رژه ناهماهنگ دولتی‌ها
زهرا میرخانی - حدود سه ماه از اجرایی شدن سامانه تفکیک ترافیک اینترنتی می‌گذرد، اما همچنان مردم برای اینترنت، دلاری هزینه می‌کنند درحالی که کاربری ریالی دارند؛ درست مانند این است که هزینه مکالمه درون‌شهری برایشان برون‌مرزی محسوب شود.
این در حالی است که تفکیک ترافیک اینترنت جزو وعده‌های دولت قبلی و حتی دولت پیش از آن بوده و حالا این سومین دولتی است که درگیر اجرای طرح تفکیک ترافیک اینترنت است. از این دست مثال‌ها فراوان است؛ ساماندهی نشدن ارسال پیامک‌های تبلیغاتی و پیامک‌های مزاحمی که وقت و بی‌وقت برای کاربران ارسال می‌شود، نامشخص بودن وضعیت شبکه ملی اطلاعات، صندوق‌های مکانیزه فروش که طبق آخرین آمار فقط یک‌سوم اصناف به آن متصل شده‌اند، دولت الکترونیکی که برای چهار سال هیچ بودجه‌ای به آن اختصاص داده نشد و شنیده‌ها حاکی از این است که همچنان بودجه‌ای برای آن در نظر گرفته نشده است، سایت دسترسی آزاد به اطلاعات که هنوز تعداد بسیار زیادی از دستگاه‌های دولتی به آن ملحق نشده‌اند، از جمله طرح‌های پرشمار و بلاتکلیف در حوزه آی‌تی هستند. اغراق نیست اگر بگوییم بیشتر صفحات نشریه را به پیگیری وعده‌های بلاتکلیف و بی‌سرانجام اختصاص داده‌ایم و هرطرح جدیدی هم که کلید می‌خورد به زعم ما و به‌طور پیش‌فرض در لیست «باید بشود» اما «به سرانجام نمی‌رسد»، قرار می‌گیرد مگر آنکه خلافش ثابت شود.
این در حالی است که بسیاری از افراد از جمله شخص رییس‌جمهور معتقدند که نباید فقط به دولت ایراد وارد کرد و مجلس و قوه قضاییه نیز باید ورود کنند. البته ما به‌عنوان یک رسانه آی‌تی‌محور نگاه سیاسی نداریم و این انتقاد را نیز وارد می‌دانیم. اما واقعیت این است که دولت نقش بسیار مهمی در این میان دارد؛ چرا که گستردگی کار دولت با مردم بیشتر است و مادامی که در بدنه دولت همکاری، هماهنگی و انسجام کافی وجود نداشته باشد و دستگاه‌های مختلف به صورت جزیره‌ای عمل کنند طبیعی است که دولت به‌عنوان مجری قانون بیشتر در مظان اتهام قرار داشته باشد. دولت گستره وسیعی دارد و دیگر بحث فرابخشی یا فراقوه‌ای در میان نیست، طرح‌هایی هست که از ابتدا تا انتهای آن در اختیار خود دولت است اما وقتی پرونده طرح‌های ناتمام در درون دولت هر روز قطور می‌شود دیگر توقعی از سایر قوا نمی‌رود.
یک مثال ساده شاید به روشن شدن وضعیت حال حاضر بیشتر کمک کند، یک رژه زیبای انسانی را در نظر بگیرید در شرایطی که به‌درستی آرایش شده باشند و حرکات هماهنگ داشته باشند برای هر بیننده‌ای چشم‌نواز خواهند بود و کوچک‌ترین ناهماهنگی به‌سرعت به چشم می‌آید. حال اگر بخش عمده این صف را دولت در نظر بگیریم، چنانچه آرایش درستی داشته باشند ناهماهنگی سایر قوا کاملا نمود خواهد داشت اما اگر به‌کل انسجام نداشته باشند چیزی است که اکنون از بیرون دیده می‌شود. (منبع:عصرارتباط)
- ۹۷/۰۲/۱۶