملی می¬توانیم همه مشکلات آن را حل کنیم.»
وی در ادامه افزود: «نگاه‌ها در سیاستگذاری تکنولوژی محور است و این در حالی است که باید سرویس محور باشد. به طور مثال به اپراتور، پروانه WiMAX میدهند. این در حالی است که با توجه به افول این فناوری، تولید تجهیزات آن تا چندسال آینده متوقف خواهد شد و این بدان معناست که اگر در پروانه فعالیت تجدید نظر نشود، اپراتورهای وایمکس از بین خواهند رفت.»
پوررنگ نیا، عضو هیأت مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت نیز اظهار کرد: «ما تقریبا در بحث پهنای باند بین الملل مشکلی نداریم ولی مشکل اصلی را میتوان در گسترش پهنای باند داخلی دانست.»
وی در ادامه تأکید کرد: «متأسفانه از ابتدا سیاستگذاری مناسبی اخذ نشده و کل سیم مسی را در اختیار شرکت مخابرات قرار داده‌ایم و ایراد اصلی اینجاست.»
شاهی، معاون بهره برداری و مدیریت شبکه شرکت ارتباطات زیرساخت نیز گفت: «نحوه نگاه به بحث دیتا نگاه درستی نیست. یکی از آفتهایی که در این زمینه وجود دارد این است که بازیگرانی که به این بحث ورود پیدا میکنند، بیشتر به دنبال منافع مالی آنی هستند و همین که فعالیت آنها به سوددهی زودهنگام برسد آنان را قانع میکند.»
وی در ادامه تأکید کرد که برای توسعه باندوسیع، باید یک بسته یکپارچه تهیه شود که در آن مواردی مانند تعرفه، زیرساخت، Access، فرهنگ و خیلی مسائل دیگر دیده شود.
گوران، مدیرعامل شرکت سروش همراه سامانه نیز گفت: «در توسعه باندوسیع نباید به یک موضوع بیشتر و به یک موضوع کمتر پرداخت. به نظر من همه بخشهای زنجیره ارزش در یک اولویت قرار دارند و باید به توسعه باندوسیع در کنار ارائه دهنده سرویس و در کنار ارائه دهنده محتوا و به صورت یکجا با هم نگاه کرد و همه را به صورت موازی هم پیش برد.»
تاجمیری، مدیرعامل شرکت داده پردازی فن آوا نیز افزود: «مبنای کل اختلافات بین PAPها و مخابرات منابعی بوده است که به صورت انحصاری در اختیار مخابرات قرار دارد و این شرکت مالک اصلی آن به شمار میرود و این امر را میتوان یکی از عوامل عدم توسعه باندوسیع در ایران تلقی نمود.»
وی در ادامه افزود: «از سوی دیگر PAPها به جز تجهیزات DSLAM و router، نمیتوانند تجهیزات دیگری را برای ارائه خدمات، وارد مراکز مخابراتی کنند و عملا نمیتوانند وارد بازار ارائه IPTV شوند.»
- ۹۱/۰۳/۰۷