دولت علیه دولت
علی شمیرانی - چند روزی است که سازمان دولتی خصوصی‌سازی و شرکت نیمه دولتی مخابرات ایران وارد نبردی بیانیه‌ای و رسانه‌ای با یکدیگر شده‌اند.
ماجرا نیز از جایی آغاز شد که سازمان دولتی خصوصی‌سازی با انتشار عمومی اطلاعیه‌ای اعلام کرد که قرارداد فروش شرکت مخابرات ایران فسخ شده و تشریفات قانونی عودت این شرکت به دولت نیز متعاقبا اجرا شد.
فارغ از محتوای پاسخ‌ها و واکنش‌های دو طرف این ماجرا به یکدیگر، مساله‌ای در این میان محل پرسش و ابهام است.
در حال حاضر دولت مالک چهل درصد سهام و درآمد شرکت مخابرات ایران است و نکته جالب‌تر آنکه یکی از معاونان وزیر ارتباطات نیز اکنون رییس هیات مدیره این شرکت است. بماند که باقی سهام مخابرات نیز نه دست خارجی‌هاست و نه دست خصوصی‌ها و به نوعی نهادهای غیردولتی سهامدار این شرکت هستند. اما چه می‌شود که نهادی دولتی به نام سازمان خصوصی‌سازی به اقامه دعوا و تهدید به عودت شرکت نیمه دولتی مخابرات به دولت می‌کند؟
نخستین فرض و انگیزه این اقدام، تلاش برای احقاق حق دولت و عقب‌افتادگی یکی از اقساط سهامدار اصلی مخابرات اعلام شده است. اگرچه مفروضات دیگری نیز مطرح هستند از جمله اینکه اقدام مذکور نوعی پیام در پاسخ به یک مساله بوده است.
اما درنظرگرفتن فرضیه طلب حق دولت، خود به تنهایی کفایت کرده و بلاشک شرکت مخابرات نیز ملزم به پرداخت دیون و تعهدات خود در زمان‌های مقرر و پیش‌بینی شده است.
لیکن رسانه‌ای شدن اطلاعیه سازمان خصوصی‌سازی و تهدید به فسخ بزرگ‌ترین قرارداد تاریخ خصوصی‌سازی کشور حاوی نکات و مسایلی است که جای تامل دارد.
نخست اینکه اصولا چه شد که موضوع به سطح رسانه‌ها آمد و در اطلاعیه سازمان خصوصی‌سازی هم مثلا هیچ اشاره‌ای به مستندات مکاتبات قبلی و بی‌پاسخ ماندن این موارد از سوی شرکت مخابرات نشد؟
دوم اینکه آیا آثار اقدام سازمان خصوصی‌سازی بر شرکت مخابرات ایران، سهوا نادیده گرفته شده یا عمدا؟ به این مفهوم که به هر حال مخابرات نیمه دولتی و نیمه غیردولتی، در بورس هم سهامدارانی دارد که این اخبار به منزله شوک و سمی برای آنها تلقی می‌شود. از سوی دیگر این شرکت در حال انجام مذاکراتی با شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران خارجی است که این موضوع می‌تواند به سست شدن مذاکرات، انصراف طرف خارجی و در نهایت از دست رفتن فرصت‌های احتمالی برای دولت و کشور شود.
و در نهایت اینکه در صورت رفع مشکل، با مفروضات پیدا و پنهانی که ذکر شد و ادامه فعالیت شرکت مخابرات ایران، آیا جایگاه سازمان خصوصی‌سازی با وعده‌ها و تهدیدهایی که کرده بود، زیر سوال نمی‌رود؟ بماند که سال قبل نیز تهدید مشابهی شده بود.(منبع:عصرارتباط)
- ۹۵/۱۰/۰۶