رسانه‌ها بازیچه شده‌اند
علی شمیرانی - وقتی تعداد رسانه‌ها از تعداد خبرنگاران بیشتر می‌شود!، کارکرد و تعریف رسانه و خبرنگار هم عوض خواهد شد. ما در ایران امروز تقریبا شاهد چنین وضعیتی هستیم.
حالا از لحظه ایده راه‌اندازی یک سایت و ادعای تولد یک رسانه جدید، تا اجرای آن، حدود یک ساعت زمان و چندصد هزار تومان فاصله وجود دارد. درست مثل فردی که با داشتن یک موتور و ماشین که هر لحظه می‌تواند راهی خیابان شده و مشغول کار شود، اکنون ما با انبوهی از شبه‌‌رسانه و شبه‌خبرنگارانی مواجه هستیم که بدون هیچ تجربه، آموزش، سرمایه و مطالعه‌ای صرفا ایجاد شده‌اند، تا بلکه پولی و رانتی به دست آورند.
شیوع چنین پدیده‌ای اما فرهنگ و تعریف جدیدی از رسانه‌ها را نیز در کشور به وجود آورده است. بر اساس این فرهنگ جدید، رسانه بهتر یعنی رسانه‌ای که هر چه سریع‌تر هر چه به دستش می‌رسد، بی‌کم و کاست منتشر کند و کاری به صحت و سقم آن هم نداشته باشد. این فرهنگ جدید اما خوشایند بسیاری از مدیران و روابط عمومی‌های ایشان است.
در این میان کم نیستند رسانه‌های قدیمی و رسمی که آلوده این فرهنگ و فضای جدید شده و کارکرد و خروجی آنها را تا بی‌ارزش‌ترین سطح ممکن پایین آورده است. به این ترتیب است که بین 60 تا 100 درصد محتوای برخی رسانه‌ها فاقد هرگونه ارزش خبری و اطلاعاتی است و اگر رسانه‌های واقعی هر چه سریع‌تر مسیر خود را از فضای مذکور جدا نکنند، از بین خواهند رفت.
از شبه‌رسانه‌ها که بگذریم، در حال حاضر بخش زیادی از رسانه‌های کشور به جای آنکه با اتکاء به مبانی اولیه علم ارتباطات، جریان‌ساز باشند، خود بازیچه جریان‌هایی شده‌اند که از سوی نهادها و اشخاص خبرساز به سمت آنها هدایت می‌شود.
به زبان حرفه‌ای‌تر این بخش از رسانه‌ها اسیر تاکتیکی به نام "ماساژ پیام" شده‌اند. به این مفهوم که موج گسترده‌ای از حاشیه، وعده و جریان‌هایی که هر روز از سوی اتاق‌ها و کارخانه‌های تولید فکر اشخاص و نهادهای مسوول به بیرون می‌آید، آنها را به خود مشغول ساخته و حافظه تاریخی و تحلیلی آنها را رسما معدوم کرده است.
به این ترتیب بخش عمده‌ای از رسانه‌ها به جای پیگیری، پرسشگری، تحلیل و روشنگری همچون توپ بی‌جانی شده‌اند که از این سو به آن سو شوت می‌شود. (منبع:فناوران)
- ۹۶/۰۴/۱۷