جنگل آنتن‌ها و دکل‌های تلفن همراه در تهران
در فاز "یک A" قرار بود حدود 261 آنتن تلفن همراه پیش‌پرداختی در تهران نصب شود که برای تعدادی از آن‌ها، راهی نبود جز استفاده‌ی مشترک شرکت صنعتی رفسنجان و شرکت ارتباطات سیار از دکل‌های شرکت اخیر اما چون شرکت ارتباطات سیار برخورد مثبت نداشت، تجربه‌ی همنشینی و استفاده‌ی مشترک از دکل‌های شبکه‌ی تلفن همراه تا حدودی شکست خورد و شرکت صنعتی رفسنجان مجبور شد در بسیاری از نقاط شهر تهران، در نزدیکی دکل شرکت ارتباطات سیار، دکل جدیدی را علم و آنتن‌های خود را روی آن نصب کند.
اما بعداً دل مدیران شرکت ارتباطات سیار به رحم آمد و در چند نقطه به شرکت صنعتی رفسنجان اجازه دادند از دکل‌های این شرکت دولتی، استفاده کنند. اما کسانی که دکل‌های همجوار این دو شرکت را برای مثال در بزرگراه مدرس، دیده‌اند، می‌توانند به عینه مشاهده کنند که آنتن‌های شرکت صنعتی رفسنجان روی دکل‌های این شرکت، در مقایسه با آنتن‌های روی دکل ارتباطات سیار در فاصله‌ی بیشتری از سطح زمین قرار دارند.
پس می‌تواند نتیجه گرفت که نصب آنتن‌های این دو شرکت روی یک دکل، جای توسعه‌ی آنتن‌ها را برای هیچ‌یک از آن‌ها تنگ نمی‌کرد و امکان پذیر بود. در این صورت دو دکل درفاصله‌ی ده متری از هم نصب نمی‌شد و تصویر تهران را این چنین زشت نمی‌کرد. تازه این اول کار است.
آیا با ورود بهره بردار دوم و سوم، این تصویر زشت‌تر نمی‌شود؟ آیا وظیفه‌ی سازمان تنظیم مقررات نیست که با همکاری شهرداری، راه‌حلی مناسب را برای این معضل بیاید؟ هم اکنون در نبود سیاست‌گذاری مخابراتی جامع، هر کلانتری، هر وزارت خانه، هر پاسگاه و ... در تهران و سایر نقاط کشور برای خود آنتن‌هایی را علم کرده‌اند و با آمدن بهره بردار های جدید در شبکه‌های تلفن همراه، این وضع چنان رو به وخامت خواهد گذاشت که هر تصویری از هر گوشه‌ی تهران، جنگلی از دکل‌های جورواجور را به نمایش می‌گذارد.
علاوه بر زشتی، تأثیر این "جنگل" بر گران‌تر شدن هزینه‌های شبکه‌سازی امری بدیهی‌ست، تأثیری که در نهایت به اقتصادی ملی و مصرف‌کنندگان فشار وارد می‌سازد. پس سازمان محترم تنظیم مقررات به هوش باشد و هر چه زود‌تر، همنشینی ( Colocation )را در این موارد قانون کند.
منبع: tcwmagazine.com
- ۸۴/۰۴/۲۳