نقطه سر خط
علی شمیرانی - روز پنجشبه صدها نفر در سالن اجتماعات منظومه خرد جمع شده بودند تا حاصل هفته‌ها بحث و جدل و گاه اتهامات و خط و نشان‌ها را نظاره کنند. عده‌ای رای دادند و عده‌ای هم رای گرفتند تا پرونده سومین دوره انتخابات سازمان نظام صنفی رایانه‌ای تهران تا سه سال بعد بسته شود.
رقابت این دوره البته اندکی حساس‌تر از دوره قبل بود. یک لیست از پشتیبانی مدیران سنتی سازمان برخوردار بود و لیست مقابل نیز به نوعی برآمده از دل اعتراضات سال‌های قبل بود. برنده قاطع این دوره نیز البته لیست منتسب به طیف سنتی و مدیران بنیانگذار سازمان بود. به این ترتیب یک محک اساسی به قدرت‌های رسمی و غیر رسمی موجود در این سازمان خورد و نتیجه نیز آن شد که در پی آمد.
به هر حال رای دهندگان با رای خود به تداوم خط مشی و مسیر سازمان در هفت ساله گذشته رای دادند. به این ترتیب و به احتمال بسیار زیاد هیچ تغییر محسوس و بارزی در رویه‌ها و سیاست‌های سازمان نظام صنفی رایانه‌ای رخ نخواهد داد تا این سازمان و اعضایش همان راهی را برود که قبل‌تر می‌رفت. به عبارتی نقطه و بازگشت سر همان خط اول.
اما مثل هر انتخابات دیگری که تلخ و شیرینی‌هایی داشت، انتخابات مذکور نیز از این قاعده مستثنی نبود. در حاشیه نیز خبرهایی از احتمال استعفا گرفته تا هدف گیری شیشه عمر انتخابات سازمان یعنی شیوه‌نامه طراحی رای دهی مطرح است. خبرها و زمزمه‌ها که حکایت از فرویافتن شعله و حرارت ندار. از این رو اگرچه پرونده انتخابات بسته شد اما جبهه‌ای منتقد که به تعبیری میرا نیز نخواهد بود، گویی قصد کناره‌گیری ندارند.
به هر تقدیر تیم جدید در دوره اخیر با منتقدانی سازمان یافته و ناراضی از سیاست‌های گذشته مواجه است که اگرچه جایگاه تاثیرگذاری در هیات رییسه ندارند، اما می‌بایست خواسته ایشان به نحوی مورد توجه و دلجویی قرار گیرد. این مهم نیز در قالب شعار و دادن یک تریبون میسر نیست، چه به هر حال منتقدان خواسته‌هایی روی زمین مانده دارند که اگر سه سال دیگر نیز به آن توجهی نشود، احتمال خروج ، عدم مشارکت آنها درصنف و یا گرایش به نهادهای دیگر چندان دور از ذهن نخواهد بود.
منبع : فناوران اطلاعات
- ۹۰/۰۷/۱۶