درس‌های وزارت ارتباطات بعد از ابقا
علی شمیرانی - اگر اوضاع وفق آنچه در خبرها آمده پیش رفته و اتفاق غیرمترقبه‌ای نیز در پس پرده رخ ندهد، فردا و بعد از دو هفته کشمکش تکلیف ابقا یا ادغام وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات روشن می شود.
اگرچه وزارت ارتباطات یک بار طعم ادغام در مجلس شورای اسلامی را چشید و بعد بنا به اشکالات وارده از سوی شورای نگهبان امید به حفظ وضع موجود را زنده کرد، لیکن تجربه نشان می دهد نظرات مجلس نشینان خیلی هم قابل پیش بینی نیست. نمایندگان ملت در حالی این روزها تکاپوی و اصرار زیادی به خروج وزارت ارتباطات از طرح ادغام داشته و این تصمیم را نادرست می دانند که کمتر از ده روز قبل نظر مثبتی به این ادغام دادند. از این رو اگرچه همچنان نمی توان نتیجه و رای نهایی مجلس را پیش بینی کرد اما 20 روز از گذشت ماجرای ادغام نکات و مسایلی داشت که قابل توجه است.
نخست آن که موافقان ادغام وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات شرح خدمات این وزارتخانه بعد از واگذاری شرکت های تابعه را کلان و اثر گذار نمی بینند. ایشان معتقدند که با حذف این نهاد، خللی به امور کشور در حوزه ICT وارد نخواهد شد.
دوم آن که شرکت ها و فعالان فناوری اطلاعات، از تصمیم اولیه مجلس نشینان چندان ناخرسند به نظر نرسیده و معتقد بودند این وزارتخانه بیشتر گرایش به ارتباطات دارد تا فناوری اطلاعات، از این رو این دسته نیز معتقد بودند که فقدان وزارت مذکور ترس و لطمه ای به بازار نحیف ایشان وارد نکرده و فناوری اطلاعات کمافی السابق برای خود می چرخد.
سوم آنکه نهادهای فعال در بخش خصوصی نیز واکنش به هنگام و همسو با خواست مسوولان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات که زیر تیغ انحلال بودند از خود نشان نداند. در این میان سازمان نظام صنفی رایانه ای که بیشترین مراودات با وزارت مذکور را دارد، با موضع‌گیری دو پهلو حتی پیشنهاد و آمادگی خود را برای ترسیم فضای فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور بعد از انحلال وزارت ICT را اعلام کرد. در این میان عده ای نیز موضوع قدیمی جایگاه فراسازمانی ارتباطات و فناوری اطلاعات را مطرح کرده و ساختار موجود را ناکارآمد می دانند.
چهارم آنکه بودند اشخاص، نمایندگان و فعالانی که با نبود وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات مخالف بودند اما عملکرد، خروجی و مدیریت این نهاد را قابل ارزیابی و دفاع نمی دانستند. در واقع مخالفت های این گروه با ادغام نیز صد در صد نبود و ایشان نیز وزارتخانه ای با وضع موجود را تلویحاً رد می کردند.
در همین حال اگرچه نمایندگان، اشخاص و نهادهایی هم بودند که حذف وزارت تازه تاسیس ICT را موجبات وارد آمدن لطمات جدی به طرح ها و مسیر آینده کشور می دانستند. مخلص کلام آنکه اگر تصمیم به حذف وزارت ارتباطات شد که هیچ، اما اگر رای به بقا و ماندگاری این وزارتخانه بود، جا دارد تا مدیران وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات با ارزیابی جدی از بزرگترین چالش وارد آمده به این نهاد و حواشی اطراف آن، نسبت به بازبینی جدی در برخی مسایل و ماموریت های وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات اقدام لازم را به عمل آورند.
منبع : فناوران اطلاعات
- ۹۰/۰۳/۲۸