آماری از رشد نامتوازن بانکداری الکترونیکی ایران
منصور اولی - بهمن ماه سال 93 در همایش نظامهای پرداخت محمود احمدی دبیر کل با مرکزی در صحبتهایش به نکتهای اشاره کرد که باید در سال جاری بیشتر مورد توجه و نقد قرار بگیرد.
او در این همایش با بیان اینکه توسعه بانکداری طی یک برنامه 10 ساله پیش رفته و سال 93 هم آخرین سال آن برنامه 10 ساله بوده از تدوین برنامههای جدید برای 10 سال دیگر در این زمینه خبر داد. برنامههایی که هنوز علنی نشده و در مورد چند و چون آن اطلاعات دقیقی در دست نیست. اما نگاهی به آمارهایی که بانکها و بانک مرکزی به صورت جسته و گریخته در مورد عملکرد این سیستم در حوزه الکترونیکی منتشر کردهاند، دو نکته را برای ما روشن میکنند.
اول اینکه از نظر توسعه سخت افزاری، نظام بانکی کشور هر چند هنوز با کمبودهایی مواجه است، اما نسبت به دستگاهها و اجزای دیگر نظام اقتصادی کشور پیشرو بوده و در این زمینه برنامه 10 ساله مورد اشاره احمدی که در زمان مرحوم نوربخش رییس کل اسبق بانک مرکزی، به تصویب رسید و اجرایش آغاز شد، توانسته است نظام بانکی را سر و گردنی از بقیه اجزای نظام اقتصادی کشور بالاتر ببرد.
×× لزوم ارتقای کیفیت خدمات
نکته دوم این که توسعه کمی همه آنچه نیست که ما از این حوزه انتظار داریم. اینکه در حال حاضر بیش از 320 میلیون کارت برداشت نقدی اعم دائمی و هدیه صادر شده است، شاید از نظر کمی قابل توجه باشد اما از نظر کیفی نوعی نقصان به شمار میآید. 220 میلیون کارت برداشت نقدی دائمی تا آخر بهمن ماه امسال صادر شده و این یعنی به طور متوسط هر خانوار ایرانی حدود 11 کارت نقدی برداشت دائمی دارند. حالا سوال این است که چه نیازی به صدور این همه کارت بانکی وجود دارد در صورتی که خدمات ارایه شده تقریبا یکی است؟
×× نبود تمرکز چالش مهم
تعداد خودپردازها در کشور در پایان بهمن ماه سال گذشته به عدد ۴۰ هزار دستگاه نزدیک و به ازای هر هزار و ۹۲۰ نفر یک ATM در کشور ما نصب شده است. این امر از نظر توسعه سختافزاری با روند کلی در دنیا تقریبا همسو است اما اینکه چند درصد از این خودپردازها در طول سال غیر فعال بودهاند هم جای بحث دارد. در روزهای پر ترافیک کاری معمولا شاهد هستیم مشتریان، از این عابر بانک به آن عابر بانک در حال تکاپو هستند و رضایت نسبی از نحوه عملکرد این دستگاهها هم تا به حال به صورت علمی اندازهگیری نشده است. مهمتر از آن نحوه توزیع جغرافیایی این دستگاهها هم مناسب نیست. به طوری که در برخی شهرها و حتی در برخی خیابانها از تعدد این دستگاهها دچار سر گیجه میشویم و در سوی دیگر در شهری دیگر و خیابانی دیگر، باید به مانند یافتن گنج دنبال یک دستگاه سالم بگردیم.
همه این مسائل ناشی از نبود تمرکز در نظام بانکی کشور است. از این منظر از نظر سرانه تجهیزات و ابزارهای بانکداری و پرداخت الکترونیکی از دنیا عقب نیستیم اما وقتی به کیفیت و امنیت ابزارها نگاه میکنیم فاصله بهشدت معنادار و قابل تامل است.
در نتیجه شاید مهمترین نکتهای که باید مسئولان بانک مرکزی در تدوین برنامه 10 ساله جدید در نظر داشته باشند ارتقاء کیفیت امکانات موجود است.
در ترکیب کارتها نیز همین وضعیت را مشاهده میکنیم تاپایان بهمن سال جاری بالغ بر ۳۲۶.۶ میلیون کارت بانکی اعم از برداشت و هدیه صادر شده که این به معنای وجود حدود ۱۴ کارت در جیب هر سرپرست خانوار ایرانی است. اما از این تعداد تنها یک میلیون و ۷۰۰ هزار کارت اعتباری(اگر بتوانیم نام کارت اعتباری به آن) از سوی بانکها صادرشده است.
در جیب مردم بالغ بر ۲۲۰ میلیون کارت برداشت نقدی قرار دارد و این یعنی بطور متوسط برای هر خانواده ایرانی بیش از ۱۱ کارت برداشت صادر شده اما پلاستیکی بودن این کارتها به معنی نقض امنیت اطلاعات حسابهای مردم است.
در حوزه پایانههای فروشگاهی نیز همین اتفاق روی داده است. تا پایان اسفند ۹۳ تعداد پایانه های فروش به ۳.۷ میلیون دستگاه رسیده و ۲۳ درصد رشد را نسبت به سال قبلتر تجربه کرده است. بر این اساسا بطور متوسط به ازای هر ۲۲ نفر یک پایانه فروشگاهی در مراکز فروش نصب است اما حدود ۴۰ درصد از این پایانهها شناسنامه مشخص و استانداردی ندارند.
×× جمعبندی
به هر تقدیر در حالی که بانکداری و پرداخت در جهان به سمت گوشیهای هوشمند سوق پیدا کرده اما هنوز در کشور ما احراز هویت به عنوان یک مشکل کهنه خودنمایی میکند و این در حالی است که اساس بانکداری الکترونیکی بر بحث هویتشناسی استوار است و این موضوع به معنای این است که ما در مقدمات گیر افتادهایم. چنین شرایطی باعث میشود تا بانکها به سمت روشهای ابتکاری خود حرکت کنند. ناهماهنگی و رفتار جزیرهای بانکها عملا باعث فقدان یکپارچگی در فرایند بانکداری و پرداخت در کشور شده است.
به نظر میرسد آنچه که مسئولان نظام بانکی در آستانه اجرایی کردن یک برنامه 10 ساله دیگر برای توسعه بانکداری الکترونیکی باید مورد توجه قرار دهند توجه به ضعفهای ساختاری در متمرکز کردن ارایه خدمات و توسعه متوازن این خدمات است. باید دید این برنامه با چه دیدی تهیه شده و اساسا چه زمانی رونمایی میشود؟(منبع:فناوران)
- ۹۴/۰۲/۰۸