ورود مخابرات به اینترنت پرسرعت، آری یا نه؟
علی شمیرانی - طی روزهای گذشته وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در دو اظهار نظر، از عزم جدی شرکت‌های مخابراتی برای ورود به عرصه خدمات پرسرعت اینترنتی خبر داده است. اگرچه زمزمه‌های ورود قانونی شرکت‌های مخابراتی به این بخش را سال گذشته رییس هیات مدیره شرکت مخابرات ایران مطرح کرد، وی در آن مقطع به شرکت‌های خصوصی اینترنتی و افکار عمومی یادآوری کرد که محدودیت سه ساله منع ورود شرکت‌های مخابراتی که از سوی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی به ایشان تکلیف شده بود، به پایان رسیده است.
اما وزیر ارتباطات نیز در دو گفت وگوی جداگانه با رسانه‌ها، نخست از تشکیل ستاد ویژه توسعه اینترنت پرسرعت در کشور خبر داد که به موجب آن به شرکت مخابرات ایران با مسوولیت شخص وزیر ارتباطات ماموریت داده شد که فعالیتش را در این حوزه گسترده‌تر کند.
روز گذشته نیز دکتر سلیمانی موضع مشخص و شفاف‌تری در خصوص ضرورت ایفای نقش مخابراتی‌ها در این عرضه طرح کرد و «ممنوع و محروم کردن شرکت‌های مخابراتی از توسه ADSL را بزرگ‌ترین اشتباه و استراتژی در سال 83» برشمرد و در نهایت نیز گفت: البته این موضوع رفع شده و امیدواریم این عقب افتادگی که به وجود آمده ظرف 2 سال آینده برطرف شود.
اما در مورد اینکه آیا مخابرات باید به حوزه اینترنت پرسرعت وارد شود یا نه، پرسش‌های متعددی مطرح است. اول آنکه اگر بپذیریم مخابرات نباید وارد این حوزه شود، با توجه به فرصت داده شده به شرکت‌های خصوصی در سه سال گذشته، به احتمال زیاد اهداف مندرج در برنامه توسعه محقق نخواهد شد. هر چند که شرکت‌های خصوصی بی آنکه مستندات روشنی نیز ارایه شود، مخابرات را عامل کندی حرکت خود می‌دانند. پرسش اینجا است که چه تضمینی وجود دارد که در صورت ورود نکردن مخابرات به این حوزه بخش خصوصی نیز با سرعت بیش‌تری حرکت کند؟
نکته دیگری که از سوی برخی دولتی‌ها مطرح می‌شود این است که نمی‌توان توسعه کشور را معطل کسب تجربه و سرمایه بخش خصوصی گذاشت.
نکته سوم نیز از سوی بخش خصوصی مطرح می‌شود که ورود مخابرات با امکانات و بسترهای آماده، بی‌شک امنیت و آینده سرمایه‌های این شرکت‌ها را با تهدید مواجه خواهد کرد.
اما نکته چهارم که به عبارتی امکان جمع بندی درست در این عرصه را فراهم نمی‌کند این است که ما هنوز در کشور آمار و ارقام مستند و متکی به تحقیقات علمی را نمی‌یابیم که اصولا پراکندگی و نیاز واقعی کشور را به خدمات اینترنت پر سرعت تعیین کند.
نکته دیگری که از سوی کارشناسان مطرح می‌شود این است که اصولا خدمات مبتنی بر اینترنت پرسرعت در کشور شکل نگرفته تا نیاز به این خدمات در کشور نیز فراهم شود. اگرچه برخی معتقدند همین خدمات اینترنتی که بر آن لفظ " پرسرعت " اطلاق شده نیز در واقع چیزی در حد خدمات دهه 90 کشورهای صنعتی است.
منبع : فناوران
- ۸۷/۰۲/۲۰
