آمار بالای چت بازی ایرانیان
یکی از پاسخهای وزیر ارتباطات دولت نهم به منتقدان سرعت پایین اینترنت در ایران و همچنین پهنای باند کم، نوع کاربری اینترنت در ایران بود. سلیمانی آن روزها به خبرگزاریها گفت: «کاربران خانگی در ایران فقط میخواهند چت کنند، نیازی به اینترنت با سرعت بیشتر از 128 کیلوبایت ندارند.»
هرچند این توجیهی برای محدودکردن سرعت اینترنت در ایران نیست و سرعت اینترنت مراکز اداری و حتی دانشگاهها در مقایسه با کشورهای منطقه، به شدت پایین است اما احتمالا سلیمانی حق داشت. چون کمتر جوانی در خانه بیشتر از چت، کاری با اینترنت دارد.
مجموعه تحقیقاتی در ایران حرفهای سلیمانی را تایید میکند. مجید ابهری، آسیبشناس و استاد دانشگاه میگوید: «بر اساس تحقیقات انجام شده 70 درصد افراد حاضر در چترومها جوانان ایرانی هستند.»
این پژوهش میدانی توسط گروه اجتماعی مرکز مطالعات استراتژیک آریا انجام شده است.
به عقیده ابهری، نتایج آن نشان میدهد که درصد زیادی از جوانان ایرانی از ورود به چتروم و گفتوگوهای مجازی استقبال میکنند: «با توجه به اینکه اینترنت تبدیل به یکی از سرگرمیهای اصلی نوجوانان و جوانان شده و هیچ کنترلی روی افراد و موضوعات مطرح شده در چترومها وجود ندارد، بنابراین افراد حاضر در اتاقهای گفتوگو براساس سلیقه و فکر خود اقدام به گفتوگو کرده و در بسیاری از موارد افراد با مشخصات، جنسیت، نام، شغل و محل اقامت کاذب به این کار اقدام میکنند.»
به گفته ابهری 55 درصد از افراد حاضر در چترومها بین 16 تا 25 سال و 45 درصد نیز 25 سال به بالا هستند: «البته این ارزیابی براساس اطلاعات داده شده توسط افراد حاضر در اتاقهای گفتوگو یا چترومهاست که زیاد نمیتوان به آنها اعتماد کرد اما براساس مشاهدات نظری، جوانان دبیرستانی و حتی مقاطع پایینتر تحصیلی گفتوگوهای حضوری خود را در چتروم ادامه میدهند.»
جامعه شناسان معتقدند، ضعف مهارتهای اجتماعی در برقراری ارتباط از سوی خانواده و نهادهای آموزشی، محدودیتهای اجتماعی در گفتوگوهای حضوری، انزواطلبی و نیازهای جنسی نوجوانان و جوانان را به چترومها میکشاند.
او درباره آسیبهایی که چنین هجومی به چترومها در پیدارد، میگوید: «در پارهای از مواقع سازمانهای فعال در زمینههای تبلیغات ضداسلامی و افراد و اشخاص معاند و دشمن با نظام جمهوری اسلامی از اشخاص حاضر در چترومها یارگیری کرده و در بسیاری از موارد ادامه گفتوگوها در فضای مجازی را به ارتباط تلفنی و حضوری تبدیل میکنند که بهدنبال آن پایه بسیاری از روابط، منفی و ضداخلاقی نهاده میشود. برای بسیاری از انحرافات رفتاری و باورهای کاذب مانند شیطانپرستی و سایر مکاتب دروغین فکری از طریق سایتهای موجود عضوگیری میشود.»
در حال حاضر برای مقابله با این سایتها از ابزار فیلترینگ استفاده می شود؛ راهی که بیش از پاسخ مثبت، هزینه دارد. ابهری در اینباره میگوید: «سایتهای دوستیابی، اکثریت مشتریان خود را از بین جوانان و نوجوانان ایرانی انتخاب کرده و برای مقابله با سیاستهای کنترلی، فیلترشکنهای روزآمد را برای اعضا ارسال میکنند.»
به همین جهت است که جامعهشناسان عقیده دارند بهجای اقدامات قهری باید برنامهای برای ارتقای فرهنگی داشت. ابهری عقیده دارد، آموزشهای لازم به نوجوانان از طریق رسانهها و خانوادهها و نهادهای آموزشی نقش توانمندی در افزایش مهارت جوانان خواهند داشت: «سازمانهای متولی مثل سازمان ملی جوانان یا بسیاری از فرهنگسراها برای مقابله با چترومهای بیدر و دروازه و بدون کنترل میتوانند اقدام به راهاندازی تالارهای گفتوگوی مجازی کرده و با طرح موضوعات روز و جوانپسند این نیاز فرزندان ما را پوشش دهند.»
منبع : روزنامه تهران امروز
- ۸۸/۱۱/۲۰