ادغام = صرفه جویی؟
محمدعلی پورخصالیان - درست در آخرین لحظات آمادهسازی شماره 40 ماهنامه دنیای مخابرات و ارتباطات برای ارسال به چاپخانه، تیتر خبری از ایتنا به تلفن همراه من ارسال شد که باعث شد ارسال ماهنامه چند ساعتی به تاخیر بیفتد و این یادداشت به مجموعه یادداشتهای ویژه نامه ادغام شوراهای ماهنامه اضافه شود.
تیتر به این صورت بود: «شهریاری، دبیر شورای عالی اطلاع رسانی: ادغام شوراهای ICT برای صرفه جویی وقت رئیس جمهور است.»
واقعا این یکی در میان تمام گفتهها و شنیدههای مربوط به ادغام شوراها از همه جالبتر است.
با پیدا شدن این تکه از پازل «ادغام شوراها» میتوان گفت همان بلایی که سر اصل 44 قانون اساسی آمد، ممکن است سر ادغام شوراها هم بیاید. یعنی برداشتهای مختلف و سلیقهای ممکن است در اجرا خود را نشان دهد و مانع اجرای اصیل و صحیح ادغام شوراها بشود.
از طرفی دولتمردان ما گویا در صحبت کردن بسیار بیپروا هستند و اصلا نگران این نیستند که گفتههایشان ممکن است چه تعابیر و تفاسیر و انعکاسی داشته باشد.
سردمدار دولت نهم، احمدینژاد است. ادبیات خاص او در تمام دنیا او را از سایر سیاستمداران متمایز کرده است. او رک صحبت میکند و وقتی سخن میگوید فقط به سخنرانیش متمرکز است.
وزیر او در وزارتخانه ارتباطات و فناوری اطلاعات، دکتر سلیمانی هم در صحبت کردن به سبک و سیاق خود عمل میکند.
درست چند وقت پیش سلیمانی در مراسم افتتاح شبکه سوئیچ ملی گفت که کشور عقب ماندگیهای زیادی دارد که باید توسط دولت نهم و با سرعت، جبران شود.
انتظار میرود دولتمردان به گونهای صحبت کنند که نتوان از صحبت آنها تفاسیر و تعابیر متناقض با صحبتهای دیگر دولتمردان کشور داشت.
در حال حاضر و با این رویه، اگر کسی بخواهد خبری منفی از این صحبتها برود دستش بسیار باز است.
مثلا در مورد صحبت وزیر و اشاره او به عقبماندگی کشور میتوان گفت: وقتی داروی ایدز در ایران کشف میشود، وقتی میانگین سنی دانشمندان هستهای ما کمتر از 30 سال است، وقتی مرتبا در رسانه ملی ما اعلام میشود که در عرصه علم ودانش و صنعت روز به روز پیشرفت میکنیم و استکبار جهانی چشم دیدن این پیشرفت را ندارد، وزیر ICT میآید و از عقبماندگی 200 ساله صحبت میکند.
صحبت اخیر دکتر شهریاری هم میتواند دستمایه تعابیر فراوانی شود. مثلا: رئیس جمهور میتواند از این پس طرح جدیدی را اجرا کند که در این طرح ایران به پنج استان شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز تقسیم خواهد شد وفقط با 5 سفر از تمام استانها دیدن کند.
صحبت اخیر شهریاری آدم را به یاد قصههای قدیم می اندازد که یک «وزیر اعظم» مسئول تمام کارها و امور دولت بود.
اگر رئیس جمهور وقت ندارد در جلسات شوراهای عالی خود شرکت کند، اگر صرفهجویی وقت آنقدر اهمیت دارد پس چرا این کار در مورد وزارتخانهها و نهادهای موازی صورت نمیگیرد. چون در میان وزارتخانهها هم ارگانهایی موازی وجود دارند.
میتوان با ادغام نهادها و ارگانها و وزارتخانههای موازی وقت بیشتری برای صرفهجویی آزاد کرد.
در مورد ادغام شوراها با آرا و عقاید متفاوتی روبرو هستیم.
از طرفی دکتر سلیمانی وزیر ICT گفته بود که شوراها پابرجا میماند، از طرف دیگر بسیاری نگران این هستند که این تغییر تنها در لفظ و نام باشد.
در حوزه ICT شوراها به قدری بد عمل کردند که جای دفاعی برای عملکرد خود باقی نگذاشتند.
شورای عالی اطلاعرسانی با ابتر گذاشتن طرح تکفا، طرح تسما را مطرح کرد و عملا اقدامات شورای پیش از خود را درست زمانی که انتظار میوه دادن از آن می رفت، نیمهکاره رها کرد.
شورای عالی فناوری اطلاعات هم به جای سر و سامان دادن به نظام جامع فناوری اطلاعات، اینترنت ملی و فیبر نوری مدارس را علم کرد.
حال با ادغام شوراها معلوم نیست آیا تصمیمگیران شوراهای جدید هم مانند تصمیمگیران شوراهای قدیم، طرحهای دوران 28 شورا را نیمهکاره رها میکنند؟
آیا با ادغام این شوراهای عالی، از این پس شاهد حضور پررنگتر مقام ریاست جمهوری در جلسات هستیم؟
- ۸۶/۰۶/۰۳