الکامپ و وعدههایی که رصد میشود
علی شمیرانی - بعد از کش و قوسهای مرسوم در انتخاب متولی الکامپ، سرانجام قرعه برگزاری بیست و یکمین دوره این نمایشگاه به نام سازمان نظام صنفی رایانهای زده شد. این سازمان نیز مطابق عرف مرسوم از سوی مجریان برگزاری این نمایشگاه پرتنش، وعدههای متعددی برای برگزاری هر چه بهتر آن در دوره اخیر و دوره آتی داد.
واقعیت آن است که الکامپ ایرانی سالهاست حجم انبوهی از توقعات و انتظارات انباشته را به دوش میکشد و همچنان نیز به زعم همگان، تا رسیدن به جایگاه مطلوب یک رویداد منطقهای، فاصله دارد.
یکی از دلایل محقق نشدن آرزوی فعالان عرصه ICT در برگزاری نمایشگاهی در شان و توان واقعی کشورمان نیز به نبود امکان برنامهریزی بلندمدت و تغییر مکرر مجریان آن باز میگردد. به هر حال مادامیکه مجریان تنها سه ماه مانده به برگزاری این رویداد، مجوز خود را گرفته و برای سال و سالهای آتی نیز هیچ اطلاعی از وضعیت خود نداشته باشند، بسیار سختگیرانه است که انتظار کاری به جز برگزاری سنتی و مرسوم همه ساله را داشت.
واقعیت آن است که الکامپ در طول سالهای گذشته در شاخصهای کمی و کیفی، بنا به دلایلی، نه تنها جهشهای خیرهکنندهای نداشته، بلکه گاه با افتهایی نیز همراه بوده است. از این رو دعوای مجریان بر سر بالا و پایین رفتن متراژ را نمیتوان شاخص مطمئنی برای ملاک برتری نسبت به یکدیگر محسوب کرد.
گزافه نیست اگر بگوییم تقریبا تمام فعالان حوزه ICT کشورمان، اگر به تمامی نمایشگاههای بینالمللی فناورانه دنیا سر نزده باشند، به نمایشگاه جیتکس حداقل یکبار رفتهاند. چیزی که در این نمایشگاه منطقهای به سهولت و وضوح مورد توجه حاضران قرار میگیرد، تنها متراژ این نمایشگاه نبوده و شاخصهای متعدد زیادی به برگزاری هرچه بهتر آن کمک میکند.
به هر حال آنطور که مسوولان سازمان نظام صنفی رایانهای گفتهاند، قرار است دبیرخانهای دایمی برای برگزاری این نمایشگاه تشکیل شود و در کنار آن وعدههای خرد و کلان زیادی برای برگزاری هرچه بهتر الکامپ نیز داده شده است. آنچه مسلم است این وعدهها در برابر چشم و گوش فعالان این عرصه قرار دارد و ایشان به رصد آن خواهند پرداخت. از این رو امید میرود چنانچه امکان برنامهریزی بلندمدت برای الکامپ وجود ندارد، حداقل به شکل میانمدت شاهد تحقق بخشی از وعدهها و پاسخ به انتظارات حداقلی اهالی صنف باشیم.(منبع:فناوران)