بازی مخابرات با مردم
علی شمیرانی - «مشترک گرامی با توجه به تبدیل شدن شرکت مخابرات ایران به سهامی عام، ودایع تلفن‌همراه شما به سهام تبدیل می‌شود. در صورت عدم تمایل، فرم‌های مربوطه را تکمیل و به ادارات خدمات مشترکین تلفن‌همراه تحویل دهید. تلفن 09990 پاسخگوی شما در این زمینه می‌باشد.»
این جملات گنگ که اخیرا در پای قبوض مشترکان شرکت ارتباطات سیار درج شده، موجبات سردرگمی و حتی نگرانی برخی از مشترکان را فراهم آورده است.
نامفهومی این عبارات چیزی شبیه این است که فردی نامه‌ای به در منزل شما ارسال کند و بدون هیچ پیش‌زمینه‌ای به شما بگوید «چون خریدار منصفی هستم لطفا نظر خود را برای فروش اتومبیلتان اعلام فرمایید. شما میتوانید جهت کسب اطلاعات بیشتر با خودم تماس بگیرید!»
واقعا هنوز مشخص نیست مدیران شرکت مخابرات با چه اندیشه‌ای مردم را در چنین وضع نامشخص و سردرگمی قرار می‌دهند. مدیران مخابراتی به گونه‌ای برخورد می‌کنند که انگار در حال برگزاری یک‌سری امور تشریفاتی هستند و خود را بی‌نیاز از ارایه اطلاعات بیشتر به مشترکان می‌دانند.
مدیران محترم مخابرات بد نیست بدانند که حتی یک روزنامه‌‌نگار نیز به درستی نمی‌داند منظور ایشان از ودیعه چیست؟ و میزان آن چقدر است؟ چه رسد به افرادی از آگاهی کمتری برخوردار هستند.
این در حالی است که مدیران شرکت مخابرات نه به صورت رسمی و در قالب اطلاعیه‌ای فراگیر بلکه در پاسخ به یک خبرگزاری ظاهرا به نوعی اولتیماتوم نیز داده‌اند که مشترکان تا پایان فلان تاریخ بیشتر فرصت ندارند.
تمام این اتفاقات نیز در حالی روی می‌دهد که نمایندگان ملت در مجلس شورای اسلامی نیز گویی هیچ علاقه‌ای برای ورود به جزییات چنین طرحی ندارند. از سوی دیگر، هنوز میان کارشناسان درخصوص نحوه محاسبه ودایع مردم بحث است و ظاهرا مخابراتی‌ها بدون هیچ توجهی سرگرم پیش بردن کارهای خود هستند.
مدیران محترم مخابرات این زحمت را نیز به خود نداده‌اند که به درستی به مردم بگویند اگر ودایع مخابراتی آنها به سهام تبدیل شود یا نشود چه اتفاقی خواهد افتاد. جالب آنکه برای تغییر نام شرکت ارتباطات سیار دولتی و ارایه گزارش عملکرد، ده‌ها میلیون تومان از طریق تمامی رسانه‌های دیداری، شنیداری و مکتوب کشور هزینه می‌شود اما برای آگاه‌سازی بالغ بر 16 میلیون مشترک و تکریم ایشان، مدیران مخابراتی زحمت ارسال و انتشار یک اطلاعیه مطبوعاتی خشک و خالی را هم به خود نمی‌دهند. چه بسا چنین موضوعی باید تا حد امکان غامض و پیچیده باشد تا مبادا مشترکان و سایر مدیران دچار نوعی تردید و دودلی شوند.
و بالاخره این که آیا نمایندگان ملت و سایر مسوولان ذی‌ربط نیز علاقه‌ای برای شفاف‌سازی این فضا ندارند؟
- ۸۶/۰۳/۲۸
