ITanalyze

مرتضی احمدی* - با مطرح شدن نام محمد جواد جهرمی به عنوان گزینه اصلی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، عکس العمل های مختلفی به خصوص از سابقه امنیتی وی منتشر شده است.

به عنوان مشاوری که طی چهار سال دولت یازدهم تقریبا به طور تمام وقت با وزارت ارتباطات کار کرده و دستی در مهم ترین سیاست گذاری های آن در دو حوزه اصلی شبکه (اینترنت) و دولت الکترونیکی داشته است، با آقای جهرمی آشنا شده ام. در اینجا جهت اطلاع خوانندگان، مشاهدات و استنباط خودم را درباره ایشان به اشتراک می گذارم.
دانش فنی: وزارت ارتباطات سه ماموریت اصلی دارد: توسعه شبکه و اینترنت، توسعه دولت الکترونیکی و توسعه اشتغال و کسب وکارهای فاوا. جهرمی از نظر دانش شبکه، در سطح قابل قبولی است. زمانی که عضو هیات مدیره شرکت زیرساخت بود، به خوبی از عهده مباحث فنی بر می آمد و شاید فنی ترین مدیر ارشد این شرکت بود. اما از نظر دو حوزه دیگر یعنی دولت الکترونیکی و اشتغال و کسب وکار، به نظرم سابقه، دانش و تجربه خاصی ندارد و از این منظر ضعف جدی خواهد داشت.
از نظر تیم اجرایی: مساله اصلی برای وزارت جهرمی، ماندن و کار کردن نصراله جهانگرد با جهرمی یا رفتن وی از وزارت خانه است. جهانگرد از نظر نگرش و دانش و تجربه در هر سه حوزه اصلی وزارتخانه، فردی کلیدی و اثرگذار است. اما روحیات ایشان طوری است در جایی که نفوذ کلام نداشته باشد، نمی ماند. اگر جهرمی بتواند جهانگرد را راضی به همکاری کند، بخش مهمی از خلا دانش و تجربه ایشان به واسطه جهانگرد تکمیل خواهد شد.
مساله دیگر مدیرانی در وزارت خانه هستند که از نظر تخصصی اصلا نمی توان نام آنها را «مدیر» گذاشت و صرفا به پشتوانه برخی منابع قدرت و حمایت های خاص، سال هاست در این وزارت خانه در سطوح مختلف مدیریتی حضور دارند. الان تردید دارم که جهرمیِ وزیر چگونه با این افراد برخورد می کند؟ آیا آنها را کنار می گذارد و در این صورت، آیا جانشینانی شایسته برایشان برمی گزیند؟
ویژگی های شخصیتی: قاطعیت در برخورد و هوشمندی در درک و عمل در فضای سیاسی-اداری از ویژگی های بارزی است که در همان برخورد اول در جهرمی قابل ملاحظه است. نکته مهم اینکه از زمان حضور وی در سطح مدیریت ارشد وزارت خانه (که مصادف با آشنایی من با ایشان بوده) رفتارها و رویکردهای امنیتی در جهرمی برجسته نبوده است. به هر روی این هنر و درک را داشته که از اینگونه رفتارها پرهیز کند.
عملکرد:
- از نظر افکار عمومی: در حدود دوسالی که معاون وزیر ارتباطات بوده، از منظر حضور و رفتار نزد افکار عمومی، تصویری قابل قبول و مثبت از خود نشان داده است که عمدتا به فیلترینگ و شبکه های اجتماعی مربوط می شود.
- از نظر تخصصی و تحول در شرکت زیرساخت: عملکرد ایشان را می توان مانند سایر مدیران دولتی دانست اما اندکی سریع تر. به عبارت دیگر نتوانسته یا نخواسته تحول لازم را در شرکت زیرساخت (به عنوان مادر شبکه های ارتباطی کشور که بر کیفیت عملکرد تمام اپراتورهای ثابت و سیار اثرگذار است) ایجاد کند. به طور خلاصه توسعه کمّیِ ظرفیت، بر بهبود کیفیت تقدم داشته است. بنابراین از این نظر، عملکرد قابل قبولی نداشته هرچند از سلف خود به مراتب بهتر بوده است. 
- از نظر حلقه مدیریتی و انتصاب ها: از این نظر می توان جهرمی را جزو مدیران با حلقه بسته قلمداد کرد که انتصاب های قابل دفاعی هم نبوده است. مثال های دیگرش علی ربیعی (وزیر کار) یا قالیباف (شهردار تهران) است که تا جایی که من مطلع بودم، صرفا با حلقه ای بسته از افراد کار می کنند.
جمع بندی: به نظرم جهرمیِ وزارت ارتباطات، نه آنقدر بد است که مخالفینش می گویند و نه آنقدر قابل قبول که مدافعانش. ایشان نیز در همان نظام مدیریتی پرورش یافته و رشد کرده که دیگر مدیران جمهوری اسلامی در آن بوده اند اما با سرعتی بیشتر. اگر عملکرد ایشان در وزارت را نیز همانند دوره معاونت وزیری ایشان فرض کنیم، پیش بینی می کنم که اتفاقا از منظر حساسیت های افکار عمومی از حد انتظار بالاتر و قابل قبول باشد اما از منظر توسعه و پیشبرد بخش فناوری اطلاعات و احیای بدنه نحیف و بیمار وزارت ارتباطات و هدایت آن در «مسیر صحیح» (که اتفاقا برای تحقق اهداف توسعه کشور بسیار مهم تر است) نباید انتظار تحولی چشمگیر داشته باشیم. هرچند یک معنای جوان بودن این است که باید منتظر بود و دید در محک آزمون موقعیت ها و انتخاب های دشوار و حساس، کدام سبک و سو را برمی گزیند.

*کارشناس فناوری اطلاعات و مشاور مدیریت

(منبع:فناوران)