ورود مسترکارت به ایران را نباید جدی گرفت
رضا قربانی - ملا نصرالدین یک بار که در خانه مشغول چرت زدن بود، گدایی در خانه‌اش را زد و تقاضای کمکی از او کرد. ملا برای دست به سر کردن گدا گفت که انتهای کوچه نذری می‌دهند. ساعتی بعد با سروصدایی که در کوچه به پا شده بود ملا سری به بیرون زد که ببیند چه خبر است؛ سراسیمه به داخل خانه آمد و گفت یک قابلمه بزرگ به من بدهید که ته کوچه نذری می‌دهند.
این روز‌ها خبری منتشر شده که از بس تکرار شده گویی خودمان داریم سر خودمان کلاه می‌گذاریم. خبر آمده با منبعی نامشخص، که شرکت ترنس فارکس که یکی از شرکت‌های زیرشاخه بانک HSBC انگلیس و بزرگ‌ترین شرکت صدور کارت‌ها و خدمات مالی موسسه مستر کارت است (واقعا؟) به زودی به صورت رسمی با اخذ مجوزهای لازم (از کجا؟) وارد ایران شده و در آینده‌ای نزدیک با توافقاتی که با سازمان‌های دولتی و بانک‌ها (دقیقا با چه کسانی؟) انجام داده و خواهد داد، شروع به تجهیز زیرساخت‌های لازم برای ایجاد ارتباط مالی بین‌المللی خواهد کرد که می‌تواند یکی از بزرگ‌ترین مشکلات بین‌المللی ایران را رفع کند. (واقعا؟)
واقعا یکی از بزرگ‌ترین مشکلات بین‌المللی ما دسترسی به مسترکارت است؟ حالا چرا ویزا که فراگیر‌تر است و نزدیک به ۷۵ درصد تراکنش‌ها را پردازش می‌کند نه و مستقیم برویم سراغ مسترکارت که در جایگاه دوم قرار دارد؟
پرداخت در ایران در سال‌های گذشته به دلیل تحریم به صورت انحصاری رشد کرده که در مرکز آن شتاب و شاپرک بانک مرکزی قرار دارند و در اطراف آن بانک‌ها و ۱۲ شرکت پرداخت الکترونیکی جمع شده‌اند. ویزا و مستر قرار است دقیقا به چه کسانی وصل شوند؟ مهم‌تر از همه اینکه آیا قرار است کارت اعتباری صادر کنند یا کارت نقدی؟ در شرایطی که ما در ایران هنوز نتوانسته‌ایم کارت اعتباری را به بیش از یک درصد کارت‌های بانکی برسانیم واقعا چه جایگاهی می‌توان برای مسترکارت درنظر گرفت؟ یا صرفا صحبت از کارت دلاری است که امکان خرید از فروشگاه‌های آنلاین را فراهم می‌کند؟ چیزی در مایه‌های همان کارت‌های هدیه گران‌قیمت فعلی؟ آیا قرار است کارت‌های مستر در ایران پذیرش شوند؟ آنگاه چگونه می‌خواهیم پذیرنده‌هایمان را مجهز به ابزارهای پذیرش ویزا و مستر کنیم؟
هرچند وقت یک بار و مخصوصا بعد از برجام خبرهایی منتشر می‌شود که پایه درستی ندارد. بگذارید آب پاکی را بریزم روی دستتان. ویزا و مستر و تحریم آن ربطی به برجام ندارد و سرجای خودش هست. ما فعلا نه امکان صدور و نه امکان پذیرش قانونی ویزا و مستر را نداریم. پیش از برجام کسانی بودند که با قیمت‌های گزاف امکان استفاده‌های از کارت‌های هدیه (و نه کارت‌های اعتباری) ویزا و مستر را فراهم می‌کردند. بنابراین ما حتی در دوران تحریم هم امکان استفاده گران از ویزا و مستر را داشتیم. ویزا و مستر اگر بخواهند وارد ایران شوند حتما که خوب است. اما داریم درباره کمتر از یک درصد تراکنش‌ها صحبت می‌کنیم و مواردی که خاص است و ورود ویزا و مستر به ایران مسئله مهم ما نیست. هرچند که بار احساسی و روانی این ماجرا خیلی بزرگ‌تر از ابعاد مالی و سهمی است که در تراکنش‌ها خواهند داشت.
منبع: هفته نامه عصر ارتباط