فرصت ها و تهدیدهای وبلاگ نویسی
ایرنا - کرمانشاه- کار ساده و آسانی است کافی است که در فضای اینترنت وارد سایت بلاگفا شوید و با راهنماییهایی که خود این سایت به شما ارایه می دهد ظرف چند دقیقه یک وبلاگ تشکیل داده و آنگاه خود را در فضای مجازی یک سردبیر و یا مدیر مسوول (بلاگر)ببینید.
وبلاگ یک نشریه و می توان گفت روزنامه شخصی است که هر کسی به راحتی می تواند با روشی که ذکر شد بدان دستیابی پیدا کند و از راهکار آن، مقاصد علمی ، تجاری ، سیاسی ، اجتماعی و.. خود و یا مجموعه منتسب به آن را تبلیغ کند. فراگیری این پدیده نوین هر روز در حال گسترش است به گونه ای که در ایران و در میان فارسی زبانان تاکنون بیش از 800 هزار وبلاگ ثبت شده به زبان فارسی وجود دارد.
این فضای مجازی به گونه ای است که فرد می تواند افکار، نظرات و دیدگاههای خود، شرکت ، گروه و یا حزبش را به راحتی درج کند و برای آن تبلیغ نماید اما در بسیاری مواقع این وبلاگها بخصوص در عرصه های سیاسی و اجتماعی بسان شمشیر دولبه عمل می کنند و اگر فردی که وبلاگ نویس نام دارد از دانش لازم و سواد کافی در حوزه روزنامه نگاری برخوردار نباشد چه بسا ممکن است وارد عرصه تخریب، ترور شخصیت و تبدیل وبلاگ به هزل نامه شود و بدین ترتیب برگ نازرین دیگری به عرصه روزنامه نگاری زرد بیافزاید.
کرمانشاه از جمله استانهایی است که دارای تعدد خرده فرهنگها، مذاهب و قومیتهای مختلف است و قطعا جلب رضایت نسبی همه این طیف ها در هر فرایندی چه مدیریتی و چه امور فرهنگی کاری است بس سخت و دشوار و ممکن است که مطلبی که در روزنامه و یا وبلاگی درج می شود به مذاق عده ای خوش بیاید ولی در عین حال مخالفانی هم داشته باشد هرچند نقد و انتقاد سازنده و با هدف احساس مسئولیت اجتماعی با وجود مخالفتها خود می تواند گامی موثر در راستای بهینه سازی امور باشد.
در فضای مجازی استان کرمانشاه نیز همچون هر نقطه دیگری از جهان و کشورمان، وبلاگهایی تشکیل شده است که تقریبا با بررسی روزانه هر یک از آنها در صبحگاهان به برخی اخبار برخورد خواهیم کرد که در برخی موارد حتی یک کاربر با حداقل دانش و سواد روزنامه نگاری جدای از اشتباهات و غلطهای املایی و نگارشی به محتوای جهت دار آنها نیز پی می برد.
معمولا اخبار مندرج در وبلاگهای استان با عباراتی مانند "شنیده ها حاکی از آن است" ، "بر اساس اخباری که به وبلاگ .. رسیده است" ، "نامه ای از یک کاربر" و.. آغاز می شود و بیشتر می خواهد ذهن مخاطب را به فراتر از اخباری سوق دهد که به طور معمول و با مکانیسمهایی چون کنفرانسهای خبری، مصاجبه ها و .. از سوی مراجع خبری رسمی و شناسنامه دار منتشر می شود.
چون در اغلب موارد نگارنده وبلاگ و وابستگی او به گروههای خاص سیاسی برای مخاطب روشن نیست، ممکن است در اثر تکرار و تکرار یک خبر با ماهیت یکسان، کاربران از عدم منبع خبری در اینگونه اخبار غافل شوند و اینگونه خبرها را باور کنند.
البته بسیاری دیگر از این وبلاگها منتسب به افراد شناخته شده هستند و در بیشتر موارد از سر دلسوزی و احساس مسئولیت، مشکلات و ناهنجاریهای مدیریتی را گوشزد می کنند که جای ستایش نیز دارد اما در صورتی که رویه یک وبلاگ و وبلاگ نویس آن به سمت و سوی مقاصد گروهی، غرض ورزی های شخصی و ترور و تخریب چهره ها و شخصیتها برود و هر روز مدیر و یا مدیرانی را مورد ناجوانمردانه ترین هجمه ها قرار دهند آنگاه تکلیف اخلاق حرفه ای چه می شود.
آن هم در شرایطی که هنوز هم قانون مدونی برای پیگیری جرائم اینترنتی وجود ندارد و هر کس می تواند براحتی از زیر بار حرف و نوشته خود در وبلاگها شانه خالی کند و به راحتی تبرئه شود!.
در قانون این گونه آمده است که "اصل بر برائت است مگر آنکه خلاف آن ثابت شود" و درست از همین خلا قانونی است که افراد اتهام زن خود را در محاکم قضایی نجات می دهند جالب آنکه عکس این قضیه برای افرادی که از سوی وبلاگها مورد آماج اتهام و تخریب قرار می گیرند در بیشتر موارد صادق نمی باشد و از بابت اتهاماتی که حتی به دروغ به اشخاص حقیقی و یا حقوقی در وبلاگها زده می شود خسارتهای مادی و معنوی بسیاری متوجه این اشخاص می شود.
حتی در بسیاری موارد افراد به واسطه این اتهامات بی اساس و دروغین از سوی مسوولین مافوق نیز مورد مواخذه و تنبیه قرار می گیرند و ذهنیتهای منفی نسبت به آنها در جامعه ایجاد می شوند خاصه آنکه ذهن اجتماعی ما برای پذیرش شایعات مساعدتر از خبرهای واقعی است.
اتهاماتی نظیر تخلف فلان مدیر، رانت خواری فلان کارمند، فامیل بازی در فلان بانک و بسیاری اتهامات دیگر که حتی حوزه زندگی اشخاص را در می نوردد و تنش را به حریم خصوصی افراد تزریق می کند از این دست ادعاهایی هستند که هیچگونه اثباتی بر آنها مترتب نمی باشد در حالیکه کشور ما دارای دستگاههای نظارتی و بازرسی متعددی است و قطعا هرگونه تخلف و خطایی باید از راهکار این دستگاهها پیگیری شود.
تازه آن هم با حفظ شان و احترام شخصیتی افراد، ولی متاسفانه گمانه زنی ها و اعاهای بی اساس علیه مدیران و حتی کارمندان و اشخاص حقیقی که به صورت کلی از سوی این وبلاگها درج می شود به عاملی بازدارنده و منفی و حتی مخل به نظم مدیریتی استان مبدل گشته است.
یک روزنامه نگار یا وبلاگ نویس هنگامی که مطلب یا خبری را انتشار می کند باید نزد خود به این جمع بندی رسیده باشد که خبر یا نوشته اش، درست و دقیق است، بی طرفانه نوشته شده است و نیز از بی انصافی در آن خبری نیست حتی در نگارش مقاله یا یاداشت که امری شخصی است و می توان گفت که فرد در آن بی طرف نیست، باید دو ارزش انصاف و دقت و صحت در آن رعایت شود.
این روزها حتی گمانه زنیهایی در باب تغییر مدیران ارشد استان در وبلاگها درج می شود که تنها به ایجاد فضای روانی ناامن برای برخی مدیران می انجامد و شخص مسوول بیش از آنکه به فکر پیشبرد اهداف سازمانی و مدیریتی خود برای توسعه و ترقی استان باشد باید بابت جایگاه و شغل خود اضطراب داشته باشد و این یعنی کاهش راندمان کاری و عقب ماندن بسیاری از کارهایی که باید در موقع خود پیش برود که نتیجه ای جز خسران برای استان ندارد.
زیرا که هر شغل و منصبی دارای شرح وظایف و مقرراتی است که هرکسی در آن پست قرار می گیرد باید بدان پای بند باشد و اگر غیر از این بود قطعا از سوی مسئولین بالاتر آن شخص کنار گذاشته خواهد شد اما گاهی وقتها فردی در پیشبرد مقاصد شخصی و یا گروهی خود در فلان سازمان و یا اداره به مشکل بر می خورد و یا خواسته ای نامعقول و غیرمنطقی دارد که چون سد مدیریتی قانونمند را مانع اهداف شخصی اش می بیند لذا یکی از راهها را تخریب وجهه آن مدیر از طریق درج خبرهای دروغین و شایعات پیرامون شخصیت کاری و حتی خانوادگی او می داند.
به نظر می رسد وبلاگ نویسان نیز همچون روزنامه نگاران دارای تعهد و روح اخلاق حرفه ای هستند و از این نوشته نباید اینگونه پنداشت که همه وبلاگ نویسان دارای چنین رویه ای هستند چه بسیارند افراد و روزنامه نگارانی که با تشکیل وبلاگهایی مفید و با اطلاعات و اخباری درست، شفاف و متقن حتی به بهبود فضای فرهنگی جامعه نیز کمک می کنند و مدیران کشور و استان را نیز از باب نقایص و کمبودها و احیانا کجرویها هم آگاه و یاری می کنند.
بنابراین قواعد و قوانینی در رویه وبلاگ نویسی وجود دارد که افرادی که وارد این عرصه می شوند بهتر است آنها را بدانند که در ذیل به برخی از این قوانین که بیشتر دارای وجهه درونی و اخلاقی برای وبلاگ نویسان است و حکما جنبه قهری و لازم الاجرا ندارد اشاره می شود: وبلاگ نویس باید صادق و درستکار باشد بدین معنا که بلاگرها در گردآوری ، گزارش و انتشار اطلاعات صادق باشند؛ آنها باید از هر گونه سرقت ادبی اجتناب کنند.
- در مواردی که امکانپذیر است حتما به منابع لینک داده یا آنها را معرفی کنند.
- از نمایش درست و صحیح نقل قول ها، تصاویر و دیگر محتوی وبلاگ ها اطمینان حاصل کنند.
- هیچگاه تصاویر دریافتی را جز در موادی که به وضوح تصویر از نظر تکنیکی کمک می کند بدون اجازه تغییر ندهند.
- از انتشار اطلاعاتی که از درستی آنها اطمینان ندارند خودداری کنند.
- میان اطلاعاتی که حالت دفاعیه و یا تفسیری دارند با اطلاعات واقعی تمایز قائل شوند و در نوشته های تفسیری خود واقعیت را بد جلوه ندهند.
- حس انسان دوستی و دلسوزی خود را با خوانندگان خود در مواردی که محتوی وبلاگ آنها دارای موضوعات تراژدی یا غمگین است بیان کنند.
- مسوول و جوابگو باشند.
- اشتباهات خود را بپذیرند و آنها را تصحیح کنند.
- هدف وبلاگ خود را به روشنی بیان کنند و علایق و تضادهای سلیقه ای خود، وابستگی ها، فعالیت ها و برنامه های خود را به خوانندگان خود بگویند.
- از منابع و اطلاعات مورد علاقه خود آگاه باشند.
چنانچه وبلاگ نویسان و یا بلاگرها خود را بدین دستورالعملها تجهیز نمایند مطمئنا هر روز جای خود را در میان مردم و مخاطبان بیشتر باز خواهند کرد و در بسیاری از وبلاگهای معتبر نیز لینکشان درج خواهد شد.
- ۸۸/۰۷/۱۸