انتقاد یک آتشنشان از سلفی گرفتنهای مردم
یکی از آتشنشانان حاضر در صحنه پلاسکو با بیان اینکه زمانیکه ما به صحنه رسیدیم مردم عصبانی بودند و حتی میخواستند در خودرو را باز و راننده را از ماشین پیاده کنند، گفت: متأسفانه بسیاری از مردم بالای خودروی آتش نشانی رفته بودند و مشغول فیلمبرداری و سلفی گرفتن بودند!
به گزارش فارس، کمالی یکی از آتش نشانانی که در روز حادثه پلاسکو از دهکده المپیک به همراه همکاران خود به محل اعزام میشوند، در خصوص روز حادثه و عکسالعمل مردم در اولین ساعتهای حضور مردم بر سر صحنه گفت: بین ساعت 8 تا 8 و 30 دقیقه از طریق بی سیم مرکزی وقوع حادثه به ما اعلام شد که با خودروی بالابر که یک خودروی تخصصی است به محل اعزام شویم.
وی ادامه داد: بنده به همراه یکی از همکاران به محل اعزام شدیم و چون از خیابان جمهوری خاطره خوشی نداشتیم اظهار امیدواری میکردیم که حادثه مهمینباشد، وارد خیابان آزادی که شدیم دود شدیدی دیده میشد که نشان میداد حادثه بزرگ و عظیم است، بعد از خیابان ولی عصر ازدحام زیادی وجود داشت و حتی عدهای عصبانی بودند و میخواستند در خودرو را باز کنند و راننده را پایین بکشند چون فکر میکردند ما دیر به محل آمدهایم و نمیدانستند اعزام یک خودوری سنگین از غرب به مرکز تهران در آن شرایط و ازدحام ایجاد شده چقدر زمان میبرد.
کمالی اظهار داشت: زمانی که به محل حادثه رسیدیم همکاران ما به دستور مافوقهای خود مشغول عملیات بودند و ما فکر نمیکردیم عظمت حادثه تا این حد زیاد باشد.
وی افزود: مهمترین نکتهای که زمان رسیدن به محل وقوع حادثه وجود داشت ازدحام مردم بود و اینکه همه سلفی و فیلم میگرفتند که همین موضوع استرس و اینکه زیر ذره بین و لنز هزاران نفر باید کار کنیم استرس را برای همکاران بیشتر میکرد.
این آتشنشان حاضر در حادثه پلاسکو با انتقاد از فیلمبرداریهای مردم در زمان وقوع حادثه گفت: متأسفانه بسیاری از مردم عکس و فیلم میگرفتند و حتی روی خودروی آتش نشانی رفته بودند تا بتوانند فیلمبرداری کنند و همین موضوع باعث اختلال در روند کاری ما میشد و این سؤال برای ما به وجود آمده بود که برای چه این فیلمها و عکسها را میگیرند؟!
سلفیبگیران با حوادث یا بیکارند یا مشکل دارند!
استاد دانشگاه گفت: سلفیگیران با حوادث، طیف خاصی هستند که بخشی از آنها بیکار، بخش دیگر دارای مشکلات شخصیتی و ناهنجاریهای روانی، بخشی دیگر معارض و دارای ارتباط با خارج و رسانههای بیگانه هستند.
اسماعیل قدیمی در گفتوگو با فارس، درباره معضل این سلفیگیری بعضی اعضای جامعه از حوادث و عدم کمک به فرد مصدوم، گفت: از نظر من این امر نشانه دردناکی از وجود یک بیماری و آسیب جدی اجتماعی است که برگرفته از مشکلات شخصیتی و تربیتی است.
وی افزود: باید کارهای تحقیقاتی و پژوهشی از سوی صاحبنظران در مورد حرکت مردم موبایل به دست حین حوادث و عدم کمک به مصدوم انجام شود چرا که این امر یک الگوی رفتاری ناهنجار در جامعه محسوب میشود که باید نهادها، رسانهها، مسئولان و خانوادهها این موضوع را به صورت دائم رصد کرده تا موضوع رفع شود.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: متأسفانه برداشت مردم ما از فناوری ناقص است در حالی که لفظ فناوری و تکنولوژی یعنی مدیریت تولید است لذا باید کاربری تکنولوژی به صورت منطقی در جامعه مدیریت شود و فرهنگسازی برای ابزار هم صورت گیرد.
قدیمی افزود: برداشت ما از تکنولوژی و رفتارمان غلط است چرا که نتوانستیم الگوهای درستی از مصرف این ابزارها و تکنولوژیها به مردم بیاموزیم. ضمن اینکه ضعف آموزشی و عدم الگوی استفاده از این ابزارها هم مشهود است.
وی تصریح کرد: برخی افراد میکوشند با تهیه فیلم و عکس از حوادث به امیال خود برسند و تلاش میکنند تا حاکمیت را با این کار به چالش بکشانند که این اتفاق باید بررسی، کنترل و مدیریت شود.
این استاد دانشگاه گفت: ای کاش تعداد زیادی از ریزعلی خواجویهای زیادی در جامعه ما وجود داشتند چرا که یک زمانی کمک یعنی اینکه پیراهن خود را آتش بزنی تا دیگران متوجه حادثه شوند و زمان دیگر کمک یعنی در مکانی حضور نداشته باشیم تا راه برای حضور نیروهای خدماتی و ایمنی باز شود اما متأسفانه برخی مردم با حضور بیجای خود و سلفی گرفتن از آن وقایع به نظر میرسد که درک مناسبی از شرایط و واقعیات ندارد.
قدیمی خاطرنشان کرد: به نظر من سلفیگیران به دنبال چالش کشیدن جامعه و حاکمیت هستند تا بتوانند نیازها، امیال و خواستههای نامشروع خود را به دست آورند.
وی تصریح کرد: اگر ریشههای سلفیگیری و فیلمبرداری زیاد مردم از حوادث بررسی و یک مرکز تحقیقاتی پژوهشی را در این خصوص انجام دهد قطعاً انگیزههای این افراد بیشتر مشخص خواهد شد.
این استاد دانشگاه افزود: سلفیگیران طیف خاصی هستند که بخشی از آنها بیکار، بخش دیگر دارای مشکلات شخصیتی و ناهنجاریهای روانی، بخشی دیگر معارض و دارای ارتباط با خارج از کشور و رسانههای بیگانه هستند ضمن اینکه باید با شناسایی و دستهبندیهای آنها برنامههای آموزشی، تربیتی و معرفی الگوهای مناسب به آنها جهت هدایت و در نهایت برخوردهای قضایی با آنها صورت گیرد.
قدیمی تصریح کرد: رسانهها و نهادهای جامعه تا تعیین تکلیف این موضوع نباید این وضع را رها کنند. ضمن اینکه میتوانیم با پیگیری این موضوع به مقامات و مسئولین جامعه برای اجرای مهمتر وظایف، اقدامات و کارکردهای مطلوب آنها کمک کنیم.