رگولاتوری و "سمی به نام جنجال"
علی شمیرانی - دو موضوع "اقتدار و استقلال" سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی در هر کشور از جمله ایران همواره در کانون توجه رسانه ها، مسوولان و کارشناسان قرار داشته و دارد.
این مهم همواره و از سه سال قبل یعنی زمان تاسیس سازمان تنظیم مقررات در وزارت ارتباطات تا کنون به انحاء مختلف در کشور پیگیری شده که شاید بتوان آثار ثبت شده در این مورد را در قالب ده ها گزارش، مقاله و خبر در رسانه های تخصصی حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات یافت.
اما آنچه در این مدت مد نظر بسیاری از مسوولان و رسانه ها قرار داشت، این بود که این سازمان می بایست گذشته از آن که شخصیت حقوقی خود را در میان ارکان تصمیم ساز کشور باز می کند، از هر نوع شتاب زدگی، درگیری و جنجال نیز به دور باشد. چرا که به زعم کارشناسان امر در حال حاضر کم نیستند نهادهایی با سن و سالی به مراتب بیشتر از سازمان تنظیم مقررات که به علت گرفتار شدن در حاشیه های سیاسی ، غیر تخصصی و جنجالی، حداقل کارایی خود را نیز از دست داده و گوش کسی نیز به دستورالعمل ها و مقررات ایشان بدهکار نیست.
نیازی هم به نام بردن از این تیپ نهادها که فقط هستند و لاغیر نیست. اما مروری کوتاه بر عناوین متعدد نهادهای موجود در همین حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات و نیم نگاهی به نقش و کارکرد آنها به خوبی نشان می دهد که به واسطه برخی نگاه ها و رفتارهای سیاسی مخلوط شده با کار تخصصی، این نهادها اصولا عملکردی ندارند که قابل ارایه و سپس ارزیابی باشد.
سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی نیز از این قاعده مستثنی نیست. شکی وجود ندارد که این سازمان در سه سال گذشته با مشکلات و سختی های زیادی از داخل و خارج مجموعه وزارت ارتباطات دست و پنجه نرم کرده است لیکن آیا میزان توانمندی و شناخت عمومی از این سازمان امروز به نسبت سه سال قبل در یک سطح است؟ پاسخ قطعا منفی است چرا که این سازمان با ابزار و روش های خاص خود به همراه فشار افکار عمومی و رسانه ها رفته رفته جای خود را در کشور باز کرده و بدیهی است با تقویب نیروی انسانی و سایر عوامل در آینده و بر اساس وظایف قانونی خود، نقش فعال تری نیز ایفا خواهد کرد.
اما در خبرها آمده بود که تعدادی از شرکت هایی که مدعی عدم احقاق حقوق خود هستند اقدام به رایزنی با برخی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی کرده و به این ترتیب مقدمات استقلال سازمان رگولاتوری را فراهم کرده اند.
این خبر اگرچه با واکنش منفی رییس سازمان تنظیم مقررات مواجه شد و اگرچه برخی این مخالفت را جدی ارزیابی نکردند، لیکن آنچه در این میان اهمیت بالایی دارد این است که "جنجال" و " جریان سازی های کاذب" سم مهلکی برای سازمان تنظیم مقررات محسوب می شود. چراکه در صورت کسب "استقلال جنجالی"، بیم آن می رود که این استقلال با دوام نبوده و به این ترتیب در آینده، شان سازمان مذکور نیز در سطح ارسال توصیه و بیانیه به این و آن کاهش یابد.
موضوعی که هیچ کس خواستار آن نبوده و نیست. از این رو جا دارد تا این سازمان با کمک دلسوزان، رسانه ها و مسوولان، در ابتدا نسبت به تقویت جایگاه و اقتدار سازمانی خود اقدام کند و سپس مقدمات حرکت مستقل خود را در پیش بگیرد.
منبع : فناوران
- ۸۷/۰۹/۲۵