جنگِ قطعِ کابل‌های اینترنتی
سعید میرشاهی – چین متهم شده اینترنت یکی از جزایر دورافتاده تایوان را به عنوان بخشی از آخرین تاکتیک ارعاب خود برای اتحاد مجدد قطع کرده است. به دنبال این ماجرا برخی از ساکنان ماتسو، در همسایگی چین، برای پرداخت قبوض برق، گرفتن وقت دکتر یا دریافت بسته با مشکل مواجه شده‌اند چراکه حدود 14 هزار ساکن ماتسو به دو کابل اینترنتی زیردریایی منتهی به جزیره اصلی تایوان متکی‌اند.
جیمز کالری در مقاله‌ای در دیلی‌میل نوشت: کمیسیون ملی ارتباطات (NCC) با استناد به سرویس مخابراتی جزیره، دو کشتی چینی را مقصر قطع کابل‌ها دانست.
بر اساس این گزارش، یک کشتی ماهیگیری چینی مظنون است که اولین کابل را در فاصله 50 کیلومتری (31 مایلی) در دریا قطع کرده است. در این زمینه، NCC اعلام کرد شش روز بعد، در 8 فوریه، یک کشتی باری چینی، دومین کابل را قطع کرده است.
چین و تایوان: پیامدهای قطع کابل‌ها
دولت تایوان آن را اقدامی عمدی از سوی پکن نامید اما هیچ مدرک مستقیمی وجود نداشت که نشان دهد کشتی‌های چینی مسوول آن هستند.
همان‌طور که تهاجم تمام‌عیار به اوکراین نشان داد، روسیه از بین بردن زیرساخت‌های اینترنتی را به یکی از بخش‌های کلیدی استراتژی خود تبدیل کرده است.
با این حال، برخی کارشناسان معتقدند چین ممکن است به عنوان بخشی از آزار و اذیت جزیره خودگردان که بخشی از قلمرو خود می‌داند کابل‌ها را عمدا قطع کرده باشد تا در صورت لزوم، این جزیره دوباره با توسل به زور با چین متحد شود.
چین مرتبا هواپیماهای جنگی و کشتی‌های نیروی دریایی خود را به عنوان بخشی از تاکتیک‌هایی برای ارعاب دولت دموکراتیک جزیره به سمت تایوان می‌فرستد.
نگرانی‌ها درباره تهاجم چین و آمادگی تایوان برای مقاومت در برابر آن، از زمان جنگ در اوکراین افزایش یافته است. ساکنان جزیره مجبور شدند از طریق انتقال رادیویی مایکروویو، یک فناوری بالغ‌تر، به عنوان پشتیبان به یک سرویس اینترنت محدود متصل شوند. این بدان معناست که گاهی اوقات برای ارسال یک پیامک ساعت‌ها منتظر می‌مانید، تماس‌ها قطع و ویدئوها غیرقابل تماشا می‌شوند.
بسیاری از گردشگران، رزرو خود را لغو می‌کنند، زیرا اینترنت وجود ندارد.
چن که در بیجانگ، یکی از جزایر اصلی مسکونی ماتسو زندگی می‌کند، می‌گوید: امروزه اینترنت نقش بسیار زیادی در زندگی مردم بازی می‌کند.
از دست دادن کابل‌های اینترنت نیز پیامدهای زیادی برای امنیت ملی داشته است. کابل‌ها در پنج سال گذشته، 27 بار قطع شده بودند اما بر اساس داده‌های Chunghwa Telecom مشخص نیست کشتی‌ها از کدام کشور آمده‌اند.
گارد ساحلی تایوان، کشتی ماهیگیری را که اولین کابل را در دوم فوریه قطع کرد تعقیب کرد اما به گفته یکی از مقاماتی که در جریان این حادثه قرار گرفت و مجاز به بحث عمومی درباره این موضوع نبود، به آب‌های چین بازگشت.
مقامات، دو کشتی چینی را در منطقه‌ای که کابل‌ها قطع شده بودند، بر اساس داده‌های سیستم شناسایی خودکار، مشابه GPS، که موقعیت یک کشتی را نشان می‌دهد، پیدا کردند.
سو تزو یون، کارشناس دفاعی اندیشکده دولتی در موسسه تحقیقات دفاع و امنیت ملی، با اشاره به تحقیقاتی که نشان می‌دهد تنها چین و روسیه توانایی‌های فنی را دارند، می‌گوید: «ما نمی‌توانیم رد کنیم که چین، عمدا اینها را نابود کرده است.»
به گفته وی، تایوان باید منابع بیشتری را برای تعمیر و محافظت از کابل‌ها سرمایه‌گذاری کند. کابل‌های اینترنت که می‌توانند بین 20 میلی‌متر تا 30 میلی‌متر (0.79 اینچ تا 1.18 اینچ) عرض داشته باشند، در زره‌های فولادی در آب‌های کم‌عمق قرار می‌گیرند؛ یعنی جایی که احتمال برخورد آنها با کشتی‌ها بیشتر است. با وجود محافظت، کابل‌ها می‌توانند به راحتی توسط کشتی‌ها و لنگرهای آنها یا قایق‌های ماهیگیری با استفاده از تورهای فولادی بریده شوند.
جف هوستون، دانشمند ارشد مرکز اطلاعات شبکه آسیا و اقیانوسیه، یک سازمان غیرانتفاعی که منابع اینترنتی مانندآدرس‌های IP برای منطقه چیو سیه چی را مدیریت و توزیع می‌کند، می‌گوید: «این سطح از شکستگی برای کابل، بسیار غیرمعمول است؛ حتی در آب‌های کم‌عمق تنگه تایوان.»
همچنین صاحب یک کافی‌شاپ، بدون سرویس اینترنتی ثابت می‌گوید که دیدن دکتر برای سرماخوردگی پسر نوپای وی دردسرساز شد، زیرا آنها ابتدا باید برای گرفتن وقت به بیمارستان مراجعه می‌کردند.
اختلال در کسب‌وکار
صاحب یک صبحانه‌فروشی نیز اعلام کرده طی چند هفته گذشته، هزاران دلار ضرر کرده، زیرا معمولا سفارش‌های آنلاین دریافت می‌کرده است.
اکنون مشتریان به غرفه او می‌آمدند و انتظار داشتند غذا آماده شود، در حالی که وی حتی پیام‌های آنها را ندیده بود!
ساکنان ماتسو که با مشکلات غیرمعمول مواجه شدند، انواع و اقسام راه‌ها را برای سازماندهی زندگی پیدا کردند. یکی از زوج‌ها قصد داشتند با آمدن فصل پیک، از طریق اقامت یک نفر در تایوان برای دسترسی به سیستم رزرو و انتقال اطلاعات به دیگری از طریق پیامک اقدام کنند.
برخی ساکنان مبتکر برای خرید سیم‌کارت‌های مخابراتی چین به ساحل دیگر رفتند، اگرچه این سیم‌کارت‌ها فقط در نقاط نزدیک‌تر به سواحل چین، که در نزدیک‌ترین نقطه، تنها 10 کیلومتر (6.21 مایل) دورتر است، به خوبی کار می‌کنند. دیگران، مانند یک مالک تخت و صبحانه، تسائو لی‌یو، به دفتر Chunghwa Telecom می‌روند تا از نقطه اتصال وای‌فای که شرکت برای استفاده مردم محلی در این مدت ایجاد کرده بود، استفاده کنند.
وانگ چونگ مینگ، ربیس شهرستان لینچیانگ، که جزایر ماتسو نامیده می‌شود، گفت که او و قانونگذار ماتسو، مدت کوتاهی پس از قطع شدن اینترنت برای درخواست کمک به تایپه رفتند.
آدری تانگ، ربیس وزارتخانه اموز دیجیتال تایاون، پاییز گذشته به واشنگتن پست گفته بود که این وزارتخانه پس از مشاهده حملات سایبری روسیه در حمله به اوکراین، به طور علنی، درخواست خود را به اپراتورهای ماهواره‌ای مدار پایین زمین برای عرضه اینترنت در قالب طرح پشتیبان ارایه کرد.
با این حال، این طرح همچنان متوقف شده، زیرا طبق قانون تایوان، حداقل 51 درصد مالکیت ارایه‌دهندگان باید متعلق به سهامدار داخلی باشد. سخنگوی وزارت دیجیتال، سوالاتی درباره پیشرفت برنامه‌های پشتیبان به کمیسیون ملی ارتباطات (NCC) ارایه کرد.
همچنین NCC اعلام کرد یک سیستم نظارتی برای کابل‌های زیر دریا نصب خواهد کرد، در حالی که به انتقال مایکروویو به عنوان یک گزینه پشتیبان تکیه می‌کند.
جاناتان بروئر، مشاور مخابراتی از نیوزلند که در آسیا و اقیانوسیه کار می‌کند، گفت که بسیاری از کشورهای جزیره‌ای اقیانوس آرام، قبل از استفاده از کابل‌های اینترنت، به ماهواره‌ها وابسته بودند و برخی از آنها هنوز به عنوان پشتییان وجود دارند.
به دنبال غرامت
علاوه بر این، موضوع هزینه نیز مطرح است. تعمیر کابل‌ها پرهزینه است: با برآورد اولیه، 30 میلیون دلار تایوان (1 میلیون دلار) برای کار کشتی‌ها. در این زمینه ون‌لی، ربیس بخش ماتسو از حزب حاکم دموکراتیک مترقی معتقد است قایق‌های چینی که به کابل‌ها آسیب رساندند، باید پاسخگو باشند و برای تعمیرات بسیار گران‌قیمت، غرامت بپردازند.
همچنین وانگ، ربیس لینچیانگ که در سفر اخیرش به چین، با یکی از مدیران China Mobile ملاقات کرده بود، به این کابل‌ها اشاره کرده است.
آنها پیشنهاد کردند تکنسین‌هایی برای کمک بفرستند اما او گفت که غرامت، مستلزم ارایه مدرک محکم درباره این موضوع است که چه کسی این کار را انجام داده است.
در حال حاضر، تنها کاری که ساکنان می‌توانند انجام دهند این است که صبر کنند. زمان حضور اولین کشتی‌های کابل‌کشی، 20 آوریل است، زیرا تعداد محدودی کشتی وجود دارد که می‌توانند این کار را انجام دهند.
البته یک ماه بدون اینترنت کارآمد، مزایای خود را نیز دارد. چن یولین، صاحب تخت و صبحانه، احساس آرامش بیشتری کرده است. هرچند هفته اول سخت بود، اما چن به سرعت به آن عادت کرد. او می‌گوید: «از منظر زندگی، فکر می‌کنم خیلی راحت‌تر است، زیرا شما تماس‌های کمتری دریافت می‌کنید.» به گفته وی، اکنون زمان بیشتری را با پسرش که معمولا به صورت آنلاین بازی می‌کند، می‌گذراند.
در یک وب‌کافه که سربازان خارج از وظیفه، در حال انجام بازی‌های آفلاین بودند، تاثیر این موضوع، یکسان بود. یکی از سربازان که نام کوچکش را ساموئل ذکر می‌کند، می‌گوید: «روابط ما کمی نزدیک‌تر شده است. زیرا به طور معمول، وقتی اینترنت وجود دارد، همه به خودشان نگاه می‌کنند و اکنون ما بیشتر به همدیگر متصل شده‌ایم!» (منبع: عصر ارتباط)
- ۰۲/۰۱/۲۱