حلقه سانسور و لودگی کامل شد
علی شمیرانی - شاید بتوان گفت دوران غصه‌خوردن برای شفافیت اطلاعات، چندصدایی و شعارهایی همچون "دانستن حق مردم است" و " مطبوعات رکن چهارم دموکراسی هستند " رو به پایان است و اندک رسانه‌های خصوصی و مستقل، یا در پایان راه هستند و یا روز به روز از تعداد پرسنل‌شان، صفحاتشان و تیراژشان کم می‌شود.
در عوض حال و روز سه دسته از رسانه‌ها خوب است. رسانه‌های وابسته به بودجه‌های کشور، رسانه‌های تبلیغات‌محور و رسانه‌های زرد و سطحی که مخاطبان خود را با لباس جدید فلان هنرپیشه و عکس لو رفته از مهمانی خصوصی بهمان فرد سرگرم کرده‌اند.
چندی پیش یکی از دوستان حرف تلخ و جالبی زد و گفت: «این روزها وزیر ... از خانه خود که حرکت می‌کند تا به محل کارش برسد به اندازه سه صفحه روزنامه در رسانه‌های فوق‌الذکر خبر تولید می‌شود!»
حق با اوست. حالا حلقه سانسور و لودگی رسانه‌ای کامل شده است.
فارغ از ریاضت اقتصادی نشریات خصوصی و مستقل، تنها در هفته قبل خبر توقف انتشار سه روزنامه خصوصی دیگر منتشر شد. راستی بد نیست بدانید سازمان ملل همچنان مشکل کاغذ روزنامه‌های کشور را حل نکرده است!
در این میان طرح هرگونه نقد و انتقاد در اندک رسانه‌های خصوصی و باقی مانده کشور هم با شکایت، حکم شلاق، حذف از برنامه‌های خبری و انبوهی از برچسب‌ها و انگ‌ها مواجه می‌شوند تا فضا برای سانسور، فساد، لودگی، بی‌برنامگی و سطحی‌نگری بیش از پیش فراهم شود.
در این میان اندک انتقاداتی هم که در سایر رسانه‌های غیرخصوصی و مستقل دیده می‌شود، عمدتا سفارشی و یا از جنس سیاسی است و یا به علت اختلافات پشت پرده اقتصادی مالکان و حامیان مالی آن رسانه‌ها.
دود این وضعیت اما تنها به چشم رسانه‌های باقی‌مانده خصوصی و مستقل نمی‌رود و اگر امروز نوبت آنهاست تا حذف شوند، فردا و در آینده، بیش از پیش شاهد سانسور اعتراضات مردم و حذف شرکت‌ها و کسب‌وکارهایی خواهیم بود که با فشار و لابی صاحبان قدرت و ثروت از گردونه رقابت خارج خواهند شد و صدایشان هم به جایی نخواهد رسید.
در عوض تا دلتان بخواهد شاهد افزایش اخباری همچون تصویب فلان قانون، افتتاح فلان سامانه، فیلم روپایی زدن فلان وزیر، آرایش جدید فلان بازیگر و امثالهم خواهیم بود. آن هم در شرایطی که کشور نیازمند برنامه‌ریزی و اصطلاحات اساسی و گسترده در بخش‌های مختلف است. (منبع:عصرارتباط)
- ۹۶/۱۲/۱۳
