ITanalyze

علی شمیرانی - برگزاری مجمع عمومی عادی سالانه سازمان نظام صنفی رایانه ای استان تهران، زمینه ساز برخی نقدهای شفاهی و مکتوب شد. در این میان برخی از روزنامه نگاران حوزه فناوری اطلاعات نیز نشست مذکور را بهانه ای برای نوشتن از گذشته تا زمان حال این صنف دیدند.

اما به اعتقاد نگارنده، نقد همکاران مطبوعاتی به مسایل درون صنفی یک سازمان، وارد نبوده و مسایل داخلی صنف همانطور که از نامش پیداست به داخل صنف و اعضای آن باز می گردد.

این که از هزار عضو سازمانی که آمده تا نقش نقطه تماس و تامین کننده منافع بخش خصوصی در تعاملات با دولت را بازی کند، نزدیک به صد عضو مشارکت دارند، مساله درون صنفی است و به خود ایشان مربوط می شود.

این که اطلاع رسانی شایسته ای برای برگزاری نشست مجمع این سازمان انجام نشده و گزارش مالی نیز از قبل منتشر و برای اشراف بیشتر اعضا در اختیار ایشان قرار نمی گیرد نیز، مساله درون صنفی بوده و به صنف و اعضای آن مربوط می شود.

یا این که در نشست این صنف گزارش تیتروار ارایه می شود، منتقدی جسارت ایستادن و حرف زدن ندارد، جلسات به صورت منفعلانه برگزار می شود، این که نشریه داخلی سازمان منظم منتشر می شود یا نه، این که برخی از اعضای این سازمان به جای شهامت انتشار و بیان انتقادات خود، به ارایه اطلاعات به روزنامه نگاران پرداخته و از انتشار اسم خود ابا دارند، این که از ده ها خبرنگار حاضر در جلسه مرداد ماه تنها یک نفر از شیوه تعامل سازمان با خبرنگاران ابراز رضایت می کند و انتقاداتی از این جنس، مسایل درون صنفی، مدیران و سیاست های حاکم بر آن تلقی شده و به صنف و اعضای آن مربوط می شود نه رسانه ها و خبرنگاران.

به هر تقدیر سازمان نظام صنفی رایانه ای در کسوت صنفی خود تعهدات روشنی برعهده دارد که شامل ارایه خدمات تعریف شده صنفی به اعضای خود بود و توفیق یا عدم توفیق در تحقق تعهدات مذکور نیز علی القاعده به اراده اعضای این صنف برای تغییر مدیران، برنامه ها و سیاست های ایشان باز می گردد.

مخلص کلام آنجا که رسانه ها و روزنامه نگاران باید برای نقد سازمان نظام صنفی رایانه ای وارد شوند، آنجایی است که با منافع ملی و عمومی کشور برخورد می کند. چه به هر حال باور این است که این صنف برخواسته دموکراتیک از خواست، اراده و پول بخش خصوصی است، که نحوه مدیریت و اداره آن، حتی اگر به مال شان آتش بکشند، به خود ایشان مربوط می شود.
منبع : فناوران