کودکان در کابُل به ردیاب مجهز میشوند
آدمربایی در کابل و شماری از ولایتهای دیگر افغانستان به یک مشکل جدی مبدل شده و در برخی از شهرها براساس گزارشها تقریبا هر روز یک نفر ربوده میشود.
به گزارش ایسنا، در این میان سرمایهداران و صاحبان بزرگ کسب و کار و مقامهای حکومتی بیشتر از مردم عادی نگران امنیت کودکان خود هستند. این خانوادهها برای جلوگیری از ربوده شدن کودکانشان اقدامات ویژهای انجام میدهند.
شبکه خبری بیبیسی در گزارشی در این باره آورده است: به خانه یکی از این سرمایهداران در کابل رفتیم که کودکان خانوادهاش را از بیم ربودهشدن به شدت زیر نظر دارد.
در ادامه این گزارش آمده است: وهاب (نام مستعار) منتظر برگشت پنج برادرزاده کوچکش از مدرسه بود. وهاب، رفت و آمد پنج برادرزاده کوچکش را از خانه یا اداره، کوچه به کوچه نظارت میکند. خانواده وهاب به دلیل افزایش آدمربایی در کابل، کودکانشان را به یک دستگاه دیجیتالی ردیاب مجهز کردهاند، دستگاهی که به اینترنت وصل است. وهاب با استفاده تلفن هوشمندش هر قدم کودکانِ خانواده را ردیابی میکند.
او میگوید: وضعیت بد امنیتی در کشور ما را نگران ساخته است و برای اینکه از کودکان مان باخبر باشیم به استفاده از دستگاههای ردیاب روی آوردیم.
بنابر این گزارش در کابل افراد زیادی مانند وهاب نگران آدم ربایی هستند. بسیاری از آنها سرمایهداران یا مقامهای دولتیاند. برخی از این خانوادهها حداقل یک بار قربانی ناامنی از جمله، ربودن، تهدید و به سرقت رفتن اموالشان شدهاند.
براساس آمار اتاق تجارت افغانستان، تنها در شش ماه گذشته امسال نزدیک به ۷۰ تاجر در افغانستان ربوده شدهاند. این نهاد مدعی است که این تهدیدها بسیاری از سرمایهداران را مجبور به ترک کشور کرده است.
"مدرسه در خانه" به دلیل تهدیدات امنیتی!
با وجود تهدیدهای امنیتی، حاجی پهلوان یکی از تاجران افغان میگوید که کشورش را ترک نمیکند اما آرامش لازم را نیز ندارد.
وی به دلیل تهدیدهای امنیتی از حدود ۱۰ سال پیش تاکنون به فرزندانش اجازه بیرون رفتن از خانه را نمیدهد، مگر اینکه به گفته او خیلی به آن ضرورت باشد.
حاجی پهلوان در گوشهای از حیاط بزرگش و پشت دیوارهای بلند سیمانی برای فرزندانش مکتب کوچکی ساخته و معلم خصوصی استخدام کرده است.
او میگوید وضعیت بد امنیتی مجبورش کرده تا خانوادهاش را در حصار نگه دارد.
افزایش تهدیدهای امنیتی در افغانستان برخیها را مانند خانواده حاجی پهلوان مجبور کرده که در چهار دیوار خانه زندانی شوند.
خانوادهای زیادی در کابل و سایر شهرهای افغانستان هستند که از زمان رفتن فرزندشان به مکتب و تا برگشت آنان به خانه دلهره دارند، دلهرهای که مشخص نیست چه زمانی به پایان خواهد رسید؟
- ۹۷/۰۸/۲۷