ایجاد شبکه فیبر نوری خانگی و یک پرسش
علی شمیرانی - وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات با صدور حکم مشاور وزیر، مجری طرح شبکه دسترسی فیبر نوری را منصوب کرد. این تصمیم حکایت از جدیت مسوولان این وزارتخانه در اجرای طرحی است که در زمانی قبل تر با مخالفت مدیران شرکت مخابرات ایران مواجه شد. مدیران شرکت مخابرات معتقد بودند که ایشان امکانات و بسترهای لازم برای ارایه فیبرنوری به درب منازل را دارند.
اما شواهد در سوی دیگر این ماجرا حکایت از آن دارد که دولت قصد حمایت از راه اندازی و شکل گیری اپراتوری جدید در حوزه دیتای کشور را دارد. به این ترتیب ظاهراً شرکت مخابرات ایران باید خود را آماده مواجهه با رقیبی جدید و قدرتمند در حوزه دیتا کند. رقیبی که مصوبه و حمایت دولت را داشته و موظف شده تا پس از دریافت پروانه لازم، طرح انتقال فیبرنوری به درب منازل، کارگاهها و مراکز کسب و کار اجرا کند.
اگرچه هنوز به زمان تقریبی اتمام این طرح بزرگ که در توجیه اجرای آن به رفع عقب ماندگی دیجیتالی کشور اشاره شده، اطلاعی در دست نیست. از سوی دیگر مسوولان شرکت مخابرات نیز پس یک موضع‌گیری تند در برابر تصمیم اخیر دولت، هم اکنون واکنش خاصی به زمینه سازی‌های شکل‌گیری رقیب آینده خود نشان نداده اند.
این در حالیست که با اجرای این طرح امکان ارسال حجم بسیار بالایی از اطلاعات فراهم خواهد شد و می توان سرویس های نوینی را برای مشترکان شبکه های مخابراتی معرفی کرد که مهمترین آنها ارسال تصویر و سیستم های زنده تصویری است.
این سیستم ها همچنین، توان انتقال انبوهی از اطلاعات به شکل کارآمدتر از قبیل تلفن، ویدئو و داده را در مقایسه با شیوه سنتی کابل‌های مسی دارا هستند.
بر اساس اطلاعات موجود شبکه فیبرنوری به نیازهای کاربران داخلی پاسخ داده و بخشی از شاکله اینترانت ملی محسوب می شود. به این ترتیب کاربران برای دسترسی به سایت ها و خدمات داخلی امکان انتخاب استفاده از اینترنت و شبکه جدیدی به نام اینترانت را خواهند داشت.
به این ترتیب پرسشی که مطرح می شود این است که آیا کاربران برای تامین نیازهای داخلی خود می بایست همچنان از اینترنت و سرعت محدود آن استفاده کنند یا از اینترانت با سرعت نامحدود و یا آن که برای تامین نیازهای داخلی و خارجی خود در حوزه دیتا می بایست از هر دو سرویس که به منزله هزینه جدید است استفاده کنند؟
منبع : فناوران اطلاعات
- ۹۰/۰۳/۰۷
