اگر رسانه‌ها نباشند
علی شمیرانی - در سال‌های گذشته به اندازه‌ای که در توانم بوده، تندترین و صریح‌ترین انتقادات به آفات فضای رسانه‌ای کشور را در هر جا و به هر طریقی که توانسته‌ام، مطرح کرده‌ام.
چراکه نمی‌توان به همه جا و همه کس ایراد گرفت اما خود در محیطی مملو از آلودگی مشغول به کار بود.
همه می‌دانیم که از جمله دلایل کاهش مخاطبان نشریات و پراکندگی آنها، ورود حجم بالایی از افراد دروغ‌نویس، رپورتاژنویس، باج‌گیر و افراد و رسانه‌های وابسته به کانون‌های قدرت و فساد، به عرصه اطلاع‌رسانی است.
برای ما که کار مطبوعاتی می‌کنیم یک نگاه به گردانندگان و رویکرد یک رسانه در هر شکلی اعم از چاپی، اینترنتی و غیره، به وضوح نشان می‌دهد که آنها واقعا رسانه هستند یا مشتی نان به نرخ روز خور که به قول معروف نوکر حاکم هستند نه بادمجان. اما برای همگان تشخیص این موضوع ساده نیست.
اگرچه صاحبان قدرت و ثروت نیز شبانه‌روز در حال ایجاد رسانه‌های وابسته به خود و انداختن مشتی پول جلوی بادمجان دور قاب چین‌ها هستند تا به این ترتیب با در اختیار گرفتن رسانه‌های بیشتر، دست برتر را در ایجاد جریان‌سازی‌های کاذب رسانه‌ای داشته باشند.
کار کردن در چنین فضایی سخت و فرسایشی است چراکه هر فساد مالی، اداری یا مدیریتی که رخ می‌دهد شاهد به صف شدن انبوهی از پادوهای رسانه‌ای هستی که کارشان ماله‌کشی یا پرت کردن حواس مردم به موضوعات زرد و بی‌ارزش است.
روز گذشته مطلب یکی از همکارانم را می‌خواندم تا آماده ارسال برای چاپ شود. مطلب که تمام شد، خستگی‌ام در رفت و بلافاصله برایش پیغام گذاشتم که "آفرین، گزارش خوبی بود، خدا تو را برای مطبوعات و کشور حفظ کند."
اکنون اما یکسالی می‌شود که بعد از انبوهی از تنگناها، بی‌مهری‌ها، تهدیدها، فشارها و مشکلات متعدد مالی و کاری و قانونی که روزنامه‌نگاران در کشور دارند، مشکل گرانی و کمبود کاغذ هم به آن اضافه شده است.
برخی اما می‌گویند مثلا مطبوعات نباشند چه می‌شود؟ مگر کسی هم هنوز رسانه‌ها را نگاه می‌کند؟
من اما در پاسخ می‌گویم، نگاه کنید که با وجود انبوهی از نهادهای نظارتی در دستگاه‌های مختلف، همه روزه شاهد رسانه‌ای شدن انبوهی از تخلفات عظیم هستیم، تخلفاتی که اگر رسانه‌ای نمی‌شدند، شاید همچون گذشته تا سال‌های سال هم ادامه می‌یافتند.
خلاصه آنکه با وجود تنگناهایی که روز به روز بیشتر هم می‌شود، اگر همین میزان رسانه‌های واقعی نبودند، برخی حیا و آش را با جایش می‌بلعیدند. (منبع:فناوران)
- ۹۷/۰۵/۲۷