مدیریت یک بحران به سبک همیشگی
علی شمیرانی - بار دیگر اینترنت کشور به همان سبک همیشگی قطع و اتفاقاً به همان سبک همیشگی نیز مدیریت شد.
شاید جلوگیری از قطعی اینترنت بنا به دلایل طبیعی و غیر طبیعی گریز ناپذیر بوده و اقدامات پیشگیرانه ای را در این مورد نتوان به کار بست، اما بی شک نحوه مدیریت بحران، قابل پیش بینی و مدیریت است.
اگرچه در کشور ما هیچ گاه برآورد دقیقی از میزان خسارات وارده به علت قطعی اینترنت در دست نیست، ولی این که حجم خسارت محدود نیست، قابل درک است.
موضوع این نوشتار نیز به بخش دوم یعنی نحوه واکنش و مدیریت واقعه باز می گردد. در خصوص مدیریت فنی و استفاده از راه ها و مسیرهای جایگزین جهت به حداقل رساندن افت کیفی شبکه اینترنت، کارشناسان فنی باید نظر بدهند.
اما مقصود نگارنده بیشتر متوجه به نحوه اطلاع رسانی از قطعی ها و مشکلات اینترنت در کشور باز می گردد. در خصوص قطعی اخیر، بار دیگر بلافاصله اطلاعیه ای رسمی و گسترده از سوی نهاد مدیریت و نگهداری از شبکه اینترنت منتشر نشد.طبق معمول این موضوع نیز به تنهایی هزینه ها و مشکلات زیادی را به بار آورد.
نخست آنکه هزاران کاربر اینترنت در کشور بلافاصله پس از افت سرویس دریافتی، با ده ها شرکت ارایه دهنده خدمات اینترنتی تماس برقرار کردند. تمام این تماس ها تنها برای کسب یک جواب ساده بود، چرا اینترنت کند و در برخی بخش ها قطع شده است.
به سادگی پیداست که کسب اطلاع از همین پرسش اولیه وقت و هزینه کاربران زیادی را در کشور مصروف کرده و می کند. از سوی دیگر بخش پشتیبانی بسیاری از شرکت های ارایه دهنده خدمات اینترنتی نیز مجبور بوده و هستند که به واسطه لزوم رعایت حقوق و احترام مشترکان خود، یا به تماس های ایشان پاسخ ندهند! و یا با انواع اتهامات و سوء تفاهم ها مواجه شوند. این موضوع نیز به سادگی اعصاب و روان بسیاری را مخدوش کرده و می کند.
فراموش نشود، زمانی که در خصوص کاربران اینترنت صحبت می شود، موضوع تنها به یک کاربر کم سن خانگی محدود نمی شود. چراکه اگرچه نمی توان گفت حیات امور زیادی در کشور به اینترنت وابسته شده است، لیکن کم نیستند موسسات و کاربرانی که قطعی هر چند محدود و کوتاه اینترنت نیز می تواند به توقف و آسیب های جدی به کار ایشان منتهی شود.
این در حالی است که یک اطلاع رسانی به هنگام و گسترده از سوی نهاد متولی بستر اینترنت در کشور می تواند به سهولت مانع بروز بسیاری از این مشکلات شود. اگرچه این اطلاع رسانی از ابتدا تا اتمام نهایی آن می بایست تداوم داشته باشد، تا گذشته از آن که به نوعی کاربران زیادی را از سردرگمی برهاند، موجب تکریم و همچنین نشان تسلط نهاد مربوطه در مدیریت به موقع مشکل مربوطه نیز باشد.
بدیهی است در غیر این صورت، گذشته از تحمیل انواع هزینه های مالی، زمانی و روانی، زمینه برای طرح اتهامات و شایعات کاذب و غیر ضروری میسر خواهد بود.
از این رو بار دیگر و همچون گذشته توصیه می شود که دستگاه های ذیربط در اولین لحظات بروز قطعی در اینترنت کشور، توضیحات و تشریح روند رسیدگی به امور را در دستور کار اطلاع رسانی خود بگذارند. این خواسته از سوی مصرف کنندگان اینترنت نه زیاده خواهی است و نه توقعی بزرگ!
- ۸۷/۰۹/۳۰