انتظارات و واقعیت‌ها
علی شمیرانی - هفته قبل موضوع پیگیری‌های وزیر ارتباطات در خصوص مذاکره با گوگل، اپل و انبوهی از شرکت‌های سازنده بازی‌های رایانه‌ای برای بهبود در ارایه خدمات به کاربران ایرانی، یکی از موضوعات داغ در برخی گروه‌های تلگرامی بود.
فارغ از سبک و سیاق نحوه حضور و واکنش‌های وزیر جدید ارتباطات به تمامی مسایل پیرامون حوزه فاوا که به هر حال یک تصمیم و سلیقه شخصی محسوب می‌شود، رفته‌رفته نوع نگاه و رفتار وی در حال شکل‌گیری است.
اگرچه همچنان معتقدیم هنوز برای نقد و قضاوت درخصوص سیاست‌ها و رویکردهای وزیر ارتباطات کمی زود است، اما ذکر برخی از مسایل ضرورت دارد.
1- وزیر ارتباطات، اخیرا در حاشیه بازدید از مسابقات بازی‌های رایانه‌ای، در خصوص رفع مشکل حذف چند اپلیکیشن ایرانی از پلتفرم دو شرکت آمریکایی گوگل و اپل، بار دیگر تاکید کرد وزیر امور خارجه پیگیر حل اساسی این موضوع است.
بی‌شک پیگیری مسایل و مشکلات فعالان حوزه فاوا در هر سطحی قابل تقدیر است اما واقعیت آن است که ما در حال حاضر در جنگی تمام عیار سیاسی و اقتصادی با آمریکا و غرب قرار داریم. نمونه بارز این جنگ، قطع ارتباط بانکی ایران به عنوان مهم‌ترین شریان اقتصادی کشور از نظام جهانی به پشتوانه آمریکاست که همچنان یکی از مسایل لاینحل و در حال پیگیری از سوی وزارت امور خارجه کشورمان است.
در نمونه‌ای دیگر در همین پایتخت کشورمان، تعداد زیادی از سفارتخانه‌های اروپایی، فارغ از انبوهی از رفتارهای ناشایست با ایرانیان در جریان رسیدگی به درخواست ویزا، در روالی خارج از عرف و توهین‌آمیز، به شکلی علنی اقدام به راه انداختن بساط نوبت‌فروشی و ویزافروشی از طریق واسطه‌های وابسته به خود کرده‌اند و کار تا جایی پیش رفته که فرد کلاهبرداری خود را به عنوان وزیر امورخارجه ایران معرفی کرد و از افراد ساده‌دل درخواست پول جهت دریافت ویزا هم کرد!
این روزها رسانه‌های کشور پر شده از مسایل و مشکلاتی که مردم در مواجهه با این سفارتخانه‌ها دارند.
در چنین وضعیتی که برخی سفارتخانه‌های اروپایی در پایتخت کشور پا را از عرف دیپلماتیک فراتر گذاشته‌اند و همچنان اقدامی برای رفع آن نشده و نظام بانکی ایران نیز همچنان با موانع مواجه است، آیا سخن گفتن از رفع مشکل چند اپلیکیشن ایرانی، مثل آن نیست که از دشمنی که به خاک کشور حمله کرده، بخواهیم که مراقب آلوده نکردن طبیعت کشورمان باشد؟
2- وزیر ارتباطات در خصوص وعده بهبود سرعت دو بازی خارجی فاقد مجوز از سوی نهاد مسوول در این عرصه نیز اینگونه پاسخ داده که: «اگر یک بازی به صورت مجانی به مردم ایران خدمات بدهد و مورد تقاضای مردم باشد، ما وظیفه داریم امکان برقراری ارتباط با کیفیت با آن را فراهم کنیم.»
در این مورد نیز باید گفت، رسیدگی به خواست بخشی هر چند کوچک از «مردم ایران» و تاکید بر کلمه «مردم» نیز بی‌شک قابل تقدیر است. اما پرسش اینجاست که آیا تحقق هر خواسته‌ای از سوی بخش‌هایی از مردم، قابل اجراست؟ برای مثال شاید بخشی از «مردم» خواستار رفع بسیاری از محدودیت‌ها و ممنوعیت‌های قانونی باشند، در این موارد تکلیف چیست؟ (منبع:عصرارتباط)
- ۹۶/۰۶/۲۷