بحران کم‌آبی و سرانجام پروژه مخابراتی هارپ
علی نعمتی - امروزه در جهان تکنولوژی‌های ناشناخته و مبهمی وجود دارد که تنها در شمار اسرار کشورها قرار دارد؛ و پروژه هارپ (HAARP) تنها یک نمونه از این پروژه‌هاست که توانایی ارسال امواج فوق کوتاه و تحریک لایه آیونوسفیر جو را دارد و به‌وسیله کشورهایی مانند آمریکا و روسیه در حال تکمیل شدن است.
هارپ یک فناوری است که برپایه انتشار امواج رادیویی فوق‌العاده قدرتمند و فوق کوتاه بنا نهاده شده است. امواجی که انعکاس و انتشار آنها در سطح آیونوسفیر یا همان سطح فوقانی جو، موجب ایجاد یک میدان یونی یا موج یونی می‌شود، در چنین شرایطی امواج الکترومغناطیسی ارسال شده بار دیگر به زمین برگشت داده می‌شود.
این امواج از انرژی حرارتی و انرژی مغناطیسی برخوردارند؛ بنابراین انرژی حاصل از آنها را می‌توان در یک نقطه خاص متمرکز کرد به‌طوری‌که تمرکز انرژی حاصل از آنها در یک نقطه خاص می‌تواند آثار مختلفی ایجاد کند که از جمله آنها می‌توان به امکان جابه‌جایی ابرها و بارش باران، جابه‌جایی هوا، از بین بردن سکون هوا، کشف منابع معدنی نفت و گاز و غیره اشاره کرد.
در رابطه با این پروژه مخابراتی و عملکرد مختلف آن شایعات بسیاری وجود دارد، از تغییرات آب و هوایی گرفته تا ایجاد سیل و زلزله و توفان و غیره. اما به واقع سامانه هارپ چیست و چه کاربردی دارد؟
هارپ یک پروژه تحقیقاتی است که برای بررسی و تحقیق درباره لایه آیونوسفیر (Ionosphere) و مطالعات معادن زیرزمینی (با استفاده از امواج رادیویی ELF/ULF/VLF) طراحی شده است.
ولی در واقع و بنا به گفته بسیاری از متخصصان، هارپ صرفا علمی و تحقیقاتی نیست، بلکه یک پروژه با کاربرد دوگانه علمی، نظامی است که از سال 1993 در آمریکا آغاز شده است.
بالاترین لایه اتمسفر، لایه آیونوسفیر نام دارد که تشعشعات خطرناک «ماورای بنفش» و «ایکس‌ری» خورشید را جذب کرده و از ورود آنها به زمین جلوگیری می‌کند و نبود آن حیات را با مشکل روبه‌رو می‌کند. این لایه به دلیل محیط الکتریکی موجود در آن برای انعکاس امواج رادیویی به اطراف زمین مورد استفاده قرار می‌گیرد.
سیستم هارپ به‌گونه‌ای طراحی شده که روی لایه آیونوسفیر تاثیر مستقیم داشته باشد. از نمونه‌های این تاثیرات، قرمز و گداخته شدن یا ذره‌بینی کردن لایه را می‌توان نام برد.
×× طرز کار سامانه هارپ
طرز کار سامانه هارپ به این شکل است که از مجموعه 180 برج آنتن آلومینیومی مخصوصی به ارتفاع ٥٠/٢٣متر، تشکیل شده که در زمینی به مساحت 23000 متر مربع در آلاسکا به‌صورت منظم در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند و امواج مافوق کوتاه ELF/ULF/VLF را تولید و به آیونوسفیر پرتاب می‌کنند.
امواج آنتن‌ها پس از اصابت به آیونوسفیر و بازگشت به زمین قادرند تا اعماق زمین وارد شوند. همانند دستگاه رادیو ترموگرافی که امروزه ژئولوژیست‌ها برای اکتشافات مخازن مختلف از آن استفاده می‌کنند.
وقتی یک موج کوتاه «رادیو ترموگرافی» به داخل زمین فرستاده می‌شود به لایه‌های مختلف برخورد کرده و آن لایه‌ها را به لرزه در‌آورده و از لرزش صدایی با فرکانسی مخصوص تولید و به سطح زمین باز می‌گرداند. به این ترتیب ژئولوژیست‌ها از صدای بازگشتی قادرند مخازن زیرزمینی را شناسایی کنند.
با این تفاوت که رادیو ترموگرافی سیستمی است که با قدرتی به کوچکی ٣٠ وات لایه‌های زیرزمینی را به لرزه در می‌آورد و حال آنکه سامانه هارپ سیستمی پیشرفته‌تر بوده و قادر است همان لایه‌های زمین را با قدرتی برابر با یک میلیارد تا 10 میلیارد وات بلرزاند.
بدیهی است که هر چقدر قدرت امواج بیشتر می‌شود، تاثیراتش روی آیونوسفیر وآثار ذره‌بینی آن بالاتر می‌رود. اما هدف از استفاده از این قدرت چیست؟
محققان و پژوهشگران مختلف برای سامانه هارپ کاربردهای مختلفی را بیان کردند که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
1. ایجاد موج ELF با فرکانس از ١ تا ٢٠ هرتز توسط آیونوسفیر، که با برخورد امواج هارپ تولید شده و سپس به زمین فرستاده می‌شود و تا اعماق ٣٥ کیلومتری زمین نفوذ می‌کند که پس از برخورد به لایه‌های مختلف زیرزمینی تولید صدا کرده و زلزله ایجاد می‌کند.
آنها برای این ادعا به تصاویر گرفته شده قبل از زلزله سیچوان در چین در سال ٢٠٠٨ اشاره دارند که واکنش گداختگی آیونوسفیر در آسمان مشاهده شده و در پی آن زلزله هولناک هشت ریشتری در آنجا به وقوع پیوست. و همچنین به آمار رشد میزان وقوع زلزله در کشورهای مختلف پس از ساخته شدن این دستگاه اشاره دارند، به‌گونه‌ای که برای مثال پس از وقوع زلزله مهیب هائیتی، این موضوع به شکل جدی مطرح شد که محافل علمی جهان دچار تردید بوده و زلزله هائیتی را طبیعی نمی‌دانستند، برخی دانشمندان معتقد بودند پای هارپ در میان است.
2. تکنولوژی «ترموگرافی» می‌تواند تمامی معادن زیرزمینی را در اعماق کم شناسایی کند و تاسیسات زیرزمینی کشورهای دیگر را زیر نظر داشته باشد.
3. ایجاد تغییرات آب و هوایی و سیل و توفان و خشکسالی.
4. انتقال نیروی برق از محل تاسیسات هارپ به نقطه دیگر از زمین و همچنین انتقال برق از زمین به ماهواره‌ها.
5. ایجاد اختلال و کنترل فرکانس‌های نوری مغز در سطوحی به وسعت شهرها و کنترل انسان‌ها از راه دور و ایجاد «غش» و تولید «وهم» در مغز انسان‌ها.
6. ایجاد اختلال در جریان برق و قطع برق شهری و اختلال در کار کامپیوتر هواپیماهای مسافربری، جت‌های جنگنده، کشتی‌ها، زیردریایی‌ها و غیره. (با توجه به مطالب ارایه‌شده در مقاله‌ای از شرکت بویینگ).
7. ایجاد انفجار‌های عظیم زیرزمینی با قدرت بمب‌های اتمی و بدون تولید اشعه‌های رادیو اکتیو.
8. اختلال در عملکرد طبیعی آیونوسفیر که چرخش زمین را در کنترل دارد.
9. ایجاد دیوارهای رادیویی ضد هواپیما و ضد موشک.
×× پروژه هارپ در ایران
ظاهر پروژه مشابه هارپ با کاربرد زیست‌محیطی در کشور ما نیز کلید خورده اما آخرین و تنها خبر مربوط به آن به بهمن‌ماه سال 89 باز می‌گردد. در آن مقطع معاون وقت آموزش و پژوهش سازمان محیط زیست از آغاز اجرای پروژه تحقیقاتی «هارپ» به‌عنوان یکی از جدیدترین و پیشرفته‌ترین فناوری‌های روز دنیا توسط محققان کشور خبر داد و گفت: با این فناوری و با استفاده از امواج فوق کوتاه رادیویی امکان جابه‌جایی ابرها، بارورسازی ابرها و کاهش خشکسالی و از بین بردن سکون هوا فراهم می‌شود. این پروژه انقلاب عظیمی در عرصه تغییرات آب و هوایی ایجاد می‌کند.
محمد یزدی با بیان اینکه هارپ یکی از پروژه‌های فوق‌محرمانه کشورهایی مانند آمریکا و روسیه است که این فناوری را در اختیار دارند، گفت: امواج فوق کوتاه هارپ می‌توانند لایه یونوسفیر جو را تحریک کنند و به تولید باران منجر شوند.
وی افزود: تاثیرات این فناوری به لحاظ علمی کاملا اثبات شده و نمونه‌های تحقق‌یافته تاثیرات این فناوری در کشورهای روسیه و آمریکا گزارش شده و هم‌اکنون این فناوری با هزینه بسیار بالایی در این کشورها، آن‌هم در مراکزی خاص و بعضا با اهداف نظامی در حال انجام است.
وی با محرمانه‌خواندن این پروژه تحقیقاتی از ذکر نام دستگاه‌ها و مراکزی که در اجرای این پروژه در داخل کشور همکاری دارند، خودداری کرد و افزود: این پروژه از سوی محیط‌زیست مورد حمایت قرار گرفته است ضمن آنکه در اجرای آن دستگاه‌های مختلفی دخیل هستند و اعتباراتی نیز برای آن درنظر گرفته شده است. وی اضافه کرد: امیدواریم بتوانیم در سال‌های آینده نیز با استفاده از این فناوری البته به‌گونه‌ای متفاوت پروژه‌های ویژه‌ای را با هدف کاربردهای زیست‌محیطی به اجرا بگذاریم.
با این حال همچنان خبری از نتیجه این پروژه در ایران در دست نیست.
×× جمع‌بندی
در کل می‌توان با توجه به اطلاعات اندکی که از این پروژه در دست است، به این نتیجه رسید که هارپ سامانه‌ای است که با ارسال امواج رادیویی، توانایی ایجاد تغییراتی در شرایط آب و هوایی و اکتشافات زیرزمینی را داراست، اما در رابطه با توانایی‌های این سامانه و آثار آن در رابطه با ایجاد توفان و زلزله‌های بزرگی چون هائیتی که در رسانه‌های مختلف به آن اشاره شد مدارک مستند و قابل قبول وجود ندارد و می‌توان آن را در حد شایعه یا توانایی‌های انتظاری از این سامانه دانست.(منبع:عصرارتباط)
- ۹۴/۰۵/۱۴