سازوکار اجرای آیین نامه SLA چیست
علی شمیرانی - هفته گذشته خبر رسید که موافقت نامه سطح خدمات (SLA ) در کمیسیون تنظیم مقررات تصویب شد. این آیین نامه تعهداتی را بین شرکت ارتباطات زیرساخت به عنوان تامین کننده پهنای باند اینترنت و نیز عرضه کنندگان ، توزیع کنندگان و کاربران نهایی وضع می کند.
بر این اساس در توافقنامه سطح دسترسی خدمات کاربر باید سطح دسترسی خود را انتخاب کرده و به ازای آن هزینه بهره مندی از این سرویس را پرداخت کند؛ پس از آن چنانچه میزان قطعی دسترسی وی نسبت به این توافقنامه بیشتر شود شرکت ارتباطات زیرساخت به عنوان تامین کننده خدمات باید خسارت این قطعی را بپردازد.
به این ترتیب سال ها انتظار برای تامین حقوق مصرف کنندگان اینترنت در کشور که به نوعی نادیده و رها بود فراهم شد. اگرچه از زمان اعلام این خبر تا کنون، هنوز جزییاتی از سازمان تنظیم مقررات کشور منتشر نشده است.
لیکن آنچه بیش از هر چیزی در خصوص قوانین و مقررات جدید به ویژه مواردی همچون موافقت نامه سطح خدمات، به ضمانت اجرایی مقرراتی از این دست باز می گردد.
در حال حاضر کم نیست مقرراتی که بنا به دلایل مختلفی به درستی از سوی سازمان تنظیم مقررات ضمانت اجرایی ندارد. از جمله، مواردی که در خصوص قاچاق مخابرات (ترمینیشن) مطرح می شود و با وجود قوانین و مقررات صریح، همچنان شاهد حجم قابل توجهی از این پدیده ضد اقتصادی در کشور هستیم.
از این رو و با توجه به سابقه و پیشینه ذهنی در مورد قوانین و مقررات مشابه شاید بهتر از تصویب مقررات جدید، شناسایی راهکارهای اعمال مقررات باشد.
برای مثال کاربری که اقدام به خرید یک کارت اینترنت 5 هزار تومانی کرده و با مشکل در ارتباط گیری مواجه می شود با کدام شیوه اجرایی می تواند چند برابر مبلغ زیان خود همچون هزینه های زمانی، ریالی و ... را متحمل نشود و به حق خود برسد؟
موضوعی که خلاء آن کاملا محسوس بوده و در صورت عدم پیش بینی و تحقق ساز و کارهای اجرایی برای مقررات توافقتنامه سطح خدمات نیز رخ داده و گره گشای اعتراضات موجود میان تامین کننده، توزیع کننده و از همه مهمتر مصرف کننده نخواهد بود. چرا که تا کنون همواره حلقه آخر این زنجیره یعنی مصرف کننده است که هیچ نفع و امتیازی از وجود قوانین مشابه نبرده است.
منبع : فناوران
- ۸۸/۰۳/۱۶