عجایب ارزیابی رگولاتوری از اپراتورهای کشور
سعید همتی - سرانجام نتایج ارزیابی شش ماهه اپراتورهای فعال در حوزه سرویسهای ارتباطی و ارزیابی دو ماهه اپراتورهای ارائه‌دهنده اینترنت پرسرعت اعلام شد.
ظاهرا به گفته رییس سازمان تنظیم مقررات که مجری این طرح است، اپراتورهای سرویسهای ارتباطی در دو شاخص کیفیت مکالمات (SQI) و کیفیت دریافت خدمات دیتا از طریق موبایل (GPRS) در شش ماهه گذشته مورد ارزیابی قرار گرفته‌اند.
اما نکات این ارزیابی نیز همچون دوره قبلی که البته با خلف وعده به تاخیر افتاده بود حاوی نکات جالبی است.
1- نخست آنکه ظاهرا وزارت ارتباطات قصدی برای ارزیابی تمام اپراتورهای کشور نداشته لذا به جای عبارت ارزیابی اپراتورهای فعال در حوزه سرویسهای ارتباطی باید ارزیابی همراه اول و ایرانسل جایگزین شود. نکته جالب‌تر آنکه در این عبارت به اپراتورهای فعال اشاره شده که معنای مقابلش آن است که رایتل و تالیا از نظر وزارت ارتباطات فعال محسوب نمی‌شوند. موضوعی که باید مد نظر مشترکان این اپراتورها قرار گیرد.
2- دومین نکته جالب در گزارش مذکور نحوه ارایه آمار و اطلاعات از سوی یک نهاد فنی تخصصی به نام سازمان رگولاتوری است. بر این اساس از چنین نهادی انتظار می‌رود با آمار، ارقام و درصدهای مشخص وضعیت اپراتورهای کشور را اعلام کنند، اما به جای این موضوع به عباراتی همچون " وضعیت بهتری برخوردار است " ، " وضعیت کیفیت مکالمه قابل قبول است"، "کیفیت مکالمه مطلوب نیست"،" از وضعیت خوبی برخوردار است" بسنده شده است!
آیا واقعا از چنین سازمانی که علی‌القاعده می‌باید به شکلی کاملا مستند و دقیق ارزیابی‌های خود را به مردم اعلام کند، این مدل گزارش‌دهی قابل قبول است؟
3- با این مدل گزارش‌دهی رگولاتوری فارغ از نادیده گرفتن برخی اپراتورها که مردم به درستی نمی‌دانند، در چه شهرها و جاده‌هایی پوشش واقعی دارند، مثلا در گزارش‌های بعدی چطور می‌توانند دریابند زمانیکه گفته می‌شود کیفت خوب است، قابل قبول است و بهتر است، اپراتور مورد نظر چه میزان پیشرفت یا پس رفت داشته است؟
4- نکته دیگری که در شیوه گزارش نتایج بررسی عملکرد دو اپراتور کشور سوال‌برانگیز است به عدم انتشار جداول مشخص است که در آن ضمن فراهم آوردن درصد عملکرد هر اپراتور، امکان قیاس آنها با یکدیگر و همچنین بررسی آنها با دوره‌های قبل برای کسب اطلاع از میزان بهبود مربوط می‌شود.
این موضوعی بدیهی و روشن است که زمانیکه از ارزیابی یک اپراتور آنهم توسط یک سازمان فنی صحبت به میان می‌آید، شاخص‌های متعددی باید مد نظر قرار گیرد.
5- نکته جالب دیگر آنکه پیش از این اعلام شده بود، ارتقاء کیفیت و کمیت شبکه ارتباطی، افزایش رضایت مشتری، ایجاد بستری به منظور رشد توانمندیها و قابلیتهای اپراتور، بررسی وضعیت امکانات و استفاده از استانداردهای ملی و بین‌المللی، رعایت مفاد پروانه‌های اعطائی و مصوبات کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات، نحوه تعامل اپراتور و ارزیابی عملکرد فنی، حقوقی، مالی و اداری اپراتورها در چارچوب اصول رگولاتوری از متغیرهائی است که اپراتورهای سرویسهای ارتباطی براساس آن ارزیابی می‌شوند.
به نظر خوانندگان، گزارش‌های رگولاتوری کدامیک از موارد فوق که پیش‌تر خود رگولاتوری آن را اعلام کرده بود، به چنین شکلی در نتایج ارزیابی‌های رگولاتوری مورد بررسی قرار داده است.
و در نهایت اینکه آیا این مدل پرداختن ناقص و مبهم از عملکرد اپراتورها شایسته رگولاتوری است؟ آیا اجرای این طرح با معیارهایی که از پیش تعیین شده بود، ناممکن شده است؟ آیا این مدل گزارش‌دهی به معنای رد مسوولیت نیست؟
امید آنکه رگولاتور محترم به این پرسش‌ها و ابهامات هم پاسخ دهند.
- ۹۲/۱۱/۰۶