مخابرات دولتی در آستانه تغییرات بنیادین
علی شمیرانی - دکتر وفا غفاریان در شهریور ماه سال 1384 به موجب حکمی از سوی دکتر سلیمانی وزیر ارتباطات به عنوان معاون وزیر و رییس هیأت مدیره شرکت مخابرات ایران منصوب شد.
وی از جمله مدیران مجموعه وزارت ارتباطات است که ارتباط نزدیکی با شخص وزیر داشته و به تعبیری گفته می‌شود که به واسطه جایگاه سازمانی و تجربیاتی که دارد بسیاری از طرح‌های خرد و کلان مجموعه این وزارت خانه و شرکت مخابرات از سوی وی هدایت و راهبری می‌شود.
غفاریان با صبر و حوصله خاصی با خبرنگاران مواجه می‌شود و تقربیاً هیچ‌گاه با عصبانیت و خارج از کنترل صحبت نمی‌کند. وی به خوبی خبرنگاران و نشریاتی را که در آن کار می‌کنند را می‌شناسد و در مورد خود من وقتی پرسید که در کجا مشغول هستید، وقتی نام سایت شخصی‌ام را نگفتم وی این سایت را نیز به مجموعه فعالیت‌های من اضافه کرده و تأکید کرده که از این سایت به دقت بازدید می‌کند.
از نقاط مثبت وی در مصاحبه صراحت او در پاسخگویی است. وی از پاسخ دادن طفره نمی‌رود و در بسیاری موارد در طول مصاحبه جمله خود را با یک لبخند و این که "حق با شماست" آغاز می‌کرد.
متن حاضر حاصل گفت‌وگو با دکتر وفا غفاریان پیرامون مسایل متعددی است که خواندن آن را به علاقمندان مباحث مخابراتی توصیه می‌کنم. این مصاحبه در آخرین روزهای کاری سال 85 انجام شد.
آقای دکتر چه شد که به ثبت نام اینترنتی سیم کارت روی آوردید، شایعه شده که دولت روی فروش و درآمد بیشتری که از محل سیم‌کارت‌ها حساب می‌کرده که این امر محقق نشد؟
- کل ثبت نام روی اینترنت 20 هزار تا هم نشده و عدد قابل ملاحظه‌ای نیست. ولی ما از این کار دو هدف داشتیم، اول ایجاد انگیزه و فرهنگ‌سازی برای ثبت نام اینترنتی و دو برداشتن گام هر چند کوچک برای ثبت نام مستمر.
پس بحث کم شدن درآمد دولت مطرح نیست؟
- نه نه! کل ثبت نام 18 هزار بوده و هدف ما هم ایجاد امتیاز بود.
موضوع جالبی از سوی یکی از مدیران شرکت ارتباطات سیار مطرح شده که چون شرکت ارتباطات سیار قرار است به مردم واگذار شود و به نوعی حق مردم است باید تا حد امکان بزرگ شود و تلویحاً گفته‌اند خیانت است اگر توسعه محدود شود. لذا اگر این تفسیر از اصل 44 وجود داشته باشد باید به بخش خصوصی گفت که سرمایه‌اش را جمع کند و پس از واگذاری شرکت‌های دولتی برگردد تا توان رقابت داشته باشد، آیا شما تأیید می‌کنید.
- لفطاً از خود من سوال کنید من اظهارات ایشان را تفسیر نمی‌کنم.
شما فرض کنید چنین تفسیری وجود دارد حالا نظر شما چیست؟
- ببیند 2 تا 3 نکته وجود دارد. اولین منظر این که اپراتورها از جمله ارتباطات سیار، استان‌ها، ایرانسل، اینها ایجاد شده برای پاسخگویی به نیاز مردم و وظیفه اصلی هم همین است. طبیعتاً به عنوان دولت نمی‌توانیم به خاطر کمبود سیمکارت در کشور بازار واسطه‌گری رشد کند و ما ناظر باشیم و مردم نتوانند به قیمت معقول به سیمکارت دسترسی پیدا کنند و ما به عنوان حاکمیت این وضع را نمی‌پسندیم.
پس تا مردم نیاز دارند ما موظف به واگذاری هستیم.
نکته دوم اینکه چون خود من درگیر اصل 44 هستم در بند الف اصلاً نگفته فعالیت‌های نباید توسعه یابد بلکه گفته دولت نباید وارد فعالیت‌های جدید اقتصادی شود. موضوعی که شما هم در اکثر مقالات خود به آن اشاره می‌کنید. و واگذاری سیمکارت جزو وظایف ماست.
یعنی الان که شما سیم کارت‌های اعتباری، دوقلو و ویژه SMS را که قصد دارید به تازگی عرضه کنید، فعالیت جدید نمی‌دانید؟
- خیر اینها فعالیت جدید نیست.
پس شما چه چیزی را جدید می‌دانید؟ این که وارد صنعت خودروسازی یا ساختمان شوید؟
- نه اگر در زمینه مخابرات است یک شرکت مانند Positioning ایجاد کنیم که مرسوم هم هست این فعالیت جدید است وگرنه سیم‌کارت‌ها از یک خانواده هستند.
پس سیم‌کارت‌های اعتباری و جدید را توسعه نمی‌دانید؟
- نه خیر.
پس چرا امسال به فکر واگذاری اعتباری افتادید و در قبل این کار را نکردید؟
- ما از سال گذشته چند سیاست را دنبال می‌کردیم. یکی از این سیاست‌ها کنترل بازار داخلی بوده در بخش سیم‌کارت‌های معمولی کنترل شد و در هیچ زمانی در طول ده سال گذشته این قدر سیمکارت در دسترس مردم نبوده است.
در این دوره به دهک‌های پایین نیز رسید. اما در اعتباری این اتفاق نیفتاد و ما اصرار کردیم با افزایش عرضه بازار آزاد را متعادل کنیم لذا در همین زمان بود که تصمیم گرفتیم وارد شویم. فشارمان در واگذاری اعتباری بیشتر از حد معمول بود چون نیاز بازار بیشتر متوجه این بخش بود. الحمدا... قیمت سیم‌کارت‌ها معقول شد.
بعد سوم سخنان شما چه بود؟
- ما ایجاد فضای رقابتی را یک کار بسیار مثبت می‌دانیم و تصور می‌کنیم در فضای رقابتی اپراتورها هر آنچه در توان دارند به مردم ارایه می‌کنند.
آقای غفاریان از بازار 16 میلیون مشترک، 15 میلیون مشترک در اختیار شماست، منظور شما کدام رقابت است؟
- نه نه ، رقابت به مفهوم سهم بازار نیست. رقابت به معنای این است که هر کس بتواند وارد این بازار شود و تلاش کند، مشتری با قیمت کمتر خدمات بیشتری دریافت کند. تا امسال سابقه نداشته ما روی سیمکارت تبلیغات کنیم. تا به حال رقابت و سبقتی نبود و هر کس سعی می‌کند به گونه‌ای خدمات بیشتری به مردم بدهد. اینها حاصل فضای رقابتی است. انحصار از هیچ نوعش خوب نیست، و اگر ما انحصار برای خودمان نگه می‌داشتیم قطعاً خدمات ما افت می‌کرد و اگر همان انحصار را برای تالیا نگه می‌داشتیم باز همان بازار سیاه و مشکلات باقی می‌ماند.
البته تالیا اعلام کرده که فضای فرکانسی در خیلی جاها برای توسعه شبکه آن ها، آزاد نیست اگرچه این موضوع به علت احتمال فشار از سوی مخابرات خیلی عریان مطرح نشده است.
در بعضی جاها فضای تالیا اشغال است ولی مثلاً اینها رفته‌اند روی فضای ایرانسل و ... همه اینها را تنظیم مقررات دارد سرجای خود می‌نشاند. تالیا هیچ کجا نیست که تجهیزات برای فعال سازی داشته باشد و با مشکل فضای فرکانس مواجه شود. اگر یک جا هست اعلام کنند.
برویم سراغ واگذاری ارتباطات سیار، گفته می‌شود دولت با توجه به حجم بالای مشترکان ارتباطات سیار این که اپراتور اول کشور است، قصد دارد عدد قابل ملاحظه‌ای را بابت حق لیسانس دریافت کند. این عدد چقدر است و کجا محاسبه می‌شود؟
- قیمت پروانه هیچ کجا استاندارد نیست و بر اساس مزایده است و به پارامترهای مختلفی بستگی دارد. در مورد اپراتور اول و سوم دارد بررسی هایی می‌شود. بحث اخذ پول از ارتباطات سیار نیست. موضوع این است که این شرکت بسیاری از هزینه‌ها و مصارف وزارت را پشتیبانی می‌کرد. سازمان فضایی بسیاری از منابع خود را از ارتباطات سیار می‌گرفت. پست، برخی از استان‌های زیان‌ده نیز از درآمد‌های این شرکت استفاده می‌کردند. خوب وقتی این شرکت می‌خواهد برود ما باید چه کنیم. ما نمی‌توانیم به آنها اجبار کنیم که به توسعه روستایی کمک کنید. از طرفی با واگذاری ارتباطات سیار نمی‌توانیم توسعه روستایی را متوقف کرده و به بقیه بخش‌ها کمک نکنیم.
یکی از کارهای قانونی این است که ما از فضای فرکانس، نامبرینگ و پروانه تأمین بکنیم که این وضعیت در مورد اپراتورهای سایر کشورها نیز صدق می‌کند و بابت این پول می‌دهند.
ارتباطات سیار خودشان به مجمع مخابرات اعلام کردند که ما حاضریم پروانه بگیرم و هزینه‌های مربوط به فرکانس و غیره را پرداخت کنیم.
آیا یک میلیارد دلار که برای حق پروانه مطرح است را تأیید می‌کنید؟
- نه هنوز عددی را به دست نیاورده‌ایم. ما منتظریم و در حال بررسی منطق سایر کشورها هستیم.
ما برآوردی نداریم البته این کار ما نیست بلکه سازمان تنظیم مقررات باید اعلام کند ما هم کمک می‌کنیم.
در مورد ارتباطات سیار، باز هم پرسش‌هایی وجود دارد به هر حال این هزینه‌هایی که شما الان می‌کنید، آیا روزی که شرکت به بورس رفت قرار است هزینه‌های شما کسر شود یا... به مردم می‌رسد؟
- هیچ چیزی اینجا نمی‌ماند.
یعنی برای مثال شما فرضاً صد میلیون خرج تغییر نام شرکت ارتباطات سیار کرده‌اید؟ آیا نمی‌توانستید این را به بعد از واگذاری در بورس موکول کنید، اگرچه شنیده‌ایم شرکت هم نامی با شرکت ارتباطات سیار از آن شکایت کرده و خواستار تغییر نام شرکت دولتی شده است. آیا این قبیل هزینه‌های نه چندان ضروری با توجه به واگذاری به مردم را به صلاح می‌دانید.
- خدمت شما عرض کنم که این نکته که شما به طور مشخص به آن اشاره کردید صرفاً ناشی از فضای رقابتی است. هیچ کس نه الزامی کرد به ارتباطات سیار، خود مدیرعامل شرکت حس کرد در این فضا نیازمندتحرک جدید و تبلیغات است.
هیچ چیزی در این شرکت باقی نمی‌ماند و 80 درصد هر آنچه که دارایی است به مردم واگذار می‌شود و به 20 درصد هم در کنترل دولت می‌ماند و در وزارت چیزی باقی نخواهد ماند.
یعنی تغییر نام رقابتی است؟
- بله شرکت نام نداشت و دنبال یک بدنه بود.
ما شنیده بودیم شکایتی بابت همه نامی ارتباطات سیار با یک شرکت خصوصی وجود دارد؟
- نه من اولین بار است که از شما می‌شنوم. ظاهراً خبرهای شما بیشتر از من است!
بحث زمانبندی واگذاری شرکت‌های مخابراتی چگونه است یکی از مدیران مخابرات اعلام کرده که ما در سال 86 شرکت مخابرات دولتی نخواهیم داشت.
- امیدوارم. ما مصوبه دولت را گرفتیم و کار اجرایی را با سازمان خصوصی‌سازی تقسیم کردیم و امیدواریم در سال 86 حداقل از مرز 51 درصد واگذاری بگذاریم و خصوصی بشویم که در این شرایط قواعد بخش خصوصی حاکم خواهد شد و باید مجمع جدیدی تشکیل شده و سایر تغییرات اعمال شود.
بحث مدیریت چگونه می‌شود یعنی 49 درصد دولتی می‌شود؟
- آن وقت شرکت با قواعد خصوصی اداره می‌شود و کسانی که هستند در چار چوب قواعد خود تصمیم می‌گیرند.
یک ایرادی وارد است که گفته می‌شود در مجموعه مخابرات مثل خیلی از بخش‌های دولت، نیروی مازاد انسانی وجود دارد و مجموعه نیروی انسانی هم جزو سرمایه مخابرات محاسبه شده و تعدیل‌ها به عهده بخش خصوصی گذاشته شده است. در سیاست‌های خصوصی‌سازی وزارت ارتباطات هم آمده که تمام تعهدات شرکت مخابرات و وزارت ارتباطات به پرسنل، عیناً به بخش خصوصی منتقل می‌شود و لازم الاجراست.
- همین طور است. بالاخره نیروی انسانی هم بخشی از این فرایند است و کاهش نیروی انسانی نیز تدریجی است.
پس مسئولیت این موضوع گردن بخش خصوصی می‌افتد.
- من می‌خواهم بگویم اصلاً بحث گردن افتادن نیست. یک شرکت فرآیندهایی دارد که یکی از آن ها مدیریت نیروی انسانی است و کاهش نیروها باید کاملاً حساب شده باشد. منتها نکته‌ای هم که می‌گویید درست است. ما یک دغدغه‌ای هم این طرف موضوع داشتیم می‌خواستیم این واهمه هم ایجاد نشود و هم محقق نشود که احیاناً افرادی که می‌خواهند به بخش خصوصی بروند از آینده و شرایط شخصی خودشان بیمناک باشند.
لذا یکی از بندهایی که در مصوبه هیأت دولت گنجاندیم این است که تمام تعهداتی که ما به عنوان یک شرکت دولتی به کارکنان دادیم کماکان آن شرکت خصوصی هم متعهد شود، ما در بخش دولتی هم در حال کوچک‌سازی هستیم.
بر سر آیین‌نامه VOIP (مکالمات اینترنتی) چه آمده چرا این گونه است. تا کی کشور باید تاوان این تعلل‌ها و پاسکاری‌ها را بدهد.
- دو تا اتفاق در VOIP دارد می‌افتد. یکی این که شرکت زیرساخت موظف شده با قراردادی که با یک شرکت خارجی می‌بندد خودش خدمات VOIP بدهد. به شکل قانونی، رسمی، کنترل شده ولی با نرخ رسمی.
یعنی دولت می خواهد وارد عرضه خدمات VOIP شود؟!
- دولت نه شرکت زیرساخت. ضمن اینکه در استان ها هم در حال بررسی هستیم که VOIP بین شهری را هم برقرار کنیم. البته قدری کیفیت صدا افت می کند ولی قیمت خیلی پایین می آید.
البته مخابرات قبلا در معرض این اتهام قرار داشت که مکالمات برون مرزی را از طریق VOIP و نه خطوط معمولی ارایه می کند که ارزانتر تمام بشود.
- نه. اولین بار است که داریم VOIP را تجربه می کنیم.
علاوه براین سازمان تنظیم مقررات نیز در حال کار روی آیین نامه جدید VOIP است که آن هم انشاا... به زودی اعلام می شود و این دو موارد کمک کننده هستند تا قدری وضعیت این تکنولوژی در ایران ساماندهی شود.
وضعیت کسانی که خدمات VOIP می دهند چه می شود، اینها اپراتور می شوند یا پیمانکار.
- اجازه دهید آیین نامه تدوین شود و آنجا تعیین خواهد شد.
چرا موضوع VOIP سه سال به طول انجامیده است.
- نمی توانم جواب و تصویر دقیقی از این وضع بدهم ما خسارت زیادی از این بابت دیده ایم. اگرچه موضوع فقط VOIP نیست اصولاً یکسان سازی نرخ مکالمات به صلاح نبوده و نمی تواند این چنین باشد و الان هم نمی توان آن را تغییر داد چون مصوبه مجلس را نیاز دارد.
به نظر شما این اتفاق چگونه رخ داد و چرا اصولاً نرخ مکالمات بین الملل در دوره قبل ثابت و یکسان شده؟
- ببینید در آن مصوبه یک نکته هوشمندانه ای بوده که رعایت نشده که اگر با این نرخ ها جایی ترافیک نامعقول پیدا کرد برگردد به نرخ های قبلی که این عمل نشد.
الان زیرساخت موظف به اعمال این موضوع شده است.
سال آینده قصد دارید GPRS بدهید. شبکه فعلی نسل 2 است که گفته می شود قصد دارید با ارتقا آن به نسل 5/2 خدمات نسل های بالاتر را ارائه دهید.
ببینید ما در حال حاضر هر نوع سرویسی که در شبکه فعلی [نسل 2] ارایه می دهیم براساس فناوری مربوط به آن است و ما دیتای سریع نمی توانیم ارسال کنیم چون پهنای باند آن کم است.
GPRS و EDGE به پهنای باند بالاتر نیاز دارد. ایرانسل تمام تجهیزاتش براساس نسل بالاتر بود. اپراتور اول هم قصد دارد با ارتقایی که انجام می دهد در سال 86 خدماتی همچون اینترنت و MMS را روی شبکه عرضه کند. اما نسل 3 می رود برای اپراتور سوم.
آیا اپراتورها از ارایه خدمات نسل 3 منع شده اند؟
- نه ولی باید پروانه بگیرند. پروانه ایرانسل در حال حاضر 75/2 است، پروانه اپراتور اول هم که داده بشود در همین حد خواهد بود.
البته شما که با رگولاتوری برای اخذ مجوزها مشکل خاصی ندارید!
آیا در سال 86 باز هم کاهش قیمت خواهیم داشت؟ به خصوص روی هزینه مکالمات؟
- نه نمی توان گفت سوبسید می دهیم ولی واقعاً قیمت هایی که ارایه می دهیم خیلی ارزان است. ما اصولاً توسعه شبکه را از مکالمات انجام نمی دهیم و این کار از محل ودایع انجام می شود. ولی سیاست کلی ما اصولاً کاهش هزینه است و با کاهش هزینه باید کاهش قیمت داشته باشیم. ما دنبال روش هایی هستیم که بتوانیم شبکه را ارزانتر توسعه دهیم.
اتفاقاً در همین رابطه مسأله ای وجود دارد که گفته می شود کاهش نرخ سیم کارت از سوی مخابرات به لطف جنس های ارزان چینی انجام شده است.
- نه اصلاً. نکته این بود که ما رفتیم روی لایه دوم. ما تا مرحله قبل ثبت نام، در باند 900 ، یعنی لایه اول بودیم. در لایه دوم وقتی شبکه افزایش ظرفیت یابد، دیگر سایت، دکل موتور برق نمی خواهد و ما فقط تجهیزات لایه 1800 را نصب می کنیم. از نظر نصب هم خیلی ارزان و سریع می شود.
یعنی به کمک تکنولوژی قیمت ها را کاهش دادید.
- بله تکنولوژی کمک کرد و البته هوشمندی. چون ما دیگر سایت های جدید ایجاد نکردیم می توان گفت در تهران حدود 90 درصد سایت های مادولایه است که لایه دوم اخیراً انجام شده است. الان در شهرستان ها هم داریم سراغ لایه دوم می رویم.
پس چینی ها باعث ارازنی نشدند!
- من یک نکته جالب به شما بگویم. قیمت چین در تجهیزات مخابراتی با نرخ اروپایی ها مساوی است. قیمت چینی هایی که در بخش مخابرات هستند در مناقصات تقریباً با قیمت اروپایی ها یکی است. چین دیگر آن کشور ارزان و با تفاوت قیمت بالا نیست. هم تعرفه آن ها بالا آمده هم قیمت اروپایی ها کاهش پیدا کرده است.
سال 86 بازهم قصد شکستن قیمت سیم کارت دولتی را دارید؟
- در این فکر هستیم و امیدواریم که انشاا... یک مرحله دیگر بتوانیم این کار را انجام دهیم.
برویم سراغ بحث شیرین GC ها (پیمانکاران عمومی!) چه کسی دقیقاً با GCها طرف است. در وزارت ارتباطات تقریباً مقامات مختلفی در ارتباط با این پرونده اظهار نظر می کنند.
-این کاملاً مشخص است GCها با ارتباطات سیار طرف هستند. اما وقتی موضوع به مجلس کشیده می شود و وقتی از مسئولان سوال مطرح می شود، آنها وارد عمل شده و پاسخ می دهند. اگر بگذارند جو و شرایط آرام بماند، تنها مرجع خود شرکت ارتباطات سیار خواهد بود.
علت امتیاز دهی پی در پی به GCها چیست؟
- چند مصداق امتیاز دهی را می فرمایید.
شما خیلی ظریف و زیرکانه دوباره اسفند را به GCها مهلت دادید و گفتید اگر سال دیگر باز هم تأخیر داشته باشند و ... علت این زماندهی و امتیاز دهی پی در پی چیست؟
- دو سه تا نکته در این رابطه وجود دارد. اول این که هیچ مهلت قانونی تا به حال به GCها داده نشده است. یعنی همان اردیبهشت سال 85 مهلت قانونی بود و از آن به بعد جرایم تعلق می گیرد. یعنی از نظر قانونی هیچ تمدید زمانی به آنها داده نشده است. اینها تاخیر است. ما دو انتخاب داریم. یک انتخاب این است که در همان پایان مهلت قانونی، خلع ید بکنیم و قرارداد منتفی بشود و بر اساس قانونی هم حق این کار را داریم. گزینه دیگر این بود که اجازه بدهیم GCها با تغییر کارشان را جلو ببرند.
ما دیدیم اگر در اردیبهشت سال 85 خلع ید می کردیم تا آن موقع GCها ده درصد کارشان را هم انجام نداده بودند الان نزدیک 50 درصد پیش رفته اند. اما اگر ما در آن زمان خلع ید می کردیم هیچ خیر و نفع و فایده ای از این قرار داد به شبکه نمی رسید و کار حقوقی و جریمه می شد. لذا کارعاقلانه این بود که ما اجازه تأخیر بدهیم که کار را تمام کنند.
GCها یک قول دادند که تا شهریور ماه سال 85 کار را تمام کنند که متأسفانه محقق نشد. یک مهلت تا مهر خواستند که آن هم انجام نشد یک مهلت تا آذر ماه خواستند که آنهم محقق نشد و مادر هر مقطع معیارمان این بود که پروژه را متوقف کنیم به نفع شبکه است یا اجازه تأخیر بدهیم. این بحث امتیاز دهی نبود.
تاوان این تأخیر از کجا پرداخت می شود و با GCها چگونه برخوردار شد؟
- مطابق قرار داد جرایمی تعیین شده است.
می شود به صورت ملموس بفرمایید چه کرده اید یا صرفاً اظهاراتی در حد هشدار و تهدید است؟
- جرایم تا به حال اخذ نشده است. متنها مبالغی که تا به حال به صورت علی الحساب به GCها داده شده ضمن این که ضمانت نامه GCها نیز در اختیار ما هست. از سوی دیگر ما خلع ید استانی را آغاز کرده ایم.
در استان ها خیلی از برنامه عقب بودند؟
- در استان هایی که عقب بودند و شرکت مخابرات استانی پیمانکاران محلی آماده به کار داشتند و اگر این رویه جواب بدهد در سایر استان ها نیز این کار را خواهیم کرد.
الان این موضوع مطرح است که اگر قرار بود این همه مدارا بشود بنابراین هر شرکتی می توانست فرصت GC شدن را پیدا کند؟
- [می خندد] واقعاً همین طور است. GCها تجربه این کار را نداشتند و ما در این مدت GCها را هم ساختیم. باز برمی گردد به عرض اول من و یگانه هدف ما این بود که سیم کارت به مردم برسانیم زودتر کیفیت شبکه را بهبود ببخشیم و زودتر قیمت ها را کنترل کنیم و در هر مقطع تصمیم گیری این موارد را در نظر داشتیم.
فرض کنید چیزی حدود 2500 سایت را با تمام این شرایط GCها ایجاد کردند. اگر ما در اردیبهشت ماه اینها را خلع ید می کردیم الان 2500 سایت در شبکه کم داشتیم و شاید این سیم کارت ها توزیع نمی شد و قیمت هم پایین نیامده بود. در صورت خلع ید تا ما دوباره می خواستیم مناقصه بگذاریم، پیمانکاران جدید بگیریم، کار را واگذار کنیم و آنها شروع کنند... ما حس می کنیم خیلی هوشمند این گردنه را رد کردیم. اگر سخت گیری می کردیم الان این گونه پیش نمی رفت.
اخیراً معاون پارلمانی وزیر ارتباطات گفته که ما به GCها بدهکاریم، یعنی چون پول ندارند کارها کند شده است.
- ببینید بدهکاری 2 معنی دارد. یکی این که کلاً ما به GCها بدهکاریم نه اصلاً این طور نیست. من دو نکته خدمت شما بگویم. طبق قرارداد صرفاً زمانی که برای سایت PAC تأیید صادر بشود ما موظف به پرداخت هستیم. تعداد سایت هایی هم که PAC گرفته اند بسیار محدود است پولی که ارتباطات سیار داده است بیشتر علی الحساب است.
یعنی زیاد هم داده اید؟
- نه بالاخره بابت این که سایت را راه انداخته، دارد تشعشع می کند ما پرداخت داشته ایم ولی مطابق قرار داد بدهی به GCها نداریم. نکته دیگر این که اگر منظور این است که همین امروز حدوداً بین 50 تا 100 سایت در هفته می دهند که تحویل اینها زمان می گیرد و اگر منظور این تعداد برای تسویه حساب است، بله حرف درستی است.
طرح خدمات پیشرفته ارتباطی (ACS) در شورای اقتصاد رد شد. اما ما شنیدم که آقای غفاریان اعلام کرد که هر طور شده کار را جلو می بریم!
- [با خنده] نه!
گفته می شود ACS در حیطه اختیارات صدا و سیما است. بالاخره ACS به کجا کشید؟
- خدمت شما عرض کنم 2 بعد دارد. ما توانسته ایم برای مناقصه اولیه ACS مصوبه بگیریم. اخیراً الحمدا... کل پروژه در شورای عالی انقلاب فرهنگی که مرجع این کار است تصویب شد.
چه زمانی؟
-حدود یک ماه پیش [بهمن ماه] و مصوبه آن به ما ابلاغ شده که ما ACS را فعال کنیم و مناقصه طبیعتاً باید تجدید شود.
یعنی دیگر نیازی به مجوز شورای اقتصاد ندارید؟
-چرا باز برای خرید باید مجوز بگیریم. نکته دوم که شما گفتید در مورد صدا و سیما، ببینید ACS سه بخش دارد یکی محتوا و محتواسازی است که ما اصلاً وارد نمی شویم و به ما مربوط هم نیست. بحث بستر مخابرات به عهده شرکت فناوری اطلاعات است تالایه Core و دسترسی، لایه ارتباط هم به عهده بخش خصوصی است که ما وارد نمی شویم.
آقای دکتر از وقتی که در اختیار من گذاشتید سپاسگذارم.
منبع : ماهنامه دنیای مخابرات و ارتباطات
- ۸۶/۰۳/۲۰