ITanalyze

 مهدی پورحسنی: بعد مدیریتی و نظارتی بر اینترنت به عنوان یکی از ابعاد مهم ژئوپلیتیکی فضای مجازی به محملی برای رقابت بازیگران صحنه بین المللی تبدیل شده است.

ایالات متحده آمریکا با پیوند زدن فضای مجازی و فضای جغرافیای سیاسی خویش سعی در افزایش قدرت ژئوپلیتیکی خویش دارد و همین موضوع باعث انتقاد بسیاری از دولت های جهان از این کشور شده است.

یکی از محورهای مهم مدیریت بر فضای مجازی انحصار شرکت آیکان که تحت قوانین ایالت کالیفرنیا اداره می شود  بر مدیریت بر نام های دامنه (دامین نیم سیستم) است و دولت ایالات متحده تحت فشار افکار عمومی و دولت های دیگر بارها اعلام کرده است که مدیریت این شرکت را از انحصار دولت آمریکا خارج خواهد کرد ولی تا کنون اقدام عملی صورت نپذیرفته است.

 یکی از اقدامات کنگره آمریکا تصویب قانون(دات کام) در قوه مقننه این کشور بود که طبق این قانون بخش ارتباطات و اطلاعات وزارت بازرگانی قبل از واگذاری وظایف آیکان باید گزارشی از مزایا و معایب انصراف از مسئولیت و نگرانی های امنیت ملی را به کنگره گزارش داده و پس از تایید کنگره این انتقال صورت گیرد. در واقع کنگره با این سنگ بزرگ به دنبال حفظ کنترل آمریکا بر اینترنت است.

به تازگی گزارشی توسط مرکز پژوهش های کنگره آمریکا در خصوص واگذاری سامانه نام های دامنه(که برای نام گذاری آی پی آدرس ها استفاده می شود و جزو نقاط راهبردی مدیریت و کنترل اینترنت محسوب می شود) منتشر شده است.

خلاصه اجرایی

اینترنت غالبا به عنوان شبکه شبکه ها تعریف می گردد زیرا اینترنت فقط یک نهاد فیزیکی نیست و صدها میلیون شبکه ارتباطی را از طریق متصل کردن میلیون ها شبکه به هم متصل می کند. همینطور اینترنت بین المللی، غیرمرکزی و شامل شبکه هایی است که عمدتا تحت تملک بخش خصوصی بوده و توسط این بخش اداره می شود.

از زمانی که اینترنت در جنبه های گوناگون زندگی بشر گسترش یافت پرسش در خصوص چگونگی اداره آن از اهمیت بیشتری برخوردار شد. اخیرا یک جنبه از مسائل اینترنت حکمرانی بر آن توسط بخش خصوصی بین المللی یعنی شرکت آیکان ( شرکت اینترنتی نامها وشماره ها ) است.

 آیکان برای سیاست گذاری از روش چند ذی نفعی استفاده می کند که یک مدل پایین به بالای مشارکت است و سهم مشارکت دولت ها به خصوص در مواردی که سیاست اینترنتی با قوانین ملی مانند حقوق مالکیت فکری، حریم خصوصی، اجرای قانون و امنیت فضای مجازی پیوند خورده باشد بیشتر است. برخی از دولت ها از افزایش نفوذ دولت ها در حوزه اینترنت دفاع می کنند و به عنوان مثال پیشنهاد هایی برای اداره اینترنت با مسئولیت نهادی بین المللی تحت نظر سازمان ملل متحد مطرح است ولی دولت ایالات متحده و بسیاری از ذی نفعان با این طرح مخالف بوده و مدل چند ذی نفعی را بهترین راه اداره اینترنت می دانند. در حال حاضر دولت آمریکا از طریق اداره اطلاعات و مخابرات ملی که تحت نظر وزارت بازرگانی آمریکا است به نظارت بر سامانه نام دامنه ها می پردازد.

در مارس 2014 اداره اطلاعات و مخابرات ملی آمریکا اعلام کرد که قصد دارد نقش نظارتی خویش را بر آیانا به یک نهاد بین المللی چند ذینفعی واگذار نماید و قراردادش با آیانا در 30 سپتامبر 2015 به پایان می رسد. ولی اداره اطلاعات و مخابرات آمریکا در 17 اگوست امسال اعلام کرد که قراردادش را با آیانا تا سا ل 2016 تمدید خواهد کرد و تاکید نمود که این اداره هر گونه پیشنهادی را که بخواهد یک سیستم دولتی و یا سازمان بین المللی بین دولتی را جایگزین این وزارت نماید نخواهد پذیرفت.

کنگره آمریکا درسال 2015 قانونی را تصویب کرد که اداره مخابرات و اطلاعات وزارت بازرگانی را ملزم می نماید که قبل از واگذاری اختیاراتش در خصوص آیکان باید گزارشی را با ملاحظات خاص به کنگره تسلیم نماید. همچنین در قانون بودجه سال 2016  مجلس نمایندگان اداره اطلاعات و مخابرات آمریکا را ملزم می نماید که حق ندارد بودجه ای را برای واگذاری مسئولیت این اداره در خصوص سامانه نام دامنه ها هزینه نماید.

در واقع کنگره صد وچهاردهم بررسی می نماید که آیا اینترنتی که می خواهد از نظارت وزارت بازرگانی آمریکا خارج شود آیا منعطف، باز و با ثبات باقی خواهد ماند و کنگره به احتمال زیاد فعالیت اجلاس های بین المللی مخابراتی را که دولت ها فرصت خواهند کرد تا بر اینترنت کنترل نماید رصد خواهد نمود و از این کار جلوگیری  خواهد کرد.

در همین حال در پی حوادث تروریستی 13 نوامبر در پاریس و نگرانی ها در خصوص استفاده سازمان های تروریستی از اینترنت این سوال مطرح می شود که چگونه مکانیسم های حکمرانی اینترنت می تواند برای مبارزه با گروه های تروریستی بکار رود. در حالی که دولت های ملی بر استفاده و محتوای اینترنت در داخل کشورهایشان مدیریت دارند هیچ نهاد بین المللی برای نظارت بر محتوایی که برای کارهای تروریستی کاربرد دارد وجود ندارد.(منبع:مهر)

محققان دانشگاه امیرکبیر موفق شدند با بررسی دو اختلال در جامعه‌ ایرانی رابطه روی آوردن افراد مبتلا به بیش فعالی به اینترنت را مورد بررسی قرار دهند.

صفا رفیعی وند، مجری طرحی با عنوان «آیا نشانه‌های ADHD می‌تواند افراد را مستعدِ اعتیاد به اینترنت سازد؟» در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: در سال های اخیر تعداد استفاده کنندگان از اینترنت به طور شگفت آوری رشد یافته است، در نتیجه تعداد موارد مشکلات مرتبط با اینترنت نیز به مراتب بیشتر شده است.

وی با بیان اینکه این موضوع توجه محققان زیادی را به خود جلب کرده است، اظهار داشت: از این رو با استفاده از دو پرسشنامه استاندارد به ارزیابی بیماری ADHD (اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی) و علائم اعتیاد به اینترنت پرداختیم تا بدین وسیله بررسی کنیم که نشانه های ADHD می تواند افراد را مستعد اعتیاد به اینترنت کند یا خیر.

رفیعی وند اظهار داشت: طبق آنالیز های آماری که انجام دادیم به نتیجه رسیدیم که ارتباط معناداری بین شدت علائم ADHD (اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی) و بروز علائم اعتیاد به اینترنت در افراد وجود دارد، به طوری که هر چه فردی علائم ADHD را بیشتر از خود نشان دهد، احتمال دیده شدن علائم استفاده‌ بیمار گونه از اینترنت نیز در وی بیشتر است. البته این موضوع می تواند برعکس هم رخ دهد.

وی تاکید داشت: نتیجه این طرح نشان داد هر دو بعد اختلال ADHD یعنی نقص توجه و تکانشگری (عدم توانایی در مهار فعالیت‌ها و عکس‌ العمل‌های فیزیکی) در ارتباط این مشکل و اعتیاد به اینترنت نقش دارند.

وی با بیان اینکه از بین علائم مختلف بررسی شده در اختلال ADHD، سه عامل مشکل در انجام وظایف، ضعف در اعتماد به نفس و حواس‌پرتی بیشترین ارتباط را با اعتیاد به اینترنت نشان می‌دهند، اظهار داشت: افراد مبتلا به ADHD به دلیل عدم تمرکز کافی و حواس‌پرتی عمدتا در انجام کارهای پیچیده و یا طولانی با مشکل روبه‌رو می‌شوند. این در حالی است که محیط‌های رایانه‌ای و اینترنتی معمولا به شکلی طراحی می‌شوند که کاربر با کمترین پیچیدگی مواجه شود و با کمترین تلاش بتواند به منظور خود دست پیدا کند.

وی افزود: در نتیجه این افراد در چنین محیطی موفق‌تر هستند و جذابیت این موفقیت که در محیط واقعی برای آنها به سادگی قابل دستیابی نیست، آنان را جذب می‌کند. این موضوع در قالب مشکل در انجام وظایف و حواس‌پرتی خود را نشان می دهد.

وی با بیان اینکه شکست‌های متوالی و ناتوانی در ارتباط برقرار کردن در اجتماع در طولانی مدت اعتماد به نفس مبتلایان به ADHD را تحت تأثیر قرار می‌دهد، خاطرنشان کرد: محیط‌های مجازی و شبکه‌های اجتماعی مثل فیس‌بوک این امکان را فراهم می‌آورند که افراد بدون شناخته شدن وارد تعاملات اجتماعی شوند و شاید بتوان یکی از دلایل تمایل مبتلایان ADHD به اینترنت را در همین مورد دید.

وی ادامه داد: این افراد به کمک فضاهای مجازی می‌توانند بدون اینکه مشکلاتشان را آشکار کنند با دیگر کاربران تعامل داشته باشند.

رفیعی وند افزود: مطالعاتی هستند که نشان می‌دهند مشکلاتی مثل سوء مصرف مواد مخدر، الکلیسم و … در مبتلایان به ADHD بیشتر از افراد سالم است. از آنجایی که مکانیزم عملکرد مغز در انواع مختلف اعتیاد تقریبا یکسان است، می‌توان حدس زد اعتیاد به اینترنت هم در بین افراد دارای ADHD شایع‌تر از افراد سالم باشد.

وی با اشاره به تحقیقات انجام گرفته در این زمینه گفت: در کشورهای کره جنوبی و چین که بیشترین شیوع اعتیاد به اینترنت را دارند و همچنین ترکیه فعالیت هایی در این زمینه انجام گرفته ولی تا کنون در ایران چنین تحقیقاتی صورت نگرفته است.

به گزارش مهر، جامعه آماری در این طرح ۵۵۰ نفز از قشر دانشجویی با میانگین ۲۵ سال بودند.

حتی ‌اکنون که سال 2015 است و سال‌ها از پیدایش اینترنت می‌گذرد، هنوز هم سرعت اینترنت در حدی نیست که کاربران از آن راضی باشند و حتی بتوانند برای انجام کارهای حساسی چون جراحی از راه دور به این شبکه اجتماعی اطمینان خاطر داشته باشند. به هر حال، روز به روز که می‌گذرد و این فناوری با زندگی بشر عجین‌تر می‌شود، اهمیت سرعت آن هم بیشتر می‌شود.

آکامای- در دنیا کشورهایی وجود دارند که در سال 2015، هنوز اینترنت قابل قبولی ندارند و کاربران از سرعت موجود ناراضی‌ هستند. در این کشورها، کاربران برای مشاهده یک ویدیوی 5 دقیقه‌ای یوتیوب، حدود 15 دقیقه باید صبر کنند. در ادامه به این کشورها اشاره می‌کنیم:

- لیبی:‌ از لحاظ سرعت پایین اینترنت، لیبی در دنیا اول است. اینترنت از سال 2000 به این کشور وارد شده است، اما حدود 52 درصد از اتصالات اینترنت این کشور، سرعتی کمتر از 256 کیلوبیت بر ثانیه دارد. البته مشکل حدود 6/5 درصد این اتصالات در سه ماهه آخر سال 2014 رفع شده است؛ اما باید بگوییم هنوز قشر عظیمی از مردم این کشور از سرعت پایین اینترنت برخوردارند.

- نپال: این کشور رتبه دومین کشور با پایین‌ترین سرعت اینترنت را داراست. اینترنت از سال 1994 وارد نپال شده است، اما 32 درصد اتصالات اینترنتی این کشور کمتر از 256 کیلوبیت سرعت دارد. سال گذشته حدود 4 درصد از این آمار کاهش یافت.

- نیجریه: نیجریه از سال 1995 دارای اینترنت شده است. حدود 31 درصد اتصالات نیجریه سرعتی کمتر از 256 کیلوبیت بر ثانیه دارد. البته سال گذشته تا 16 درصد این مشکل رفع شده است.

- ایران: سرعت میانگین حدود 30 درصد از اتصالات ایران 256 کیلوبیت بر ثانیه است. البته طی یک سال گذشته و حل مشکلات اینترنتی، این موضوع تا 6 درصد کاهش یافته است.

- هند: 27 درصد از اتصالات این کشور نیز به طور میانگین حدود 256 کیلوبیت بر ثانیه سرعت دارد. دیدن نام این کشور ثروتمند که یکی از قطب‌های نرم‌افزاری دنیاست، در لیست کم‌سرعت‌ها واقعا غیرقابل باور است.

- بولیوی: بولیوی را می‌توان یک کشور کوچک با سرعت اینترنت کم نام برد. این کشور که از سال 2000 با این فناوری انس گرفته است، دارای 25 درصد اتصالات کمتر از 256 کیلوبیت بر ثانیه است.

- سوریه: سال 2003 بود که سوریه دارای اینترنت سراسری شد. این کشور با دارا بودن 19 درصد اتصالات کم سرعت (256 کیلوبیت بر ثانیه) رتبه هفتم لیست را از آن خود کرده است. البته با وجود مشکلات فراوان فعلی در این کشور جنگ‌زده، شاید به این زودی نتوان به کاهش این آمار امید داشت.

- اندونزی: این کشور از سال 1983 دارای اینترنت بوده است، اما هنوز نتوانسته برای مردمش اینترنتی با کیفیت جور کند. 19 درصد مردم اندونزی از اینترنت کم سرعت برخوردارند.(منبع:فناوران)

یک سازمان غیرانتفاعی موسوم به موسسه توسعه رسانه ها، خبر از اجرای پروژه ای داده است که ادعا دارد اینترنت رایگان را در اختیار تمام ساکنین کره زمین قرار خواهد داد. نام این پروژه Outernetاست.

اینترنت پرسرعت و بدون سانسور در راه است... رویایی که برای جهانیان در حال به وقوع پیوستن است... امریکا به کل جهان اینترنت رایگان می دهد!... چندوقتی است که برخی رسانه های مجازی با چنین تیترهای به استقبال پروژه جدیدی رفته اند که عنوان آن بسیار وسوسه کننده است: اینترنت رایگان برای همه انسان ها در سراسر جهان. وعده ای که شاید جزو علاقه مندی های نخستین بشر قرن 21 باشد و لذا عده بسیاری را سرخوش و شادمان ساخته است. اما به راستی حقیقت این پروژه چیست؟ تا چه حد آنچه درباره آن ادعا می شود واقعیت دارد؟ هدف دست اندرکاران دست و دلبازش چیست؟
** درباره آوترنت

«اوترنت» نام پروژه ماهواره ای است که از مدت ها پیشتر طراحی های آن در آمریکا آغاز شده و آن گونه که وعده داده شده بود، قرار بود از نیمه دوم سال 2015 میلادی آغاز شود تا حتی در دور افتاده ترین نقاط این کره خاکی بتوان به اینترنت پرسرعت و بدون محدویت دسترسی داشت.

البته برخلاف آنچه ذکر می شود، این پروژه را دولت آمریکا به طور مستقیم اجرا نمی کند بلکه Outernet پروژه ای است که بخش خصوصی «صندوق سرمایه گذاری برای توسعه رسانه ها (MDIF)» مستقر در نیویورک به دنبال تحقق آن است؛ سازمانی که «گران بودن خدمات اینترنتی» و «نظارت دولتی بر اینترنت» در برخی کشورها را از علل تلاش خود برای عرضه خدمات اینترنتی رایگان اعلام کرده است.

این اتفاق قرار است این گونه محقق شود که شرکت مزبور مجموعه ای از ماهواره ها را در خارج از جو زمین (در مدارهای کوتاه) قرار خواهد داد که به جای کابل های بزرگ فیبر نوری کشورها را به هم متصل کرده و دهکده جهانی اینترنت معهود! خود را حاصل خواهند کرد. وعده داده شده این پروژه انحصارها را خواهد شکست و به هرکاربر اجازه خواهد داد که بی هیچ واسطه ای، از طریق ارتباط با این ماهواره ها به دنیای مجازی دسترسی پیدا کند.

این ماهواره ها اطلاعات را از صدها مرکز زمینی دریافت و سپس در سراسر جهان دوباره پخش خواهند کرد و آن گونه که درباره آن سخن گفته شده، در ابتدای دوره آزمایشی خود برای کسانی که امکان ورود به اینترنت ندارد اینترنت رایگان و نامحدود عرضه خواهد کرد.

این سیستم چیزی شبیه مکانیزم سامانه جهت یابی فعلی یا همان جی پی اس اما بسیار وسیع تر و البته قدرتمندتر خواهد بود؛ چراکه تعداد کاربران اینترنت به مراتب بیشتر از کسانی است که از مکان یاب استفاده می کنند و علاوه بر آن، حجم اطلاعاتی که در نت جابجا می شود، قابل قیاس با دیتاهای کوچک مختصاتی نیست.

برخی کارشناسان آن را در صورت تحقق، مترادف و به معنای «انفجار اینترنت به معنای واقعی» می دانند. برخی نیز اصطلاح Outerweb’ را به جای آن به کار می برند.

مفهوم Outernet را از نظر انتزاعی و تخیلی بودن می توان هم ردیف مفاهیم و ابداعاتی چون واقعیت افزوده (AR)، اینترنت اشیا (IoT) و خودروهای هوشمند دانست. با این تفاوت که گرچه ایده Outernet دیرتر مطرح شد ولی ظاهرا قرار است زودتر رنگ واقعیت را به خود ببیند. شواهدی چند دال بر این پدیده قریب وجود دارد: نخست اینکه از مدت ها پیشتر می دانیم به زودی نسل جدید وب با به کارگیری پروتکل IPV6 فراگیر خواهد شد. پتانسیلی که IPV6 از نظر عملکرد فراهم خواهد کرد فضای مناسبی برای اجرای پروژه های بلندپروازانه اینچنین است. گسترش اینترنت اشیا و مفهوم ارتباطات انبوه با وسایل همراه نیز از ماهیت پروژه اخیر پشتیبانی می کند. به دلایل بالا گسترش روزافزون شبکه های اجتماعی در سراسر جهان را بیفزایید.

نتیجه این طرح، اتصال آن 60 درصد از ساکنان کره خاکی به اینترنت است که مدیران «صندوق سرمایه گذاری برای توسعه رسانه ها» در پایگاه رسمی خود مدعی شده اند در حال حاضر به اینترنت دسترسی ندارند و اوترنت قرار است ایشان را جهانی کند؛ پروژه ای که بر اساس برنامه زمان بندی اعلام شده، از ژوئن امسال (حدود پنجاه روز پیش) آغاز شده است.
** روی دیگر سکه

به گزارش ایرنا از ساینس نیوز، البته کیست که نداند این پروژه نیز همچون دیگر موارد مشابه در راستای اهداف آمریکا و تسری هژمونی این کشور و تحقق رویای دهکده ای جهانی با کدخدایی اسپانسرهای آن در جهان، گام بر می دارد.

این حقیقت را می توان از هزینه های چند میلیاردی اجرای این پروژه به روشنی دریافت که جز کمک های خیریه(!) منبعی برای بازگشت آن اعلام نشده و فارغ از آن، برهم زننده بسیاری از نظم ها و قوانین جاری در فصای مجازی و وب نیزهست. برای درک این موضوع کافی است که بدانید هزینه های هنگفتی که صرف کابل کشی های وسیع برای اینترنت در جهان شده، منبع درآمد ملی برای بسیاری دولت ها به شمار می آید. به این صورت که برای دسترسی کشورهای همسایه به خطوط ارتباطی شان، مبالغی دریافت می کنند که مسلما راه اندازی سیستمی مثل اوترنت در تضاد با آن است.

این تضاد البته می تواند به شکاف تبدیل شود چراکه بسیاری از متحدان آمریکا احتمالا رضایت نخواهند داد که اینترنت بی محدودیت در کشورشان در دسترس باشد و قدرت اعمال نفوذ بر آن از دستانشان خارج شود؛ همانطور که عده ای دیگر از اینکه می بایست برای مقابله با ماهواره های اوترنت هزینه کنند، خرسند نخواهند شد.

اما باز هم این سوال مطرح می شود که فارغ از همه این دعواها چنین طرح پرهزینه ای چه توجیهی برای حامیان دولتی و غیردولتی آن دارد! ناگفته هویداست که هر پروژه ای که به گسترش اینترنت کمک کند، منفعت بزرگی نصیب غول های دنیای مجازی، سازندگان و عرضه کنندگان محصولان مرتبط با این دنیا (انواع رایانه ها، لوحه ها و گوشی های هوشمند و…) خواهد کرد که همه می دانیم بسیاری شان آمریکایی هستند؛ از ابرکمپانی هایی چون گوگل و یاهو گرفته تا امثال مایکروسافت و اپل و… .

اما این پروژه به ظاهر رویایی ابعاد دیگری هم دارد که کمتر بدان پرداخته شده است. کافی است شما هم مانند ما سری به وبسایت رسمی پروژه بزنید تا از برخی جزئیات دیگر آگاه شوید. اولا برخلاف آنچه مطرح می شود استفاده و برخورداری از مزایای Outernet آنقدرها هم سهل و رایگان نیست. برای استفاده از آن بایستی نوعی گیرنده ویژه تهیه شود تا با اتصال به دیش ماهواره توان دریافت داده ها و تبدیل آنها به قالبی قابل استفاده را داشته باشد. قیمت مدل های مختلف این از Lighthouse صد دلاری شروع می شود تا Lantern که 200 دلار یعنی حدود 700 هزار تومان که خود مبلغ ناچیزی برای همان قشر محرومی که ارائه دهندگان ظاهرا سخاوتمند این طرح قشر هدفشان عنوان کرده اند، محسوب نمی شود.

نکته دومی که کمتر بدان اشاره می شود این که بانیان این پروژه می گویند فعلا این سرویس به صورت اینترنت آفلاین عرضه خواهد شد و تبادل داده به صورت مرسوم دو طرفه نیست نخواهد بود. در نتیجه کاربران پروژه Outernet عملا به مصرف کنندگانی منفعل در برابر سیل متن و عکس موسیقی و فیلم ارسالی قرار خواهند گرفت.

بر اساس نقشه ای که سایت اوترنت منتشر کرده، این پروژه هم اینک بخش هایی از امریکا، اروپا و خاورمیانه را مورد پوشش قرار می دهد. در حال حاضر نمونه اولیه ماهواره مورد استفاده در پروژه اوترنت تهیه شده و قرار است تا چند ماه دیگر صدها نمونه از آن به مدار زمین ارسال شود.

گفتنی است پروژه اوترنت هم اکنون زبان های انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی، آلمانی، چینی و عربی را پشتیبانی می کند ولی بنیان گذارانش در نظر دارند به زودی آن را به تمام زبان ها در دسترس عموم قرار دهند. به بیان دست اندرکاران MDIF، با راه اندازی شبکه اوترنت، چهار میلیارد مشارکت کننده جدید وارد بازار جهانی خواهند شد.

بیش از 60 درصد مردم جهان به اینترنت آزاد دسترسی ندارند و در میان 40 درصد دیگر نیز بخش عمده‌ای از دسترسی کاملا آزادانه به اطلاعات محرومند. همه این‌ها با توجه به نقشی که اینترنت و گردش آزاد اطلاعات در آگاه‌سازی مردم و آموزش ایشان ایفا می‌کند، نشان از لزوم کار بر روی آزاد کردن هر چه بیشتر چرخش آزادانه اطلاعات دارد. تاکنون شرکت‌های بزرگی نظیر فیسبوک و گوگل سعی در فراهم آوردن اینترنت آزاد به طرق مختلف برای نواحی خاصی از جهان داشته‌اند که برای مثال می‌توان به پروژه لون گوگل و اینترنت آزاد فیسبوک اشاره کرد، ولی هزینه بالا و انرژی زیادی که این پروژه‌ها تاکنون به خود اختصاص داده‌اند آن‌ها را از تبدیل به طرحی همگانی و فراگیر بازداشته است.

اوترنت "Outernet" اما ماجرای دیگری است، به گفته بنیان گذاران این طرح از طریق اوترنت شما تنها با ساخت یا تهیه یک دریافت‌کننده خانگی قادر خواهید بود که اطلاعات را به صورت آفلاین و بدون دسترسی به هرگونه اینترنت در اختیار داشته باشید.اوترنت محصول یک شرکت غیرانتفاعی به نام MDIF در نیویورک امریکا است که توسط ساسا ووچینیج و استوارت اوئرباک بنیان‌گذاری شد و از سال 1995 شروع به کار کرد و هدف آن از آغاز فراهم آوردن دسترسی آزادانه و رایگان اطلاعات برای همه مردم کره زمین بود. این شرکت از همان ابتدای تاسیس شروع به جمع‌آوری و قرار دادن محتوای موجود بر روی اینترنت در ماهواره‌های خویش کرد و اکنون پایگاه اطلاعاتی عظیمی را در اختیار دارد که آن را به رایگان برای همه عرضه می‌کند.

طرز کار این سیستم که به نوعی اینترنت آفلاین است و خود را مکمل اینترنت می‌داند این است که اول محتوای مورد نظر را روی سرورهای خود بارگذاری می‌کند و آن را با ماهواره‌های قرار داده شده در مدار زمین در ارتباط قرار می‌دهد. سپس شما با استفاده از دیش خانگی خود یا دریافت‌کننده‌ای که از خود این موسسه می‌توانید تهیه کنید، تمام اطلاعات یا هر بخشی که نیاز دارید را بر روی دستگاه‌های خویش مانند کامپیوتر، لپ‌تاپ و موبایل دانلود می‌کنید و از این به بعد مانند دسترسی آنلاین به اینترنت ولی به صورت آفلاین می‌توانید از آن اطلاعات استفاده کنید. نوع این اطلاعات هم محدود به نوع خاصی نیست و همه گونه داده، از ویدئو و موزیک گرفته تا متن و کتاب را می‌توانید در آن بیابید. برای این که بهتر طرز عمل این سیستم را بفهمید می‌توانیم طرز کار آن را به ساز و کار رادیو تشبیه کنیم. اوترنت نیز مانند رادیو از امواج رادیویی استفاده می‌کند ولی در فرکانسی متفاوت و به جای آن که آن امواج را فقط به صوت تبدیل کند، آنها را به هرگونه فایلی که شما نیاز دارید تبدیل خواهد کرد. سرعت انتقال داده‌ها نیز اکنون 200 مگا بایت در روز است.

دریافت‌کننده انحصاری و جدید اوترنت نیز دستگاهی منحصر به فرد است. این دستگاه که لانترن نام دارد استوانه‌ای کوچک است و قابلیت دریافت مستقیم اطلاعات را از ماهواره دارد و هر چند ساعت یک‌بار خود را آپدیت می‌کند. علاوه بر این‌ها، لانترن قابلیت شارژ خود را وقتی که استفاده از نیروی الکتریکی ممکن نیست و با استفاده از سلول‌های خورشیدی که درون آن تعبیه شده نیز دارد. این دستگاه که لقب کتابخانه‌ جیبی به خود گرفته است به راحتی قابل حمل است و در هر محیط و هر گونه شرایطی قابل استفاده است. قیمت این دریافت‌کننده صد دلار است.

شرکت‌ها و موسسات زیادی با اوترنت همکاری می‌کنند، بخش عمده‌ای از توسعه جهانی اوترنت مدیون همکاری بانک جهانی و موسسه آیرکس با آن است که حاصل این همکاری در دسترس قرار گرفتن اوترنت در بسیاری از نقاط دنیا از جمله امریکای شمالی، خاور میانه که طبیعتا ایران را نیز در برمی‌گیرد، شمال آفریقا و بخش‌هایی از آسیا است و این روند توسعه جغرافیایی به شدت و سرعت در حال رشد است به طوری که به عقیده مدیران این پروژه به زودی در جایجای کره زمین دیگر نقطه‌ای نخواهد بود که از دسترسی به اوترنت باز بماند چه وسط صحرا و چه در میان اقیانوس. سایت‌های معتبر دیگری نیز که عمدتا محتوای خبری، آموزشی و آگاهی بخشی دارند از جمله همکارهای اوترنت به شمار می‌روند و آن را در جمع‌آوری محتوای مورد نیاز یاری می‌دهند که برای مثال می‌توان به ویکی پدیا، سی ان ان، بی بی سی و ده‌ها شرکت دیگر اشاره کرد. این پروژه زبان‌های متعددی را به طور کامل پشتیبانی می‌کند که از این میان می‌توان به انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی، آلمانی، چینی و عربی اشاره کرد. زبان فارسی هنوز در این بین قرار ندارد ولی هدف بنیان‌گذاران اوترنت این است که به زودی آن را به تمام زبان‌ها در دسترس قرار دهند.

درباره چرایی و چگونگی انتخاب اطلاعات موجود روی سرورهای اوترنت هم ساز وکار جالبی وجود دارد. جدا از اطلاعات پایه‌ای که تا کنون بر روی سرورهای این پروژه تعبیه شده‌اند و بیشتر نتیجه همکاری شرکای اوترنت که قبل‌تر از آنها نام بردیم، هستند، این پروژه وبسایتی طراحی کرده است به نام «تخته سفید». در این سایت کاربران لینک اطلاعاتی را که به نظرشان باید روی سرورهای اوترنت قرار بگیرند را پیشنهاد می‌دهند و دیگر کاربران به هر یک از لینک‌های پیشنهادی که دوست داشته باشند رای می‌دهند، لینک‌هایی که بیشترین رای را داشته باشند به ترتیب بر روی سرور قرار می‌گیرند و این طرح تا زمانی که تمام اطلاعات مورد نیاز همه افراد بر روی سرورها قرار گرفته باشد ادامه خواهد داشت.

از جمله استفاده‌های دیگر اوترنت بهره‌گیری از آن در زمان‌های اضطراری و به ویژه رخدادهای طبیعی مانند سیل و زلزله است که در بسیاری مواقع دسترسی به اینترنت را برای مدتی با مشکل مواجه می‌سازند. با وجود اوترنت دیگر این مسئله هم جای نگرانی نخواهد داشت و در چنین مواقعی نیز دسترسی هیچ فردی به باقی دنیا قطع نخواهد شد.

با توجه به هزینه های بسیار سنگین اجرای این پروژه قرار است، در مرحله اول تنها امکان برقراری اتصال یک طرفه و دریافت اطلاعات برای کاربران فراهم شود. در مرحله بعد، این اتصال به یک اتصال دوسویه تبدیل خواهد شد که تمام قابلیت های اینترنت کنونی را در اختیار می گذارد.

انتظار می رود این پروژه عظیم بیش از چهار میلیارد کاربر جدید را به شبکه اینترنت کنونی متصل کند.(منبع: باشگاه خبرنگاران)

فریبا نهاوندی - اینترنت عرصه‌های گوناگون زندگی بشر را متحول کرده است و محدودیت‌های زمانی و مکانی در روابط اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مردم جهان را از میان برده است. همچنین اینترنت هزینه‌های ارتباطات را کاهش داده است و به یکی از مهم‌ترین ابزارهای اقتصادی در حوزه تجارت بین‌الملل تبدیل شده که هم می‌تواند به‌طور مستقیم و هم غیر مستقیم بر روابط بین کشورها تاثیر بگذارد و صادرات کالا و خدمات را به‌طور قابل ملاحظه‌ای رونق ببخشد.

استفاده از اینترنت در تمام جهان از جمله در کشورهای در حال توسعه در حال گسترش است و به امری اجتناب ناپذیر بدل شده است. این در حالی است که در کشورهایی که رونق تجاری بیشتر است تعداد کاربران اینترنتی هم بیشتر است. جمعیت فعلی دنیا بالغ بر1/7میلیارد نفر است که از این تعداد 39 درصد به اینترنت دسترسی دارند و 61درصد مابقی نیز به دلایل مختلف از جمله فرهنگی و سیاسی موفق به دست یابی به اینترنت نیستند. در کشورهایی که جمعیت بیشتری دارند میزان مصرف اینترنت نیز بیشتر است. چین به عنوان پرجمعیت‌ترین کشور جهان دارای بیشترین تعداد کاربران است و ایران در این میان رتبه 28 در جهان را برای استفاده از اینترنت دارد. ضریب نفوذ اینترنت در ایران در سال 93 به 29/53 درصد رسیده بود و اتصال به شبکه ‌ای دی اس ال بیشترین سهم را در بین کاربران اینترنت داشته است. این در حالی ست که تا پایان سال 92 ضریب نفوذ اینترنت در کشور 13/49درصد بوده است.

بیشترین و کمترین کاربران اینترنت

استان مازندران در سال 93 با ضریب نفوذ 64/92 بیشترین کاربران اینترنتی را در ایران داشته است و پس از آن تهران و اصفهان با ضرایب نفوذ 93/76و 29/63 در جایگاه دوم و سوم قرار داشتند. این درحالی است که استان خراسان شمالی با ضریب نفوذ 04/29 کمترین کاربران اینترنت در کشور را دارد و محروم‌ترین استان از نظر دسترسی به اینترنت محسوب می‌شود.
×× 30 درصد ضریب نفوذ اینترنت باند پهن

تا پایان سال 93 استفاده کاربران از اینترنت باند پهن رشد دو برابری را نسبت به سال 92داشته است. در سال 93 ضریب نفوذ در کشور در حدود 16/31 درصد اعلام شده بود در حالی که این رقم تا پایان سال 92 حدود 77/17درصد بوده است.
×× محبوبترین سرویس اینترنتی

شمار کاربران اینترنت ADSLدر سه ماهه اول سال 93 به حدود 14میلیون نفررسیده بود که توانسته بود بیشترین تعداد کاربران را از آن خود کند. ضریب نفوذ این سرویس 17درصد بود که در حدود شش میلیون مشترک را دارا بود. اینترنت موبایل در جایگاه دوم استفاده از اینترنت قرار دارد و در سال 93 حدود 12 میلیون ایرانی از طریق موبایل به اینترنت وصل می‌شدند و ضریب نفوذی در حدود 15 درصد را به خود اختصاص داده بودند.
×× سرعت 64کیلوبیت دایل آپ

با اینکه تکنولوژی‌ها پیشرفت کرده است، اما همچنان حدود 10 درصد از کاربران اینترنت تا پایان سال 93 از اینترنت دایل آپ با سرعتی در حدود 64 کیلوبیت در ثانیه استفاده می‌کردند. تعداد کاربران این فناوری در سال 93 در حدود هفت میلیون نفر و تعداد مشترکان آن نیز در حدود چهار میلیون نفر بودند. در کنار این فناوری وایمکس نیز در ایران کاربران مخصوص به خود را دارد که در حدود سه میلیون نفر را تشکیل می‌دهند و ضریب نفوذی در حدود چهار درصد و حدود دو میلیون نفر اشتراک داشته است.
×× فرصت‌های شغلی

یک کارشناس صنعت ارتباطات در سال 92 اذعان داشت با توجه به پتانسیل‌های بالای صنعت ارتباطات و فناوری اطلاعات می‌توان هشت میلیون فرصت شغلی را در کشور ایجاد نمود. براساس آمارها در سال 92 بیش از 10 میلیون ایرانی عضو شبکه‌های اجتماعی بودند که جزو فعال‌ترین کاربران شبکه‌های اجتماعی در جهان محسوب می‌شود.
×× اتصال ۲۵ هزار روستا به اینترنت

توسعه ICT در مناطق محروم و کمتر توسعه‌یافته جزو اولویت‌های سال ۹۴ است که به‌طور جدی پیگیری شد و همانطور که در سال ۹۳ برای نخستین بار ۸ هزار روستا به اینترنت متصل شده بود، در سال 94 نیزدر حدود 25 هزار روستا دارای اینترنت شدند. همچنین توسعه پهنای باند به صورتی است که 80 درصد از داخل و 20 درصد از پهنای باند بین‌الملل تامین شده است.
×× هزینه خدمات اینترنت

هزینه خدمات اینترنت براساس حجم مصرفی محاسبه خواهد شد. با این وجود در میان مشترکین سیم‌کارت‌های دایمی این اتفاق به شکل دیگری رخ داده و در موارد متعدد افراد در قبض‌های خود با مبلغی حتی بیش از 50 هزار تومان بابت استفاده از اینترنت مواجه می‌شوند. با توجه به نرم‌افزار‌های مختلفی که می‌توان روی گوشی‌های هوشمند نصب کرد، در بسیاری موارد کاربران برای استفاده از این نرم‌افزار‌ها و موارد دیگر، بسته‌های تخفیفی اینترنت موبایل را فعال می‌کنند اما برخی کاربران با این حساب که استفاده چندانی از اینترنت موبایل ندارند بسته‌های تخفیفی را فعال نکرده و ترجیح می‌دهند در موارد اندکی که به استفاده از اینترنت نیاز دارند با هزینه‌های آزاد آن را تامین کنند. و برای این کاربران سیم‌کارت‌های اعتباری از به پایان رسیدن سریع شارژ خود، آن هم در قبال استفاده‌ای بسیار اندک از اینترنت گلایه می‌کنند.

در حال حاضر هزینه اینترنت مخابرات با خط تلفن و‌ای دی اس ال نامحدود در حدود 26000هزار تومان برای سرعت 256 است. این هزینه برای سرعت 128 در حدود 22000تومان و هزینه اینترنت برای سرعت 512 و با محدودیت 2گیگ ماهی 14000هزار تومان است. اگر اینترنت را شرکتی خریداری کنیم بر اساس تعرفه سه ماهه آن با سرعت 200 باید 18000هزار تومان پرداخت شود. هزینه‌های اینترنت با موبایل در همراه اول و ایرانسل و در خط‌های دایمی و اعتباری متفاوت است.

برای نمونه در خطوط ایرانسل هزینه یک روزه 15مگابایتی 500 تومان و هزینه 7روزه 100مگابایتی 2500 و هزینه 30 روزه 200مگابایتی 5000تومان است. همچنین هزینه اینترنت یک ماهه یک گیگ در ایرانسل 13000 هزار تومان است. در خطوط همراه اول هزینه 150 مگابایت اینترنت یک روزه آن 1000تومان است و برای 800مگابایت و برای مدت 7 روز باید 5000تومان پرداخت شود. برای یک‌ گیگ اینترنت همراه اول برای یک ماه نیز مبلغ 10000تومان باید پرداخت شود. برای سیم کارت‌های دایمی نیز هزینه مصوب 8/14ریال برای هر مگا بایت است.

لازم است مشترکین تلفن‌همراه و افرادی که از گوشی‌های هوشمند استفاده می‌کنند به این نکته توجه داشته باشند که در صورت فعال بودن اینترنت آنها که معمولا در اکثر گوشی‌های هوشمند با عنوان Mobile Data نام‌گذاری شده است، این هزینه‌ها به پای آنها نوشته خواهد شد. به همین دلیل لازم است حتما توجه داشته باشید در صورتی که از بسته‌های تخفیفی اینترنت استفاده نمی‌کنید و علاقه‌ای به پرداخت هزینه‌های بالای GPRS ندارید حتما در مواقعی که از اینترنت استفاده نمی‌کنید Mobile Data را در گوشی هوشمند خود غیرفعال کنید.
×× هزینه میلیاردی ایرانیان برای اینترنت

استفاده از اینترنت باعث گشایش در حوزه‌های مختلف شده است. اینترنت به دلیل ارتباط سریع و آسانی که ایجاد می‌کند دریافت خدمات را آسانتر کرده است. به صورت کلی جهان در عصر اینترنت جهانی ارزان‌تر است، هرچند شرکت‌های خدمات‌دهنده در زمینه اینترنت سود سرشاری از افزایش کاربران اینترنت می‌برند. بر فرض اینکه در ایران 40 میلیون نفر از اینترنت استفاده کنند و هر ایرانی ماهانه 10 هزار تومان برای اتصال به شبکه اینترنت خرج می‌کند در ماه چیزی حدود 400 میلیارد تومان از محل اتصال به اینترنت هزینه می‌شود. توجیه اقتصادی این هزینه بالا را باید به این صورت بررسی کرد که امکان خرید اینترنتی، دریافت خدمات و دریافت اخبار و اطلاعات باعث می‌شود کاربران با پرداخت ماهانه 10 هزار تومان تا چند برابر از هزینه‌های خود بکاهند، همانطور که صرفه جویی در وقت نیز از جمله توجیهات این هزینه است. (منبع:روزنامه آرمان)

شاخص های فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور از منظر توسعه زیرساختهای فناوری از وجود عقب ماندگی این بخش با اهداف برنامه پنجم توسعه در فاصله کمتر از یک سال مانده به پایان این برنامه حکایت دارد.

براساس اطلاعاتی که از سوی نظام پایش شاخص های فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران منتشر شده است، بخش ICT کشور در حوزه های مختلف با اهداف کمی مورد انتظار برنامه پنجم توسعه فاصله دارد.

نظام پایش شاخص های فناوری اطلاعات و ارتباطات، وضعیت عملکردی این بخش و وضعیت مورد انتظار در انتهای برنامه پنجم توسعه کشور را در ۱۳ حوزه و گروه به تفکیک بررسی و مقایسه کرده است.

یکی از گروههای مورد نظر، توسعه زیرساختهای فناوری است که در قالب ۱۲ زیرشاخه مورد بررسی قرار گرفته است و وضعیت عملکردی این شاخص ها تا پایان سال ۹۲ از سوی درگاه پایش جامعه اطلاعاتی ایران اعلام شده است.

در این شاخص حداقل سرعت اینترنت باندپهن ۵۱۲ کیلوبیت بر ثانیه درنظر گرفته شده است که در این اندازه گیری نسبت خانوارهای دارای دسترسی به شبکه ملی اطلاعات و اینترنت باندپهن با ۶۳ درصد تحقق، ۳۸ درصد عنوان شده این درحالی است که وضعیت مورد انتظار در انتهای برنامه پنجم توسعه این است که ۶۰ درصد خانوارها دارای دسترسی به شبکه ملی و اینترنت باندپهن باشند.

در بخش ظرفیت پهنای باند اینترنت بین الملل، عملکرد اعلام شده با ۲۵ درصد تحقق اهداف، ۱۲۴ گیگابیت برثانیه است که این ظرفیت باید تا پایان برنامه پنجم به ۵۰۰ گیگابیت بر ثانیه برسد. در همین حال میزان تحقق توسعه ظرفیت پهنای باند اینترنت داخلی ۴۲ درصد و ۸۴۴ گیگابیت بر ثانیه اعلام شده که باید براساس اهداف مدنظر در برنامه تا پایان سال ۹۴ به ۲ هزار گیگابیت برثانیه برسد و دستگاه مسئول این بخش نیز شرکت ارتباطات زیرساخت اعلام شده است.

در بحث سرانه ظرفیت مشترکان ICT با مسئولیت سازمان تنظیم مقررات، عملکرد این شاخص با ۳۱ درصد تحقق، به ازای هر نفر ۲۶۰ کیلوبیت بر ثانیه عنوان شده که این رقم باید به ۸۳۲ کیلوبیت بر ثانیه به ازای هر نفر برسد.

در شاخص تعداد مراکز داده ( دیتاسنتر) داخلی فعال، میزان عملکرد از فعالیت ۱۸ مرکز و تحقق ۴۵ درصد این هدف حکایت دارد که این رقم باید تا پایان برنامه پنجم توسعه به ۴۰ مرکز توسط سازمان فناوری اطلاعات ایران افزایش یابد اما از نظر عملکردی میزان در دسترس بودن سرویس‌های مراکز داده داخلی، سازمان فناوری اطلاعات با عملکرد ۹۶ درصدی با اهداف برنامه پنجم توسعه فاصله ای ندارد.

به گزارش مهر، شاخص های توسعه زیرساختهای فناوری در خصوص نسبت سرویس‌های اینترنت پهن‌باند که با توافقنامه سطح سرویس ارائه می‌شوند عملکرد ۷۵ درصدی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی را نشان می دهد.

در همین حال میزان شاخص دسترسی به تلفن خانگی برای روستاهای بیشتر از ۲۰ خانوار فاقد این امکان، حدود ۷۹ درصد اعلام شده که تا رسیدن به مطلوب ۱۰۰ درصدی فاصله زیادی دارد.

وزارت ارتباطات از نظر دسترسی به تلفن عمومی برای روستاهای کمتر از ۲۰ خانوار فاقد این امکان نیز موفق به اجرای ۸۵ درصد این اهداف شده است.

در بخش تجهیز روستاهای با بیش از ۷۰ خانوار به مرکز خدمات فناوری اطلاعات و ارتباطات – دفاتر ICT که باید از سوی شرکت پست اجرایی می شد عملکرد برنامه از تحقق ۱۵ درصدی این هدف حکایت دارد.

عملکرد وزارت ارتباطات در مورد نسبت جمعیت روستایی تحت پوشش شبکه تلفن سیار که باید تا پایان سال ۹۴ به ۱۰۰ برسد حدود ۷۰ درصد اعلام شده است و در همین حال، نسبت خانوارهای روستایی دارای دسترسی به اینترنت با ۲۹ درصد موفقیت، حدود ۱۸ درصد است که باید تا پایان برنامه پنجم توسعه به ۶۰ درصد برسد.

سلمان صحافی - اکثر کاربران اینترنت در ایران از کیفیت ارائه خدمات راضی نیستند. در مقابل شرکت‌هایی که در حوزه اینترنت سرویس‌دهی می‌کنند، همیشه ادعای کیفیت بالا را داشته و از قیمت پایین و عدم سوددهی آن می‌نالند. به‌راستی حق با کدام طرف دعواست؟ از این رو سعی شده در این نوشتار سرعت و قیمت اینترنت در ایران با دیگر کشورهای جهان مقایسه شود. سایت نت‌ایندکس، معروف‌ترین مرجع ارائه آمار از سرعت و قیمت اینترنت در جهان است. این سایت با استفاده از دریافت اطلاعات کاربرانی که از نرم‌افزار Ookla speed test روی کامپیوتر یا موبایل خود استفاده می‌کنند، به جمع‌آوری اطلاعات می‌پردازد. اسپید تست سال گذشته بیش از ۳۵۰ میلیون کاربر داشته است و روزانه از سراسر جهان با استفاده از این اپلیکیشن پنج میلیون نفر سرعت اینترنت خود را چک می‌کنند. ازاین‌رو نمی‌توان به اطلاعات ارائه‌شده از سوی نت ایندکس خدشه وارد کرد.
×× متوسط سرعت و قیمت اینترنت در جهان

براساس گزارش سایت فارنت طبق آمار نت ایندکس سرعت دانلود «پهن‌باند» (اینترنتی که در خانه و محل‌ کار با آن سروکار داریم) به‌طور متوسط ۲۳ مگابیت بر ثانیه است. سرعت آپلود پهن‌باند نیز به‌طور متوسط ١٠,٧ مگابیت بر ثانیه است. براساس این آمار کاربران پهن‌باند به‌ازای دریافت هر مگابیت بر ثانیه ٥.٢٤ دلار پرداخت می‌کنند. همچنین متوسط سرعت دانلود اینترنت موبایل در جهان ١٢.٢ مگابیت بر ثانیه و متوسط سرعت آپلود اینترنت موبایل پنج مگابیت بر ثانیه است
××‌ متوسط سرعت و قیمت اینترنت در ایران

نت‌ایندکس سرعت متوسط دانلود کاربران خانگی اینترنت در ایران را ٥,٦ مگابیت بر ثانیه اعلام کرده است. طبق ادعای نت‌ایندکس این آمار براساس اطلاعات دریافتی از یک‌میلیون‌و ٥٢٩هزارو ٤٥٧‌ آی‌پی یکتاست که از ۲۳ مارس ۲۰۱۵ تا ۲۱ آوریل ۲۰۱۵ با استفاده از اوکلا اسپید تست سرعت اینترنت خود را چک کرده‌اند. طبق همین آمار متوسط سرعت آپلود در ایران ٣.٥ مگابیت بر ثانیه است. بر اساس اطلاعاتی که کاربران اوکلا اسپید تست در اختیار نت‌ایندکس گذاشته‌اند، متوسط قیمت اینترنت در ایران ٥.٩٥ دلار به‌ازای هر مگابیت بر ثانیه است. براساس همین آمار، متوسط سرعت دانلود اینترنت موبایل در ایران چهار مگابیت بر ثانیه و همچنین سرعت آپلود اینترنت موبایل در ایران ١.٤ مگابیت بر ثانیه است. این آمار از اطلاعات هشت‌میلیون‌و٩٣٨هزارو ٦٨‌ آی‌پی واحد از ۲۳ مارس ۲۰۱۵ تا ۲۱ آوریل ۲۰۱۵ دریافت شده است.
×× وضعیت ایران در رتبه‌بندی سرعت اینترنت پهن‌باند

ایران در رتبه‌بندی سرعت دانلود پهن‌باند در جهان، در رتبه ۱۴۷ از میان ۲۰۰ کشور قرار دارد. طبق آمار به‌دست‌آمده، ایران در این رتبه‌بندی پایین‌تر از عراق، بوتان، مراکش، جزایر ویرجینیا و بالاتر از ساحل‌عاج، نیجریه، کاستاریکا و لیبی قرارگرفته است. در این رتبه‌بندی سنگاپور با متوسط سرعت دانلود ١١٩,٢٣ مگابیت بر ثانیه با اختلاف در رتبه اول قرار گرفته است. کشور بسیارکوچک «سن‌پیر او می‌کلون» (که کمتر از هفت هزار نفر جمعیت دارد!) در رتبه دوم و هنگ‌کنگ، ژاپن، رومانی و کره‌جنوبی در رتبه‌های بعدی قرار دارند. در انتهای جدول نیز گینه استوایی با متوسط سرعت اینترنت ١.٠٩ مگابیت بر ثانیه آخرین رتبه را در میان ٢٠٠ کشور دارد. پس ‌از این کشور نیز به‌ترتیب گامبیا، کنگو، گینه، سوریه و کوبا قرار دارند.

در رتبه‌بندی سرعت آپلود نیز ایران در جایگاه ۱۲۸ در میان ۲۰۰ کشور قرار دارد. ظاهراً وضعیت آپلود در ایران بهتر از دانلود است. در این رتبه‌بندی ایران پایین‌تر از جزایر کیمن، هندوراس، سن مارتین و اکوادور و بالاتر از جزایر فارو، گینه‌نو، اندونزی و جزایر تورکس و کایکوس قرار دارد. در رتبه‌بندی سرعت آپلود هم سنگاپور در صدر است. متوسط سرعت آپلود در سنگاپور ٩٨.٠٣ مگابیت بر ثانیه است. هنگ‌کنگ نیز با اندک اختلاف از سنگاپور دوم است و سپس با اختلاف ژاپن، کره‌جنوبی، ماکائو و لتونی در جایگاه‌های بعدی قرار دارند. بد نیست به انتهای رتبه‌بندی سرعت آپلود نیز نگاهی بیندازیم. جمهوری دموکراتیک کنگو با سرعت آپلود ٠.٥٥ مگابیت بر ثانیه در آخرین جایگاه این رتبه‌بندی قرار دارد. پس از جمهوری کنگو به‌ترتیب ونزوئلا، جزایر ماریانای‌ شمالی، سوریه و گینه قرار دارند.
×× وضعیت ایران در رتبه‌بندی سرعت اینترنت موبایل

رتبه‌بندی دیگر، سرعت دانلود اینترنت موبایل است. در این رتبه‌بندی ایران در جایگاه ۹۸ از میان ۱۱۴ کشور جهان قرار دارد، یعنی تنها ۱۵ پله با رتبه آخر اختلاف دارد. مصر، بوسنی، اندونزی و فلسطین در این رده‌بندی از ایران بالاتر و پاکستان، هند، لائوس و تونس پایین‌تر از ایران قرار دارند. رتبه نخست این رده‌بندی در اختیار نیوزیلند، با سرعت دانلود اینترنت موبایل ٢٦,٥٥ مگابیت بر ثانیه است. چین، دانمارک، تایوان، امارات و فنلاند به‌ترتیب در جایگاه دوم تا ششم این رده‌بندی قرار دارند. رتبه آخر این رده‌بندی نیز در اختیار اوکراین، با سرعت دانلود اینترنت موبایل ١.٤٦ مگابیت بر ثانیه است.

البته ناآرامی‌های سیاسی اخیر اوکراین را نباید در تأثیر بر این نتیجه نادیده گرفت. ویتنام، سودان، الجزایر، پاراگوئه و تانزانیا به‌ترتیب بالاتر از اوکراین در انتهای جدول قرار دارند. در رتبه‌بندی سرعت آپلود اینترنت موبایل در جهان نیز، ایران با دو پله صعود نسبت به ‌سرعت دانلود اینترنت موبایل در جایگاه ۹۶ از بین ۱۱۴ کشور جهان قرار دارد. در این رده‌بندی نیجریه، مراکش، پاکستان و ترکیه بالاتر از ایران و بوسنی، اندونزی، فلسطین و بنگلادش پایین‌تر از ایران قرار دارند. جایگاه اول در این رده‌بندی در اختیار دانمارک با سرعت آپلود اینترنت موبایل ١١.٦٦ مگابیت بر ثانیه است.

لوکزامبورگ، تایوان، امارات، کویت و نیوزیلند در جایگاه‌های بعدی این رده‌بندی قرار گرفته‌اند. در انتهای رتبه‌بندی، سودان با متوسط سرعت آپلود اینترنت موبایل ٠.٤٩ مگابیت بر ثانیه در جایگاه آخر قرار دارد. اوکراین، ویتنام، نیکاراگوئه، میانمار و پاراگوئه به‌ترتیب بالاتر از سودان در انتهای این رنکینگ قرار دارند.
×× وضعیت ایران در رتبه‌بندی قیمت اینترنت پهن‌باند

شاید کاربران ایرانی با سرعت اینترنت مشکل داشته باشند، اما درحال‌حاضر به ‌اندازه قیمت آن اصطلاحا به کاربران ایرانی«زور نمی‌آید». این رتبه‌بندی براساس قیمت اینترنت به‌ازای «دلار بر مگابیت بر ثانیه» است که اطلاعات قیمت اینترنت ۶۲ کشور بر مبنای اطلاعاتی که کاربران در اختیار سایت گذاشته‌اند ثبت‌ شده است. در این رتبه‌بندی کشورها به ترتیب اینترنت ارزان‌تر رتبه‌بندی شده‌اند. ایران در این رتبه‌بندی در جایگاه ۴۶ قرار داشته و تنها ۱۶ پله با انتهای رتبه‌بندی فاصله دارد. ایتالیا، عربستان، اسپانیا و نیوزیلند بالاتر از ایران و مکزیک، فرانسه، آرژانتین و کلمبیا پایین‌تر از ایران قرار دارند. در ابتدای رتبه‌بندی بلغارستان با قیمت اینترنت ٠,٤٣ دلار بر مگابیت بر ثانیه لقب ارزان‌ترین اینترنت در دنیا را به خود گرفته است.

پس از بلغارستان، روسیه، اوکراین، رومانی، اسرائیل و مجارستان قرار دارند. در انتهای جدول رتبه‌بندی آفریقای‌جنوبی به‌عنوان گران‌ترین اینترنت دنیا شناخته می‌شود.

اینترنت در آفریقای‌جنوبی به‌ازای هر مگابیت بر ثانیه ١٩.٠٦ دلار است. در این فهرست فیلیپین، اندونزی، مصر، مالزی و امارات به ترتیب بالاتر از آفریقای جنوبی قرار گرفته‌اند. شاید ابتدا با مقایسه متوسط قیمت اینترنت در جهان که ٥.٢٤ دلار برآورد شده است و متوسط قیمت اینترنت در ایران که ٥.٩٥ دلار تخمین زده ‌شده است، حق را به ارائه‌دهندگان سرویس اینترنت در ایران بدهیم و بگوییم که قیمت آنها منصفانه است؛ اما مسئله این است که قیمت بسیار بالای اینترنت در چند کشور انتهایی فهرست، بر بالارفتن متوسط قیمت اینترنت در جهان تأثیر زیادی گذاشته است.

با نگاهی به رتبه‌بندی کلی قیمت در ۶۲ کشور جهان متوجه می‌شویم که در ۲۷ کشور ابتدایی این فهرست، قیمت اینترنت کمتر از سه دلار، یعنی حداقل نصف قیمت اینترنت در ایران است.

چیز دیگری هم که باید درباره این فهرست‌ها درنظر بگیریم، کیفیت بسیارپایین اینترنتی است که در اختیار کاربران ایرانی قرار دارد. با وجود این، فهرست ارائه‌شده، فقط به این منظور است تا مشخص شود وضعیت اینترنت کشور ما در مقایسه با دیگر کشورهای جهان چگونه است.(منبع:شرق)

مسئولان کمیسیون فدرال ارتباطات آمریکا تا کمتر از ۲ ماه دیگر در مورد قوانین مربوط به بی‌طرفی اینترنت تصمیم‌گیری خواهند کرد.

به گزارش فارس به نقل از هافینگتون پست، بیش از یک سال است که بحث و منازعه گسترده‌ای در این زمینه در آمریکا به راه افتاده و در حالی که مسئولان ارشد کمسیسیون فدرال ارتباطات آمریکا و برخی شرکت‌های تجاری ثروتمند در این کشور از تغییر قوانین بی‌طرفی اینترنت حمایت می‌کنند افراد عادی و شرکت‌های کوچک خواستار حفظ وضعیت فعلی هستند.

در صورت تغییر قوانین بی طرفی اینترنت افراد و شرکت‌های ثروتمند با پرداخت پول بیشتر می‌توانند امکان دسترسی به سایت‌ها و سرویس‌های مربوط به خود را برای کاربران تسهیل کنند و در مقابل افراد و شرکت های دیگر امکانات کمتری دریافت خواهند کرد.

بر طبق قوانین فعلی بی طرفی اینترنت شرکت های خدمات پهنای باند بایستی با کل ترافیک اینترنتی، به یکسان و بدون تبعیض برخورد کنند و نباید یک شرکت ارائه کننده خدمات اینترنت (ISP) اجازه یابد که دسترسی به وبسایت ها یا خدمات مشخص را مسدود یا دشوار کند، و نباید یک خط ارتباطی پرسرعت به محتواهای خاص مورد نظر ISP اختصاص یابد تا آنها سریع تر از سایر محتواها جا به جا شوند.

حامیان بی طرفی اینترنت می‌گویند بی‌طرفی اینترنت به شکل فعلی شکل گیری و ظهور شرکت های خلاق و نوپا در عرصه فناوری اطلاعات را تسهیل می کند، زیرا به عنوان مثال وب سایت این شرکت ها به طور خودکار در دسترس هر کامپیوتری که به اینترنت وصل است، قرار می گیرد.

آنان تصریح می‌کنند دلیل نوآوری‌های بزرگ در عرصه اینترنت در دو دهه اخیر، بی‌طرفی اینترنتی است. زیرا موانع فعالیت شرکت‌ها و ارائه خدمات جدید توسط آنان را کاهش داده و آزادی حاصل از آن به خلق ده‌ها سرویس مانند گوگل، توییتر، نتفلیکس، آمازون، اسکایپ، آیتونز و غیره منجر شد است. حالا آنها نگران هستند که بدون این بی طرفی شبکه‌ای، اینترنت تبدیل به محیطی شود که کمتر از قبل پذیرای شرکت ها و ایده های جدید باشد.

خطر دیگر این است که تامین کنندگان پهنای باند که معمولا خدمات دیگری نیز ارائه می‌دهند، ممکن است عمدا جلوی ارانه خدمات جدید از سوی شرکت های رقیب را که تهدیدی برای خود تلقی کنند، بگیرند. به عنوان مثال شرکت های مخابراتی از این طریق می توانند برای نرم افزار تلفن اینترنتی اسکایپ مشکل ایجاد کنند.

با توجه به تمامی این نگرانی‌ها مخالفت با بی‌طرفی اینترنت مساله ای کاملا جدی است و حال پنج عضو کمیسیون فدرال ارتباطات آمریکا در حال بررسی پیشنهاد ارائه شده از سوی تام ویلر در مورد قوانین مربوطه هستند. هنوز جزییات بیشتری در این زمینه در اختیار رسانه ها قرار نگرفته است. اما نتایج این رای گیری بر تمامی کاربران اینترنت تاثیر خواهد گذاشت.

جدیدترین آمارها از استفاده کاربران ایرانی از اینترنت نشان می دهد که ضریب نفوذ اینترنت در ایران به 49.13 درصد رسیده و اتصال به شبکه اینترنت از طریق تکنولوژی ADSL بیشترین سهم را در میان سایر اتصالات به خود اختصاص داده است؛ در همین حال استان مازندران بیشترین کاربران اینترنت در ایران را در اختیار دارد.

به گزارش خبرنگار مهر، براساس آمارهایی که در سامانه مدیریت ضریب نفوذ اینترنت کشور آمده است ایران با 75 میلیون و 149 هزار و 669 نفر جمعیت دارای 36 میلیون و 918 هزار و 795 کاربر اینترنت و 21 میلیون و 198 هزار و 945 مشترک است که با این وجود ضریب نفوذ اینترنت در ایران تا پایان سال 92 حدود 49.13 درصد برآورد می شود.
بیشترین کاربران اینترنت در مازندران

براساس بررسی های به عمل آمده استان مازندران با ضریب نفوذ 86.77 درصد بیشترین کاربران اینترنت در ایران را از آن خود کرده است و پس از این استان، تهران با ضریب نفوذ 68.04 ، اصفهان با ضریب نفوذ 59.32 ، خوزستان با ضریب نفوذ 56.28 و سمنان با ضریب نفوذ 53.8 در رده های بعدی قرار دارند.

تعداد کاربران اینترنت مازندران 2 میلیون و 667 هزار و 204 نفر و تعداد مشترکان اینترنت در این استان 1 میلیون و 146 هزار و 15 اعلام شده و جمعیت این استان 3 میلیون و 73 هزار و 943 نفر است. در همین حال تهران با 12 میلیون و 183 هزار و 391 نفر جمعیت دارای 8 میلیون و 289 هزار و 685 کاربر و 5 میلیون و 604 هزار و 233 مشترک اینترنت است.

در این رده بندی اصفهان با 4 میلیون و 879 هزار و 312 نفر جمعیت، 2 میلیون و 894 هزار و 516 نفر کاربر اینترنت و یک میلیون و 462 هزار و 524 مشترک دارد.

خوزستان نیز با 4 میلیون و 531 هزار و 720 نفر جمعیت دارای 2 میلیون و 550 هزار و 241 نفر کاربر و 1 میلیون و 263 هزار و 561 مشترک اینترنت است.

همچنین استان سمنان نیز به عنوان پنجمین استان دارای کاربر اینترنت در ایران با جمعیت 631 هزار و 218 نفر، دارای 339 هزار و 611 کاربر و 198 هزار و 592 مشترک اینترنت است.
ADSL محبوبترین سرویس اینترنتی در میان ایرانیها

به گزارش مهر، تا پایان سال 92 شمار کاربران اینترنت ADSL در ایران به 11 میلیون و 991 هزار و 233 نفر رسید و این فناوری توانسته بیشترین کاربران اینترنت در ایران را از به خود جلب کند؛ هم اکنون ضریب نفوذ فناوری ADSL در ایران 15.96 درصد برآورد می شود و 4 میلیون و 796 هزار و 493 مشترک نیز دارد.

پس از فناوری ADSL ، اینترنت دایل آپ بیشترین میزان اتصالات به اینترنت را در ایران در اختیار دارد؛ به نحوی که 9.23 درصد کاربران اینترنت در ایران با اینترنت دایل آپ به شبکه جهانی متصل می شوند و تعداد کاربران این فناوری نیز 6 میلیون و 934 هزار و 760 نفر و تعداد مشترکان 3 میلیون و 467 هزار و 380 نفر برآورد می شوند.

شمار کاربران فناوری وایمکس در ایران نیز به 2 میلیون و 679 هزار و 550 نفر رسیده و سامانه مدیریت ضریب نفوذ اینترنت کشور، ضریب نفوذ این فناوری را 3.57 درصد با یک میلیون و 71 هزار و 820 اشتراک اعلام کرده است.

هم اکنون 9 میلیون و 207 هزار و 252 ایرانی نیز از طریق موبایل به اینترنت وصل می شوند و ضریب نفوذ اینترنت موبایل در ایران 12.25 درصد اعلام شده است؛ این درحالی است که تا پیش از این و در سال 91، اتصال کاربران با موبایل به اینترنت، بیشترین نوع اتصال ایرانیها محسوب می شد که این رتبه هم اکنون در اختیار اینترنت ADSL قرار گرفته است.

در همین حال 6 میلیون و 106 هزار نفر از طریق فیبر به اینترنت متصل می شوند و ضریب نفوذ این فناوری با 2 میلیون و 656 هزار مشترک در ایران 8.13 درصد برآورد شده است.
بیشترین خطوط وایمکس در اختیار خوزستانی ها

استان مازندران بیشترین کاربران اینترنت ADSL را در خود جای داده است و ضریب نفوذ این فناوری در این استان، 51 درصد تخمین زده شده است. در همین حال استانهای اردبیل، اصفهان، سمنان و گلستان نیز در رتبه های برتر استانهای دارای بیشترین اتصال ADSL قرار دارند.

اینترنت دایل آپ نیز در استان اصفهان با 13 درصد ضریب نفوذ، بیشترین مشتری را دارد و پس از اصفهان، استانهای البرز، تهران، یزد و مازندران بیشتر از سایر استانها از اینترنت دایل آپ برای اتصال به اینترنت استفاده می کنند.

بیشترین خطوط وایمکس مربوط به استان خوزستان با ضریب نفوذ 10.39 درصد است و پس از آن تهران، هرمزگان، اصفهان و کردستان در رده های بعدی جدول وایمکس قرار دارند.

در بخش اینترنت موبایل نیز، کاربران تهرانی با 20.89 درصد ضریب نفوذ، بیشترین حجم اتصال را به خود اختصاص داده اند و پس از این استان، کاربران اینترنت در البرز، مازندران، خوزستان و بوشهر بیشتر از موبایل خود برای اتصال به اینترنت استفاده می کنند.

استان بوشهر با ضریب نفوذ 9.2 درصد بیشترین اتصال اینترنت فیبر را در اختیار دارد و پس از آن ایلام، فارس، خوزستان و کهکیلویه و بویراحمد در رده های بعدی اتصال به فیبر قرار دارند.
خراسان شمالی محروم ترین استان اینترنتی

به گزارش مهر، براساس نقشه سامانه مدیریت ضریب نفوذ اینترنت کشور، استان خراسان شمالی محروم ترین استان از نظر دسترسی به اینترنت محسوب می شود به نحوی که این استان با 867 هزار و 727 نفر جمعیت دارای ضریب نفوذ 27.55 درصدی اینترنت است و 239 هزار و 101 کاربر و 149 هزار و 468 اشتراک اینترنتی دارد.

آمارهای ارائه شده از سوی سامانه مدیریت ضریب نفوذ اینترنت کشور، تا پایان سال 92 را شامل می شود و این سامانه اعلام کرده که در حال ثبت و تکمیل این آمار است.

این درحالی است که پیش از این و در سال 91 و شش ماهه نخست سال 92، اینترنت در 4 استان اصفهان، مازندران، تهران و قم بیشترین کاربر را داشت؛ همچنین سهم اتصال به اینترنت از طریق GPRS در کل کشور بیش از سایر اتصالات بود.

مهیار مهرجو - آی‌تی ایران - اینترنت تا یک دهه بعد از پیدایش موضوعی مبهم بود و فقط اقشار خاصی مانند نوابغ کامپیوتر در واشنگتن با آن سروکار داشتند، در حالی که امروزه در صدر خبرها است. حتی تیتر برخی خبرها حاکی از آن است که این اینترنت به زودی از میان ما خواهد رفت! اما آیا این مطلب واقعا درست است؟

برای هر کاربر اینترنت مهم است که بی‌طرفی شبکه‌ای و قوانین پیشنهادی FCC (کمیسیون ارتباطات فدرال) را که اخیرا برای حفظ آزادی اینترنت طرح شده، بداند. توضیح این مطلب تخصصی کار ساده‌ای نیست. برای اینکه بهتر متوجه شوید به چند سوال متداول می‌پردازیم و ضمن بررسی بی‌طرفی شبکه‌ای مروری می‌کنیم به برنامه‌های FCC برای این موضوع.
منظور از بی‌طرفی شبکه‌ای چیست؟

بی‌طرفی شبکه‌ای قانونی است که طبق آن «ISP»ها (سرویس‌دهندگان اینترنت) مانند AT&T و Verizon و همچنین دولت‌ها باید اینترنت را به طور مساوی بین همه تقسیم کنند. این یعنی ISPها نباید اینترنت را قطع کنند یا سرعت آن را برای برخی مشترکان کاهش دهند و برای برخی بهبود ببخشند.
چه کارهایی تا به حال انجام شده است؟

حدود یک دهه پیش، موافقان بی‌طرفی شبکه‌ای از کمیسیون ارتباطات فدرال خواستند قوانینی وضع کند که برطبق آن، سرویس‌دهندگان نه‌تنها دسترسی مصرف‌کننده‌ها را کنترل کنند بلکه سرویس‌های مخابراتی مبتنی بر اینترنت نیز ارائه دهند. در سال 2004 مایکل پاول، رئیس کمیسیون ارتباطات فدرال اولین پیشنهاد رسمی را درباره آزادی اینترنت اعلام کرد.

یک‌سال بعد هم سازمان جمهوری‌خواهان اصول آزادی اینترنت را پذیرفت که البته در آن زمان این اصول هنوز قانون رسمی نبودند. کمیسیون ارتباطات فدرال در سال 2008 تلاش کرد تا اصول آزادی اینترنت را اجرا کند و در همان سال بزرگ‌ترین شرکت ارتباطی دنیار ا با نام کامکست ( Comcast) متهم کرد به کم کردن سرعت «BitTorrent» که به کاربران اجازه می‌داد فایل‌های حجیم را در اینترنت به اشتراک بگذارند.

در آن زمان، رئیس کمیسیون ارتباطات فدرال که جمهوری‌خواهی به نام کوین مارتین بود کامکست را توبیخ کرد. هرچند این شرکت دو سال بعد یعنی در ۲۰۱۰ از کمیسیون ارتباطات فدرال شکایت کرد و رای دادگاه را به نفع خود گرفت. دادگاه اعلام کرد که کمیسیون ارتباطات فدرال حق توبیخ کامکست را ندارد.

تا اینکه حزب دموکرات به قدرت رسید و متعاقبا ریاست کمیسیون ارتباطات فدرال نیز تغییر یافت. در مبارزات انتخاباتی سال 2008 اوباما اعلام کرد که حفظ اینترنت آزاد از سیاست‌های او در زمینه تکنولوژی خواهد بود. بنابراین در سال 2010 ریاست دموکرات کمیسیون ارتباطات فدرالJulius Genachowski اصول اینترنت یکسان را به قانون رسمی تبدیل کرد. با پایان سال 2010 کمیسیون ارتباطات فدرال پس از رایزنی با شرکت‌های بزرگ مخابراتی مانند ورایزون (Verizon) و همچنین شرکت‌های بزرگ اینترنتی مانند گوگل اولین قانون رسمی اینترنت آزاد را منتشر کرد.

در قوانین جدید شبکه‌های بی‌سیم در طبقه‌بندی جداگانه‌ای از شبکه‌های کابلی قرار گرفتند و امکان فروش سرویس Fast Lane (مسیرهای با سرعت بالا) برای سرویس‌دهندگان پا برجا ماند.

هنوز جوهر این قانون جدید خشک نشده بود که ورایزون از کمیسیون ارتباطات فدرال شکایت کرد که این آژانس صلاحیت وضع قوانین را ندارد. در ژانویه 2014، دادگاه ایالات متحده به نفع ورایزون رای داد و قانون اینترنت آزاد کمیسیون ارتباطات فدرال را رد کرد، اما در عین حال اعلام کرد که کمیسیون ارتباطات فدرال می‌تواند قوانین گسترش اینترنت را وضع کند. در اواخر آوریل، ریاست کمیسیون ارتباطات فدرال، تام ویلر (Tom Wheeler) پیش‌نویس جایگزین را برای قانون ردشده ارائه داد. او همچنین مدعی شد که این پیشنهاد سریع‌ترین راه برای برقراری دوباره قانون سال 2010 است.

اما سست بودن قوانین اینترنت آزاد باعث انتقاد گروه دفاع از حقوق مشتریان نیز شد. معترضان در مقابل ساختمان کمیسیون ارتباطات فدرال جمع شدند تا نگرانی خود را در باره قوانین پیشنهادی اعلام کنند. این تجمع‌ها به نوعی یادآور اعتراض‌های گسترده سال 2012 است که علیه SOPA(توقف سرقت آنلاین) و PIPA (حفاظت از حوزه اندیشه) دو قانون پیشنهادی کنگره ایالات متحده انجام گرفت.

این دو قانون در اواخر سال ۲۰۱۱ از سوی رئیس کمیسیون حقوقی در قالب یک طرح به نمایندگان مجلس ارائه شد. بر اساس این طرح هر سایتی که به هر نحو محتوای دارای Copyright (حق تالیف) را بدون اجازه انتشار دهد مسدود می‌شود و همه شرکت‌های آنلاین حتی ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی هم اجازه عرضه خدمات به این وب‌سایت‌ها را ندارند.

حتی موتورهای جست وجوگر نیز باید آنها را از لیست حذف کنند. هر دو قانون به دنبال اعتراض گسترده شرکت‌های اینترنتی و گروه‌های طرفدار آزادی اینترنت متوقف ماندند و راهی به پیش نبردند.

موافقان طرح اخیر اعتقاد دارند که با استفاده از آن می‌توان از سرقت مطالب جلوگیری و به این ترتیب از محتواهایی که دارای حق مالکیت هستند حمایت کرد، اما این طرح مخالفان بیشتر و جدی‌تری دارد. آنها معتقدند که این قانون می‌تواند این اختیار را به دولت آمریکا بدهد که به‌راحتی بر محتوای وب‌سایت‌ها نظارت کند و به تشخیص خود آنهایی را که باعث نقض حق مالکیت آثار شده‌اند تعطیل کند. از مخالفان بزرگ نیز می‌توان به گوگل و ویکی‌پدیا اشاره کرد که به نشانه اعتراض صفحه اصلی سایت را سیاهپوش و حتی برای 24ساعت غیر فعال کردند.

حامیان بی‌طرفی شبکه‌ای، مانند public knowledge (مجموعه‌ای که برای آزادی اینترنت تلاش می‌کند) یا رهبران کنگره همچنان معتقد هستند که طرح پیشنهادی هنوز ضعیف تر از آن است که بتواند از اینترنت در برابر ISPها و سرویس‌دهندگان شبکه بی‌سیم که می‌خواهند کاربران برای داشتن سرویس بهتر مجبور به پرداخت هزینه بیشتر باشند حفاظت کند.

آنها می‌گویند شرایط فعلی شرکت‌ها را به دو گروه تقسیم کرده است؛ گروه اول شرکت‌هایی هستند که هزینه زیادی پرداخت می‌کنند که در اولویت قرار می‌گیرند و سرویس آنها با

fast lane به کاربران می‌رسد. گروه دوم نیز شامل شرکت‌هایی می‌شود که این هزینه را پرداخت نمی‌کنند و کاربران آنها از slow lane (مسیرهای کم سرعت) هدایت می‌شوند.

این حامیان همچنین معتقدند که کمیسیون ارتباطات فدرال به پایه‌های قانونی بهتری نیاز دارد تا مقررات تصویب‌شده را لازم‌الاجرا کند. این موضوع توجه ویلر و حتی کنگره را به خود جلب کرد. از آنجا که ویلر طرح پیشنهادی را اصلاح کرده بود در 15 ماه مه، کمیسیون ارتباطات فدرال پیشنهاد اصلاح شده را به بحث گذاشت.
نتیجه مذاکرات چه بود؟

قوانین جدید در واقع هنوز درحد پیشنهاد بودند که کمیسیون ارتباطات فدرال آنها را در دفترخانه فدرال به چاپ رساند و به نظرسنجی عمومی گذاشت. این نظرسنجی تا 15 ژوئیه ادامه دارد. کمیسیون ارتباطات فدرال پس از آن تا 10 سپتامبر پذیرای پاسخ نظرها خواهد بود. از آنجا که پیش‌بینی می‌شود حجم نظرها زیاد باشد، کمیسیون ارتباطات فدرال برای دریافت نظرها یک صندوق اینترنتی راه‌اندازی کرده است.

بعد از اتمام نظرسنجی کمیسیون ارتباطات فدرال نظرها را بررسی و سپس پیش‌نویس قوانین جدید را آماده می‌کند. این موضوع چند ماه زمان نیاز دارد که البته کمیسیون ارتباطات فدرال امیدوار است تا انتهای سال جاری میلادی قوانین رسمی را وضع کند.
کمیسیون ارتباطات فدرال در حال رسیدگی به چه پیشنهادهایی است؟

پیشنهادها به ریاست کمیسیون ارتباطات فدرال درباره یافتن بهترین راه برای آزادی اینترنت است. اما درباره اینکه آیا این دیدگاه درست است یا نظر حامیان بی‌طرفی شبکه‌ای، بحث‌های زیادی مطرح شده است. این سند به خودی خود حاصل نظرها و بازخوردهایی است که به طور خلاصه آنها را بررسی می‌کنیم.

قانون شفاف‌سازی: طبق این قانون سرویس‌دهندگان باید گزارش عملکرد خود را به اشتراک بگذارند و همچنین سرعت سرویس‌ها و نحوه مدیریت ترافیک در زمان تراکم را مشخص کنند که شامل گزارش تمام ترافیک‌های مسدود می‌شود. حتی اگر برای اولویت قائل شدن هم قرارداد بسته باشند موظف به لغو آن خواهند بود.

قانون مسدودنکردن: این قانون از مسدود کردن هر مضمون قانونی توسط سرویس‌دهندگان به هر دلیلی جلوگیری می‌کند، یعنی اپراتورهای شبکه اجازه ندارند دسترسی به یک سایت یا سرویس را مسدود کنند.

قانون نداشتن تمرین‌های نامتعارف: این مبهم‌ترین و بحث‌انگیزترین قانون است. با اینکه قانون مسدود نکردن از مسدودشدن یا کاهش عمدی ترافیک اینترنت جلوگیری می‌کند؛ اما سرویس‌دهندگان این امکان را دارند تا با دریافت پول اولویت‌بندی کنند. کمیسیون ارتباطات فدرال اعلام کرد این موضوع باعث می‌شود سرویس‌دهندگان سرویس‌های سفارشی بسازند تا از شرکت‌هایی مانند نتفلیکس(Netflix) برای ارائه خدمات سریع‌تر پول دریافت کنند.

***

موضوعات فنی، حقوقی، اجتماعی و اقتصادی پیچیده‌ای پیرامون اینترنت وجود دارد. این پیچیدگی کار قانون‌گذاری و مقررات‌گذاری را در این عرصه بسیار دشوار کرده است. هر چند ممکن است هر قانون جدید دلایل قانع‌کننده‌ای را با خود به همراه داشته باشد، اما دامنه تاثیر گسترده هر قانون تازه بسیاری از فعالان عرصه‌های اینترنتی را وادار می‌کند با نگرانی و تردید به هر تغییر قانونی بنگرند؛ موضوعی که حالا برای مهم‌ترین نهاد استانداردگذاری فنی آمریکا یعنی کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC) هم رخ داده است.

نسل سوم اینترنت موسوم به اینترنت اشیا طی یک دهه آینده از راه می‌رسد و این مساله به نگرانی‌های جدی در میان متخصصان حوزه فناوری اطلاعات دامن زده است.

به گزارش فارس به نقل از وایرد، اگر چه این پدیده مزایایی نیز به همراه می آورد و از جمله باعث هوشمند شدن هر چه بیشتر محیط زندگی می‌شود، اما حریم شخصی و امنیت مردم را نیز به طور جدی به خطر می‌اندازد.

مهم‌ترین ویژگی اینترنت اشیاء قابلیت اتصال تمامی وسایل زندگی و محیط اطراف به شبکه اینترنت و دیگر شبکه‌های اطلاع رسانی است. بر این اساس دیگر تنها تلفن همراه و رایانه و تلویزیون شما نیستند که ازقابلیت اتصال به اینترنت برخوردارند. بلکه تمامی وسایل آشپزخانه، لامپ‌های روشنایی، اتومبیل شخصی و دیگر انواع خودرو و حتی یک لیوان ساده را می توان به اینترنت متصل کرد.
ویژگی‌ها و مزایای اینترنت اشیاء

فایده اصلی این کار دریافت اطلاعات شخصی کاربران با استفاده از حسگرها و مصرف‌سنج‌های نصب شده بر روی این وسایل است. از این طریق می‌توان از عادات زندگی مردم در محیط کار و خانه مطلع شد و ابزارآلات خانگی را به طور خودکار به شیوه‌ا‌ی تنظیم کرد که در اوقات مختلف شبانه روز وظایف برنامه‌‌ریزی شده را بدون نیاز به دخالت انسان انجام دهند.

به عنوان مثال یک خودرو در نزدیکی خانه راننده‌اش با استفاده از حسگرهای نصب شده چراغ های منزل را روشن کرده و قفل در را باز می‌کند. تهویه مطبوع را روشن می‌کند و کتری را برای به جوش آمدن آب و تهیه چایی یا قهوه به کار می اندازد. تصور چنین دنیایی بسیار هیجان انگیز است. اما بسیاری از چهره‌های بسیار مشهور دنیای فناوری معتقدند که این تحول بر امنیت، حریم شخصی و شرافت انسانی تاثیرات منفی داشته و حتی منجر به تشدید نابرابری های اجتماعی می‌شود.

تحقیقات تازه موسسه Pew Research Center که یکسال وقت صرف تکمیل آن شده و در جریان تهیه آن با هزاران نفر از متخصصان و صاحب نظران دنیای فناوری اطلاعات مصاحبه شده نشان می‌دهد آینده اینترنت آن قدرها هم روشن نیست. از جمله افرادی که برای تهیه این گزارش با آنها مصاحبه شده می‌توان به وینت سرف مشهور به پدر اینترنت و مدیران ده‌ها شرکت بزرگ آی‌تی اشاره کرد.

انجام مصاحبه‌های مفصل با بزرگان فناوری رویه‌ای است که طی 10 سال گذشته از سوی موسسه Pew Research Center پیگیری شده است، اما امسال برای اولین بار اکثریت افراد مصاحبه شونده در مورد آینده اینترنت اظهار بدبینی کرده‌‌اند و این در حالی است که تا سال گذشته معمولا خوش‌بینی بر بخش اعظم کارشناسان حوزه فناوری اطلاعات حاکم بوده است.

از میان 1606 مصاحبه شونده‌ای که در جریان تحقیق با آنها گفت‌وگو شده، اکثرا تردیدی در مورد مزایای اینترنت اشیاء نداشته‌اند. به عنوان مثال از جمله دیگر مزایای اینترنت اشیاء امکان صدور فرامین صوتی و همین طور استفاده از حرکات دست و سر برای انتقال پیام‌های مورد نظر به وسایل مختلف است. استفاده از ابزارهای برقی و خانگی با این روش بسیار ساده‌تر از گذشته خواهد بود.

به عنوان مثال می‌توان با این روش انقلابی در نحوه استفاده از وسایل پزشکی و درمانی به وجود آورد یا از ابتلا به بیماری‌های مختلف که به خاطر تماس دست آلوده منتقل می‌شوند جلوگیری کرد. همچنین می‌توان به همین شیوه حسگرهای زیست محیطی را به طور شبکه‌ای متصل کرد و موارد آلودگی زیست محیطی را شناسایی و با آن مقابله کرد. صرفه جویی در مصرف آب و برق و گاز از طریق هوشمندتر کردن خانه ها از جمله دیگر مزایای استفاده از چنین سیستم هایی است.
پیامدهای امنیتی اینترنت اشیاء

اما اینترنت اشیاء نیمه تاریکی نیز دارد. امنیت مهم‌ترین مساله‌ای است که اکثریت مصاحبه شوندگان به آن اشاره کرده‌اند. اکثر وسایل برقی که قرار است بدین شیوه به اینترنت متصل شوند آسیب پذیر و قابل نفوذ بوده و توسط هکرها، سارقان اینترنتی، دولت‌ها و نهادهای اطلاعاتی قابل سوءاستفاده خواهند بود. لذا یک جاسوس دولتی یا یک هکر می‌تواند، کنترل تمامی ابزار و وسایل مورد استفاده فرد در منزل، محل کار و دیگر محیط‌ها را به دست بگیرد و اطلاعات مفصل و دست اولی در مورد عادات زندگی خصوصی و حرفه ای مردم جمع آوری کند.

پیش از این، این نوع سوءاستفاده ها محدود به هک کردن دوربین‌های امنیتی و مداربسته یا وبکم‌ها بود، اما اگر قرار باشد یخچال اتومبیل، لامپ، شیر آب منزل و ... هم به اینترنت متصل باشند، پیامدهای حملات هکری به آنها فاجعه بار بوده و می‌تواند به بهای جان انسان‌ها تمام شود.

بحث دیگر افزایش پیچیدگی زندگی در جهان پس از همه گیر شدن اینترنت اشیاء است. در شرایطی که اشتباهات و نقص‌های فنی کوچک رایانه‌ها و گوشی کاربران را کلافه می‌کند و پیشبرد امور شخصی و حرفه‌ای مالکانشان را برای مدتی کوتاه یا طولانی مختل می‌کند، تصور از کار افتادن یا نقص فنی وسایل خانگی متصل به اینترنت بسیار نگران کننده خواهد بود. ممکن است به همین علت در آینده شاهد از کار افتادن بسیاری از وسایل ضروری زندگی باشیم و یافتن راه حلی برای مشکلات به وجود آمده بسیار دشوار یا غیرممکن باشد.
احتمال افزایش تبعیض و شکاف دیجیتال

پیچیدگی جهان مبتنی بر اینترنت اشیاء و تبعات امنیتی آن ممکن است بسیاری از افراد یا کشورها را به عدم استفاده از دستاوردهای این پدیده ترغیب کند. کاربرد فناوری‌های یاد شده به نفع بسیاری از کشورهای در حال توسعه است، اما ممکن است این کشورها به دلایل دیگری از جمله هزینه‌های سنگین قادر به استفاده از آن نباشند.

بنابراین از راه رسیدن اینترنت اشیاء به جای کاهش شکاف دیجیتال ممکن است حتی آن را تعمیق کند. بسیاری از افراد ممکن است نتوانند یا نخواهند از این سبک زندگی نوین استقبال کنند و آن را به دلایل اقتصادی، سیاسی، مالی، امنیتی، مذهبی و فرهنگی در تعارض با آنچه مطلوب می‌پندارند، بدانند. حال اگر بنگاه‌های بزرگ اقتصادی و دولت ها تصمیم بگیرند به سمت استفاده از اینترنت اشیاء حرکت کنند و عده‌ای از شهروندان تمایلی به این امر نداشته باشند، شکاف‌ها و اختلافات اجتماعی تشدید خواهد شد. چون با نصب دستگاه‌ها و سیستم‌های جدید فناوری مبتنی بر اینترنت اشیاء به عقاید و دیدگاه‌های این افراد بی‌توجهی خواهد شد. مجبور کردن مردم به خرید لوازم خانگی قابل اتصال به اینترنت و طراحی آنها به گونه‌ای که عدم استفاده از چنین قابلیت‌هایی مشکلاتی ایجاد کند نیز از جمله دغدغه های دیگر مصاحبه شوندگان بوده است.

باید توجه داشت که امروزه هم با قطع اتصال رایانه و گوشی به اینترنت نمی توان از حفظ امنیت و حریم شخصی مطمئن بود و همین نگرانی در سطوحی بالاتر در مورد دیگر وسایل قابل اتصال به اینترنت وجود خواهد داشت.

البته آنهایی هم که به استفاده از اینترنت اشیا علاقه دارند، ممکن است کاربرد آن را به خصوص در محیط های کاری غیرانسانی بدانند. امروزه از وسایل الکترونیک پوشیدنی برای کنترل کارمندان در محیط های کاری استفاده می شود. در آینده انجام این کار با پیشرفت فناوری به مراتب آسان تر بوده و موجب نقض حریم شخصی افراد و تبدیل آنها از نظر کارفرمایان به اعداد خواهد شد. بنابراین ممکن است تا سال 2025 یعنی زمان همه گیر شدن اینترنت اشیاء دیگر اثری از حریم شخصی باقی نماند و انسان‌ها روح خود را از دست بدهند.
راه چاره چیست؟

برخی مصاحبه شوندگان معتقدند باید در برابر این روند ایستادگی کرد و لزومی ندارد انسان‌ها برای آسایش بیشتر و بهره‌مندی از مزایای فناوری حریم شخصی خود را قربانی کنند. لزومی ندارد همه چیز به اینترنت متصل باشد و همچنین می‌توان وسایل متصل به اینترنت را به گونه‌ای تنظیم کرد تا برقراری ارتباط میان آنها و سرورها به صورت رمزگذاری شده صورت بگیرد تا جلوی سوءاستفاده شرکت‌های بزرگ از داده‌های شخصی افراد گرفته شود.

همچنین می‌توان از شبکه‌های خصوصی و فناوری کلود برای خصوصی سازی و شخصی سازی اطلاعات به اشتراک گذاری شده استفاده کرد. تعریف دقیق مفاد موافقتنامه‌های کاربری میان کاربران، شرکت‌ها و دولت‌ها هم می‌تواند به افراد در جهت دفاع از حقوقشان کمک کند و تا حدی جلوی سوءاستفاده دولت‌ها و شرکت‌ها را بگیرد. همچنین می‌توان پلاتفورم‌های متن باز و ایمنی را بر همین اساس طراحی کرد. با این حال هیچ یک از این راه حل‌ها قطعی و یقین آور نیست و هیچ فردی در زمان استفاده از اینترنت اشیا نمی‌تواند از حفظ حریم شخصی و امنیتش مطمئن باشد.

م.ر.بهنام رئوف - نزدیک به یک‌ماه از انتشار گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس پیرامون وضعیت اینترنت در ایران می‌گذرد. گزارشی که هنوز بخش‌هایی از آن دستمایه اخبار و تحلیل‌های مختلفی از سوی رسانه‌ها می‌شود.

مهمترین نکته اما در گزارش مذکور ادعای فروش پهنای باند اینترنت به قیمتی 25 برابر گران‌تر از قیمت لحظه خرید آن است.

در این بین و با گذشت یک‌ماه از انتشار این گزارش هنوز واکنشی به گزارش این مرجع رسمی در کشور مشاهده نشده است.

در این خصوص نه شرکت ارتباطات زیرساخت و نه وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات به همراه سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی هیچکدام نسبت به آمارها و تحلیل‌های ارایه شده در این گزارش واکنشی از خود نشان نداده‌اند. شاید هم سکوت علامت رضایت و تایید این موضوع باشد.

بر اساس این گزارش اما نگاهی به جدول 10 کشور برتر در سرعت اینترنت خیلی چیزها را روشن می‌کند؛ کره جنوبی14/2مگابیت بر ثانیه، ژاپن 11/7مگابیت بر ثانیه، هنگ‌کنگ با 10/9، سوئیس با 10/1، هلند با 9/9، لتونی با 9/8، جمهوری چک با 9/6، سوئد با 8/9، آمریکا با 8/6 و دانمارک با 8/2 مگابیت بر ثانیه رتبه‌های اول تا دهم بیشترین سرعت دسترسی به اینترنت را به خود اختصاص داده‌اند. بقیه کشورهای پیشرفته اروپایی نیز از سرعتی نزدیک به همین کشورها برخوردارند.

کشور ما از نظر سرعت اینترنت در بین 180 کشور دنیا تقریباً در رتبه 165 قرار دارد. یعنی بسیار پایین‌تر از کشورهایی مانند مغولستان، قرقیزستان، بنگلادش و عراق!

در گزارش اخیر دفتر مطالعات ارتباطات و فناوری‌های نوین مرکز پژوهشهای مجلس درباره قیمت و کیفیت دسترسی به اینترنت در ایران آمده است: هر STMI پهنای باند اینترنت که به قیمت حدود 9 میلیون تومان وارد کشور می‌شود، با خرید و فروش آن توسط واسطه‌های مختلف مانند شرکت ارتباطات زیرساخت، شرکت‌های ندا، شرکت‌های مخابرات استانی و شرکت‌های فراهم‌آور خدمات اینترنت، در نهایت با احتساب ضریب اشتراک‌گذاری به قیمت 232 میلیون تومان به دست کاربر نهایی می‌رسد که 25 برابر قیمت اولیه آن است!»

اما این تنها موردی نبود که از سوی نهادهای دولتی تا کنون بی‌پاسخ مانده است.

دی‌ماه سال گذشته سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی با تصویب مصوبه 181 تخفیف‌هایی بین 20 تا 30 درصد را برای خدمات مختلفی که در اختیار شرکت‌های ارایه دهنده خدمات اینترنتی در نظر گرفت و از این شرکت‌ها خواست تا حداقل قیمت‌های خود را برای کاربران نهایی تا 25 درصد کاهش دهند.

نکته‌ای که البته بسیاری از ISPها نسبت به آن معترض بوده و معتقدند که چنین شرایطی رقابت را دچار مشکل می‌کند.

با این حال و با گذشت بیش از 3 ماه از ابلاغ این مصوبه هنوز مشخص نیست که این مصوبه توسط چه شرکت‌هایی و به چه شکل اجرا شده است. از سوی دیگر سازمان تنظیم مقررات و وزارت ارتباطات تا به حال مکانیزم‌های اجرایی برای نظارت بر این مصوبه و دستاوردهای آن را اعلام نکرده‌اند.

سید‌مصطفی حسینی‌راد: امروزه اینترنت و سرعت انتقال داده‌ها روی این بستر ارتباطی، یکی از اصلی‌ترین شاخصهای توسعه‌یافتگی کشورها به شمار می‌رود،

به گونه‌ای که ضریب دسترسی به اینترنت پرسرعت و نیز میزان پهنای باند در هر کشوری نشان می‌دهد این کشور تا چه حد از دستاوردهای ارتباطی روز برخوردار است. نگاهی به جدول 10 کشور برتر در سرعت اینترنت خیلی چیزها را روشن می‌کند؛ پایگاه اینترنتی مشیبل، 10 کشوری که بیشترین سرعت دسترسی به اینترنت را در سال 2013 به خود اختصاص داده‌اند این گونه معرفی کرده است: کره جنوبی2/14مگابیت بر ثانیه، ژاپن 7/11 مگابیت بر ثانیه، هنگ‌کنگ با 9/10، سوئیس با 1/10، هلند با 9/9، لتونی با 8/9، جمهوری چک با 6/9، سوئد با 9/8، آمریکا با 6/8 و دانمارک با 2/8 مگابیت بر ثانیه رتبه‌های اول تا دهم بیشترین سرعت دسترسی به اینترنت را به خود اختصاص داده‌اند. (ایران زیر 1 مگابیت بر ثانیه!) بقیه کشورهای پیشرفته اروپایی نیز از سرعتی نزدیک به همین کشورها برخوردارند.

این در حالی است که سرعت اینترنت در کشور ما که در تلاش است جزو کشورهای درحال توسعه قرار بگیرد و در بسیاری از شاخصها مانند تولید علم، نانو، انرژی هسته‌ای، سلولهای بنیادی، فناوریهای زیستی و ... رشد چشمگیری داشته، فاجعه‌بار است.

کشور ما از نظر سرعت اینترنت در بین 180 کشور دنیا تقریباً در رتبه 165 قرار دارد. یعنی بسیار پایین‌تر از کشورهایی مانند مغولستان، قرقیزستان، بنگلادش و عراق! اما این تمام فاجعه نیست. مسأله بزرگتر و فاجعه‌بار تر اجحافی است که از سوی شرکتهای خصوصی و شبه خصوصی و حتی دولتی در چندین مرحله بر کاربران ایرانی فضای مجازی روا داشته می‌شود.

در گزارش اخیر دفتر مطالعات ارتباطات و فناوری‌های نوین مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی درباره قیمت و کیفیت دسترسی به اینترنت در ایران آمده است: «دسترسی مطمئن، ارزان و با کیفیت به اینترنت و خدمات ارتباطی از عوامل اصلی مؤثر در توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات کشورهاست، ولی وضعیت کنونی نشان می‌دهد بیشتر کاربران اینترنت، از قیمت و کیفیت دسترسی به اینترنت در داخل کشور، ناراضی‌اند و از دو معضل گرانفروشی و کم‌فروشی پهنای باند دسترسی به اینترنت شکایت دارند.

بررسی‌های این گزارش نشان می‌دهد هر STMI پهنای باند اینترنت که به قیمت حدود 9 میلیون تومان وارد کشور می‌شود، با خرید و فروش آن توسط واسطه‌های مختلف مانند شرکت ارتباطات زیرساخت، شرکتهای ندا، شرکتهای مخابرات استانی و شرکتهای فراهم‌آور خدمات اینترنت، در نهایت با احتساب ضریب اشتراک‌گذاری به قیمت 232 میلیون تومان به دست کاربر نهایی می‌رسد که 25 برابر قیمت اولیه آن است!»

به گزارش قدس چنین اجحاف وحشتناکی در هیچ جای دنیا سابقه ندارد و ضروری است وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات که ادعاهای زیادی هم درباره افزایش پهنای باند و بهبود شرایط شبکه در کشور دارد در این زمینه پیگیر و پاسخگوی مردم باشد.

وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات با بیان اینکه در تلاش برای ارتقاء کیفیت و سرعت اینترنت هستیم، در عین حال گفت: آنچه که مردم دنبال آن هستند و بهبود اساسی وضعیت اینترنت به یک سال تا یک سال و نیم صبر نیاز دارد.

محمود واعظی در جمع خبرنگاران اظهار داشت: در سال 93 شهرهای بزرگ و در سال 94 تمام کشور تحت پوشش شبکه ملی اطلاعات قرار خواهد گرفت. از این رو باید زیرساخت‌های لازم را فراهم کنیم که مهمترین آن تامین پهنای باند است.

وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات ادامه داد: بر این اساس تا پایان سال پهنای باند را از 70 گیگابیت بر ثانیه به 700 گیگابیت بر ثانیه ارتقا می‌داد.

وی همچنین با اعلام نظر وزارت ارتباطات در خصوص شبکه‌های اجتماعی گفت: نظر وزارتخانه این است که این شبکه‌ها می‌تواند در خدمت مردم باشد علاوه بر این امیدواریم متخصصان داخلی بتوانند راهی برای راحت‌تر و سریعتر شدن ارتباطات بین مردم پیدا کنند.

وزیر ارتباطات تاکید کرد: هیچ شبکه اجتماعی نباید به دلیل مسائل اقتصادی و تسهیلاتی که برای مردم فراهم می‌کند فیلتر شود مگر اینکه مشکل اخلاقی داشته باشد.

واعظی در خصوص ارتقاء و بهبود سرویس‌های اینترنتی گفت: حدود 2 ماه است که در زمینه‌ ارتقاء کیفیت و سرعت اینترنت با شرکت‌های اینترنتی در حال هماهنگی هستیم اما آنچه که مردم دنبال آن هستند و بهبود اساسی وضعیت اینترنت به یک سال تا یک سال و نیم صبر نیاز دارد.

وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به پشتیبانی فنی وزارت ارتباطات از سایت رفاهی گفت: دیتاسنتر ملی امروز در اختیار سایت رفاهی است و در آینده می‌تواند در اختیار هر کار بزرگی در کشور قرار بگیرد.

وی همچنین یادآور شد: فایروال‌های متعددی روی سایت رفاهی فعال است و تمام حملات سایبری جنبه امنیتی ندارد، بلکه برخی از حملات از روی کنجکاوی و خود‌آزمایی است.

وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات همچنین از افزایش ۱۰ برابری ظرفیت پهنای باند تا پایان سال و ‌افتتاح بخش نخست زیرساخت ترانزیت بین‌الملل خبر داد.

به گزارش فارس، محمود واعظی امروز در سومین دوره جایزه ملی کیفیت ارتباطات و فناوری اطلاعات اظهار داشت:‌این جشنواره درحالی برگزار می‌شود که سیاست اقتصاد مقاومتی ابلاغ شده است.

وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات افزود: کشورهای غربی سرمایه‌گذاری عظیمی در حوزه ICT داشته‌اند و هیچ کشوری از سرمایه‌گذاری در این بخش متضرر نشده است و در این راستا بودجه زیرساخت امسال افزایش پیدا خواهد کرد.

وی ادامه داد: این عرصه را متعلق به بخش خصوصی می‌دانیم و در جهت توانمند شدن آن هرچه بیشتر کمک خواهیم کرد.

واعظی با اشاره به سه محور کاری وزارت ارتباطات در سال جدید گفت: جذب سرمایه‌گذار داخلی و خارجی، ایجاد مشوق در بازار و تسهیل فرآیند سرمایه‌گذاری در داخل و خارج در سال جاری در دستور کار است.

وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات تصریح کرد:‌معتقدم در حوزه ICT ظرفیت رشد تا 3 برابر وضعیت فعلی وجود دارد و از این رو قصد 50 هزار میلیارد تومان سرمایه گذاری در این حوزه را داریم.

واعظی گفت:‌ شبکه ملی اطلاعات همچنان در اولویت‌های فوری قرار دارد و تا دو سال آینده زیرساخت‌های آن تکمیل خواهد شد.

وی گفت:‌همچنین پهنای باند نیز تا پایان سال 10 برابر می‌شود و این پهنای باند مورد نیاز شبکه ملی اطلاعات است.

وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات همچنین از اعطای مجوز نسل سوم تلفن همراه به اپراتورها در اواسط سال جاری خبر داد.

وی همچنین گفت:‌در ماه آینده بخش نخست زیرساخت ترانزیت بین‌الملل افتتاح می‌شود.

ضابطه مستقل و مشخصی در خصوص کیفیت خدمات (ادعایی) QOS توسط کمیسیون تنظیم مقررات تصویب نشده و این استانداردها عملاً در کشور اجرا نمی‌شوند.

در پژوهشی که از سوی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی انجام شده است دلایل کم‌فروشی اینترنت به عنوان یکی از مشکلات خریداران پهنای باند، به دو معنا یکی به عنوان کمتر بودن سرعت واقعی نسبت به سرعت اینترنت خریداری شده و دیگری به عنوان عدم استمرار خدمت و قطع ارتباط بررسی شده است. مرکز پژوهش‌های مجلس در تشریح دلایل این کم فروشی اعلام کرد: ظرفیت خریداری شده دروازه‌های بین‌المللی اینترنت با توجه به عرضه آن در داخل کشور و فروش آن به بعضی از کشورهای همسایه، همچنان پایین و کم است.

بر اساس این گزارش هر واحد پهنای باند در بین هشت مشترک به اشتراک گذاشته می‌شود و طبق مصوبه 152 کمیسیون تنظیم مقررات باید حداقل یک هشتم سرعت قرارداد منعقد شده با مشترک تضمین شود، اما در بیشتر مواقع این سرعت از یک دهم میزان تعهد نیز کمتر است.

همچنین ضابطه مستقل و مشخصی در خصوص کیفیت خدمات (ادعایی) QOS و کیفیت خدمات تجربه شده QOE توسط کمیسیون تنظیم مقررات تصویب نشده و این استانداردها عملاً در کشور اجرا نمی‌شوند.

از سوی دیگر هنگام خرید اشتراک اینترنت بین مشتری و شرکت فراهم‌آور خدمات اینترنت قراردادی منعقد می‌شود که حتی نسخه‌ای از این قرارداد به مشتری داده نمی‌شود و مشتری مدرکی برای پیگیری حقوق قرارداد خود ندارد.

مرکز تماس کارآمدی از طرف فراهم آورندگان خدمات اینترنتی برای پاسخگویی به درخواست‌ها و شکایات مشترکان وجود ندارد.

در ادامه این بررسی آمده است، در کشورهای مختلف سامانه‌های نظارتی مانند سامانه حسابداری تماس (برای نظارت بر صورتحساب‌ها)، سامانه مولد ‌آزمون تماس و سامانه ثبات تفصیلی تماس برای نظارت بر عملکرد اپراتورها و شرکت‌های فراهم‌آور خدمات اینترنت استفاده می‌شود که سازمان تنظیم مقررات ایران از این سامانه‌ها بی‌بهره است.

در این گزارش آمده است، کاربران تنها بازندگان این وضعیت نیستند، بلکه این معضل کلیه کسب و کارهایی که هر روز بیش از پیش به دستاوردهای فناوری اطلاعات و اینترنت مجهز می‌شوند را نیز تهدید می‌کند. در زمینه مقابله با کم‌فروشی و گران‌فروشی پهنای باند اینترنت کوشش‌هایی از سوی دولت صورت گرفته، اما نتیجه مطلوبی به دست نیامده است، حتی کمیته ‌«پایش و کنترل سرویس‌های ارتباطی و فناوری اطلاعات» متشکل از نمایندگان سازمان فناوری اطلاعات ایران، سازمان نظام صنفی رایانه‌ای، سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان، سازمان تعزیرات حکومتی، پلیس فناوری و تبادل اطلاعات (پلیس فتا) و پلیس آگاهی به رغم برخورد با شرکت‌های ندا، هنوز نتوانسته‌اند با کم‌فروشی این شرکت‌ها مقابله کنند. لذا به نظر می‌رسد که رفع انحصار تأمین و واردات پهنای باند بین‌المللی و آزادسازی عرضه آن، چاره‌ برون‌رفت از دو معضل مذکور است.

به گزارش فناوران همچنین توسعه شبکه باند پهن سراسری به بهترین وجه در شرایط همیاری و هم‌افزایی همه کنشگران داخل کشور اعم از دولتی و غیردولتی می‌تواند علاوه بر پوشش داخلی و گسترده کشور، نیازمندی‌های همسایه‌های ایران را نیز برآورده کند.

در همسایگی ایران حداقل 4 کشور جمهوری آذربایجان، ترکمنستان، ارمنستان و افغانستان نیاز به عبور از خاک کشور ایران و استفاده از ظرفیت‌های شرکت ارتباطات زیرساخت‌های مخابراتی را دارند. حال اگر نیازمندی‌های آینده کشور به پهنای باند را در نظر بگیریم مثل نیازمندی‌ اپراتورهای نسل سوم تلفن همراه در سال 1393 و نسل چهارم تلفن همراه که متعاقب آن آزاد می‌شود، به علاوه نیازمندی‌های پروژه‌های غیرقابل پیش‌بینی کنونی را نیز بر آن بیافزاییم ملاحظه می‌شود که شرکت ارتباطات زیرساخت به تنهایی قادر نیست همه این نیازمندی‌ها را رفع کند.

در جمع‌بندی این گزارش تحقیقی عنوان شده است: وضعیت حاضر در مورد قیمت و کیفیت دسترسی عمومی به اینترنت در کشور زمانی بهبود می‌یابد که اصلاحات ساختاری در سازمان تنظیم مقررات ارتباطات، عملیاتی شوند و این سازمان به ابزارها و سامانه‌های نظارتی لازم مجهز شود.

همچنین نظارت‌های مردمی اگر چه با دایر کردن چند خط تلفن‌ برای دریافت رسیدگی به شکایات مشترکان و کاربران شکل می‌گیرد، اما هنگامی مثمر ثمر واقع می‌شود که با تخلف اپراتورها در عدم استرداد نسخه‌ای از قرارداد اشتراک به مشترک برخورد شود و مشترکان نسبت به حقوق خود واقف باشند.

دفتر مطالعات ارتباطات و فناوری‌های نوین مرکز پژوهش‌های مجلس به تازگی گزارشی منتشر کرده است که در آن به بررسی قیمت و کیفیت دسترسی به اینترنت در ایران پرداخته است.

فناوران- در این گزارش و در بخش علل گرانفروشی پهنای باند آمده است که یکی از دلایل گرانفروشی در این بخش فاصله میان عرضه و تقاضای پهنای باند است. به عنوان مثال در فروردین ماه 91 عرضه پهنای باند بین المللی ایران 45 گیگابیت بر ثانیه و نیاز کشور در حدود 8 هزار و 500 گیگابیت در ثانیه محاسبه شده بود و یا در خرداد ماه 92 عرضه به حدود 65 گیگابیت بر ثانیه رسیده بود در حالی که تقاضای موجود به علاوه تقاضای غیر آشکار در حدود 10 هزار گیگابیت بر ثانیه یا 10 ترابیت بر ثانیه پیش‌بینی شده است.
افزایش 25 برابری قیمت پهنای باند

در بخشی دیگر از این گزارش آمده است که هر STM1 پهنای باند اینترنت که به قیمت حدود 9 میلیون تومان وارد کشور می‌شود با خرید و فروش آن توسط واسطه‌های مختلف مانند شرکت‌ ارتباطات زیرساخت، شرکت‌های ندا، شرکت‌های مخابرات استانی و شرکت‌های فراهم‌آور خدمات اینترنت، نهایتاً با احتساب ضریب اشتراک‌گذاری به قیمت 232 میلیون تومان به دست کاربر نهایی می‌رسد که 25 برابر قیمت اولیه آن است.

مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی با بررسی دلایل گران‌فروشی پهنای باند در کشور اعلام می‌کند: گران‌فروشی پهنای باند اینترنت در کشور علل زیادی دارد. اولاً شکاف زیادی میان عرضه و تقاضای پهنای باند به وجود آمده که ناشی از رشد فزاینده تقاضا و عدم تأمین میزان مورد نیاز است. ثانیاً دو مقررات‌گذار برای قیمت‌گذاری پهنای باند وجود دارد که هر یک ملاحظات خاص خود را دارند و مستقل از هم مقرراتی را برای تعرفه‌گذاری و قیمت‌گذاری پهنای باند وضع می‌کند. ثالثاً شرکت ارتباطات زیرساخت به عنوان یک شرکت دولتی در جایگاه متصدی، نقش ایفا می‌کند و به عرضه پهنای باند بین‌الملل می‌پردازد.
وعده کاهش 20درصدی نرخ اینترنت

از سویی دیگر اما در ماه‌های پایانی سال گذشته بود که وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات قیمت پهنای باند ارایه شده به شرکت‌های ندا را تا 20 درصد کاهش داد.

همچنین برخی دیگر از خدماتی را که این شرکت‌ها از شرکت‌های مخابرات استانی و یا زیرساخت دریافت می‌کردند که در نهایت منجر به افزایش قیمت مصرف کنندگان می‌شد را نیز بین 10 تا 40 درصد کاهش داد و اعلام کرد با این کاهش‌ها انتظار دارد که قیمت مصرف کننده حداقل تا 20 درصد کاهش یابد. سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی نیز مامور بر رسیدگی کاهش قیمت‌ها شد و قرار شد شرکت‌هایی که قیمت‌های خود را کاهش ندادند را از تخفیف‌های صورت گرفته معاف سازد.
اطلاعات اشتباه در گزارش مرکز پژوهش‌ها

در عین حال گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس یک نکته ریز دیگر نیز وجود داشت که در دو روز گذشته مورد نقد برخی از سایت‌های اطلاع رسانی قرار گرفته است.

در بخش سطح یک تامین کنندگان این گزارش آمده است: تا برنامه سوم توسعه، شرکت‌های خارجی، سطح 1 را تشکیل می‌دادند. این شرکت‌ها پهنای باند را تامین و مستقیما به شرکت ارتباطات زیرساخت ایران عرضه می‌کردند. اکنون مدتی است که به خاطر مشکلات تامین ارز و ضرورت دور زدن تحریم‌ها،‌ یک شرکت داخلی، ‌وساطت می‌کند و تامین کننده پهنای باند بین المللی است. نام این شرکت داخلی پیشگامان کویر یزد است.

رضایی‌نژاد،‌ مدیرعامل شرکت پیشگامان کویر یزد در گفت‌و‌گو با فناوران اطلاعات ارایه شده در این گزارش را اشتباه خواند.

او می‌گوید: پیشگامان وساطت نمی‌کند بلکه به شکل مستقیم پهنای باند مورد نیاز زیرساخت را در اختیار آن قرار می‌گذارد. از سوی دیگر این موضوع تنها توسط پیشگامان صورت نمی‌گیرد و به نوعی پیشگامان در این بین تنها نیست بلکه چند شرکت خارجی دیگر نیز در تامین پهنای باند زیرساخت حضور دارند.

رضایی‌نژاد، ادامه می‌دهد: در بحث تامین پهنای باند رانت و یا امتیاز ویژه‌ای وجود ندارد. مناقصه‌ای برگزار شد که شرکت‌های زیادی هم در آن مناقصه شرکت کرده بودند اما چون قیمت پیشگامان از همه پایین‌تر بود در نتیجه این مهم به این شرکت واگذار شد.

او می‌افزاید: دلیل پایین بودن قیمت پیشگامان نیز مشخص است چرا که این شرکت خود دارای پهنای باند است و چند سال پیش با صرف هزینه 35 میلیون دلاری اقدام به فیبرکشی در زیر آب‌های خلیج فارس کرد که در این بین علاوه بر ایران پهنای باند مورد نیاز کشورهای عراق و افغانستان را نیز تامین می‌کند. از سوی دیگر پیشگامان یک شرکت خصوصی نیست بلکه تعاونی‌ای است متشکل از 30 هزار سهامدار.

آخرین آمار ارائه شده در زمینه دسترسی کشورهای جهان به اینترنت با سرعت بالا، نشان می دهد که ایران هم رده کشورهایی همچون بوتان، کنیا، بنین و گویان با سرعت دسترسی به پهنای باند اینترنت 256 کیلوبیتی قرار دارد و کشورهایی مانند بنگلادش، موریس و ساحل عاج از این نظر اوضاع بهتری نسبت به کشورمان دارند.

به گزارش خبرنگار مهر، براساس برنامه پنجم توسعه کشور، ایران باید تا پایان سال 95 رتبه دوم منطقه را از نظر فناوری به خود اختصاص دهد و 60 درصد خانوارها نیز به اینترنت پرسرعت مجهز باشند با این وجود معاون وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات هفته گذشته سرانه پهنای باند اینترنت ایران را به ازای هر ایرانی یک کیلوبیت بر ثانیه از میزان 100 ترابیت ظرفیت پهنای باند دنیا عنوان کرد و گفت: این در حالی است که سرانه کشور ترکیه در این حوزه 50 کیلوبیت و کشور قطر 100 کیلوبیت برآورد می شود؛ از طرفی کف دسترسی به اینترنت در دنیا 2 مگابیت برثانیه و سقف سرعت اینترنت 20 مگابیت در ثانیه است.

این آمارها در حالی از سوی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات اعلام شده که در ایران سرعت دسترسی کاربران به اینترنت به 512 کیلوبیت بر ثانیه هم نمی رسد.

با این وجود اتحادیه جهانی مخابرات – ITU – آخرین ارزیابی های خود از وضعیت فناوری اطلاعات و ارتباطات در کشورهای مختلف جهان را براساس میزان توسعه پهنای باند اینترنت تا پایان سال 2013 اعلام کرده است.
40 درصد مردم جهان کاربر آنلاین اینترنت هستند

براساس اعلام ITU نزدیک به 2.7 میلیارد نفر از جمعیت جهان که تقریبا 40 درصد مردم جهان را تشکیل می دهند کاربر آنلاین اینترنت هستند که براساس دسته بندی صورت گرفته بر مبنای سطح توسعه کشورها 31 درصد این افراد در کشورهای در حال توسعه و 77 درصد آنها در کشورهای توسعه یافته در حال استفاده از اینترنت هستند.

در این رده بندی مشخص شده که اروپا با نرخ نفوذ اینترنت 75 درصد و آمریکا با نرخ نفوذ اینترنت 61 درصد مناطقی با بالاترین نرخ نفوذ اینترنت در جهان محسوب می شوند.

در همین حال باید گفت در آفریقا 16 درصد مردم کاربر اینترنت آنلاین هستند که تنها نیمی از نرخ نفوذ اینترنت در آسیا و اقیانوسیه محسوب می شود.
مردان بیش از زنان از اینترنت استفاده می کنند

بررسی های صورت گرفته براساس شکاف جنسیتی در میان مردان و زنان آنلاین نشان می دهد که مردان بیش از زنان از اینترنت استفاده می کنند به نحوی که در سطح جهان 37 درصد از زنان و 41 درصد از مردان کاربر اینترنت هستند که 1.3 میلیارد نفر از جمعیت زنان و 1.5 میلیارد نفر از جمعیت مردان را شامل می شود.

این آمار برای کشورهای در حال توسعه در حدود 826 میلیون زن و 980 میلیون مرد است و این در حالی است که در کشورهای توسعه یافته در حدود 475 میلیون زن و 483 میلیون مرد از کاربران آنلاین اینترنت هستند.

در این راستا باید گفت از آنجایی که در کشورهای در حال توسعه، زنان 16 درصد کمتر از مردان از اینترنت استفاده می کنند و در کشورهای توسعه یافته، کاربران اینترنت زن تنها 2 درصد کمتر از کاربران اینترنت مرد هستند شکاف جنسیتی در کشورهای در حال توسعه نسبت به کشورهای توسعه یافته بارزتر است.
750 میلیون خانوار در جهان به اینترنت متصل اند

آمارهای ارائه شده از پایگاه داده شاخص های جهانی مخابرات از اتصال 750 میلیون خانوار معادل 41 درصد خانوارهای کل جهان به اینترنت حکایت دارد. براین اساس نیمی از خانوارها مربوط به کشورهای در حال توسعه هستند که نفوذ اینترنت در آنها به 28 درصد می رسد و در کشورهای توسعه یافته، 78 درصد کل خانوارها به اینترنت متصل هستند. در همین حال ارزیابی ها نشان می هد که 90 درصد از 1.1 میلیارد خانواری که دارای اتصال به اینترنت نیستند در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند.

در راستای بررسی های صورت گرفته از حیث تعداد خانوارهای دارای دسترسی به اینترنت براساس منطقه جغرافیایی نیز شواهد نشان می هد که اروپا و آفریقا مناطقی با بالاترین و پائین ترین سطح نفوذ اینترنت در خانوار هستند که این مقدار در اروپا 77 درصد و در آفریقا 7 درصد عنوان شده است؛ اکثریت خانوارها در آمریکا که حدود 61 درصد عنوان شده و نیز تقریبا یک سوم خانوارها در اتحادیه عرب، قاره آسیا و اقیانوسیه آنلاین هستند.

گفته می شود که بین سالهای 2009 تا 2013 میلادی، نفوذ اینترنت در خانوارها سریع ترین رشد را در آفریقا با رشد سالانه 27 درصدی داشته است و پس از آن 15 درصد رشد سالانه مربوط به مناطق آسیا و اقیانوسیه، اتحادیه عرب و کشورهای مستقل مشترک المنافع بوده است.
مشترکان باند پهن در کشورهای در حال توسعه از توسعه یافته سبقت می گیرند

درطول 5 سال گذشته، سهم قیمت باندپهن ثابت در سرانه درآمد ناخالص ملی کشورها تا 82 درصد کاهش داشته است. به نحوی که از سال 2012 میلادی به بعد قیمت باند پهن ثابت 1.7 درصد قیمت ماهیانه سرانه درآمد ناخالص ملی کشورها به شمار آمده است. در همین حال در کشورهای در حال توسعه خدمات باند پهن ثابت گران باقی مانده که 30 درصد متوسط درآمد ماهیانه خانوار است.

درسال 2012 در 95 کشور سامل 48 کشور در حال توسعه، قیمت اشتراک باند پهن ثابت ماهیانه 5 درصد قیمت ماهیانه سرانه درآمد ناخالص ملی و یا کمتر بوده است.

با صرفه پذیر شدن خدمات، جذب باندپهن ثابت، رشد بیشتری را نشان می دهد به نحوی که تا پایان سال 2013 میلادی تقریبا 700 میلیون اشتراک باند پهن ثابت معادل نرخ نفوذ جهانی 9.8 درصد وجود داشته است.

در سال 2013 میلادی مجموع مشترکان باندپهن در کشورهای در حال توسعه در حال سبقت گرفتن از کشورهای توسعه یافته بوده اند اما همچنان شکاف گسترده ای بین نرخ نفوذ باند پهن در کشورهای در حال توسعه به میزان 6.1 درصد در مقایسه با کشورهای توسعه یافته به میزان 27.2 درصد وجود دارد.

این درحالی است که تا سال 2013 میلادی اکثر کشورها به هدف کمیسیون پهن باند یعنی ارائه خدمات پهن باند ثابت پایه با قیمت کمتر از 5 درصد سرانه ماهیانه درامد ناخالص ملی دست یافتند.
ایران هم رده بوتان و کنیا در دسترسی به اینترنت با سرعت بالا

نفوذ باند پهن با سرعت بالا (حداقل 10 مگابیت بر ثانیه) در برخی از کشورهای آسیایی از جمله کره جنوبی و هنک کنگ و ژاپن و در چندین کشور اروپایی مانند بلغارستان، ایسلند و پرتغال بالاتر از سایر کشورها است.

این درحالی است که در کشورهای آفریقایی کمتر از 10 درصد اشتراک های باند پهن ثابت (سیمی ) سرعت های حداقل 2 مگابیت بر ثانیه را ارائه می دهند که این موضوع در مورد چندین کشور در مناطق آسیا و اقیانوسیه، امریکا و برخی از کشورهای عربی نیز دیده می شود.

با این وجود بررسی اشتراک باند پهن براساس سرعت که براساس میزان دسترسی به اینترنت 256 کیلوبیت برثانیه (کف) تا 2مگابیت بر ثانیه (سقف)، 2 مگابیت تا 10 مگابیت و بیش از 10 مگابیت توسط اتحادیه جهانی مخابرات دسته بندی شده نشان می دهد که ایران به همراه بوتان، گویان، کنیا و بنین در رده کشورهایی قرار دارد که کف دسترسی به اینترنتشان 2 کیلوبیت بر ثانیه اعلام شده و پس از آن، کشورهای بنگلادش، موریس، ساحل عاج، نامیبیا و ونزوئلا قرار دارند به نحوی که در این کشورها نزدیک به 99 درصد کاربران اینترنت از اینترنت تا سقف 2 مگابیتی استفاده می کنند.

در این رده بندی اغلب کشورهای اروپایی دارای اینترنت 10 مگابیتی و بالاتر از آن هستند و همسایگان ایران از جمله ترکیه نیز نزدیک به 90 درصد کاربرانش از اینترنت 2 تا 10 مگابیتی بهره می برند.

رییس سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران گفت: تا آخر سال 94 باید 60 درصد خانواده‌ها و شرکت‌ها برای دسترسی به اینترنت سرعتی حداقل معادل دو مگابیت بر ثانیه داشته باشند.

نصرالله جهانگرد گفت: امنیت، فرهنگ و اقتصاد به عنوان محور برنامه‌های توسعه‌ی کشور به حساب می‌آیند. لذا در تمام برنامه‌ریزی‌های کلان باید به آن توجه کرد. اگر بخواهیم قطب‌های اساسی اقتصاد ایران را تقسیم‌بندی کنیم، این تقسیم‌بندی شامل خدمات، صنعت و کشاورزی می‌شود.

رییس سازمان فناوری اطلاعات ایران در ادامه در رابطه با مبحث کشاورزی اضافه کرد: در بخش کشاورزی باید نظام کشت را اصلاح کنیم که در این زمینه می‌توان از تکنولوژی استفاده کرد. اگر چنین امری صورت گیرد نتیجه‌ی آن افزایش بهره‌وری و کاهش نیروی کار انسانی است.

وی در ادامه در رابطه با مبحث صنعت گفت: در بخش صنعت باید نظام تولید به وسیله فناوری اصلاح شود. در حقیقت همان فرآیندی که برای کشاورزی وجود دارد در صنعت دیده می‌شود.

جهانگرد در ادامه بهترین حوزه تولید اشتغال را بحث خدمات دانست و گفت: در حقیقت با ورود فناوری به دو حوزه قبلی، بهره‌وری افزایش پیدا می‌کند ولی نیروی انسانی چندان تغییری نخواهد کرد. بهترین حوزه‌ای که می‌تواند تولید اشتغال را با خود به همراه داشته باشد، بخش خدمات است که می‌توان آن را با استفاده از تکنولوژی بهبود داد. نتیجه‌ی این اعمال تغییر افزایش بهره‌وری و نیروی کار انسانی خواهد بود.

رییس سازمان فناوری اطلاعات ایران در ادامه گفت: ما در سال آینده، 200 هزار فارغ‌التحصیل فناوری اطلاعات خواهیم داشت و باید برای استفاده از این نیروی کار برنامه‌ریزی کنیم.

وی مطرح کرد: برای رشد توسعه‌ باید تکنولوژی را با تعامل جهانی همراه کنیم. در تمامی رشته‌ها هر فعالیتی نیازمند جمع‌آوری و کنترل اطلاعات است و این موضوع از اهمیت فناوری اطلاعات و ارتباطات در این زمینه خبر می‌دهد.

جهانگرد با اشاره به بحث اشتغال گفت: معمولا در این حوزه در سه سطح برنامه‌ریزی صورت می‌گیرد. سطح خرد، متوسط و کلان. سطح خرد یعنی کمک به اشخاص حقیقی و حقوقی، سطح متوسط یعنی توانمند‌سازی محیط کسب و کار و سطح کلان انواع طرح‌های جامع زیرساختی و طرح‌های توسعه کلان.

به گفته او متاسفانه در چند سال گذشته جای سطح خرد و کلان با هم جابه‌جا شده و سطح کلان به فراموشی سپرده شده بود. در حقیقت مسوولان با استفاده از سطح خرد انتظار نتیجه‌گیری کلان را داشتند. به عنوان مثال وام‌هایی در سال‌های گذشته برای اشتغالزایی داده شد و نتیجه‌ی چندان مطلوبی را در بر نداشت.

رییس سازمان فناوری اطلاعات ایران در ادامه افزود: در حال حاضر حدود 100 ترابیت در ثانیه، سرعت انتقال داده در دنیاست که سهم ما در این زمینه بسیار کم است. ما باید تا پایان برنامه در خاورمیانه دوم شویم و برای رسیدن به این هدف باید تلاش‌های بسیاری صورت گیرد. به علاوه سهم ما نیز از سرمایه‌های تولید‌شده در این بخش در مقایسه با سایر کشور‌های پیشرفته کم است.

معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در ادامه به برنامه‌ی کشور تا پایان سال 94 اشاره و اظهار کرد: تا آخر سال 94 باید 60 درصد خانواده‌ها و شرکت‌ها برای دسترسی به اینترنت سرعتی حداقل معادل دو مگابیت بر ثانیه داشته باشند، یعنی باید در داخل کشور حجم را تا 20 برابر و در بین‌الملل تا 100 برابر افزایش دهیم. در پی دو سال آینده باید با انجام دادن تمام تلاش خود این جای خالی را پر کنیم.

جهانگرد با اشاره به آی.پی ورژن 6 گفت: در دنیا به زودی تمامی دستگاه‌ها به وسیله آی.پی ورژن 6 هویت پیدا می‌کنند. ما در سفر از آی.پی ورژن 4 به ورژن 6 مشکلات زیادی خواهیم داشت، چرا که سخت‌افزار و نرم‌افزار‌های ما در این زمینه با آی.پی ورژن 6 سازگاری ندارد.

رییس سازمان فناوری اطلاعات ایران در پایان به پردازش ابری اشاره کرد و گفت: این تکنولوژی در دنیا به شدت در حال توسعه است. در این زمینه در حال تحلیل برروی کشور‌های مختلف هستیم تا بتوانیم آن را با سیستم داخلی سازوکار کنیم. این‌که سرورها در کجاها قرار بگیرند از اهمیت بالایی برخوردار است. به علاوه باید کنترل‌پذیری، دسترس‌پذیری، امنیت و سایر چیز‌ها را در کنار این موضوع در نظر بگیریم. سیاست ما حمایت از بخش خصوصی است و دولت در این قلمرو باید کمترین دخالت را داشته باشد و کار را به دست بخش خصوصی بسپارد.

یک کارشناس مسائل فناوری اطلاعات سرعت اینترنت در کشور را در حد یک شوخی دانست و گفت: قیمت اینترنت در ایران حداقل هفت برابر قیمت اینترنت در دنیاست و با محدودیت 128 کیلوبیت، سرعت اینترنت در حد یک شوخی بزرگ است و عملا اینترنتی که بتوان بوسیله آن خدمات الکترونیک را توسعه داد، عملا در دسترس کاربران نیست.

سهیل مظلوم - عضو سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران - در گفت‌وگو با (ایسنا) اظهار کرد: بزرگترین مشکل اینترنت کشور انحصار شرکت ارتباطات زیرساخت در رابطه با وضعیت پهنای باند در کشور است. حالا این محدودیت 128 کیلوبیتی که اعمال می‌شود، ریشه در انحصار پهنای باند دارد چراکه با وجود این انحصار شرکت ارتباطات زیرساخت نمی‌تواند پهنای باند کافی برای کاربران در کشور تهیه کند. در نتیجه برای توجیه این مسائل از دلایل امنیت و فرهنگی سخن به میان می‌آورند که به نظر من این بهانه‌ای بیش نیست.

به گفته او درحقیقت این موضوع از ضعف مدیریتی بزرگ در شرکت زیرساخت نشات می‌گیرد. با ورود شرکت‌های خصوصی رقابت ایجاد خواهد شد، کیفیت افزایش پیدا می‌کند و قیمت‌ها روند نزولی را طی خواهند کرد.

وی در رابطه با خصوصی شدن شرکت مخابرات و مشکلاتی که در پی این خصوصی شدن برای سایر شرکت‌ها ایجاد شده است افزود: شرکت مخابرات نیز یک شرکت است و می‌تواند سرویس ارائه می‌‍کند. اما مخابرات ظرفیتی دارد که بوسیله آن می‌تواند در نقاط دوردست سرویس ارائه کند که این موضوع برای شرکت‌های خصوصی دشوار است.

او ادامه داد: در کنار این موضوع مخابرات یک انحصار ذاتی را در خود دارد و آن انحصار کابل‌های مسی است که درصورت سوءاستفاده از این موضوع می‌تواند کار را برای سایر رقبای خود بسیار سخت کند. این انحصار نباید صورت بگیرد و باید قوانین حقوقی خاصی روی این موضوع اعمال شود تا مشکلی برای سایر رقبای شرکت مخابرات بوجود نیاید.

این عضو سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران در مورد بحث کم‌فروشی در کشور اظهار کرد: در رابطه با کم‌فروشی محدودیت باعث گران‌تر شدن قیمت سرویس‌ها می‌شوند و در حقیقت تمامی شرکت‌ها سرویس‌ها را با قیمت بالا به کاربرانشان ارائه می‌کنند در نتیجه کم‌فروشی در اینجا معنایی پیدا نمی‌کند.

مظلوم در پایان راهکاری برای افزایش کیفیت و کاهش قیمت سرویس‌های اینترنتی عنوان کرد و گفت: بهترین راهکار برای حل مشکل اینترنت کشور رفع انحصار پهنای باندی است که در انحصار شرکت زیرساخت قرار دارد؛ انتظار می‌رفت دولت جدید در 100 روز اول این انحصار را برطرف کند چراکه وزیر ارتباطات که رییس مجمع شرکت ارتباطات زیرساخت نیز هست اگر دستور به رفع این انحصار دهد، مشکلات برطرف خواهد شد و می‌توان این ایراد را به دولت وارد کرد که چرا در 100 روز اول فعالیت خود این مشکل را برطرف نکرده است.

سرعت نامناسب و خدمات بی‌کیفیت دغدغه همیشگی کاربران در کشور به حساب می‌آید و هرازگاهی خبری در این خصوص باعث می‌شود بار دیگر نگاه رسانه‌ها به سمت این معضل همیشگی سوق پیدا کند. به عنوان نمونه در گزارشی که اخیراً از سوی حسن رضوانی، معاون نظارت و اعمال مقررات سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی مبنی بر کم‌فروشی اینترنت در دو استان کشور مطرح شد خود این انگیزه را رقم زد تا بار دیگر رسانه‌ها این مسأله را پیگیری کنند که عامل کم‌فروشی اینترنت در کشور را چه کسی سبب می‌شود و آیا راهکاری برای خلاصی از این معضل وجود دارد؟
** شکست انحصار گامی برای ارائه اینترنت بهتر

در دولت دهم و بر اساس اجرای سیاست‌های کلی اصل 44، شرکت مخابرات ایران به بخش خصوصی واگذار شد که این شرکت در حال حاضر به دلیل دارا بودن بهترین امکانات به نوعی بزرگترین رقیب شرکت‌های خصوصی ارائه دهنده اینترنت در کشور محسوب می‌شود.

بر همین اساس آزاده داننده، رئیس سازمان نظام صنفی رایانه استان تهران در گفت‌وگو با ایران با بیان این نکته که به برخی از شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات اینترنت توصیه می‌شود که اینترنت خود را از شرکت مخابرات دریافت کنند، گفت: «این امر باعث ایجاد فضای ناسالم رقابت میان مخابرات و شرکت‌های بخش خصوصی برای ارائه اینترنت به مشترکان خواهد شد. همچنین با ارائه خدمات اینترنت پرسرعت توسط شرکت مخابرات، میزان مشترکان شرکت‌های خصوصی به شدت کاهش پیدا کرده است.»

رئیس سازمان نظام صنفی رایانه استان تهران در ادامه با اشاره به این نکته که قیمت اینترنت در داخل به هیچ‌وجه با کشورهای منطقه برابری نمی‌کند و عکس روند موجود در دنیا را در ایران شاهد هستیم، تصریح کرد: «در هر کجای دنیا همزمان با افزایش کمیت خدمات اینترنت، کیفیت آن نیز افزایش پیدا می‌کند اما در ایران و با توجه به وضعیت فعلی ارائه اینترنت به مشترکان، موضوع کاهش قیمت مطرح نیست.»

داننده، ریشه این موضوع را در انحصار ارائه پهنای باند اینترنت توسط شرکت ارتباطات زیرساخت عنوان کرده و تصریح می‌کند: «انحصار ارائه پهنای باند اینترنت توسط شرکت ارتباطات زیرساخت، جلوی رقابت میان شرکت‌های ارائه دهنده خدمات اینترنت را گرفته و ما به عنوان بخش خصوصی معتقدیم که اگر این انحصار شکسته شود، فضای رقابت میان شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات اینترنت باز خواهد شد و به روند فعلی ارائه اینترنت پرسرعت به معنای واقعی کلمه در دنیا خواهیم رسید.»

محمد رضا کریمی، مدیر عامل شرکت پیشگامان توسعه ارتباطات که اخیراً از سوی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی به عنوان دومین شرکت ارائه‌دهنده اینترنت با کیفیت در ایران معرفی شده است نیز در گفت‌و‌گو با ایران و با تأکید بر این موضوع که ضریب اشتراک اینترنت در کشور را سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی مشخص کرده و آن را دائماً و به صورت آنلاین در شرکت‌ها، پایش می‌کند، تصریح کرد: «بنده فکر می‌کنم با توجه به نظارت‌های دائمی که از سوی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی صورت می‌گیرد، شرکت‌های خصوصی اقدام به کم فروشی اینترنت نکنند. ما سعی می‌کنیم به دلیل رقابت با سایر ISPها،‌ ضریب اشتراک اینترنت را کمتر از آنچه که سازمان تنظیم مقررات مشخص کرده، به مشترکین ارائه بدهیم.»
** زیر ساخت آماده برای ارائه پهنای باند بیشتر

شرکت ارتباطات زیرساخت که متولی خرید و ترانزیت اینترنت در کشور و توزیع آن به استان‌ها و شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات اینترنت است به موضوع کم فروشی اینترنت در کشور از زاویه دیگر نگاه می‌کند. در همین راستا مهدی خدایی، مدیر کل روابط عمومی شرکت ارتباطات زیرساخت در گفت‌و‌گو با ایران درباره مصادیق کم‌فروشی اینترنت در کشور می‌گوید: «میزان پهنای باند اینترنتی که شرکت‌های مخابرات استان‌‌ها و شرکت‌های PAP ارائه‌دهنده خدمات اینترنت از شرکت ارتباطات زیرساخت مطالبه می‌کنند و یا با عقد قرارداد به آنها واگذار می‌شود، برابر ضوابطی است که از سوی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی مشخص شده که بر این اساس این مقدار پهنای باند باید به تعداد مشترکین مشخص شده‌، ارائه شود ولی اگر میزان پهنای باند کمتر از مقداری باشد که در قرارداد مشترک نهایی با شرکت ارائه دهنده خدمات اینترنت قید شده یا تعداد مشترکینی که اینترنت بین آنها به اشتراک گذاشته می‌شود، بیشتر از اندازه مشخص شده توسط سازمان تنظیم مقررات باشد، این موضوع مصداق عملی کم‌فروشی اینترنت است.»

خدایی با بیان این نکته که در حال حاضر میزان پهنای باند اینترنت و ظرفیتی که شرکت ارتباطات زیرساخت تأمین کرده و در اختیار شرکتها قرار می‌دهد متناسب با درخواست شرکت‌ها است، خاطرنشان می‌کند: «بر اساس آمار موجود، پهنای باند فعلی کشور که توسط شرکت ارتباطات زیرساخت تأمین شده چیزی حدود STM1 527 است که مجموعاً بیش از 83 گیگابایت بر ثانیه ظرفیت این پهنای باند است. در یک سال گذشته این میزان بیش از 60گیگابیت بر ثانیه بوده که به بیش از 83گیگابیت افزایش پیدا کرده است و بر اساس برنامه‌های شرکت ارتباطات زیرساخت تلاش می‌کنیم تا پایان سال 30 گیگابیت دیگر نیز به ظرفیت فعلی اینترنت کشور اضافه شود.»

وی با اعلام این موضوع که شرکت ارتباطات زیرساخت در حال حاضر از مسیر جنوب و از 8درگاه از کشورهای مختلف، پهنای باند اینترنت را دریافت می‌کند و نهمین کشور نیز نیجر است که در آینده نزدیک به کشورهای تأمین کننده پهنای باند اینترنت کشور خواهند پیوست، تصریح کرد: «ظرفیت ترانزیت پهنای باند اینترنت کشور بیش از STM1 750 است که در گذشته این رقم STM1 110 بوده است. آمارها نشان دهنده آن است که شرکت ارتباطات زیرساخت همیشه در حال افزایش پهنای باند اینترنت در کشور است.»

مدیرکل روابط عمومی شرکت ارتباطات زیرساخت با طرح این موضوع که وقتی ظرفیت پهنای باند اینترنت کشور از 5/63 گیگابیت به 83 گیگابیت افزایش پیدا کرده باید تغییراتی دراینترنت پرسرعت مشترکان حاصل شود، می‌گوید: «شرکت ارتباطات زیرساخت در زمینه تأمین پهنای باند اینترنت در ایران به وظیفه خود عمل می‌کند اما در حلقه دوم این PAPها و ISPها هستند که باید با شرکت ارتباطات زیرساخت قرارداد بسته و ظرفیت پهنای باند خود را افزایش دهند و مشترکین بیشتری را جذب خود کنند، متأسفانه این حلقه دچار مشکل شده و این اتفاق نمی‌افتد و این شرکت‌ها، میزان پهنای باندی که از شرکت ارتباطات زیرساخت دریافت می‌کنند میان تعداد بیشتری از مشترکان به اشتراک می‌گذارند.»

وی در ادامه به این نکته اشاره دارد: «شرکت ارتباطات زیرساخت برای تأمین پهنای باند اینترنت کشور، هیچ مشکلی ندارد و در حال حاضر هم اعلام می‌کنیم که هر شرکتی که تمایل دارد ظرفیت پهنای باند بیشتری دریافت کند، درخواست خود را ارائه بدهد و متناسب با پرداخت‌هایی که به شرکت ارتباطات زیرساخت انجام می‌شود، پهنای باند آن شرکت‌ها نیز افزایش خواهد یافت.»
** کاهش قیمت اینترنت در دستان بخش خصوصی

این روزها اکثر کاربران اینترنت پرسرعت از قیمت‌های بالای سرویس‌های خود ناراضی هستند و زمانی که این موضوع را با شرکت‌های ارائه‌دهنده اینترنت در میان می‌گذارند آنها هم سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی و نهادهای دولتی را در امر قیمت‌گذاری اینترنت در کشور دخیل می‌دانند. حال آن‌که مدیر کل روابط عمومی شرکت ارتباطات زیرساخت معتقد است موضوع کاهش قیمت تا 90 درصد در دست شرکت‌های خصوصی ارائه‌دهنده خدمات اینترنت است و آنها هستند که باید اقدام عملی و جدی در این زمینه انجام بدهند.

خدایی در این زمینه می‌گوید: « شرکت ارتباطات زیرساخت یکSTM1 را که معادل 155 مگابیت بر ثانیه است برابر با نرخ تعیین شده از سوی سازمان تنطیم مقررات و ارتباطات رادیویی به مبلغ 30 میلیون تومان به شرکت‌های ارائه دهنده خدمات مخابراتی به فروش می‌رساند که این شرکت‌ها اگر پهنای باند 155 مگابیت بر ثانیه را بخواهند به اینترنت 256 کیلوبیت بر ثانیه نامحدود تبدیل کنند و برابر مقررات سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی ضریب اشتراک یک به 10 را برای آن در نظر بگیریم، مبلغی که بابت این سرویس از سوی شرکت‌های خصوصی به سازمان تنظیم مقررات تعلق می‌گیرد 4 هزار و 800 تومان است در حالی که قیمت فروش این سرویس به مشترکین از سوی شرکت‌های خصوصی بیش از 45 هزار تومان است که 10درصد از مبلغ فروش متعلق به شرکت ارتباطات زیرساخت و 90 درصد آن متعلق به شرکت‌های خصوصی ارائه‌دهنده اینترنت است، این در حالی است که شرکت ارتباطات زیرساخت به تمامیISPها وPAPها ارائه‌دهنده اینترنت هم 20 درصد تخفیف می‌دهد.»

مدیر کل روابط عمومی شرکت ارتباطات زیرساخت همچنین درباره فضای رقابت میان ISPها و PAPها با شرکت مخابرات ایران خاطرنشان کرد: «در حال حاضر 50 درصد از پهنای باند اینترنت کشور در اختیار شرکت مخابرات است و 50 درصد باقیمانده نیز در اختیار شرکت‌های دارای مجوز ارائه اینترنت است. همچنین در یکی دو سال گذشته برای این‌که فضای رقابت میان شرکت مخابرات و شرکت‌های خصوصی ارائه اینترنت حفظ شود، 20 درصد تخفیف دیگر نیز به شرکت‌های خصوصی داده شده که هدف از این کار، حفظ توازن بازار است. در نهایت این سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی است که باید در موضوع تعرفه و قیمت‌گذاری اینترنت در کشور تصمیم بگیرد.»

خدایی در پایان در واکنش به موضوع ورود شرکت‌های خصوصی برای خرید و ارائه پهنای باند اینترنت تصریح کرد: «در ابتدا این سؤال مطرح می‌شود که وقتی شرکت‌های خصوصی پهنای باند اینترنت را از خارج کشور خریداری کردند، چگونه می‌توانند آن را از نقاط مرزی به استان‌های کشور منتقل کنند؟ آیا در کشورمان شرکت خصوصی‌ای وجود دارد که دارای شبکه انتقال پهنای باند به داخل باشد؟

در حال حاضر نزدیک به 3 هزار کیلومتر شبکه فیبرنوری در کشور وجود دارد که اگر بخواهیم مشابه این شبکه را توسط شرکت‌های خصوصی اجرا بکنیم، بیش از 2 هزار میلیارد تومان هزینه در بر خواهد داشت. در عین حال شرکت ارتباطات زیرساخت تنها 10 درصد از هزینه‌های ارائه اینترنت را از شرکت‌های خصوصی دریافت می‌کند، آیا شرکتی هست که ادعا کند انتقال و فروش پهنای باند کمتر از 10 درصد برایش هزینه دارد؟»

به گزارش روزنامه ایران به هرحال در نقطه مقابل اظهارات مدیر کل روابط عمومی شرکت ارتباطات زیرساخت محمود رضا خادمی، عضو سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران هم در گفت‌وگویی بر این نکته اشاره دارد که علت مطرح شدن کم‌فروشی اینترنت در کشور محدود بودن پهنای باند عرضه شده به ISPها و PAPها است و ناچار بودن این شرکت‌ها برای تقسیم این پهنای باند میان مشترکان است چرا که اگر پهنای باند گسترش پیدا کند طبیعی است که قیمت‌ها نیز کاهش یافته و دیگر مسائلی مانند کیفیت سرویس مطرح نخواهد شد.

تعداد کل کاربران اینترنت در ایران، در سال 1391 به 45 میلیون و پنج هزار و 644 نفر رسید.

مرکز توسعه ملی اینترنت(متما) ضریب نفوذ اینترنت ایران در سال 1391 را نزدیک به 60 درصد اعلام کرد و این در حالی است که تعداد کاربران اینترنت در سال 1390، حدود 32 میلیون و 700 هزار نفر و ضریب نفوذ اینترنت نیز 43 درصد بود.

بر اساس این گزارش، بیشترین اتصال به شبکه اینترنت در ایران از طریق تلفن همراه انجام می شود و تعداد کاربران شبکه GPRS در کشورمان بالغ بر 27 میلیون و 580 هزار نفر است که به این ترتیب 36 درصد کاربران اینترنت در ایران از طریق شبکه GPRS (اینترنت روی موبایل) به اینترنت وصل می شوند.

به گزارش متما، حدود هفت میلیون نفر در ایران از طریق شماره گیری تلفنی(Dialup )، سه میلیون و 500 هزار نفر از طریق اینترنت پر سرعت(ADSL) و 867 هزار نفر با استفاده از شبکه وایمکس و حدود شش میلیون نفر نیز از طریق فیبر نوری به اینترنت وصل می شوند.

یک مقام مسئول شرکت ارتباطات زیرساخت با تشریح علل و عوامل کندی، اختلال و گرانی اینترنت در کشور گفت: سیاست کلی کاهش تعرفه اینترنت است اما در واقعیت اینترنت با ارز خریداری می‌شود.

موضوع کندی سرعت اینترنت، کلاف سردرگمی است که یک سر آن در شرکت ارتباطات زیرساخت و سر دیگر آن را در ارائه‌دهندگان اینترنت باید جست‌وجو کرد.

هر چند از داستان تکراری اختلال اینترنت و فرافکنی علل و سرمنشأ اختلال بین شرکت ارتباطات زیرساخت و شرکت‌های ارائه‌دهنده اینترنت تجربه شده که پیگیری از ریشه عیب کار در اختلال‌ها راه‌به جایی نمی‌برد؛ اما با این حال به مناسبت زیاد شدن کندی و اختلال‌‌های مقطعی اینترنت در این اواخر، گفت‌وگویی با مهدی خدایی مدیر کل روابط عمومی شرکت ارتباطات زیرساخت انجام داده‌ایم.
اولین سوال مربوط به احوال کنونی اینترنت بود که خبرنگار فارس پرسید: امروز وضعیت اینترنت کشور چگونه است؟

مهدی خدایی: در حال حاضر شبکه زیرساخت هیچ‌ اختلال یا قطعی ندارد .
فارس: علت اختلال‌های این اواخر چه‌بود؟

خدایی: این اختلال مربوط به شبکه زیرساخت نبوده و شاید یکی از عوامل کاهش سرعت در اینترنت می تواند آن باشد که برخی شرکت‌های سرویس‌دهنده‌ها بیش‌تر از تعداد مجاز پهنای باند را بین مشترکان share کرده‌ باشند.
*مشترک منشا اختلال را تشخیص نمی‌دهد

خدایی: زنجیره توزیع پهنای باند از زمانی که وارد کشور می‌شود تا به دست مشترک نهایی برسد از حلقه‌هایی تشکیل شده است . اولین حلقه شرکت ارتباطات زیرساخت است که پهنای باند را از مرز تحویل می‌گیرد به تهران منتقل می‌کند و از تهران به کل استان‌ها توزیع می‌کند. در حلقه دوم شرکت‌های PAP یا مخابرات استان‌ها هستند که پهنای باند را از شرکت ارتباطات زیرساخت تحویل می‌گیرند و به مشرکین نهائی منتقل می کنند. حلقه سوم نیز ارتباطات محلی مشترکان نهایی هستند. برای مشترک نهایی وقتی با اختلال مواجه می‌شود چندان قابل تفکیک نیست که اختلال اینترنت از کدام حلقه است.

در ایران حدوداً 50 درصد مشترکان اینترنت مشترکین شرکت مخابرات و 50 درصد مابقی مشترک مجموع شرکت‌های PAP هستند.
* تمام PAP‌ها مشتری شرکت زیرساخت شده‌اند

فارس: این قضیه که اغلب مشترکان اینترنت از مسیر مخابرات عبور می‌کردند تا چند وقت پیش صادق بود. هم‌اکنون تمام شرکت‌های PAP برای بهره‌مندی از تخفیف شرکت ارتباطات زیرساخت به صورت مستقیم از این شرکت اینترنت می‌گیرند. بنابراین وقوع اختلال در اینترنت ورودی یک شرکت PAP مستقیم به اینترنت زیرساخت مربوط می‌شود.

خدایی: هم‌اکنون تمام شرکت‌های PAP ارائه دهنده اینترنت مشترک شرکت ارتباطات زیرساخت هستند و همانطور که گفتم نزدیک به 50 درصد مشترکان اینترنت کشور از طرف این شرکت ها سرویس دهی می شوند .
فارس: پس شرکت PAP ای که مستقیم از زیرساخت اینترنت می‌گیرد، اگر در ورودی شبکه‌‌اش کندی یا قطعی داشته باشد، مربوط به اینترنت زیرساخت است.

خدایی: زیرساخت پهنای باند را از درگاه‌های خارجی تهیه می‌کند و در کشور بین مخابرات استان‌ها و PAP ها توزیع می‌کند و اگر در شبکه زیرساخت اختلالی رخ دهد، همه این اختلال را می‌بینند. هم PAPکه مشتری مستقیم زیرساخت است و هم مخابرات‌ها دیگر مشتری زیرساخت. زیرا اینترنت زیرساخت بین همه پخش می‌شود.

این‌طور نیست که شرکت مخابرات تهران اختلال داشته باشد و بقیه نداشته باشند. بنابراین، یکی از شاخص‌هایی که نشان می‌دهد اینترنت زیرساخت مشکل دارد یا خیر این است که همه به مشکل برخورد کنند، نه یک یا چند اپراتور.
*اصلا کندی در کار نیست که آن را بین شرکت‌ها بچرخانیم

فارس: اینجا است که این ابهام مطرح شده که زیرساخت برای کاهش نمود اختلال در شبکه، کندی اینترنت را بین شرکت‌ها نوبتی می‌چرخاند تا سراسری نباشد. مخصوصا اختلال بیش از همه برای مشترکان مخابرات محسوس است.

خدایی: اصلاً این‌طور نیست که اختلالی وجود داشته باشد و بخواهیم آن را بچرخانیم. برای مثال وقتی در مسیر تهران با استانی اختلال پیش می‌آید، این مسیر اینترنت مخابرات و PAP های آن استان را تأمین می‌کند. حال وقتی این مسیر اختلال دارد تأمین اینترنت برای کل استان اعم از مخابرات و PAP دچار اختلال می‌شود.

فارس: مخابراتی‌ها می‌گویند لینک اینترنت زیرساخت برای هر شرکت جدا است و امکان تفکیک ترافیک روی هر لینک وجود دارد، بنابراین از نظر فنی این امکان که کندی اینترنت به صورت مدیریت‌شده روی چند لینک خاص اعمال شود وجود دارد.
*مخابرات به اندازه تمام PAPها از زیرساخت اینترنت می‌خرد/کندی عمدی برای مخابرات در کار نیست

خدایی: از دید زیرساخت مخابرات و PAPها هر دو مشتریان زیرساخت هستند و اتفاقاً مخابرات مشتری بزرگ زیرساخت است، زیرا اگر تمام شرکت‌های PAP حدود 50 درصد پهنای باند را از زیرساخت می‌گیرند، مخابرات به اندازه تمام PAP ها از زیرساخت اینترنت می‌گیرد.

بنابراین، زیرساخت همه مشتریان را به یک چشم می‌بیند. علاوه بر این، بین زیرساخت و مشتریان‌اش ضوابطی حاکم است که توسط سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی وضع شده است. براساس این ضوابط باید سرویس‌دهی به شرکت‌ها ضابطه‌مند و دارای چارچوب و تعرفه مشخص است. رگولاتوری از دید یک دستگاه نظارتی بر این موضوع نظارت دارد و ما نمی‌توانیم سلیقه‌ای عمل کنیم.

علاوه بر این، زیرساخت مشکلی با مخابرات ندارد که بخواهند اختلالی را عمدا برای مخابرات اعمال کند.
*هر کس اینترنت می‌خواهد اول قرارداد ببندد تا زیرساخت تامین کند

فارس: اغلب فعالان اینترنت کشور مطرح می‌کنند که تامین اینترنت از سوی زیرساخت با تاخیر انجام می‌شود و درخواست‌هایشان برای خریداری لینک‌های جدید با تاخیر پاسخ داده می‌شود.

خدایی: همان‌طور که قبلاً اعلام کرده‌ایم زیرساخت مشکلی در تأمین اینترنت کشور ندارد و شرکت‌های PAP یا مخابرات‌ها هر میزان پهنای باند نیاز داشته باشند اعلام کنند، قرارداد ببندند و زیرساخت تأمین می‌کند. در حال حاضر نیز براساس اعلام نیاز شرکت‌های مخابراتی و PAP هیچ‌گونه کمبود پنهای باند در کشور نداریم.
فارس: اما شرکت‌های PAP در مصاحبه‌های رسمی می‌گویند که به شرکت زیرساخت درخواست لینک داده‌اند و مدت‌ها است تأمین نشده است.

خدایی: ما مشکلی در تأمین پهنای باند نداریم و مرتب در حال توسعه شبکه هستیم، منطقی است که زیرساخت علاقمند به فروش پهنای باند است. زیرا هر چقدر پهنای باند بیشتر بفروشیم به نفع شرکت است اگر هم شرکتی مشکلی در این زمینه دارد اعلام کند ما حتما به آن رسیدگی خواهیم کرد.
*هنوز خبری از افزایش تعرفه‌های اینترنت نیست

فارس: مصوبه کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات درخصوص افزایش تعرفه پهنای باند زیرساخت که هنوز ابلاغ نشده است؟

خدایی: معیار اجرا برای ما ابلاغ رسمی مصوبه از سوی کمیسیون است که تاکنون به این شرکت ابلاغ نشده است .
*سیاست کلی کاهش تعرفه اینترنت است؛ اما در واقعیت اینترنت با ارز خریداری می‌شود

فارس: با درخواستی که زیرساخت برای افزایش تعرفه پنهای باند داده بود، بنابراین امسال دیگر نباید از زیرساخت توقع کاهش تعرفه داشت؟

خدایی: شرکت ارتباطات زیرساخت سال گذشته 2 نوبت تخفیف داشته است. یک بار تخفیف کلی 20 درصد برای همه و بار دوم 20 درصد تخفیف برای شرکت‌های PAP. زیرا احساس می شد در بازار رقابتی با مخابرات عملاً هزینه‌های PAP ها بالاتر است. برای مثال برای رانژه خط شرکت PAP از مخابرات درخواست انجام رانژه می‌کند و انجام رانژه برای PAP هزینه‌دار است، اما رانژه برای خود مخابرات هزینه ندارد.

بنابراین، می بینیم که هزینه مخابرات بسیار کمتر از PAPها است و مخابرات در بازار رقابتی راحت‌تر و با قیمت پایین‌تر سرویس ارائه می‌کند. بنابراین، رگولاتوری تخفیف دوم را نیز برای PAPها مصوب کرده بود که بتوانند در بازار رقابتی کار کنند.

دیدگاه کلی مجموعه وزارتخانه این است که قیمت پهنای باند را کاهش دهد، اما واقعیت این است که پهنای باند چیزی است که از خارج از کشور وارد می‌شود. طبیعی است که در توزیع پهنای باند در کشور نرخ تبدیل ارز به ریال در تعرفه تأثیرگذار است.

با توجه به تغییرات نرخ ارز، تعرفه پهنای باند که قبلاً با ارز مرجع محاسبه می‌شد از سوی دولت مقرر شد تا با نرخ ارز مبادله‌ای محاسبه کنید.

پهنای باند را از خارج با ارز می‌خریم و در داخل با به‌صورت ریالی فروخته می شود. درست است که این مجموعه دولتی است و به دنبال منفعت نیست اما ضرر هم نباید بکند.

اما علیرغم تغییر نرخ ارز پهنای باند از مرجع به مبادله‌ای، هنوز هم با توجه به اینکه رگولاتوری مصوبه جدیدی را ابلاغ نکرده تغییر قیمتی در پهنای باند لحاظ نشده است.
*تعرفه جدید را ما تعیین نکردیم که در رابطه با تاثیر نرخ ارز در رشد هزینه‌ها اغراق کرده باشیم

فارس: درخصوص عدم ابلاغ نهایی مصوبه کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات برای افزایش تعرفه پنهای باند زیرساخت، از رگولاتوری شنیده می‌شود: اگرچه ادله‌های زیرساخت مبنی بر افزایش هزینه‌هایش در پی افزایش نرخ ارز ابتدا مورد پذیرش کمیسیون واقع شد، اما در بررسی‌های بیشتر مشخص است آنقدر که زیرساخت مدعی شده بود افزایش نرخ ارز در هزینه‌های این شرکت تأثیرگذار نبوده است.

خدایی: در بحث تعرفه شاخص‌های مختلفی تأثیرگذار هستند. از جمله هزینه انتقال به تهران، انتقال از تهران به استان‌ها، هزینه نگهداری شبکه، هزینه سربار، هزینه حامل‌های انرژی و نرخ تبدیل ارز به ریال که در مجموع قیمت تمام شده پهنای باند را مشخص می‌کنند.

هریک از این شاخص‌ها نیز در تعیین تعرفه نهایی دارای وزنی است و همه مانند هم نیستند. ما نرخ شاخص‌ها را به کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات ارسال می‌کنیم و کمیسیون براساس نرخ شاخص‌ها تعرفه نهایی را مشخص و به ما اعلام می‌کند.

بنابراین، کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات براساس فرمول های مشخص تعرفه را بررسی و تعیین می‌کند. برای مثال در گذشته بحث هدفمندی یارانه‌ها و افزایش قیمت‌های حامل انرژی را داشتیم که در آن زمان قیمت برق افزایش چشمگیری پیدا کرد، اما این تأثیر به اندازه افزایش نرخ ارز در قیمت تمام شده زیرساخت تأثیرگذار نبود.
*اگر اینترنت جهانی ارزان نمی‌شد اینترنت ایران گران می‌شد

فارس: اینترنت جهانی مرتب ارزان شده است، چرا این ارزانی در کاهش قیمت اینترنت تأثیرگذار نبوده است؟

خدایی: در حال حاضر تأمین اینترنت کشور از یک درگاه جاسک فجیره به 8 درگاه افزایش یافته است. اگر زمانی ارتباط اینترنت از یک درگاه قطع شود، درصد جزئی روی شبکه تأثیرگذار است، آن هم در زمان پیک مصرف برای مشترک نهایی محسوس خواهد بود.

وقتی اینترنت را از شرکت‌های مختلف تهیه می‌کنیم، رقابت در تعدیل قیمت کمک‌کننده خواهد بود.از سوی دیگر پیشرفت تکنولوژی نیز به کاهش قیمت کمک می‌کند.

اما در کنار این عوامل کمک‌کننده، در داخل کشور نیز شاهد تورم هستیم و در حالی که در چند سال گذشته تمام قیمت‌ها رشد داشته ما سعی کرده‌ایم با تعدیل قیمت، قیمت‌های داخلی را ثابت نگه داریم.

کمیسیون تنظیم پس از مصوبه‌ای که تنزل ADSL در حد Dial up را قانونی می‌کرد این‌بار مصوبه‌ای به نفع ارائه‌ دهندگان سرویس بهتر‌ ارائه کرده که قیمت اینترنت کاربر کم‌مصرف را تثبیت و اینترنت کاربر پرمصرف را گران می‌کند.

کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات در جلسه روز 14/8/1391 دستورالعمل جدیدی برای محاسبه تعرفه‌های ADSL تصویب کرده است.

تصویب این دستورالعمل در کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات علاوه بر اینکه روش محاسبه تعرفه‌های ADSL را تازه‌ کرده، در واقع نشان از تغییر نگاه کمیسیون به سرویس ADSL دارد و حاکی از این است که این کمیسیون با درس گرفتن از مصوبه قدیمی خود که شرکت‌‌های ADSL را در مسیر ارائه سرویس بی‌کیفیت و در حد Dial up سوق می‌داد، این بار مصوبه‌ای به نفع شرکت‌هایی که سرویس بهتر می‌دهند و جهت رقابتی کردن بازار اینترنت ارائه کرده است؛ اما این دستورالعمل جدید برای برخی مشترکان ارزان تمام نمی‌شود.

در این مصوبه سرویس‌های ADSL از 64 بیت بر ثانیه تا یک مگابیت‌ برثانیه دسته‌بندی شده‌اند و برای هر ردیف نیز هزینه نگهداری تعیین شده که شرکت می‌تواند از مشترکان در ازای سرویسی که ارائه می‌کند هزینه نگهداری اخذ کند.

پس از آن مشترک به هر میزان که بخواهد می‌تواند ترافیک بخرد و قیمت ترافیک نیز به صورت معکوس با افزایش حجم کاهش می‌یابد.

به غیر از هزینه نگهداری که بر اساس این مصوبه برای نخستین بار به‌ هزینه‌های ADSL اضافه شده، 5 هزار تومان هزینه رانژه و تخلیه نیز به حساب مشترک منظور خواهد شد.

اما تفاوت اصلی مصوبه جدید تعیین تعرفه ADSL با مصوبه پیشین در این است که رگولاتوری این بار شرکت‌ها را تشویق به ارائه سرویس‌ با کیفیت‌تر می‌‌کند.

در مصوبه قبلی رگولاتوری شرکت‌ها را ملزم به اشتراک خط حداکثر بین 10 نفر کرده بود و برای مثال بر اساس الزام رگولاتوری در سرعت 128 کیلو بیت بر ثانیه با تقسیم بین 10 نفر حداقل باید 12 کیلوبیت بر ثانیه سرعت به هر کاربر می‌رسید و در این صورت بود که از نظر رگولاتوری قانون رعایت شده بود.

همچنین رگولاتوری در مصوبه گذشته اصرار داشت که باید لفظ " محدودیت سرعت" از روی سرویس‌ها حذف شود و کاربر 128 با سرعت 12 ‌ کیلوبیت بر ثانیه بدون محدویت ترافیک از سرویس استفاده کند.

در آن زمان نظرات کارشناسی بسیاری از سوی فعالان بازار در انتقاد به این روش مطرح شد. تمامی کارشناسان تاکید داشتند که از فنی یک کاربر با سرعت 12 کیلوبیت بر ثانیه در حالت دانلود دائم نیز بیش از مقدار معین و ثابتی قادر به دانلود و دریافت ترافیک نیست و برداشته شدن لفظ محدویت سرعت از نظر فنی نیز امکان‌پذیر نیست.

به گزارش فارس اهالی فن همچنین تاکید داشتند: در شرایطی که شرکت‌ها در رقابت با یکدیگر برای جذب مشتری در پی ارائه سرویس بهتر و باکیفیت‌تر هستند، این دستورالعمل رگولاتوری برای ارائه اینترنت حداقل 12 کیلوبیت بر ثانیه بازگشت به عقب و حرکت بر خلاف جریان بازار است.

آنها هشدار دادند: در شرایطی که به اعتقاد بسیاری مدت‌ها است از ضرورت حذف محدودیت سرعت 128 کیلوبیت بر ثانیه کاربر خانگی گذشته، ADSL 12 Kbps که از دایل‌آپ 56 Kbps نیز کمتر است توهین به مشتری و زمینه‌ساز اعتراض‌های آینده خواهد بود.

اما در آن زمان پیگیری‌‌های رگولاتوری برای اجرای این مصوبه به آنجا ختم شد که برخی شرکت‌ها برای راضی کردن رگولاتوری و عمل به قانون سرویسی با نام "اینترنت CRA" را به لیست خدمات خود اضافه کنند.

در همان زمان هم وقتی با شرکت‌هایی که اینترنت CRA هم بین خدمات‌شان بود تماس می‌گرفتیم، یادآور می‌شدند که این سرویس بسیار بی‌کیفیت است و بهتر است از آن منصرف شویم.

در مجموع نفس دستورالعمل سابق رگولاتوری در خصوص ADSL این بود که شرکت حداقل سرعت 12 کیلو بیت بر ثانیه را به کاربر 128 کیلو بیت بر ثانیه ارائه کند و از این راه حداقل حق و حقوق مشترک معلوم و قابل محاسبه باشد.

اما مصوبه جدید کمیسیون تنظیم مقررات گویا نشان از تجریه‌اندوزی رگولاتوری و نتیجه گرفتن از روش آزمون و خطا دارد. این مصوبه که از این پس جایگزین مصوبه "اینترنت CRA" خواهد شد از گذشته با کمی تفاوت توسط شرکت‌های اینترنتی اعمال می‌شد که هم‌اکنون رگولاتوری با تصویب آن شکل قانونی به این روش بخشیده ست.

رگولاتوری در این مصوبه دست شرکت‌ها را برای ارائه سرویس بهتر و با کیفیت‌تر بازگذاشته است؛ اولا در مصوبه جدید ضریب تقسیم خط از 1 به 10 به 1 به 8 کاهش یافته است؛ دوم نیز شرکت در ازای دریافت مبلغ نگهداری ماهانه، هزینه ترافیک مورد استفاده شده توسط کاربر را اخذ می‌کند؛ حال هر چه سرعت بیشتری به کاربر ارائه کند او ترافیک بیشتری مصرف می‌کند و در نتیجه سود بیشتری عاید شرکت می‌شود.

با این مصوبه که مشترک هزینه‌های ADSL خود را بر اساس ترافیک مصرف‌ کرده می‌پردازد، مشکل باقی‌ماندن حجم در پایان ماه دیگر وجود نخواهد داشت و مشترک در صورت عدم مصرف ترافیک، می‌تواند ترافیک را برای ماه‌های بعد حفظ کند.

اما از حساب و کتاب ارقام این مصوبه برای بدست آوردن هزینه اینترنت کاربر این نتیجه بدست می‌آید که با مصوبه جدید قیمت‌ها در مقایسه با شرایط فعلی یا ثابت می‌ماند یا افزایش می‌باید. در مجموع تاثیر این مصوبه بر مشترکان کم‌مصرف (مشترکانی که گیگابایت کمتری مصرف می‌کنند) کمتر و با هزار تا پنج هزار تومان افزایش همراه است؛ اما قیمت برای مشترکان پر مصرف بسیار تغییر کرده است.

برای مثال هم اکنون هزینه یک ماه اینترنت 128 کیلوبیت بر ثانیه یک شرکت‌ PAP با 4 گیگ ترافیک ماهیانه 15000 تومان است که با مصوبه جدید این هزینه با احتساب 2200 هزینه نگهدای ماهیانه و 4 گیگ ترافیک از قرار هر گیگ 4500 تومان در مجموع 20 هزار تومان می‌شود.

در مثال دیگری قیمت یک سرویس 256 کیلوبیت بر ثانیه با 2 گیگ ترافیک ماهیانه 10هزار تومان است که بر اساس مصوبه جدید با احتساب 3000 تومان هزینه نگهداری ماهیانه و 2 گیگ ترافیک از قرار هر گیگ 4500 تومان در مجموع قیمت اینترنت 256 کیلوبیت بر ثانیه 12 هزار تومان می‌شود. با ادامه محاسبه در سرعت‌های بالاتر نیز تقریبا این افزایش قیمت وجود دارد.

تغییر قیمت مهم‌تر در این مصوبه افزایش قیمت زیاد سرویس‌های نامحدود است؛ در این مصوبه بازه حجم ترافیک در 5 سطح تقسیم ‌بندی شده و بیشترین حجم در سطح پنجم و برای ترافیک بالای 40 گیگابایت پیش‌بینی شده است.

در مصوبه جدید یک مشترک پر مصرف برای دانلود از 20 تا 40 گیگابایت باید برای هر گیگ 2500 و برای دانلود بیش از 40 گیگ باید به ازای هر گیگ 2000 تومان بپردازد.

بنا بر این در حالی که هم‌اکنون یک سرویس دانلود نامحدود 128 کیلوبیت بر ثانیه با قیمت حدود 11 هزار تومان تا 30 هزار تومان قابل تهیه است با مصوبه جدید مشترک برای استفاده بین 20 گیگ تا 40 گیگ باید حداقل 50 هزار تومان تا 100 هزار تومان بپردازد که برای مشترکین پر مصرف اصلا مقرون‌به صرفه‌ نخواهد بود.

البته بر اساس این مصوبه نیز مانند مصوبات گذشته شرکت‌ها می‌توانند تخفیف‌هایی را برای مشترکان خود لحاظ کنند.

این مصوبه که اجرای آن نیازمند تمهیداتی در سیستم شرکت‌ها است، هنوز از سوی شرکت‌های خدمات دهنده اجرایی نشده است اما گفته شده که تا اجرایی شدن آن مدت زیادی نمانده است

سونیتا سراب‌پور - د‌ر حالی که قیمت اینترنت د‌ر ایران نسبت به کشورهای منطقه گران‌تر است، مصوبه جد‌ید‌ سازمان تنظیم مقررات قیمت اینترنت را د‌ر آستانه افزایش قرار د‌اد‌ه است.

براساس جد‌ید‌ترین مصوبه سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات راد‌یویی و به د‌رخواست شرکت ارتباطات زیرساخت، قرار است تنها تامین‌کنند‌ه پهنای باند‌ د‌ر کشور بابت هر 1 SMT معاد‌ل 54 میلیون و 826هزار و 200تومان از شرکت‌های توزیع‌کنند‌ه پهنای باند‌ یا ISDP هزینه د‌ریافت کند‌.

با ابلاغ این مصوبه، قیمت پهنای باند‌ بین‌الملل از 37میلیون تومان به 54میلیون تومان می‌رسد‌. افزایش ناگهانی قیمت پهنای باند‌ به د‌لیل مشکلات ارزی، این روزها باعث نگرانی شرکت‌های فعال د‌ر بخش خد‌مات اینترنتی مخصوصا شرکت‌های ارائه د‌هند‌ه خد‌مات اینترنت پرسرعت(adsl) شد‌ه است. اما تنها گروه نگران نسبت به این تصمیم جد‌ید‌، فعالان بازار اینترنت نیستند‌.

کاربران نهایی نیز بخش د‌یگری از این حلقه نگرانی را تشکیل می‌د‌هند‌ که با نهایی شد‌ن این مصوبه با افزایش هزینه‌های خود‌ د‌ر بخش خرید‌ خد‌مات اینترنتی همراه خواهند‌ شد‌..
×× نوسانات ارز، بد‌هی به اپراتورهای خارجی، عامل گرانی

تصمیم جد‌ید‌ برای افزایش قیمت پهنای باند‌ از 37 میلیون به 54 میلیون تومان به د‌رخواست شرکت ارتباطات زیرساخت باز می‌گرد‌د‌. این شرکت به د‌نبال افزایش نرخ ارز د‌ر کشور و همچنین بد‌هی به شرکت‌های بین‌المللی د‌ر زمینه پهنای باند‌ امکان فعالیت د‌ر این شرایط را ند‌اشته و برای رفع این مشکل پیشنهاد‌هایی به سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات راد‌یویی ارائه کرد‌ه است. یکی از این پیشنهاد‌ها نیز افزایش قیمت پهنای باند‌ و محاسبه آن براساس قیمت روز ارز د‌ر کشور است. کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات د‌ر جلسه شماره 153 روز 28 آبان 1391، پیشنهاد‌ تعرفه فروش پهنای باند‌ اینترنت شرکت ارتباطات زیرساخت را بررسی و د‌ر نهایت «سقف تعرفه پهنای باند‌ اینترنت» را تصویب کرد‌.. (

براساس این تصمیم و همانطور که د‌ر جد‌ول نیز د‌ید‌ه می‌شود‌ زیر ساخت عملا بابت هر STM1 معاد‌ل 54 میلیون و 826 هزار و 200 تومان از شرکت‌های توزیع کنند‌ه پهنای باند‌ ISDP هزینه د‌ریافت خواهد‌ کرد‌. همچنین براساس تبصره 2 همین مصوبه د‌رحالی که قرار بود‌، قیمت پهنای باند‌ بالاتر از یک STM1 به صورت پلکانی ارزان تر محاسبه شود‌، بر اساس مصوبه جد‌ید‌ حتی اگر STM4 یا STM16 خرید‌اری شود‌، خرید‌ار باید‌ به همان میزان (4 یا 16 برابر قیمت STM1) به زیرساخت بپرد‌ازد‌؛ چرا که براساس تبصره 2 این مصوبه: «برای پهنای باند‌های بالاتر از 155 مگابیت بر ثانیه، تعرفه به صورت خطی و بر اساس مضارب STM1 محاسبه خواهد‌شد‌.»

د‌ر اد‌امه نیز براساس تبصره 3 مصوبه جد‌ید‌ سازمان تنظیم مقررات، کلیه تخفیف‌های د‌ر نظر گرفته شد‌ه د‌ر بند‌ 2-1 مصوبه جلسه شماره 49 همین کمیسیون و بند‌ 2 مصوبه 86 حذف می‌شود‌. د‌ر واقع با همین تخفیف‌ها بود‌ که قیمت پهنای باند‌ برای شرکت‌های ISDP از 46 میلیون تومان مصوب به 37 میلیون تومان می‌رسید‌..

×× افزایش 60 د‌رصد‌ی قیمت پهنای باند‌

لطف‌الله سبوحی، معاون سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات راد‌یویی د‌ر واکنش به انتقاد‌ نسبت به افزایش قیمت پهنای باند‌ د‌ر کشور می‌گوید‌: «این تصمیمی نبود‌ که سازمان تنظیم مقررات د‌ر آن د‌خالت د‌اشته باشد‌ د‌ر واقع این تصمیم به د‌نبال افزایش نرخ ارز اتخاذ شد‌ه و افزایش نرخ ارز، قیمت تمام شد‌ه اینترنت را د‌ر کشور افزایش د‌اد‌ه است. شرکت ارتباطات زیرساخت تا پیش از نوسانات بازار ارز با توجه به نرخ ارز مرجع قیمت پهنای باند‌ محاسبه می‌کرد‌، اما با توجه به تغییر شرایط تصمیم گرفته شد‌ه که نرخ پهنای باند‌ براساس نرخ ارز مباد‌لاتی محاسبه شود‌.»

وی با تاکید‌ بر سخت شد‌ن شرایط برای شرکت‌های اینترنتی و کاربران با اجرای این مصوبه می‌افزاید‌:« د‌ر حال حاضر و با ابلاغ این مصوبه قیمت پهنای باند‌ با افزایش 60 د‌رصد‌ی قیمت مواجه می‌شود‌. اما این افزایش 60 د‌رصد‌ی قیمت پهنای باند‌ به معنای افزایش 60 د‌رصد‌ی قیمت سرویس اینترنت برای کاربران نهایی نیست. برای مثال اگر تنها 40 د‌رصد‌ هزینه ارائه خد‌مات اینترنت را پهنای باند‌ تشکیل د‌هد‌، میزان تاثیر این افزایش روی فروش سرویس نهایی 16 د‌رصد‌ خواهد‌ بود‌.»

سبوحی با تاکید‌ ایجاد‌ نگرانی اجرای این مصوبه برای شرکت‌های فعال د‌ر بخش اینترنتی، اعلام می‌کند‌ که این سازمان تمام تلاش خود‌ را از طریق رایزنی با شرکت زیرساخت برای جلوگیری از ابلاغ این مصوبه انجام می‌د‌هد‌ با د‌ر نظر گرفتن راهکارهایی مانند‌ بازگرد‌انند‌ن ارائه تخفیف پهنای باند‌ به شرکت‌ها تمام تلاش خود‌ را برای جلوگیری از ضرر شرکت‌ها و کاربران نهایی به کار خواهد‌ بست.
××‌ شرکت‌های خصوصی: د‌ر حال رایزنی

از هفته گذشته و با اعلام مصوبه جد‌ید‌ سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات راد‌یویی جهت افزایش نرخ پهنای باند‌ اینترنت، شرکت‌های اینترنتی د‌ر حال رایزنی با مسوولان شرکت زیرساخت، سازمان تنظیم مقررات و حتی سرپرست جد‌ید‌ وزارت ارتباطات هستند‌.

مجید‌ صد‌ری، رییس کمیسیون اینترنت و انتقال د‌اد‌ه سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران، از پیگیری این سازمان برای جلوگیری از ابلاغ این مصوبه خبر می‌د‌هد‌ و می‌گوید‌: «د‌ر حال انجام مذاکراتی با بازیگران و تصمیم گیران اصلی این حوزه هستیم و امید‌واریم با ارائه مستند‌ات لازم بتوانیم از اجرای مصوبه و افزایش نرخ پهنای باند‌ د‌ر کشور جلوگیری کنیم.» وی د‌ر پاسخ به این سوال که چرا سازمان تا زمان انتشار این مصوبه صبر و بعد‌ از اعلام رسمی آن به فکر انجام مذاکرات افتاد‌ه است، می‌گوید‌: «سازمان تنظیم مقررات به هیچ وجه سازمان نظام صنفی را د‌ر جریان این تصمیم‌گیری نگذاشته است ولی با تمام اینها سازمان تمام تلاش خود‌ را برای جلوگیری از وارد‌ شد‌ن ضرر به بخش خصوصی خواهد‌ کرد‌.»

د‌ر همین زمینه محمد‌حسن شانه‌ساززاد‌ه، رییس هیات‌مد‌یره شرکت شاتل، نیز اظهار می‌کند‌ که از زمان ابلاغ این تصمیم‌گیری که از سوی سرپرست وزارت ارتباطات به فعالان این حوزه اعلام شد‌ تاکنون جلساتی را با مسوولان سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات راد‌یویی برگزار کرد‌ه‌ایم و امید‌واریم بتوانیم به نتیجه د‌رستی د‌ر این بخش برسیم.»

به گزارش دنیای اقتصاد وی با اعلام اینکه با نهایی شد‌ن این تصمیم گیری تعاد‌ل بازار اینترنت د‌ر کشور از بین می‌رود‌، می‌افزاید‌: «د‌ر صورت اجرای این مصوبه بازار از تعاد‌ل خارج خواهد‌ شد‌؛ چرا که شرکت‌ها توان پرد‌اخت چنین هزینه‌هایی را نخواهند‌ د‌اشت و برای جلوگیری از ضرر خود‌ اقد‌ام به افزایش سرویس اینترنتی خود‌ به کاربران نهایی خواهند‌ کرد‌. د‌ر کنار تمام این اتفاقات نیز مشخص نیست که شرکت‌ها قرار است سرویس اینترنت خود‌ را با چه سرعت و کیفیتی به کاربران خود‌ ارائه کنند‌.»

براساس گزارش‌ها و آمارهای منتشر شد‌ه قیمت د‌سترسی به اینترنت د‌ر ایران تا پیش از این مصوبه و د‌ر مقایسه با کشورهای همسایه با افزایش 10 برابری قیمت مواجه بود‌ه است. حال مشخص نیست که با ابلاغ این مصوبه جد‌ید‌، سرویسی که با تمام تلاش‌ها به تازگی جایی د‌ر سبد‌ خانواد‌ه‌ها پید‌ا کرد‌ه بود‌، با افزایش 16 تا 18 د‌رصد‌ی قیمت می‌تواند‌ باز هم کاربران را به سمت خود‌ بکشاند‌ یا خیر؟

اجلاس کشورهای عضو اتحادیه جهانی مخابرات در دبی در حال برگزاری است و طبق سند لو رفته در اینترنت اسامی کشورهایی که می خواهند اینترنت منطبق بر قواعد حکومتی کنترل شود، در آن آمده است.

پروپوزال 22 صفحه ای بعد از هک شدن سایت ITU در اینترنت منتشر شد و در آن نحوه کنترل اینترنت توسط حکومتها با جزییات آن آمده است.

روسیه و چین همراه عربستان سعودی، الجزایر، سودان، مصر و امارات عربی متحده اعضای اصلی و پیشنهاد دهنده این پروپوزال هستند. روسیه و چین بدلیل ایجاد برخی محدودیت ها برای کاربران خود پیش تر مورد انتقاد واقع شده اند. روسیه اخیرا قانون لیست سیاه مصوب پارلمان را به اجرا گذاشته است. چین نیز سالهاست با فایروال خود ساخته دسترسی کاربران خود را به اینترنت محدود کرده است.

گفتنی است قوانین تحت ITU موسوم به ITR یا International Telecommunication Regulations است که سال 1988 تصویب شده و توسط 178 کشور جهان امضا شده است و اکنون در دبی قرار است قوانین مذکور به روز شوند و پیشنهادات پس از امضا به خصوص در مورد اینترنت لازم الاجرا شوند.

به گزارش خبرآنلاین در اسناد لو رفته در مورد اینترنت این چنین تعریف شده است که اینترنت شبکه ای ناهمگون بوده که حاکمیت بر اینترنت باید از طریق توسعه دولتی و پیاده سازی سیاستهای عمومی تبیین گردد.

پوتین در سال 2011 در ملاقات با حمدون توره دبیر کل ITU یادآوری کرد که روسیه از مبدعان این اتحادیه بوده و می خواهد کنترل دولتی بر اینترنت را از طریق این سازمان جامه عمل بپوشاند.

اتحادیه عرب یک هفته قبل از اجلاس دوبی گرد هم آمدند تا سیاستهای خود را در این زمینه با یکدیگر هماهنگ سازند. پروپوزال تهیه شده توسط اتحادیه عرب مبنی بر اینکه ITU مسوول آدرس دهی آی پی های اینترنتی باشد نیز در این راستا ارزیابی شده است. البته بعد از تهدیدات امریکا این پروپوزال در اجلاس کنار گذاشته شد و قرار گذاشته شد تا مطالعات لازم جهت اینکه آیا ITU می تواند در آدرس دهی آی پی نسخه شش (IPv6) وارد عمل شود یا نه به سال 2013 موکول شد.

فاطمه ناظم زاده - روزگاری بود که رایانه های شخصی به برخی از خانه ها وارد شده بودند. خانه هایی که اغلب به قشر نسبتا مرفه جامعه تعلق داشت. مدتی گذشت تا قشر متوسط هم از داشتن رایانه بی بهره نماندند.

آن زمان صحبت از این بود که امکاناتی در سیستم رایانه ها به وجود آمده که از طریق آن، می توانید به شبکه اینترنت متصل شوید و به تماشای صفحاتی بپردازید که شما را از اخبار دنیا مطلع می کند. زمانی که تقریبا به دو دهه قبل مربوط می شود. وقتی که عده ای از افراد ساکن تهران از طریق خط تلفن و پرداخت مبلغی به مخابرات، امکان اتصال به شبکه اینترنت را پیدا کردند. به این ترتیب استفاده از اینترنت در جامعه ما آغاز شد.

اکنون اوضاع به گونه ای است که اغلب افراد به دسترسی روزانه به اینترنت، عادت کرده اند و این اقدام به بخشی از زندگی روزمره شان تبدیل شده است. بسیاری از فعالیت های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی از طریق شبکه جهانی اینترنت پیگیری می شود و عدم دسترسی به این شبکه ممکن است برای برخی از افراد ضرر و زیان هایی را به دنبال داشته باشد. به طور کلی شواهد و دلایل زیادی وجود دارند که نشان می دهند اینترنت به جزء مهمی از زندگی مردم تبدیل شده است.

این در حالی است که ابزارهایی همچون فیلترینگ در کشور ما، مانع و ترمزی برای ورود به برخی از سایت ها ایجاد کرده است. سایتهای از قبیل فیس بوک و یوتیوب که از نظر برخی از کارشناسان رسانه و ارتباطات، سایتهایی هستند که فعالیت جاسوسی انجام می دهند و این یکی از دلایلی است برای فیلترینگ این سایتها. هرچند همه روزه فیلترشکن هایی طراحی می شوند و به راحتی در دسترس افراد متقاضی قرار می گیرند تا به این واسطه بتوانند از فیلترهای موجود عبور کنند و به سایت مورد نظر خود برسند.

مدتی سخن از راه اندازی اینترنت ملی مطرح بود و اکنون این اتفاق افتاده و ایرانیان می توانند از شبکه اینترنت ملی استفاده کنند. البته به نظر می رسد این طرح مطلوب و مناسب است ولی رویکرد مردم نسبت به این مسئله مهم است و اینکه این طرح تا چه حدی می تواند انتظارات را برآورده سازد.

آنچه مشخص است اینکه شرایط جامعه و دنیای امروز به گونه ای است که نمی توان مانع از دسترسی مردم به شبکه جهانی اینترنت شد و بلکه باید به خواسته های کاربران اینترنت هم توجه کرد. مثلا خواسته هایی مبنی بر افزایش سرعت اینترنت در ایران که برخی از این موضوع به عنوان شمشیری با دو لبه ی تیز یاد کرده اند. به راستی افزایش سرعت اینترنت امری خوب و مطلوب است یا مسئله ای ناشایست و خطرناک است؟

آسیب‌شناسی این موضوع که چرا هنوز در ایران سرعت اینترنت به حد مطلوبی نرسیده و حتی گاهی با قطع شدن هم روبه‌روست نکته‌ی تازه‌ای نیست. اما صحبت بر سر این است که به واقع افزایش سرعت اینترنت چه تبعاتی را به دنبال دارد.

از دیدگاه مسئولین سرعتی که برای خواندن صفحات وب و چک کردن ایمیل لازم است، همین سرعتی است که در حد متوسط فعلی قرار دارد. اما آنچه مشخص است اینکه تنها کاربرد اینترنت، خواندن ایمیل، اخبار متنی سایت‌های خبری یا کتاب نیست. به‌روزرسانی سیستم عامل، نرم‌افزارهای آنتی‌ویروس و دریافت نسخه‌ی جدید نرم‌افزارهای پرکاربرد، به خصوص از آنجا که به امنیت اطلاعات کاربران مرتبط است، نیازی مهم است که با توجه به حجم چند ده مگابایتی بسته‌های به‌روزرسانی و نسخه‌های جدید نرم‌افزارها، با سرعت فعلی اینترنت، وقت زیادی را از کاربران خانگی می‌گیرد.

به نظر می رسد که در جامعه ما مسائل امنیتی و اجتماعی در رابطه با افزایش سرعت اینترنت، قرار دارند. وقتی اینترنتی پرسرعت وجود داشته باشد، امکاناتی همچون دسترسی آسان به شبکه‌های ماهواره‌ای، و ”«بحث آپلود و دانلود سریع اطلاعات، برای افراد وجود دارد و احتمالا همین موارد باعث شده است که حرکت به این سمت، با کندی صورت پذیرد.

وجود رابطه بین رخدادها و جنبش‌های اجتماعی سال‌های اخیر، با توسعه‌ی فناوری‌های ارتباطی، فرضیه‌ای است که روزبه‌روز بر صحت آن افزوده می‌شود (امیر مظاهری و سلیمی، پاییز 1390). در واقع اینترنت و فضای مجازی امروزه نه به عنوان یک وسیله، بلکه به عنوان بستری که مخاطب را در این نظام‌های ارتباطی، از مصرف‌کنندگان پیام، به تولیدکنندگان آن تبدیل کرده است، امکان جذب میلیون‌ها خواننده‌ای را که هر کدام‌ می‌توانند در لحظه، یک نویسنده، ویراستار، عکاس یا مستندساز آنی باشند، فراهم کرده است (لوینسون، 2010).

سایت‌هایی نظیر یوتیوب، که شبکه‌ی اشتراک فیلم است، این امکان را به مخاطب می‌دهد که هر گاه در بطن یک رویداد قرار داشت، به سرعت خبرها و تصاویر آن رویداد را برای همه‌ی جهان ارسال کند.

احتمالا همین مسائل موجب شده اند تا ابزارهایی همچون فیلترینگ در جامعه ما استفاده شوند و یا تمایل چندانی به استفاده کاربران از اینترنت پرسرعت وجود نداشته باشد. مقصود همان سرعتی است که در برخی کشورها استفاده می شود.

علاوه بر مسائل امنیتی و مسائل سیاسی، می توان به موضوعات اجتماعی مرتبط با این امر، اشاره کرد. مسئله‌ ای با عنوان خانواده.

در سال‌های اخیر، موضوع شبکه‌های ماهواره‌ای، به ویژه تأثیرات شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی‌زبان و اقبال نسبی مخاطبان ایرانی به این شبکه‌ها، در محافل مختلف فرهنگی و اجتماعی، مورد توجه و تمرکز بوده است. بر اساس نظرسنجی‌های به‌دست‌آمده، حدود 60 درصد مردم کشور مخاطب ماهواره هستند که در سال‌های اخیر به سمت این رسانه کشیده شده‌اند (بیچرانلو، 1390).

مسلما وجود اینترنت پرسرعت می تواند امکانی را برای آن دسته از افراد که آنتن ماهواره ندارند، فراهم کند تا با دانلود برنامه های ماهواره ای، مخاطب ثابتی برای این برنامه ها باشند. برنامه هایی از قبیل گزارش، خبر و فیلم و سریال. همین موارد ممکن است ایجاب کننده ای برای عدم دسترسی به اینترنت پرسرعت باشند. اما به واقع تا چه زمان می توان به اینگونه اقدامات پرداخت؟ آیا برای آن کسی که به دنبال تماشای یک فیلم است، به جز اینترنت وماهواره، گزینه دیگری وجود ندارد؟

واقعیت این است که عصر امروز، عصر ارتباطات است و همه ما در یک جامعه ی اطلاعاتی زندگی می کنیم. جامعه ای که هر روز ابزارها و فناوری های تازه ای را به ما معرفی میکند و گزینه های متعددی و متنوعی را پیش روی کاربران خود قرار می دهد. آنچه مسلم است اینکه باید به فکر ارتقای اندیشه و فرهنگ استفاده کاربران از این ابزارها باشیم. وجود اینترنت پرسرعت و کم سرعت، ماهواره و ... در هر شرایطی دارای نقاط مثبت ومنفی به طور توامان است. همانطور که وجود یک چاقوی تیز در آشپزخانه ضروری به نظر می رسد. چاقویی که کارآی بسیار زیادی دارد و در عین حال ممکن است موجب وارد شدن جراحتی باشد. آنچه مهم است اینکه یک کاربر بداند که از یک وسیله به چه صورتی باید استفاده کند. باید بپذیریم که نمی توان این وسیله را از کاربر گرفت و او را از استفاده منع کرد. تنها راه باقیمانده این است که به فکر رشد اندیشه ها باشیم. چون سرپوش گذاشتن و سرکوب کردن و ممانعت کردن، هرگز علاج کننده نیست. باید به راهکارهای ریشه ای و عمیق فکر کرد تا بتوان به نتیجه ای ماندگار و با ثبات دست پیدا کرد.
پی نوشت:

امیر مظاهری و م. سلیمی، تحول وسایل ارتباطی در سال‌های 2000-2020 و آینده‌نگری آن، مجله‌ی جهانی رسانه، پاییز 1390، ص 2.

بیچرانلو، تلویزیون و چالش‌های پیش رو در فضای نوین رسانه‌ای ایران، 1390، ص 2.

لوینسون، استاد ارتباطات و مطالعات رسانه‌ای، دانشگاه فوردهام، جدیدتر از رسانه‌های خیلی جدید، نیویورک، آمریکا، 2010، ص 3.
منبع : تبیان

آمارهای منتشره از وضعیت پهنای باند اینترنت ایران، رشد 100درصدی این شاخص را نشان می دهد اما برخلاف سایر کشورها که افزایش پهنای باند، رشد تولیدناخالص داخلیشان را رقم می زند، توسعه پهنای باند در کشور ما نقش پررنگی در GDP نداشته است.

برای سالهای متمادی بحثهای مختلفی در مورد تاثیر انقلاب اطلاعات بر بهره وری وجود داشت و با وجودیکه در مطالعات اولیه رابطه روشنی بین این دو مورد مشاهده نشده بود اما رفته رفته پژوهشگران موفق شدند نظریه های متفاوتی درباره تکنولوژی اطلاعات و تاثیر مثبت آن بر بهره وری و در نهایت رشد اقتصادی، ارائه کنند.

براین اساس در آخرین بررسی های صورت گرفته رابطه رشد بهره وری و به تبع آن رشد اقتصادی با ابزار فناوری اطلاعات و سرمایه گذاری های مرتبط با آن رابطه مستقیم تعریف و براساس آن مشخص شد که تفاوت میان کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه را می توان در این شاخص جستجو کرد؛ به همین دلیل رشد فناوری اطلاعات و به تبع آن رشد پهنای باند اینترنت به عنوان عامل زیرساختی از جمله مهمترین عوامل تعیین کننده پیشرفت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشورها و به تعبیری دیگر توسعه یافتگی مورد توجه قرار گرفت.
××‌ روند توسعه ظرفیت پهنای باند اینترنت در کشور

براساس اعلام وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، ظرفیت پهنای ‌باند اینترنت کشورمان طی برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی، از 12 لینک STM1 در سال 84 به 137 لینک STM1 در پایان این برنامه 5 ساله افزایش یافت که این رقم رشد 11 برابری، معادل 1140 درصد را در این زمینه نشان می‌دهد.

وزارت ارتباطات همچنین آمارهای دیگری نیز از توسعه چندین برابر پهنای باند اینترنت ارائه می کند که در آخرین آمارهای اعلام شده در اواخر سال 90 پهنای باند داخلی کشور 16 برابر شده است. به نحوی که از سال 88 تاکنون، ظرفیت پهنای باند داخلی کشور از حدود 35 گیگابیت برثانیه به 500 گیگابیت بر ثانیه رسیده که حدود 16 برابر رشد داشته است.

در این زمینه حتی گفته شده که براساس پیش‌نویس برنامه پنجم توسعه کشور، پیش بینی شده بود این حجم پهنای باند داخلی در پایان برنامه محقق شود اما با بازنگری در این برنامه مقرر شد این شاخص در پایان برنامه با رشدی چهار و نیم برابری به بیش از دو ترابایت بر ثانیه افزایش پیدا کند.

شرکت ارتباطات زیرساخت نیز اعلام کرده که حجم واگذاری پهنای باند اینترنت بین الملل به مشتریان در یک سال اخیر برابر کل ده سال گذشته بوده به نحوی که اوایل سال گذشته ظرفیت پهنای باند اینترنت کشورمان حدود 200 لینکSTM1 بود که در حال حاضر به حدود 400 لینکSTM1 رسیده و تقریبا دوبرابر شده است.
××رشد پهنای باند در ایران

اطلاعات منتشر شده در سالهای اخیر در مورد وضعیت پهنای باند اینترنت در ایران از رشد چند صد درصدی این شاخص نسبت به سالهای گذشته خود حکایت دارد به نحوی که برای مثال حجم پهنای باند ایران در سال 85 نسبت به سال 84 با 119 درصد رشد همراه بوده و 3 هزار و 726 مگابیت بر ثانیه اعلام شده است. همچنین در سال 86 پهنای باند اینترنت در کشور به 9 هزار و 600 مگابیت بر ثانیه رسیده که نسبت به ابتدای برنامه چهارم توسعه، 700 درصد رشد را نشان می دهد.

در همین حال پهنای باند اینترنت در کشور در سال 87 حدود 12 هزار و 734 مگابیت بر ثانیه اعلام شده که رشد حدود 3 برابری را نسبت به سال 84 نشان می دهد. این پهنای باند در پایان سال 87 نیز به بیش از 15 هزار و 222 مگابیت بر ثانیه رسید که نشان می داد در کمتر از یک سال و در سال 88 بیش از سه هزار و 100 مگابیت بر ثانیه به ظرفیت اینترنت کشور افزوده شده است.

در همین راستا و در آخرین آمارهای ارائه شده در سال 89 پهنای باند اینترنت 26.8 و در سال 90 پهنای باند اینترنت به نزدیک 35 گیگابیت بر ثانیه رسید که قرار است حتی تا پایان برنامه پنجم این حجم به 20 برابر حجم فعلی افزایش یافته و 500 گیگابیت بر ثانیه شود.
×× جدول نرخ پهنای باند در ایران

هم اکنون نرخ پهنای باند اینترنت بر مبنای یک STM1 حدود 46 میلیون و 860 هزار تومان، ‌نرخ پهنای باند بر مبنای یک STM4 برابر 176 میلیون تومان و قیمت پهنای باند یک STM16 معادل 672 میلیون تومان برای خریداران پهنای باند که اغلب بخش خصوصی هستند برآورد می شود و با وجود این ارقام، دسترسی کاربران نهایی به شبکه اینترنت بسیار هزینه بر تلقی می شود.

موضوع نرخ دسترسی اینترنت برای کاربران نهایی و نرخ پهنای باند برای توزیع کنندگان در ایران به حدی با ارقام جهانی و کشورهای همسایه تفاوت دارد که کارشناسان قیمت اینترنت در ایران را 11 برابر قیمت اینترنت در کشوری مانند ترکیه و چندصد برابر ژاپن می داند.
×× سهم 3 درصدی فناوری اطلاعات در تولید ناخالص ایران

در حالیکه در کشورهای در حال توسعه به ازای هر 10درصد افزایش نفوذ شبکه اینترنت باند پهن به طور متوسط 1.4 درصد افزایش تولید ناخالص داخلی به وجود می آید شواهد نشان می دهد که فناوری اطلاعات و ارتباطات و حتی توسعه پهنای باند در ایران به کمک رشد اقتصادی نیامده و به دلیل محدودیت در دسترسی کاربران به اینترنت باندپهن، این کاربران حتی از سطحی ترین نوع خدمات فناوری برای دریافت خدمات استفاده نمی کنند.

این درحالی است که وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در گفتگو با مهر سهم فناوری اطلاعات از تولید ناخالص ملی کشورمان را 3 درصد اعلام کرده است.

رضا تقی پور با تاکید بر ارتقای نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در تولید ناخالص ملی براساس برنامه های مدنظر دولت دهم تاکید کرد: در سال 89 حدود 3 درصد از تولید ناخالص ملی در کشور سهم فناوری اطلاعات بود و این درحالی است که در سالهای قبل از دولت دهم این سهم حدود 2.2 درصد برآورد شده است؛ با این وجود یکی از اهداف برنامه پنجم توسعه این است که بتوانیم سهم فناوری اطلاعات را در شاخص GDP کشور حداقل به رقم 4 درصد برسانیم.
×× رشد اقتصادی کشورها مدیون افزایش سرعت دسترسی به اینترنت

به گزارش مهر، آخرین آمارهای ارائه شده از موسسات جهانی حاکی از آن است که تاثیر 17درصدی در GDP کره جنوبی سال 2007، تاثیر 35درصدی در صادرات کره جنوبی در سال 2007، تاثیر 2درصد از 1/5 درصد رشد اقتصادی کره جنوبی در سال 2006 و تاثیر 6/1درصد از 5 درصد رشد اقتصادی کره جنوبی در سال 2007 مدیون دسترسی شهروندان به اینترنت با سرعت بالا بوده است و در همین حال در کشورهای توسعه یافته نیز به ازای یک درصد افزایش تعداد کاربران اینترنت با سرعت بالا، حدود 240 دلار به سرانه GDP مردم آن کشورها افزوده شده است.

این درحالی است که برخی از کشورهای در حال توسعه منافع قابل‌توجهی از انقلاب فناوری اطلاعات و ارتباطات در جهت رشد به دست آوردند که در این راستا می توان به سنگاپور، هنگ‌کنگ، مالزی، کره، چین، تایوان و ویتنام در آسیا، کلمبیا، شیلی و برزیل در آمریکای لاتین، چک، مجارستان، اسلواکی و لهستان در اروپای شرقی و آفریقای جنوبی در آفریقا اشاره کرد. در همین حال کشورهای توسعه یافته‌ای چون ایتالیا، استرالیا، یونان و اسپانیا با کمک فناوری اطلاعات و ارتباطات در رشد اقتصادی و بهره وری از دیگر کشورها پیشی گرفته اند.

مدیرعامل شرکت ارتباطات زیرساخت کشور با اشاره به مسیرهای مختلفی که برای ترانزیت پهنای باند اینترنت تعریف و راه‌اندازی شده خاطرنشان کرد که با این مسیرها دیگر به هیچ عنوان کشور با مشکل قطعی اینترنت مواجه نخواهد شد.

محمود خسروی با تاکید بر تلاش شرکت ارتباطات زیرساخت برای گسترش ارتباطات بین‌الملل عنوان کرد: با افزایش تعداد درگاه‌های بین‌المللی تلاش کرده‌ایم شرایطی ایجاد کنیم که اختلالی در زمینه اینترنت کشور ایجاد نشود.

وی در عین حال از افزایش ظرفیت شبکه دیتا از حدود 43 گیگابیت تا حدود 500 گیگابیت یاد کرد و از افزایش بیش از 10 برابری این شبکه خبر داد.

معاون وزیر ICT در ادامه اظهار کرد: زمانی تنها مسیر ارتباطی ما از طریق جاسک بود و این موضوع گاه باعث می‌شد به دلیل پیش آمدن یک مشکل، شاهد قطعی اینترنت باشیم اما در حال حاضر 14 درگاه بین‌المللی فعال داریم و با بهره‌برداری از اولین کابل بخش خصوصی میان عمان و چابهار یک درگاه ارتباطی جدید نیز به ظرفیت‌های ما افزوده شده است.

خسروی با یادآوری این‌که در حال حاضر برای تامین پهنای باند اینترنت در جنوب کشور مسیرهای مختلفی چون جاسک، چابهار و بندرعباس وجود دارد گفت: علاوه بر این مسیرها در شمال کشور هم از طریق مرز بازرگان با ترکیه، مرز ارمنستان و از طریق مرز آستارا با کشورهای آذربایجان و روسیه پهنای باند وارد کشور می‌شود که این موضوع قابلیت اطمینان شبکه دیتای کشور را فوق العاده بالا برده به گونه‌ای که دیگر به هیچ عنوان در زمینه اینترنت قطعی نداریم.

به گزارش ایسنا مدیر عامل شرکت ارتباطات زیرساخت در پلیلن یادآور شد: در شرایطی که هنوز شبکه اصلی ترانزیت ما راه اندازی نشده، ظرفیت‌های موجود حدود پنج برابر افزایش یافته و کشور که زمانی 23 خط STM1 داشت اکنون صاحب بیش از 110 خط STM1 شده و با این شرایط تبدیل شدن به هاب ترانزیت منطقه دور از دسترس نخواهد بود.

براساس قوانین تعریف‌شده، شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات اینترنتی SLA در صورتی که بیش از حد‌ مجاز قطعی ماهانه داشته باشند موظف هستند براساس میزان قطعی غیرمجاز، جریمه‌ای را در شارژ‌های ماهانه مشترکان خود بازپرداخت کنند.

به گزارش (ایسنا)، با فرض 30 روز برای هر ماه و 24 ساعت برای هر روز و 60 دقیقه برای هر ساعت، مدت برقراری یک لینک دو ماه با میزان دسترسی 100 درصد برابر با 43 هزار و 200 دقیقه خواهد بود، اما اغلب شرکت‌های ارائه‌کننده خدمات اینترنتی با حدی از قطعی مواجه هستند که برای حد مجاز این قطعی‌ها جداولی طراحی شده و لازم است در صورتی که بیش از حد تعریف شده در ارائه‌ی خدمت قطعی وجود داشته باشد، جریمه‌ای به ازای آن پرداخت شود.

براساس قوانین موجود برای هر سرویس مدتی به عنوان قطعی مجاز در نظر گرفته شده که اگر اختلالات بیش از آن حد شود قطعی غیرمجاز نام می‌گیرد.

در این میان جداولی طراحی شده و برای انواع سرویس‌های SLA مدت زمانی مجاز قطعی‌ها اعلام و عنوان شده که براساس این میزان قطعی میزان دسترسی کاربر چگونه خواهد بود.

بر اساس این جدول یکی از مدل‌ها مدل برنزی نام گرفته که میزان دسترسی آن 99 درصد اعلام شده و تا 432 دقیقه در ماه زمان مجاز قطعی در این بخش است.

سرویس نقره‌ای سرویس دیگری است که 99.4 درصد دسترسی دارد و حدود 259.2 دقیقه مجاز به قطعی‌های ماهانه است. اما در سرویس‌ طلایی که برای آن دسترسی 99.9 درصد تعریف شده شرکت ارائه‌کننده‌ی خدمات تنها مجاز است 43.2 دقیقه در ماه قطعی داشته باشد و در نهایت در سرویس موسوم به الماس که 99.99 درصد دسترسی برای آن تعریف شده تنها 259 ثانیه در ماه قطعی اینترنت مجاز است.

بر اساس قوانین تعریف شده در سازمان تنظیم مقررات رادیویی برای قطعی‌های غیرمجاز بسته به میزان آنها جریمه‌های پنج تا 100 درصد برای شرکت‌های ارائه‌دهنده‌ خدمات تعریف شده و شرکت‌ها موظف شده‌اند در صورتی که در ارائه‌ی هر سرویس بیش از حد مجاز قطعی داشتند، جریمه آن را در همان ماه پرداخت کنند.