سختی کار بین متقلبان و چاپلوسان
علی اصلان شهلا- همکارانم در روزنامه فناوران اطلاعات 14 سال است برای رشد و توسعه صنعتی قلم می زنند که خود این صنعت در جهان به تهدیدی برای بقای رسانه های کاغذی بدل شده است.
فناوری اطلاعات از یک سو امکان مخابره خبر در لحظه و با هزینه ای بسیار کمتر از انتشار روی کاغذ را فراهم می آورد و از دیگر سو، به «هر کسی» اجازه می دهد به عنوان یک خبرنگار و حتی صاحب رسانه فعالیت کند.
این که هرکسی بتواند با هزینه بسیار کم، صاحب رسانه باشد و به خبرنگاری بپردازد، نتیجهاش تولید و بازنشر حجم انبوهی از مطالب خام و حتی غیرواقعی است که مخاطب غیرحرفهای را سردرگم کرده و به خطا میکشاند. این در حالی است که حداقل در تئوری، یک تیم فعال در یک رسانه کاغذی، باید آنقدر حرفهای باشد که بتواند در رقابت محدودیتهای کلمهای و زمانی، قافیه رقابت را به سایتهای تک نفره نبازد.
اما در کشوری که مطبوعات را تنها در حرف به عنوان رکن چهارم دموکراسی میشناسند، تعدد رسانههای ارزان قیمت و غیرحرفهای در بستر فناوری، آفت دیگری را به دنبال دارد. آنها «مجبورند» برای بقا، در دو حوزه عجیب با هم رقابت کنند: مجیز گویی و رتبه الکسا و تعداد فالوور در شبکههای اجتماعی.
تجربه ثابت کرده که بالاخره یک نفر پیدا میشود بابت این که از او تعریف کنید به شما پول بدهد. این یک نفری هم که میگویم صرفا مدیر یک شرکت خصوصی نیست و اتفاقا شامل مقامات دولتی میشود که به چنین رسانههایی برای پنهان کردن ضعفهای عملکردشان نیاز دارند. کار تا آنجا پیش رفته که این مجیزگوییها به صورت تخصصی هم درآمده و مثلا یک رسانه تنها مجیز یک بخشی از مدیران دولتی را میگوید و رسانه دیگر، تنها از خوبیهای فلان شرکت بزرگ مینویسد.
رتبه الکسا هم آشی حسابی شور است و با این که بسیاری میدانند به راحتی میتوان در آن تقلب کرد، حتی برخی فعالان قدیمی این حوزه هم در دام آن افتاده و یک روزه رتبه سایتشان را از چند صد هزار به زیر 100 میرسانند. یا مثلا عین خیالشان نیست چطور یک صفحه توییتر متعلق به رسانه تخصصی که دو روز از تاسیسش میگذرد، باید هزاران دنبال کننده جذب کند. یکی از خوشبختیهای من این است که مدیران روزنامه فناوران (حداقل تا آنجا که میدانم) تاکنون سراغ چنین شیوههای غیراخلاقی و غیرحرفهای برای بقا نرفتهاند. ما همواره معتقد بودیم وظیفهمان نقد منصفانه و درست است، هرچند اسباب تعجب و دلخوری مدیرانی را فراهم آورد که 10ها رسانه دیگر از آنها، با هزینهای بسیار ناچیز تعریف میکنند.
برای من اسباب خوشوقتی است که وقتی هفته گذشته در جلسهای نسبتا خصوصی و با حضور مدیران چهار رسانه دیگر شرکت میکنم، لازم نیست همچون دوست عزیزی در آن جلسه تاکید کنم که رویکرد ما صرفا حمایتی است و در رسانهمان از نقد خبری نیست! غمگین ولی سربلندم که روزنامه فناوران پس از 14 سال انتشار مداوم، تنها به دلیل مشکل گرانی و کمبود کاغذ با اشکالات و اختلال مواجه شده و هرچند مشکلات مالی، تیم این رسانه را کوچک و مطالب آن را تحلیل برده، اما باز هم به عنوان یکی از رسانههای انگشتشمار و تاثیرگذار این حوزه شناخته میشود. (منبع:فناوران)
- ۹۸/۰۲/۲۸