دانشگاه مجازی وزارت بهداشت دنبال انحصار است؟
هفته قبل مطلع شدیم که اواسط سال جاری دانشگاه مجازی وزارت بهداشت، اقدامی انجام داد که به زعم برخی رقابت با شرکت‌های خصوصی فعال در زمنیه آموزش الکترونیکی کشور قلمداد شد.
29 آذرماه امسال دانشگاه مجازی وزارت بهداشت نامه‌ای را برای دانشگاه‌های دیگر ارسال کرده است که در آن دانشگاه‌ها را به استفاده از سیستم مدیریت یادگیری الکترونیکی (LMS) که خود اقدام به طراحی و تولید آن کرده، دعوت کرده بود.
در این نامه خطاب به مدیران دانشگاه‌های کشور آمده بود:
"همانطور که مستحضرید دانشگاه علوم پزشکی مجازی از دو سال پیش سامانه مدیریت یادگیری الکترونیکی نماد مجازی را به عنوان سامانه موقت دانشگاه به رایگان در اختیار دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور قرار داد و هم اکنون 41 دانشگاه علوم پزشکی کشور به سامانه متصل بوده و در حال بهره‌برداری از آن هستند.
به طور همزمان سامانه ملی مدیریت یادگیری الکترونیکی نوید (نرم‌افزار ویژه یادگیری دانشگاهی) در این دانشگاه طراحی شد و از مهر ماه سال جاری در دو دانشگاه به صورت پایلوت راه‌اندازی شد.
بدینوسیله به استحضار می‌رساند که با یاری خداوند متعال این سامانه آماده جایگزینی با سامانه نماد است و براساس برنامه‌ریزی انجام شده مقرر شده تا در بهمن ماه سال جاری در چهار دانشگاه علوم پزشکی متقاضی راه‌اندازی شود. سایر دانشگاه‌های متقاضی نیز به تدریج تا مهر ماه 97 به این سامانه متصل خواهند شد.
لذا خواهشمند است در صورت تقاضای اتصال به سامانه نوید، درخواست خود را حداکثر تا پایان دی ماه 1396 ارسال فرمایید.
لازم به ذکر است که اولویت اتصال متقاضیان براساس حجم کارکرد دانشگاه در سامانه نماد دانشگاه علوم پزشکی مجازی تعیین می‌شود. امید است با استقرار کامل سامانه نوید گام دیگری در توسعه آموزش مجازی در کشور برداشته شود."
در ارتباط با این نامه اما برخی موارد و ابهامات وجود دارد. برای مثال در حالی که بیشتر دانشگاه‌ها در حال حاضر سیستم LMSدارند و این سیستم را از دیگر شرکت‌های خصوصی تهیه کرده‌اند، چرا دانشگاه مجازی در نامه مذکور بدون ذکر هیچ دلیلی و برتری خاصی، دانشگاه‌ها را دعوت به استفاده از سیستمی می‌کند که خود آن را تولید کرده است و حال با اتکا به وابستگی‌های سازمانی خود در صدد پیاده‌سازی این سیستم در تمام دانشگاه‌ها و ایجاد نوعی انحصار همیشگی است؟
افزون بر این مشخص نیست چرا برای طراحی و تولید این سیستم با وجود مخاطبان زیاد (تمامی دانشگاه‌های علوم پزشکی)، مناقصه‌ای برگزار نشده و آیا این دانشگاه بررسی کرده است که چه تعداد شرکت‌های توانمندی در این حوزه وجود دارند؟
همچنین نباید از نظر دور داشت که شرکت‌هایی وجود دارند که پیش از این اعتبار ریالی لازم برای طراحی و تولید این سیستم‌ها از مراجع مختلف کشور در قالب وام و تسهیلات دریافت کرده‌اند تا این سیستم را تولید کنند و به جامعه آموزشی کشور ارائه دهند؛ لذا نباید این مساله را نادیده گرفت که ایجاد انحصار این سرمایه‌گذاری انجام شده را نیز بی‌نتیجه می‌کند.
انتقاد وارده دیگر به درخواست مطرح شده توسط دانشگاه مجازی وزارت بهداشت اما تعارض آن با حرکت کشور به سمت خصوصی‌سازی است چراکه به نظر می‌رسد اقداماتی از این دست چندان با روح خصوصی سازی هماهنگ نیست.
در آخر باید یادآور شد که طراحی و تولید چنین طرح‌هایی خارج از مناقصه رسمی، در حکم برداشتن گامی به عقب است و کشور را به سال‌های قبل می‌برد؛ سال‌هایی که سازمان‌های بزرگ سعی داشتند تمام نیازمندی‌های خود را خودشان تولید و تامین کنند و همین موضوع مشکلات فراوانی برای کشور ایجاد کرده بود.
هفته‌نامه عصر ارتباط آمادگی خود برای درج پاسخ احتمالی دانشگاه مجازی وزارت بهداشت را دارد.
- ۹۶/۱۲/۰۱