۸ توصیه برای بررسی اکانت فرزندان
آسیه فروردین – این روزها به ندرت می‌توان کسی را پیدا کرد که در رسانه‌های اجتماعی حضور نداشته باشد. البته بین ارسال چند عکس برای خانواده و دوستان با ایجاد فعالانه محتوای رسانه‌های اجتماعی به عنوان بخشی از زندگی روزانه، تفاوت قابل توجهی وجود دارد.
ارین هان* در سایت کیت با درج تجربه خود به عنوان یک مادر نوشت: طبق نظرسنجی مرکز تحقیقات پیو (PEW) در آگوست، درباره «نوجوانان، رسانه‌های اجتماعی و فناوری»، با توجه به اینکه ۹۵ درصد از نوجوانان شرکت‌کننده در نظرسنجی به تلفن‌های هوشمند دسترسی دارند (و البته ۹۸ درصد نوجوانان بالای ۱۵ سال)، به نظر نمی‌رسد پلتفرمهای رسانه‌های اجتماعی، به این زودی در حال از بین رفتن باشند.
رسانه‌های اجتماعی، نه تنها ابزارهای اجتماعی کلیدی هستند، بلکه به نوجوانان این امکان را می‌دهند که بیشتر احساس کنند بخشی فعال از جوامع هستند.
بر اساس نظرسنجی مرکز تحقیقاتی پیو در نوامبر، درباره زندگی نوجوانان در رسانه‌های اجتماعی، بسیاری از نوجوانان، آنلاین بودن را دوست دارند. در واقع، 80 درصد آنها احساس می‌کردند با اتفاقاتی که در زندگی دوستان‌شان می‌افتد، ارتباط بیشتری دارند، در حالی که 71 درصد احساس می‌کردند رسانه‌های اجتماعی به آنها اجازه می‌دهد خلاقیت خود را به نمایش بگذارند. بنابراین برای نوجوانان، ایجاد و انتشار محتوا به صورت آنلاین، یک شیوه زندگی است.
به عنوان نویسنده مطلب و یکی از والدین دو دانش‌آموز دوره متوسطه اول، می‌دانم رسانه‌های اجتماعی چقدر برای نوجوانان اهمیت دارد. همچنین می‌دانم چه‌چیزی در آنجا وجود دارد. من خوب، بد و وایرال‌ها را می‌بینم و بر اساس آنچه دیده‌ام، دستورالعمل‌هایی برای والدین تنظیم کرده‌ام تا مراقب فرزندان نوجوان‌شان باشند.
اکنون 8 سوال وجود دارد که باید هنگام بررسی اکانت‌های رسانه‌های اجتماعی فرزندان‌تان از خودتان بپرسید.
-
آیا می‌دانید فرزندان شما چه اکانت‌هایی در شبکه‌های اجتماعی دارند؟
اگر این کار را نکردید، الان، زمان شروع است. مانند وقتی که مجبور شدم اصطلاحsituationship (روابط موقعیتی) را جستجو کنم. آن‌گاه متوجه شدم ناآگاهی درباره شبکه‌های اجتماعی یا واقعا هر موردی که به دست فرزندان‌مان می‌رسد، جالب نیست.
هر دو فرزند من گوشی هوشمند دارند اما حتی اگر فرزندان شما گوشی هوشمند نداشته باشند و تلفن، تبلت، لپ‌تاپ مدرسه دارند، به احتمال زیاد آنها نوعی اکانت رسانه اجتماعی در آنجا دارند. هر برنامه‌ای که فرزندان من می‌خواهند به دستگاه‌های هوشمند خود اضافه کنند، از طریق اعلان‌های همسرم و تلفن من، برای تایید ارسال می‌شود.
قبل از اینکه هر برنامه‌ای را تایید کنم، نظرات را می‌خوانم، یک جستجوی اینترنتی انجام می‌دهم و به دیگر دوستان مادر پیام می‌دهم تا تجربه آنها را دریافت کنم.
اگر درباره برنامه‌ای مطمئن نیستم، از تایید آن خودداری می‌کنم، تا زمانی که با فرزندانم بنشینم و از آنها بپرسم چرا آن را می‌خواهند؟ گاهی اوقات فقط انتظار و یک بحث کوتاه، کافی است تا آنها را متقاعد کند که دیگر آن برنامه را نخواهند. در خانواده ما، از برنامه‌هایی که نظرسنجی‌های اجتماعی اجرا می‌کنند، اجازه بازخورد ناشناس می‌دهند یا افراد را ملزم به استفاده از خدمات مکان‌یاب می‌کنند، اجتناب می‌شود.
اگر برنامه تلفن خانواده‌تان را به کنترل‌های والدین متصل نکرده‌اید، توصیه می‌کنم آن را در اسرع وقت تنظیم کنید. از آنجایی که دستگاه‌ها و برنامه‌های مختلف، راه‌های گوناگونی برای نظارت و تنظیم کنترل‌های والدین دارند، پیوند دادن همه گزینه‌ها در اینجا غیرممکن است. با این حال، یک جستجوی سریع، دقیقا پوششی را به شما می‌دهد که با آن راحت هستید. مانند برنامه‌هایی که پیام‌های متنی فرزندتان را ردیابی می‌کنند و تنظیمات تلفن فرزندتان را تغییر می‌دهند تا هر شب در ساعت خاصی قفل شود.
-
نوجوانان از چه شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند؟
بر اساس این گزارش، برترین پلتفرمهای رسانه‌های اجتماعی که طبق این نظرسنجی، امروزه نوجوانان از آن استفاده می‌کنند عبارتند از: یوتیوب (95 درصد)، تیک‌تاک (67 درصد)، اینستاگرام (62 درصد) و اسنپ‌چت (59 درصد).
بر اساس نظرسنجی مرکز تحقیقات پیو درباره نوجوانان، رسانه‌های اجتماعی و فناوری، دیگر پلتفرمهای رسانه‌های اجتماعی که نوجوانان کمتر استفاده می‌کنند، عبارتند از: توییتر، ردیت، واتس‌اپ و فیس‌بوک. مهم‌تر از همه، فیس‌بوک شاهد رکود قابل توجهی در بین کاربران نوجوان آمریکایی است. با این حال، این فهرست، جامع نیست. من دستگاه‌های فرزندانم برای برنامه‌های چت گروهی مانند Slack یا Discord و برنامه‌های ورزشی یا سایر فعالیت‌های آنها را که قابلیت چت گروهی دارد، بررسی می‌کنم.
-
آیا فرزندان‌تان اطلاعات شخصی خود را در نمایه‌های خود فاش می‌کنند یا به سوالات پاسخ می‌دهند؟
من نوجوانانی را دیده‌ام که از نام واقعی، تاریخ تولد، آدرس خانه، نام حیوانات خانگی، شماره کمد یا تیم بیسبال مدرسه خود استفاده می‌کنند. هریک از این اطلاعات می‌تواند برای شناسایی فرزند و محل سکونت شما در زندگی واقعی با استفاده از یک جستجوی سریع گوگل مورد استفاده قرار گیرد. پاسخ همه اینها در خانه ما، مطلقا «خیر» است.
همچنین به فرزندانم می‌گویم که به نظرسنجی‌ها و آزمون‌های سرگرم‌کننده که از بچه‌ها دعوت می‌کنند، اطلاعات منحصربه‌فرد خود را اشتراک‌گذاری کنند و دوباره آن را برای دیدن دیگران ارسال نمایند، پاسخ ندهند. اینها می‌توانند ابزار مفیدی برای شکارچیان و افرادی باشند که سعی در سرقت هویت فرزندان شما دارند.
من مدت‌ها پیش تصمیم گرفتم نام فرزندان و شریک زندگی‌ام را پنهان کنم. البته این، یک کار دقیق نیست و می‌دانم که با تحقیق هوشمندانه می‌توان آنها را پیدا کرد. این کار، به خاطر حفظ حریم خصوصی شوهرم و محافظت از حرفه‌ای بودن اوست.
اینکه او با یک نویسنده رمان ازدواج کرده، به این معنا نیست که باید پاسخگوی شیطنت‌های آنلاین من یا هر چیز دیگر باشد. برای فرزندانم، نیز از هر چیز شرم‌آوری که می‌تواند در طول فصل درخواست‌شان برای کالج به آنها مربوط شود، اجتناب می‌کنم.
-
آیا فرزندان شما از عکس‌های واقعی به عنوان آواتار استفاده می‌کنند؟
حتی اگر فرزندان شما نمایه‌های رسانه‌های اجتماعی خود را خصوصی نگه دارند، اطلاعات بیوگرافی، نام صفحه و آواتار یا تصویر نمایه آنها اطلاعات عمومی است. نام فرزندتان را در اینترنت جستجو کنید تا ببینید چه‌چیزی در آنجا وجود دارد و در میان تصاویر ورق بزنید تا مطمئن شوید چیزی وجود ندارد که نمی‌خواهید عمومی باشد.
در خانواده ما، از فرزندانم خواسته‌ام که از تصاویر عمومی یا آواتارهای مصور در بیوگرافی رسانه‌های اجتماعی خود استفاده کنند کاری که من انجام می‌دهم، این است: والدینی که اکانت‌های رسانه اجتماعی فعال دارند، ممکن است بخواهند نام خود را جستجو کنند.
وقتی اولین کتاب من در سال 2019 منتشر شد، نام و تصاویرم را جستجو کردم و عکس‌های زیادی از فرزندانم پیدا کردم که مستقیما از صفحات رسانه‌های اجتماعی من آمده بود. من عکسی از آنها پست نکرده بودم اما از یک عکس خانوادگی به عنوان عکس نمایه خود استفاده کردم و این عکس‌ها ثبت عمومی هستند. وقتی آنها را حذف کردم، عکس‌ها ناپدید شدند.
-
آیا فرزندان شما در اتاق خود محتوا می‌نویسند؟
یکی دیگر از پاسخ‌های «نه» ها در منزل ما، ارسال فیلم یا عکس از خانه یا اتاق خواب ماست؛ چیزی که برای دانش‌آموز دوره متوسطه، بی‌ضرر است. ممکن است بزرگسالانی که به دنبال محتوای نامناسب هستند، چنین احساسی نداشته باشد. من این را از حساب یکی از فرزندانم در پینترست یاد گرفتم.
فرزند من دوست دارد با استفاده از عکس‌ها و عکس‌های استوک خود ویدئوهای محتوایی بسازد. در مدت زمان کوتاهی بیش از 500 فالوور پیدا کرده است. او کاملاً از قوانین ما پیروی کرده و من می‌دانم، زیرا خودم او را بررسی و دنبال می‌کنم اما این امر، مانع هجوم مردان بزرگسال به فالو کردن مطالب او نشده است.
در طول تعطیلات، من با او می‌نشستم و تک‌تک فالورها را مرور می‌کردم و هر کسی را که به این نتیجه می‌رسیدیم که اشتباها آنجاست، مسدود می‌کردم. در پایان، نزدیک به 30 مرد بالغ را در حساب او مسدود کردیم. (می‌دانم برخی شکارچیان، هوشمندانه خود را به صورت کودک یا نوجوان درمی‌آورند. ممکن است همه آنها را نگیریم اما این، یک تمرین ارزشمند است.)
ما همچنین با فرزندان خود درباره چگونگی محافظت از خود صحبت می‌کنیم. آنها نمی‌خواهند غریبه‌ها در اتاق خواب‌شان بایستند. بنابراین آنها نمی‌خواهند ویدئوهایی از اتاق خواب یا حمام یا کلاس درس خود را برای دیدن غریبه‌ها پست کنند.
-
آیا عکس نمایه شبکه اجتماعی فرزندتان عمومی است؟
این موضوع، به دلایل زیادی مهم است. برای اینکه سازندگان محتوا بتوانند فالورهای خود را ایجاد کنند، باید در رسانه‌های اجتماعی عمومی باقی بمانند. اگر فرزند شما یک کارآفرین یا هنرمند است که امیدوار است توجه دیگران را به خود جلب کند، قفل کردن اکانت او از این اتفاق جلوگیری می‌کند.
راه‌حل این است که دو حساب داشته باشید: اول، یک حساب خصوصی قفل‌شده فقط برای خانواده و دوستان نزدیک استفاده شود، و دوم، یک حساب عمومی که فاقد شناسه است اما هر برندی را که کودک امیدوار است رشد کند، به نمایش می‌گذارد.
من با برخی از اکانت‌های عمومی با مدیریت خوب برای کودکانی مواجه شده‌ام که فالورهای بسیار زیادی دارند و متوجه شده‌ام که معمولا این اکانت‌ها توسط والدین اداره می‌شوند که دقیقا در نمایه آن را بیان می‌کنند. من این را دوست دارم.
اگر فرزندان شما خواهان نمایه‌های عمومی هستند، امیدوارند توجه یک استعدادیاب را به خود جلب کنند. نظارت بر اکانت‌ها توسط یک بزرگسال مسئول که بهترین منافع آنها را در ذهن دارد، یک توافق سالم با کودک است. با این حال، این یک استثناست. امروزه بیشتر نوجوانان از رسانه‌های اجتماعی خود برای معاشرت با دوستان محلی استفاده می‌کنند.
مزیت خصوصی بودن اکانت (تا حدامکان خصوصی)، سه چیز است: اول اینکه این کار به آنها اجازه می‌دهد افرادی را که محتوای آنها را دنبال می‌کنند، بررسی کنند، بنابراین از شکست پینترست ما جلوگیری می‌کند. دوم اینکه مانع دسترسی افراد غریبه به محتوای آنها و انتشار و یا وایرال کردن آن بدون اجازه آنها می‌شود. سوم آنها را از تماس ناخواسته با غریبه‌ها محافظت می‌کند.
-
خصوصی، چقدر خصوصی است؟
همه پلتفرمهای رسانه‌های اجتماعی این گزینه را ندارند که اکانت شما را «خصوصی» کنند. برای مثال، یوتیوب دارای کنترل‌های والدین است که می‌توان آنها را در هر زمان تنظیم کرد. پلتفرمهای تیک‌تاک و اینستاگرام را می‌توان با ایجاد تغییر در تنظیمات حساب کاربری خصوصی کرد (به این معنی که کاربران باید فالورها را تایید کنند.) هنگامی که حساب، خصوصی است، یک قفل کوچک در کنار نام کاربری نشان داده می‌شود.
اسنپ‌چت نیز به کاربران این امکان را می‌دهد که فالوورها را به صورت موردی تایید کند و همچنین ویژگی‌هایی را که مکان کاربر را فاش می‌کند، خاموش کند. اسنپ‌چت همچنین زمانی که کاربر دیگری از استوری فردی اسکرین‌شات می‌گیرد، به کاربران اطلاع می‌دهد. این، قابلیتی است که دیگر پلتفرمهای رسانه‌های اجتماعی، هنوز از آن برخوردار نیستند.
اکثر برنامه‌های چت گروهی به اندازه‌ای که از کاربران می‌خواهند درخواست‌های فالوور را تایید کنند، امکان خصوصی شدن را ندارند. پس زمانی را به بحث با فرزندان‌تان اختصاص دهید مبنی بر اینکه به چه کسانی اجازه می‌دهند آنها را دنبال کنند و چه اطلاعات شخصی را به آن فالوورها اجازه می‌دهند، بداند. همچنین زمان بسیار خوبی برای آموزش هنر «مسدود کردن یا بلاک کردن» افرادی که ناامن یا نامهربان هستند، بگذارید.
-
چگونه شروع کنیم؟
پیشنهاد من این است که وارد شوید، اسکرول کنید و حتی از فرزندان‌تان بخواهید درباره پلتفرم‌هایی که استفاده می‌کنند، به شما آموزش دهند. سپس وقتی چشمان‌شان را به سمت شما می‌چرخانند، ادامه دهید. درباره اولین آدرس ایمیل هات‌میل خود و روشی که لیست پخش emo عالی را در صفحه مای‌اسپیس خود انتخاب کرده‌اید، به آنها بگویید… و هنگامی که خم شده‌اند با خنده، نگاهی به فالورهای آنها بیندازید. اگر به من اعتماد کنید، ارزش دارد!
درباره نویسنده: ارین هان، نویسنده رمان‌های بزرگسالان جوان: «تو مال من باشی»، «بیش از شاید»، «هرگز تو را ندیدم که می‌آیی» و همچنین رمان عاشقانه بزرگسالان «ساخت تا آخر» و رمان آینده «دوستان در عشق سقوط نمی‌کنند»، است. (منبع:عصرارتباط)