خانه های دیجیتالی
ترجمه: علیرضا عبادتی - شاید نانسی ساووی به اندازه شوهرش، تام، عاشق سینه چاک تکنولوژی نباشد و حتی وقتی تام از فناوری های روز، نرم افزارها و سخت افزارها یا کیلو بایت و مگابایت و چیزهایی از این قبیل صحبت می کند، نانسی از همه آنها سر در نیاورد. اما خودش می گوید:« شاید از همه آنها سر در نیاورم اما کودن که نیستم.»
این روزها زندگی نانسی پر شده است از مهمات! و تجهیزات عصر دیجیتال، مثل: کامپیوتر خانگی، اینترنت با سرعت بالا، سل فون، دوربین دیجیتالی و دی وی دی پلیر. با وجودی که تحصیلاتش در رشته کامپیوتر نبوده ولی وقتی صحبت از« خانه های دیجیتالی» به میان آمد در پیوستن به طرح خانه های دیجیتالی تردید نکرد. بخشی از شهر بوستون در ایالات متحده متشکل از ۲۰ خانوار در این طرح شرکت کرده اند و قصد دارند لوازم خانگی شبکه شده از طریق اینترنت و نسل جدید لوازم خانگی از جمله اجاق، یخچال و سایر وسایلی را امتحان کنند که امکان کنترل آنها از راه دور و به وسیله تلفن همراه یا کامپیوتر همراه ممکن شده است.
خانم ساووی که یک معلم سرخانه است و سه دختر به سن ۱۱۱۳،و ۲۰ سال دارد، می گوید:« این درست همان فناوری است که یک مادر کارمند به آن شدیداً نیاز دارد و من به محض تحققش،از آن استقبال خواهم کرد.»
با وجود آن که سرمایه گذاری در دنیای فناوری در دهه گذشته همچون حباب رو به افزایش گذاشت، ولی با فروپاشی دات کام ها به سرنوشت حباب دچار شد، اما با یک استثنا با دنیای فناوری دیجیتال،همچنان در فرم های نوین هنر و ارتباطات، نوید بخش باقی مانده است. مصرف کنندگان نه تنها به آن پشت نکرده اند بلکه روز به روز به انواعی از گجت ها(gadgets) و خدمات جدید در حوزه فناوری روی می آورند تا جایی که دوربین های دیجیتالی، وسایل پخش موسیقی( مثل ام پی تری پلیر) تلویزیون های دیجیتالی با وضوح بسیار بالا، سل فون ها، پیام آنی، ای میل، خرید اینترنتی و اینترنت با سرعت بالا( برادبند) به ابزارها و خدمات روزمره تبدیل شده اند. به قول«نیکولاس دوناتیلو» مدیر عامل شرکت «اودیسه»- یک شرکت تحقیقات در امور بازار در شهر سان فرانسیسکو-«سیر آن» گام به گام و صعودی است. از سال ۱۹۹۹ و سقوط سهام شرکت های مشغول در حوزه تکنولوژی به جای آن که تعداد خانه هایی که مجهز به کامپیوتر خانگی هستند کم شود رو به افزایش گذاشته و از ۵۰ درصد در سال ۱۹۹۹ به ۶۴ درصد در سال ۲۰۰۳ رسیده است. به همین ترتیب میزان اتصال به اینترنت از ۳۳ درصد( در منازل) به ۵۹ درصد ارتقا یافته است. در سال ۹۹ فقط ۳ درصد مردم آمریکا دوربین دیجیتال داشتند که اکنون به ۱۷ درصد افزایش یافته است. تا دوسال پیش، میزان فروش دوربین های معمولی که با فیلم کار می کنند دو برابر دوربین های دیجیتالی بود اما امسال فروش دوربین های دیجیتالی پیشی خواهد گرفت.
در شش ماهه اول سال ۲۰۰۳ اجاره دی وی دی از فیلم های وی اچ اس سبقت گرفت.
پیشرفت دنیای دیجیتال، چالشی بزرگ برای بسیاری از کمپانی های معتبر جهانی است. صنعت موسیقی در تقلاست جلوی تکثیر موسیقی ها و رد و بدل شدن آن را از طریق اینترنت بگیرد. ماه پیش شرکت کداک مجبور شد ۶ هزار نفر از پرسنل خود را فقط به دلیل کاهش فروش فیلم های عکاسی باز خرید کند.
هر روز میزان نفوذ دنیای دیجیتالی به حوزه های گوناگون از جمله علم، هنر و آموزش افزوده می شود. چون ابزارهای دیجیتالی نحوه کار کردن با کلمات، ارقام، تصاویر و اصوات را دگرگون کرده اند. همه اشکال و فرم های کلمات، ارقام، تصاویر و اصوات قابل تبدیل به زبان صفر و یک کامپیوتر و قابل جابه جایی از طریق سیم های تلفن و فیبر نوری است. تبدیل این اشکال به زبان کامپیوتر و انتقال آن به کمک نرم افزارهای بسیار پیچیده، بسیار آسان و سریع شده است.
هالیوود نیز به جنگ محدودیت ها در دنیای دیجیتال رفته است. این روزها جلوه های ویژه بدون کامپیوترهای عظیم غیرقابل تصورند.
«مایکل سنچری» رئیس گروه هنر مؤسسه پلی تکنیک رنسلائر می گوید:« همه هنرهای خلاق، دیجیتالی شده اند، تا جایی که حتی در آموزش هنرها نیز باید تجدیدنظر کرد. اکنون دیگر خلق آثار هنری به شیوه گذشته انجام نمی شود. ذهن ها و افکار خلاق به سمتی هدایت می شوند که از عهده خلق آثار چند رسانه ای و یکپارچه برآیند.
اوج سرمایه گذاری در دنیای فناوری در سال ۲۰۰۰ بود اما بعد از آن سیری نزولی را طی کرد. با وجود این در سال ۲۰۰۲ میزان سرمایه گذاری در این حوزه ۸۶۷ میلیارد دلار( دو برابر دهه گذشته) بود. حتی شرکت هایی که به کاهش هزینه روی آورده اند هنوز مطمئن هستند که دست و دل بازی در زمینه فناوری دیجیتال در نهایت موجب صرفه جویی می شود. جنرال موتورز بزرگ ترین خودرو ساز جهان سال گذشته، بودجه تکنولوژی اطلاعات خود را تا ۳ میلیارد دلار کاهش داد و سال آینده نیز کاهش خواهد یافت. در عوض همان سرمایه را صرف نرم افزارها و سیستم های کامپیوتری خواهد کرد تا امکان ارتباط اینترنتی میان مشتریان، تامین کنندگان و فروشندگان به بهترین شکل ممکن فراهم شود. «انتونی ایی اسکات» رئیس بخش فناوری خدمات اطلاعات جنرال موتورز می گوید:«برخلاف شرایط سخت اقتصادی، خدمات جنرال موتورز از طریق اینترنت بی چون و چرا و بی تردید ادامه خواهد یافت.»
به این ترتیب، استقبال و بهره گیری از فناوری در جامعه، تحت تاثیر روانشناسی سرمایه گذاران قرار نگرفته است.
گام بعدی دنیای دیجیتال فراتر از کامپیوترهای خانگی، ابزار اجرای موسیقی، دوربین های دیجیتالی یا تلویزیون های دیجیتالی با وضوح بسیار بالاست. در میان سازندگان کامپیوتر این بار هم کمپانی اپل (Apple) در تبدیل کامپیوتر به مغز کنترل کننده خانه های فردا پیشگام است. کامپیوترهای مکینتاش به فناوری ای مجهزند که به طور خودکار تنظیمات لازم را هنگام اتصال ابزارهای جدید انجام و به طور هوشمند آن ابزار را در شبکه قرار می دهد.
«تد ویت» از گیت وی نیز خبر از یک دگردیسی چشمگیر داده است که در آن میان کامپیوتر خانگی، تلویزیون دیجیتالی و دی وی دی پلیر یک شبکه ایجاد می شود. به تدریج این کمپانی به سمت شبکه کردن همه لوازم خانگی با یکدیگر از طریق کامپیوتر خانگی پیش می رود.
هولت پکارد که حرف اول را در چاپگرها می زند چند سالی است که به این نتیجه رسیده که دوربین های دیجیتالی جزو جدایی ناپذیر فناوری چاپ هستند. به همین خاطر از سال ۱۹۹۸ به ساخت دوربین های دیجیتالی پرداخت. «کریس مورگان» از هولت پکارد می گوید:«در اصل دوربین دیجیتال، یک کامپیوتر است که به لنز مجهز شده است. به همین خاطر هولت پکارد در محصولات مربوط به کامپیوتر خانگی تمرکز خود را بر تصاویر دیجیتالی قرار داده است.»
تولید دوربین های دیجیتالی، پیشرفت خود را مدیون تراشه های کامپیوتری و تراشه های حافظه است. این در حالی است که ظرف هر ۱۸ ماه یک تحول جدی در دنیای دوربین های دیجیتالی رخ می دهد، به طوری که تصاویر، شارپ تر و قیمت دوربین ها ارزان تر می شود و همواره امکان چاپ و فرستادن از طریق اینترنت آسان تر و باکیفیت تر می شود. دوربین های دیجیتالی در ابتدا در واقع کامپیوترهایی بود که عکس می گرفت و همان پیچیدگی های کامپیوتر را داشت. اما به تدریج به دلیل شکایت مشتری ها از دشواری های آن، به تدریج نحوه استفاده از آن هم آسان تر شد.
در حال حاضر شبکه کردن لوازم خانگی و اتصال آنها به کامپیوتر و کنترل آنها از راه دور مخصوصاً به رسید تلفن همراه یا کامپیوتر همراه نیاز به تنظیمات پیچیده دارد و هنوز فقط کسانی می توانند از آن استفاده کنند که آشنایی نسبتاً زیادی با تنظیمات در کامپیوتر دارند. «تیم وودز» از شرکت «اینترنت هوم الاینس» - که روی دیجیتالی کردن لوازم خانگی کار می کند- می گوید:«باید فناوری های مخصوص شبکه شدن لوازم خانگی و دیجیتالی شدن استفاده از آنها از استانداردهای یکپارچه و ساده بهره بگیرد تا هم استفاده از آن آسان باشد و هم تنظیم و تعمیر آن ساده باشد. نوجوانان به راحتی خود را با همه پیچیدگی های آن وفق می دهند و به بهترین وجه از آن استفاده می کنند، اما نمی توان انتظار داشت مادران با آن همه مشغله، طرز کار لوازم خانگی خانه های فردا را بیاموزند».
نام پروژه ای که در بوستون آمریکا به اجرا درآمده Mealtime به معنی «وقت ناهار» است. کمپانی های عظیمی که در این پروژه شرکت کرده اند، عبارتند از: ویرل پول، آیس باکس، آی بی ام، هولت پکارد و سیرزروباک.این شرکت ها می خواهند به وسیله کامپیوتر تمام ابزارهای الکترونیکی را به هم گره بزنند. اما تا زمانی که همه خانه های ما به این فناوری مجهز شوند راه درازی در پیش است.
منبع: نیویورک تایمز،اوت ۲۰۰۳
- ۸۴/۰۶/۱۲