آسیب شناسی یک کنگره
علی شمیرانی - یکم تا سوم خرداد ماه امسال محل دائمی نمایشگاههای تخصصی شهرداری تهران واقع در بوستان گفتوگو میزبان نخستین کنگره فناوری اطلاعات و ارتباطات با رویکرد بهزیست شهروندان بود؛ کنگرهای که یکی از مقامات شهرداری تهران در مراسم اختتامیهاش با آرزوی برگزاری دورههای متعدد آن در آینده، روی نخستین بودن آن انگشت گذاشت و آن را سومین دانست.
از چندمین بودن این رویداد که بگذریم، کنگره فناوری اطلاعات و ارتباطات که پیش از این قرار بود از دهم تا دوازدهم اسفندماه سال گذشته و در سالن همایشهای برج میلاد برگزار شود، اهداف بزرگی از ایجاد فضای هم افزایی و ارایه راه حل گرفته تا تعیین برترینها و معرفی آخرین دستاوردها و توانمندیهای بخش خصوصی در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور را هدف گذاری کرده بود که اگرچه متولیان برگزاری کنگره تاکنون گزارشی از خروجی و میزان تحقق دستاوردهای پیشبینی شده ارایه نکردهاند، با نگاهی رسانهای میتوان برخی کاستیها و البته قوتهای آن را برشمرد.
در زمان برگزاری کنگره، حضور کمتر از بیست غرفه، ایفای نقشهای دور از شان و جایگاه برخی متولیان برگزاری، حضور کمرنگ مقامات ارشد دولتی به ویژه وزارت ارتباطات و حتی بخش خصوصی، عدم استقبال گسترده مخاطبان، ضعف اطلاع رسانی، ناتوانی در جلب مشارکت رسانهها و در مجموع بر اساس آنچه از شواهد به نظر میرسد، عدم دستیابی به اهداف مطرح شده در اجرای کنگره مذکور، از جمله ملموسترین آسیبهایی بود که نظرها را به خود جلب میکرد.
با توجه به شناختی که از برخی متولیان برگزاری وجود دارد، نوشتن از ضعفها بی شک باعث خشنودی نیست. چه به هر تقدیر این حضور و اعتبار شخصی یکی از متولیان برگزاری بوده که بیاغراق، به عاملی برای برگزاری کنگره مذکور تبدیل شد.
از سوی دیگر محتوای علمی و کارشناسی این رویداد، نفس برگزاری آن در شرایطی که کنگرههایی از این دست کمتر برگزار میشود، فراهمسازی فضایی برای عرض اندام بخش خصوصی و بسنده نکردن به گزارشهای دولتی، تلاش برای جلوگیری از تداخل گرایشهای سیاسی در فضای ICT از جمله نقاط برجسته و مثبت در برگزاری کنگره فناوری اطلاعات و ارتباطات بود.
همان گونه که ذکر شد، مشخص نیست برگزارکنندگان کنگره تا چه حد به اهداف کلان پیش بینی شده دست یافته و چه نمرهای به عملکرد خود می دهند، اما وجود نوعی سکته و افت در میانه راه برای اجرای این کنگره محسوس بود. چه پیش از این و با فضای موجود، نگارنده پیش بینی می کرد که این سنگ بزرگ علامت نزدن است.
در پایان ضمن ابراز خرسندی از تمامی تلاشها برای برگزاری کنگره مذکور و امید برای ناامید نشدن متولیان در تداوم برگزاری، خاطرنشان می شود، فضای فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور همچنان نیازمند اقداماتی از این دست است، لیکن از متولیان درخواست می شود که لااقل در ایجاد زمینههای رسانهای و اطلاع رسانی در مراحل آتی توجه و اقدامات به مراتب جدی تری به عمل آورند.
منبع : فناوران
- ۸۹/۰۳/۰۸