این اعتراف کافی نیست؟
علی شمیرانی - از زمانی که وزیر صنایع سابق موضوع تولید گوشی تلفن همراه در کشور را مطرح کرد، قریب به 4 سال می گذرد. هر چند که از همان لحظات نخست اتخاذ چنین تصمیمی که با افزایش 60 درصدی تعرفه واردات گوشی برای حمایت از تولید همراه شد، کارشناسان و رسانه های زیادی به مخالفت با چنین اقدامی پرداخته و تبعات زیادی را نیز برای آن پیش بینی کردند.
اما وزیر سابق همچنان بر نظر خود مصر بود. لیکن تغییر وزیر صنایع نیز مانع تغییر سیاست های مذکور نشد. اگرچه تعرفه واردات گوشی به 28 درصد کاهش یافت، ولی برای اتخاذ چنین تصمیمی تقریبا دیر شده بود و قاچاق بنا بر آمارهای غیر رسمی به بالای 90 درصد رسید.
در همین حال معدود متقاضیان تولید گوشی وطنی نیز، از جمله حامیان تصمیم وزیر سابق بوده و همواره اعلام می کردند که سیاست های مذکور به نفع تولید داخلی تمام خواهد شد.
حال آن که با وجود اتخاذ تمام این سیاست ها حتی یک درصد از نیاز نزدیک به 15 میلیون گوشی در سال کشورمان نیز از سوی تولید کنندگان داخلی تامین نشد.
اما امروز و در حالی که حتی خود دولت نیز درآمد بسیار قابل توجهی را از محل واردات رسمی گوشی تلفن همراه از دست داده است، یکی از متقاضیان پر و پاقرص تولید گوشی در کشور، صراحتا اعلام می دارد که امیدی به تولید باقی نمانده است.
به گفته این تولید کننده، "افزایش گسترده گوشی های قاچاق در بازار تلفن همراه جایی برای فعالیت تولیدکنندگان و واردکنندگان قانونی این کالای ارتباطی باقی نگذاشته به این ترتیب متاسفانه شرایط تولید برای شرکت ها به خاطر تعرفه ها، قاچاق و سایر موارد مهیا نیست."
با این تفاسیر و در حالی که هر چهار طرف دست اندرکار بازار گوشی تلفن همراه یعنی متقاضی تولید، واردکنندگان رسمی، دولت و مصرف کنندگان رسما و به انحاء مختلف از وضع موجود ابراز نارضایتی کرده اند، باید منتظر ماند و دید با وجود تمام اعتراضات و اعترافات موجود، آیا در نهایت بازار گوشی تلفن همراه با تغییر سیاست های گذشته از چنگال قدرتمند قاچاق بیرون خواهد آمد؟
منبع : روزنامه فناوران
- ۸۸/۱۰/۲۶